Странски учител во Тајланд….
Пред малку еден блог-коментатор напиша: „Како странски учител во Тајланд, некој може да си дозволи малку или ништо во Тајланд“. Како предавач на универзитет во Бангкок, се чувствувам дека ми се обраќаат затоа што коментарот е категорично неточен.
Упатен е предлогот дека не можете ништо да си дозволите БИДЕЈЌИ сте странец и работите овде, во случајов како учител. Се сомневам дека писателот имплицитно значи дека ова важи за секој странец кој работи во Тајланд во која било организација. И тоа, исто така, е очигледно неточно.
Дозволете ми да се ограничам на академската средина во Тајланд бидејќи знам најмногу за тоа; и сопствените искуства и искуствата на други странски (не мора холандски или белгиски) колеги. Недостатокот во расудувањето е дека вашата хиерархиска позиција во тајландска организација (наставник со а соработник декан за академски предмети и над еден декан) во голема мера одредува што можете или не можете да правите, кажете или пишувате.
Во Тајланд имате јавни и приватни универзитети. Покрај тоа, во рамките на универзитетите може или не мора да имате т.н на меѓународно ниво Колеџ. Ова е факултет каде целото образование се дава на англиски јазик, каде што учат не само тајландски студенти, туку и странски студенти. Универзитетите каде СИТЕ образовни активности се дадени на англиски јазик може да се избројат на прстите од едната рака и не (потребен) меѓународен колеџ.
Важно е да се погледне корпоративната култура на овие „меѓународни колеџи“. Повеќето се предводени од менаџерски тим составен исклучиво од Тајланѓани (јавните универзитети немаат друга опција бидејќи на странците не им е дозволено да заземаат раководни позиции, регулирани со закон). Овие Тајланѓани, се разбира, зборуваат англиски, а некои од нив стекнале наставно искуство во странство. (на пр. докторат во Америка).
Во зависност од ставовите на актуелниот менаџерски тим и позицијата на Меѓународниот колеџ низ универзитетот (дали е голем факултет или не; со меѓународен статус да или не), корпоративната култура е претежно тајландска или повеќе меѓународна. Ова последново секако важи кога деканот е странец, што е случај на некои приватни универзитети.
Се осмелувам да кажам дека колку е поинтернационална внатрешната корпоративна култура, толку повеќе странските наставници можат да си дозволат да прават, се разбира во рамките на тајландските регулативи во областа на образованието.
Под повеќе меѓународна корпоративна култура мислам на елементи како што се отворена комуникација со персоналот и студентите, пристап кон студентите како млади возрасни (а не веќе деца); редовни консултативни структури и известување за тоа; еднаков третман на лицата (персонал, студенти).
Во релативно мал „меѓународен колеџ“ на јавен универзитет каде што работам, корпоративната култура сè уште е силно тајландска. Ова треба да значи дека странските наставници можат да си дозволат малку или ништо. Понекогаш изгледа така, но изгледот може да измами.
Во корпоративна култура која има повеќе тајландски бои, не е толку важно што правите (секој странски и тајландски учител во основа ја работи истата работа), туку со кого се дружите, со кого сте во брак, кои се вашите пријатели или накратко: во која (тајландска) мрежа функционирате? Колку е поважна оваа мрежа, толку повеќе можете да си дозволите на работа. Бидејќи сето ова можеби звучи малку академско, ќе се обидам да го разјаснам со пример.
Имам тројца странски колеги: отворен (терминот на адреса за предавачи на универзитет) Жан-Мишел и отворен Фердинанд се Французи и отворен Ендрју е Англичанец. Жан-Мишел е 30 години во брак со Тајланѓанка која е декан на универзитет надвор од Бангкок. Фердинанд е 15 години во брак со Тајланѓанка која до неодамна беше шеф на Одделот за европски прашања во Министерството за надворешни работи. Сега е назначена за амбасадор на Тајланд во западноевропска земја, па се селат. Ендру е оженет со Тајланѓанка од Исан, која води две мали продавници овде во Бангкок.
Што се случува ако секој од тројцата странски колеги направи нешто што не треба да го правите во тајландската култура, на пример, поотворено критикувате одлука на раководството. Во случај Жан-Мишел да има проблем со тоа, неговата сопруга (кој формално нема никаква врска со случајот; во меѓународна корпоративна култура некој би рекол: со што се мешаш?) со деканот на мојот факултет и се разговара и се договара работата.
Во случајот со Фердинанд, истото се случува, со таа разлика што жената на Фердинанд инсистира работите да се средат како што треба; неговата сопруга мисли така, се разбира асфалт Фердинанд е во право. Ако тоа не се случи, неговата сопруга се заканува дека ќе му се јави на претседателот на универзитетот (и ПА мојот декан има ГОЛЕМ проблем). Деканот на Ајарн Ендрју му кажува дека отсега мора да ги задржи критичките коментари за себе. Можеби и следната година нема да му биде продолжен договорот за вработување без дополнително објаснување.
Може ли странскиот наставник да си дозволи малку или ништо затоа што е странец? бр. Во повеќе меѓународна корпоративна култура во тајландска универзитетска организација, странскиот наставник може да си дозволи се повеќе и повеќе, се разбира со соодветно почитување на тајландското законодавство. Во повеќе тајландски корпоративна култура, ова зависи многу повеќе од мрежата на странскиот учител отколку од неговата/нејзината позиција како странец сама по себе.
Нема да ве изненади во пракса деканот на мојот факултет не презема ништо во случајот на Жан-Мишел и Фердинанд (бидејќи таа може да добива досадни, конфронтирачки телефонски повици) против Ајарн Ендру. Животот, вклучително и на факултет, морасанук да остане…..
Крис де Бур
Крис де Бур работи како предавач по маркетинг и менаџмент на Универзитетот Силпакорн од 2008 година.
Крис, во Холандија би било поинаку. По години работа во деловното образование, дојдов и до заклучок дека мрежата на некое ниво ви дава повеќе простор во вашето функционирање.
Мислам дека и во Тајланд и во западните земји разликата не е толку голема, можеби начинот и што.
Тајланд е изграден на хиерархија во поголема мера од нашата, но принципите се исти.
За жал, не секогаш се работи за тоа што правите или што можете да постигнете, но рамките ги одредуваат границите и тоа понекогаш прави насилство да се биде добро и да функционира оптимално. Затоа понекогаш е компромис и договор во рамките на дадените можности. Малку среќа, каде ќе завршите е исто така важен фактор. Затоа, Sanook е силно лично искуство на благосостојба, кое се манифестира во ситуација во која може да цвета ценењето и личниот развој.
Јасно објаснување за тоа како функционираат работите на универзитетско ниво во Бангкок. Начинот на кој се одвиваат работите во „провинциите“ нема или тешко може да се спореди со пониските образовни нивоа. Таму „моќта“ е ограничена на локалната хиерархија.
Во таа смисла, го разбирам коментаторот на блогот и вашиот профил исто така покажува дека (како пример) Андреј имал многу голем проблем.
Таквата опсервација овде само буди одбивност, што важи и за споредбени ситуации што се однесува до мене
би бил случајот.
Оваа приказна уште еднаш потврдува дека вашата социјална положба зависи од социјалниот статус на вашиот партнер. Ова се манифестира во продавници, хотели и на улица.
Самата работам во образованието и можам да потврдам дека статусот на вашиот партнер е значаен: во моето училиште во длабокиот југ, жените Исаан се критикувани. Не треба да се појавувам на училиште со партнер кој доаѓа од таму. Но запомнете дека ние се сметаме за гостин во секое време. Затоа треба до одреден степен да се прилагодите на локалната култура.
Како предавач имате и јавна, претставничка функција. Во мал, многу конзервативно-исламски град како Наративат, сигурно не можете да поднесете - дури и приватно - да одите по улица пијан со шанкерката од Исан во рака. Нема да помине долго време додека некој студент или колега ќе ве види и потоа ќе можете да се збогувате со вашиот договор. Ако ја изгубите почитта со луѓето во вашето училиште, вашата улога како учител е завршена.