Blog Ambassador Kees Rade (22)

De maand begon met een informele bijeenkomst die ik samen met een paar collega’s had met een groep scholieren en studenten. Uiteraard stonden hun aanhoudende protesten centraal. Het was zeer interessant om een gesprek te kunnen hebben met een paar van de hoofdrolspelers, die ik tot dat moment alleen maar op foto’s van de podia tijdens de demonstraties had gezien. Wat me vooral opviel was de enorme motivatie die zij toonden om Thailand structureel te hervormen. Sommigen zijn net 16 jaar, maar kwamen al uitstekend uit hun woorden. Naast de bekende eisen benadrukten ze vooral de noodzaak om het Thaise onderwijs te vernieuwen, en het belang van de vrijheid van meningsuiting, over elk onderwerp.

Op 8 oktober was ik, samen met de Thaise Minister van Energie, als officiële getuige aanwezig bij de ondertekening van een overeenkomst tussen het Thaise elektriciteitsbedrijf EGAT en een in Nederland gevestigd certificeringsbedrijf, I-REC. Dit bedrijf zal EGAT ondersteunen bij het opzetten van een systeem dat het mogelijk zal maken voor consumenten om zelf te bepalen wat voor soort stroom zij willen afnemen, groen of niet-groen. Uiteraard is de hoop dat consumenten meer en meer voor groene stroom zullen kiezen, hetgeen weer tot een hogere productie van dit soort stroom zal leiden. Een mooie gelegenheid om de aanwezigen, waaronder de minister van Energie, te informeren over de Nederlandse en meer in het algemeen de Europese inspanningen om klimaatverandering tegen te gaan.

Twee dagen later een geheel ander onderwerp: de doodstraf. Elk jaar wordt wereldwijd op 10 oktober aandacht besteed aan de noodzaak om de doodstraf in alle landen af te schaffen. In een door de EU georganiseerde bijeenkomst werd een documentaire getoond over de Japanner Hakamada, die bijna een halve eeuw op death row heeft geleefd in een Japanse gevangenis. Uiteindelijk is met behulp van moderne technieken vastgesteld dat hij niet schuldig was. Maar voor hetzelfde geld was hij eerder geëxecuteerd. Onnodig te zeggen dat hij zeer getekend uit de gevangenis kwam. De hoop is dat ook Thailand de doodstraf zal afschaffen.

Minister voor Handel en Ontwikkelingssamenwerking Kaag en VNO-NCW-voorzitster Thijssen verrichten op 12 oktober de aftrap van een virtuele handelsmissie, een nieuw fenomeen in deze Covid-tijden. Gedurende twee maanden zullen er allerlei activiteiten plaatsvinden in een vijftal ASEAN-landen, bedoeld om Nederlandse bedrijven in contact te brengen met potentiele Aziatische counterparts. Alles uiteraard virtueel. Van webinars over circulaire economie tot seminars over de rol van vrouwen in de top van de private sector, van business-to-business contacten tot bilaterale ministeriele gesprekken, gedurende deze periode zal getracht worden de 150 Nederlandse bedrijven die zich voor deze missie hebben ingeschreven een kader te bieden om hun vleugels in deze landen uit te slaan. Uiteraard moeten er vele technologische uitdagingen worden overwonnen, maar tot op heden lijkt alles redelijk goed te verlopen. Uit de eindevaluatie zal moeten blijken of de evidente nadelen van het ontbreken van persoonlijk contact enigszins kan worden goedgemaakt door het veel kleinere tijdsbeslag op de deelnemers dan wanneer zij naar een ver land moeten reizen, en het besparen van geld en CO2-uitstoot. De verwachting is wel dat deze formule ook in de post-Covid periode in enige vorm gehandhaafd zal worden.

Medio oktober had ik het grote genoegen om deel te nemen aan een bezoek aan een mede door Nederland gefinancierd project van UNDP in het Huai Kha Kaeng Wildlife Sanctuary. In dit tegen de grens met Myanmar gelegen natuurgebied wordt getracht de tijgerbevolking van Thailand weer te laten groeien. Tot op heden met redelijk succes; Thailand is een van de weinige landen ter wereld waar het aantal tijgers weer aan het toenemen is. In het door ons bezochte park is de populatie alweer gestegen van ruim 40 naar 77. Het is uiteraard niet eenvoudig om dit precies vast te stellen, tijgers jagen met name in de nacht, zijn zeer mensenschuw, en dit in een gebied dat zo’n 150 kilometer lang is, zonder enige wegen. De opzichters van het project zien zelf nauwelijks tijgers, hun informatie komt voornamelijk uit door automatische camera’s gemaakte foto’s en de gegevens van halsbanden met een gps-signaal, die enkele tijgers om hebben gekregen. Ook wij kregen ze niet in het wild te zien. Wel konden we de 14 tijgers bewonderen die zich bevinden in het opvangcentrum van het park. Deze tijgers zijn vaak in beslag genomen bij handelaren, of door circussen aan het park afgestaan. Helaas kunnen ze meestal niet meer voor zichzelf zorgen in de vrije natuur.

Om het park verder uit te breiden, en mogelijkheden voor ecotoerisme te scheppen, is de oorspronkelijke bevolking van een gebied aan de rand van het park overgebracht naar een nabijgelegen locatie. Altijd een gevoelige operatie. Maar door aan deze landbouwers mogelijkheden te geven om ecologische landbouw te beginnen lijken de VN en de lokale overheid er in geslaagd te zijn een win-win situatie te creëren.

Kortom, een gevarieerde agenda, uiteraard tegen de achtergrond van de politieke en economische ontwikkelingen in Thailand, die onverminderd onze aandacht blijven krijgen!

Урматтоо менен,

Кит Рэйд