Rapora Unesco: Di perwerdehiya Thai de her tişt xelet e
Rapora Çavdêriya Perwerdehiya Gerdûnî ya Unescoyê ji bo perwerdehiya li Taylandê tu kevir li ser lingan nahêle. Rêxistina Neteweyên Yekbûyî dibêje ku hikûmetên li pey hev ên Taylandî ji sala 2003-an vir ve nekarîne perwerdehiya seretayî bi kalîte bidin.
Bi kêmanî ji sedî 99ê Taylandiyan xwendina seretayî û ji sedî 85 jî sê salên pêşîn ên xwendina navîn qedandine. Di dawiya vê de, tenê ji sedî 50 jêhatîbûna xwendina têra xwe heye. Zêdetirî 3,9 mîlyon Taylandî nikarin hevokek hêsan bixwînin.
Pirsgirêkeke din a mezin şîdeta li dibistanan e: di navbera salên 2010 û 2015an de, sêyeka xwendekarên 13 heta 15 salî rastî tundiyê hatine û ji sedî 29 jî bûne mexdûrên şîdetê.
Tenê tiştek erênî ew e ku li Taylandê her kes xwedî mafê perwerdehiyê ye. Ev tenê ji sedî 55 ê welatên ku ji aliyê Unesco ve hatine lêkolînkirin derbas dibe.
Fermana zimanê Îngilîzî pir kêm e. Li ser Endeksa Pêşîniya Kêrhatina Englishngilîzî ya Education First, Tayland di nav 53 welatên ku Englishngilîzî ne zimanê zikmakî ye di rêza 80yemîn de ye.
Gelek dêûbav pereyê çayê didin ku zarokên xwe li dibistanek bi kalîte bi cih bikin. Lê ew dibistanên (taybet) tenê ji bo kesên dewlemend biha ne.
Çavkanî: Bangkok Post
Di mehên ku ez li Taylandê me ez ê hez bikim ku li dibistana herêmî hînî Englishngilîzî bikim, lê destûr nayê dayîn, ez ê destûrnameyek kar nestînim!
Zarokên ku bi farangan re têkilî daynin ji mamosteyan çêtir îngilîzî diaxivin.
LA
Ez şaş nabim. Nêzîkî 5 sal in ez li dibistaneke seretayî ya herêmî mamostetiya Îngilîzî dikim. Li gorî wan, bêguman divê perwerdeya mamosteyên dibistana seretayî ji nû ve bê sererastkirin.
Adri
Ji bo fêrbûna Îngilîzî; ger mamoste nikaribe rast biaxive dê çawa fêrî zarokan bike? nivîsandin hîn jî hinekî mimkun e, lê gava ku ew neçar in wê bilêv bikin, ew xelet e.
Ger mamoste nikaribe R bêje û "Farang" wekî "Falang" bilêv bike, zarok jî dê heman tiştî bikin.
Bi her awayî watedar dike. Û heger mamoste nikaribe bi dilê xwe bijmêre, hûn çawa dixwazin wê fêrî zarokan bikin? Wekî ku Adri dibêje, Pêşî perwerdehiya mamosteyan çêtir bikin, tenê hingê hûn dikarin perwerdehiyê baştir bikin
Ma ne ew e ku berjewendiya hukûmetê heye ku nifûsê bêaqil bimîne?
Kê dîsa got: Ger tu wan bêaqil bihêlî, ezê wan feqîr bihêlim!
Helbestvanê Romî Juvenal carekê nivîsîbû: Panem et circenses.
Bi serbestî werger: Nan û sîrkê bidin xelkê.
Gel aram bihêle, lê wan bêaqil bihêle.
Gr Rambo
Ew li Fransayê, di Serdema Navîn de pêşeng bûn. Lê hikûmeta me ya şêt hîn jî vê gotinê bi kar tîne. Ne bi nivîskî be jî. Demokrasî bi giranî tê wateya: Parçe bike û bi ser bikeve.
Li welatekî ku destûr nayê dayîn ku hûn rexnegir bin, xwedî raman bin, nehêlin ku hûn pirsek jê bikin, hûn dikarin çi ji perwerdehiyê hêvî bikin?
Ev tê wergerandin tevgera gelê Thai di jiyana rojane de. Tu carî fêrî nîqaşê nebûne û herêma gewr nas nakin. Ew reş an spî ye.
Tiştek bi gelê Thai re bipirsin û atmosfer tavilê tê barkirin. Hemû tiliyên wan dirêj in.
Ez dikarim bi ramana Fred re bipejirînim ka gelo ew gelemperîkirin e ku hûn dikarin li ser nîqaş bikin.
Rast e li seyrangeha ku ez lê dimînim komekê dixwest bixebitin ku havîngeh xweş û zindî bimîne. Niha jî diviyabû ku encama ku li gorî komê dihat kirin û nîqaş bi dengekî bilind dihatin qîrkirin, di encamê de tişt xirab bûbû.
Ji ber vê yekê rast e ya ku Fred dinivîse tenê heke hûn wekî farang tavilê pêşniyarek li ser wê bikin farang hûn mudaxele nekin (tenê bidin).
keça me ya ku li Taylandê xwendina bilind e heya 22 saliya xwe li dibistanê bûye
piştî ceribandinek û pirsên ku li vir normal in, perwerdehiya din a li Taylandê bi dibistana seretayî ya pola 5-an a bi rûmet a li Hollandayê ve tê berhev kirin.
ger porê te xweş be, kincên xweş û hûn dikarin werzîşê bikin ji zanînê girîngtir e.
heyf e ku her dem gelek pere têne şandin lê bi rastî têne avêtin.
Ji min re pir zêde zêde xuya dike. Kes nakok nake ku asta her formek perwerdehiyê li Taylandê li gorî welatên din kêm e. Lê di hundurê Taylandê û di heman asta perwerdehiyê de, cûdahiyên mezin jî hene.
Ma rapor guhertoyek nû ya vê yekê ji sala 2016-an e? Ew nivîsek pir mezin e:
http://unesdoc.unesco.org/images/0024/002457/245735E.pdf
Li gorî raporek din -piçûk- ya jêrîn a sala 2014-an, Tayland ji welatên din ên ASEAN-ê bêtir ji bo perwerdehiyê xerc dike. Di bin Abhisit û Yingluck de veberhênanên di perwerdehiyê de hatine kirin (zêdetir meaş, sererastkirina perwerdehiya mamosteyan, gihîştina fêrbûna elektronîkî). Lê tenê pere têrê nake. Astengiyên sereke ev in:
- ew pir di hundurê xwe de xuya dike, bi tundî hiyerarşî û ji jor ber bi jêr ve ye
- nebûna motîvasyona ramana rexneyî
- kalîteya kêm a mamosteyên bi ramanên kevn.
Tiştê ku hewce ye: motîvkirina hevkariyê di koman de, xebitîn / ramana li ser bingehek projeyek, bêtir balkişandina li ser IT-ya nûjen û dayîna mamosteyan bêtir azadî. Bi xwezayî, divê perwerdehî jî zêdetir li ser cîhana globalbûyî bisekine. Di raporê de her wiha tê xwestin ku testên xwe yên perwerdehiya neteweyî bi ceribandinên standardkirî yên navneteweyî veguherînin.
https://www.oecd.org/site/seao/Thailand.pdf
Bonus: di raporê de pêdiviya nûjenkirina çandiniyê jî (ji nûvekirin, zêdekirina berberî û kalîte, hwd.) diyar dike.
Padîşah Bhumibol carekê ji xwendekaran re wiha got: "Heke peywirek heye ku were bicihanîn, ji kerema xwe pêşî bisekinin û bifikirin. Bifikirin ka peywir bi rastî çi tê û ji we re hatiye gotin ku hûn çi bikin. Hingê raman û ramanên xwe bikar bînin. Dema ku hûn guman dikin, pirsan bipirsin da ku hûn zanîna xwe temam bikin. Bêdengî dikare zirarê bide xwe, civakê an jî welat."
Ji rûpela 203-an a ku ji rûpela XNUMX-an ve hatî wergerandin, Padîşah qet ken nake. Dibe ku tiştek li dijî kesên ku difikirin ku divê gel zêde nefikire an çêtir pirsan neke û ew raportorên Unesco yên xerîb Thsilsns û Thainessê fam nakin were bikar anîn.
Ez hêvî dikim ku rapora Unescoyê jî ji vê hikûmeta mezin re hatiye şandin.
Û na, bê guman hûn ê destûrnameyek kar negirin, gêjbûna wê çêtir e.
Heyf e ku kesek vê yekê qebûl bike. Perwerde bi tevahî ne standard e. Hevala cîranê min rîsipî matematîkê ye. Di sala dawîn de dersên navîn dide, ji ber vê yekê xwendekarên 18 salî. Pirsên îmtîhanê li ser maseyê bûn. Li wan dinêre û ji min dipirse: ev ji bo kîjan salê ye? Dawiya salê Navîna Bilind. Wî bawer nedikir, difikirî dawiya salê dibistana seretayî !!!!
Heya ku bi zimanê Îngilîzî ve girêdayî ye, tenê çareserî ev e ku hemî mamosteyên Taylandî bi Englishngilîzî ji hêla mamosteyek îngilîzî ya biyanî û bê guman ne ji hêla mamosteyek Thai ve were perwerde kirin. Ji ber vê yekê mamosteyên bi rastî îngilîzîaxêv nehêlin li ber dersxaneyek asayî, ev yek ne wate ye. Bi perwerdekirina mamosteyan dest pê bikin.
Min (hîn) rapor nexwendiye, lê li hawîrdora xwe (Nakhon Ratchasima, ne jî bajarê herî piçûk ê welêt) ez encamek bi tevahî cûda diceribînim. Ji bo destpêkê bi xala erênî ya raporê: Mafê her kesî yê perwerdehiyê heye. Dema ku ez dibînim çend saziyên perwerdehiyê li vir hene, divê paşeroja nexwendewariyê têk biçe. Çi qelebalixa xwendekar diçin dibistanê. Ew bi piranî şêwaza trafîkê di demjimêrên bilez de diyar dikin. Xweşbextane, di sala borî de tu qeza nehatine dîtin, ji ber ku divê mirov çav li pişt serê xwe be ku dem bi dem ji motorsîkletan dûr bikevin.
Dûv re ez meraq dikim ku mirov çawa pê dizanin ku bi mîlyonan mirovên Taylandî dikarin ewqas xirab bixwînin. Komek "nûner" a mirovan belkî ceribandin? Bi xatirê te, ez baş dikarim bifikirim ku zanîn bi yekî ku ji bo bidestxistina nanê xwe yê rojane ne hewceyî zimanê nivîskî ye, kêm dibe û ji wan jî hindik in. Bi kêmanî ew hemî dikarin matematîkê bikin, ezmûna min a kesane ye.
Piştre jî rexne li hikûmeta ku tê îdiakirin ji vê yekê berpirsyar e tê kirin. Lê ez di wê baweriyê de me ku heman hikûmet di heman demê de ji pêşkeftina baş a ku ez her roj li dora xwe dibînim berpirsiyar e. Ev salek û nîv e ku ez li Taylandê dijîm û divê ez bibêjim ku ez li vir ji Hollandayê, nemaze li bajarên mezin, pir ewletir hîs dikim. Cara yekem ku ez hatim Taylandê û li rawestgeha xelet a BTS daketim, ez ji hêla leşkerekî çekdar ve hatim rêkirin (wê demê êrîşek nû pêk hat) heta cihê ku ez dikarim biçim da ku vegerim qereqola rast. Ez di destpêkê de hinekî ditirsiyam ku bi wî re bipeyivim, lê di berdêla min de çi dilovanî wergirt. Serpêhatiyên min ên li qereqolên Hollandayê berevajî ne. Ger ku hûn bi tevahî kesek bikarin bibînin, têne guheztin, û agahdarî tenê bi kêmasî têne peyda kirin, heke ne xelet be.
Heya ku bi zimanê îngilîzî ve girêdayî ye, ez difikirim ku cîhek tenê li binê kelek navîn ne xelet e. Di raporê de ev yek pir xerab tê dîtin(?) Keça min ne tenê li dibistanê fêrî Îngilîzî dibe, lê Çînî jî fêr dibe. Û ji min re wisa dixuye ku ji bo Taylandî jî bi qasî Englishngilîzî girîng e, ji ber ku fersendên aborî yên vî welatê cîranê gewre. Lê helbet raporeke wiha giştî vê yekê li ber çavan nagire.
Ez ê di encamê de destnîşan bikim ku kalîteya perwerdehiyê li Hollandayê di dehsalên dawî de daketiye. Di her astê de gelek têkiliyên min bi mamosteyan re hene û dê hûrguliyan ji we re nehêlim, lê xala jêrîn ev e ku derec ji ber gelek sedeman têne dayîn.
Naha, mamosteyên kreş jî neçar in ku ceribandinek zimanek pir tevlihev bikin ji ber ku di perwerdehiya seretayî de pir derengiya ziman heye. Ji ber vê yekê ez difikirim ku ez rast im ku meraq bikim ka ew ê çiqas dem bigire berî ku encamên raporek wusa ji bo perwerdehiya Hollandî were sepandin. Û kî ji vê yekê berpirsiyar e?
tewra li dibistanên ku jê re bi kalîte tê gotin jî ast mixabin nizm e, .. pirsan ji xwendekaran nepirsin ji ber ku heke ew bersivê nizanibin ew ê rûyê xwe winda bikin ev yek ji xirabtirîn tiştên ku hûn dikarin wekî Taylandiyek biceribînin . Ev jî sedem e ku her kes îmtîhanan derbas dike, li Taylandê qet dubareker nedîtine.
Mamosteyên biyanî hînbûna îngilîzî jî sûc e. Gelek mamosteyên îngilîzî yên ji eslê xwe Londonê dizanin.. Tenê bi devoka Londonê diaxivin.. Tevahiya jiyana xwe bi Englishngilîzî xebitîm... Bi zorê dikarim van Mamosteyan fêm bikim. Li vir jî xwendekar hînî Îngilîzî ya nefêm dibin.
Mamoste ne baş in, perwerdekirina mamosteyan ne baş e, motîvasyona xwendekaran ne baş e, hewaya civakî-siyasî ne baş e, heke ew perwerdehiyê ji me re bihêlin dê her tişt baş bibe, ger ez bertekan bi kurtî bibêjim.
Li ser vê nexşeyê (li lînkê binêre), ku rêjeya xwendin û nivîsandinê ya her welatekî nîşan dide, em dibînin ku HEMÛ welatên ku sînorê Taylandê ne ji Taylandê xerabtir e.
Berawirdkirina bi Hollandayê re helbet ne realîst e, lê ez carinan meraq dikim ka çend kesên Hollandî nikarin hevokek hêsan binivîsin.
https://photos.app.goo.gl/CfW9eB0tjGYJx6Ah2
Welê, ez dikarim bersiva wê pirsê bidim piştî salan ji sererastkirina pirsên xwendevanan. Nêzîkî 95% ji hemî pirsên xwendevanan ji edîtorên Thailandblog re tije xelet in. Wê gavê ez qala D û DT-yê jî nakim, lê hema kes nizane ku komma an jî nîşana pirsê li ku be. Bikaranîna tîpên mezin û yên wekî wan jî hema bêje ne karê kesî ye. Ew ji tirsnaktir e. Û ew tevî kontrolkirina rastnivîsê.
Ew carinan bi rastî ji ber kontrolkirina rastnivîsê xelet diçe. Berê çend caran min şîroveyek şandiye ku tê de peyvên çewt tê de hene ji ber ku 'serrastkirina otomatîkî' li ser îngilîzî an hollandî hate danîn û dûv re ez bixwe rast kirim. Çewtiyên nivîsandinê li wê zêde bikin (hûn dikarin bi hêsanî xwe bi tiliyên xwe li ser mifteya xelet bibînin) û dûv re nivîsek zû dikare xeletiyên cihêreng bigire. Ger hûn bêyî rastnivîsandinê jî 'send' bişkînin, hûn dikarin encamê texmîn bikin. Bi lez, bi lez û ji nû ve li şûna ku wext ji bo tiştekî.
Erê, ez jî, çend caran gava ku min bersivek ji xwe re xwend, min 'lanet' derxist.
Û paşê jî pîr hene ku nizanin ka çawa bara cîhê bibînin. Mînakî, ji min re pir dem girt ku ez ji dapîra xwe re vebêjim ka meriv çawa cîhek çêdike. Û piştî demekê ku neteqandin, carna dîsa ji bîr dikir. Wê her gav bi destan nivîsandibû, qet bi daktîloyê nedinivîsî û dûv re jî klavyeyek hîn jî nerehet e û ji ber vê yekê ji bo pîrek dijwar e. Lê ew çi ji destê xwe tê dike da ku li gorî demê bimîne.
Ez nafikirim ku mebesta Petrûs xeletiyên tîpan bû; ev dikare bi her kesî re bibe. Ez jî bi rêkûpêk ji gelek xeletiyên ziman aciz dibim. Kurt "ei" li şûna "ij" dirêj an "g" li şûna "ch" û hwd.
Ez carinan meraq dikim gelo gelek ji wan çûn dibistanê. Divê nivîsandina holendî ya hêja ne ew qas dijwar be, An jî bi kêmanî hinekî din bala xwe bidin zimanê xwe yê dayikê,
Tenê bersivek berê ya Nicky ya 29ê Kanûnê, 15.26:XNUMX pm li vir bixwînin. Ez bala xwe didim rêze xeletiyên rastnivîsê û şêwazê yên wekî nerast bikaranîna valahiyan, nîvgiran, nerast bikaranîna sermayiyan û nebikaranîna heyama girtinê û hin kêmasiyên din. Û ev hemû di çend hevokan de.
Şîreta min ji Nicky re ku hevoka dawî bi dilê xwe bigire.
Bi rastî jî perwerde pir kêm e. Lê ez her roj di TV-yê de dibînim ku hordan ji giregirên eoa dîplomayê distînin(!!). Û li cil û berg (kapek reş û beret, mînaka Amerîkî) binihêrin, hûn guman dikin ku ew mezûnên zanîngehê ne. Lêbelê, ez difikirim ku ew lîstik in.
Û Îngilîzî bi rastî xerab e! Di van demên dawî de min neçar ma ku neviyê jina xwe ji dibistanê bigirim. Di saeta dawî de "Îngilîzî" hebû. Ji ber ku piştî dema lihevkirî baş bû, ez ketim dibistanê û ji "mamoste" îngilîzî ya bi îngilîzî pirsî, gelo ew ê demek dirêj bigire. Tiştê ku min dît awirek bû ku ji tevliheviyek nefêmkirin û panîkê pêk tê. Mêrik qet fem nekir -ku pirsa min dubare kir- ez qala çi dikim.
Neviyên wê tenê bi îngilîzî diaxivin ji ber ku DIVÊ ku ew ji dapîra wê ji min re biaxivin.
Sic!
Birêz: Sersal qediya? Naha em ji bo destpêka sala 2018-an gilî bikin.
Li ser welatê ku hûn destûr didin ku hûn wekî mêvanek biyanî bimînin.
Peyamek erênî ji min re li ser Rêberan.
PHANOM LUASUBCHAT bi îngilîzî ya mobîl diaxive: 66-01-9604763.
E-mail: [email parastî].
Ji Rotterdamek şil û sar bi silav û hêviyên xweş.
Qalîteya perwerdehiyê li gorî dibistanê pir diguhere. Ez bixwe biraziya min heye ku diçe dibistanek pir "biha". Ez her gav matmayî dimînim ji tiştên ku wê di temenek wusa piçûk de fêr bibe, xwendin, nivîsandin û bi taybetî matematîkê bi rastî astek bilind. Ez ji 6 saliya xwe ve tetbîqatên dijwar ên jimartinê dikim û ez jî difikirim ku zimanê Îngilîzî di asteke pir baş de ye. Asta ji vira li Belçîkayê pir bilindtir e. Li wir endamekî min ê din jî ji malbata min heye, divê ez bibêjim ku asta dibistana li wir di binê pîvanê de ye. Ew di 10 an 12 saliya xwe de bi zor dikarin li wir tiştekî bixwînin an binivîsin.
Her weha ezmûna min. Keça min a herî mezin hefteya pêş îmtîhana dawîn e û ji bo xwendinê dest ji şahiyên sersalê berdide. Pir caran bi şev jî. Û min li mijarê nihêrî, lê ez nikarim rexne bikim. Keça herî piçûk bi gelemperî xwedan mijarên zêde, dilxwazî ye ku ew di dawiya hefteyê de, ji bilî dibistana navîn, digire. Ji ber vê yekê pir caran hefteyê 7 rojan diçe dibistanê. Di xeleka nasan de jî di vî warî de gelek xebat tên kirin. Ji ber vê yekê ew ê bê guman li Taylandê bixebite. Lê helbet ew dem dixwaze. Û li gor tecrubeya te, tiştê ku min di derbarê perwerdeya Hollandî de nîqaş kir, ji bo perwerdehiya Belçîkayê jî derbas dibe. Ez şaş nakim. Kevir berevajî nîsbet e. Di çend dehsalan de, ez difikirim ku ew ê berevajî be. Hêviya me ne ji bo (neviyên) zarokên me. Û bi rastî ez bi zorê nikarim bersivek (hollandî) bê xeletî bixwînim. Ji ber vê yekê her kes vedigere dibistanê! Dibe ku ez jî ji ber ku ji sala 1973-an vir ve min dev ji dibistanê berda, rastnivîsîn guherî.
Sala 2018-an a tendurist û bextewar ji hemîyan re, li Taylanda nuha ya nû û li Ewrûpaya sar.