Monachus cum sarong muliebre circa caput suum (Ex: fabulis e Thailandia septentrionalis excitans; nr 42)

Haec de monacho. Non, non Monachus undecim  templum, coeli no! Aliud templum - procul. Et ille monachus concubuit cum muliere. Procus erat. 

Quodam die reliquit domum suam valde mane. Fusce sed erat. properabat! Et casualiter sarong circa caput eius in tenebris ligavit. Sarong sinapis pulla. Accedens ad hospitium monachorum cum sarong circa caput suum! 

Hoc novitius, qui modo aquam e puteo hauserat, vidit. Clamavit, Monachus! Monachus!' 'Quid est?' "feles est in puteo, felis sinapis versicolori." 'Quid nunc?' Accurrens monachus, super ripam recumbens, vidit imaginem suam in aqua. Nemini hoc dicite. Nulli nulli! Obliviscatur! Promitte mihi te nemini narraturum esse! Recurrit ad hospitium monachorum.

Sub vesperum autem mulier venit ad colligendum lignum prope templum. Et cecinit ut sarong eam reciperet. "Sol iam occidit. Amor turmeric-flavus, quando sarong tergum meum?"

Hoc audivit monachus et cantavit 'Itipiso pakawa' (*), et tunc dixit 'cras recipies'.

fons:

Tabellas fabulas ex Thailandia septentrionali. Alba Lotus Libri, Thailand. Titulus Anglicus 'Monachus gerens sarong mulieris in capite suo'. Translated and edited by Ericus Kuijpers. Auctor est Viggo Brun (1943); vide plura explicanda; https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/

(*) Itipiso pakawa Buddhist psalmus est in Pall. Audi hanc 66 secundam coniunctionem: https://www.youtube.com/watch?v=__KGuh-1uII