De Kinnek konnt et net méi aushalen: De Xieng Mieng huet him ëmmer nees mat dommem Geck gedréint an elo goung et duer. Hien huet de Wuecht geruff. 'Dee Mann mécht mech rosen. Ech schéngen ëmmer wéi en Narr fir meng Leit. Ech verléieren ëmmer Gesiicht. Hie muss stierwen.' D'Wuecht war schockéiert, awer deemools hutt Dir dem Kinnek net gefollegt. De Kach gouf bestallt Gëft mat engem Jar Hunneg ze mëschen an et gouf als Kaddo an engem schéine Jar gewéckelt. De Kinnek selwer huet et an d'Haus vum Xieng Mieng bruecht.
'Dir hutt mech vill Mol getraff a wierklech, Dir sidd vill méi clever wéi ech. Dofir bréngen ech Iech e Fläsch mam leckersten Hunneg aus eisem Land. Genéisst et a wësst datt Dir Erfolleg hutt.' 'Dann huelen ech elo e bësse vun deem Hunneg. Wëllt Dir mat mir kommen?' 'Nee, keng Zäit. Ech hu keng Zäit. Et gëtt méi ze maachen. Genéiss et!' An de Kinnek ass zréck an de Palais gefuer.
De Xieng Mieng wousst datt den Hunneg gëfteg war, awer hien konnt en Uerder vum Kinnek net refuséieren. Den nächste Moien huet hien den Hunneg geholl an déi lescht Wierder zu senger Fra gesot.
'Meng léif Fra. Haut de Moien stierwen ech. Dir musst mir mat mengem leschten Trick hëllefen. Wann ech dout sinn, loosst mäi Kierper hei am Schaukelstull sëtzen a maache wéi wann ech nach lieweg sinn. Huelt mäi Liesbrëll op meng Nues an haalt meng Aen mat Fëschhaken op. Stop op Vientiane Times an meng Hänn an eng Taass waarmen Téi op den Dësch leeën.' 'Wat héieren ech?' seng Fra gefrot. 'Dat ass eng Bommeleeër an engem Bambusrouer. Schéngt et net wéi wann een douce schwätzt? Halt et ënnert den Dësch.'
Dunn huet hien den Hunneg gedronk an ass mat engem grousse Laachen op de Lippen gestuerwen. Seng Fra huet gekrasch, a gelaacht wéi si sech un all seng Sträicher erënnert huet. A si huet genau gemaach wat hie gefrot huet. Aen op, Brëll op, an d'Zeitung a sengen Hänn. Warm Téi war prett a si waart op de Kinnek senger Zaldot. Dat huet net laang gedauert….
'De Kinnek freet ob den Hunneg gutt geschmaacht huet.' 'Dat ass schéin vum Kinnek. Xieng Mieng huet Hunneg ganz gär. Hien huet bal alles giess. Gitt him froen, hie liest d'Zeitung.' 'Wat héieren ech?' 'Oh, de Xieng Mieng liest ëmmer haart. Wëllt Dir eng Taass Téi mat Hunneg?' "Nee, ech muss zréck an de Palais an ech huelen den Hunneg mat zréck." An den Zaldot war fort.
'Waat? Ass hien nach lieweg? An hien huet all Hunneg giess? Et ass genuch Gëft dran fir en Elefant ëmzebréngen. Oder gëtt et kee Gëft dran?' sot de Kinnek ganz iwwerrascht. Dunn huet hien eppes domm gemaach. Hien huet e Läffel Hunneg geholl ... Hien ass zesummegefall a konnt just soen 'Ech sinn erëm gefaangen ...'. An dann war de Kinnek och dout...
Source: Lao Folktales (1995). Iwwersetzung an Redaktioun Erik Kuijpers.
Si bleiwen lëschteg Geschichten.
Ech si gespaant op déi nächst.
Ronald, dëst war déi lescht iwwer d'Paljas a laotesche Volleksgeschichten. E Buch iwwer säin thailännesche Kolleg, de Sri Thanonchai, gëtt elo iwwersat an ech hoffen, am November eng Rei Geschichten un d'Redaktoren ze liwweren. Dir kënnt e puer Iwwersetzunge vum Tino Kuis fannen wann Dir d'Sichfunktioun benotzt.