Живеење како Буда во Тајланд, заклучок

Во овој дел се обидувам да опишам како другите фаранги го доживуваат Убон. Станува донекаде негативна слика, но тоа е затоа што она што тргне наопаку автоматски добива повеќе внимание отколку она што оди како што треба. За среќа, реалноста е малку попозитивна отколку што е наведено овде, но таа барем дава идеја за тоа што може да тргне наопаку. Исто така, не треба да има виновник ако нешто тргне наопаку бидејќи ретко сум слушнал две страни од приказната, па немало спротивставено расправа. И да се има брзо подготвен суд никогаш не е мудро.

Тука нема вистинска заедница на фаранг. Порано имаше група што се состануваше двапати месечно во хотелот Лајтонг во Убон за да го искористи бифето таму и да се израмни. Поради КОВИД во моментов веќе нема шведска маса, така што таа група може да не функционира, но тоа настрана. Еден пријател еднаш ми кажа дека бил таму еднаш, но тоа беше само еднаш затоа што мислеше дека тоа е само група што се жали. Јас сам го немам тоа искуство, бидејќи за среќа фарангите што ги познавам не се жалат.

Сега неколку примери на односи меѓу фаранг и Тајланѓанец.

Еден фаранг некогаш одеше да плива во реката Мун и бидејќи тоа беше на повеќе од 20 минути, тој секогаш се држеше подалеку повеќе од еден час. Но, еднаш се врати порано од вообичаено затоа што нешто заборавил. А она што читателот веќе може да се посомнева се покажа дека е вистина и истиот ден фарангот си ги спакувал работите и исчезнал.

Друг фаранг, исто така, ненадејно ја напуштил сопругата/девојката од Тајланд, откако живееле заедно повеќе од 5 години, на нејзино големо изненадување, за да се врати во Патаја. И тој никогаш не се врати. Самиот се сомневам дека му беше многу досадно затоа што живееше надвор од село каде што, се разбира, имаше малку работа и кога еднаш го сретнав на локалниот пазар, тој ме праша дали таа посета на тој пазар беше мојот седмичен врв за мене. Мислев дека тоа прашање беше лош знак во тоа време.

Друг добростоен фаранг купил убаво парче земја во градот Убон и околу него бил изграден висок ѕид. На местото е изградена голема куќа, неколку помошни згради и голем базен. Имал и 20 години помлада сопруга. Што друго може да му се случи? Она што се случи е дека во околината се отвори караоке бар и му го расипа задоволството да се капе во базенот. За жал, дури и со многу пари не можете да контролирате сè. Еднаш наидов на истиот фаранг кога излезе од јапонски ресторан. Тој рече дека тоа е неговиот омилен ресторан и дека јадеше таму барем еднаш неделно. Без неговата сопруга, бидејќи не сакала јапонски јадења.

Некои Тајландски жени се зависни од коцкање и сопругата/девојката на фаранг веќе изгубила доста пари на тој начин, за кои фарангот морал да плати. Еднаш или двапати дури мораше да си го откупи својот автомобил. Добро навлезе во шеесетите, но сепак одеше во странство неколку пати годишно како консултант и за среќа тоа му заработи доволно пари. Ја прифатил зависноста од коцкање на неговата сопруга.

Потоа имаше еден фаранг кој четири пати се ожени со Тајланѓанка и секогаш пред законот. Последната жена имаше 30 години додека тој веќе имаше 70 и тоа не мора да биде проблем, но во неговиот случај беше. Сакаше многу слобода и на крајот толку многу што (повторно) заврши со развод. Патем, тој продолжи да одржува пријателски контакти со својата последна, а исто така и со третата сопруга. Финансиски ги преживеа тие разводи бидејќи секогаш изнајмуваше куќа и имаше добра пензија. Во последните години од животот боледувал со своето здравје и затоа дозволил да се грижи и да го вози Тајланѓанка. Тоа ми изгледа подобро решение отколку да завршите во дом за стари лица или старечки дом во Холандија.

Се разбира, има и фаранги кои се во брак со Тајланѓанец 40 години. Во дотичниот случај се помина добро сите тие години додека жената не заглави во кревет. Еден братучед на жената бил спремен да се грижи за тоа и дошол да живее кај фарангот. Не толку долго подоцна, таа дури ја сподели и спалната соба со фарангот. Сè е добро што добро завршува, речиси може да се каже, барем за фарангот. За жал, се проширија гласини дека врзаната жена не била соодветно згрижена, а некои од неговите пријатели - вклучително и неговите фаранг пријатели - го гледале со презир.

Во врска со Тајланѓанец не влегуваат само мажи од фаранг. Слушнав и за успешна фаранг жена со бизнис во Пукет која се омажила за диџеј од Исаан. Во неговото родно село се одржа многу голема забава и родителите добија трактор, а диџејот убав автомобил. Бракот траеше само неколку месеци, но не знам што тргна наопаку.

Ќе завршам со два примери каде работите одеа добро долги години и, колку што знам, сè уште одат добро. Првиот пример е Германец во неговите 70-ти, кој живее повеќе од 10 години со Тајланѓанец кој е околу 10 години помлад. Само многу убав пар.

Вториот пример е Американец кој бил стациониран во Тајланд за време на Виетнамската војна и таму ја запознал својата сегашна сопруга. Тие се уште се неразделни и тој е самата добрина. Само двајца навистина убави луѓе.

За жал, таквиот однос помеѓу фаранг и Тајланѓанец релативно често оди наопаку. Една од причините може да биде тоа што се однесува главно на постари фаранги кои доаѓаат во Исан. А „постарите“ обично значи помалку флексибилни. И без прилагодување на новите околности, станува тешко. На пример, многу фаранг се чувствуваат супериорно во однос на тајландскиот, што можам да го вкусам и од некои реакции на блогот на Тајланд. И додека фарангите веројатно навистина се супериорни во однос на Тајландците во некои аспекти, тоа не мора да значи дека тие се супериорни. Тајландецот е веројатно супериорен во други аспекти. Да дадеме пример: постариот фаранг обично е добар во менталната аритметика и во многу случаи подобар од млад Тајланѓанец. Ова секако не е пресудно за супериорноста, но е добро за вашата самодоверба (и секако нема ништо лошо во тоа). Ова исто така малку ми пречи бидејќи кога плаќав некои намирници понекогаш ја пресметував вкупната сума и ги имав парите спремни пред да ги собере касиерот. Го направив тоа во залуден обид да ја импресионирам касиерката. Такво нешто е секако безопасно, но ако поради тоа можеш да имаш помала почит кон Тајланѓанецот, тогаш станува лоша работа. И секако во врската, почитувањето е од одлучувачко значење.

Спротивно на тоа, Тајланѓанецот исто така може да се чувствува супериорен. Министерот Анутин понекогаш го покажува ова (многу глупав од него секако). Тој понекогаш зборува за валкани фаранги. И тој може да има поента со тоа. Многу Тајланѓани се тушираат два пати на ден и тоа сè уште не е навика во Холандија. Јас самиот пораснав со неделно миење каде што во сабота требаше да се купи топла вода во кофа во продавница за да се наполни леген. Во понеделникот се повтори, но за перење. Фарангите, исто така, обично се потат повеќе од тајландскиот, а исто така може да мирисаат поинаку и помалку привлечно од тајландскиот. Покрај тоа, туристите често не можат навреме да облечат чиста облека, бидејќи тоа може да доведе и до проблем со мирисот. Но, иако Анутин можеби е во право, сепак е глупаво.

Конечно: се разбира, сè уште е можно да се живее како Буда во Исаан. Потребна е одредена приспособливост.