ຊີວິດຢູ່ປະເທດໄທ: Wan di, wan mai di (ຕອນ 1)
ຂ້າພະເຈົ້າອາໄສຢູ່ໃນຕຶກອາຄານຄອນໂດມິນຽມຢູ່ໃນ soi 33. ໃນບາງກອກ. ບາງສິ່ງບາງຢ່າງເກີດຂຶ້ນທຸກໆມື້. ບາງຄັ້ງດີ, ບາງຄັ້ງບໍ່ດີ, ແຕ່ມັກຈະປະຫລາດໃຈສໍາລັບຂ້ອຍ.
ອາຄານຄອນໂດມີນຽມແມ່ນດໍາເນີນການໂດຍແມ່ຍິງສູງອາຍຸ. ຂ້ອຍໂທຫານາງ ແມ່ຕູ້, ເພາະວ່ານາງແມ່ນສະນັ້ນໃນແງ່ຂອງສະຖານະພາບແລະອາຍຸສູງສຸດ. ແມ່ຕູ້ມີລູກສາວສອງຄົນ (ໂດອາ ແລະ ມ໋ອງ), ໃນນັ້ນແມ່ຕູ້ເປັນເຈົ້າຂອງຕຶກເທິງເຈ້ຍ.
ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າຈົນກ່ວາຂ້ອຍໄປກະຊວງແຮງງານເພື່ອປ່ຽນທີ່ຢູ່ໃນປື້ມຄູ່ມືການເຮັດວຽກຂອງຂ້ອຍ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງການສໍາເນົາຈາກເຈົ້າຂອງອາຄານ. Doa ໄດ້ຖືກຢ່າຮ້າງ (ແຕ່ມີເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບວ່າໃນຕອນຕໍ່ໄປ) ແລະ Mong ໄດ້ແຕ່ງງານກັບເຈົ້າຫນ້າທີ່ຕໍາຫຼວດແລະມີລູກສາວ.
ແມ່ຕູ້ ແລະພໍ່ຕູ້ອາໄສຢູ່ຄືກັບແມວ ແລະໝາ
ແມ່ຕູ້ແຕ່ງງານກັບພໍ່ຕູ້. ນັ້ນຈະບໍ່ແປກໃຈເຈົ້າ. ຄູ່ຜົວເມຍນີ້ອາໄສຢູ່ຄືກັບແມວ ແລະໝາ ແລະຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງຄືກັບແມວ ແລະໝາອາໄສຢູ່ໃນວັດຫຼາຍແຫ່ງໃນປະເທດໄທ. ພວກເຂົາເຈົ້າສະເຫມີມີຄໍາສັບຕ່າງໆແລະຍັງໂຕ້ຖຽງກ່ຽວກັບຫຍັງແລະທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ. ກ່ຽວກັບສິ່ງເລັກນ້ອຍແຕ່ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ໃຫຍ່ໃນຊີວິດ.
ສິ່ງນີ້ໄດ້ພາໃຫ້ພໍ່ຕູ້ຊອກຫາ 'ຄວາມລອດ' ຫຼາຍເທື່ອໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້ກັບແມ່ຍິງຄົນອື່ນ. ປົກກະຕິແລ້ວສໍາລັບໄລຍະເວລາສັ້ນກວ່າ, ແຕ່ໃນປັດຈຸບັນລາວໄດ້ພົບເຫັນແມ່ຍິງທີ່ລາວເຄີຍຢູ່ກັບບາງເວລາ. ແມ່ຕູ້ຮູ້ ແລະ ບໍ່ມັກມັນ. ພໍ່ຕູ້ມີລາຍຮັບຂອງຕົນເອງ (ເງິນບໍານານ), ເກັບເອົາເອງ ແລະ - ເທົ່າທີ່ແມ່ຕູ້ອະນຸຍາດໃຫ້ - ເຮັດຕາມທີ່ລາວຕ້ອງການ.
ເມື່ອລາວບໍ່ສະແດງຢູ່ຄອນໂດ, ແມ່ຕູ້ກໍ່ໂທຫາລາວຕິດຕໍ່ກັນ. ແລະຖ້າບໍ່ໄດ້ຜົນ, Dao ຫຼື Mong ໂທຫາເຂົາ. ລາວບໍ່ຮັກແມ່ຕູ້ຂອງລາວອີກຕໍ່ໄປ, ແຕ່ລາວຮັກລູກສາວແລະຫລານສາວຂອງລາວ. ດັ່ງນັ້ນ: ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຫັນພໍ່ທຸກໆມື້, ແຕ່ຂ້ອຍເຫັນລາວເປັນປະຈໍາ. ແລະໃນເວລາທີ່ແມ່ຕູ້ຢູ່ອ້ອມຮອບມີການຕໍ່ສູ້ສະເຫມີ.
ແມ່ຕູ້ແມ່ນ Penny ສະຫລາດ, pound foolish
ແມ່ຕູ້ແມ່ນ, ຍ້ອນວ່າພາສາອັງກິດເວົ້າທີ່ສວຍງາມ, "ສະຫລາດ, pound foolish". ນາງເປັນຄົນຂີ້ຄ້ານໃນທາງທີ່ເປັນຄົນຂີ້ຄ້ານ. ຢ່າງຫນ້ອຍ: ໃນເວລາທີ່ມັນມາກັບອາຄານຄອນໂດແລະການບໍລິການໃຫ້ແກ່ຜູ້ຢູ່ອາໄສ. ຂ້ອຍຕ້ອງລໍຖ້າປະມານເກົ້າເດືອນສໍາລັບປະຕູຫ້ອງນ້ໍາໃຫມ່ແລະຕອນນີ້ຂ້ອຍໄດ້ມີລາຄາຖືກທີ່ສຸດທີ່ລາວສາມາດຊອກຫາໄດ້.
ດຽວນີ້ຮ້ານຊັກຜ້າ ແລະຮ້ານອາຫານໄດ້ປິດລົງແລ້ວ ເພາະວ່າແມ່ຕູ້ບໍ່ໄດ້ໃຫ້ສໍາປະທານໃດໆ - ໃນດ້ານເງິນ - ໃຫ້ກັບຜູ້ປະກອບການໃຫມ່ຂອງທັງສອງສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກ: ຢ່າງຫນ້ອຍຈໍານວນເງິນເຊົ່າດຽວກັນແລະການຈ່າຍເງິນລ່ວງຫນ້າເທົ່າກັບຜູ້ປະກອບການເກົ່າ.
ຄວາມຈິງທີ່ວ່າປະຊາຊົນຈົ່ມວ່າສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກຖືກປິດ (ແລະຜູ້ເຊົ່າບາງຄົນໄດ້ຍ້າຍໄປຢູ່ອາຄານໃຫມ່ກວ່າ 200 ແມັດລົງໄປໃນຊອຍ) ເບິ່ງຄືວ່ານາງບໍ່ສົນໃຈກັບນາງວ່ານາງຈົ່ມກ່ຽວກັບບ່ອນຫວ່າງທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ແຕ່ບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ມັນກັບພຶດຕິກໍາຂອງຕົນເອງ. ບາງຄັ້ງພໍ່ຕູ້ເອົານິ້ວມືໃສ່ບໍລິເວນທີ່ເຈັບ ແລ້ວກໍມີການໂຕ້ຖຽງກັນອີກ. ມັນເບິ່ງຄືວ່າ "ວົງຂອງຊີວິດ" ໃນ soi ຂອງຂ້ອຍ.
Chris de Boer
"Wan di, wan mai di' ຫມາຍຄວາມວ່າເວລາທີ່ດີ, ເວລາທີ່ບໍ່ດີ."
ອັນນີ້ບໍ່ຖືກຕ້ອງທັງໝົດ.
ມັນຫມາຍຄວາມວ່າ "ມື້ທີ່ດີ, ມື້ທີ່ບໍ່ດີ".
Wan ຫມາຍຄວາມວ່າວັນ. Weelaa ຫມາຍຄວາມວ່າເວລາ. 😀
ອາດຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ Thias ຈາກປຶ້ມ... Wan dee, wan maai dee ຫມາຍຄວາມວ່າເວລາດີ ແລະບໍ່ດີ ແລະຖືກໃຊ້ເກືອບທຸກບ່ອນໃນພາສາໄທ. ສຸພາສິດບໍ່ເຄີຍຖືກແປຕາມຕົວໜັງສື. ຂ້ອຍຄິດວ່າຄົນໄທຍ໌ຈະໜ້າຕາ ຖ້າເຈົ້າເວົ້າວ່າ: ວ່ຽນລາດີ, ວີລາມາໄທດີ. ແລະມັນບໍ່ຖືກຕ້ອງຕາມການອອກສຽງເພາະວ່າເວລາບໍ່ແມ່ນ "weelaa" ແຕ່ "wellaa" ທີ່ມີສຽງສັ້ນແລະສຽງທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນໃນ a.
ເຊັ່ນດຽວກັບພາສາຝຣັ່ງ, ຕົວຢ່າງ: ຫົວຫົວສີຂຽວໃນພາສາໂຮນລັງແມ່ນ "jaune" (ສີເຫຼືອງ) ໃນພາສາຝຣັ່ງ. ສຸພາສິດແມ່ນສະເພາະກັບພາສາໃດໜຶ່ງ. ພຽງແຕ່ເວົ້າເປັນພາສາຝຣັ່ງ: il rit vert….
wan die: wan mâi die ຫມາຍຄວາມວ່າ 'ເວລາດີ, ເວລາທີ່ບໍ່ດີ', ນັ້ນແມ່ນຖືກຕ້ອງ.
ແຕ່ເວລາ 'weelaa' 'ເວລາ' ແມ່ນຈິງກັບສຽງຍາວ -ee-, ຍາວ -aa- ແລະສອງສຽງກາງແປ.
ເວລານອນ weelaa no:hn 'ເວລານອນ'
ເວລາເທົ່າໃດ weelaa thâorai 'ເວລາເທົ່າໃດ?'
ຂ້າພະເຈົ້າພຽງແຕ່ໄດ້ຍິນ 'wie laa', ກັບພາກສ່ວນສຸດທ້າຍເລັກນ້ອຍຍາວ – ແລະ pronounced ສູງກ່ວາທໍາອິດ……….
Google ແປພາສາມີຄວາມຄິດເຫັນທີ່ແຕກຕ່າງກັນກ່ຽວກັບການອອກສຽງຂອງເວລາ.
ບໍ່ມີສຽງທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນກັບ a ແລະການອອກສຽງຂອງ e ແມ່ນສັ້ນກວ່າຂອງ a, ແຕ່ມັນອາດຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມຈິງທີ່ວ່າ a ແມ່ນຢູ່ໃນຕອນທ້າຍຂອງຄໍາ.
ພະຍາງພາຍໃນຄຳໜຶ່ງອາດຈະອອກສຽງສັ້ນກວ່າຄຳສັບສຸດທ້າຍໂດຍອັດຕະໂນມັດ.
ຟັງການອອກສຽງຕາມທີ່ທ່ານແປແລະອອກສຽງຂອງຄໍາທີ່ໃຊ້ເວລາແລະຄໍາວ່າ April ໃນພາສາໄທ.
ໃນຄໍາສັບເວລາ = ເວລາບໍ່ມີຕົວຊີ້ບອກຂອງສຽງທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ຫຼື e ສັ້ນ.
ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຄໍາຄວນຈະເປັນຂໍ້ຍົກເວັ້ນກັບກົດລະບຽບປົກກະຕິຂອງການອອກສຽງ.
ຂ້ອຍພົບປຶ້ມອີກເຫຼັ້ມໜຶ່ງໃນພາສາໄທສຳລັບຜູ້ເລີ່ມຕົ້ນ ແລະ ການອອກສຽງທີ່ນັ້ນຂຽນເປັນ wee-laa.
ດັ່ງນັ້ນຍາວສອງເທື່ອແລະບໍ່ມີສຽງເພີ່ມຂຶ້ນ.
ผ่านร้อน ผ่านหนาว… phan ron phan nao….ຜ່ານຮ້ອນ ຜ່ານໜາວ ຫຼື ເວລາດີ ເວລາບໍ່ດີ
ດີໃຈທີ່ໄດ້ອ່ານເລື່ອງລາວ ແລະປະສົບການຂອງເຈົ້າອີກຄັ້ງ, ຊົມເຊີຍ Christina