ထိုင်းနိုင်ငံတွင် လက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား

“ဆွံ့အ နားမကြား” လူတွေအကြောင်း တစ်ခုခုရေးချင်လာတယ်။ ထုိင္းႏုိင္ငံဒါပေမယ့် ဒီစကားလုံးကို မသုံးသင့်တော့ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ဆွံ့အခြင်း သို့မဟုတ် ဥာဏ်ရည်နည်းသော ဆွံ့အခြင်းမရှိဘဲ နားပင်းပြီး ပါးစပ်ဖြင့် မပြောနိုင်သောကြောင့် စော်ကားသည်ဟု ယူဆပါသည်။ နားမကြားသူတွေအကြောင်း ဘာကြောင့်ရေးချင်တာလဲ။ ဤကဲ့သို့ဖြစ်သည်-

စားသောက်ဆိုင်

မနေ့ညက (အီတလီ) စားသောက်ဆိုင်မှာ ညစာသွားစားတယ်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ထိုင်းအမျိုးသမီး ချောချောလေးနဲ့ ဆံပင်ရွှေရောင် Farang နှစ်ယောက်စလုံးက အသက် ၂၅ နှစ်ကနေ ၃၀ ကြားလောက်ရှိမယ်ထင်တဲ့ လူနှစ်ယောက်ရဲ့နောက်က စားပွဲတစ်ခုမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ စားသောက်ဆိုင်မှာ အလုပ်ရှုပ်မနေဘဲ ငါ့အမှာစာစောင့်နေတဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်ကို ခဏခဏကြည့်မိတယ်။ အနီးကပ်ထိုင်နေတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ကျောကို ကြည့်လိုက်ပေမယ့် သူ့စကား မကြားရဘူး။

ကောင်လေးက တခြားအချိုပွဲတွေကို မှာလိုက်တဲ့အတွက် စကားမပြောဘဲ ဖြစ်သွားတာကို သတိထားမိပေမယ့် အာခေါင်ထဲက အသံတချို့ကို ကြားနေရတယ်။ သို့မှသာ သူတို့နှစ်ဦးသည် အချင်းချင်း အသံဖြင့် မပြောသော်လည်း လက်ဟန်ပြဘာသာစကားဖြင့် ပြောဆိုနေကြသည်ကို ကျွန်ုပ်မြင်ပါသည်။ ဟေး၊ ထိုင်းနဲ့ ဖာရန်က လက်ဟန်ပြဘာသာစကားနဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံနေတာ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မလဲ။ သေချာပါတယ် ကျွန်တော်သူတို့ကို ရှင်းပြဖို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မမေးနိုင်တဲ့အတွက် ဒီမေးခွန်းကို ကျွန်တော် ချန်ထားခဲ့ပါတယ်။

နားမကြားသော မိသားစုဝင်

အဲဒီညနေခင်းက ကျွန်မကို ပိုပြီး စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေပြီး စကားမပြောနိုင်တဲ့ ထိုင်းဇနီးသည်ရဲ့ ဆွေမျိုးတစ်ယောက်အကြောင်း အမှတ်တမဲ့ တွေးမိပါတယ်။ သူ ငယ်ငယ်က အရည်တချို့သောက်ပြီး အသံကြိုးကို ထိခိုက်မိလို့ စကားမပြောနိုင်တော့တဲ့ အကြောင်းရင်းတစ်ခုအနေနဲ့ ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်။ ဆရာဝန်သွားကြည့်ဖို့ ပိုက်ဆံမရှိလို့ ဒါမှမဟုတ် ဆေးရုံမှာ စေ့စေ့စပ်စပ်စစ်ဆေးတာတောင် ဘာမှမလုပ်ဖူးဘူး။ ဒီလူဟာ မိုက်မဲတာတော့မဟုတ်ပေမယ့် သူ့ရဲ့ဖြစ်နိုင်ခြေမှာ အလွန်အကန့်အသတ်ရှိပါတယ်။ စာရေးစာမဖတ်တတ်သူ (ကျောင်းမတက်ဖူးပါ) သို့သော် DIY အလုပ်များကို အလွန်အဆင်ပြေသည်။

သူသည် ဆန်စက်ရုံတွင် အထမ်းသမားအဖြစ် (အလုပ်ချိန် ၁၀ နာရီ တစ်ရက်လျှင် ဘတ် ၁၀၀) ဖြင့် မော်တော်ကားပေါ်တက်ကာ ယာဉ်စည်းကမ်းကို အမှန်တကယ်မသိဘဲ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် ဦးထုပ်ဆောင်းကာ အထူးထူးခြားချက်ဖြစ်သည့် ရွာတစ်ရွာတည်းတွင်၊ . ကျွန်တော် သူနဲ့ ကောင်းကောင်း လိုက်ဖက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကိုယ်ဟန်အမူအရာ၊ ကိုယ်ဟန်အမူအရာ စတာတွေနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် နားလည်တတ်တယ်။ အနည်းဆုံးတော့ အဲလိုထင်ပါတယ်။ ဝီစကီကို အတူတူသောက်ကြပြီး အရက်သောက်တဲ့ အခါမှာတော့ သူက ရယ်မောပြီး စိတ်အားထက်သန်တဲ့ အာခေါင်သံတွေကို ထုတ်ပါတယ်။ တစ်ခါက ဆေးရုံမှာ စာမေးပွဲဖြေဖို့ ကမ်းလှမ်းခဲ့ပေမယ့် အသက် 100 နီးပါးရှိပြီမို့ စာမေးပွဲအကြောင်း ဘာမှ မသိချင်ပါဘူး။

သွားသွား မိန်းကလေး

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်အနည်းငယ်က လူသွားလမ်းတွင် သူငယ်ချင်းအချို့နှင့် အရက်ဆိုင်၌ တွားသွားနေစဉ် စားပွဲ၌ ပါလာသည့် မိန်းကလေးများထဲမှ တစ်ယောက်သည် နားမကြား၍ စကားမပြောနိုင်တော့သော အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကိုလည်း တွေးမိပါသည်။ သူက အင်္ဂလိပ်လိုတောင် ရေးနိုင်တယ်၊ သူပြောစရာရှိတဲ့အခါ မှတ်စုစာအုပ်ထဲမှာ ရေးပြီး အောက်ခြေပါတီက တစ်ယောက်ယောက်က အဖြေကို ရေးခဲ့တယ်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ကျယ်လောင်သော ဂီတကို စိတ်မ၀င်စားဘဲ၊ သူမသည် chrome တိုင်ပေါ်တွင် “ရုံ” ကပြခဲ့သည်ကို ကျွန်တော် အံ့သြမိသည်။ တခြားမိန်းကလေးတွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ခံစားရပြီး ကြည့်ပြီး လုပ်တာပါ” လို့ ပြောပါတယ်။ နောက်တော့ A go က ထပ်သွားပြန်တယ် ဒါပေမယ့် နားမကြားတဲ့ မိန်းကလေး ပျောက်သွားတယ်။ မိန်းကလေးသည် ဆွံ့အနားမကြားဖြစ်ပြီး အကြားအာရုံကောင်းမွန်ပြီး စကားပြောဆိုနိုင်ခြင်း မရှိကြောင်း၊ သို့သော် သူမသည် ပြုတ်ကျသည်အထိ နားမကြားခြင်း၏ "ဖော်မြူလာ" ကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

ဈေးကွက်

ပတ္တရားမှာ (ဒါပေမယ့် ဒီမှာတင်မကဘူး) ဘီယာဆိုင်တွေ၊ ခန်းမတွေ စသည်တို့ကို ညနေခင်းမှာ ကုန်ပစ္စည်းမျိုးစုံရောင်းချသူ အများအပြား ဖြတ်လျှောက်လာကြပါတယ်။ရံဖန်ရံခါမှာ ဈေးရောင်းသူ အမျိုးသမီးတစ်ဦးဟာ အင်္ကျီမျိုးစုံကို လက်ဆောင်ပေးနေတာကို တွေ့ရပါလိမ့်မယ်။ ကတ်ထူပြားပေါ်တွင် ရေးထားသော စာသားဖြင့် သူမသည် နားပင်းပြီး စကားမပြောနိုင်ကြောင်း ကြေညာသည်။ ဘန်ကောက်မှာ ဈေးရောင်းသူတချို့က လက်ဟန်ပြဘာသာစကားနဲ့ ပြောဆိုနေကြပြီး Sukhumvit၊ Silom၊ Khao San စတဲ့ လမ်းဘေးဈေးတွေမှာ နားမကြား၊ မျက်မမြင် ဒါမှမဟုတ် မသန်စွမ်းတွေအတွက် သီးသန့်ထားထားပုံပေါ်ပါတယ်။

လက်ဟန်ပြဘာသာစကား

လက်ဟန်ပြဘာသာစကားဖြင့် ထိုင်းအမျိုးသမီးနှင့် ဖာရန်တို့ မည်သို့ဆက်သွယ်နိုင်သနည်းဟု ကျွန်ုပ်၏မေးခွန်းကို ပြန်ပြောင်းပါ။ Wikipedia မှ ဖော်ပြသည်- လက်ဟန်ပြဘာသာစကားသည် လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် အယူအဆများနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်များကို ကိုယ်စားပြုသည့် ရုပ်ပုံ-လက်စွဲဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အဘိဓာန်နှင့် သဒ္ဒါပါရှိသော သဘာဝဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ကိစ္စများစွာတွင် ဘာသာစကားအားဖြင့် နားမကြားသူများအုပ်စု၏ ဆက်သွယ်မှုလိုအပ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသည်။ နိုင်ငံ သို့မဟုတ် ဒေသအများအပြားတွင် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်လက်ဟန်ပြဘာသာစကားရှိကြပြီး၊ အကြားအာရုံရှိသောလူများ၏ ပြောဆိုသောဘာသာစကားနှင့် လုံးဝကင်းကွာပါသည်။ NGT (ဒတ်ခ်ျလက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား) ကို နယ်သာလန်တွင်အသုံးပြုပြီး VGT (Flemish Sign Language) ကို Flanders တွင်အသုံးပြုသည်။ “Gestuno” ဖြင့် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သော်လည်း universal sign language မရှိပါ။

ထိုင်းလက်ဟန်ပြဘာသာစကား

ထိုင်းလက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား (TSL) သည် အမေရိကန်ပညာတတ်ဆရာများမှ XNUMX ခုနှစ်များအတွင်း စတင်ခဲ့သော နားမကြားသူများအတွက် လေ့ကျင့်မှုရလဒ်အဖြစ် အမေရိကန်လက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား (ASL) နှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ ဘန်ကောက်နှင့် အနီးတစ်ဝိုက်တွင် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်လက်သင်္ကေတပြဘာသာစကားဖြစ်သော “ဘန်ကောက်လက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား” ရှိခဲ့သော်လည်း “ချင်းမိုင်လက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား” နှင့် “ဘန်ခိုလက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား” တို့သည် လက်တွေ့တွင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ဒါတောင် တလောကလုံးပဲ။

တခြား ဖိုရမ်တစ်ခုမှာ နားမကြားတဲ့ ဥရောပသားတစ်ယောက်က ထိုင်းနိုင်ငံကိုလာပြီး ထိုင်းနားမကြားသူတွေနဲ့ အဆက်အသွယ်လုပ်သင့်သလားဆိုတဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုကို ဖတ်မိပါတယ်။ တုံ့ပြန်မှုများစွာရှိခဲ့ပြီး ပြဿနာလုံးဝမရှိခဲ့ပေ။ ပထမဆုံးအနေနဲ့၊ ASL ဟာ နားမကြားသူတွေကြားထဲမှာ လူသိများပြီး မဟုတ်ရင် နားမကြားသူတွေဟာ သူတို့အသုံးပြုတဲ့ လက်ဟန်ပြဘာသာစကားမှာ ကွဲပြားမှုတွေရှိပေမဲ့ အချင်းချင်း မြန်မြန်ဆန်ဆန် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်နေပါ။

နောက်ဆုံး

နားမကြားသူများအတွက် တန်ဖိုးရှိသော သတင်းအချက်အလတ်များရှိသည့် အင်တာနက်ပေါ်တွင် ဝဘ်ဆိုဒ်များစွာရှိသည်။ သတင်းအချက်အလက် ထိုင်းနိုင်ငံရှိ နားမကြားသူများအကြောင်း နားမကြားသော ထိုင်းလူမျိုး 100.000 ခန့်အတွက် လေ့ကျင့်ပေးခြင်းနှင့် တူညီသည့်အရာများ လုပ်ဆောင်နေသော်လည်း အခြားအရာများကဲ့သို့ပင် ငွေမရှိခြင်းသည် မကြာခဏဆိုသလိုပင် အဓိကပြဿနာဖြစ်သည်။

နားမကြားခြင်းဆိုင်ရာ ကျွန်ုပ်၏ “ပြဿနာ” ကို ဖြေရှင်းပြီးပါပြီ၊ ထိုအီတလီစားသောက်ဆိုင်ရှိ နားမကြားသောဇနီးမောင်နှံသည် အချိန်အကြာကြီး အတူနေနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ပါသည်။