Kudichin, ການສໍາພັດຂອງປອກຕຸຍການໃນບາງກອກ
ເປັນ soi ໃນ Kudichin
ອ້າວ, ປອກຕຸຍການ…, ຂ້ອຍຈະໄປບ່ອນນັ້ນຈັກເທື່ອ? ສິບ, ຊາວເທື່ອ? ຄັ້ງທໍາອິດແມ່ນໃນປີ 1975, ຫນຶ່ງປີຫຼັງຈາກການປະຕິວັດ Carnation ແລະຄັ້ງສຸດທ້າຍໃນປີ 2002, ຫຼັງຈາກການເສຍຊີວິດຂອງພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຊອກຫາຄວາມຊົງຈໍາທີ່ສວຍງາມຂອງວັນພັກຫຼາຍທີ່ພວກເຮົາໃຊ້ເວລາຮ່ວມກັນ.
ມີຫຼາຍຈຸດເດັ່ນ, ຂ້ອຍສາມາດຂຽນປື້ມກ່ຽວກັບມັນ. ຂໍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຈໍາກັດຕົນເອງຢູ່ໃນນະຄອນຫຼວງລິສບອນຊັ້ນນໍາທີ່ບໍ່ສາມາດໂຕ້ຖຽງໄດ້, ບ່ອນທີ່ພວກເຮົາເພີດເພີນກັບບັນຍາກາດປອກຕຸຍການທີ່ເປັນເອກະລັກແລະອາຫານແຊບໆຈາກເຮືອນຄົວປອກຕຸຍການໃນຮ້ານອາຫານ fado ຫຼາຍແຫ່ງ. ໃນຂະນະທີ່ຂ້ອຍຂຽນເລື່ອງນີ້, ນັກຮ້ອງ fado ປອກຕຸຍການໄດ້ສະທ້ອນຜ່ານຫ້ອງຮັບແຂກຂອງຂ້ອຍດ້ວຍດົນຕີ fado melancholic ຂອງເຂົາເຈົ້າ irresistibly. ປອກຕຸຍການແມ່ນປະເທດເອີຣົບທີ່ຂ້ອຍມັກຕະຫຼອດໄປ.
ປອກຕຸຍການໃນປະເທດໄທ
ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານປະຫວັດສາດສະຫຍາມຢ່າງພຽງພໍ ແລະ ຍັງໄດ້ຂຽນບົດຄວາມລົງໃນ blog ນີ້ເພື່ອໃຫ້ຮູ້ວ່າ ບໍ່ພຽງແຕ່ຊາວໂຮນລັງເທົ່ານັ້ນທີ່ມີການເຄື່ອນໄຫວໃນສະໄໝອາຍາເທົ່ານັ້ນ. ຊາວປອກຕຸຍການກໍ່ມີການຊື້ຂາຍຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ເຖິງແມ່ນວ່າກ່ອນວັນຮຸ່ງເຮືອງຂອງ VOC.
ໃນປັດຈຸບັນຂ້າພະເຈົ້າຄົ້ນພົບວ່າໃນ Thonburi - ເປັນນະຄອນຫຼວງທໍາອິດຫຼັງຈາກ Ayutthaya - ມີເມືອງປອກຕຸຍການທັງຫມົດຢູ່ຝັ່ງຕາເວັນຕົກຂອງ Chao Phraya. ຂ້ອຍຈໍາເປັນຕ້ອງຮູ້ເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບເລື່ອງນັ້ນແລະຂ້ອຍພົບຂໍ້ມູນຫຼາຍຢ່າງໃນອິນເຕີເນັດ. ແຕ່ກ່ອນທີ່ຂ້ອຍຈະເວົ້າຫຍັງກ່ຽວກັບສ່ວນຂອງເມືອງນັ້ນ, ຂ້ອຍຈະອະທິບາຍປະຫວັດສາດຂອງຊາວປອກຕຸຍການໃນສະຫຍາມ, ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງວິທີການ. ກຸດິຈິນ – ນັ້ນຄືຊື່ຂອງບ້ານນັ້ນ – ມາປະມານ.
Virgin Mary ກັບກະເບື້ອງສີຟ້າແບບປອກຕຸຍການຢູ່ໃນເຮືອນໃນ Kudichin ໃນພື້ນຫລັງ
ປອກຕຸຍການໃນສະຫຍາມ
ປອກຕຸຍການເປັນປະເທດທີ່ສໍາຄັນຂອງນັກສໍາຫຼວດໃນເວລານັ້ນ. ໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງກະສັດ Manuel I (1469 – 1521), ອານາຈັກທາງທະເລຂະຫນາດນ້ອຍຂອງປອກຕຸຍການໄດ້ເດີນທາງເພື່ອຄົ້ນພົບໂລກໄກໆ, ມັນແມ່ນຍຸກແຫ່ງການຄົ້ນພົບ.
ໃນປີ 1498, Vasco da Gama ໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ຊາຍຄົນທໍາອິດທີ່ເດີນທາງຈາກເອີຣົບໄປອິນເດຍ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ໃນປີ 1509, Afonso de Albuquerque (1453 – 1515) ໄດ້ເອົາຊະນະ Goa ໃນຝັ່ງຕາເວັນຕົກຂອງອິນເດຍ, ຕິດຕາມມາດ້ວຍ Malacca ໃນປີ 1511. ການນໍາໃຊ້ Malacca ເປັນຖານ, ປອກຕຸຍການໄດ້ໄປເຖິງອິນເດຍຕາເວັນອອກ (ຕີມໍຕາເວັນອອກ) ແລະຊາຍຝັ່ງຂອງຈີນ (. ມາເກົາ). ນັບຕັ້ງແຕ່ Malacca ເປັນສັກຂີພິຍານຂອງສະຫຍາມ, ປອກຕຸຍການໄດ້ສົ່ງທູດໄປ Ayutthaya ທັນທີໃນປີ 1511 ເພື່ອຮັບປະກັນກະສັດວ່າປອກຕຸຍການບໍ່ມີເຈດຕະນາຮຸກຮານກັບສະຫຍາມ.
ຫຼັງຈາກການເຈລະຈາໂດຍທູດສອງປະເທດຕື່ມອີກ, ສົນທິສັນຍາການຄ້າໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1516, ໃນປີ XNUMX, ປອກຕຸຍການສາມາດສ້າງຕັ້ງຮ້ານຄ້າຢູ່ເມືອງອາយុយុທະຍຸທາງທິດໃຕ້ຂອງເມືອງທີ່ມີກຳແພງ. ຊາວປອກຕຸຍການໄດ້ຊື້ເຄື່ອງເທດ, ຫມາກພິກ, ເຂົ້າ, ງາຊ້າງແລະໄມ້ຈາກສະຫຍາມ. ກັບຄືນມາ, ສະຫຍາມໄດ້ນໍາເຂົ້າປືນໃຫຍ່, ປືນໃຫຍ່, ປືນໃຫຍ່, ລູກປືນ, ທອງແດງ, ກະເບື້ອງປອກຕຸຍການແລະຜ້າໄຫມຈີນຈາກປອກຕຸຍການ. ສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວຍັງໄດ້ລວມເອົາການສະໜອງທະຫານຮັບຈ້າງເຂົ້າຮັບໃຊ້ກະສັດອາຍາ ແລະ ການແນະນຳຍຸດທະວິທີທາງທະຫານຂອງເອີຣົບໃຫ້ແກ່ກອງທັບສະຫຍາມ.
ເວີຈິນໄອແລນມາຣີກັບລູກພະເຍຊູຢູ່ເທິງກຳແພງເມືອງກູດິຊິນ
ຕ່າງປະເທດ
ການເຂົ້າມາຂອງຊາວປອກຕຸຍການເຂົ້າໄປໃນເມືອງອາຍຸທະຍຸຕ້ອງເກີດຄວາມວຸ້ນວາຍໃນບັນດາຊາວອາຣັບ, ອິນເດຍ, ມາເລແລະຊາວເປີເຊຍທີ່ຄວບຄຸມການຄ້າ. ພວກເຂົາເອີ້ນວ່າພາສາປອກຕຸຍການແນວໃດ?
ຄຳສັບນີ້ມີຕົ້ນກຳເນີດມາຈາກພາສາອາຣັບ ແລະມີມາຕັ້ງແຕ່ສະໄໝສົງຄາມ Crusades ທຳອິດໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 11. crusaders ທໍາອິດແມ່ນ Franks ຈາກ Gaul (ຝຣັ່ງທີ່ທັນສະໄຫມ), ແຂກອາຫລັບເອີ້ນວ່າພວກເຂົາ Alfaranja.
ຕໍ່ມາ, ເມື່ອຊາວເອີຣົບອື່ນໆເຂົ້າຮ່ວມ Crusades, ພວກເຂົາຖືກເອີ້ນໂດຍຊື່ດຽວກັນ, ເຊິ່ງຄ່ອຍໆຫມາຍເຖິງຊາວເອີຣົບໂດຍທົ່ວໄປ. ເມື່ອຊາວປອກຕຸຍການເຂົ້າມາໃນເມືອງ Ayutthaya, ພວກເຂົາຍັງຖືກເອີ້ນວ່າ alfaranja ໂດຍພໍ່ຄ້າແຂກອາຫລັບ, ອິນເດຍແລະເປີເຊຍທີ່ເຄີຍຢູ່ທີ່ນັ້ນດົນນານ. ສະຫຍາມໄດ້ດັດແປງເປັນ "Farang" ເພື່ອສະແດງເຖິງຊາວເອີຣົບຫຼືສີຂາວທັງຫມົດ.
ການຕົກຂອງເມືອງອາຍຸທະຍຸ - ຍຸກ Thonburi
ໃນປີ 1765, ກອງທັບພະມ້າໄດ້ບຸກໂຈມຕີສະຫຍາມ, ຍຶດເອົາເມືອງຂອງເມືອງຂື້ນໄປເຖິງອາຍາ, ເຊິ່ງໄດ້ລົ້ມລົງແລະຖືກໄຟໄຫມ້ໃນປີ 1767. ພະຍາທາກ (ທາກສິນ) ໄດ້ປົບໜີຈາກເມືອງທີ່ລຸກໄໝ້ໄປພ້ອມດ້ວຍທະຫານ 200 ຄົນ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ໄປເຖິງຈັນທະບູລີ, ບ່ອນທີ່ພະຍາທາໄດ້ຍົກກອງທັບໃຫຍ່ຂຶ້ນໂດຍການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງປະຊາຄົມຊາວຈີນຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
ພະຍາທັກໄດ້ໂຮມກຳລັງຂອງຕົນຢູ່ໃນເມືອງ Thonburi ໃນຝັ່ງຕາເວັນຕົກຂອງແມ່ນ້ຳເຈົ້າພະຍາ ແລະໄດ້ຕີຕ້ານມຽນມາຈາກທີ່ນັ້ນ. ໃນໄລຍະເວລາ 6 ເດືອນ, ລາວໄດ້ຂັບໄລ່ຊາວມຽນມາອອກຈາກປະເທດ. ໃນປີ 1768 ພະອົງໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງເປັນເຈົ້າ Taksin ໃນນະຄອນຫຼວງໃຫມ່ຂອງ Thonburi.
ໂບດ Santa Cruz
ທອນບຸຣີ
ຊາວປອກຕຸຍການໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນທາງທະຫານແກ່ Taksin ໃນລະຫວ່າງການຕໍ່ສູ້ຕ້ານພະມ້າ ແລະຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ກະສັດກໍບໍ່ຖືກລືມ. ກະສັດ Taksin ໄດ້ມີພະລາຊະວັງຂອງລາວ, Wang Derm, ສ້າງຢູ່ທີ່ປາກຄອງຂອງ Yai. ຊາວພຸດຈີນແລະຊາວມຸດສະລິມໄດ້ຖືກຈັດສັນທີ່ດິນ. ໃນວັນທີ 14 ກັນຍາ 1769, ຊາວປອກຕຸຍການໄດ້ຮັບດິນຕອນໜຶ່ງໃນເຂດຕາເວັນອອກຂອງເຂດພຸດທະສາສະນິກະຊົນ, ເຊິ່ງຍັງໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ສ້າງໂບດ Roman Catholic. ໂບດມີຊື່ວ່າ Santa Cruz.
ຊຸມຊົນ Kudichin
ດິນແດນທີ່ເຈົ້າເທກຊິນໄດ້ມອບໃຫ້ຊາວປອກຕຸຍການແລະຊາວສະຫຍາມຄົນອື່ນໆນັ້ນແມ່ນຢູ່ໃນເຂດທີ່ເອີ້ນວ່າກູດິຊິນ. ຊາວປອກຕຸຍການທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນໃນປະຈຸບັນຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າ “Farang Kudichin”. ໂບດ Santa Cruz ກາຍເປັນສູນກາງຂອງຊຸມຊົນກາໂຕລິກ Kudichin. ຕໍ່ມາໂຮງຮຽນອະນຸບານ Santa Cruz, ໂຮງຮຽນ Santa Cruz Suksa ແລະສົນທິສັນຍາ Santa Cruz ກໍ່ໄດ້ຖືກສ້າງຂື້ນ. ປະຈຸບັນ, ລູກຫລານຂອງຊາວປອກຕຸຍການທໍາອິດຍັງອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ຜູ້ທີ່ພະຍາຍາມຮັກສາຮີດຄອງປະເພນີ, ວັດທະນະທໍາແລະອາຫານໂປຕຸເກດເກົ່າ.
ຄຸ້ມບ້ານກູດິຊິນໃນປະຈຸບັນ
ມັນເປັນບ້ານຂອງໄທປົກກະຕິຂອງ ກຸງເທບ, ງາມສໍາລັບການຍ່າງຜ່ານ sois ແຄບ, ບ່ອນທີ່ທ່ານສາມາດໃນປັດຈຸບັນແລະຫຼັງຈາກນັ້ນລົດຊາດການສໍາພັດຂອງປອກຕຸຍການຢູ່ນອກເຮືອນ, ຂໍຂອບໃຈກັບການນໍາໃຊ້ຂອງ azulejos ສີຟ້າປອກຕຸຍການ (ກະເບື້ອງ). ແນ່ນອນ, ໂບດ Santa Cruz ແມ່ນສູນກາງຂອງເຂດໃກ້ຄຽງ. ມັນບໍ່ແມ່ນສາດສະຫນາຈັກຕົ້ນສະບັບ, ທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້, ແຕ່ໄດ້ສ້າງໃຫມ່ໃນປີ 1916.
ຫໍພິພິທະພັນບ້ານກຸດຈີນ
ຫໍພິພິທະພັນບ້ານກຸດຈີນ
ເພື່ອຮຽນຮູ້ເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດພາສາປອກຕຸຍການ - ໄທ, ຫໍພິພິທະພັນບ້ານກຸດຈີນແມ່ນສະຖານທີ່ທີ່ເຫມາະສົມ. ຕັ້ງຢູ່ໃນເຮືອນ "ປົກກະຕິ", ມີຮ້ານກາເຟຢູ່ຊັ້ນລຸ່ມ, ແຕ່ໃນຊັ້ນທີສອງ, ມັນເຫັນໄດ້ຊັດເຈນວ່າຊຸມຊົນຂອງ Kudichin ເກີດຂຶ້ນແນວໃດຫຼັງຈາກສົງຄາມອ້ອມຮອບເມືອງ Ayutthaya. ຮູບພາບທີ່ສວຍງາມເປັນຈໍານວນຫຼາຍແລະຍັງທຸກປະເພດຂອງວັດຖຸ, ທີ່ຍັງມີມາຈາກສະໄຫມກ່ອນ. ພິພິທະພັນມີເວັບໄຊທ໌ຂອງຕົນເອງ, ບ່ອນທີ່ທ່ານສາມາດຊອກຫາຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ.
ຮ້ານອາຫານປອກຕຸຍການ
ບໍ່, ບໍ່ມີຮ້ານອາຫານປອກຕຸຍການທີ່ແທ້ຈິງ, ແຕ່ບາງຮ້ານກາເຟແລະຮ້ານອາຫານຂະຫນາດນ້ອຍພະຍາຍາມລວມເອົາການສໍາພັດຂອງປອກຕຸຍການເຂົ້າໄປໃນອາຫານບາງ. ຕົວຢ່າງ, ມີບ້ານສະກຸນທອງ, ເຊິ່ງນອກຈາກອາຫານໄທ, ໃຫ້ບໍລິການ "kanom jeen" ໃນແບບປອກຕຸຍການເປັນອາຫານຫຼັກ. ມັນເປັນເຍື່ອງອາຫານທີ່ມີເສັ້ນໄຍເຂົ້າກັບໄກ່ minced ໃນແກງແດງແລະປະສົມກັບຄີມຫມາກພ້າວ.
ສຸດທ້າຍ
Kudichin ແມ່ນງາມສໍາລັບການເດີນທາງ (ເຄິ່ງຫນຶ່ງ) ມື້. ໃນອິນເຕີເນັດເຈົ້າຈະພົບເຫັນຂໍ້ມູນຫຼາຍຢ່າງກ່ຽວກັບເມືອງແລະວິທີການໄປເຖິງບ່ອນນັ້ນ. ຂ້ອຍຍັງບໍ່ໄດ້ໄປບ່ອນນັ້ນເອງ, ແຕ່ທັນທີທີ່ຂ້ອຍຮູ້ວ່າມີດົນຕີ Fado ທີ່ຈະຟັງ, ຂ້ອຍກໍ່ເດີນທາງທັນທີ.
ຂ້າງລຸ່ມນີ້ແມ່ນວິດີໂອທີ່ສວຍງາມ, ບ່ອນທີ່ທ່ານສາມາດເບິ່ງວິທີການເດີນທາງມື້ຫນຶ່ງສາມາດເຮັດໄດ້:
ດີ, ເລື່ອງມະຫັດສະຈັນ, Gringo, ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າວັດທະນະທໍາໄທມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ. ເຈົ້າອະທິບາຍໄດ້ດີ.
ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມບ້ານນັ້ນສອງສາມປີກ່ອນ. ໃນແຜນທີ່ທ່ານຈະເຫັນເຮືອຂ້າມຟາກທີ່ທ່ານໂອນໄປອີກຂ້າງຫນຶ່ງສໍາລັບ 5 ອາບນ້ໍາ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມຮ້ານກາເຟເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະຫໍພິພິທະພັນນ້ອຍໆຢູ່ທີ່ນັ້ນ ແລະໄດ້ລົມກັບເຈົ້າຂອງຜູ້ຍິງ. ນາງໄດ້ເລົ່າກ່ຽວກັບບັນພະບຸລຸດຂອງນາງ, ຊາວປອກຕຸຍການ, ຊາວມຸດສະລິມ, ຊາວເອີຣົບແລະຊາວໄທ. ມັນເປັນສິ່ງມະຫັດທີ່ຈະຍ່າງຜ່ານຊອຍເຫຼົ່ານັ້ນ. ຫນ້າສົນໃຈຫຼາຍກ່ວາວັດອາລຸນຫຼືພະລາຊະວັງໃຫຍ່. ງາມແລະງຽບຄືກັນ. ປະເທດໄທທີ່ແທ້ຈິງ, ຂ້າພະເຈົ້າສະເຫມີເວົ້າວ່າ….
ເບິ່ງຄໍາຕອບຂອງຂ້ອຍ, Tino. ຂ້າພະເຈົ້າຕົກລົງເຫັນດີກັບທ່ານແລະກ່າວເຖິງທ່ານໃນຄໍາເຫັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.
ແນ່ນອນດີທີ່ຈະໄປຢ້ຽມຢາມເມື່ອຂ້ອຍມີຫມູ່ເພື່ອນຍ່າງອີກເທື່ອຫນຶ່ງ. ຂອບໃຈ.
ຂ້ອຍຄົ້ນພົບບ້ານນີ້ໂດຍບັງເອີນໃນປີ 2012. ຂ້ອຍເຄີຍໄປບ້ານນີ້ຫຼາຍເທື່ອເພື່ອຍ່າງເລາະຢູ່ຕາມຖະໜົນຫົນທາງນ້ອຍໆທີ່ລ່ອງລອຍໄປມາ. ຮູບພາບທີ່ໜ້າປະທັບໃຈແມ່ນຮູບພາບຢູ່ໜ້າປະຕູທີ່ມີບົດຄວາມຂອງຊາວຄຣິດສະຕຽນ ເຊັ່ນ: “ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເຮັດໄດ້ທຸກສິ່ງໂດຍທາງພຣະອົງຜູ້ໃຫ້ກຳລັງແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ” (ພຣະເຢຊູຄຣິດໝາຍເຖິງທີ່ນີ້) ຫຼື “ພຣະພອນຂອງພຣະເຈົ້າເປັນຂອງທ່ານທຸກມື້”. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສ້າງຮູບພາບທີ່ສວຍງາມຂອງປະຕູຫນ້າເຫຼົ່ານີ້. ເຈົ້າຍັງຈະພົບເຫັນຮູບແຕ້ມສິລະປະຕາມຖະໜົນຢູ່ເທິງຝາຢູ່ທີ່ນີ້.
ໝູ່ບ້ານນີ້ເປັນອີກໜຶ່ງສະຖານທີ່ທີ່ຂ້ອຍມັກທີ່ສຸດໃນປະເທດໄທ, ແລະສາມາດລວມເຂົ້າກັບວັດອາຣຸນ. ຂ້ອຍເຫັນດີກັບ Tino Kuis, Bangkok/Thailand ແທ້ໆ. ຂ້ອຍຈະຢູ່ປະເທດໄທສອງສາມອາທິດໃນໄວໆນີ້ແລະແນ່ນອນຈະໄປຢ້ຽມຢາມອີກ.
ແທ້ຈິງແລ້ວ, ເປັນບ້ານທີ່ສວຍງາມໃນ Thonburi. ມັນຕັ້ງຢູ່ລະຫວ່າງ 2 ວັດທີ່ມີນັກທ່ອງທ່ຽວຫນ້ອຍແຕ່ທີ່ສວຍງາມຫຼາຍ. ທ່ານສາມາດເລີ່ມຕົ້ນການຍ່າງຂອງທ່ານຢູ່ທີ່ 1 ຂອງວັດເຫຼົ່ານີ້ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນຍ່າງບາງສ່ວນຕາມແມ່ນ້ໍາຜ່ານ Kudichin ໄປວັດອື່ນ.
ງາມ! ຂ້າພະເຈົ້າພຽງແຕ່ເປັນແຟນຂອງປອກຕຸຍການສໍາລັບສອງປີໃນປັດຈຸບັນ. ບາງທີຍັງດີທີ່ຈະແບ່ງປັນໃນຈົດຫມາຍຂ່າວ "ປະຕູປອກຕຸຍການ" ຂອງໂຮນລັງປະຈໍາອາທິດ? ປະຕູປອກຕຸຍການ [[email protected]]
ບໍ່ມີບັນຫາ, Tony!
ເລື່ອງ (ດ້ວຍການຮັບຮູ້ອາດຈະຖືກເຜີຍແຜ່
ໃນ Portal ປອກຕຸຍການ, ສໍາເລັດຮູບ.
ຄຽງຄູ່ກັບບາງລຳພູ (ຖັດຈາກຖະໜົນເຂົ້າສານ), ກຸດຈິນແມ່ນບ້ານທີ່ຂ້ອຍມັກທີ່ສຸດໃນບາງກອກ. ທ່ານຍັງສາມາດຍ່າງໄປວັດ Arun ຈາກໂບດ Santa Cruz. ການຍ່າງທີ່ສວຍງາມຫຼາຍຕາມແລະຜ່ານຖະຫນົນທີ່ແທ້ຈິງແລະຂົວ "klong" ກວ້າງຜ່ານຂົວເຫຼັກ.
ຂ້ອຍແບ່ງປັນຄວາມຮັກຂອງເຈົ້າສໍາລັບປອກຕຸຍການ, Gringol; ອາໄສຢູ່ໃນໄລຍະຫນຶ່ງຢູ່ໃກ້ກັບ Lagoa ໃນ Algarve ແລະມັກຈະຄິດເຖິງມັນກັບ 'suadade' ແລະຍັງຄິດເຖິງ sardines ປີ້ງຢູ່ quayside ຢູ່ Portimao.
ເປັນທີ່ໜ້າສົນໃຈທີ່ເຈົ້າຕິດຕາມແຫຼ່ງທີ່ມາຂອງຄຳວ່າ 'farang' ມາເປັນຊື່ຂອງ 'alfaranja' ໂດຍພວກພໍ່ຄ້າຊາວຕາເວັນອອກ, ເຊິ່ງຕໍ່ມາຖືກ Siamese ສໍ້ລາດບັງຫຼວງມາເປັນ 'farang'.
ມາຮອດປັດຈຸບັນຂ້ອຍຮູ້ອີກສອງທິດສະດີກ່ຽວກັບຕົ້ນກຳເນີດຂອງຄຳວ່າ 'farang', ຄືມາຈາກພາສາສັນສະກິດວ່າ 'farangi' ສຳລັບຄົນແປກໜ້າ ແລະທິດສະດີທີສອງແມ່ນມາຈາກຄຳວ່າ 'faranset' ເຊິ່ງໝາຍເຖິງພາສາຝຣັ່ງ ຫຼື francophone ຊາວເບລຢ້ຽນກັບ. ຜູ້ທີ່ສະຫຍາມມີການພົວພັນທາງການທູດຫຼາຍແຕ່ຍັງມີການຕິດຕໍ່ທາງການຄ້າໃນຮອບສະຕະວັດທີ.
ຂ້າພະເຈົ້າມັກຄວາມຫຼາກຫຼາຍ, ຍັງມີຫຼາຍທີ່ຈະຊອກຫາຢູ່ໃນປະເທດໄທ. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍໄປເຂດນີ້ມາກ່ອນ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າມັນຈະເປັນການມ່ວນຊື່ນທີ່ຈະຍ່າງຜ່ານ. 🙂