ຄວາມຮັກສາມເລື່ອງໃນຮູບເງົາເລື່ອງໃໝ່ຂອງ ໂຊກໄຊ

ເຖິງແມ່ນວ່າຮູບເງົາສ່ວນໃຫຍ່ໃນ ໄທ ໃນຂະນະທີ່ໂຮງໜັງເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮຸນແຮງ ແລະລະຄອນໂທລະພາບກໍເຕັມໄປດ້ວຍການຕໍ່ສູ້, ຍັງມີຜູ້ກຳກັບໄທທີ່ສ້າງຮູບເງົາທີ່ໜ້າສົນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ.

ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກດີທີ່ສຸດແມ່ນແນ່ນອນ Apichatpong Weerasethakul, ຜູ້ທີ່ຊະນະ Palm Golden ທີ່ມີຊື່ສຽງໃນ Cannes Film Festival ໃນເດືອນພຶດສະພາ 2010 ດ້ວຍຮູບເງົາທີ່ສັບສົນຂອງລາວ 'Uncle Bonmee Who Can Recall His Past'. ອາທິດນີ້ເປີດສາຍຮູບເງົາໂດຍຜູ້ກຳກັບອີກຄົນໜຶ່ງທີ່ເບິ່ງວ່າໜ້າສົນໃຈພໍສົມຄວນ ໂດຍຄຳອະທິບາຍໃນໜັງສືພິມ: Home Khwam Rak Khwam Sook Khwam Songjam”, ແປແບບງ່າຍໆໂດຍ The Nation as 'Home' ໂດຍ ໂຊກກຽດ ສັກວີລະກຸນ.

ຫນ້າທໍາອິດ

ຫນ້າທໍາອິດແມ່ນ triptych ຂອງເລື່ອງສັ້ນທີ່ມີການເຊື່ອມຕໍ່ວ່າງ. ພາສາ​ທາງ​ພາກ​ເໜືອ​ແມ່ນ​ເວົ້າ​ໃນ​ຮູບ​ເງົາ, ​ເຊິ່ງ​ເປັນ​ພາສາ​ທີ່​ພິ​ເສດ. ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ສົມ​ມຸດ​ວ່າ​ຮູບ​ເງົາ​ແມ່ນ​ບໍ່​ມີ​ຄໍາ​ບັນ​ຍາຍ​ໃນ​ພາ​ສາ​ອັງ​ກິດ​; ຫນັງສືພິມບໍ່ໄດ້ເວົ້າຫຍັງກ່ຽວກັບມັນ.

ໃນເລື່ອງທໍາອິດ, ນັກຮຽນຈົບມັດທະຍົມປາຍຖ່າຍຮູບໂຮງຮຽນຂອງລາວຕະຫຼອດຄືນແລະແບ່ງປັນຊີວິດໃນໂຮງຮຽນຂອງລາວກັບເພື່ອນຫນຸ່ມ. ເມື່ອຕາເວັນຂຶ້ນ, ທັງສອງແຍກກັນ.

ອັນທີສອງ, ເລື່ອງທີ່ໂຫດຮ້າຍທີ່ສຸດແມ່ນກ່ຽວກັບແມ່ຍິງອາຍຸ 50 ປີທີ່ສູນເສຍຜົວຂອງນາງໄປເປັນມະເຮັງຂອງລໍາໄສ້. ນາງມີບັນຫາໃນການເກັບກະທູ້ອີກຄັ້ງ. ໃນ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ​ທາງ​ພາກ​ເຫນືອ​, ມັນ​ເປັນ​ປະ​ເພ​ນີ​ສໍາ​ລັບ​ແມ່​ຫມ້າຍ​ທີ່​ຈະ​ອະ​ທິ​ຖານ​ທຸກ​ວັນ​ພຸດ​ເພື່ອ​ຜູ້​ຕາຍ​ໃນ​ຊີ​ວິດ​ຕໍ່​ໄປ​ຂອງ​ຕົນ​. ຄວາມເຊື່ອນີ້ຜູກມັດຜູ້ຍິງກັບຜົວທີ່ຕາຍໄປ.

ໃນສ່ວນສຸດທ້າຍ, ຜູ້ຊາຍຈາກພາກໃຕ້ໄດ້ແຕ່ງງານກັບແມ່ຍິງຈາກພາກເຫນືອ. ມື້ແຕ່ງງານແມ່ນຂ້ອນຂ້າງວຸ່ນວາຍ. Chookiat ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄູ່ຜົວເມຍທີ່ຢາກຢູ່ຮ່ວມກັນຢ່າງແທ້ຈິງຊອກຫາວິທີທີ່ຈະເອົາຊະນະບັນຫາຫຼາຍຢ່າງໃນວັນແຕ່ງງານຂອງພວກເຂົາ, ສິ້ນສຸດຮູບເງົາໃນບັນທຶກຄວາມຫວັງ.

ປິຊາ

ຈູກກີ້ ເປີດຕົວຄັ້ງທຳອິດຂອງລາວກັບ 'ຂອນ ໄພພິສະຈາ' (Pisaj), ເຊິ່ງສາວຄົນໜຶ່ງປະສົບກັບຄວາມຫຼົງໄຫຼ ຫຼັງຈາກທີ່ພໍ່ແມ່ຂອງລາວຖືກຂ້າຕາຍໃນສົງຄາມຢາເສບຕິດຂອງອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີທັກສິນ. ຮູບເງົາເລື່ອງທີ 13 ຂອງລາວ '13 Game Sayong' (XNUMX Beloved) ເປັນລະຄອນທີ່ໂຫດຮ້າຍກ່ຽວກັບເກມໂທລະພາບຄວາມເປັນຈິງທີ່ຕາຍແລ້ວທີ່ວິພາກວິຈານທາງດ້ານວັດຖຸໃນສັງຄົມໄທໃນຍຸກປັດຈຸບັນ.

ເລື່ອງນີ້ຕິດຕາມດ້ວຍ 'ຮັກສະຫຍາມ' (ຮັກສະຫຍາມ) ຄວາມຮັກທີ່ອ່ອນໂຍນຂອງໄວລຸ້ນສອງຄົນ, ຮູບເງົາທີ່ພົບກັບຫມໍຕ້ອນຮັບ.

ຮູບເງົາປະຕິບັດ 14 ໄດ້ຖືກວາງແຜນເປັນ sequel ກັບ 13. ພວກເຮົາລໍຖ້າເງິນພຽງພໍເພື່ອສະຫນອງທຶນໃນຮູບເງົາ.

(ທີ່ມາ: The Nation, ວັນທີ 15 ເມສາ 2010)