Брак на далечина со Тајланѓанка (2)
Јас сум Крис, 30-годишно момче од малото село Граве (Северен Брабант). Кога имав 27 години, го запознав Саенгдуан, дванаесет години постар од мене, во Бангкок и се венчавме во април 2013 година. Не е најлесниот избор да имаш врска на 10.000 км, но не зажалив ниту секунда и се надеваме дека во иднина ќе изградиме убав заеднички живот. Прво заедно во Холандија, а во иднина заедно во Тајланд. Преку мојот дневник сакам да ви кажам како настана сè и како е да се има врска на толку голема дистанца.
Следното утро кога се разбудив, Саенгдуан дојде да ме земе во мојот хотел и ми најде соба во близина на мојот хотел, но само за 16 евра од ноќ. Ова беше еден вид перална со интернет кафе, над кое изнајмуваа соби. Откако се преселивме, со комбе отидовме во Канчанабури.
Ова е мал град од каде го снимаа филмот Мостот на реката Kwai. [Ед. Филмот е снимен во Цејлон, денешна Шри Ланка.] Стигнавме на вистинскиот ден, бидејќи се испостави дека има годишна годишнина каде што ги пресоздадоа сцените од филмот. Беше убаво да се види. Таму го поминавме цело попладне и многу разговаравме. Иако често се одвиваше без проблеми.
Во тој момент навистина не знаев што да правам со моите чувства. Од една страна, ми се допадна повеќе отколку само да биде водич, но од друга страна, ако ја известев и не беше взаемно, веројатно ќе влезевме во овие чудни ситуации. Вечерта кога се вратив во мојата соба каде што ме остави, решив да ја искористам таа шанса и да и кажам. Никогаш не сум бил многу платен убиец и обично не сум сигурен како да го направам тоа.
И кажав дека ми се допаѓа повеќе отколку што ми се допаѓа
Кога седевме заедно, ѝ реков дека таа ми се допаѓа повеќе отколку што ми се допаѓа. Таа ме праша што мислам. Не, си помислив, не во моментов. Секогаш ќе видиш, ако навистина сакаш да разбере, ќе ми каже дека не ме разбира. Откако се повтори три пати, ми даде до знаење дека ме носи во чамецот и многу добро ме разбра и ми даде до знаење дека и таа го чувствува истото. Среќен.
Следниот ден решивме да се смириме и да не излегуваме многу, а таа договори некој друг да ја преземе неколку дена за да поминуваме повеќе време заедно. Ми рече дека сака да спакува некои работи дома и да ми ја покаже својата соба.
Чудната работа беше што морав да донесам и торба со моите валкани алишта и сакав веднаш да ги мијам. Јас сум модерен тип, не сакам Тајланѓанка да ми ги врши домашните работи и да ми готви, но таа инсистираше.
Ги загледав очите таму. Таа имаше соба со големина на мојата спална соба дома каде што живее. Ова не е големо, но сфатив каков луксуз имаме овде во Холандија. Накратко отидов во тоалет и никаде не го најдов копчето за испирање. Затоа се чувствував малку глупо и ја прашав како поцрвенува. Само фрлете кофа со вода во тоалетот. Беше исто така многу чудно на почетокот. Таа мораше да се смее за тоа. Но, тоа само покажува колку големи можат да бидат разликите помеѓу различни делови од светот.
Мислам дека најдоброто нешто е како луѓето со малку сè уште можат да бидат многу среќни. На секои две години правев нов компјутер, само за забава, не затоа што ми требаше. Длабоко се грижев за електрониката. Скап телевизор, добар компјутер, излегување секој викенд. Откако видов како луѓето во Тајланд можат да живеат со малку, сфатив уште повеќе што е важно во животот.
Едно време бев прилично запален
Деновите летаа и таа ми дозволи да пробам сè во врска со тајландската кујна. Вкусно, морам да признаам. Едно време бев прилично запален. Имав грав во чинијата, но испадна дека се зелени пиперки после јадење. Тоа беше помалку пријатно искуство во тоа време.
Кога поминаа двете недели дојде потешкиот дел, што понатаму??? Дали ова ќе остане само со празничната љубов, или и двајцата сакаме да го сфатиме сериозно. Од ден на ден се повеќе се заљубував во неа. Таа беше дванаесет години постара од мене, што исто така мислев дека е чудно. Но, ништо од тоа не ми беше важно. Решивме да продолжиме со ова сериозно и решив, откако се вратив во Холандија, веднаш да почнам да штедам за следниот одмор.
Откако бевме дома, во нашата студена мала земја, секој ден се спуштавме со Skype. Дури во овој период навистина се запознавме. Одморот е забавен, нели само забавни работи, многу разговаравме, но и поради непознавање на англискиот јазик ова помина без проблеми. Сепак, издржавме и англискиот јазик на Саенгдуан стануваше се подобар и подобар.
Мојата околина исто така реагираше многу поинаку на ова. Честопати ми велеа дека нема иднина. Но, убеден сум дека ако и двајцата одите на тоа, ништо нема да ви застане на патот. Ниту на 10.000 километри. Еднаш кон јуни ги зачував парите за мојата карта да се врати назад. Секој ден се гледавме на Skype, но тоа секако не беше исто како да сме заедно во реалниот живот.
До Кох Чанг
Овој пат резервирав со China Airlines и заминав за Бангкок. Плановите беа да го започнеме нашиот одмор во Кох Чанг, прилично мал остров, на неколку часа од Бангкок. Имавме резервирано две хотелски ноќевања за веднаш да одиме некаде.
Мајката на Саенгдуан живее во мало село во северен Тајланд, Фајао, кое го посетувала можеби еднаш годишно. Поради оваа причина и предложив да оди во Чианг Маи на неколку дена и оттаму да го посети семејството во Фајао на неколку дена. Беше толку изненадена што го предложив ова и тоа ја увери дека сум сериозен. Меѓутоа, таа ме информираше дека обично ги посетувате родителите доколку сакате да побарате дозвола од нив да ја омажите нивната ќерка.
Се познававме само половина година и тогаш мислев дека плановите за свадба се малку предвремени. Јас сум модерно момче од ова време, и лично мислам дека стапувањето во брак е повеќе потврда на хартија за да покажеш дека се сакаш. Сепак, постојат неколку културни разлики овде и таму помеѓу современата Западна Европа и прекрасниот Тајланд. Дуан навистина бараше маж кој сака да се омажи во иднина, а јас немам проблем со ова. Откако разговараше со нејзината мајка за тоа, ѝ се допадна идејата да дојдеме кај нас.
Откако стигнавме на аеродромот во Бангкок, веднаш полетавме еден на друг во прегратка. За оние кои ги знаат обичаите во Тајланд, знајте дека бакнувањето навистина немало многу. Тајланѓаните не го прават тоа јавно. Само нежен бакнеж. Но, ќе бевме заедно две недели, па сепак би можеле да ја надоместиме таа штета.
Од аеродромот отидовме со автобус до Кох Чанг. Како што споменав, ова е прилично мал остров. Во одморалиштето каде што бевме, можевме да изнајмиме скутер за шест евра дневно и да го истражуваме островот толку убаво.
Првиот ден беше за мрзеливост. Прошетка на плажа и сончање. Од одморалиштето можевте да одите директно на плажата, која беше прилично чиста. Прекрасна чиста вода, исто како што гледате во некои филмови. Имавме мала бура овде и таму и додека возевме наоколу со скутерот, ова понекогаш беше тешко.
Едно време беше толку ветровито што моравме да се засолниме во ресторан покрај песокот што дува. Најдов и прекрасна глетка кога крстаревме, слоновите редовно одеа покрај патот. Тоа е сосема различно од Grave, каде што само повремено гледате куче или мачка.
До Чианг Маи
По три дена се вративме во Бангкок со автобус, а потоа со ноќниот воз за Чианг Маи. Морам да признаам дека тоа е прекрасен начин на транспорт. Бидејќи возот не сообраќа многу брзо, имате убав поглед на огромните полиња и исто така гледате многу убави куќи кои поминуваат одвреме-навреме.
Навистина не можев да спијам добро. Имавме кабина за спиење, но поради сето лулање, јас бев повеќе буден. Дуан имаше помалку проблеми со ова и додека Дуан спиеше, можев да одам на чад и да уживам во глетката наутро.
Откако стигнавме во Чианг Маи, не пречекаа дваесетина таксисти и влеговме со една постара госпоѓа која не однесе во нашиот хотел. Бидејќи сакавме да го истражуваме и Чианг Маи неколку дена, жената ни понуди да не вози наоколу за само 25 евра за цел ден. Да дадам мала споредба, 20 минути возење од Гроб до Најмеген лесно ќе ме чини од 35 до 40 евра. Па тогаш 25 евра за приватен возач за цел ден не се пари.
Следниот ден таа не собра во нашиот хотел и отидовме во камп за слонови, каде што можеше да се види како овие животни живеат, работат, играат, се покажаа и потребните таленти, имаше слонови кои сликаа, играа кошарка и повеќе од ова. вид на работа.
Потоа заедно стапнавме на врвот на слон и бевме пренесени низ џунглата за конечно да застанеме кај населението од ридското племе. Тоа се луѓе кои живеат таму и сите имаат прстени околу вратот, што е чудна глетка. Мене лично ми делува малку угнетувачко.
На крајот од оваа тура, нашиот приватен возач не чекаше и потоа направивме попатна посета во Кралството Тигар. Овде можете, меѓу другото, да се фотографирате со тигри. Морам да кажам, тоа е само малку поразлично од мачка.
Госпоѓата што не возеше наоколу знаеше и локација каде што можеше да се види како се прават злато и сребро. Тука имавте и широк избор на накит што секако можевте да го купите.
Потоа го продолживме патот покрај селото чадори Бор Санг, ова е локација каде што можете да видите како Тајланѓаните прават рачно изработени чадори за сонце и чадори. Направено од бамбус и целосно рачно насликано.
Вечерта се вративме во хотелот и откако јадевме отидовме на прошетка низ голем ноќен пазар, каде што буквално можеше да купиш сè. За оние од вас кои сакаат шопинг, дефинитивно го препорачувам Тајланд. Толку многу избор и сето тоа не чини речиси ништо.
До автобуската станица за автобусот до Фајао
По три дена, купивме храна за мајката на Саенгдуан и отидовме до автобуската станица за да го земеме автобусот до Фајао. Навистина е неверојатно колку време ви е потребно во просек да стигнете од А до Б во Тајланд. Тогаш Холандија е навистина ништо.
Последниот луксузен тренер тој ден веќе беше тргнат и тогаш имавме две опции, имено да чекаме до следниот ден или да одиме со помалку луксузниот автобус. А под помалку луксузни мислам само Тајланѓани, без туристи, без клима, само вентилатор ваму-таму и о да, мораше да внимаваш каде ја ставаш ногата, бидејќи некои подни плочи беа лабави. Затоа, како авантурист што сум јас, се одлучивме за втората опција.
Се надевам дека ви се допаѓаат моите искуства и ве молам оставете коментар. Дел 3 наскоро.
Крис Верховен
„Брак на далечина со Тајланѓанка (1) – Како започна...“ беше објавено на Тајландблог на 12 февруари.
Поднесена комуникација
Барате убав подарок за роденден или само затоа? Купи Блогот „Најдоброто од Тајланд“. Брошура од 118 страници со фасцинантни приказни и стимулативни колумни од осумнаесет блогери, пикантен квиз, корисни совети за туристите и фотографии. Нарачајте сега.
Многу убава приказна Крис! Сето тоа е толку препознатливо и добро напишано што сум многу љубопитен за следниот дел!
Колку забавна приказна за читање! Јас самиот ја запознав мојата сопруга од Тајланд во Холандија. Во тоа време, таа дошла во Холандија како работник на знаење. Таа е 10 години постара од мене и е прекрасна жена. Разликата во години не мора да застане на патот на среќна врска (зборувам од искуство). Уживајте во времето заедно и направете нешто убаво од тоа! Со нетрпение го очекувам третиот дел!
Здраво CJB,
Па, годините навистина не ми се важни. Тоа е само бројка и таа е сè уште млада во срцето.
Се разбира, може да има и некои недостатоци. На пример, таа исто така би сакала да има деца и од 40-годишна возраст има уште некои ризици.
Поздрав Крис
Здраво Крис,
Вистина е дека по 40-тата година има повеќе ризици со раѓањето деца. Мојата сопруга сега има 41 година, а и ние имаме желба да имаме деца.
Добро разговарајте за сите можни сценарија со сопругата и не чекајте премногу долго. Разговарајте за ризиците едни со други и размислете што ќе направите доколку има компликации. Не се обесхрабрувајте премногу од ризиците. Познавам доволно луѓе во мојата област кои се родени кога мајката имала веќе 45 години. Овие се многу здрави и среќни луѓе. Во денешно време, со правилни медицински упатства, многу е можно.
Многу препознатливо!
Ако твоето срце вели дека е добро, оди по тоа!
Ниту еден момент не се покајав што продолжив!
Среќно заедно.
Поздрав од Барт и Сом, од Ахутаја.
Здраво Барт и Сом,
Секогаш уживам да читам од луѓе кои всушност живеат во Тајланд.
Ова е и наш сон. Да се најде работа е доста тешко.
Прво вратете се на тој начин во октомври и ако се биде добро следната година Саенгдуан може да оди овде на одмор.
Сакам да продолжам да пишувам статии овде редовно. Затоа, среќен сум што слушам дека луѓето се задоволни од моето пишување.
Ќе ве информирам
Поздрав Крис
Убава приказна Крис, со нетрпение го очекувам третиот дел, но пред да напишеш некои работи можеби е идеја да провериш дали тоа што го кажуваш е точно?
Мостот на реката Кваи е навистина снимен во Цејлон (денес Шри Ланка) како што веќе наведоа уредниците, а не во Канчанабури.
Извор Википедија: Сегашниот мост е оригиналниот, помошниот мост првпат бил изграден на околу 200 метри низводно и бил дрвена конструкција која служела за набавка на материјал. Сегашниот мост беше бомбардиран повеќе пати, што може да се види на деловите со правоаголни лачни структури наместо оригиналните кружни.
Сепак, твојот коментар за Кох Чанг ми ги крена веѓите.
Извор Википедија: Ко Чанг е вториот по големина остров во Тајланд. Тоа е подобласт (Крал Амфое) во провинцијата Трат. До него е пристапен со брод од Леам Нгоп. Има плажи и има шума. Во внатрешноста се планини. Највисоката планина е Као Јом Праст висока 744 метри.
Исто така постои и Кох Чанг во северното Андаманско Море. Ова е мал остров, познат и како малиот Кох Чанг.
Добро Рене, а јас тоа не го знаев. Сепак, Крис пишува за остров на неколку часа од Бангкок и не спомнува како стигнал таму. Затоа, започна од Кох Чанг во близина на Трат. Можеби погрешно го протолкував текстот, извинете.
Здраво Роб Н,
пред се ви благодариме за одговорот.
Што се однесува до погрешно протолкуваните информации:
На денот кога бевме во Канчанабури, се славеше годишната годишнина и беа симулирани бомбашките напади. Можеби навистина сум погрешно информиран. Ќе бидам повнимателен.
За Кох Чанг, тоа е навистина во Трат. Од Трат се оди со брод до Кох Чанг, но тоа навистина не е толку голем остров. Тоа е подобро од очекуваното. Отидовме таму со скутерот да се возиме наоколу. Прво еден начин од нашето одморалиште, друг ден обратно. Навистина не е случај да сте го виделе островот за 2 часа, но тоа е изводливо ако одвоите неколку дена за него.
Ако некогаш сте во областа, ви препорачувам да ја посетите овде. Мене лично ми се позабавни за посета помалку туристичките локации.
Поздрав Крис
Здраво Крис,
Го гледав филмот Мостот над реката Кваи околу 5 пати, па не ја препознав областа таму. Се возеше со воз преку пеколниот премин и секако посети музеј и гробишта. Го најдов тоа многу импресивно.
Кох Чанг: врз основа на информации на Интернет. Тоа е на мојот список за посета. Живејте околу 6 до 7 часа од Трат. Бев во Кох Самуи и Кох Самет. Посетата на помалку туристички локации е навистина многу позабавна, неодамна посетена Хуаи Пичаи (околу 50 километри од Чианг Кан). Навистина сум бил низ целиот свет, па запознаен сум со фактот дека понекогаш туристичките локации не се ни баш убави. „Вистинскиот“ живот често ви се чини на друго место, понекогаш не спектакуларен, но на друг начин продорен и незаборавен.
Поздрав,
Rob
п.с. што мислат другите за вашиот начин на живот: едноставно не се грижи, прави што сакаш.
Многу убава приказна.
Се надевам дека ќе се видите повторно наскоро.
поздрав Ад и Хелма Балверс
Здраво Хелма и Ад,
Мило ми е што одговоривте овде.
Повторно одам на тој начин во октомври оваа година, па мора да бидеме трпеливи уште малку.
Поздрав Крис
Модератор: Ве молиме без морализирачки коментари.
Крис, ќе ти ја дадам твојата забава, но дали ја знаеш оваа врска?
https://www.thailandblog.nl/toerisme/wspa-stap-van-de-olifant-af/
Холандскиот туристички свет повеќе не го промовира ова од средината на минатата година.
Вашиот извештај е забавен за читање; И јас тогаш ги доживеав тие впечатоци. Сега тоа стана нормално како долгогодишник во оваа земја.
Здраво Ерик,
благодарам за твојот коментар.
Навистина ја прочитав статијата.
Исто така, морам да кажам, ако сте го направиле тоа еднаш, и тоа е забавно.
Сакав да го доживеам тоа во тоа време и го направивме тоа тогаш и исто така беше одлично искуство.
Да, на почетокот сè е ново, или барем многу.
Но, штом ќе се навикнеш на тоа, тоа е само фантастична земја. Пријателски луѓе, вкусна храна и можев да продолжам и понатаму.
Барем не морам да одам на друго место во скоро време.
Поздрав Крис
Веќе се вративме од Чианграи 3 недели по 4-месечен престој и фантастично ја прочитав твојата приказна, те враќа во тајландската атмосфера... се додека читателот е таму. Убаво направено, продолжи така.
Савади Соња и Хенк.
Читам убава книга, ти посакувам сета среќа на светот, до следниот дел.
Герт
Здраво Герт,
прочитајте добра книга?
е убав комплимент. Ви благодарам.
Иако никогаш не се гледав себеси како писател, уште на холандскиот час, кога требаше да напишам есеј од 500 зборови, веќе се мачев.
Меѓутоа, во оваа ситуација тоа всушност се случува автоматски. Штом ќе започнам, сè оди прилично брзо. И, се разбира, тоа е забавна тема за пишување.
Поздрав Крис
Убаво е да се прочита приказната на Крис. Дефинитивно се радувам на следните делови. Се надевам дека малку по малку ќе дознаам како е да се биде во врска на далечина. Јас навистина не се осмелувам да направам такво нешто. Ми се чини многу комплицирано и ролеркостер во однос на чувствата итн. Сега се разбира дека 'вистинските мажи' ќе одговорат само со тоа што ќе го направат, а вие го знаете тоа итн.
Здраво Џек,
Знам што мислиш. Лично, мислам дека дефинитивно не е за секого.
Верувај ми, ни нас не е секогаш лесно. Затоа сме многу среќни што постои нешто како Skype. Мислам дека ако го немавме тоа, можеше да тргне во друга насока. Од друга страна, точно е дека навистина се запознавме само кога одржувавме долги Skype сесии секој ден по првиот одмор. Кога штотуку се запознавте, обично не го кажувате секој детал од вашиот живот, туку само сакате добро да се забавувате заедно.
Но, можам да ви кажам, тешко или не, таа вреди секој ден што треба да го чекам.
Поздрав Крис
Почитуван Крис,
Прекрасна приказна за читање 🙂 Врската на далечина е нешто посебно за одржување. Желбата да се видиме е огромна, така се чувствувам со сопругата од Тајланд. Сега ја чекаме нејзината виза за да дојде овде.
И на двајцата ви посакуваме се најдобро! Светла иднина со многу љубов 🙂
Поздрав,
Bruno
Здраво Бруно,
Убаво да се слушне. Туристичка виза или МВВ?
Со нетрпение очекувам да ја прикажам и Saengduan Холандија. Иако лично, мислам дека Тајланд е поубава земја, но тоа ќе биде и затоа што сум Холанѓанец и живеам овде цел живот.
Секоја земја има свои убави и помалку убави работи.
Поздрав Крис
звучи познато
Го однесовме нашиот син во Тајланд оваа година и од првиот ден љубовта беше во воздухот, тајландските пријатели дојдоа да не земат на аеродромот во Лампанг и младата жена која не однесе до нашето сместување, нашиот син и таа веднаш добија ' кликнете',
оваа млада жена потекнува од богато семејство и самата не го очекуваше ова, но што ќе дојде, секако ќе дојде!
Сега веќе се врати кај својата девојка и Skype секој ден им е најдобар пријател!!!!
Поздрав Фере
Здраво Крис,
Многу убаво се чита, особено затоа што ова беше твој прв вовед во Тајланд (освен првата приказна) и секако со сопругата.
Не знам што е со Тајланд, но истото и кај нас, после нашиот прв одмор овде, бевме продадени.
Живеам овде скоро 8 години и сè уште сме среќни што """се преселивме на друго место""
Барем така отсекогаш сме гледале на тоа.
Дали веќе силно се потопувавте во тајландскиот јазик?
Дали е тоа тешко или не?
но да, потребно е ако сакаш да разговараш со твоите свекор.
Исто така, добро е што и англискиот јазик на вашата сопруга се подобрува, бидејќи тогаш таа никогаш не треба да се чувствува изоставена.
Се надевам дека октомври е многу скоро пред вас.
Многу забава.
ЛУЗА
Здраво Луиз,
Пред 2 години најдов Тајланѓанка која предаваше тајландски. Но, тоа беше прилично скапо на час. И жена ми ми даде до знаење дека најдобро можам да научам тајландски ако живеев во Тајланд, бидејќи буквално треба да се справуваш со тоа секој ден. За време на Skype, се разговара за многу различни зборови, на кои прилично добро се сеќавам.
Лично, особено ми е тешко да научам како да изговарам зборови и како да ги пишувам во исто време.
Исто така, го предавам Саенгдуан некои холандски зборови овде-онде.
Поздрав Крис