ລັດຖະບານຕ້ອງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ, ເຊັ່ນຄົນທຸກຍາກ, ຄົນຂາດທີ່ຢູ່, ຄົນພິການ, ຄົນງານອົບພະຍົບ ແລະ ຊາວອົບພະຍົບ. ເພື່ອຍົກໃຫ້ເຫັນບັນຫາການເຂົ້າເຖິງຂອງແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍໄປຫາການດູແລສຸຂະພາບສາທາລະນະໃນປະເທດໄທ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ແປບົດຄວາມຈາກເວັບໄຊທ໌ຂ່າວ Prachatai.
ຖະໜົນຫົນທາງທີ່ແພງໄປຫາໂຮງພະຍາບານ: ຄົນງານອົບພະຍົບພະຍາຍາມເຂົ້າເຖິງການດູແລສຸຂະພາບສາທາລະນະຂອງໄທ
ເນື່ອງຈາກອຸປະສັກທາງລະບົບ, ຄົນງານຕ່າງດ້າວຕ່າງດ້າວມັກຈະບໍ່ສາມາດໄດ້ຮັບບັດປະກັນສັງຄົມ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເຂົ້າເຖິງການດູແລສຸຂະພາບສາທາລະນະຂອງໄທ.
ຄອບຄົວຊາວມອນທີ່ລູກຖືກກວດພົບວ່າເປັນ Hydrocephalus ເຊິ່ງເປັນນ້ຳທີ່ສ້າງຂຶ້ນຢູ່ອ້ອມຮອບສະຫມອງທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ສະໝອງຖືກທຳລາຍ, ໄດ້ຮັບຄວາມທຸກຍາກໃນຂະບວນການເຂົ້າເຖິງການປະກັນໄພສາທາລະນະສຸກ. ເນື່ອງຈາກວີຊາ ແລະໃບອະນຸຍາດເຮັດວຽກຂອງເຂົາເຈົ້າໝົດອາຍຸແລ້ວ, ພໍ່ແມ່ບໍ່ສາມາດໄດ້ຮັບປະກັນສັງຄົມໄດ້. ຂະບວນການບໍລິຈາກຍັງລົ້ມເຫລວໃນການຫາເງິນພຽງພໍສໍາລັບຄ່າປິ່ນປົວ. ສະມາຊິກຂອງຊຸມຊົນຊາວມອນໃນເມືອງສຸຣາດທານີໄດ້ບໍລິຈາກເງິນປະມານ 10.000 ບາດ, ແຕ່ການດໍາເນີນງານແມ່ນເກືອບ 100.000 ບາດ.
ຫລັງຈາກ ອ້າຍ ມອນຈັນ, ພໍ່ຂອງເດັກທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ສຸຣາດທານີ ໄດ້ໂພສເລື່ອງດັ່ງກ່າວລົງເຟສບຸກ, ມີອົງການຈັດຕັ້ງທ້ອງຖິ່ນຫຼາຍສິບຄົນຕິດຕໍ່ກັບຄອບຄົວ.
ພໍ່ແມ່, ຜູ້ທີ່ເຄີຍມີໃບອະນຸຍາດເຮັດວຽກ, ກາຍເປັນທີ່ບໍ່ມີເອກະສານຫຼັງຈາກນາຍຈ້າງຂອງພວກເຂົາໄລ່ອອກ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດຊອກຫາວຽກໃໝ່ໄດ້ທັນເວລາເພື່ອລົງທະບຽນເຂົ້າລະບົບປະກັນສັງຄົມ. ນີ້ແມ່ນລະບົບທີ່ໃຫ້ພະນັກງານແລະຜູ້ທີ່ເພິ່ງອາໄສຂອງເຂົາເຈົ້າເຂົ້າເຖິງການດູແລສຸຂະພາບສໍາລັບການບາດເຈັບ, ການເຈັບປ່ວຍ, ແມ່ແລະຄວາມພິການ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຜົນປະໂຫຍດການເສຍຊີວິດ.
ກົດໝາຍດັ່ງກ່າວລະບຸວ່າ: ຄົນງານອົບພະຍົບຕ້ອງມີໜັງສືຜ່ານແດນ ແລະ ໃບອະນຸຍາດເຮັດວຽກ ເພື່ອຈະໄດ້ຮັບບັດປະກັນສັງຄົມ. ບັດລາຄາ 2.100 ບາດ ສໍາລັບຜູ້ໃຫຍ່ ແລະ 365 ບາດ ສໍາລັບເດັກນ້ອຍທີ່ມີອາຍຸຕໍ່າກວ່າ XNUMX ປີ. ຍ້ອນວ່າມີພຽງຄົນງານເຕັມເວລາທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍເທົ່ານັ້ນ, ຄົນງານຕ່າງປະເທດຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍຈຶ່ງຖືກປະຖິ້ມໂດຍບໍ່ມີການຄຸ້ມຄອງ.
“ອັນນີ້ເປັນເລື່ອງທຳມະດາຫຼາຍກວ່າທີ່ພວກເຮົາຄິດ, ໂດຍສະເພາະໃນຂະແໜງກະສິກຳ,”, ຜູ້ຊ່ວຍສາດສະດາຈານ ສຸດາລັດ ສິລິວົງສາ, ອາຈານສອນວິຊາສັງຄົມວິທະຍາຂອງສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າປະຊາກອນ ແລະ ສັງຄົມ, ມະຫາວິທະຍາໄລມະຮິດລ ກ່າວ.
ໃນອຸດສາຫະກໍາກະສິກໍາ, ຄົນງານຖືກຈັດປະເພດເປັນຜູ້ຮັບເຫມົາຊົ່ວຄາວຫຼືເອກະລາດ. ເນື່ອງຈາກການຈ້າງຄົນງານເຕັມເວລາຈາກມຽນມາຕ້ອງການວີຊາລາຄາແພງ ແລະເອກະສານໃບອະນຸຍາດເຮັດວຽກ, ນາຍຈ້າງສ່ວນໃຫຍ່ຫຼີກລ້ຽງມັນ. ເຫດຜົນທາງດ້ານເສດຖະກິດທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ການເຂົ້າເຖິງການດູແລສຸຂະພາບຂອງແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍ.
"ຖ້າທ່ານບໍ່ມີສະຖານະພາບທາງດ້ານກົດຫມາຍໃນປະເທດນີ້, ມັນຈະຮ້າຍແຮງກວ່າ 10 ເທົ່າ. ທ່ານບໍ່ມີຢູ່,” Sudarat ກ່າວຕື່ມວ່າ.
ຄົນງານຊາວມຽນມາຄົນໜຶ່ງ (Karnwela / Shutterstock.com)
ລະບົບສາທາລະນະສຸກທີ່ສັບສົນເຮັດໃຫ້ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຂຶ້ນ
ໃນຂະນະທີ່ແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍໄດ້ຮັບການອະນຸຍາດໃຫ້ຍື່ນຂໍວີຊາແລະໃບອະນຸຍາດເຮັດວຽກດ້ວຍຕົນເອງ, ສ່ວນໃຫຍ່ເລືອກທີ່ຈະໃຊ້ບໍລິການຂອງນາຍຫນ້າຜູ້ທີ່ຮູ້ວິທີການຈັດການຂັ້ນຕອນທີ່ສັບສົນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບເອກະສານຫຼາຍອັນທີ່ຕ້ອງສົ່ງໃນຄໍາສັ່ງສະເພາະ.
ທ່ານ Adisorn Kerdmongkol, ຜູ້ປະສານງານຂອງກຸ່ມແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍ (MWG), ອົງການ NGO ທີ່ສຸມໃສ່ບັນຫາແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍກ່າວວ່າ "ເຈົ້າຫນ້າທີ່ຫຼາຍຄົນໄດ້ກໍານົດເງື່ອນໄຂເພີ່ມເຕີມທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມສັບສົນແລະຄວາມຫຍຸ້ງຍາກສໍາລັບຜູ້ສະຫມັກ".
ມສ ຈັນຈັນ ຈ່າຍເງິນໃຫ້ນາຍໜ້າເພື່ອເອົາໜັງສືຜ່ານແດນ ແລະ ໃບອະນຸຍາດເຮັດວຽກ ເພື່ອໃຫ້ມີເງື່ອນໄຂໄດ້ຮັບບັດປະກັນສັງຄົມ. ນາຍໜ້າໄດ້ຮຽກຄ່າຈ້າງຂອງລາວ 10.000 ບາດ, ອັດຕາທີ່ສູງກວ່າລາຄາທາງການ 6.800 ບາດ ສໍາລັບທັງສອງເອກະສານ. ດຽວນີ້ລາວໄດ້ຈ່າຍເງິນແລ້ວ 8.000 ບາດ ແລະ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບບັດປະກັນສາທາລະນະ,” ທ່ານ Pago Man, ອາຍຸ 42 ປີ, ຄົນງານຈາກມຽນມາ ແລະ ໝູ່ສະໜິດຂອງຄອບຄົວຊາວມອນ ກ່າວ.
ຍັງມີຄວາມສັບສົນຫຼາຍກ່ຽວກັບວ່າໂຮງໝໍໃດໃຫ້ການປິ່ນປົວທາງການແພດ. ຄົນງານເຄື່ອນຍ້າຍສາມາດປິ່ນປົວຢູ່ໂຮງໝໍບ່ອນທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຊື້ປະກັນສຸຂະພາບສາທາລະນະເທົ່ານັ້ນ. ເມື່ອພະນັກງານປ່ຽນສະຖານທີ່ເຮັດວຽກ, ພວກເຂົາຍັງຕ້ອງຜ່ານຂະບວນການທີ່ສັບສົນຂອງການປ່ຽນແປງທີ່ຢູ່ປະກັນສັງຄົມຂອງພວກເຂົາ.
ທຸລະກຳທີ່ຄຸ້ມຄອງໂດຍບັດປະກັນສັງຄົມແມ່ນໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນໜ້າເວັບຂອງກະຊວງສາທາລະນະສຸກ. ອີງຕາມການ Adisorn, "ສູນການແພດຈໍານວນຫຼາຍບໍ່ໄດ້ສະຫນອງການດູແລທີ່ມີລາຍຊື່ເຊັ່ນການດູແລແມ່ແລະການປິ່ນປົວພະຍາດຊໍາເຮື້ອບາງຊະນິດ." ໂຮງໝໍບາງແຫ່ງຍັງປະຕິເສດການສະໜອງການປິ່ນປົວຢູ່ໃນຂອບເຂດລາຄາທີ່ສະໜັບສະໜູນໂດຍປະກັນສັງຄົມ, ບັງຄັບໃຫ້ຄົນງານອົບພະຍົບຕ້ອງຈ່າຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທາງການແພດຂອງຕົນເອງ.
Pago Man ຈື່ວ່າລູກຂອງລາວເຄີຍໄດ້ຮັບການຜ່າຕັດແລະຕ້ອງການຢາທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຄຸ້ມຄອງຈາກລະບົບປະກັນສັງຄົມ, ດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງຕ້ອງຈ່າຍເງິນອອກຈາກກະເປົ໋າ. ລາວເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຄົງຈະບໍ່ໄດ້ເງິນນັ້ນຄືນມາ.
ແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍທີ່ເຮັດວຽກໃນອຸດສາຫະກໍາການຫາປາ. ສະມຸດສົງການ, ປະເທດໄທ. ວັນທີ 30 ຕຸລາ 2016
ການຈໍາແນກແລະອຸປະສັກພາສາ
“ບໍ່ມີຂໍ້ມູນຫຼາຍສຳລັບຄົນງານເຄື່ອນຍ້າຍ ກ່ຽວກັບວິທີການເຂົ້າເຖິງການບໍລິການສາທາລະນະສຸກ. ມັນຍັງບໍ່ທັນໄດ້ແປເປັນພາສາຂອງເຂົາເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ, ຄົນງານອົບພະຍົບມັກຈະບໍ່ມີຂໍ້ມູນຫຼາຍ,” Adisorn ກ່າວ. ຂັ້ນຕອນການຂໍບັດປະກັນສັງຄົມແມ່ນຂ້ອນຂ້າງສັບສົນ. ແລະມັນຍິ່ງຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າເມື່ອຂັ້ນຕອນການອະທິບາຍພຽງແຕ່ເປັນພາສາໄທ.
"ຖ້າຜູ້ໃຫ້ບໍລິການໃນໂຮງຫມໍບໍ່ສາມາດສື່ສານໄດ້ດີໃນພາສາຂອງແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍ, ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດອະທິບາຍຂັ້ນຕອນທີ່ຈໍາເປັນເພື່ອເຂົ້າເຖິງການປິ່ນປົວທາງການແພດ ... ມັນສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດທີ່ເປັນອັນຕະລາຍເຖິງຊີວິດ," Sudarat ເວົ້າ.
ໃນບາງກໍລະນີ, ຄົນງານມຽນມາຍັງຮູ້ສຶກຖືກຈຳແນກຕໍ່ພະນັກງານໂຮງໝໍ. ລາຍງານບາງສະບັບໄດ້ຖືກບອກວ່າປະກັນສັງຄົມບໍ່ໄດ້ກວມເອົາຄ່າປິ່ນປົວທັງໝົດ. ບາງຄັ້ງໂຮງໝໍຄິດຄ່າບໍລິການເພີ່ມເມື່ອຄົນເຈັບຕ້ອງການຢາເພີ່ມເຕີມ ຫຼືຕ້ອງນອນໂຮງໝໍ. ດ້ວຍອຸປະສັກທາງດ້ານພາສາ ແລະ ຄວາມຮູ້ໜ້ອຍ, ພະນັກງານບໍ່ມີທາງເລືອກນອກເໜືອໄປຈາກຕ້ອງຈ່າຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍເພີ່ມເຕີມດ້ວຍຕົນເອງ.
ດັ່ງທີ່ບັນທຶກໄວ້ໂດຍ Sudarat: "ການດູແລສຸຂະພາບມີການຈໍາແນກໂຄງສ້າງຕໍ່ກັບຜູ້ອົບພະຍົບທີ່ບໍ່ມີເອກະສານແລະຫຼັງຈາກນັ້ນມີອຸປະສັກທາງພາສາ. ລະບົບການດູແລສຸຂະພາບຂອງໄທ ... ບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະຈ່າຍຄ່າປິ່ນປົວທາງການແພດສໍາລັບຜູ້ອົບພະຍົບທີ່ບໍ່ມີເອກະສານ.”
ມູນນິທິ Rak Thais, ອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມພົນລະເຮືອນ (CSOs) ແລະອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານ (NGOs) ສາມາດໃຫ້ແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍມີນາຍພາສາເພື່ອໄປໂຮງໝໍ, ແຕ່ນາງ Sudarat ເວົ້າວ່ານາງບໍ່ແນ່ໃຈວ່າມີໂຮງໝໍຫຼາຍປານໃດທີ່ເຮັດວຽກກັບອົງການຈັດຕັ້ງເຫຼົ່ານີ້.
“ລະບົບຕ້ອງໄດ້ຮັບການປະເມີນຄືນໃຫມ່ເພື່ອແກ້ໄຂທັງຄວາມສາມາດທາງດ້ານພາສາຂອງພະນັກງານໂຮງຫມໍແລະພາລະເສດຖະກິດຂອງບັນຫາຊາຍແດນແລະການໄຫຼເຂົ້າຂອງແຮງງານທີ່ບໍ່ມີເອກະສານ. ຮ່ວມກັນກັບຜູ້ທີ່ຫຼຸດອອກຈາກສະຖານະພາບທາງດ້ານກົດຫມາຍ, ພວກເຂົາມີຈໍານວນລ້ານ, "Sudarat ເວົ້າ.
(catastrophe_OL / Shutterstock.com)
ການຮ່ວມມືຢ່າງເປັນທາງການ
ເຖິງວ່າຈະມີການຂະຫຍາຍໄລຍະເວລາການລົງທະບຽນບັດປະກັນສັງຄົມທີ່ຜ່ານມາ, ນາຍຈ້າງຍັງຈໍາເປັນຕ້ອງຍື່ນເອກະສານໃນນາມຂອງພະນັກງານຂອງພວກເຂົາ. ຄົນງານ ຂ້າມຊາດ ບໍ່ສາມາດ ສຳເລັດ ຂະບວນການ ໄດ້ຢ່າງດຽວ.
ອົງການຈັດຕັ້ງເຊັ່ນ: Raks Thai ແລະກຸ່ມແຮງງານອົບພະຍົບໄດ້ສະຫນັບສະຫນູນການປ່ຽນແປງແລະການປະຕິຮູບລະບົບປະກັນສັງຄົມແລະສຸຂະພາບທົ່ວໄປ. ເຂົາເຈົ້າສະເໜີໃຫ້ໄທຮັບຮອງເອົາມາດຕະຖານຂອງອົງການແຮງງານສາກົນ (ILO). ພວກເຂົາເຈົ້າສະເຫນີໃຫ້ເປີດລະບົບການລົງທະບຽນສຸຂະພາບຕະຫຼອດປີເພື່ອໃຫ້ພະນັກງານທຸກຄົນແລະຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ, ເອກະສານຫຼືອື່ນໆ, ມີສິດໄດ້ຮັບ. ການສ້າງສູນບໍລິການທີ່ມີຈຸດດຽວໃນໄທຍັງຈະຊ່ວຍໃຫ້ຄົນງານອົບພະຍົບເຂົ້າໄປໄດ້.
ການທົບທວນຄືນບາງເງື່ອນໄຂສາມາດຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດຂອງແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍທີ່ປະເຊີນໃນການເຂົ້າເຖິງການດູແລສຸຂະພາບສາທາລະນະ. ອີງຕາມການ Adisorn, ນີ້ຄວນຈະລວມເອົາການສະຫນອງການໃຫ້ແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍປະກັນໄພຈ່າຍເງິນປະກອບສ່ວນປະກັນສັງຄົມປະຈໍາເດືອນຢ່າງຫນ້ອຍສາມເດືອນເພື່ອໃຫ້ມີຄຸນສົມບັດສໍາລັບຜົນປະໂຫຍດປະກັນໄພ.
"ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຂ້ອຍແມ່ນວ່າພວກເຮົາຕ້ອງການການປະຕິຮູບທີ່ສົມບູນແບບສໍາລັບຄົນງານທີ່ມີຄ່າຈ້າງຕໍ່າຈາກບັນດາປະເທດເພື່ອນບ້ານໃນອາຊຽນ," Sudarat ເວົ້າ. ນາງເຊື່ອວ່າການຊ່ວຍເຫຼືອຄົນງານທັງໝົດໃຫ້ມີຄຸນສົມບັດ ແລະ ໄດ້ຮັບການປະກັນສັງຄົມສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ໄທເຊື່ອມໂຍງກັບຄົນງານຂ້າມຊາດໃນທຸກຂະແໜງການໄດ້ດີຂຶ້ນ.
ແມ່ນແລ້ວ Tino, ສິ້ນທີ່ບໍ່ມີສິ່ງທີ່ປາດຖະຫນາແລະນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການມີສ່ວນຮ່ວມ, ຄວາມສໍາຄັນແລະຄວາມເປັນມະນຸດແມ່ນບໍ່ມີຄວາມສໍາຄັນຫລາຍຕໍ່ຫລາຍຄົນ, ແຕ່ແນ່ນອນວ່າຜູ້ທີ່ສາມາດແລະຄວນເຮັດບາງສິ່ງບາງຢ່າງກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້. ຜົນປະໂຫຍດອື່ນໆຊະນະ, ຄືກັນກັບໃນຫຼາຍຂົງເຂດແລະນັ້ນແມ່ນຮັບຮູ້ໄດ້ກັບຜູ້ທີ່ເປີດໃຫ້ມັນ.
ບໍລິສັດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດວຽກນີ້ມີຄົນກຳປູເຈຍ 50 ຄົນ ແລະ ມຽນມາ 25 ຄົນ ເປັນຜູ້ຈັດການຕ່າງປະເທດຈຳນວນໜຶ່ງ.
ທຸກຄົນມີບັດ SS ແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງສາມາດໄປໂຮງໝໍທີ່ເຂົາເຈົ້າເລືອກໄດ້ ຖ້າໂຮງໝໍນັ້ນຍອມຮັບບັດ SS. ຢາບາງຊະນິດບໍ່ໄດ້ຖືກຄຸ້ມຄອງໂດຍ SS ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນທ່ານກໍ່ຕ້ອງເລືອກທາງເລືອກ (ຫນ້ອຍທີ່ແນະນໍາໂດຍຫມໍປິ່ນປົວ) ຫຼືຈ່າຍຄ່າມັນເອງ.
ນີ້ແມ່ນກໍລະນີ, ເປັນພັນທະທາງດ້ານກົດຫມາຍ, ສໍາລັບນາຍຈ້າງທັງຫມົດ, ແຕ່ແນ່ນອນວ່າມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນຂອງໄທ, ພະນັກງານຂ້າມຊາດຖືກໃສ່ພາຍໃຕ້ແກ້ວຂະຫຍາຍ, ດັ່ງນັ້ນບໍ່ມີການຫລົບຫນີສໍາລັບພວກເຂົາ. ແລະຖືກຕ້ອງແລ້ວ.
ແຕ່ສິ້ນນີ້ເວົ້າຫຼາຍກ່ຽວກັບຄົນຕ່າງປະເທດທີ່ບໍ່ມີເອກະສານ, ເຊິ່ງເປັນສະຖານະພາບທີ່ທ່ານບໍ່ສາມາດກູ້ຢືມພັນທະ. ສະນັ້ນມັນຍາກທີ່ຈະຈົ່ມ.
ຊ້າເກີນໄປໜ້ອຍໜຶ່ງ;.....
ທ່ານສາມາດເອົາ SS ຕົວທ່ານເອງເປັນປະກັນໄພ, ບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດດ້ວຍຕົນເອງໃນລະຫວ່າງການພັກຜ່ອນຄັ້ງທໍາອິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນປີ 2013, ຖ້າທ່ານສູນເສຍວຽກຂອງທ່ານໃນທາງໃດກໍ່ຕາມ. ຄອບຄົວທີ່ຖືກຖາມກໍສາມາດເຮັດໄດ້ເຊັ່ນກັນ.
ບາງທີອາດຈະບໍ່ຮູ້ດີ rn/ຫຼືບໍ່ອ່ານ ຫຼືເບິ່ງເອກະສານຫຼາຍພາສາ (ພາສາຂະເໝນ ແລະມຽນມາແນ່ນອນ) ແລະເວັບໄຊທ໌ TH/EN
ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນໄປໄດ້ດີກັບຄົນງານອົບພະຍົບ. ບັນຫາທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຍິນເລື້ອຍໆ:
1 ຫຼາຍຄົນບໍ່ໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງຂັ້ນຕ່ໍາແຕ່ພຽງແຕ່ປະມານ 250 ບາດ
2 ຖ້າພວກເຂົາລາອອກຫຼືຖືກໄລ່ອອກ, ເຊິ່ງມັກຈະເກີດຂື້ນກັບແມ່ຍິງຖືພາ, ພວກເຂົາຈະສູນເສຍສະຖານະພາບຂອງພວກເຂົາດ້ວຍຂໍ້ເສຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງທັງຫມົດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າແມ່ນບໍ່ມີເອກະສານໂດຍພື້ນຖານ, ແລະອາດຈະໄວຊອກຫາແລະຊອກຫາວຽກເຮັດງານທໍາໃຫມ່ຫຼືກັບຄືນປະເທດຂອງເຂົາເຈົ້າ.
3 ການສຶກສາຂອງເດັກນ້ອຍຂອງແຮງງານເຄື່ອນຍ້າຍກໍ່ເປັນບັນຫາໃຫຍ່.
ຄົນງານຕ່າງດ້າວມີລາຍໄດ້ຫຍັງກັບທ່ານ, Martin?
ຄົນຕ່າງປະເທດທີ່ຜິດກົດໝາຍທຸກຄົນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ໃນ TH ແລະເຂົ້າໄປໃນບັນຫາມີສິດທິຫນ້ອຍ. ກົດລະບຽບແມ່ນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກແລະຖ້າທ່ານຕ້ອງການເຂົ້າຫາພວກມັນ, ທ່ານບໍ່ຄວນຈົ່ມຖ້າມັນບໍ່ປະຕິບັດຕາມກົດລະບຽບແລະແນ່ນອນຢ່າຕັດສິນຈາກຂ້າງຄຽງວ່າຍັງມີສິດທິ.
ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອ Martin ກັບເລື່ອງລາວຫຼາຍກວ່າຜູ້ທີ່ເຄີຍໄດ້ຍິນມັນຫຼາຍປີກ່ອນ. ເວລາມີການປ່ຽນແປງ ແລະ ຖ້າເຈົ້າເຮັດທຸລະກິດທີ່ຊື່ສັດແລ້ວ ຄົນງານຕ່າງດ້າວຖືກກົດໝາຍກໍ່ມີລາຍໄດ້ຈາກໄທ ພ້ອມກັບເງິນພິເສດທີ່ມາພ້ອມກັບມັນ.
ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ຫນຶ່ງໃນຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍຈໍານວນຫນຶ່ງທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງ bureaucracy ຂອງໄທ, ນິຕິກໍາແລະສິ່ງທີ່ເບິ່ງຄືວ່າເປັນການດູຖູກສໍາລັບບາງກຸ່ມປະຊາກອນ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນການດີທີ່ສື່ມວນຊົນເຊັ່ນ Prachatai ດຶງດູດຄວາມສົນໃຈໃນເລື່ອງດັ່ງກ່າວ. ໃຜຮູ້, ລົມພັດແຮງຢູ່ບາງກອກ…