„Ќе завршиш како леш или ќе одиш во затвор“
Op zijn 18e leerde hij lezen en schrijven, op zijn 26ste werd hij gevangen gezet en kreeg de doodstraf en nu, op zijn 38ste, heeft hij zijn bachelor’s graad rechten gehaald, studeert landbouwmanagement en heeft een boek geschreven over zijn ervaringen als drugshandelaar op ‘death row’ in de beruchte Bang Khwang gevangenis in Bangkok.
‘Ik wil dat mijn lezers, vooral de jonge generatie, weten dat je in een vicieuze cirkel terecht komt wanneer je je met drugs bezighoudt. Je eindigt als lijk of je gaat de gevangenis in, zoals ik. Uiteindelijk verlies je alles. En dat is het niet waard’, zegt Pummarin Pamorntrachukul (pseudoniem van Laojang, zijn achternaam wil hij niet zeggen).
Laojang groeide op in een dorpje in het noorden van Тајланд temidden van weelderige klaproosvelden. Hij behoort tot het Lisor bergvolk, mocht niet naar school, maar moest zijn vader helpen. Als teenager raakte hij betrokken bij de drugswereld. Hij begon als runner en en klom in de bende van drugsbaron Khun Sa op tot een belangrijke drugsdealer.
De dag dat hij tot de doodstraf werd veroordeeld, herinnert hij zich nog heel goed. ‘Alles werd zwart voor mijn ogen toen de rechter mij de doodstraf gaf. Mijn moeder zat in de rechtzaal. Ze had een plastic tas met nieuwe kleren voor me bij zich, en wachtte tot ze me mee naar huis kon nemen. Maar dat gebeurde niet. Ik dacht dat een eind aan mijn leven was gekomen.’
In de gevangenis zat Laojang niet stil. Hij las alles wat los en vast zat, vooral biografieën van inspirerende persoonlijkheden zoals Mahatma Ghandi en Nelson Mandela, en studeerde recht via de Open Universiteit. Het schrijversvuur werd gewekt tijdens een workshop die eindigde met de opdracht een kort verhaal te schrijven. De docente stimuleerde hem om het uit te breiden tot een boek en zo zag Kamsarapap Sudtai Kon Khao Hong Prahan (The Last Confession Before The Execution Chamber) het licht.
Laojang’s doodstraf werd vorig jaar omgezet in levenslang en begin dit jaar in 20 jaar. Nog 8 jaar te gaan. Daarin wil hij behalve de landbouwgraad nog drie graden halen, zodat wanneer de poort van Bangkok Hilton achter hem dichtvalt, hij de wereld aan kan.
(Извор: Бангкок пост, 23 октомври 2012 година)
Een inspirerend verhaal. Nooit gedacht dat dit in een Thaise gevangenis mogelijk is.Ik ga het boek zeker kopen. Zijn echte naam staat trouwens gewoon open en bloot op de vele websites die zijn boek noemen en bespreken.
Een indrukwekkend verhaal,dat ik zeker zal gaan lezen ,temeer omdat ik ook dit “Hilton hotel”heb mogeb aanschouwen en er erg van onder de indruk was.
Sluiut me overigens bij Tino aan ,omdat ik ook niet wist dat in het rechtssysteem van Thailand een vorm van strafvermindering bestaat.
Wat ik niet begrijp is dat het mogelijk is om in een Thaise gevangenis te studeren, waar je totaal geen privacy hebt, hutje muje in een cel zit, geweld aan de orde van de dag is, geen faciliteiten zijn om je spullen, studiemateriaal, veilig op te bergen en altijd lawaai om je heen. Ik ben erg benieuwd hoe hij dat gedaan heeft.
Dick: Lees het desbetreffende artikel in de Life-bijlage van 23 oktober. Dan wordt het wel duidelijk. Kan je de titel niet geven, want ben de krant kwijt. Het artikel staat vast op de website.
Dick en Bert, onderaan de voorpagina van de Bangkokpost.com staan alle bijlagen vermeld. Als je hier selecteert kun je op datum de topics zoeken.
Zo zie je maar weer; waar een paar jaartjes Bang-Khwang al niet goed voor is! T is voor mij alleen nieuw dat ze ineens zo”n coulant regime hebben gekregen! Zouden zijn ouders toevallig de rijke tak van de familie zijn? Joran mag het weten!!!
@ Willem Nee, niet ‘ineens’ een coulant regime. Hij heeft geprofiteerd van het royal pardon, zoals vele gedetineerden, die zich goed gedragen..
Nee, geen rijke tak. Goed lezen: hij mocht niet naar school, want hij moest zijn vader helpen geld te verdienen. Het lijkt me ook sterk dat er rijke mensen onder dat bergvolk zijn.
Dank Dick: weer wat geleerd(je bent toch nooit te oud om…)! Toch wel vreemd dan dat er vaak maar eenzijdige berichten komen omtrend Bang Khwang;ik heb er verder geen persoonlijke ervaringen mee/en laten we dat maar zo houden ook!!!
Weet iemand de Nederlandse titel van dit boek, of deze alleen engelstalig te vinden?
Het boek is uitgekomen in september 2555,(2012), in het Thais. Ik betwijfel of er al een Engelse vertaling is in die korte tijd, zeker geen Nederlandse. De uitgever kun je bereiken op [заштитена по е-пошта]. Google anders eens de naam van de schrijver of de titel. Ik werk al een paar maanden aan een artikel over het boek maar het Thais is verdomd moeilijk. Het is een indrukwekkend en ontroerend boek.