ກັບ Lizzy ກັບແຜ່ນດິນຂອງຫນຶ່ງຄັ້ງ
Hans Bos (67) ໄດ້ເດີນທາງໄປທ່ຽວກັບລູກສາວຂອງລາວ Lizzy (ເກືອບ 6) ຜ່ານປະເທດເນເທີແລນ, ປະເທດຂອງລາວໃນປີທີ່ຜ່ານມາ. ການເດີນທາງແມ່ນຄຸ້ມຄ່າແນ່ນອນ, ເຖິງແມ່ນວ່າບາງຄັ້ງຄວາມເຢັນໄດ້ໂຍນ spanner ໃນວຽກງານ.
ຢູ່ Schiphol ພວກເຮົາຕ້ອງລໍຖ້າເວລາຫຼາຍສໍາລັບລົດຮັບສົ່ງທີ່ນໍາພວກເຮົາໄປຫາບໍລິສັດເຊົ່າລົດ Dollar. "ຂ້ອຍບໍ່ຢາກອາໄສຢູ່ໃນປະເທດນີ້", ແມ່ນສິ່ງທໍາອິດທີ່ Lizzy ປ່ອຍອອກມາ, ສັ່ນ. ນີ້ແມ່ນເຂົ້າໃຈໄດ້, ເພາະວ່າອຸນຫະພູມຍັງບໍ່ທັນເຖິງ 12 ອົງສາ, ຫນ້ອຍກ່ວາ 35 ບວກທີ່ພວກເຮົາປະໄວ້ຢູ່ບາງກອກ. ໂຊກດີ, ມັນອົບອຸ່ນຂຶ້ນໃນມື້ຕໍ່ມາ, ແຕ່ຖົງຕີນຄົງຢູ່ຕະຫຼອດອາທິດ.
ສຸວັນນະພູມແມ່ນຖືກເປົ້າໝາຍ. ກ່ອນທີ່ພວກເຮົາຈະໄປແຖວຢູ່ກວດຄົນເຂົ້າເມືອງ, ພວກເຮົາຂໍໃຫ້ມາພ້ອມ. ປາກົດຂື້ນ, ການປະສົມປະສານຂອງສຸພາບບຸລຸດຜູ້ສູງອາຍຸແລະຍິງຫນຸ່ມເຮັດໃຫ້ຄວາມສົງໃສ. ເຈົ້າ ໜ້າ ທີ່ທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງໂຕະຖາມ Lizzy ສອງສາມ ຄຳ ເປັນພາສາໄທ, ຂ້ອຍຕ້ອງສະແດງຈົດ ໝາຍ ທີ່ແມ່ໃຫ້ການອະນຸຍາດໃນການເດີນທາງຕ່າງປະເທດແລະພວກເຮົາສາມາດສືບຕໍ່ໄດ້.
ຖ້ຽວບິນກັບ EVA Air ໄປ Amsterdam ດໍາເນີນໄປຢ່າງສະດວກສະບາຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຮົາອອກເດີນທາງຊ້າຫນຶ່ງຊົ່ວໂມງ. ອັນນີ້ແມ່ນເນື່ອງມາຈາກຜູ້ໂດຍສານຊາຍຜູ້ໜຶ່ງທີ່ເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ສະບາຍ, ແຕ່ປະຕິເສດທີ່ຈະອອກຈາກຍົນ. ໃນລະຫວ່າງມື້ຖ້ຽວບິນໄປ Amsterdam, Lizzy ແລະຂ້ອຍນັ່ງຢູ່ເທິງ 'ສອງ', unhindered ໂດຍຜູ້ໂດຍສານອື່ນໆ.
ຈາກເວລາທີ່ຂ້ອຍຂັບລົດໄປຕາມເສັ້ນທາງໃນ Hoofddorp ດ້ວຍການຂັບລົດຍຸງກັດຂອງຂ້ອຍ (Toyota Aygo), ຂ້ອຍປະຫລາດໃຈກັບຄໍາສັ່ງຂອງຄວາມໄວ. ຈາກ 06.00:19.00 ຫາ 100:23 ທ່ານສາມາດຂັບລົດໄດ້ 6 ກິໂລແມັດລະຫວ່າງ Amsterdam ແລະ Utrecht. ຂ້ອຍຂັບລົດຢູ່ທີ່ນັ້ນເປັນ 'ຄົນຕ່າງປະເທດ' ທີ່ໂງ່ຈ້າໃນເວລາ 100 ໂມງແລງແລະສົງໄສວ່າຂ້ອຍໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ໄວເທົ່າໃດໃນເສັ້ນທາງ 120 ເລນ (?) ທີ່ມີການຈະລາຈອນເກືອບເຖິງ Utrecht. ສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງການເດີນທາງຂ້າພະເຈົ້າ desperately ພະຍາຍາມນໍາທາງລະຫວ່າງ 130, XNUMX ແລະ XNUMX ກິໂລແມັດ. ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະວັດແທກໄດ້, ເຖິງແມ່ນວ່າມີປະຕູຖະຫນົນຫຼາຍຮ້ອຍຄົນທີ່ປາກົດຢູ່ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້. ເມື່ອເສັ້ນທາງແຄບ, ເຈົ້າໄດ້ຖືກອະນຸຍາດໃຫ້ຂັບລົດໄວຂຶ້ນ, ໃນຂະນະທີ່ທາງດ່ວນກວ້າງຕ້ອງການຄວາມໄວຫນ້ອຍ. ແລະຂ້ອຍບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະໄດ້ຮັບປີ້ພາຍໃຕ້ສະຖານະການໃດກໍ່ຕາມ. ໃນກໍລະນີໃດກໍ່ຕາມ, ມັນຫຍຸ້ງຢູ່ກັບທາງດ່ວນສ່ວນໃຫຍ່.
ລູກສາວ Femke ອາໄສຢູ່ໃນ Utrecht ໃນ Zilveren Schaats, ລັກສະນະນ້ໍາທີ່ສວຍງາມຢູ່ດ້ານຕາເວັນອອກ. ຈາກບ່ອນນັ້ນພວກເຮົາສາມາດຂີ່ເຮືອໄປຫາຄອງຂອງ Utrecht. ຫລານສາວ Madelief ມີອາຍຸຕໍ່າກວ່າ Lizzy ພຽງຫ້າເດືອນ ແລະບໍ່ສາມາດລໍຖ້າທີ່ຈະຄິດເຖິງການມາຮອດຂອງນາງ. ສອງມື້ຕໍ່ມາ, ຄວາມຮັກໄດ້ເຢັນລົງແລະພວກຜູ້ຍິງໄດ້ສະເດັດອອກຈາກເຂດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ມັນພຽງແຕ່ໄປສູ່ຈຸດສິ້ນສຸດຂອງການເດີນທາງເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະມີ rapprochement ອີກເທື່ອຫນຶ່ງ.
ມັນໂດດເດັ່ນໃນ Utrecht ທີ່ພໍ່ແມ່ທີ່ບໍ່ມີ 'ລົດຖີບສິນຄ້າ' ເກືອບຈະນັບ. ເດັກນ້ອຍ, ສັດລ້ຽງ ແລະເຄື່ອງໃຊ້ສອຍທັງໝົດໄປຢູ່ໃນກ່ອງ (ສ່ວນຫຼາຍເປັນໄມ້) ຢູ່ທາງໜ້າຂອງລົດຖີບທີ່ສາມາດລົງຊື່ໄດ້ຕັ້ງແຕ່ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ແລ້ວ.
ໃນມື້ທີ່ໜາວເຢັນແລະມີລົມແຮງຢູ່ເມືອງ Hague ພວກເຮົາໄປຢ້ຽມຢາມຕູ້ປາທະເລຢູ່ຖະໜົນ Scheveningen ແລະການວາງສະແດງ Karel Appel ໃນ Gemeentemuseum ໃນນະຄອນ Hague. Lizzy ພະຍາຍາມຢ່າງງຶດງໍ້ທີ່ຈະຮຽນແບບ Appel ໃນງານລ້ຽງແຕ້ມຮູບຢູ່ຫໍພິພິທະພັນ.
ມືຂອງເດັກນ້ອຍແມ່ນເຕັມໄປຢ່າງໄວວາ, ເພາະວ່າ Lizzy ເບິ່ງຄືວ່າມີຄວາມມັກສໍາລັບສະຫນາມເດັກຫຼິ້ນທັງຫມົດທີ່ພວກເຮົາພົບ. ຢູ່ຫົວຫີນ ເຈົ້າຕ້ອງຊອກຫາມັນດ້ວຍໂຄມໄຟ. ການຢ້ຽມຢາມ Efteling ແມ່ນບໍ່ຈໍາເປັນສໍາລັບນາງ (ໂຊກດີ).
ເມື່ອອອກຈາກ Schiphol, Marechaussee ເບິ່ງພວກເຮົາດີ. ຫຼັງຈາກການຖາມບາງຄໍາຖາມທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ສືບຕໍ່ໂດຍບໍ່ມີບັນຫາໃດໆ. ປະເທດໄທອອກແລະໃນທີ່ມີຫນັງສືຜ່ານແດນໄທສໍາລັບ Lizzy; ໃນແລະນອກເນເທີແລນດ້ວຍສໍາເນົາຂອງໂຮນລັງ. ຖ້ຽວບິນກັບຄືນແມ່ນເກືອບຟຸ່ມເຟືອຍ: ປີ້ສອງປີ້ສໍາລັບ Lizzy ແລະສາມບ່ອນນັ່ງຢູ່ກາງສໍາລັບຕົນເອງໃນລະຫວ່າງການບິນໃນຕອນກາງຄືນ. ນອກຈາກນີ້ຢູ່ສຸວັນນະພູມພວກເຮົາສາມາດຜ່ານ Immigration ໂດຍບໍ່ມີການລໍຖ້າແລະບັນຫາ.
ການເດີນທາງໄປປະເທດເນເທີແລນກັບຍິງສາວຄົນນັ້ນຄຸ້ມຄ່າບໍ? ຄໍາຕອບແມ່ນ: ຢ່າງແທ້ຈິງ! Lizzy ໄດ້ເຮັດໃຫ້ການເດີນທາງຂອງຊີວິດໄວຫນຸ່ມຂອງນາງແລະໄດ້ຮູ້ຈັກວັດທະນະທໍາທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ອາຫານທີ່ແຕກຕ່າງກັນ (ສະຕໍເບີຣີທີ່ແທ້ຈິງ / ຫນໍ່ໄມ້ຝລັ່ງ / herring) ແລະຍາດພີ່ນ້ອງ, ຫມູ່ເພື່ອນແລະຄົນຮູ້ຈັກຫຼາຍ. Lizzy ຖືກໃຈທຸກຄົນ. ໃນປັດຈຸບັນ, ນາງມັກປະເທດໄທ, ຄືກັນກັບພໍ່ຂອງນາງ. ນາງຫວັງວ່ານາງຈະໄປສຶກສາຢູ່ເນເທີແລນໃນສອງສາມປີ. ຢ່າງຫນ້ອຍນາງໄດ້ຮັບຄໍາເວົ້າສອງສາມຄໍາຈາກການເດີນທາງ (ກະລຸນາ, ຂອບໃຈ, slide. cargo bike). ນອກເໜືອໄປຈາກສະກູດເຕີແລະສະເກັດມ່ວນຊື່ນ…
ເປັນເລື່ອງທີ່ດີໃນແງ່ບວກແທ້ໆ! ຂ້ອຍປະເຊີນກັບສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັນໃນປີຫນ້າ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີອາຍຸຫນ້ອຍກວ່າສອງສາມປີ. ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຢາກຮູ້ຢາກເຫັນ: ຄົນຢູ່ຕາມຖະໜົນມີປະຕິກິລິຍາແນວໃດເມື່ອເຫັນເຈົ້າກັບລູກສາວ?
ຂ້ອຍສາມາດຈິນຕະນາການໄດ້ວ່າຜູ້ຄົນເອົາເຈົ້າໄປຫາພໍ່ຕູ້.
ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ແມ່ນວ່າອາກາດທີ່ດີເລັກນ້ອຍເປັນສິ່ງສໍາຄັນເພື່ອໃຫ້ບັບຕິສະມາຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ເນເທີແລນ!
ອາຍຸແມ່ນສະພາບຂອງຈິດໃຈ..
ເລື່ອງທີ່ງົດງາມ.
ດ້ວຍຄວາມນັບຖື,
ເລື່ອງ Brilliant, ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານໃນປະເທດໄທ, ມີ sequel ໃນປະເທດເນເທີແລນ.
ດີໃຈທີ່ເຈົ້າມີເວລາທີ່ດີຢູ່ທີ່ນີ້ໃນ Holland.
ເມື່ອຂ້ອຍອ່ານເລື່ອງທໍາອິດຂອງເຈົ້າ, ຂ້ອຍມີຄວາມສົງໃສຂອງຂ້ອຍຈົນກ່ວາຂ້ອຍໄດ້ເວົ້າກັບລູກສາວຂອງເຈົ້າທີ່ຫວານຊື່ນຫຼັງຈາກບິນກັບ Eva ໄປ Amsterdam.
A DKW tje (ທີ່ອາດຈະເປັນບາງສິ່ງບາງຢ່າງ) ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄິດກັບຕົນເອງ.
ແມ່ນແລ້ວ, ຢ່າງເປັນທາງການພວກເຮົາມີສິດເສລີພາບຫຼາຍຢູ່ທີ່ນີ້, ແຕ່ນັ້ນແມ່ນຂື້ນມາຈາກຂ້າງເທິງດ້ວຍພຣະບັນຍັດທຸກປະເພດແລະຂໍ້ຫ້າມ.
ອັນນີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເປັນວັດຖຸດິບຢູ່ຫລັງຄາຂອງຂ້ອຍສະເໝີ, ເມື່ອຂ້ອຍກັບມາຢູ່ປະເທດເນເທີແລນ.
ປະເທດໄທມີອິດສະລະພາບ / ຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່ານັ້ນ.
ໂຊກດີແລະເປັນກອດໃຫຍ່ສໍາລັບ Lizzy.
Steven
ບົດລາຍງານທີ່ດີ Hans,
ເບີຕີ
ໃນບົດລາຍງານທີ່ຜ່ານມາຂອງເຈົ້າ, ເຈົ້າສາມາດອ່ານໄດ້ວ່າເຈົ້າໃຊ້ເວລາຫຼາຍແລະເອົາໃຈໃສ່ກັບວຽກງານເອກະສານ. ດັ່ງນັ້ນບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນ vain. ຂ້ອຍຕ້ອງຄິດກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງ Tino ຈາກອາທິດທີ່ຜ່ານມາເມື່ອຂ້ອຍອ່ານບົດຂອງເຈົ້າ. ປະເທດເນເທີແລນແມ່ນໂອກາດສໍາລັບການສຶກສາທີ່ດີເພື່ອມີໂອກາດທີ່ດີສໍາລັບອະນາຄົດ. ເຈົ້າຈະສອນພາສາໂຮນລັງໃຫ້ລູກສາວຂອງເຈົ້າດຽວນີ້, ຫຼືເຈົ້າຈະຕິດພາສາໄທແລະອັງກິດ? ແລະຍົນເຕັມເຄິ່ງແມ່ນສິ່ງມະຫັດທີ່ຈະມາຮອດການຜ່ອນຄາຍເລັກນ້ອຍຫຼັງຈາກການບິນໂດຍກົງທີ່ຍາວນານ. ບັນຫາຂອງທ່ານຢູ່ໃນ A2 ກໍາລັງເຮັດວຽກຢູ່. ຂຶ້ນໄປຂ້ອຍອ່ານບາງບ່ອນ.
ບົດລາຍງານອາດຈະເປັນເລື່ອງເລັກນ້ອຍ, ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ມີບັນຫາເຂົ້າໃຈວ່າ Lizzy ພົບປະເທດເນເທີແລນເປັນສິ່ງທ້າທາຍ. ຕ້ອງເປັນການເດີນທາງທີ່ດີເລີດສຳລັບເຈົ້າ, ພໍ່ແມ່ ແລະ ລູກສາວ.
@Jasper. ຄົນດຽວທີ່ສະແດງຄວາມຄິດເຫັນກ່ຽວກັບຄວາມແຕກຕ່າງຂອງອາຍຸກັບລູກສາວຂອງຂ້ອຍ Lizzy ໃນລະຫວ່າງການເດີນທາງຂອງພວກເຮົາແມ່ນຜູ້ຂັບຂີ່ລົດຮັບສົ່ງທີ່ນໍາພວກເຮົາຈາກ Schiphol ໄປຫາບ່ອນເຊົ່າລົດ. ລາວສົມມຸດວ່າຂ້ອຍເປັນພໍ່ຕູ້ຂອງ Lizzy ໃນທັນທີ, ແຕ່ລູກສາວຂອງຂ້ອຍກໍໄດ້ແກ້ເລື່ອງນັ້ນທັນທີ. ນອກຈາກນັ້ນ, ບໍ່ມີໃຜໃນເນເທີແລນເວົ້າຫຍັງ, ອາດຈະເປັນເພາະວ່າທຸກຄົນສົມມຸດວ່າຂ້ອຍເປັນພໍ່ຕູ້.
ຫລານຂອງຂ້ອຍເອີ້ນຂ້ອຍວ່າ "ພໍ່ຕູ້ Hans". ສິ່ງທີ່ຕະຫລົກແມ່ນວ່າ Lizzy ໄດ້ຄອບຄອງ ...
@Jack G. Lizzy ຕ້ອງການຮຽນຮູ້ຄຳສັບພາສາໂຮນລັງໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ. ນັ້ນບໍ່ແມ່ນບັນຫາ, ແຕ່ຂ້ອຍມັກໃຫ້ລາວເວົ້າພາສາອັງກິດໄດ້ດີກ່ວາພາສາໂຮນລັງທີ່ແຕກຫັກ.
ທຸກໆປີຂ້ອຍໄປປະເທດເນເທີແລນກັບລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ. ຖ້າຄົນເວົ້າວ່າ 'ເຈົ້າມີຫລານຊາຍງາມແທ້ໆ!' ຂ້ອຍຈະເວົ້າວ່າ 'ລາວບໍ່ແມ່ນຫລານຊາຍຂອງຂ້ອຍ ແຕ່ເປັນລຸງຂອງຫລານຊາຍຂອງຂ້ອຍ!' ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນມີຄວາມສັບສົນທີ່ສຸດ.
ໂຊກບໍ່ດີທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສອນລູກສາວຂອງເຈົ້າເປັນພາສາໂຮນລັງ: ມັນດີກວ່າທີ່ຈະເວົ້າພາສາແມ່ຂອງເຈົ້າກັບລູກສະເໝີດີກວ່າພາສາຕ່າງປະເທດ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າພາສາໂຮນລັງກັບລູກຊາຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າສະເຫມີ, ແລະໄດ້ສອນໃຫ້ເຂົາເປັນໂຮນລັງຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມ. ລາວໄດ້ເຂົ້າໂຮງຮຽນສາກົນເປັນເວລາ XNUMX ປີແລ້ວ. ລາວມີຄວາມຄ່ອງແຄ້ວໃນສີ່ພາສາ: ໄທ, ໂຮນລັງ, ພາສາອັງກິດແລະພາສາພາກເຫນືອ, ແລະປະຕິບັດຕາມພາສາແມ່ຂອງລາວ: ໄທລື້.