Јас сум Тајланд!
Церемонија на дипломирање на Универзитетот Чулалонгкорн во Бангкок (Jaem Prueangwet / Shutterstock.com)
Забелешката на принцезата Максима во март 2007 година дека de Холандскиот идентитет не постои, предизвика големи контроверзии и беше почеток на жестока дебата. Се појавија две групи: оние кои веруваа во специфичен холандски идентитет и оние кои ја отфрлија таа идеја.
Тајланд едвај ја знае оваа дебата, речиси сите, во населението како целина, во круговите на образованието и особено меѓу елитата, претпоставуваат дека постои такво нешто како слабост, тајландски идентитет, исто така наречен ความเป็นไทย (khwaampenthai) именуван. Секој Тајланѓанец го добива тоа при раѓање, така да се каже, и расте со тоа. „Комисија за национален идентитет“ внимава на ова.
Странец би слабост невозможно да се сфати
Важен аспект на слабост е дека е невозможно странец да го сфати тоа и затоа критиките на странец кон Тајланд честопати се отфрлаат со коментар дека „не можете да го разберете Тајланд“. На форумот на Бангкок пост предизвика жестока дискусија под изјавата „Фаранг не може да знае Тајландија'. Не сакам да задржам коментар од Ча-ам Џабал:
„Спротивно на премисата на статијата за неможноста фарангите да го разберат Тајланд („Фаранг не може да знае - дури и ако разбираат“, Бангкок Пост, 31 август), Тајланѓаните честопати мораат да се свртат кон фарангите кои живеат на другата страна на светот да научи за сопствената земја, како што видовме во многу случаи на корупција од висок профил, како и во идентификацијата на други социјални проблеми, особено во областа на човековите права и трговијата со луѓе.
Тајланѓаните честопати се уникатно неспособни да научат за својата земја, бидејќи се премногу длабоко заплеткани во карактеристиките на Тајланѓаните што ги спречуваат да ја бараат вистината. Нив ги попречува суеверието, важноста на имиџот над суштината и социјалната хармонија над вистината, природната толеранција на општествените неволји и подготвеноста да се израмнат работите наместо да се решаваат грдите проблеми директно.
Фарангите се предност за Тајланд на многу начини, вклучувајќи го и нивниот објективен поглед на тајландското општество кое ги разоткрива очигледните вистини кои често се невидливи за Тајланѓаните.
На страна ова, јас отстапувам од мојата тема.
Еднаш се скарав со пријател од Тајланд за будизмот. Во еден момент таа очајно извика: „Не можете да го разберете будизмот затоа што сте странец! На што реков: „Но и самиот Буда беше странец“. Таа: „Тоа не е вистина, Буда бил Тајланѓанец! За тајландски значи слабост сите добри и не-слабост сите лоши.
Концептот на идентитет често се користи за да се спротивставите на другиот
Можеме да го опишеме нашиот сопствен идентитет (слика за себе и целна слика), тоа е субјективно. Утврдувањето на холандскиот идентитет претпоставува објективност. Најголем заеднички именител, збир на холандски карактеристики, поделени со бројот на Холанѓани, со малку култура, историја и уметност. Тоа е во ред како научна активност, сè до моментот кога не бараме случаен, индивидуален Холанѓанец да одговара за тоа.
Понатаму, концептот на холандски или тајландски идентитет често се користи за да се спротивстави на другиот, да се потенцираат разликите, да се повлечат линии на поделба, често со морален призвук, добар или лош. Она што го сретнав во литературата е, на пример: Холанѓаните не се толку сервилни против авторитетот како Јапонците, ние сме малку поанархични; не толку страсни како Италијанците, ние сме поприземни; не толку вкочанети како Британците, но попријатни и не толку парализирачки конфронтирачки како Американците, но попопуларни.
Во дискусијата за слабост тие разлики, чувството „ние“ и „тие“ се уште повеќе нагласени. Токму овие два аспекта, издигнувањето на националниот идентитет на златен стандард и тенденцијата да се користи тој идентитет за да се спротивстави на „другиот“, го прават воспоставувањето таков идентитет непожелно. Имплицитната порака е секогаш: ако не ги исполнувате стандардите и наведениот профил на „холандскиот идентитет“, тогаш не сте вистинска Холанѓанка, а истото важи и за тајландскиот идентитет.
(тристантан / Shutterstock.com)
Тајландија се користел за да се нагласи апсолутната моќ на кралот
Кои се тие квалитети или карактеристики што некого го прават Тајланѓанец? Некои велат дека Тајланѓаните се мирољубиви, други дека тајландскиот идентитет е поврзан со обожавањето на трите столба „нација, религија и крал“, при што религијата речиси секогаш се однесува на будизмот. Но, како дојде до овој поим слабост воспоставена и дали сè уште може да се користи во сè поразновиден и модерен Тајланд?
Под апсолутната монархија, од кралот Рама IV (Монгкут) до Рама VII (Прајадипок), Тајланд се соочи со западните сили од кои ги усвоија техничките и економските елементи за да ја обезбедат независноста на Тајланд. Во исто време, аспекти на слабост изменета за да се избегнат обвинувањата за варварство.
Тајландија беше користен со прикажување на кралските ритуали за промовирање на апсолутната моќ на кралот и неопходната поделба на населението на класи да се нагласи. Благосостојбата на населението била тесно поврзана со моќта на кралот. Будизмот го поддржувал ова гледиште и го проповедале монасите во храмовите.
Принцот Дамронг Раџанубап имаше малку поинаква и помодерна визија слабост. Како три морални столбови на тајландскиот народ тој ги нарече „љубовта кон националната независност, толеранцијата и компромисот или асимилацијата“.
По револуцијата од 1932 година; Нација, религија и крал
По револуцијата во 1932 година, кога беше создадена уставна монархија, не се промени многу во идеите за тоа што слабост значеше. Интелектуалците ја бранеа идејата дека, и покрај политичките промени, кралството и будизмот останаа во сржта на слабост припаѓале и дека историјата на „тајландската раса“ докажала дека тоа било случај уште од кралството Сухотаи (13 век).
Во 1939 година, ултра-националистичкиот премиер Плаек Фибунсонгкраам одлучи да го замени старото, инклузивно име за земјата, „Сиам“ со „Тајланд“ за да укаже дека вредностите и културата на централните Тајланѓани треба да важат за целината. земја. Во 1945 година Приди го врати името „Сиам“ за да покаже дека верува во повеќеформна и разновидна земја каде што сите етникуми можат да најдат место.
Во 1949 година, по протерувањето на Приди, Фибун дефинитивно го воведе името „Тајланд“ и започна кампања за „вертизација“ на земјата под знамето на нацијата, религијата и кралот. Иронично, Фибун со декрет ја забрани тајландската традиционална облека и употребата на бетел, и пропиша панталони за мажи и здолништа за жени, а исто така наложи и проштален бакнеж од мажот рано наутро. За слабост зборувано!
Г-дин Кукрит Прамој беше водечка фигура во оваа визија. Во своите книги и новинарство, тој го застапуваше ставот дека кралот и кралското семејство биле, и отсекогаш биле неопходни за тајландската нација да биде мирна, стабилна и просперитетна. И бидејќи кралот, како будист, ги поддржувал будистичките вредности, неговото владеење секогаш било етичко и демократско, дури и без проверка и рамнотежа.
Кукрит зборуваше многу за демократијата, правата, слободите и еднаквоста, но сметаше дека вакво нешто треба да се случи во рамките на слабост пропишани. Тој виде ру ти пее ти там, „знај за високо и за ниско“ или „знај го своето место“ како важна доблест меѓу слабост. За среќа, тој додаде дека „почитта“ и „понизноста“ се исто така многу „тајландски“.
(Prapat Aowsakorn / Shutterstock.com)
Старите верувања за слабост почнуваат да се судираат со општествената реалност
Тајландски муслимански деца фатени за рака на тајландски будистички деца пред градската порта со кралски симболи.
Од XNUMX-тите, Тајланд сè повеќе почна да се менува во многу поразновидно и покомплексно општество. Терминот слабост сè повеќе се користеше за поддршка на застарена хиерархиска структура со нагласување на специфичен „тајландски декор, јазик и етика“.
Тоа не остави простор за растечката тајландска средна класа која бараше повеќе политички права и поголема контрола врз распределбата на богатството. Старите верувања за слабост сè повеќе се судри со општествената реалност.
Во стариот модел на слабост, што подразбира строго организирана хиерархија, повисоката класа имала должност да ги поддржува и љубезните оние под нив, кои пак пружале лојалност и помош. Социјалните промени го направија овој модел неупотреблив, но тој остана упатство.
Традиционалното разбирање слабост исто така беше премногу ограничен за да го реши прашањето за „расното“ потекло. Имаше голем притисок врз многуте различни народи на Тајланд да станат „тајландски“ и слабост да се прегрне, со се што тоа повлекува. Ова стана уште поважно бидејќи бирократијата ја прошири својата контрола на сите делови на Тајланд. Ова доведе до големи проблеми, особено на муслиманскиот југ.
Оние кои не живеат до идеалната слика на слабост често биле експлоатирани, ускратени права и подложни на потсмев, па дури и насилство. Тие беа турнати на маргините. Тајландија стана пречка што ги спречува Тајланѓаните да се прилагодат на брзите и длабоки промени во нивната заедница.
Промените во структурата на Тајланд често се нарекуваат не-тајландски
Повеќето Тајланѓани се убедени во тоа слабост поседува непроценлива вредност, чиешто јадро е недопрено со векови и е неопходно да се разбере дека е тајландски. Така учат децата: на училиште, дома и во медиумите. Промени во социјалните, економските и културната структура на Тајланд често се етикетирани како не-тајландски, како ненормално однесување.
Млад човек кој не послуша постара личност, некој на долниот скалила од скалата кој не почитува некого погоре, луѓе кои бараат повеќе права и слободи, сето тоа честопати се осудува како погрешно однесување со повикување слабост. Тајландија се гледа како вредност што може да се прифати или отфрли врз основа на изгледот, однесувањето и говорот.
Главно војската и елитата ја имаат оваа идеја слабост промовираат. Еднаш разговарав со Тајланѓанец и во жарот на дискусијата реков: „Изгледаш како комунист!“ „Воопшто не“, рече тој. „Јас сум Тајланѓанец! Тајландски и комунистички се целосно исклучуваат меѓусебно.
(најмалку / Shutterstock.com)
На веб-страниците многу пофалби и глорификација на слабост
Отидов на голем број тајландски веб-страници каде што таа слика е потврдена. Многу пофалби и глорификација на слабост без да му се даде многу толкување, освен „нација, религија, крал“. Пребарајте го значењето на слабост е патување низ симболите, индоктринација, политичка директност и предрасуди, доброволни и неволни. Давам неколку примери:
• Тајланд е добар en Тајландската заедница се карактеризира со пријателство,
• Постои само еден вид „тајнис“: тајландската култура од високата класа која поставува правилен и оправдан стандард.
• Сите членови на која било раса или етничка група во Тајланд мора да „станат Тајландски“ пред да станат дел од нацијата.
Тајландија се зема здраво за готово и затоа практично не може да се преговара. Најдов само еден сајт со критики; Учител од Исаан таму ја опишал неговата борба да стане „вистински Тајланѓанец“, која не успеала до ден-денес, напиша горко. „Јас сум премногу темен и имам светол акцент. Наидов и на рецензија на десетина книги за деца, наменети за помирување во конфликтот на југ. но кои на суптилен начин во збор и слика супериорноста на слабост ставање напред.
Муслиман поздравен на тајландски начин.
Тајландските будистички деца се сите повисоки, поубави и подобро облечени од тајландските муслимански деца. Секогаш тајландските будистички деца го преземаат водството. Храмовите се поистакнати од џамиите. „Тајланѓанецот“ не го поздравува „муслиманскиот Тајланд“ со „салам“, но со еден „ваи и садеи“.
Секоја дефиниција за одреден „национален идентитет“ ги изоставува луѓето кои исто така имаат право на достоинствен живот. Ова се однесува на „холандскиот идентитет“ и уште повеќе се однесува на тајландскиот идентитет: слабост.
Ако Тајланд се страшни идејата за слабост Ако не се откажете, посериозните конфликти не можат да се избегнат во ова брзо менување и разновидно општество. Сега станува разбирање слабост се користи само за одржување и легитимирање на постоечките односи на моќ.
Извори
Саихол Сатајанурак, Изградбата на мејнстрим мислата за „тајнес“ и „вистината“.
Конструиран од „Тајнес“, Универзитетот Чианг Маи, 2002 година.
Пол М. Хендли, Кралот никогаш не се насмевнува, 2006.
Различни веб-страници.
Интересна статија. Го прочитав и тој придонес на Ча Ам Џамал во тоа време и тогаш помислив (и сè уште го правам): „клинец на глава“.
За среќа, благодарение на интернетот и социјалните медиуми, тој погрешно поставен комплекс на супериорност на Тајланд почнува да се намалува кај новата генерација. Откриле и дека сонцето не сјае од задникот на секој Тајланѓанец. Секако по една година студирање во Европа или САД (размена), тие доаѓаат дома за да откријат дека во многу случаи количката се става пред коњот за да се решат проблемите.
„Ти не ја разбираш тајландската“ можам да го видам само како комплимент и еднаш го кажав тоа на еден колега. Не додадов: „Мислиш на покровителскиот систем, недостатокот на правда за сите, ксенофобијата, корупцијата, алчноста и нееднаквоста, тој вид Тајланд? Не, не го разбирам тоа“
@Тино,
Еве едно интересно мислење од Воранаи Ванијака! За целата статија видете: http://www.chiangmaicitynews.com/news.php?id=1097
Цитат
Луѓето зборуваат за Тајландски и Фаранг како да се два различни вида и изгледа дека прифаќаат исток е исток, запад е запад. Зошто е тоа? Дали мислите дека може да се промени? Дали тајландската привидна секуларност е искористена за луѓето да се чувствуваат изолирани и да имаат одредени мислења?
Ние сме од ист вид; единствената разлика е што некој оди во салони за масажа и некој оди во барови, но од истата причина. Исток може да биде исток. Западот можеби е запад. Но, луѓето се луѓе. Тајландството, како англичаноста или американството или кинеството, се разбира се искористува за луѓето да се чувствуваат изолирано и да имаат одредени мислења - на крајот на краиштата, која земја не ја користи националистичката тактика „ние сме толку посебни“ за да се чувствуваат добро со себе. директна омраза кон другите и да се држи населението на поводник со „групно размислување“? Често се поставува прашање: Дали странците можат да ја разберат тајландската држава? Одговорот е не биди глупав, дури и Тајланѓаните не ја разбираат тајландската. Повторно, тоа е прашање да се биде самосвесен.
Unquote
Јан Грип,
Линкот погоре не ми работи. Следната врска прави: https://www.chiangmaicitylife.com/clg/our-city/interviews/interview-voranai-vanijaka/
Op https://thisrupt.co/ можете да прочитате уште многу дела од неговото мислење.
За мене, поимот „Тајнис“ е само поубав звучен синоним на терминот (нео)феудализам.
Досега прилично успешен изум на благородништвото, војската и новите богаташи да ги задржат уздите на феудален начин.
Со зголемениот пристап до интернет, а со тоа и до информации од странство, и со појавата на социјалните медиуми кои не се или тешко се под контрола на владата, „Тајнес“ ќе станува сè потешко да се наметне.
Добра статија Тони. Неодамна имав разговор со еден предавач на универзитет.
Тој бараше ерозија на традиционалните тајландски вредности и брзо менување на општеството во големиот број странци кои живеат во Тајланд.
Тоа е и причината зошто на нас долгогодишните ни е тешко да добиеме дозволи за престој.
Мислам дека високата класа премногу добро сфаќа дека присуството на странци исто така го прави Тајланѓанецот попаметен.
Враќањето на тајландските сопружници од странство исто така игра голема улога во ова.
Тие доживеале како е да се живее во земји каде што социјалните услуги се товар
направете го повеќе смирувачки
рудје
Прочитајте ја оваа статија со голем интерес. Патем, идеите на Тајланд не се толку чудни. Навистина гледам сличности со терминот од 70-тите во Холандија, концептот на „изводливо општество“. Степенот до кој општеството треба суштински да се промени со интервенција на владата, особено според сопствената социјалистичка идеологија.
Сега тајландската елита не сака промени, туку повеќе се труди да ги задржи традициите и „старите“ општествени односи, исто така според сопствената идеологија. Речиси во секоја земја, елитата се плаши од промена затоа што се плаши од губење на власта. Ова се рефлектира и во образованието во Тајланд. Промените не се остварија бидејќи елитата има и ќе се спротивстави на забите и ноктите. Не јавно туку преку влијанието што го имаат.
Едната партија во една земја не сака промени, а другата (опозиција) сака, и во двата случаи според мене обична борба за власт.
Сосема е точно дека просечниот Тајланѓанец има вистинска идеја од каде потекнува Буда.
Запрашани неколку Тајланѓани минатата година од каде потекнува / е роден Буда.
Тие се обложиле на Камбоџа, Тајланд и Мјанмар.
За нас западњаците незамисливо.
Бидете сигурни дека секој христијанин/нехристијанин знае од каде доаѓа/е роден Исус.
Мисла; каков ограничен интерес ако некој толку силно верува во Буда и не знае ни од каде дошол!
Потоа прашани и за неманите на кралското семејство, тие не одат подалеку од Боммихол !!!
Чао, Педро и така.
Што се однесува до имињата на кралот/семејството, мислам дека е малку силна приказна. Јас живеам во Исаан веќе 6 години со мојата девојка и ќерка. И остатокот од семејството живее недалеку, каде поминуваме многу време. Особено во Исаан, семејството е 1 и потоа ништо не доаѓа, а потоа доаѓате вие. Звучи глупо, но така е. Но, секој ден гледам возрасни и деца од област која се смета за помалку образована и помалку упатена. Гарантирам дека најмалото грозје од едвај 7 години ќе го пее целото кралско семејство беспрекорно од А до Ш.
Во последно време овде читам многу претерани приказни кои се чини дека се напишани за да извлечат нешто. Ова едноставно не е во ред
Убава статија.
Најпрво ја прашав мојата пријателка од Тајланд дали може да ми каже каде е роден Буда?
Таа веднаш сфати дека се обидувам да ја тестирам и рече прво Камбоџа, а потоа Виетнам. Јасно е дека Буда е важен во нивните животи, но тие всушност не знаат ништо за тоа. Честопати сум поставувал едноставни прашања како: На која земја е главен град Манила, а ниту еден од испитаниците не го дал точниот одговор.
Што учат овде на училиште??
Ги гледам Тајланѓаните повеќе како извинување за да ја прикријат нивната глупост.
Редовно го гледам зборот љубомора затоа што фарангот на банкоматот добива повеќе бати од машината отколку тајландскиот и дека фарангот може да добие поубави жени.
Но, верувам дека нивната едноставност и недостаток на обука е најголемиот проблем.
Може ли некој да ми каже кој голем изум доаѓа од Тајланд?
Досега имам видено само подобро копирање на познати брендови во облека, часовници, мобилни телефони итн.
Тие се борат со својата едноставност и посакуваниот просперитет, но не разбираат како да го постигнат тоа.
Можам да разберам дека сакаат да си ја задржат сопствената култура и обичаи, но кога ги анализирам се доближувам до форма на комунизам.
Загрижен сум само дека за неколку години тоа ќе резултира со непријатни афери за туризмот и политиката. Се чека бомбата да експлодира.
Во тој момент, сите правила на Тајланд се фрлаат во вода и секој човек е за себе.
Го учат на училиште, можеби забораваат? Нерт ја тестираше мојата девојка. Таа одговори прво Индонезија, а потоа Филипини. Од самиот почеток го доби главниот град на Индија, Камбоџа, Лаос, Бурма, извесно време го имаше заборавено оној на Малазија, не ѝ текна додека не реков дека почнува со К. Веднаш вратете се на тест, не можев да стигнам до главниот град на Австралија некое време освен што започна со звукот „к“ (Канбера). Треба да биде јасно дека некои работи не се во ред со тајландското образование, и секако поврзаните капацитети како што е недостатокот на независно/критичко размислување (формирање и изразување мислење).
А Тајланд? Статијата добро го објаснува. Тоа е главно изговор да оставиш сè како што е (одржување на интересите и оправдување на работите какви што се). Општите норми и вредности се едноставно универзална работа, за тоа не ви требаат тајландски или холандски...
Дека Тајланѓанецот мисли дека странецот (западњакот) добива поубави жени? Се сомневам - пред некое време имаше дел овде со наслов „што фаранг не го разбира“ (превод од блогот на Стикмен) -. Постои перцепција дека многу фаранг се согласуваат со дами од бар сцената или сродни сектори, дами од пониската класа и/или Исаан (кои се темни и затоа „грди“) - лично јас исто така претпочитам малку посветла кожа, но таму не се расправа за вкусот!!-). Дека луѓето не сакаат странец да купи сè (или да не го сподели) е сосема можно, ако сите странци овде купат сè или се држат за „бесплатни пари“, луѓето исто така негодуваат. Неодамнешната статија за групните врски, исто така, објаснува малку дека не е изненадувачки да се очекува помош од повисоките врски во социјалната мрежа, како работа или пари. Без оправдување, се разбира, ако ова се претвори во „ајде целосно да го соголиме тој банкомат додека седам на мојот мрзлив задник и пијам виски под кокосово дрво“.
Во разговор со учител од Тајланд, тој тврди дека Холандија и Англија се две имиња за иста земја.
Статијата е информативна и јасна, и јас поздравувам повеќе слични. Многу читлива книга, иако можеби донекаде специјализирана, е „Тајландски слики на јавниот свет“ од холандскиот антрополог Нилс Молдер. Анализирана е незаменливата улога на државното образование во формирањето на тајландската слика за себе. Патем, се согласувам со изјавата дека странците често не го разбираат Тајланд, само затоа што тоа често е исто меѓу Тајланѓаните. Но не можам да разберам?? Во каков лимитиран светоглед се вклопува ваквото нешто?
Според мене, брзите промени низ кои поминува тајландското општество не се резултат на многуте странци што живеат овде, туку на медиумот што ја промени нашата земја како ниедна друга во шеесетите, ТВ.
Побарав овој напис да биде повторно објавен затоа што неодамнешните протести и демонстрации на студентите и другите се обидуваат да ја скршат оваа слика од горе надолу за непроменлива Тајландија на која секој мора да живее. И особено хиерархиските вредности на горе и долу, кои би оделе рака под рака со доброто и лошото.
Зарем концептот на Тајланд не е многу поширок од она што е наведено?
Според мене, земјата е змиска јама со многу интереси кои треба да се бранат за на крајот да се оди напред.
Пријателствата се засноваат на проценка на шансата да имате корист и не го трошите вашето време на шанса тоа да ве чини пари.
Тајландските дами во НЛ и БЕ не се секогаш желни да имаат 100 пријатели бидејќи има 100 потенцијални проблеми и одреден Тајланд ќе изгледа чудно што имам пријателски врски со гласници. Таа група исто така не е безумна заедница и тие имаат освежувачка слика за тоа како го гледаат сето тоа и тогаш не забележувам никаква улога на жртва во тоа.
Тино сигурно често слушал дека и тој изгледа како Тајланѓанец поради разоткривањето на работите што префинето тајландско општество ги има во склад со.
Се е игра и останува игра и се додека Тајланд не ја изгуби позицијата на поголем играч од Индонезија во АСЕАН, се ќе биде контролирано и децата ќе имаат функција на кукла во знак на протест.
Ќе го погледнеме и ќе видиме каде има простор, дали ќе се размислува…
Волја за моќ (Ниче) и пријателства засновани на анализа на трошоци и придобивки, недостаток на виктимизација. Интересна работа. Би сакал да видам повеќе вакви анализи. Но, што подразбираш под „гласници“?
Под гласници мислам на момчињата со мопеди на аголот од улицата.
Здраво Тино,
На крајот на краиштата, ние сме во Тајланд и зошто муслиманот треба да се поздравува на свој начин, а не со ваи во Тајланд?
Мислиш дека се угнетувани,ако христијанин во муслиманска земја би протестирал против вревата на џамијата што мислиш ќе се случи.Кинезите мораа да усвојат муслиманско име и во Индонезија.И јас имам муслимански познаници,ама сум не се согласувам како се обидуваат да ја натераат својата вера на друг. Јас сум (католик) оженет со Тајланѓанец, но заедно одиме во храмот како црквата во Тајланд (Исан)
Во Холандија, луѓето порано не знаеле каде се наоѓа Суринам и дека има мост од Суринам до Курасао.
Денес, многу солидно мислење од Sanitsuda Ekachai со истото тврдење:
https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/1982251/fanaticism-hate-speech-and-buddhism
Ви благодариме за врската, Роб. Многу вреди да се прочита!