Den Thailand landwirtschaftleche Secteur, historesch de Pilier vum Land, huet dramatesch Ännerungen a bedeitend Erausfuerderunge konfrontéiert.
Eemol de Welt Leader am Export vu verschiddene landwirtschaftleche Produkter, dorënner Reis, kämpft Thailand sech un nei Realitéite wéi de Klimawandel, wirtschaftlechen Drock an technologesch Transformatiounen unzepassen. Dësen Artikel iwwerpréift d'Evolutioun vum Thailands landwirtschaftleche Secteur aus enger historescher a kritescher Perspektiv, mat engem Fokus op zäitgenëssesch Erausfuerderungen an zukünfteg Méiglechkeeten.
Historesche Kontext
D'Landwirtschaftsgeschicht vun Thailand ass déif an der Raiskultivatioun verwuerzelt, wat zentral fir seng Wirtschaft an der thailännescher Kultur ass. Zënter Joerzéngte huet d'Thai Regierung d'Produktioun vu Räis fir souwuel den Hauskonsum an den Export encouragéiert, wat zu Thailand de Status als de weltgréisste Reisexporteur a verschiddene Perioden gefouert huet (The Nation). Wéi och ëmmer, d'Iwwerbetonnung op Räis huet zu Monokulturpraktiken gefouert, déi d'Biodiversitéit reduzéiert an de Buedem entschäerft.
Zäitgenëssesch Erausfuerderungen
Geméiss de rezente Berichter vun der Bangkok Post an der Natioun, huet den Thailands landwirtschaftleche Secteur vill Erausfuerderungen. Ee vun dësen ass den Impakt vum Klimawandel, deen sech a Form vun onregelméissegen Nidderschlag an dacks Dréchent manifestéiert. Dës verännert Wiedermuster bedrohen d'Stabilitéit vun der Räisproduktioun, direkt beaflosst souwuel Klengbaueren wéi och d'national Wirtschaft.
Zousätzlech huet d'Aféierung vun der Agrotechnologie eng Trennung tëscht groussen, industrialiséierte Baueren a klengen traditionelle Baueren erstallt. Wärend grouss räich Bauere profitéiere vun technologesche Fortschrëtter, kämpfe méi kleng aarm Baueren Zougang zu dësen Technologien, wat zu enger Erhéijung vun der wirtschaftlecher Ongläichheet bannent der landwirtschaftlecher Gemeinschaft resultéiert (Khaosod Englesch).
D'Zukunft vun der Landwirtschaft an Thailand
Wann Dir op d'Zukunft kuckt, schéngt et kloer datt Nohaltegkeet an Technologie Schlësselfaktoren an der Entwécklung vun der thailännescher Landwirtschaft sinn. Nom National News Bureau vun Thailand fördert d'Regierung elo d'Benotzung vu Präzisiounslandwirtschaft an organesch Landwirtschaftsmethoden. Dës Technike kënnen hëllefen den Ëmweltofdrock vun der Landwirtschaft ze reduzéieren an d'Ausbezuelen ze verbesseren.
Konklusioun
Den Thailands landwirtschaftleche Secteur ass op enger Kräizung. Et ass entscheedend datt dëse Secteur sech un modern Erausfuerderunge upassen andeems se net nëmmen Technologie ëmfaassen, awer och duerch Politiken ëmsetzen déi Klengbaueren ënnerstëtzen a Biodiversitéit schützen. Nëmmen duerch e Gläichgewiicht tëscht wirtschaftleche Wuesstum an ökologescher Nohaltegkeet kann Thailand säi landwirtschaftleche Secteur revitaliséieren an op eng nohalteg Zukunft goen. Dësen Iwwergank erfuerdert eng kritesch Neibewäertung vun traditionelle Praktiken an en neie Fokus op Innovatioun an Eegekapital am Secteur.
Méi Informatioun a Ressourcen
- Bangkok Post: "Klimawandel an hiren Impakt op Thai Landwirtschaft," Bangkok Post, zougänglech Abrëll 28, 2024.
- Natioun: "D'Thailand Landwirtschaftssektor konfrontéiert d'Erausfuerderunge vun der Moderniséierung," D'Natioun, publizéiert 12. Mäerz 2023.
- Khaosod Englesch: "Technology Divide: Wéi Thai Baueren ginn hannerlooss," Khaosod Englesch, lescht aktualiséiert de 15. Januar 2024.
- National News Bureau vun Thailand: "D'Regierung fördert nohalteg Landwirtschaftspraktiken," National News Bureau vun Thailand, online publizéiert 5. Februar 2024.
Den Dolmetscher baséiert seng Meenung op eng Rei Quellen, mä et gëtt natierlech nach vill méi dran.
Zu Isaan gëtt Zënter 50-60 Joer Iwwerexploitatioun zugonschte vun der Raiskultivatioun engagéiert. D'Iwwerexploitatioun huet d'Ofgehëtzt vun de Bëscher an engem Gebitt, wou de Buedem un Nährstoffer aarm ass, an déi duerch de kapulären Effekt vun der Salzënnerlag elo d'Land gesalzt an et souwisou onméiglech ass, Rais ze wuessen. An de Gebidder zu Isaan, wou et net ze schlecht ass, gëtt et kee Gewënn mat enger jährlecher Ernte wéinst dem Mangel u Reen, well et keng Bëscher gëtt.
Den Isaan soll ofgeschriwwe ginn als Liewensmëttelgeschäft war scho viru ronn 9 Joer eng Prognose vu Leit déi d'Klimawandel verstoen. D'Saache wieren tatsächlech méi gënschteg ronderëm de Chao Phraya Loop ...
TH hätt virun e puer Joer Dynamik gewonnen, wéi d'Welt panikéiert war iwwer d'Erwiermung a mat vill Subventiounen komm ass, besonnesch aus räiche Länner. Et war d'Zäit fir Salzbuedem an hiren alen Zoustand ze transforméieren, also Beem ze planzen fir CO2 Extraktioun, an dëst kéint och gebierteg Beem enthalen wéi Beem mat Ueleg Somen wéi Krabok. Den afrikanesche Brudder vu Krabok gëtt a Kosmetik benotzt, awer wéinst der zerstéierender Kultur vun thailännesche Politiker a Beamten, Krabok gëtt leider ni eppes an dat gëllt fir vill méi Planzbaséiert Produkter.
D'Hindernisser fir de gesonde Mënscheverstand ze benotzen sinn zënter enger Zäit bekannt, awer et bleift schmerzhaf ze gesinn, awer op der anerer Säit mécht et d'Leit och kreativ.
Opposéierend Iddien aus der Bevëlkerung vu gewielte Politiker schéngen an der DNA ze sinn a soulaang dat net unerkannt gëtt, geet et drëm op Chaos ze waarden, an mëttlerweil ass et just drëm ze mëschen.
Bei esou enger Regierung dierf keen et komesch fannen, dass een als Bierger denkt drun ze huelen, wat ech kréien, während ech kann an d’Iwwerschwemmung no mir.
Een probleem met Thai is dat ze niets nieuws willen leren zeker niet van buitenlanders, dus ze blijven rijst telen als 50-60jaar geleden, zonder te moderniseren of nieuwe technieken toe te passen. Met gevolg dat bv. in Vietnam de opbrengst per ha is verdubbeld en in Thailand verminderd…
Ik ben het met allebei de reacties eens maar er moeten wel voldoende middelen zijn en finacieen zijn een hekel punt in Thailand en zal het blijven zoals het is en zullen de ouderen het nu nog moeten doen maar over een paar jaar zijn de jongeren niet meer bereid om op de rijstvelden te werken.
Met de simpele technologie op de rijstvelden is het NU al erg duur geworden om rijst te verbouwen.
Stel 10 rai. We hadden vorig jaar een mindere goede oogst en maar 40 zakken a 400 thb per zak maximaal is 16.000 thb.
Simpele berekening maar al erg goedkoop:
Kosten 2 keer omploegen ivm gras a 200 thb per rai is 4000 thb.
Rijst zaaien. Kan met de hand maar ook met machine a 50 tot 100 thb per rai. Zeg gemiddeld 750 thb.
2 zakken kunstmest gemiddeld 1000 thb en verspreiden: 2200 thb
Oogsten goedkoop 10 x 600 thb hier in Roi Et = 6000 thb.
Is totaal al 12.950 thb aan kosten.
Tellen we al het eten en al het werk van de mensen verder nog niet mee. Helpen elkaar. Dus het loont helemaal niet….nu al niet om rijst te verbouwen.
Als er dan nog meer technologie betaald moet worden legt men er geld bij.
Meer subsidie nodig van de overheid of een coöperatie waar iedereen de apparatuur heel goedkoop kan lenen… zoals het vroeger was en hier nog niet eens is.
De Thaise boer wil over het algemeen alles in eigen beheer hebben en materiaal niet uitlenen uit angst voor gebreken.
Een feit is dat de boer met zijn geploeter bijna niets krijgt voor zijn rijst en amper kosten dekkend kan werken, laat staan genoeg verdient en dat terwijl de rijst voor een dikke prijs in de winkel ligt, ook in Thailand worden de boeren uitgebuit en verdient de tussen handel en de grootgrutter het meest aan de rijst, niet veel verschil met Nederland, daar krijgt een boer ook amper 15 eurocent voor 1 kg aardappelen en je betaald €1,20 per kg bij Jumbo
Er zal structureel iets moeten veranderen opdat de boer meer geld verdient en kan innoveren
Gr. Arno
In de laatste zijn zit juist het probleem maar ook de oplossing.
Gewoon je jaarlijkse ritueel doen en tot de conclusie komen dat het elk jaar minder wordt qua opbrengst en dan gaan klagen schiet niet op.
Nu is het wel zou dat er subsidies beschikbaar zijn en dat zou opgepakt moeten worden door de de regionale bestuurders tot aan dorpsniveau. De dynamiek moet dus wel vanaf onderen komen en dat betekent dorps of gemeentelijke coöperaties.
In de gebieden waar de toekomst voor de rijstbouw er goed uit ziet zijn deze zaken meestal al geregeld en gaat het om grote hoeveelheden.
Rijstbouw in Isaan is meer voor eigen gebruik en het land is na de oogst uitermate geschikt om daar koeien en geiten op te laten grazen. De coop kan deze dan ook zelf verwerken, want in landelijk gebied zijn de slachtregels niet zo streng, en verkopen. Zelfvoorzienend in de regio als doel en actief op zoek naar gunstige financiering. Ik zou zeggen begin als coop aan crowdfunding en maak van je eigen regio een trotse regio desnoods met hulp van een organisatie die vaker met dit bijltje gehakt heeft.
Heb ik nu zo uit het niets een job in TH voor mijn vriend Rob V. gecreëerd 😉 Een keer goed uitwerken en daarna is schaalbaar naar tig regio’s.
https://www.bangkokpost.com/business/general/2694136/support-scheme-for-rice-farmers-gets-underway
https://www.nationthailand.com/thailand/general/40030546
Met coöperaties aanmoedigen ben ik het helemaal eens Johnny want daar gaat mijn socialistische hart sneller van kloppen. 😉 Maar het is mijn job verder niet, dat moeten de Thai zelf doen, samen van onderaf met een regering die dat natuurlijk promoot (dat is dus heel wat anders dan sinterklaas spelen met subsidies e.d.). Maar denk ook aan herverkaveling en dergelijke. Structurele veranderingen. En er zullen vast goede lessen te trekken zijn bij de buren in Vietnam en China.
He vriend, ben je nu ineens de mensenrechtenschendingen in China vergeten met hun goede lessen?
Helaas bevestig je het beeld wat ik al had. Langs de zijlijn preken wat goed is voor een Thai en geen verantwoordelijkheid nemen door het nemen van risico’s in je eigen leven. Dat moeten anderen maar doen zodat klagen door kan blijven gaan.
Daar gaat het altijd al over, neem verantwoordelijkheid en blijf niet hangen in de slachtofferrol.
De gemiddelde gepensioneerde witneus in TH is wat dat betreft al veel socialer qua support.
Begrijp mij goed, het is geen persoonlijke aanval, maar meer een observatie dat zeggen en het afwijzen als normaal doen normaal wordt gevonden en daarom bij deze hulde voor de witneuzen die op de achtergrond bezig zijn met het actief verbeteren van levens.
Iedereen brandt de vingers als je echt wilt dat het land op micro niveau vooruit gaat en welk respect krijgen zij als het misgaat?
Het mooie van een vriendschap is dat we eerlijk kunnen zijn 🙂
E puer Notizen:
– landbouw in Thailand is veel meer dan rijst. In Dollars uitgedrukt is de export van fruit en ook van vis veel hoger dan van rijst;
– de heel veel kleine rijstboeren produceren vooral voor eigen consumptie, niet voor de markt. Die hebben geen interesse in nieuwe technologieën en meer opbrengst. Als zij ouder worden, denkt men over verkoop van het land als een soort pensioenpotje. Er is momenteel veel rijstland te koop.
– een niet te vergeten factor is dat veel boeren ouder zijn, een deel hobbyboeren en geen opvolger hebben. Kinderen willen niet boeren, niet op het te rustige platteland wonen (met te weinig voorzieningen en goede scholen) en meer verdienen.
– er is nu al een groei in contract teelt (op initiatief van handelaren met China; durian, longon, mangosteen, rijst) en dat zal ongetwijfeld toenemen in de komende jaren. Vervolgens wordt landbouwgrond opgekocht en geëxploiteerd door grotere bedrijven. Een win-win situatie voor de arme oude rijstboer.
“– er is nu al een groei in contract teelt (op initiatief van handelaren met China; durian, longon, mangosteen, rijst) en dat zal ongetwijfeld toenemen in de komende jaren. Vervolgens wordt landbouwgrond opgekocht en geëxploiteerd door grotere bedrijven. Een win-win situatie voor de arme oude rijstboer.”
Waar een winnaar is ook een verliezer en dat is de normale man van de toekomst. Typisch Thaise gedachte van win-win voor alleen maar een doelgroep. Wat je kwijt bent kan je niet meer terugkrijgen en daarom is de wet wel goed dat buitenlanders sowieso geen land mogen kopen en zeker geen landbouwgrond.
TH als toekomstige vazalstaat van China. Ik wil er niet eens aan denken…