'Iodine, Panacea Rubrum' brevis narratio ab Anchin Panchapan

Si macellum in fodienda area aperire voles, liquorem habebis. In fodienda areas, Vocatus vendit melius quam vitamins. Aliud, quod in copia non desit, ducentes contra frigora sunt; Saepius emuntur quam umbellae. Quare fossores potius in pluvia ambulare loco sub umbellae tegimen simplex est explicare: stimulus nasi quod pluries uti potes una tantum baht constat. Umbella constat septem baht et meliores e Penang constant quantum 25 baht.

Nam mihi rotundum in foro significatum est desinentia in pub. Inde, ut ita dicam, oeconomicae scientiam acquisieram. Ibi cognoveram capulus tam bene venditum ut cauponis ne cogitare quidem de lavando coffeam colum. Nova capulus simpliciter abiit per veterem caeno. 

Et iodi?

Fossores non satis tributum illi red- dimus. Si vulnus in labore passi sumus, cum paucis oleum ex piscina curavimus. Confestim sanguis stetit, et vulnus sanatum est. In omni pube quod etiam in taberna militabat, erat capsula iodi in armario vitreo, in quo caupo "rubra pro vulneribus" scripsit: iodi. Materia vilitatis erat.

Memini iocum cum in metallis laboravi. valva erat ianua media nocte. Operarius ad ianuam anhelans stabat et dixit se iuvare opus esse: ictus in capite fuerat. Aperui ostium et vidi eum: caput et tunicam sanguine coopertam. Splendebat lucernam in circuitu sed neminem vidi. IODUM deinde odoratus sum! Propius vidi et etiam iodium vidi. 

Ita est, quomodo metalla operatur. Vere aliquem ledo. Iodi sugere in caule folium et aliquem in tenebris caput ferire: victima sanguinem cogitat, lucem quaerit et sanguinem videt... Et hoc audire potes pro annis futuris.

Veteres utres iodi prope cauponem erant et quaesivi eum 'Quando tu illam iodium proiecturus es?' "Quid vis, projice abs te?" miratus quaerit. "Bene, fasciae suae vita longa est". "Ita vero quid tum?"

Me truculenter aspexit, quod nasum meum in negotiis suis tanquam medicorum praefectus iocaret. i perseveret. Vespere autem facto mihi dixit caupo: "Iam vendit". 'Quid est venditus?' Euge, rubea iodi. Aliquis cistam totam emit." "Quis caecus id emit?"

Non caecum. Hoc iodium non est contra caecitatem, sed vulnerum. Ille homo manifesto emit quod ad sanitatem." 'Fuck, ne rideam, vulnera? Forsitan illa vasa quasi iodium pro vulneribus? Omnis qui tetano utitur id accipit.'

'Dic, age ad momentum!' 'Numquid habeo hoc iustificare? IODUM item for sale notari. "Omnes usquam perdidi." "Quis igitur id emit?" ' Silvae incolae. Mons qui habitat in silva post collem.

Imo nihil omnino de medicinis sciunt. Loquuntur etiam obscure. Quomodo scindes tales homines cum ista tua, scammer? 'Non stillabunt quis off. Veniunt hic remedium iniuriarum petentes. eos qui vendidi. "Hi silvae sunt amentes". Cur medicum vulneratum non capiunt?'

Id quomodo cum illis. Omnia in familia sua stant, et potestates nihil dicunt. Timent magistratus. Nihil sciunt de mundo extra spatium vitae suae. Nunc autem facti sunt tibi praeda. Quantum spoliasti?' 'Nullam pecuniam habent!'

"Quomodo igitur venditio abiit?" 'Permutatio'. Medicamentum ad frumentum dedi. "Quantum enim?" 'Dimidium sacculi.' “Deus karissime”, exclamavi. "Nonne administrare tibi dimidium sacculum frumenti pro illo antiquo iodi junk poscere?"

"Decem saccos capere etiam potui. Frumentum multum serunt, etiam porco pascuntur. "Cur decem statim petis?" "Non poterant id ferre", lepide respondit. 'Vos barbare avarus es'. Ibis iterum ad inferos, 'maledixi illi'. "Mercator enim non est caelum et non infernum," derisit. Lectionem mihi dare coepit. "Mercator solum lucrum et damnum scit."

Contemptim declinavi, vitrum meum cepi et bibi. Pergebat. 'Silvarum populus promisit se hac nocte segetem esse facturum'. Iam tenebrosus est; cito venient.' 

Accepit lucernam kerosene, replevit eam et accendit. Deinde aere in eum exantlaretur. Ex hac pub- lica luce tenebras expulit. Cogitavi homines de silva, qui longum iter ambulabat et sacculum frumenti portabat secundum pactum. Sperabam cauponem fore. Nolui quomodo ille negotiator hos homines priscos et stupidos deluserit. Tum stulte me hominem similem esse civitatis!

In silva populi

Ante silvam vicum visitare conatus sum, sed non impetravi. Via mala facta est. Per aquam et per montes ambulandum tibi est, procul quasi villa extra Thailandiam aberat. Ea res eis progressus. Separati vixerunt e mundo et tantum inter decem familias se duxerunt. Frumentum, potatoes et porcus ad victum suum erant. Singulis subinde porcos ad mercatum capiunt pro oryza et sale commutandi. Hi parum sciunt de exterioribus; Hoc ipsum qui veteres iodi utres vendidisti ?

Frumenti sacculum portavit nemo. Solus erat. Corpus eius lucidum et sudore madens. Hi homines tunicas non gerebant. Iute saccos suuerunt in pallio circa corpora eorum. Caupo sacculum intus portavit et impedit num frumentum recens sit. “Hodie ex agro sume, domine”, et sata humi provolat et eleganter loculos plicat.

"Ubi infirmus laesus?" ipsum interrogo. Attonitis. Videtur cum caupone non loqui de eo cum aliquo. Sed caupo quaestionem meam iterat.

' De brachio. Iam sanguinem sistitur. IODUM tuum erat vere bonum, bene laboravi. Caupo victor me respexit, sed rogabam ulterius. "Numquid statim sanguinis cessavit postquam iodi applicasti?"

' Etiam unam lagenam ad vulnus apposui, et alteram ex toto bibimus.' 'Quid est? Nonne potasti illum iodinum? "Ita frica et simul bibe ut recte fiat" dixit.

Paene suffocatus sum meo potu. IODUM me bibisse sentiebam. Loquitur de iodio antiquo nunc frigidum erat. Imaginem intestini perforati vidi ex vetere Iodo. O carissime, valde dolendum est.

Caupo tandem paenituit. 'Quam rem tam sordidam vendere rudera,' dixi mihi. 'non dixit uter, utrum fricares an acceperis'. Nihil interesset quod illi legere non possunt, dixit caupo. 

"Cur non bibendo illa vasa prohibes?" 'Ego oblitus.' 'Bumbentem! iam ad inferos proficisceris. Ingemuit, surgens tulit, et protulit thymiama de sarcinis, et incendit. Iterum accusavi. Imo pauculas culicibus times, sed alius te necabit. "Quis me dicit a culicibus timeo?" "Nonne tu id accendis ad culices repellere?"

Et accessit ad idolum, et posuit in altari incensum. Tunc plicatis manibus oravit. Et ille: Scis quid oravi? "Yeah, verisimile non es ad carcerem." "Non, rogavi Deum ut potestatem ab illo iodi".

fons: Kurzgeschichten aus Thailand. Translatione et edendis Erici Kuijpers. 

Auctor Anchin Panchapan (1926) scriptor popularis fuit. Magnum successum gessit cum collectione brevium historiarum (1966) de vita dura in regione metallorum in Thailandia australi. Obbreviata ob longitudinem.