ມະຫາຊາດ, 'ການເກີດໃຫຍ່', ແລະສະເຫຼີມສະຫຼອງຂອງມັນ
ຊ້າງຂາວຖືກມອບໃຫ້. ການປະທ້ວງປະຕິບັດຕາມ
Mahachat, ການເກີດສຸດທ້າຍຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ, ແມ່ນເລື່ອງຂອງຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່ຂອງເຈົ້າຊາຍ Wetsadorn Chadok (ມັກເອີ້ນວ່າ Prince ຫຼື Phra Wet ສໍາລັບສັ້ນ) ຜູ້ທີ່ໃຫ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ, ເຖິງແມ່ນວ່າລູກແລະພັນລະຍາຂອງລາວໃນທີ່ສຸດ. ການຜະຈົນໄພຂອງ Chuchok, ເປັນຂໍທານທີ່ຮັ່ງມີເກົ່າແກ່ກັບຍິງຫນຸ່ມທີ່ສວຍງາມແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງເລື່ອງນີ້.
ສອງສາມມື້ກ່ອນນີ້ ຂ້ອຍຕ້ອງລໍຖ້າລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍໄປສອບເສັງພາສາອັງກິດຢູ່ສະພາອັງກິດທີ່ເມືອງຊຽງໃໝ່. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສົນທະນາກັບຜູ້ຊາຍທີ່ມີອາຍຸດຽວກັນກັບຂ້າພະເຈົ້າ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບການຮ້ອງຟ້ອງຫລານຊາຍຂອງຕົນ. ຂ້າພະເຈົ້າຖາມລາວກ່ຽວກັບ Mahachat. ພຣະອົງໄດ້ຟື້ນຟູຢ່າງສົມບູນ. ລາວເກີດຢູ່ແຂວງຍໂສທອນ (ອີສານ) ແລະມັກໄປຮ່ວມງານບຸນນີ້, ເປັນຈຸດເດັ່ນອັນໜຶ່ງຂອງປີຊາວອິດສະລາມ ແລະ ຊີວິດຂອງລາວ. ລາວບອກວ່າຜູ້ຊົມມີປະຕິກິລິຍາແນວໃດກັບ 'ahy', ຄວາມຮູ້ສຶກ. ເຂົາເຈົ້າຫົວ, ຮ້ອງໄຫ້, ໃຈຮ້າຍ ແລະຕົບມື. ມັນມັກຈະເຕືອນພວກເຂົາກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງຕົນເອງ, ສູງແລະຕ່ໍາ, ລາວເວົ້າ.
ເລື່ອງ Jakata
ມີ 547 ເລື່ອງ Jakata ເຜີຍແຜ່ທີ່ເລົ່າເຖິງຊີວິດທີ່ຜ່ານມາຂອງ Siddhartha Gautama, ທັງຫມົດນີ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການ enlightenment ຂອງພຣະອົງຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າພຣະພຸດທະເຈົ້າ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ການເກີດລູກສຸດທ້າຍ 10 ແມ່ນມີຊື່ສຽງທີ່ສຸດ. ແຕ່ລະເລື່ອງແລະຊີວິດເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນກ່ຽວກັບຄຸນງາມຄວາມດີທີ່ປະກອບສ່ວນໃຫ້ແກ່ມະນຸດຂອງພວກເຮົາແລະໃນທີ່ສຸດສາມາດນໍາໄປສູ່ການ enlightenment (Nibanna ຫຼື Nirvana). 10 ຊີວິດສຸດທ້າຍແມ່ນກ່ຽວກັບຄວາມບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ, ຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ຄວາມເມດຕາ, ຄວາມອົດທົນ, ຄວາມເຂົ້າໃຈ, ສົມບັດສິນ, ຄວາມອົດທົນ, ຄວາມສະຫຼາດ, ຄວາມຈິງແລະສຸດທ້າຍແມ່ນຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່. ຄຸນງາມຄວາມດີອັນສຸດທ້າຍໃນຄວາມຄິດຂອງພຸດທະສາດສະຫນາ, ຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່, ແມ່ນຫົວຂໍ້ຂອງເລື່ອງ 'ມະຫາຊາດ' (ຫມາຍເຫດ 1). ອັນນີ້ແມ່ນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກແລະຮັກແພງໃນທຸກປະເທດທີ່ນັບຖືສາສະຫນາພຸດ
ຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່ນັ້ນບໍ່ແມ່ນການເຫັນແກ່ຕົວຢ່າງສິ້ນເຊີງ, ເພາະວ່າເຈົ້າໄດ້ຮັບຜົນດີກັບມັນ, ເຊິ່ງສົ່ງຜົນດີຕໍ່ຜົນ ກຳ ຂອງເຈົ້າແລະຮັບປະກັນການເກີດໃຫມ່ທີ່ດີຂຶ້ນ.
'ມະຫາຊາດ'
ນີ້ແມ່ນເລື່ອງຂອງເຈົ້າຊາຍ Wetsandon Chadok ໄດ້. ເມື່ອແມ່ຂອງລາວອອກໄປຢ້ຽມຢາມພະລາຊີນີໃນເມືອງ, ນາງໄດ້ເກີດລູກຢູ່ກາງຕະຫຼາດຢ່າງບໍ່ຄາດຄິດ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ລາວເອີ້ນວ່າ 'Wetsandon' ຫຼື 'Vessantara' ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າ: 'ເກີດໃນໄຕມາດຂອງພໍ່ຄ້າ'. ໃນວັນດຽວກັນ, ໄດ້ເກີດລູກງົວຊ້າງຂາວ.
ຈາກອາຍຸຍັງນ້ອຍ, Prince Wet ແມ່ນໃຈກວ້າງຫຼາຍ. ລາວໄດ້ໃຫ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ໄດ້ຂໍຈາກລາວ ແລະພໍ່ແມ່ຂອງລາວໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອ ແລະສະໜັບສະໜູນລາວໃນເລື່ອງນີ້. ລາວໄດ້ແຕ່ງງານກັບເຈົ້າຍິງ Madri ແລະພວກເຂົາມີລູກສອງຄົນ, ເດັກຊາຍແລະຍິງ. ເຈົ້າຊາຍ Wet ຂຶ້ນຄອງບັນລັງ.
ກະສັດທີ່ຢູ່ໃກ້ຄຽງທີ່ດິນແດນແຫ່ງນີ້ປະສົບກັບໄພແຫ້ງແລ້ງຢ່າງຮ້າຍແຮງໄດ້ມາຂໍຊ້າງຂາວທີ່ເອົາຝົນມາໃຫ້ກະສັດປຽກ. ກະສັດກົດບັນຍັດໄດ້ມອບສັດໃຫ້ລາວ. ເຊື້ອສາຍຂອງພະອົງແລະພໍ່ຂອງລາວມີຄວາມໂກດແຄ້ນຫຼາຍຕໍ່ເລື່ອງນີ້, ກະສັດ Wet ໄດ້ສົ່ງຄືນກະສັດໃຫ້ກັບພໍ່ຂອງລາວ.
ເຈົ້າຊາຍປຽກເອົາຫລຽນໃຫ້ຄົນຂໍທານ
ເຈົ້າຊາຍ Wet ແລະຄອບຄົວຂອງລາວໄດ້ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະຖອຍເຂົ້າໄປໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ, ແຕ່ກ່ອນທີ່ຈະອອກຈາກລາວ, ລາວໄດ້ມອບຄໍາ, ເພັດພອຍແລະຊັບສິນອື່ນໆທັງຫມົດໃຫ້ກັບຄົນຂອງລາວ. ໃນທາງຜ່ານປ່າດົງດິບ, ລາວໄດ້ບໍລິຈາກມ້າຂອງຕົນຄັ້ງທຳອິດແລະຫຼັງຈາກນັ້ນລົດຂົນສົ່ງໃຫ້ຜູ້ຄົນທີ່ຂໍ. ເຈົ້າຊາຍ ແລະ ຄອບຄົວຂອງລາວ ດຳລົງຊີວິດຄືກັບພວກຜີສາງ.
ຂໍແນະນໍາ Chuchok. Chuchok ເປັນ Brahmin, ປະໂລຫິດ Hindu, ແລະໄດ້ຮັ່ງມີໂດຍການຂໍທານ. ລາວເປັນຜູ້ເຖົ້າຄົນໜຶ່ງ, ຂາຫຼັງ, ຫົວລ້ານ ແລະຍ່າງດ້ວຍໄມ້ອ້ອຍ. ມື້ຫນຶ່ງລາວໄດ້ຂໍໃຫ້ຫມູ່ເພື່ອນຮັກສາໂຊກຂອງລາວໃນຂະນະທີ່ລາວສືບຕໍ່ຂໍທານ. ເມື່ອລາວກັບຄືນມາ, ປະກົດວ່າເພື່ອນຂອງລາວໄດ້ຂູດຮີດຊັບສິນຂອງລາວທັງຫມົດ. ບໍ່ຕ້ອງເປັນຫ່ວງ, ໝູ່ຂອງລາວມີລູກສາວທີ່ຍັງອ່ອນ ແລະ ງາມຊື່ Amittada, ເຊິ່ງ Chuchok ຍິນດີຮັບເອົາແທນເງິນຂອງລາວ. ຊາວບ້ານອິດສາ ແລະເລີ່ມຂົ່ມເຫັງນາງ Amittada, ເຮັດໃຫ້ນາງຢ້ານທີ່ຈະອອກຈາກເຮືອນ. ນາງໄດ້ອ້ອນວອນສາມີຂອງນາງສໍາລັບຜູ້ຮັບໃຊ້ແລະ Chuchok ສຸດທ້າຍໄດ້ເຂົ້າໄປແລະຊອກຫາ. Chuchok ໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບເຈົ້າຊາຍ Wet ຜູ້ທີ່ໃຫ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໄປແລະມີລູກສອງຄົນ. ຫຼັງຈາກການຜະຈົນໄພໃນປ່າຫຼາຍຄັ້ງ, ລາວໄດ້ໄປເຖິງ hermitage ຂອງ Prince Wet ແລະຂໍເອົາລູກທັງສອງຂອງຕົນ. ໃນ scene ລະຄອນ, ເຈົ້າຊາຍຄຸ້ມຄອງເພື່ອໂນ້ມນ້າວພັນລະຍາຂອງລາວທີ່ບໍ່ເຕັມໃຈວ່າການເສຍສະລະນີ້ຈະນໍາເອົາຜົນດີອັນໃຫຍ່ຫຼວງ.
ພະເຈົ້າ Indra ຮູ້ວ່າເຈົ້າຊາຍ Wet ຍັງຈະໃຫ້ພັນລະຍາຂອງລາວ, ສິ່ງສຸດທ້າຍທີ່ລາວໄດ້ປະໄວ້. ພຣະອົງໄດ້ເອົາຮູບແບບຂອງ Brahmin ອາຍຸແລະຮ້ອງຂໍໃຫ້ Prince Wet ສໍາລັບພັນລະຍາຂອງພຣະອົງ. ເຈົ້າຊາຍປຽດຕົກລົງເຫັນດີເມື່ອພະເຈົ້າ Indra ເປີດເຜີຍລັກສະນະທີ່ແທ້ຈິງຂອງລາວ, ກັບຄືນພັນລະຍາຂອງລາວໃຫ້ເຈົ້າຊາຍ Wet ເບິ່ງແຍງ.
ຂະນະດຽວກັນ, ທ້າວ ໂຊກ ກໍໄດ້ຂັບໄລ່ເດັກນ້ອຍທັງສອງຄົນຜ່ານປ່າໄປຕາມທາງກັບບ້ານ ດ້ວຍການດ່າ ແລະ ຕີຫຼາຍ. ແຕ່ລາວໄດ້ຫາຍສາບສູນໄປແລະໄປສິ້ນສຸດລົງຢູ່ໃນເມືອງຂອງພໍ່ຂອງເຈົ້າຊາຍເວດ. ກະສັດເກົ່າຈື່ຫລານຂອງຕົນໄດ້ແລະໄດ້ສະເໜີເງິນ Chuchok ເພື່ອໃຫ້ລູກກັບຄືນມາ. Chuchok ເອົາເງິນ, indulged ກັບອາຫານ lavish ດັ່ງກ່າວທີ່ເຂົາລະເບີດແລະເສຍຊີວິດ. ກະສັດອົງເກົ່າໄດ້ຍົກເອົາຊ້າງໃຫ້ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ ແລ້ວກໍມີຄະນະລາດຊະວົງໄປຊອກຫາເພິ່ນ ແລະຂໍໃຫ້ເພິ່ນກັບຄືນມາໃນຖານະເປັນກະສັດຕາມທີ່ເຈົ້າຊາຍໄດ້ຕົກລົງ. ປະຊາຊົນໄດ້ຮັບເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄວາມສຸກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະງານບຸນອັນລະອຽດ.
Chuchok ກັບລູກຊາຍສອງຄົນ
ບຸນ 'ເທບມະຫາຊາດ'
ພາຍຫຼັງລະດູຝົນຂອງພຸດທະສາສະນິກະຊົນຈົບລົງ ແລະ ພາຍຫຼັງການເກັບກ່ຽວ (ທ້າຍເດືອນຕຸລາ), ນິທານເລື່ອງເລົ່ານີ້ ມີຫຼາຍຮູບຫຼາຍແບບ ແລະ ຕະຫຼົກ, ຄວາມຮູ້ສຶກອັນສູງສົ່ງ ແລະ ອ່ອນໂຍນໜ້ອຍລົງ ແລະ ລາຍລະອຽດອັນສວຍງາມຂອງທຳມະຊາດ ໄດ້ຖືກນຳມາປະດິດສະຖານຢູ່ໃນວັດແຫ່ງໜຶ່ງເປັນເວລາຫຼາຍວັນຂອງການສະເຫຼີມສະຫຼອງ. ເອີ້ນວ່າ ບຸນເທບມະຫາໄຊ. (ໝາຍເຫດ 2)
ເລື່ອງທັງໝົດແບ່ງອອກເປັນ 13 ຕອນ, 'ແຄນ' ໃນພາສາໄທ, ແລະສາມາດຢູ່ໄດ້ຫຼາຍຊົ່ວໂມງ, ມື້ໜຶ່ງ ແລະບາງຄັ້ງມື້ໜຶ່ງຄືນ ຂຶ້ນກັບວ່າ 'ແຄນ' ຖືກຮ້ອງ ແລະ/ຫຼື ອ່ານຫຼາຍປານໃດ. ທັງຫມົດແມ່ນ framed ກັບດົນຕີແລະການເຕັ້ນ.
ໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນຂອງງານລ້ຽງ, ມີຂະບວນການທີ່ຮູບພາບຈາກເລື່ອງໄດ້ຖືກດໍາເນີນ, ບາງຄັ້ງໃນຮູບແບບຂອງຜ້າຍາວແມັດ.
ແກ່ນ
1. Mahachat (ມະຫາຊາດ ອອກສຽງ máhǎachâat): maha ແມ່ນ 'ຍິ່ງໃຫຍ່' ແລະສົນທະນາ 'ການເກີດ' (ແລະສັນຊາດ). Jakata ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບມັນແລະຍັງຫມາຍຄວາມວ່າ 'ການເກີດ'). ປົກກະຕິແລ້ວເອີ້ນວ່າ 'Vessantara Jakata' ໃນວັນນະຄະດີ.
2. ເທດ (ເທດ ປະກາດ ເທບ) ເທດສະໜາ ແຕ່ຍັງເປັນ ເທດສະໜາ ແລະ ປາກເວົ້າ
3. ເຄື່ອງຣາມ Chuchok ເປັນທີ່ນິຍົມຫຼາຍ. ພວກເຂົາເອົາຊື່ສຽງແລະຄວາມໂຊກດີ.
ຮ້ອງເພງນີ້ ມະຫາຈັນ ໃຊ້ເວລາ 4 ຊົ່ວໂມງ ແຕ່ຟັງພ້ອມໆ ກັບພາບງາມໆ ຈາກເລື່ອງເປັນຕົວຢ່າງ: www.youtube.com/watch?v=YFqxjTR4KNXNUMX
ມ່ວນກັບວິດີໂອຕໍ່ໄປນີ້ກ່ຽວກັບວິຫານ Chuchok ໃນບາງກອກບ່ອນທີ່ລາວຖືກສະຫຼອງໃນແບບໄທ. ເບິ່ງ! www.youtube.com/watch?v=esBSBO_66ck
ຖ້າຫາກວ່າ Prince Wet ຫມາຍຄວາມວ່າຈະຊັກຊວນຂ້າພະເຈົ້າກ່ຽວກັບຄຸນງາມຄວາມດີຂອງຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່, ລາວຈະບໍ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດ. ລາວໃຫ້ລູກຂອງລາວໄປ, ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຄິດເຖິງມັນບໍ່ໄດ້ຖືກກ່າວເຖິງເລີຍ. ຂ້ອຍບໍ່ຄິດວ່ານັກການສຶກສາຈະຕື່ນເຕັ້ນກັບເລື່ອງນີ້. ລາວຂໍອະນຸຍາດໃຫ້ເມຍກ່ອນທີ່ຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄປ. ນີ້ຈະນໍາເອົາຜົນດີອັນໃຫຍ່ຫຼວງມາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ສໍາລັບລາວແລະພັນລະຍາຂອງລາວ? ດີ, ຄືກັນກັບພວກເຮົາໃນອາຍຸກາງ, ຄວາມສົນໃຈພຽງເລັກນ້ອຍໄດ້ຖືກຈ່າຍໃຫ້ກັບອາລົມຂອງເດັກນ້ອຍ ala.
ແລ້ວລາວກໍ່ຍອມໃຫ້ເມຍຂອງລາວ (ລາວຂໍອະນຸຍາດບໍ?) ແຕ່ໂຊກດີທີ່ Indra ຮູ້ຈັກຕົນເອງ!
ອັນສຸດທ້າຍມີຄວາມຄ້າຍຄືກັນຢ່າງຈະແຈ້ງກັບອັບຣາຮາມຜູ້ທີ່ (ເກືອບ) ເສຍສະລະລູກຊາຍຂອງລາວ.
ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ: ມັນບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ altruism, ດັ່ງທີ່ Tino ຊີ້ໃຫ້ເຫັນຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ລາງວັນແມ່ນສັນຍາ.
ສາສະຫນາສ່ວນໃຫຍ່ປະກາດຄວາມເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່ແລະສັນຍາລາງວັນສໍາລັບມັນ.
ສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບລັກສະນະທີ່ແທ້ຈິງຂອງມະນຸດ. ທ່ານພຽງແຕ່ໃຫ້ບາງສິ່ງບາງຢ່າງອອກໄປຖ້າມີບາງສິ່ງບາງຢ່າງກັບຄືນມາ. ພຽງແຕ່ການຊື້ຂາຍມ້າ. ຢ່າງຫນ້ອຍຄວາມກະຕັນຍູຫຼືຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ດີຢູ່ໃນສ່ວນຂອງຜູ້ໃຫ້. ແຕ່ສະຖານທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນຫຼືການເກີດໃຫມ່ທີ່ດີກວ່າຫຼັງຈາກການບໍລິຈາກພຣະວິຫານຂະຫນາດໃຫຍ່ແນ່ນອນບໍ່ເຄີຍຫມົດໄປ!
ຂອບໃຈອີກຄັ້ງ Tino.
ແຕ່ເດືອນກຸມພາຫາເດືອນສິງຫາ 2016, ຫໍພິພິທະພັນຊົນເຜົ່າວິທະຍາໄດ້ຈັດງານວາງສະແດງກ່ຽວກັບພຸດທະສາສະໜາ. ຫຼາຍປະເທດໄດ້ປຶກສາຫາລື, ລວມທັງປະເທດໄທ. ໃນບັນດາສິ່ງອື່ນໆ, ມີຜ້າຍາວແມັດທີ່ມີເລື່ອງນີ້, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບເອກະສານຂະຫນາດນ້ອຍກ່ຽວກັບການສະຫລອງງານບຸນນີ້, ບ່ອນທີ່ຊາວຫນຸ່ມໄປພຣະວິຫານດ້ວຍຜ້າຍາວແມັດນີ້ທຸກໆປີ. ມັນເປັນງານວາງສະແດງທີ່ສວຍງາມ, ມັນໃຊ້ເວລາຫມົດມື້ເພື່ອຟັງແລະອ່ານຂໍ້ມູນທັງຫມົດ. ຢາກໄປບ່ອນນັ້ນກັບຄວາມຮັກຂອງຂ້ອຍ, ແນ່ນອນ, ພວກເຮົາສາມາດລົມກັນໄດ້ດົນກວ່າການນໍາສະເຫນີ.
ເວັບໄຊທ໌ກ່ຽວກັບການວາງສະແດງ, ລວມທັງວິດີໂອທີ່ທ່ານສາມາດເຫັນຜ້າໃບນີ້:
https://volkenkunde.nl/nl/de-boeddha
ໃນປັດຈຸບັນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານວ່າງານວາງສະແດງໄດ້ຖືກສືບຕໍ່ໃນ Amsterdam (Tropenmuseum) ຈາກ 23 ກັນຍາ 2016 ຫາ 29 ມັງກອນ 2017:
"ງານວາງສະແດງທີ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າ - ຈາກເລື່ອງຊີວິດໄປສູ່ແຫຼ່ງແຮງບັນດານໃຈຈະເດີນທາງໄປ Tropenmuseum ໃນ Amsterdam. ໃນເວລາ 5 ເດືອນ, ງານວາງສະແດງໄດ້ດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວຫຼາຍກວ່າ 70.000 ຄົນໃນພິພິທະພັນ Volkenkunde ໃນ Leiden. ງານວາງສະແດງທີ່ກວ້າງຂວາງນີ້ກ່ຽວກັບຕົວເລກທີ່ດົນໃຈທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດໂລກສາມາດໄດ້ຮັບການເຫັນຢູ່ໃນ Tropenmuseum ຈາກ 23 ເດືອນກັນຍາ. (…)
ງານວາງສະແດງມີພະພຸດທະຮູບປະມານ 100 ອົງ. ຫນຶ່ງໃນນັ້ນແມ່ນຮູບປັ້ນພະພຸດທະຮູບຈາກເນປານ ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຫໍພິພິທະພັນໂດຍສະຖານທູດເນປານໃນເດືອນພຶດສະພາຜ່ານມາ. ບໍ່ເຄີຍມີຮູບປັ້ນພະພຸດທະຮູບຫຼາຍອົງຖືກວາງສະແດງໃນເວລາດຽວກັນຢູ່ໃນຫໍພິພິທະພັນ Tropen. ນອກນັ້ນ, ຍັງມີຜ້າພັນບາດທີ່ຫາຍາກ, ຍາວກວ່າ 35 ແມັດ ທີ່ມີຮູບຊົງຈາກພະພຸດທະເຈົ້າໃນອະດີດ. ພ້ອມກັບບັນດາເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາສາກົນທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງຫໍພິພິທະພັນ Victoria & Albert ໃນລອນດອນ, ຫໍພິພິທະພັນສິລະປະອາຊີ Berlin ແລະ ຫໍພິພິດທະພັນອາລະຍະທຳອາຊີຢູ່ສິງກະໂປ, ວັດຖຸພັນເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ເລົ່າເລື່ອງຊີວິດຂອງພະພຸດທະເຈົ້າ.”
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: https://tropenmuseum.nl/nl/pers/tentoonstelling-de-boeddha-reist-naar-tropenmuseum
ຮູບພາບ:
https://volkenkunde.nl/nl/pers/de-boeddha
ດີກວ່າ, ມີບົດລາຍງານ PDF ທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນແລະປະຕິບັດ scenes ຕ່າງໆຈາກຜ້າໃບນີ້. ຂໍ້ມູນພື້ນຖານຂອງຜ້າ Vessantara:
https://volkenkunde.nl/sites/default/files/Achtergrondinformatie%20Vessantara%20doek.pdf
ຂ້ອຍຮັກມັນແທ້ໆ, ທີ່ຮັກແພງ Rob, ທີ່ທ່ານປະກາດຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມນີ້! ໂດຍສະເພາະແມ່ນ PDF ສຸດທ້າຍທີ່ມີຮູບພາບທີ່ສວຍງາມເຫຼົ່ານັ້ນຈາກເລື່ອງຄວນຈະຖືກເບິ່ງໂດຍທຸກຄົນ.
ອັນນີ້ຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງວັດທະນະທໍາອັນດີງາມຂອງຊາວອີສານ ຖ້າເຈົ້າລົງເລິກຕື່ມອີກໜ້ອຍໜຶ່ງ. ໃນຫຼາຍວິທີທີ່ສວຍງາມແລະດຶງດູດກວ່າບາງກອກ.
ແລະອີກຄວາມຜິດພາດທີ່ໂງ່, ຂໍໂທດ.
ບໍ່ແມ່ນ 'Jakata' ແຕ່ 'Jataka' ຄ້າຍຄືກັບ 'Chaat' ຂອງໄທ (ສຽງຫຼຸດລົງ): ເກີດ.