ຈົດໝາຍຈາກແມ່ໝ້າຍ (2)
ໃນ ຄວາມ ຊົງ ຈໍາ ຂອງ ພັນ ລະ ຍາ ທີ່ ຮັກ ແພງ ຂອງ ຂ້າ ພະ ເຈົ້າ ຂ້າ ພະ ເຈົ້າ ໄດ້ ຂຽນ ບັນ ຍາຍ ທີ່ ສວຍ ງາມ, ພິ ເສດ ຫຼື ມ່ວນ ຊື່ນ ບາງ ຢ່າງ. ມາລີເປັນຜູ້ຍິງທີ່ສວຍງາມ ແລະຮ່ວມກັນພວກເຮົາໄດ້ປະສົບກັບຄວາມມ່ວນຊື່ນ ຫຼືສິ່ງທີ່ໜ້າອັດສະຈັນໃຈ. ຂ້າງລຸ່ມນີ້ແມ່ນບາງເຫດການເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ຂ້ອຍສາມາດເບິ່ງຄືນດ້ວຍຮອຍຍິ້ມ.
ທ່ານສາມາດອ່ານພາກ 1 ໄດ້ທີ່ນີ້: www.thailandblog.nl/column/letters-van-een-weduwnaar/
ນົກກົກກາງຄືນ
ມັນແມ່ນປີ 2011, ມາລີຍັງອາໄສຢູ່ໃນປະເທດໄທແລະພວກເຮົາຕິດຕໍ່ພົວພັນກັນຜ່ານ Skype. ບາງຄັ້ງພວກເຮົາປ່ອຍໃຫ້ໂທລະສັບຂອງແຕ່ລະຄົນດັງເປັນຊ່ວງເວລາເພື່ອໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້ວ່າເຈົ້າອອນລາຍຢູ່. ໃນຄືນຫນຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າຕື່ນນອນຢ່າງກະທັນຫັນໂດຍການໂທຫາໂທລະສັບ. ເຖິງວ່າຈະມີເວລາທີ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້, ຂ້ອຍໄດ້ເປີດຄອມພິວເຕີຂອງຂ້ອຍໄປຫາ Skype, ສິ່ງທີ່ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕື່ນນອນໃນກາງຄືນ? ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເປີດ Skype, ໃນອີກດ້ານຫນຶ່ງແມ່ນ Mali ຜູ້ທີ່ເວົ້າວ່າລາວລືມຄວາມແຕກຕ່າງຂອງເວລາ. ນາງໄດ້ຂໍໂທດແລະບອກຂ້າພະເຈົ້າກັບຄືນໄປບ່ອນນອນໄວ. ມັນເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ມີຄວາມ ໝາຍ ຫຍັງເລີຍ ສຳ ລັບຂ້ອຍ, ຫຼັງຈາກທີ່ຂ້ອຍຕື່ນນອນແລ້ວແລະພວກເຮົາໄດ້ລົມກັນຢ່າງ ໜ້ອຍ ອີກຊົ່ວໂມງ ໜຶ່ງ.
ແມ່ເຖົ້າຫຍາບຄາຍ
ມາລີບອກຂ້ອຍເມື່ອສອງສາມເດືອນກ່ອນວ່າລາວເວົ້າຫຍາບຄາຍແນວໃດກັບແມ່ຂອງຂ້ອຍເມື່ອມາລີຫາກໍ່ມາຮອດປະເທດເນເທີແລນ. ແມ່ຂອງຂ້ອຍມາຮອດແລະເລີ່ມຮ້ອງວ່າ 'Pussy, pussy'. ພາສາຫຍາບຄາຍແບບນັ້ນແມ່ນບໍ່ສາມາດຍອມຮັບໄດ້, ມາລີຄິດ. ພຽງ ແຕ່ ຕໍ່ ມາ ໄດ້ ຫຼຸດ ລົງ penny ທີ່ ແມ່ ໄດ້ ພະ ຍາ ຍາມ ເພື່ອ ໃຫ້ ໄດ້ ຮັບ ຄວາມ ສົນ ໃຈ ຂອງ cat ຂອງ ພວກ ເຮົາ.
ຂັບຄືຄົນໄທ
ໃນລະຫວ່າງຫົກເດືອນທໍາອິດ, ຄົນຕ່າງປະເທດອາດຈະຍັງຂັບລົດຢູ່ໃນເນເທີແລນ. ແນ່ນອນ, ມັນດີເພາະວ່າຂ້ອຍບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງຂັບລົດຕະຫຼອດເວລາ. ການຂັບລົດຢູ່ໃນການຈະລາຈອນຂອງໂຮນລັງເປັນໄປໄດ້ດີສໍາລັບມາລີ. ຈົນກ່ວາມື້ຫນຶ່ງທີ່ງຽບສະຫງົບພວກເຮົາຂັບລົດໄປຫາພໍ່ຂອງຂ້ອຍ. ຖະໜົນຫົນທາງເກືອບຈະຫວ່າງເປົ່າ, ຢູ່ສີ່ແຍກຫຼັກສຸດທ້າຍ, ບໍ່ມີລົດຢູ່ໃນສາຍຕາ. ພວກເຮົາໄດ້ລຽນແຖວເພື່ອລ້ຽວຊ້າຍ, ໄຟຟ້າປ່ຽນເປັນສີຂຽວ ແລະ ມາລີກໍຂັບລົດໄປເກືອບທາງຊ້າຍອ້ອມເກາະຈະລາຈອນ. 'ຖືກຕ້ອງ, KWA, KWA!' ຂ້ອຍຮ້ອງຂຶ້ນ. ໂຊກດີທີ່ບໍ່ມີການຈະລາຈອນເຂົ້າມາ, ເຖິງແມ່ນວ່ານັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ຊັດເຈນວ່ານາງກໍາລັງຂັບລົດ autopilot. ດີ, ມັນສາມາດເກີດຂື້ນໄດ້ຖ້າທ່ານເຄີຍຂັບຂີ່ໃນອີກດ້ານຫນຶ່ງຂອງເສັ້ນທາງ.
ໄທຂີ້ນົກ
ໂຊກດີ, ມາລີບໍ່ມີຮູຢູ່ໃນມືຂອງນາງ, ແຕ່ມັກຈະສາມາດເຮັດການຊື້ (ລາຄາແພງກວ່າ). ບາງຄັ້ງນາງຈະສະແດງສິ່ງທີ່ນາງຕ້ອງການຊື້ສໍາລັບຕົນເອງ, ຂ້ອຍຫຼືພວກເຮົາຮ່ວມກັນ. ບາງຄັ້ງຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າວ່າຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຄິດວ່າມັນເປັນການຊື້ທີ່ສະຫລາດແລະຜະລິດຕະພັນຈະບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຼາຍສໍາລັບພວກເຮົາ. ເລື້ອຍໆຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບການພິສູດຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ແລະຜະລິດຕະພັນໄດ້ສິ້ນສຸດລົງຢ່າງໄວວາໃນດ້ານຫລັງຂອງຕູ້. ແນ່ນອນຂ້ອຍໃຫ້ເສລີພາບໃນ Mali ທີ່ຈະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ນາງເຮັດ ແລະນາງບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງໃຫ້ເຫດຜົນກັບການຊື້ຂອງນາງແທ້ໆ, ແຕ່ນາງມັກຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່ານາງຕັ້ງໃຈຊື້.
ມື້ຫນຶ່ງມັນເກີດຂຶ້ນອີກເທື່ອຫນຶ່ງ, ມາລີໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ສວຍງາມ, ເຄື່ອງປະດັບທີ່ຂ້ອຍຄິດວ່າ, ແລະສະແດງໃຫ້ຂ້ອຍເຫັນ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖາມນາງວ່ານາງມັກມັນແລະທີ່ແທ້ຈິງຈະນໍາໃຊ້ມັນ. ມາລີຄິດສອງເທື່ອແລ້ວບອກຂ້ອຍວ່ານາງຈະບໍ່ຊື້ມັນ. ຂ້ອຍບອກນາງວ່າ 'ຖ້າເຈົ້າມັກມັນ ເຈົ້າຄວນຊື້ມັນ'. ຂ້ອຍຖືກບອກຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ 'ບໍ່'. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າອີກເທື່ອຫນຶ່ງວ່າຖ້າຫາກວ່າເຄື່ອງປະດັບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ນາງມີຄວາມສຸກ, ນາງຄວນຈະຊື້ມັນ. ມາລີໃຈຮ້າຍໜ້ອຍໜຶ່ງແລະເວົ້າວ່າບໍ່ຢາກຊື້ອີກ. 'ເປັນຫຍັງບໍ່?' ຂ້ອຍຖາມ. ດ້ວຍຮອຍຍິ້ມທີ່ກວ້າງຂວາງ ນາງຈຶ່ງຕອບວ່າ 'ໄທຂີ້ນົກ*, ທ້ອນເງິນດີກວ່າ. ຂ້ອຍສະຫຼາດ'. ທາງດ້ານການເງິນ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງກັງວົນວ່າ Mali ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ແປກປະຫລາດກັບເງິນຂອງພວກເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານດ້ວຍເລື່ອງແປກປະຫລາດເຊັ່ນ: ເງິນກະເປົ໋າສໍາລັບຄູ່ຮ່ວມງານຂອງໄທຫຼືການປົກປ້ອງບັນຊີທະນາຄານຂອງຕົນເອງ, ຍ້ອນວ່າຄູ່ຮ່ວມງານຊາວໂຮນລັງບາງຄົນມັກເຮັດ.
* ຂີ້ນົກ > ຂີ້ນົກ, ຂີ້ດື້ (ທຳມະຊາດ). ສ່ວນຫຼາຍມັກໃຊ້ກັບຄົນຕ່າງປະເທດ (ດັງສີຂາວ): 'Farang khi nok'.
ເຕັ້ນຢູ່ໃນເຮືອນຄົວ
ບາງຄັ້ງມັນເກີດຂຶ້ນວ່າສິ່ງເສດເຫຼືອຖືກປະໄວ້ທາງຫລັງຫຼືສ່ວນປະກອບໄດ້ຖືກລືມ. ບາງຄັ້ງຂ້ອຍກໍ່ເປີດຕູ້ເຢັນແລ້ວຖາມມາລີວ່າເຮົາຄວນເຮັດອັນໃດໃຫ້ສຳເລັດ. 'ແມ່ນແລ້ວ, ມື້ອື່ນ' ມັກຈະເປັນຄໍາຕອບ. ແຕ່ເຖິງແມ່ນວ່າບາງຄັ້ງສິ່ງທີ່ລືມຫຼືພວກເຮົາບໍ່ມີຄວາມຮູ້ສຶກຢາກກິນຜະລິດຕະພັນນັ້ນ. ຖ້າພວກເຮົາຕ້ອງຖິ້ມອາຫານ, ບາງຄັ້ງຂ້ອຍເວົ້າວ່າຂ້ອຍໄດ້ເຕືອນກ່ຽວກັບມັນແລະວ່າມັນເປັນເລື່ອງທີ່ຫນ້າອັບອາຍ. ບາງຄັ້ງຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າຕະຫລົກວ່າ Mali ແນ່ນອນມັກທີ່ຈະຖິ້ມໄປ. ມາລີບໍ່ມັກທີ່ຈະໄດ້ຍິນເລື່ອງນັ້ນສະເໝີໄປ, ດັ່ງນັ້ນຄັ້ງຕໍ່ໄປມີບາງອັນອອກມາຈາກຕູ້ເຢັນ, ນາງຈະບອກໃຫ້ຂ້ອຍປິດປາກດ້ວຍຄວາມບໍ່ພໍໃຈ. ຂ້ອຍຈະເອົາຜະລິດຕະພັນອອກຈາກຕູ້ເຢັນ, ຍິ້ມກວ້າງໆແລະເຕັ້ນເລັກນ້ອຍ. ຈາກນັ້ນມາລີກໍເວົ້າຊ້ຳດ້ວຍນໍ້າສຽງທີ່ດັງກວ່າວ່າຂ້ອຍບໍ່ຄວນເວົ້າຫຍັງ. ເຊິ່ງຂ້ອຍເວົ້າວ່າ 'ຂ້ອຍບໍ່ເວົ້າຫຍັງເລີຍ' ຈາກນັ້ນກໍ່ເຕັ້ນມ່ວນໆ ແລະ ເຕັ້ນໄປຕາມຈັງຫວະໄປຫາກະຕ່າຂີ້ເຫຍື້ອ ໃນຂະນະທີ່ຮ້ອງເພງວ່າ 'ຂ້ອຍບໍ່ເວົ້າຫຍັງເລີຍ ຂ້ອຍຮັກ... jajaja... ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເວົ້າຫຍັງເລີຍ ຂ້ອຍຮັກ , ຈາຈາ, ລາລາລາ'. ຕາມທໍາມະຊາດ, ມາລີຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າຂ້ອຍບໍ່ຢູ່ໃນໃຈຂອງຂ້ອຍ, ແລະພວກເຮົາທັງສອງໄດ້ຫົວເລາະ.
ຈາກການເບິ່ງມັນ, ນາງຕ້ອງເປັນສາວທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ.
ມັນເປັນຜູ້ທີ່ຜິດພາດສະເຫມີໄປທີ່ໄປທໍາອິດ.
ອີກເທື່ອ ໜຶ່ງ, ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງຫຼາຍຢ່າງເພື່ອຮັບມືກັບການສູນເສຍທີ່ຮ້າຍແຮງນີ້.
ນາງເປັນພຽງແຕ່ຜູ້ຍິງທີ່ສວຍງາມທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສຸກ, ຄວາມສຸກແລະໃນທາງບວກ. ບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ສະທ້ອນເຖິງຂ້ອຍ ແລະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ດີກວ່າ.
ເພື່ອຄວາມສົມບູນ, ການເຊື່ອມຕໍ່ໄປຫາສ່ວນທີ 1 (ປລັກອິນທີ່ສ້າງລິ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໂດຍອັດຕະໂນມັດແມ່ນຫຼຸດລົງ ຫຼືຕອນນີ້ຖືກປິດໃຊ້ງານ):
https://www.thailandblog.nl/column/brieven-van-een-weduwnaar/
ທີ່ຮັກແພງ Rob,
ໂຊກດີ, ພະຍາຍາມຍຶດຫມັ້ນກັບຄວາມຊົງຈໍາທີ່ດີທີ່ທ່ານມີກັບມາລີ!
ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດເອົາສິ່ງນັ້ນໄປຈາກເຈົ້າໄດ້!
ບາທ.
ປະສົບການເຫຼົ່ານີ້ດີຫຼາຍ, ເຂົາເຈົ້າຈື່ໄດ້ຫຼາຍ, ມີປະສົບການໃນຍາມກາງຄືນ, ຂັບລົດຄືກັບຄົນໂຮນລັງຢູ່ປະເທດໄທ, ບາງຄັ້ງຂ້ອຍຈັບບ່າຊ້າຍຂອງຂ້ອຍໃສ່ສາຍແອວຂອງຂ້ອຍຢູ່ໃນລົດ, ບາງຄັ້ງກໍ່ເປີດແວ່ນຕາແວ່ນຕາເມື່ອຂ້ອຍຢາກໄປໃນທິດທາງ, ທີ່ ຊ່ວງເວລາທີ່ບໍ່ລະວັງ ຂ້ອຍເກືອບຢາກເອົາວົງວຽນມາທາງຜິດ, ເມຍຂອງຂ້ອຍຕອນນີ້ແລ້ວມັກໄປຊື້ເສື້ອຜ້າຢູ່ສູນການຄ້າ, ເຊິ່ງມັນແພງກວ່າຫຼາຍສົມຄວນ, ໃນຂະນະທີ່ແມ່ມັກໄປຊື້ເສື້ອຜ້າຢູ່ຕະຫຼາດ, khi nok, ມັນລາຄາຖືກກວ່າຖ້າເມຍຂອງເຈົ້າຄິດແບບນັ້ນ, ເຈົ້າຢູ່ໃນມືດີ, ບໍ່ມີການຈັບເງິນ, ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຕັ້ນລໍາໃນເຮືອນຄົວອີກຕໍ່ໄປ, ຂ້ອຍປ່ອຍທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໄວ້ໃນຕູ້ເຢັນຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໃຊ້ເອງ, ສ່ວນທີ່ເຫຼືອ. ຖືກຄຸ້ມຄອງໂດຍພັນລະຍາຂອງຂ້ອຍ, ມັນສະຫງົບຫຼາຍ, ຫນ້ອຍທີ່ສຸດຫາຍໄປ. ນັ້ນແມ່ນວິທີທີ່ເຈົ້າເຮັດ, ເຕັ້ນງາມ, ມີ peuhuh ງາມ, ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນຫົວ, ເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນຄວາມຊົງຈໍາທີ່ສວຍງາມ.
ຍິ່ງໃຫຍ່, ຍຶດ ໝັ້ນ ກັບພວກເຂົາ, ຂ້ອຍຫວັງວ່າມັນຈະເຮັດໃຫ້ຮອຍຍິ້ມເລັກນ້ອຍຢູ່ເທິງໃບ ໜ້າ ເຈົ້າ.
ເອົາບັນດາບົດບັນຍາຍເຫຼົ່ານັ້ນ, ງາມທີ່ຈະໄດ້ຍິນ.
NicoB
ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງຕະຫລົກທີ່ສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັນສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍກັບຄົນສອງຄົນທີ່ມາຈາກບ້ານດຽວກັນໃນປະເທດເນເທີແລນ. ແນ່ນອນ, ຄໍາວ່າ 'ສົມທຽບ' ຕ້ອງໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນເວລາທີ່ເວົ້າກ່ຽວກັບ "pussy, pussy", ແຕ່ບາງທີອາດມີຕູ້ເຢັນຂອງໂຮນລັງສ່ວນຫຼາຍແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍ "ສິ່ງທີ່ບໍ່ສາມາດກິນໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ". ເຖິງແມ່ນວ່າການລືມຄວາມແຕກຕ່າງຂອງເວລາກໍ່ເກີດຂຶ້ນກັບຫຼາຍຄົນທີ່ເດີນທາງທຸລະກິດດົນນານ ແລະຢາກໄດ້ຍິນຂ່າວຫຼ້າສຸດຈາກບ້ານ.
ໃນປັດຈຸບັນ, ຊາວໂຮນລັງບາງຄັ້ງຕ້ອງການເນັ້ນຫນັກໃສ່ 'ຄວາມແຕກຕ່າງ' ແລະ 'ເປັນເອກະລັກ' ວັດທະນະທໍາພື້ນເມືອງຂອງພວກເຂົາແມ່ນ, ບາງຄັ້ງບໍ່ເຫມາະສົມ, ແຕ່ມັກຈະບໍ່ເຫມາະສົມເກີນໄປ. ເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ໂດຍ Rob V. ເຮັດໃຫ້ທ່ານຮູ້ວ່າ 'ຄວາມແຕກຕ່າງກັນແລະເປັນເອກະລັກ' ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງທີ່ບໍ່ດີ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ເລື່ອງລາວແມ່ນກ່ຽວກັບຄົນສອງຄົນຈາກສອງວັດທະນະທໍາທີ່ແຕກຕ່າງກັນຢ່າງສິ້ນເຊີງແລະເຖິງວ່າຈະມີຄວາມແຕກຕ່າງທາງດ້ານວັດທະນະທໍາອັນໃຫຍ່ຫຼວງ, ມັນມີຄວາມຮັບຮູ້. ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນວ່າເປັນສິ່ງມະຫັດສະຈັນທີ່ຈະສັງເກດເບິ່ງນີ້ແລະຂ້າພະເຈົ້າຂໍຂອບໃຈ Rob V. ສໍາລັບການເຮັດໃຫ້ນີ້ເປັນໄປໄດ້ໂດຍການຂຽນກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງຕົນກັບມາລີ. ຂອບໃຈ!
Taitai ຕົກລົງເຫັນດີທັງຫມົດ. ວັດທະນະທໍາແມ່ນພຽງແຕ່ຊອດບາງໆຫຼາຍກວ່າລັກສະນະຂອງມະນຸດ. ພວກເຮົາອາດຈະມາຈາກປະເທດແລະວັດທະນະທໍາທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫມົດ, ແຕ່ນັ້ນບໍ່ເຄີຍເປັນອຸປະສັກຫຼືແຫຼ່ງຂອງຄວາມສັບສົນຫຼືຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດ. ໃນຖານະເປັນປະຊາຊົນທີ່ພວກເຮົາເປັນພຽງແຕ່ການແຂ່ງຂັນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ສອງບຸກຄົນທີ່ເຂົ້າກັນຫຼາຍກ່ວາ fantastic ກັບກັນແລະກັນດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ກັນ. ຂ້າ ພະ ເຈົ້າ ຄິດ ວ່າ ທັງ ຫມົດ "ນັ້ນ ແມ່ນ ວັດ ທະ ນະ ທໍາ ຂອງ ເຂົາ ເຈົ້າ " ແມ່ນ ເກີນ ໄປ ສູງ. ຂ້ອຍບໍ່ເຫັນຫຍັງທີ່ເປັນປະໂຫຍດໃນຄູ່ມືກ່ຽວກັບວິທີການຈັດການກັບຄົນໄທ, ເພາະວ່າການຮັບຮູ້ໃນບຸກຄະລິກກະພາບຂອງກັນແລະກັນແມ່ນສໍາຄັນທີ່ສຸດ. ດຽວນີ້ຂ້ອຍມີຈຸດອ່ອນສຳລັບຜູ້ຍິງອາຊີ ແລະ ອາຊີ, ແຕ່ມາລີສາມາດເປັນຄົນທີ່ມາຈາກບ້ານຂອງຂ້ອຍໄດ້ງ່າຍໆ. ເຮົາເປັນພຽງສອງຄົນທີ່ຮັກແພງກັນ ແລະຈະເຮັດຫຍັງເພື່ອຢູ່ນຳກັນ.