Bala tûrîstan: ji bo sirûda neteweyî ya Thai bisekinin!
Thais li Lumphini Park disekinin ku li sirûda neteweyî guhdarî bikin (Salvacampillo / Shutterstock.com)
Gava ku hûn wekî tûrîstek li Taylandê bimînin, hûn ê wiya ji dest nedin: di saet 08.00:18.00 û XNUMX:XNUMX de hûn ê di radyo û TV de dengê neteweyî bibihîzin. marş ji Taylandê yanî Phleng Chat.
Û heger ne bes bû ku her kanalek TV û radyoyê sirûda neteweyî diweşîne, ew jî li stasyonên trêna asmanî û metroyê yên Bangkok û her weha li rawestgehên otobusan, parkan û gelek cihên giştî jî tê lêxistin.
Dibistanên Taylandî her roj bi stranê dest pê dikin. Divê hemû xwendekar amade bin û sirûda netewî bixwînin. Du xwendekar jî ala Taylandê bilind dikin.
Ji sirûda neteweyî ya Thai re rêz nîşan bidin
Tiştê ku divê geştyar zanibin ev e ku piraniya mirovên Taylandî rêzikên bihîstina sirûda neteweyî pir ciddî digirin. Ji temenek piçûk ve, Thais hatine fêr kirin ku rêzgirtina stranê nîşan bidin. Ew vê yekê bi rawestandina karên ku dikin û sekinîn dikin. Ev jî ji tûrîstan tê hêvîkirin. Ji ber vê yekê eger hûn li cihekî bisekinin û sirûda neteweyî bibihîzin, rabin. Ger hûn li kolanê dimeşin, ji bo demekê bisekinin. Stran kurt e (nêzîkî 30 saniye) ji ber vê yekê ew ê zêde hewil nede. Dema ku hûn, wekî biyaniyek, rêz ji kevneşopiyên li Taylandê re nîşan didin, mirovên Thai pir jê dinirxînin.
Zarokên dibistanê li ser sirûda neteweyî radiwestin
Strana Padîşah
Li Taylandê 'stranek'ek din a girîng heye û ew jî 'Stirana Qral' e, ku bi navê 'Phleng Sansoen Phra Barami' tê zanîn. Ev stran di demên fermî de wekî serdanên dewletê an dema ku endamek malbata padîşah amade ye tê lîstin. Dema ku hûn diçin sînemayê, beriya ku fîlm dest pê bike stran tê lêdan û hûn wêneyên padîşah dibînin. Wê demê jî divê hûn bisekinin. Nehezkirina Strana Padîşah wekî heqaretek giran tê hesibandin. Dûv re hûn gav bavêjin ser giyanê Thai. Ger hûn ji malbata qraliyeta Thai re bêhurmetiyê nîşan bidin, hûn dikarin di girtîgehê de jî bibin.
Heqaretên giran ên li malbata padîşah ji bo her sûcê panzdeh sal cezayê girtîgehê tê ceza kirin. Di sala 2007 de, Oliver Rudolf Jufer ê 57 salî yê Swîsreyî ji ber heqaret li qralê Taylandê deh sal cezayê girtîgehê lê hat birîn. Di rewşek serxweş de, wî pênc posterên padîşah bi fîşekek reş xera kiribû. Ji ber ku gelek wêne tevlî bûn, cezayên her bûyerê li hev hatin zêdekirin. Ev ji bo wî dihat wateya pênc caran panzdeh sal zîndan.
Kesê navborî bi giştî 75 sal cezayê girtîgehê jê re dihat xwestin, lê ji ber ku li xwe mikur hat, cezayê wî bi giranî hat kêmkirin. Piştî çend hefte di girtîgehê de, King Bhumibol ew efû kir. Swîsreyê ku ev deh sal in li Taylandê dijî, yekser ji welêt hat derxistin û dibe ku careke din nekeve Taylandê.
Phleng Chat
Sirûda neteweyî bi fermî di 10ê Kanûna Pêşîn, 1939 de hate damezrandin û di wê demê de ji hêla Peter Feit (navê wî Taylandî: Phra Chen-Duriyang) (1883-1968) ve hate çêkirin. Ew kurê koçberekî Alman û şêwirmendê padîşah li ser muzîkê bû. Peyvên melodiyê ji hêla Luang Saranupraphan ve ne.
Nivîsara Thai û alfabeya Latînî
Pra thet thai ruam luead nu'a chat chu'a thai
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน - Pen pra cha rat suk thai khok
อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล - Yu dam rong khong wai dai thang muan
Song: Duay thai luan mai rak sa mak khi
Thai ni rak sa ngop tae thu'ng rop mai khlat ไทยนี้รักสงบ
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่ - Ek ka raj ja mai hai khrai khom khi
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี - Sal la luead thuk yat pen chat p'hli
Tha loeng pra thet chat thai thai wi mi chai ch'yo
Wergera holandî
Tayland di hembêza xwe de hemû mirovên bi xwîna Taylandî hembêz dike
Her santîm Tayland aîdî Taylandiyan e
Ji mêj ve serxwebûna xwe parastiye
Ji ber ku Taylandî her tim bûne yek
Gelê Taylandî aştîxwaz e
Lê di şer de ne tirsonek in
Ew ê nehêlin kes serxwebûna wan bidize
Ne jî dê ji zilmê derbikevin
Hemî Taylandî amade ne ku her dilopek xwîna xwe bidin
Ji bo ewlekarî, azadî û pêşketina milet.
Vîdyoya sirûda neteweyî ya Taylandê li vir temaşe bikin:
Min her gav sirûda neteweyî ya Taylandê pir ecêb dît. Ew bi tu awayî deng nake taylandî an jî asyayî. Ew bêtir dişibihe celebek muzîka meşê ya Alman a kevn.
Kêfxweş e ku meriv zanibe ku çêkerê "Himna Neteweyî" ya Taylandî bi rastî almanek e, bi rastî jî hatî formule kirin: kurê bavek Alman û dayikek Taylandî. Nivîs di heman demê de naverokek 'Blut-und-Boden' ya bilind e, lê ew ji hêla Taylandiyek ve hatî nivîsandin.
Parçeyek xweş!
Salên berê dema ku ez hîn bi rêkûpêk diçûm sînemayê li Bangkokê - îro jî - berî destpêkirina fîlm sirûda neteweyî hat/tê nîşandan. Paşê her kes radibe ser piyan. Ya ku min her gav dikir û her gav dikim ev e, lê paşê ji ber hin sedeman ez asê bûm. Ev yek di cih de hat ferqkirin û heta ku stran dihat lêdan, çirayek li min dibiriqî. Xweşbextane ev hemû bû, lê ji hingê ve ez bi xweş radiwestim.
Birêz Sjaak S, Bibore,
Bi qasî ku ez dizanim di sînemayê de sirûda neteweyî (Phleng Chat Thai) nayê lîstin, lê sirûda padîşah (Phleng Sansoen Phra Barami) ku her kes jî pê radibe.
Gr. John.
Çend welat hene ku sirûda netewî li sînemayê tê lêxistin. Îngilîstan mînak.
Ez sirûda netewî jî baş dizanim.
Hema hema her roj di nav axaftvanên gund de wê bibihîzin, wê li ser TV an li cîhên giştî yên wekî navendên danûstendinê, stasyonên trênê, hwd.
Spas ji bo wergera bi Hollandî.
Lê di rêza çaran de ku dibêje.
Ji ber ku Taylandî her tim bûne yek.
Heyf e ku tiştek dixuye ku ji berî çend mehan vir ve guherî ye.
Ji ber ku heya nuha pir tişt nayê dîtin ku Tayland bi rastî yekgirtî ye.
Wê baş be ku hemû Taylandî sibê saet di 08.00:XNUMX de guh bidin sirûda xwe ya neteweyî û stranên pê re.
Û dibe ku piştî sirûda netewî bi dawî hat hemû ser hişê xwe bibin .
Berî destpêkirina roja nû.
Dibe ku wê hingê ew ê alîkariyê bike.
Yek Taylandê yek dike.
Ez hê jî xeyala wê dikim.
Jan Beute.
Kî ji me Plaek Phibunsongkhram çêtir dizane ku wekî Phibun tê zanîn.
Phibun, di nav tiştên din de, piştrast kir ku Tayland di sala 1932-an de monarşiyek destûrî wergirt.
Wî her weha sirûda neteweyî ya Thai ya heyî destnîşan kir û di sala 1939-an de navê Siam kir Tayland.
Wekî din, wekî Serokwezîr, wî di dema Şerê Cîhanê yê Duyemîn de bi Japonan re hevkarî kir û çavdêrî kir ku Japonî çawa Rêhesinê Burmayê ava kirin. Min karîbû seredana gorên bi sedan xortên Hollandî (yên di navbera 18 û 25 salî de) li Kachanaburi bikim.
Berevajî Hollanda bi Mussert re, Tayland tu carî xwe ji Phibun û ramanên wî yên neteweperest dûr nexist. Ew hîn jî ji hêla gelek Thais ve tê qedirgirtin.
Li wir hûn serê sibê di demjimêr 8 de li balafirgeha Phitsanulok in. Sirûda neteweyî ji nişka ve ji televîzyonek ku berê ji hêla herkesî ve bi tevahî hate paşguh kirin, rast derket. Bi rastî ne ji rêzgirtinê ye, lê hûn ji mêvanên vî welatî pir zêdetir di bin zorê de ne. Heman erk, lê ne heman maf. Sirûda neteweyî dilîze û ez li Phibun difikirim.
Dibe ku ev tiştek baş e ku piraniya Thai û Farang di derbarê dîroka Thai de tiştek nizanin.
Rêzgirtina ji sirûda neteweyî re herî kêm tişta ku em dikarin bikin e.
Taylandî ji zarokatiya xwe de li dibistanê sirûda neteweyî fêr dibe.
Rastiya ku divê em rêzikan bi baldarî bixwînin û dûv re encam bidin ku tiştek ne rast e ji bo min pir dûr diçe.
Çima her gav Taylandê dadbar dikin?
1) Divê em şerm bikin ku pirranî sirûda neteweyî ya Hollandayê nizane
2) Gelek kes jî nizanin ku her parêzgehek jî xwedî sirûdeke neteweyî ye, bila em wê nas bikin.
3) Ku rabirdûya şer li vir tê anîn ne ya vê demê ye.
Min serdana Auswitch kir, lê di heman demê de Kanchanaburi û li her welatekî we mirovên baş û xirab hebûn.
Hikûmet jî beşdarî vê yekê bûne. Lêbelê, ev yek bi çi pêwendiya xwe bi rêzgirtina ji sirûda neteweyî re heye, ji min dûr dikeve.
Berawirdkirin ev e, bo nimûne, ku di dibistanên îngilîzî de hûn jî bi rawestana li ber xwe hurmetê nîşanî mamoste didin.
Di dêrê de gava ku rihspiyan dikevin hundir.
Ew ne qaîdeyên ferzkirî ne, lê pîvanên xwerû ne.
Rexne baş e, lê çima straneke netewî rexne dike? Ma em ji sirûda netewî ya kevneperest a Hollandayê ewqas razî ne û di warê naverokê de pê razî ne?
Ne xema min jî ev e, ew ji min re xwerû û ne spontan xuya dike. Ev jî bloka Rojhilatê ya berê tîne bîra min, ku li her derê wêneyên hukumdar jî hebûn. Ma em wêneyên WA li kolanê daleqînin?
Tiştê ku min pir aciz dike ew danberheva domdar a bi "me" re ye. Mîna ku em dizanin. Tiştê ku ev tişt qet nebe ev e. Ev welat û gelê wî ji xelkê hêvî dikin ku gava sirûda neteweyî tê lêdan dev ji karê xwe berdin. Tu mêvanî vî welatî. Ma ew qas dijwar e ku meriv ji bo demek kurt ew tiştê ku hûn dikin rawestînin? “Aqilê welat, namûsa welat” > Werin gelî, hewl nedin ku ji nêrîna me ya Ewropî mebestên bingehîn ên siyasî an exlaqî li ser Taylandiyan ferz bikin. qanûnek nenivîsandî ye ku meriv wê demê wiha dike. Û rastî ev e ku em li vî welatî mêvan in. Wek mêvan hûn rêzê li qaîdeyên mêvandar digirin.
Mîna gelekên berê, hinekî rêz ji vê çandê re. Piçekî xwe bi edetên vî welatê xweş biguncînin. Her kes dikare her welatekî cîhanê rexne bike. Nemaze ger hûn li betlaneyê li vir bin, zêde guh nedin edetên wan, rêz bidin wan.
Rêzgirtina ji kesên din re normal e. Axaftina li ser duristiyê bê wate ye. Ew Tayland e û ne Hollanda ye. Ger kesek (biyanî yan ne) li Holandayê sirûda me ya neteweyî paşguh bike ez ê pir aciz bibim. Jê re dibêjin merîfet.
Wek şert û mercên Bloka Rojhilat xuya dike. Wekî tûrîstek ne mimkûn e ku meriv bizanibe strana neteweyî an strana padîşah çi ye. Ev ji min re mîna dewletên Koreya Bakur xuya dike….
Wekî din, ez bi gelemperî di dema betlaneya xwe de hîn di demjimêr 8-ê sibehê de di nav nivînan de me.
di demên fermî de, erê. Lê her roj? Ew ji bo kêvroşkan!
Her weha hûn dikarin xwe têxin welatekî ku hûn lê diçin betlaneyê.Yek ji rêzikên yekem ku divê hûn zanibin rêzgirtina ji malbata qral û sirûda neteweyî ye.
Xweş û hêsan e ku hûn bibêjin ku hûn nizanin an ku ew Koreya Bakur e ger hûn nikaribin rêz jê bigirin, her weha herin Ameland
Ez bi xwe jî ji vê yekê aciz nabim, lê rêz jê re digirim. Ji bo bîskekê (30 sec) rawestin an li sînemayê bisekinin. Ez tenê ji rêzê dikim. Hewldana piçûk, rast? Ez hevberdana bi Hollandayê re jî pêkenok dibînim, hûn li Taylandê mêvan in û paşê divê hûn tevbigerin. Di demjimêr 8:00 de di dema sirûda neteweyî de bi tena serê xwe rawesta pir caran ji min re dijwar e, ji ber vê yekê ez bi gelemperî dema ku razayî vê yekê dikim. 🙂
Sirûda neteweyî rojê du caran bi hemî medyayê şuştina mêjiyê Asyayî ya paqij e, ew mîna Koreya Bakur xuya dike.
Ji ber vê şûştina mêjî, %80 Taylandî difikirin ku Tayland navenda vê dinyayê ye.
Nifûsê ehmeqî bihêlin, wê demê ji bo siyasetmedarên "birêz" tijîkirina bêrîkan hêsantir e.
Bifikirin ku ger Wilhelmus her sibe û êvar beriya nûçeyên saet 6'an li Hollandayê bihata bihîstin… dikenîn, zozanan diqîriya, ew ê zû biqede.
Rêz û hurmeta min ji stranê re heye û hurmeta min ji bo Taylandiyan heye. Stran û hezkirina ji bo padîşah dixuye ku di çandê de cih girtiye. Ez li vir di nav Taylandiyan de dijîm û her weha li TV-yê temaşe dikim û hema hema her roj raporên çalakiyên endamên Dadgehê dibînim. Ez û Taylandî em dikarin bi riya malbata padîşah çi diqewime bişopînin. Mirov bi tiştên ku di TV-yê de dibînin re sempatiyê dikin. Wekî Belçîkî, ez kêm kêm dibînim ku malbata meya padîşah tiştên ku li vir li Taylandê têne kirin dikin. Bi kesane, ez celebê Hollandî tercîh dikim. Padîşah û Maxima ji Belçîkayê bêtir, hê bêtir têkiliya wan bi mirovên asayî re heye.
Padîşahê me mîna rakêşek hişk tevdigere û spontaniyek hindik heye. Her weha çêtir e ku meriv were nav mirovan û televîzyonê. Û kêm tevlî siyasetê dibe.
Naveroka gotinên sirûdê bi giranî bi Belçîkayê re têkildar e, welat heta dilopa dawî ya xwînê û yekîtiya welat diparêze.
Li vê derê li Taylandê zarok sirûda xwe ya netewî dizanin.Li Hollanda û Belçîkayê divê kesên biyanî tev li hev bibin. Li derveyî lîstikvanên futbolê yên ku destûr didin ku li maçên navneteweyî temaşe bikin
divê tu hurmeta wan tune be.
Ez dixwazim hinekî rêz bigirim, lê ez dibînim ku sirûda neteweyî rojê 2x standard pir zêde ye û taybetmendiyên Koreya Bakur hene. Bi awayê, her kes li vir behsa rêzgirtina ji Taylandî û çanda wan dike, bê guman pir girîng e, em ne rûs an çînî ne, lê ez difikirim ku farang dikare hinekî din hurmeta Taylandî be, nemaze îro.
Nivîskarê sirûda neteweyî ya Hollandayê Filips van Marnix van Sint-Aldegonde ye.
Di dema xortaniya min de (50 û 60) radyo her roj saet di 00.00:XNUMX de bi Wilhelmus re dihat girtin. Ne ken, qîrîn, qîrîn! Bi awayê, li Taylandê kes neçar e ku dema ku strana padîşah dibihîze di trafîkê de an di dema xebatê de raweste. Ne hewce ye ku hûn li malê jî bisekinin.
Bi dîtina min, divê mirov hurmetê nîşanî her kesî bide, bi paşerojên çandî yên cuda yan na. Lêbelê, rast radiwestin li sînemayê ji bo rêzgirtinê ez difikirim ku zêde ye û êdî ne ya vê demê ye.
Ez di wê baweriyê de me ku gelek Taylandî bi we re dipejirînin, lê newêrin bêdeng rûnin.
Di her rewşê de, bandora min ev e ku gelek mirovên Taylandî li dora xwe dinêrin û tenê gava ku yên din heman tiştî dikin radibin.
Tê bîra min ku bi şev li parka Koratê dimeşiyam dema ku sirûda neteweyî bi axaftvanan dihat lêxistin.
Ji min re eşkere bû ku destûr nayê dayîn ku ez berdewam bikim, heta sirûda neteweyî biqede divê ez li ber xwe bidim.
Nêrînên Taylandî yên li ser vê mijarê têne dabeş kirin.
Thai ji zaroktiya xwe ve hatî fêr kirin ku di dema sirûda neteweyî ya Thai de raweste.
Rakir, an jî têr kirin, peyvek hilbijêrin.
Wateya wan jî heman tiştî ye.
Divê ez bibêjim ku li gund dema ku sirûda netewî di televîzyonê de tê lêxistin kes ranabe ser piyan.
Min demek dirêj berê li Phuket ji hevalek Taylandî pirsî ku ez li sînemayê rabim.
Diviyabû hinekî li ser bifikire û paşê got.
Tayland ne welatê we ye û padîşah ne padîşahê we ye.
Ji ber vê yekê tu sedemek rawestanê tune.
Lê bê guman mirovên Thai hene ku wekî din difikirin.
Ez carekê li parkek Bangkokê rûniştim. Vê demê her kes cemidî. Gelek joger ji nişka ve li cihê xwe rawestiyan. Jina min jî rabû ser xwe. Tenê ez pontîfîk mam. Çima? Rewşa xirab wê gavê. Wekî din ez her dem radiwestim. Wekî din, hûn xetera ku hûn wekî nepejirandin têne dîtin. Ji ber vê yekê ne helwestek bêalî, lê berxwedana çalak. Dema ku hûn manîfestoya xwe ji temaşevanan cûdatir tevdigerin, bi kêmanî wusa dixuye. Û di wê demê de min wisa hîs kir, tê bîra min. Dîsa li Taylandê bû bela. Dibê, nayê bîra min, diviyabû min dîsa li derekê heqê malbatê bidaya.
Hêjayî gotinê ye, tu kesî nerazîbûn nîşan neda. Wan bi xwe li min nenihêrî. Min bala xwe dayê! Bi kêmanî 50 kesên ku dikaribûn bibînin ku ez li cihê xwe mam! Dîsa jî, ez rehet bûm ku ew qediya û her kes vegeriya karê ku dikir. Û min dikaribû rûniþtim û þaþ bidomînim.
Rêz û dîsîplîn tiştên cuda ne. Hin kes nizanin. Ez ê vê nivîsê li T-shirtê bikim. Dû re ez radibim, bêyî ku ez bi xwe re îxanetê bikim, bi îxaneta xwe. Heke hûn vê yekê fêm nakin, dîsa bifikirin.
Ji bo tûrîstekî biyanî ne mecbûrî ye ku di dema lêxistina sirûda neteweyî de li ber çavan bisekine an jî raweste. Di sala 1976’an de biryar girt. Di 05ê Kanûna Pêşîn, 1976 de, ez bi hevala xwe ya wê demê ya Taylandî re li qesrê bûm ku padîşah bibînin. Dema ku strana gelêrî lê dixist, min dikaribû li dora xwe bimeşim, lê jina min a Taylandî nikaribû. Wê wisa kir û em herdu jî hatin girtin û birin qereqola polîsan. Li wir ji min re gotin ku ez nehatime girtin, lê "hevala min" girtiye. Ger min ew azad bixwesta, diviyabû min belgeyek îmze bikira ku tê de diyar bikim ku ew ê di pêşerojê de bi xwe tevbigere. Ji ber vê yekê min çi kir. Ne ceza, ne bexş û ne jî tiştek.
Ez ji qereqola Ayutthaya heta ferîbota bajarê kevn, ne ku ez bêjim hinterland, li kolanê şorbeyekê dixwim. Sirûda netewî deng dide. Ez dibînim ku her kes radibe, ji xeynî zarokek li pişt min rûniştiye û zarokek dibistanê li wir dimeşe. Ji nişka ve dengek gemar li pişt min tê: "Falang!". Ez li paş xwe dinêrim û dibînim ku zilamek bi hêrs bi destê xwe nîşan dide ku ez rabim. Dersek din jî hîn bû: ku adet li her deverê, dibe ku ji ya ku bi qanûnî hatî destnîşankirin jî cûda dibe.