Ew pêşdarazî...

Têkiliyek pir zû di navbera pênc zilamên ku li trêna rojane ya ji Bangkok berbi Chang Mai siwar bûbûn, hebû. Hûn tevahiya rojê bi hev re rûdinin û xweş e ku hûn li ser tiştek sohbet bikin. Dest hatin hejandin, nav û netew hatin guhertin. Brîtanîyek, rûs, hindî û çînî, hemî pêncî salî û holandîyek heştê salî bûn. Her kes xuya bû ku bi Îngilîzî baş diaxivin.

Brîtanî hinekî gilî kir ku wî wextê nehiştibû ku berî rêwîtiya trênê taştêyek hêja bixwe.

Brîtanî: "Ez hêvî dikim ku restoratorek fêkiyan were, ji ber ku ez pir birçî me."

Rûs: "Ew ji we re ne kesane ye, lê ez fam nakim ku ew hemî Brîtanî çawa dikarin sibehê her tiştî bixwin: bacon, hêk, ham, tomatoyên sorkirî, kivark, fasûlî spî ..."

Çînî: "Û wan kartolên sorkirî ji bîr nekin."

Hindî: "Pudinga reş jî dikare were zêdekirin."

Holandî: "Ew tiştek e, bi wan Brîtanî re."

Trên ji Bangkokê derket û ber bi deştê ve çû.

Çînî: "Ji taştê re dipeyivî..." Wî li rûsî nêrî. “Ez li te nanêrim, lê carinan ji wan rûsên li jûreya taştê ya otêlekê aciz dibim. Tiştê ku ew danî ser lewheyên xwe. Parçeyên mezin ên kekê ku ew tenê nîvê wan dixwin. Yên mayî dikarin biçin.”

Brîtanî: "Ji ber vê yekê Rûs neçar in ku ji bo jûreyek otêlê bêtir bidin. Di dawiyê de, ew ji bo tevgera xwe didin. Operatorên Taylandî vê yekê dibînin û dîn jî nabin."

Hindî “Min ev yek ji xwediyê otêlekê jî bihîstiye. Helbet heqê wan heye ku zêde bidin.”

Holandî "Tiştek bi wan Rûsan re heye."

Trên li ser deştên nizm gurr kir.

Brîtanî: "Û di derbarê wan çînî de jî tiştek heye ku were gotin." Li mêrikê çînî zivirî. "Bêguman mebesta min ne we ye, lê ew hevwelatiyên we yên ku li pey alayek weha li Kolana Walkingê ya Pattaya dimeşin."

Hindî: “Çep û rast dinêrin, lê tiştekî nakirin û naçin deverekê. Ew operator ji vê cureyê tûrîzmê gelek gazinan dikin.”

Rûs: “Û di benderê de ew bi komên ji sed an du sed kesî li benda keştiyeke ku nayê. Lê ew çiqas kêfxweş dibin dema ku bi hev re di wêneyan de têne kişandin."

Holandî: "Ew tiştek bi wan Çînî re ye."

Trênek ji aliyê berevajî ve bi dengekî bilind bi lez û bez derbas bû.

Çînî: "Ew Hindî her gav min dikenin." Li rêwiyê xwe yê Hindî nêrî. “Mebesta min ne tu ye, lê ew komên ku ji pênc mêran pêk tê, her tim mêr, ku li barekî kokteylek bi pênc kavilan siparîş dikin.”

Brîtanî: "Erê, min pir caran ew bihîstiye. Bi rastî qet carî ew nedîtiye, tenê bihîstin."

Rus: "Ez jî bi wê çîrokê re, ji bihîstinê dizanim."

Holandî: "Erê, ew bi wan Hindîyan re tiştek e."

Trên leza xwe hêdî kir û xwe amade kir ku li Ayutthaya raweste.

Brîtanî holandî yê heştê salî hejand. “Me hîna rastî te nebihîstiye. Hûn li ser van pêşdaraziyên ku li vir derketine çi difikirin?”

Holandî: "Ax, pêşdarazî, çêtir e ku meriv ji wan re bêje dadbar. Ji ber ku tiştê ku min li vir bihîst pir tê naskirin.

Ji nişka ve xanimeke taylandî ya bi qasî bîst salî li tenişta Holandî rûnişt. Wan bi coş silav dan hev.

Brîtanî: "Ev neviya te ye, an keça te ye?"

Çînî û hindî nêrî bala li. Rûs jî eleqedar xuya dikir.

Holandî: “Na, ew jina min e. Em çend meh berê zewicîn. Ew li hêviya zaroka me ya yekem e. Lê em sohbeta xwe bidomînin. Ew li ser pêşdaraziyê bû, rast? Min ji wê axaftinê hez kir. ”…

Wêne: Afirînerê Wêneyê Bing û AI-ya Hunera Vekirî