Ломбард ийбадаткананын өспүрүмдөр үчүн куткаруу болуп саналат. Кыска болсок бир нерсени күрөөгө коёбуз. Ошентсе да! Жакын жерде ломбарддар көп болгону менен биз ал жакка киргенди жактырбайбыз. Эшиктин алдындагы бамбук парданын артында жашынмак ойнойбуз, бизди тааныган бирөө көрүп калабы деп коркуп.
Бирок күрөөканада уяла турган эч нерсе жок. Жадакалса жакшы иштеген жигиттер да кээде келишет. Бирок мен бир аз алысыраак ломбардга барганды жакшы көрөм. Кимдир бирөө мени ал жерден көрүп калуу мүмкүнчүлүгү өтө аз.
Баш бармагыңызды унутпаңыз…
Мага бир студент ушундай деди. Башында муну түшүнгөн жокмун, эми билдим, ломбарддан баш бармактын изи менен кол коюу керек экен. Мен ошону сурадым узун чу, ломбардчы. Мен колумду коё албасамбы деп сурайм, анткени антпесе мен баш бармагымдагы сыяны кайра алышым керек.
Бирок жок, күрөөчү баш бармагым менен кол коюумду талап кылууда. Манжага да жол берилбейт. Мен муну түшүнбөйм. Бирок бул ушундай; баш бармаксыз эч нерсени күрөөгө коё албайсың. Жана мен бир аз күрөөгө коём! Менин саатым дайыма алдыга-артка жүрөт. Ошондой эле шым. Алар брендге маани беришпейт, бирок анын таза жана бузулбаганына кам көрүшөт.
Азыр мен дагы акчасыз калдым; Менин чөнтөгүмдө бир бат бар. Саатымды сатып, жакшы шымымды күрөөгө койдум. Мектепке кийимимден башка эч нерсем жок pha-khaaw-ma (*), мен үйдө кийген саронг. Бирок күтө тур! Менин керебетимдин астында дептерлер, сүрөттөр жана китептер бар чемодан бар, балким, анда баалуу нерсе бардыр!
Ооба, мен үчүн баскетбол боюнча чемпионаттын алтын медалы жагат! Топ менен бир нерсе жана ал алтынга окшош. кутуча камтылган жана ушул сыяктуу бир нерсе баалуу болушу керек, мен ойлойм. Мен ийбадатканадан чыгып баратам; Коробканы бекем кармаңыз, анткени мен ага акча алаарыма ишенем.
Бул медаль мен үчүн баалуу. Чындап эле маңдай тери менен тапкан. Балдарыма кийинчерээк өзүмдүн мыкты спортчу экенимди далилдеш үчүн бардык байгелерди жана медалдарды сактап калууну чечтим. Кимдир бирөө мага миң бат сунуштаса, мен аны эч качан сатмак эмесмин!
Күрөөканага кирип, өткөрүп бериңиз. — Кана, бул жерде эмне бар... Бриллиант шакек? «Жок, алтын медаль...» Күрөөчү аны кутудан алып чыгат. 'Азыр жаныңда эмне бар? Мен муну эч качан көргөн эмесмин”. — Бул алтын медаль. дейм.
Ал жылмаят. — Сиз муну алтын дейсиз, бирок ал алтын жалатылган. Мен муну кабыл албайм”. — Келиңиз, мырза, суранам, алыңыз. Мен болгону 30 бат сурайм. Мен начар студентмин, үйдөн акча келгенде кайра алам”. 'Жок такыр жок. Эгер келбесең, мен утулуп калам”.
Начальник эч кандай кызыгуу көрсөтпөйт. Катуу капаланып, андан медалды кайра алам. Кантип мынчалык баалуу нерсенин башка бирөө үчүн эч кандай баасы жок болушу мүмкүн?
ийбадатканада жашоо; өткөн кылымдагы окуяларды адаптациялоо. Ибадатканада монахтардан жана жаңыдан келгендерден тышкары, жакыр үй-бүлөлөрдөн окуган өспүрүм балдар жашашат. Алардын өз бөлмөсү бар, бирок тамак-ашына үйдөн акча же закускадан көз каранды. Майрамдарда жана мектептер жабылганда кечилдер жана жаңы келгендер менен тамактанышат. "Мен" адам ийбадатканада жашаган өспүрүм болуп саналат. (*) Саронг, белдемчи, белдемчи, тайча көбүрөөк (pha-khaaw-ma). Ошондой эле тай тилинде ผ้าโสร่ง (pha-sa-rong).