ການຫາຍຕົວໄປຂອງໜັງສືໄທນ້ອຍ
ຫນຶ່ງໃນການປະກອບສ່ວນທີ່ຜ່ານມາຂອງຂ້ອຍກັບ blog ນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພິຈາລະນາສັ້ນໆກ່ຽວກັບຕົ້ນກໍາເນີດຂອງພາສາຂຽນຂອງໄທ. ໃນຖານະເປັນພັດລົມໃຫຍ່ຂອງຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງວັດທະນະທໍາ, ຂ້າພະເຈົ້າມັກພາສາຍ່ອຍທີ່ໃກ້ຈະສູນພັນ. ພວກເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດມໍລະດົກແລະເພາະສະນັ້ນຈຶ່ງມີຄ່າ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນຫນຶ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເລືອກເອົາບາງ Basque, Breton, Irish ແລະ Occitan ໃນອະດີດທີ່ຫ່າງໄກ.
ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມັນເປັນ - ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ - ຫນຶ່ງໃນກົດຫມາຍຂອງພາສາທີ່, ສໍາລັບທຸກປະເພດຂອງເຫດຜົນ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກຂົ່ມຂູ່ຢ່າງຖາວອນແລະຫາຍໄປ. Philologists ໄດ້ຄິດໄລ່ວ່າຂອງປະມານ 7.000 ພາສາເວົ້າໃນໂລກມື້ນີ້, 6.000 ຈະຫມົດໄປໃນສະຕະວັດຕໍ່ໄປ… ແນ່ນອນ, ການຫາຍໄປຂອງພາສາແມ່ນບໍ່ມີຫຍັງໃຫມ່. ນັກພາສາສາດສ່ວນໃຫຍ່ຍັງເຫັນວ່າມັນເປັນຂະບວນການທໍາມະຊາດ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ພາສາແມ່ນມີການປ່ຽນແປງແລະຜູ້ເວົ້າປ່ຽນໄປໃຊ້ພາສາອື່ນພາຍໃຕ້ສະຖານະການບາງຢ່າງ. ແຕ່ໃນຫຼາຍໆກໍລະນີ, ພາສາຍັງຫາຍໄປຍ້ອນການຕໍ່ສູ້ກັບວັດທະນະທໍາ, ການພົວພັນທາງອໍານາດທີ່ບໍ່ເທົ່າທຽມກັນຫຼືພຽງແຕ່ຂໍ້ຈໍາກັດຂອງພາສາ, ບ່ອນທີ່ບັນຫາມັກຈະຢູ່ເລິກກວ່າພາສາທີ່ບໍລິສຸດແຕ່ມີທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມນັບຖືຕົນເອງແລະຕົວຕົນທີ່ຖືກຂົ່ມຂູ່. ປະຕິເສດການກໍານົດຕົນເອງແລະເສລີພາບໃນການສະແດງວັດທະນະທໍາຮັກສາປະເພນີ.
ຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງຍຸກຫຼັງສາມາດພົບເຫັນຢູ່ໃນປະເທດໄທ, ໂດຍສະເພາະໃນອີສານ, ບ່ອນທີ່ໄທນ້ອຍຕ້ອງຫາຍໄປສໍາລັບພາສາຂຽນສ່ວນໃຫຍ່. ຕາມປະເພນີ, ພາສາອີສານຫຼາຍພາສາແມ່ນເວົ້າພາສາສຸລິນ-ຂະເໝນ, ລາວ, ຫວຽດນາມ ແລະ ພູໄທ, ນອກຈາກພາສາໄທ. ແຕ່ເດີມມີພາສາຂຽນບໍ່ໜ້ອຍກວ່າສາມພາສາໃນພາສາອີສານ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ມີຂະເໝນທີ່ສ້າງເຄື່ອງໝາຍຈາກອັງກໍທາງທິດຕາເວັນອອກສຽງເໜືອຂອງສິ່ງທີ່ເປັນປະເທດໄທໃນປັດຈຸບັນ ແລະແນ່ນອນໄດ້ໃຊ້ຈົນເຖິງສະຕະວັດທີສິບສີ່ຂອງຍຸກຂອງພວກເຮົາ. ມັນຖືກປ່ຽນແທນເປັນພາສາຂຽນໂດຍ ທາມ, ເຊິ່ງມີຕົ້ນກຳເນີດມາຈາກອັກສອນມອນເກົ່າ, ເຊິ່ງໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປຢ່າງແຜ່ຫຼາຍ ເນື່ອງຈາກການຂະຫຍາຍຂອງອານາຈັກລາວລ້ານຊ້າງ, ແລະ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນໃຊ້ໃນຕົວໜັງສືທາງສາສະໜາ ແລະ ປັດຊະຍາ. ພາສາຂຽນພົນລະເຮືອນແມ່ນພາສາໄທນ້ອຍທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນເກືອບເທົ່າກັບພາສາໄທ. ໄທນ້ອຍໄດ້ກາຍເປັນຕົວໜັງສືທີ່ໃຊ້ທົ່ວໄປທີ່ສຸດໃນພາສາອີສານຕັ້ງແຕ່ສະຕະວັດທີ XVI-XVII. ຄວາມແຕກຕ່າງທີ່ ສຳ ຄັນກັບພາສາໄທເປັນພາສາຂຽນແມ່ນວ່າໄທນ້ອຍບໍ່ມີຕົວອັກສອນທີ່ຊີ້ບອກສຽງທີ່ຖືກຕ້ອງທີ່ ຄຳ ສັບໃດ ໜຶ່ງ ຄວນອອກສຽງ. ຜູ້ອ່ານໃນພາສາອີສານໄດ້ຖືກພິຈາລະນາວ່າສະຫລາດພໍທີ່ຈະຊອກຫາຄວາມຫມາຍທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງຄໍາສັບໃດຫນຶ່ງ.
ເປົ້າໝາຍນະໂຍບາຍອັນໜຶ່ງຂອງກະສັດຈຸລາລົງກອນທີ່ປົກຄອງປະເທດສະຫຍາມແຕ່ປີ 1868 ຫາ 1910 ແມ່ນເພື່ອສ້າງຕັ້ງໂຄງການສາມັກຄີທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ວັດທະນະທຳ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະບັນຍາຍວ່າເປັນອານານິຄົມພາຍໃນຂອງສະຫຍາມ. ໂດຍນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໝາຍຄວາມວ່າ ອຳນາດການປົກຄອງສູນກາງບາງກອກແມ່ນບັນດາເມືອງເກົ່າ ແລະ ເຂດປົກຄອງຕົນເອງໂດຍຂັ້ນຕອນພາຍໃຕ້ສາສະໜາ: 'ປະເທດຫນຶ່ງ, ປະຊາຊົນຫນຶ່ງ, monarch. ສອດຄ່ອງກັບລາຊະວົງຈັກກຣີ ເພື່ອຮັດແໜ້ນອຳນາດແຫ່ງລັດ ແລະ ສ້າງຈິດໃຈແຫ່ງຊາດ. ຫນຶ່ງໃນວິທີການທີ່ໃຊ້ແມ່ນການບີບບັງຄັບທີ່ອ່ອນໂຍນ ເພື່ອໃຊ້ພຽງແຕ່ພາສາສ່ວນໃຫຍ່ໃນອະນາຄົດ. ຈາກປີ 1874, ລັດຖະບານສະຫຍາມໄດ້ພະຍາຍາມຊັກຊວນຜູ້ທີ່ຮູ້ຫນັງສືຂອງຊາວອີສານວ່າການນໍາໃຊ້ພາສາໄທເປັນພາສາຂຽນແມ່ນສະດວກກວ່າແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ຮັບການຍອມຮັບໃນການສື່ສານກັບລັດຖະບານຫຼາຍຂຶ້ນ.
ຊາວອີສານຈຳເປັນຕ້ອງຮັບຮູ້ຢ່າງຮີບດ່ວນວ່າເຂົາເຈົ້າແມ່ນໄທ… ເມື່ອຂະບວນການນີ້ບໍ່ທັນທັນທັນໃດ, ກໍມີມາດຕະການບີບບັງຄັບແລະພາສາໄທກໍເລີ່ມເປັນພາສາຂຽນໃນການສຶກສາ. ໂດຍການນຳເອົາການປະຕິຮູບດ້ານການສຶກສາທີ່ກວ້າງຂວາງນີ້, ປະຊາກອນໃນມຸມຂອງປະເທດນີ້ສາມາດໄດ້ຮັບການສຶກສາແຕ່ຍັງໜຸ່ມ ໂດຍໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າພາສາ ແລະ ວັດທະນະທຳຂອງໄທເໜືອກວ່າຊາວອີສານ... ຄວາມເປັນຫ່ວງກ່ຽວກັບການປະຕິບັດການເມືອງອຳນາດສູນກາງຂອງບາງກອກ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ປະຊາຊົນໃນນະຄອນຫຼວງໄດ້ສະຫຼຸບຢ່າງໄວວາວ່າມີຈໍານວນຫຼາຍ, ແຕ່ຕົວຈິງແລ້ວຈໍານວນຫຼາຍຕ້ອງການພະນັກງານໃຫມ່ທັງຫມົດໃນສະຖາບັນລັດຖະບານກາງທີ່ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃຫມ່. ແລະ ພະນັກງານລັດຖະກອນເຫຼົ່ານັ້ນ, ມັກຮັບສະໝັກຢູ່ທ້ອງຖິ່ນ, ແນ່ນອນຕ້ອງມີຄວາມຊໍານິຊໍານານໃນການຂຽນພາສາໄທ… ສະຖາບັນການສຶກສາຂອງໄທແຫ່ງທຳອິດໃນພາກອີສານແມ່ນໂຮງຮຽນອຸບົນ Wasikasathan Ubon Ratchathani, ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 1891 ແລະ ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກບາງກອກ.
ໂສພາ ພອນທິລາດ ແລະ ຫົວຫນ້າຫົວໂຈນອີກ XNUMX ຄົນ
ເພື່ອຊີ້ນຳການສອນພາສານີ້ໃນໂຮງຮຽນທີ່ປອມຕົວເປັນການສຶກສາໄປໃນທິດທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ, ປຶ້ມແບບຮຽນ XNUMX ຫົວຈຶ່ງໄດ້ຮັບການພິມຈຳໜ່າຍຢ່າງວ່ອງໄວ, ຂຽນໂດຍພະຍາສີສຸທອນ ວໍລະຈັກ (ນ້ອຍ ອາຈາລີ ຢາງກຸນ) ພາກຕາເວັນອອກສຽງເໜືອຄື: ມຸນນິທິບັນພະກິດ., ວັນນິກອນ , ອັດສະວິນ , ສັງຄະພິຕັນ , ວຸທິໂພຊະນາພິຈັນ en ພິດສະການ. ບໍ່ພໍໃຈກັບຜົນຂອງການບີບບັງຄັບທາງດ້ານພາສາ, ຜູ້ຕິດຕາມໄດ້ຖືກສົ່ງໄປອີສານໂດຍບາງກອກຈາກ 1910 ເພື່ອຮັບປະກັນວ່າເດັກນ້ອຍໄດ້ຮັບແລະປະຕິບັດຕາມການສຶກສາໃນພາສາໄທ. ການກະ ທຳ ທີ່ໄດ້ກາຍເປັນໄດ້ຮັບຮາງວັນດ້ວຍການແນະນໍາຂອງ ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການສຶກສາພາກບັງຄັບກົດໝາຍສະບັບປີ 1921 ໄດ້ກຳນົດໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໃນພາກຕາເວັນອອກທັງໝົດຕ້ອງໃຫ້ລູກເຂົ້າຮຽນພາສາໄທ... ໃນບໍ່ເຖິງ XNUMX/XNUMX ຂອງສັດຕະວັດແລ້ວ, ພາສາໄທນ້ອຍທີ່ເປັນພາສາຂຽນໄດ້ສູນເສຍຄວາມກ່ຽວຂ້ອງຂອງສັງຄົມທັງໝົດໄປ...
ສໍາລັບໃນຂະນະທີ່ມີການຕໍ່ຕ້ານ. ໃນທ້າຍຊຸມປີ XNUMX, ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຈຳນວນໜຶ່ງຢູ່ບ້ານສະວາທິ ແຂວງຂອນແກ່ນ ທີ່ນຳພາໂດຍນັກຮ້ອງໂມລຳຍອດນິຍົມ ໂສພາ ພອນທະລີ ໄດ້ປະຕິເສດບໍ່ຍອມສົ່ງລູກໄປໂຮງຮຽນອີກຕໍ່ໄປ. ພວກເຂົາຢ້ານກົວຢ່າງຖືກຕ້ອງວ່າຈະສູນເສຍຊາວລາວ ຮາກ ແລະ ຊົນເຜົ່າ ແລະ ຈະກາຍມາເປັນໄທ... ການກະບົດນີ້, ເຊິ່ງຍັງໄດ້ຮັບແຮງບັນດານໃຈຈາກພາສີທ້ອງຖິ່ນໃໝ່, ສູງ, ໄດ້ແຜ່ລາມໄປເຖິງບ້ານຕ່າງໆໃນບໍລິເວນກວ້າງ. ວັນທີ 16 ທັນວາປີ 1940, ຕຳຫຼວດໄດ້ທຳລາຍກອງປະຊຸມທີ່ມີຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມຫຼາຍກວ່າ 500 ຄົນ ແລະ ໄດ້ຈັບກຸມ 116 ຄົນ. ໂສພາ ພອນທິລາດ ແລະ ຜູ້ນຳພວກກະບົດ XNUMX ຄົນ ຖືກສານຕັດສິນຈຳຄຸກ XNUMX ປີ ສອງເດືອນຕໍ່ມາ ທີ່ເມືອງຂອນແກ່ນ ໃນຂໍ້ຫາ 'kabotphai nai ratchaanachak' (ການກະບົດຕໍ່ອານາຈັກ). ສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງຜູ້ທີ່ຖືກຈັບໄດ້ຖືກປ່ອຍຕົວ, ແຕ່ຫຼາຍກວ່າສາມສິບຄົນໄດ້ເສຍຊີວິດໃນການເປັນຊະເລີຍ… Khui Daengnoi, ຫນຶ່ງໃນສາມນັກໂທດ, ໄດ້ຈົມນ້ໍາຢ່າງລຶກລັບໃນຄຸກສອງສາມເດືອນຕໍ່ມາ. ໂສພາ ພອນທະລີ ຍັງຈະຕາຍບໍ່ຮອດ XNUMX ປີ ຫລັງຈາກຖືກຕັດສີນ ຫລັງຈາກຖືກສັກຢາ ທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວມີອາການແພ້…
ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນຈໍານວນຫນ້ອຍຫຼາຍ, Isaaner ສະເລ່ຍບໍ່ໄດ້ຈື່ຈໍາວ່າພວກເຂົາມີພາສາຂຽນຂອງຕົນເອງພຽງແຕ່ສອງລຸ້ນກ່ອນ ... ພວກເຮົາມັກຈະລືມວ່າພາສາຫນຶ່ງແມ່ນຫຼາຍກ່ວາສຽງແລະຄໍາສັບຕ່າງໆຮ່ວມກັນ. ພາສາເປັນບ່ອນເກັບມ້ຽນຂອງຮີດຄອງປະເພນີ, ປະຫວັດສາດ, ຄວາມຊົງຈຳທາງວັດທະນະທຳ ແລະ ຄວາມຮູ້ ແລະ ເປັນການເສຍໃຈທີ່ສິ່ງດັ່ງກ່າວຫາຍໄປ...
ຂ້ອຍສັບສົນ.
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າໄທນ້ອຍເປັນຊື່ອື່ນສໍາລັບຊາວໄທ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນກົງກັນຂ້າມກັບໄທໃຫຍ່ຫຼື Shans. ເຂົາເຈົ້າອາໄສຢູ່ພາກກາງຂອງປະເທດໄທ. ແລ້ວເຈົ້າຈະເອີ້ນພາສາໄທ ແລະຕົວໜັງສືທາງການວ່າ ໄທນ້ອຍບໍ່?
ຊາວ Shan ຍັງຖືກເອີ້ນວ່າ Tai Yai (ບໍ່ແມ່ນໄທ Yai) ແລະສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນອາໄສຢູ່ໃນມຽນມາ / ມຽນມາ.
ກ່ອນອື່ນໝົດ, ຄວາມເຄົາລົບຂອງຂ້ອຍສຳລັບຄວາມຮູ້ ແລະຄວາມຄິດເຫັນຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບພາສາທີ່ໃກ້ຈະສູນພັນ... ເລື່ອງຂອງເຈົ້າມີໂຄງສ້າງທີ່ສວຍງາມ ແລະນຳສະເໜີຢ່າງຊ່ຽວຊານ. ນອກຈາກນີ້, ແນວໃດກໍຕາມ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າມັນເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ມີຄວາມເປັນເອກະພາບຫຼາຍ. ກຸ່ມຜູ້ດ້ອຍໂອກາດຈະອອກມາຈາກຄວາມຫຼົງໄຫຼໃນບໍ່ດົນ, ຄືກັບຊາວອີສານ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ແລະກະລຸນາໃຫ້ອະໄພຂ້ອຍ, ຖ້າມັນເປັນຄວາມປາຖະຫນາ (ແຕ່ແນ່ນອນວ່າເປັນໄປບໍ່ໄດ້ໃນປັດຈຸບັນ) ວ່າ "ໄທ" ກັບ "ການຂຽນອັກສອນ hieroglyphic" ຂອງພວກເຂົາທີ່ບໍ່ໄດ້ໃຊ້ຢູ່ບ່ອນໃດກໍ່ຕາມໃນໂລກກໍ່ສາມາດຫາຍໄປໃນພື້ນຫລັງຕາມເວລາ ... ປະຊາຊົນບໍ່ ເຮັດທຸລະກິດກັບ folklore ແລະບໍ່ສ້າງອະນາຄົດ. ຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຂອງໄທແມ່ນບໍ່ດີສໍາລັບສິ່ງຕ່າງໆເຊັ່ນພາສາອັງກິດ. ບໍ່ແມ່ນແຕ່ຜູ້ນໍາຂອງລັດຖະບານໃນປະຈຸບັນຄົນໜຶ່ງທີ່ສາມາດສະແດງອອກດ້ວຍພາສາອື່ນໄດ້…ໂສກເສົ້າ…ດ້ວຍຫຼາຍເຫດຜົນ, ການທ່ອງທ່ຽວນັບມື້ນັບຫຼຸດລົງ… ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ອອກຄວາມເຫັນກ່ຽວກັບສາເຫດເສດຖະກິດໃນປັດຈຸບັນ, ແຕ່ຖ້າຊາວໄທຢາກຮຽນ. ພາສາອັງກິດກໍ່ເວົ້າຄືກັນ… ຄືກັນກັບປະເທດເພື່ອນບ້ານ, ແລ້ວເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຜົນປະໂຫຍດ….ຫຼາຍກວ່າດຽວນີ້…
ລຸງ Jan, ຂອບໃຈສໍາລັບເລື່ອງທີ່ດີເລີດຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບພາສາທີ່ຫາຍໄປ. ເຈົ້າມີຄວາມຮູ້ທາງປະຫວັດສາດອັນໜ້າເຊື່ອຖື, ຂ້ອຍຢາກເຫັນປະຕິກິລິຍາຂອງຊາວໄທອີສານ ຖ້າລາວເຫັນເລື່ອງນີ້?
ບາງຄັ້ງຂ້ອຍເວົ້າຕະຫຼົກກັບຄົນໄທກ່ຽວກັບຊາວຍີ່ປຸ່ນໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2, ຄໍາຕອບແມ່ນ: ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເກີດ, ຂ້ອຍບໍ່ສົນໃຈ! 🙂 ນີ້ແນ່ນອນແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງເພາະວ່າບໍ່ມີຫຍັງຖືກສອນກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ຢູ່ໃນໂຮງຮຽນ, ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ພົບຄວາມກະຕືລືລົ້ນຫຼາຍໃນບັນດາຄົນໄທສະເລ່ຍທີ່ຈະເວົ້າກ່ຽວກັບການຮັບຮູ້ປະຫວັດສາດ.
ມັນບໍ່ເປັນອັນຕະລາຍຢ່າງສິ້ນເຊີງໃນປະເທດໄທທີ່ຈະສົນທະນາປະຫວັດສາດ, ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ອາຈານຂອງໄທ (ຫຼືນັກຂຽນ) ຜູ້ທີ່ໄດ້ຂຽນບົດເລື່ອງກ່ຽວກັບກະສັດຈາກຫຼາຍສັດຕະວັດກ່ອນ, ແຕ່ລາວຖືກຈັບ! ສະນັ້ນການເວົ້າກ່ຽວກັບອະດີດທີ່ຫ່າງໄກແມ່ນຍັງຫ້າມ. ແລ້ວຊາວອອສເຕຣເລັຍທີ່ເຮັດໜັງສືກ່ຽວກັບພະລາຊະວັງນັ້ນກໍເປັນເລື່ອງທີ່ຫຼົງໄຫຼ ເພາະຂ້ອຍເຊື່ອວ່າປຶ້ມຫົວນີ້ຂາຍໄດ້ພຽງ 3 ຫົວ, ແຕ່ເມື່ອລາວໄປທ່ຽວໄທຫຼາຍປີຕໍ່ມາ ລາວກໍຖືກຈັບເມື່ອມາຮອດ.
ການກະທຳທີ່ໂຫດຮ້າຍຂອງຕຳຫຼວດໃນວັນທີ 16 ທັນວານີ້. ໃນກໍລະນີນີ້, 1940 ສາມາດຖືກເພີ່ມເຂົ້າໃນບັນຊີລາຍຊື່ທີ່ Rob V ຈັດພີມມາບໍ່ດົນມານີ້.
fr gr KhunKarel
ສະບາຍດີ ລຸງ Jan,
ສິ້ນທີ່ດີຫຼາຍແລະການສຶກສາ.
ເມຍຂອງຂ້ອຍຮັບຮູ້ພາສານີ້ທັນທີ.
ແຕ່ທ່ານຈະປະຫລາດໃຈວ່າພາສາໄທ (ຫຼືພາສາ) ສາມາດເວົ້າໄດ້ຫຼາຍປານໃດ.
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່ານີ້ແມ່ນຍິ່ງໃຫຍ່ເມື່ອທຽບກັບການລ້ຽງດູຂອງຕາເວັນຕົກຂອງພວກເຮົາ.
ດັ່ງນັ້ນ, ພັນລະຍາຂອງຂ້ອຍສາມາດເວົ້າພາສາໄທ, ລາວ (ປະສົມຂອງລາວ), ລາວ (ນັ້ນແມ່ນສິ່ງທີ່ສະແດງຢູ່ເທິງສຸດຂອງການຂຽນ), ພາສາອັງກິດ, ໂຮນລັງ.
ຂ້ອຍເລີ່ມຄິດເລັກນ້ອຍວ່າຕົວເຮົາເອງຄວນຮຽນຫຍັງ ຫຼືຢາກຮຽນຢູ່ໄທ, ບາງອັນສຳລັບພວກເຮົາ
ຍັງໃຫ້ຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ປະຊາຊົນທີ່ມີການສື່ສານ.
ດ້ວຍຄວາມນັບຖື,
Erwin
Yawi ອາດຈະຖືກກ່າວເຖິງເປັນພາສາຂອງຊາວມາເລມຸດສະລິມຂອງພາກໃຕ້ເລິກເຊິ່ງ, ປັດຕານີ, ນາຣາທິວັດ, ຢາລາ ແລະ XNUMX ເມືອງທາງຕາເວັນອອກສຸດຂອງເມືອງສົງຄລາ. ລັດຖະບານໄທຈະສະຫລາດທີ່ຈະບໍ່ປາບປາມພາສານີ້, ທີ່ຂຽນເປັນຕົວອັກສອນອາຣັບ, ແຕ່ຍັງມີວັດທະນະທໍາທ້ອງຖິ່ນ.
'Basque, Breton, ໄອແລນ ແລະ Occitan'
ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ຢູ່ໃກ້ເຮືອນແລະຮຽນຮູ້ບາງ Frisian ແລະ Stellingwerfs?
ພາສາຂຽນອາດຈະເກືອບຫາຍໄປ, ແຕ່ພາສາເວົ້າແມ່ນຍັງໃຊ້ຢູ່.
ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນວ່າ ພາສາອີສານຍັງຖືກເວົ້າຢ່າງກວ້າງຂວາງຢູ່ທາງໂທລະພາບ, ດ້ວຍຄຳບັນຍາຍພາສາໄທ.
ຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍິນວ່າພາສາອີສານຖືກເວົ້າຢ່າງກວ້າງຂວາງຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລຂອນແກ່ນ, ລວມທັງຕົວໜັງສືໄທນ້ອຍ.
ທັງໝົດອາດຈະເປັນພາສາພາກພື້ນທີ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບ ແຕ່ບໍ່ມີສິດ.
ຂ້ອຍຄິດ.
ອ້າງອີງ:
"ຜູ້ອ່ານໃນພາສາອີສານໄດ້ຖືກພິຈາລະນາວ່າສະຫລາດພໍທີ່ຈະຊອກຫາຄວາມຫມາຍທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງຄໍາສັບໃດຫນຶ່ງ." (ຂາດເຄື່ອງຫມາຍສຽງ)
ນັ້ນແມ່ນແນ່ນອນ! ທິດສະດີອີກອັນໜຶ່ງເວົ້າວ່າ ເປັນຍ້ອນພາສາຂຽນນີ້ມາຈາກພາສາມອນ ບໍ່ແມ່ນພາສາທີ່ອອກສຽງ.
ແນ່ນອນ, ພວກເຮົາຕ້ອງຮັກສາພາສາແລະການຂຽນບາງສ່ວນ.
ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມປະທັບໃຈທີ່ໄທນ້ອຍໄດ້ຮັບການສອນອີກເທື່ອໜຶ່ງຢູ່ພາກຕາເວັນອອກ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນເຄື່ອງໝາຍໃນຕົວໜັງສືນັ້ນຢູ່ໃນມະຫາວິທະຍາໄລ ແລະພຣະວິຫານ.
ບາງຄັ້ງຂ້ອຍກໍ່ສັບສົນ. ອັກສອນໄທນ້ອຍ, ລ້ານນາ ແລະ ທັມມະ. ພວກມັນແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ?
ທຸກຄົນຮູ້ຈັກປຶ້ມ The Little Prince. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນໍາໃຊ້ການແປພາສາໄທສໍາລັບບົດຮຽນຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະໃນປັດຈຸບັນເຫັນວ່າມັນຍັງໄດ້ຈັດພີມມາໃນຄໍາເມືອງ (ພາກເຫນືອຂອງໄທ) ຫນັງສືລ້ານນາ. ດັ່ງນັ້ນຂ້ອນຂ້າງຫຼາຍແມ່ນເຮັດເພື່ອຮັກສາພາສາແລະການຂຽນເຫຼົ່ານັ້ນ. ມີຄວາມສຸກ.
ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສົງໄສມາເປັນເວລາທີ່ປະເທດນີ້ຍັງມີຊື່ວ່າສະຫຍາມ, ເປັນຊື່ຂອງພາສາ Siamese ຫຼືໄທ?
ແຟນຂອງຂ້ອຍຈາກ UD spontaneously call this the Laotian alphabet.