Доживувате сè во Тајланд (23)
Приближуваме до крајот на серијата приказни, кои раскажуваат како ентузијастите од Тајланд доживеале нешто посебно, смешно, љубопитно, трогателно, чудно или обично во Тајланд.
Ќе продолжиме уште неколку дена, но токму сега бараме од читателите на блогот да напишат искуство за продолжување на серијата. Може да биде долг или краток, но само забавно да се каже. Совршен холандски е дозволен, но не е потребен, уредниците ќе ви помогнат да направите убава приказна од тоа. Испратете ја вашата порака, можеби со фотографија што самите сте ја направиле, до уредниците преку контактирајте.
Денес приказна од читателот на блогот Гаст Фејен за за среќа успешна авантура со каснување од змија.
Каснување од змија
Минатата година жена ми и јас ја поминавме зимата во Тајланд повторно три месеци. Првите недели патувавме доста наоколу. Останавме на Кох Самуи и поради лошото време полетавме на север. Планот за истражување на Малезија буквално падна во вода.
По неколку дена во Чианг Маи и Чианг Раи, се упативме со автобус до Чианг Конг на Меконг на крајот на годината. Освен патување со скутер до Мае Саи за продолжување на визата, пешачевме многу.
Слично на тоа, еден ден шетавме надвор од градот во прилично ненаселена област. Одеднаш, се разбира, повторно се појавија тие кучиња. Мојата сопруга е преплашена од тоа. Веднаш морав да извлечам гранка од дрво на страната на патот. Кучињата не разбрале така, ако држите стап во рака. Послушно ги извршувам своите или една од моите многубројни брачни должности. Зачекорив во тревната страна покрај патот каде што видов голема гранка.
Пред да ја држам гранката, чувствувам болна болка во стапалото. Што беше тоа? Не можев веднаш да ја најдам причината. Загрижена, мојата сопруга го прегледа стапалото и виде две мали рани. Таа сè уште ја чува фотографијата од неа. Веднаш дознавме дека е каснување од змија. Што отпеа сега?
Ниту човек или куќа никаде да се види и немавме ниту телефонска картичка. Еве ти... Повеќе или помалку исплашени чекавме да видиме како ќе реагирам. Знаевме дека со каснување од отров не ви останува уште многу време, но кога по петнаесетина минути сè уште не почнав да реагирам ненормално, се уверивме дека змијата не е отровна.
Така, гледате: среќата треба да се заработи! Одморот е секогаш малку авантура…
За среќа се извлечеш!
Ме потсетува на она што ми се случи пред неколку години. Влегов во кујната и наеднаш почувствував остра болка во палецот на десната нога. Погледнав надолу и видов скорпија
Мислев дека нема да преживеам и му се јавив на син ми да се поздравиме но тој не ми одговори..... Уште кога бев жив отидов на интернет да видам колку се отровни скорпии во Тајланд. Значи не е смртоносно. Беше доста болно еден ден…
Имаме половина година со овие скапани ѕверови. Изгледајте како бебиња шкорпии. Сивкаво-кафеава. Но ох тешко. Јас под стапалото и мојот сопруг во палецот. Оттогаш, проверуваме се што допираме
па го гледаш Гас. А таа гранка беше од дрво??
Можеше да биде и отровна змија која ве каснала, но дали имате среќа со таканаречен сув каснување.
Тогаш змијата одлучува да биде економична со својот скапоцен отров, но тоа не се случува многу често, па затоа треба да го изненадите. имал среќа.