Локација Бангкок: за фаранг…

Кога во жестоката есен во 2001 година, набргу откако кулите близначки беа разнесени на Филистејците, - повторно не можеше да стане многу поглаво- се населив во градот на ангелите за да изградам живот како професор по англиски јазик/водач на турнеја/ извидник/сопруг, наидов на месечно списание чијшто би сакал да сум иницијатор sequu основач; Магазин Фаранг. Повторно задоцнив…

Списанието беше чудо на канадските самопрогласени новинарски деликвенти, Џим Алги и Камерон Купер. По безброј поразителни порази во канадскиот медиумски пејзаж, овие двајца господа решија, откако секако не помалку безброј да патува до Тајланд, да основаме месечно списание во Land van de Glimlach „тоа не беше за секого, а камоли за никого“.

Во текот на првата година, замислата на овие двајца неконвенционални медиумски авантуристи сè уште беше делумно црно-бело, а на насловната страница на првиот број беше прикажан - во боја - не толку свежото лице на типичниот „ранец во Азија“; русокоса dreadlocks над збир на очи што рече; „Еби ти тато, отфрли ме ако сакаш, но овие печурки се најдоброто нешто што ми се случи откако ме остави мама и мене“.

Намигнувањето на хипи-дом се покажа дека не е ништо повеќе од тоа во подоцнежните епизоди, намигнување.

Во следните години, месечното списание се разви во стилски сјајно патување, преполно со написи напишани од господата на уредниците и солидно јадро на писатели кои тргнале по азиски патеки каде што хипиците ретко се осмелуваат. Темниот свет на тетоважи на монасите во Бангкок. Темните длабочини на трговијата со загрозени видови на пазарот Чатучак. Ескападите на една Австралијка која го направи спорт да ебе што е можно повеќе Тајландски мажи, а потоа да ги фрли со „г'ден“. Со милиција Карен во бурманската џунгла, милиција која четири децении се бори против хунтата во таа земја.

По неколку години, Камерон реши да го преименува списанието „Нескротливо патување“. Причината за тоа беше што „Фаранг“ е тајландски збор што значи „западен“. Меѓутоа, доставените приказни често покриваа други земји од Југоисточна Азија и насловот „Фаранг“ стана клаустрофобичен.

Во 2004 година, уредниците склучија договор со Бангкок Пост за справување со дистрибуција и регрутирање огласувачи. Клима уредот мораше да биде вклучен. Сепак, огласувачите одбија. На прашањето зошто, Камерон тогаш рече; „Не мислам дека компаниите можат да не врзат. Компаниите не сакаат работи што им се нејасни. „Нескротлив“ не е за тоа Тајланд да се продаде дури и да е сапун. Го започнав ова за да им дадам на посетителите на Азија поглед на дел од светот кој е фасцинантен по своите недостатоци. Одморалиштата ќе се продадат“.

Заврши во 2007 година. Камерон и неговите другари повеќе не можеа да си ја дозволат киријата на малата канцеларија над дуќанот на Танон Самсен. Неговиот персонал, Таис и Фаранг, понудија да продолжат да работат без плата. Сите чувствуваа дека овде се практикува форма на новинарство што допрва треба да се измисли во безброј земји. За жал, главниот уредник фрли пешкир. Згасна врвно списание, кое постојано му намигнува на читателот и на самиот себе, со бесконечна количина на исмејување на себе и на другиот.

Срамота. Има ли убава работа овде...?