Dräi ganz einfach Séilen ... (Aus: Stimuléierend Geschichten aus Nordthailand; Nr. 51)
Hie war e schlau Mann, an hien hat eng Geess. Hien huet e Koup Dreck a Brand gestach an den nächsten Moien huet hien déi waarm Äschen an Glühwäin op de Buedem verdeelt an dunn an de Floss geheit. Hien huet no beim Ping River gelieft. Dunn huet hien de Buedem propper gewäsch.
Schlussendlech huet hien e Stéck an de Buedem gerammt an d'Geess drop gebonnen. Dunn huet hien sech op de Buedem geluecht, deen nach gutt waarm war. A grad dann sinn dräi einfach Séilen laanschtgaangen.
'Och! Soen, ass et net ze kal fir just um Buedem ze leien?' "Nee, et ass guer net kal." "Wéi ass et komm?" 'Well ech en Déier hunn dat Hëtzt ofgeet. Déi Geess do. Wann Dir fir den Handel reest an Dir hutt esou e Béischt, musst Dir net un Decken an esou denken.'
En Déier dat Hëtzt ofgëtt? Link Michel! Hie wollt seng Geess verkafen. Jiddefalls, déi dräi Kärelen gefrot him "Wëlls du et net verkafen?" A si hunn d'Geess fir zweehonnert kaaft an hunn him och all hir Decken ginn, well se se net méi gebraucht hunn ... Stolz si si mat hirer Geess weider gaang.
Den Owend koum. Si hunn e Stäip an de Buedem gerammt an d'Geess gebonnen a sech ronderëm geluecht. Mee Leit, et war kal! 'Sidd Dir WW-waarm?' Keen war waarm. Hir Zänn hu geschwat wéi wa se Tamarind Somen kauen. "En Déier dat Hëtzt ofgëtt", sot hien! Meng Arsch!'
Editorial Credit: Pon Songbundit / Shutterstock.com
Dann Fësch?
Si si weider op de Wee gefuer an hunn e Mann begéint, deen iwwerfléissend Fëschkierf droen. Et war voll mat Fësch. De Fëschhändler hat eng kleng Kaz a war och e Lénk….
"Wéi hutt Dir all déi Fësch kritt?" déi einfach Séilen gefrot him. "Ma, ech geheien meng Kaz an d'Waasser." De Mann war och e rouege Gespréich. 'Mee firwat?' Meng Kaz fënnt de Fësch. Da zéien ech de Mond op an huelen all Fësch eraus. Kuckt just a menge Kuerf!'
'Kuckt mol! Hien huet wierklech eng Rëtsch Fësch. Ganz e Chaos, ass et net? Wëllt Dir Är Kaz net verkafen?' Déi dräi Hären hunn zweehonnert fir d'Kaz bezuelt a sinn op de Wee gaang. An dunn hunn se e Büffel gesinn! Gutt, si hu geduecht et wier e Büffel ... Et wier kee Büffel. E Mann hat de Kapp vun engem Waasserbüffel, mat den Hunnen nach festgehalen, an e Lach am Bulli gesat.
Mä de Mann hat e Schlangekäppfësch, e grousse Staang, dra gesat, a wéi de Fësch sech beweegt huet, huet sech de Büffelkopf och bewegt. An hien souz dernieft fir no sengem Büffel ze kucken. 'Wat mëss du hei?' gefrot déi dräi Männer. "Ech këmmeren mech ëm meng Büffel." 'Oh, a wou ass et dann?' "Hei, an deem Bulli Puddel." "Wëlls du et verkafen?"
Si hunn de Kapp gesinn an hunn geduecht datt et e richtege Büffel wier. Si hunn hire leschte Penny dem Verkeefer bezuelt, deen fortgelaf ass. Dunn hu si probéiert de Büffel mat "kst, kst" opzestoen, awer et huet net geäntwert. Si hunn de Kapp awer méi wéi en doudege Kapp gezunn an e Fësch koum net aus dem Buedem. Si haten keen Penny méi!
E Spréch seet: Dräi Männer zesummen am Feld ass net gutt. A sechs Männer zesummen an engem Boot weder. Dës Männer waren aus Gléck. Oder éischter, si waren domm ...
Source:
Tittilléierend Märecher aus Nordthailand. White Lotus Books, Thailand. Engleschen Titel 'The three foolish fellows'. Iwwersetzung an editéiert vum Erik Kuijpers. Den Auteur ass de Viggo Brun (1943); kuckt fir méi Erklärung: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/