Зошто луѓето јадат три пати на ден
Биволот мора да достави порака до луѓето од богот на дождот Фаја Таен. Но, биволот е малку заборавен. Тој им кажува на луѓето да јадат три оброци на ден и заборава дека пораката била еден оброк на секои три дена. Резултат: мора да оди на биволи по оризовите полиња за да има народот да јаде.
Еве една народна приказна што пензионираниот предавач по англиски јазик на Универзитетот Махасаракам, Вајупа Тоса (62) неодамна ја раскажа за време на Сателитскиот состанок на Меѓународната федерација на библиотечни здруженија и институции во Бангкок во 2013 година. Не на североисточниот дијалект, како што обично прави таа, туку на англиски и придружен со музика од Исаан.
Вајупа го направи зачувувањето на регионалните народни приказни своја животна мисија. Почнала да го прави тоа уште додека предавала. Како последна задача на нејзиниот курс за превод, студентите мораа да собираат приказни во своето село и да ги преведат на англиски. Ова се намали на двата начина: таа изгради збирка народни приказни од целата земја, постарите не се чувствуваа исклучени и учениците научија многу од постарите.
Збирката сега содржи повеќе од сто народни приказни од целата земја, и аудио и видео, а многу се дигитализирани. На нејзините часови по англиски јазик, учениците ги истражуваа приказните, ги реинтерпретираа и ги кажуваа на час. Кога Вајупа им кажува овие денови, нарацијата е врамена со музика.
Идејата да се оживее фолклорот се појави во 1991 година кога Вајупа откри дека многу деца на предучилишна возраст не го зборуваат дијалектот Исаан. Како резултат на тоа, тие не можеа добро да комуницираат со нивните баба и дедо.
„Кога младите генерации не го зборуваат својот дијалект и не ги слушаат тие народни приказни, локалната култура, традиции и начин на живот се губат. Затоа што тие се скриени меѓу редови. Наместо да се запознаат со нивниот фолклор, децата се забавуваа со Пепелашка и Снежана. '
Самата Вајупа, кога била млада, слушнала многу приказни од нејзините родители и баба и дедо. Во тоа време беше нормално децата да зборуваат на исанскиот дијалект дома и да учат тајландски на училиште. Но, во последната деценија, североисточниот дијалект исчезнува, вели таа. Родителите мислат дека ова ги става децата во неповолна положба. „Тие не мислат дека е кул кога нивните деца зборуваат на дијалект во јавноста“.
(Извор: Бангкок Пост, 17 септември 2013 година)
Почетна страница за фотографии: Вајупа Тоса за време на Националниот ден на детето во февруари.
Фактот дека говорните дијалекти исчезнуваат овде во Тајланд, а потоа и во Исаан е многу жално, но не и единствен. И во Белгија луѓето се обидуваат да го забранат дијалектот, поради што во многу градови се формираат групи за зачувување на дијалектот, на пример „De Gentse Sosieteit“ Не ги знам имињата на групите во другите градови. Лично, мислам дека ова не е оправдано бидејќи, како што е наведено, ја осиромашува културата на една земја или регион.