Şîret ji bo klîkek koçber: Bi Thai re bibin heval
Têkiliya bi Thai re, karesatek bêkêmasî? Ev nêrîna me ya giştî ye Ferang. Ez wan dibînim ku têdikoşin, salên pêncî, şêstî, heftêyî, û erê, min ew kategorî jî dît, salên heştêyî bi jinên xwe yên Taylandî yên di dawiya çil salî de. Dest û lingên we rêyek dûr digirin, lê têkiliya rastîn bi mêrek an jinek Taylandî re dilşikestî dimîne, gumanbar û rexnegirên têkiliyên weha ji alîkî ve diqîrin.
Dema ku ez gihîştim Chiang Mai, piştî demekê ez beşdarî dîmenek koçberiyê bûm. Partiyên bi piranî mirovên rojavayî yên ji çar aliyên cîhanê, bi carinan Thai. Mirov heywanek pez e, ji ber vê yekê mirov li welatên xerîb li hev digerin. Ji tengasiya civakî, ji îzolasyona li Asyaya dûr ditirsin, an ji civakbûn û meraqa paqij. Lê bi giranî ji ber ku hûn dikarin bi her awayî bi heman zimanî û bi Englishngilîzî bi hevûdu re bi hêsanî têkilî daynin.
Piştî demekê ez ji wê klîkê westiyam û pêdiviya min a xurt hebû ku ez bi rastî bi Taylandî re tevbigerim. Têkiliya min bi Tick re (min berê li ser wê nivîsî) vekirina welatê min ê nû bû, lê ez di heman demê de çûm li cihên ku tenê mirovên Taylandî lê dihatin geriyam. Dîskoyek ku bi tenê Muzîka Thai ya jiyanê heye, barek taxa karaoke ya mini bê metirsiya xerckirinê û xwaringehek mînî ya qehwexaneyek, ku ji hêla Birth, zilamek sîh salî, bavê sê keçan ve tê rêvebirin. Jidayikbûnê û ez pir nêzîkî hev bûn, bêyî ku bi rastî bi îngilîzî baş biaxivin. Ji ber ku, ger me qet nikarîbûya wiya fêhm bikira, ew ê kirasê Van Persie ji serê jorîn bihejanda û pozê me tavilê dîsa li heman alî bikira.
© Ton LankreijerDema ku anîmatorên bara karaoke bi çavbirçîtî û bi taybetî jî bi dengbêjî tabelayên xwe yên birinc xwaribûn, berevajîkirina cil û bergên wan ên seksî çi qas dijwar e, min û Birth bi saetan li muzîkê guhdarî kir. Me heta sibehê stran û hunermendan baş pevguherand û Jidayikbûn bû pirtûkxaneyek muzîkê ya ku diherike. Ji Eagles heta Bach, ji Eric Clapton heta Beethoven. Dema ku wî stranên ku ji iPod-a min derdiketin bihîst, ew bi biryar rabû ser xwe û hemî dane nivîsandin. Cara din wî tam dizanibû ku ez bi dilê xwe çi dizivirim. Jidayikbûnê bi xwe qedehek metbexê Ikea ya plastîk bikar anî ku tê de smartfona xwe xist da ku dengê xwe zêde bike. Ma ew dikare primitivetir be, lê berî her tiştî, xweşiktir be?
Hêdî hêdî axaftinên me kûrtir bûn, tevî astengiya ziman. Keçekek sêzdeh salî bi wî re dijiya, duyên din ji hêla xizmên li derveyî Chiang Mai ve hatin girtin. Jina Birth di şevekê de çûbû, wek ku mêr bi gelemperî li Taylandê dikin, û bêyî ku çavê xwe bitewîne, ji dayikbûnê dev ji mezinbûna sê keçên xwe berda. Karekî hema ne mumkin e, ji ber ku ew heta derengiya şevê xwarinê ji bo mêvan û karmendan, lê ji bo karmendên din ên bara karaoke, ku li hember saziya wî ye, peyda dike.
Her şeva ku min bi Jidayikbûnê re derbas dikir, heval û malbata wî diçûn hundur. Hin ji wan jixwe şûşeyek whisky Thai Hong Thong bi wan re hebû, ku bi hev re leşker hate çêkirin. Dema ku şûşeyek vala bû, yekî nû anîn. Mînakî, ez bixwe çend caran çûm supermarketa 7-11 da ku şûşeyek nû bixim. Tenê 300 serşok, ji ber vê yekê kêmek û yê ku difikire ku ew bend e, dê bêhêvî bibe. Ez bi xwe zanayê wîskiyên malt ên nazik im, divê hûn şilava Thai bi wê re hevber nekin, lê dîsa jî Hong Thong bê hangover e. Hevaleke min a Hollandî gavek pêş de diçe û dibîne ku qermîçokên wê di nav Hong Thong de winda dibin. Vexwarina herêmî wekî elîxira rûkê?
© Ton LankreijerDema ku min bi serbilindî wêneyên Jidayikbûnê yên Citroën DS-a xwe ya 1974-an nîşan da, ew bi kurtî li paş wenda bû ku bi pirtûkek wêneya gerîdeya xweşik vegere, ku di heman demê de destkeftiya min jî tê de bû. Jidayikbûnê bi hûrgulî rave kir ku sira "Pike" çi ye, pergala hîdrolîk a ku sekinandina bêkêmasî misoger dike.
Ma ragihandina bi Thai re karesatek rastîn e? Na, li gorî ezmûna min, ne bi tu awayî. Ger hûn biwêribin xwe têxin nav kesek ku, li gorî paşxaneya we, ji hêla çandî, derûnî û laşî ve ew qas ji we dûr xuya dike, dê jiyana we ji malê dûr dewlemend bibe.
Pêşdaraziyên li hember Thai hene ku werin hilweşandin û hûn dikarin bibin yên yekem ku însiyatîfê bi dest bixin. Dibe ku şîreta çêtirîn ji bo klîka koçberan, yên ku hewildan nakin û ji ber vê yekê nizanin ka meriv çawa welatê xwe yê mêvandar bi tu awayî ji xwe re bike.
Beyanî baş,
Kurê min li Koratê (NR) dijî û bi rastî mudaxeleyî "derketinên" din nake.
Tenê bi Thai; netîce ew e ku piştî 2 1/2 salan bi zimanî baş diaxive (nivîsandin e
ew dike, wext digire). Em wek malbat bi salan li welatên cuda dijîn
û gelek dem bi koçberên din re derbas kir. Dibe ku ji ber vê yekê ye
niha ji wê dûr. Her tim dibêje: Tenê gilî û gazinan dikin, tiştekî zêde nake.
Silav, Inge
Ez dikarim ji xwe re bibêjim koçber, ez 20 salan li Taylandê bi xebatkarên Taylandî re xebitîm, ez li vir bi malbata xwe ya Taylandî re dijîm û ez dikarim ji we re bibêjim ku danûstandina bi Taylandiyan re dibe ku pir dijwar be, tewra Taylandî jî di têgihîştina her yekê de pirsgirêk hene. din..
Rastiya ku hûn bi hevalê xwe yê Taylandî re xweş tevdigerin nayê vê wateyê ku hûn dikarin bi hemî mirovên Taylandî re jî baş tevbigerin, ji ber vê yekê gotina we, li gorî min, pir kurtbîn e,
Silav, Expat.
Tony, çiqas rast !!!
Bi rastî, jiyan li her deverê cîhanê tenê wateya xwe heye heke hûn dikarin (û bixwazin) bi nifûsa herêmî re tevlihev bibin. Ev hewildanek pir hewce dike ji ber ku bê guman ne her Thai ji têkiliya zexm bi Farang re vekirî ye. Jidayikbûna te kesekî taybet e, xwezî gelek ji wan hene, lê mixabin ez di hindikahiyê de difikirim. Ew hemî bi pêşkeftinek gelemperî û zanînek berfireh dest pê dike, mixabin ev pir caran li alîyê Farang û Thai kêm e, ji ber vê yekê mirov di nav çerxa hêsan-hêsan a naskirî de dimînin. Silav ku hûn ji rûtîniya xwe derkevin û bibin xwedî ezmûnek ku ji her deryayek bedew hêjatir e.
Silav, Paul Schiphol
Tony, tu bi rastî rast î. Nenas bêhez dike, rast?
Min û mêrê min 17 sal in hevalek Taylandî heye, bi rastî bêtir mîna xwişkek. Wê me fêrî taylandî kir û me jî fêrî Hollandî kir. Wê jî du caran li Hollandayê serdana me kiriye. Ew bi Englishngilîzî baş diaxive, ji ber vê yekê ew dibe alîkar.
Digel hînkirina ziman, wê di heman demê de zehmetî kişand ku çand û adetên Taylandî ji me re rave bike, ku her gav ji gelê Taylandî re gelek hurmetê çêdike û ji ber vê yekê dibe ku bendavê têkilîyê kêm bike. Em hîn jî ji bo wê gelek spasdar in.
Bi demê re me dest bi axaftinek tevliheviya Taylandî, Hollandî û Englishngilîzî kir, ku divê ji xerîbek pir xerîb xuya bike. Em bi bêdengî peyvên îngilîzî, hollandî û taylandî li hev dikin, wek: nokhouse (hêlîna çûkan) binêre, ew qas sanuk bû, li ser masê ye, hwd.
Heke hûn bi xwe re vekirî ne ku bi Thai re têkilî daynin, ew di ezmûna me de pir hêsan e. Me hemûyan yek taybetmendiyek hevpar heye, ango HUMOR. Û ew ê ji we re rêyek dirêj bigire!
Erê, bi xwedawendek wusa xweşik hûn dikarin her kesî li dora tiliya xwe bixin…
Û bi ser de jî ez ji dil û can pîroz dikim her destpêşxeriyek ji bo şêwaza kalibrkirî ya klîkên derbiderî yên zexmkirî yên ku tevahiya rojê li Stübchen ku ew tenê bîraya xwe vedixwin li hev disekinin!
Tecrûbeya min bişirîn û silavên dostane ji Thais re ye. Nefsbiçûk bin û ji her têkiliyê dûr bikevin.
Wê hingê hûn dikarin li vir demek dirêj bimînin; heke hûn pir civakî bin hûn tengasiyê tînin.
Di danûstandinên min ên bi gelê Taylandê re qet pirsgirêk nedîtin.
Ji min re xemgîn xuya dike ku ez li welatekî bijîm ku hûn ditirsin ku têkiliya bi nifûsê re hebe.
Di navbera 'vexwarin' û 'ji'yê de divê 'bişkîn' hebûya.
Serê xwe lêxe, Tony!
Her weha bê guman tê pêşniyar kirin ku meriv hinekî ziman fêr bibe, helbet girîng e ku meriv bi qasî ku pêkan baş were adaptekirin û wekî mêvanek baş tevbigerin.
Ez bi ramana Willem re dijwar im, heke hûn piçekî zanîna mirovan hebin ew ê bi rastî baş be, lê oh baş e, ez ê tenê 22 salên din li wir bim.
Hinekî kurtbîn, ez difikirim.
Bi rastî Taylandî (û Asyayîyên din) in ku min li vir rawestayî dibînin, (ne tenê koçberek, nemaze - xwedê çêtir - klûbek ji wan têkiliya kesane bi min re heye). Qedirgirtina min tenê ji hêla hejmarek sînordar ji hevwelatiyên ku hemî ji paşerojê pir baş dizanin (xwendekarên min ên berê û carinan dêûbavên wan jî) tê kirin. Derd û azar û zane, bila serfermandar bin, ji dema ku ez li vir bûm, min nedît. aliyên eleqedar. Belê, û paşê ew "pike". Ew tenê otomobîla rastîn e ku heya niha hebûye.
baş e, ez nêzîkî 5 sal in li vir dijîm, gelek "hevalên" min ên tay hene, û ez hinekî tay diaxivim, li KUL li Belçîkayê ders girt, têgihîştinek baş heye, têkiliya min kêm an tune bi koçberên din re
Min li vir hevalek Amerîkî (heye) heye ku 9 sal in li vir e û red dike ku bi taylandî biaxive ji ber ku ew yek carî ji ber bilêvkirina xelet pê keniya.
Belê, em Flamanan guh nadin vê yekê
nayê fêm kirin, ji kerema xwe dîsa biceribîne
û hevalên min ên thai xortên xweş in û bê guman ne belaşbar in
Moderator: Divê bangên weha ji edîtoran re derbas bibin.
Ev du sal in ez li Taylandê dijîm, lê li vir tu hevalên min ên rast tune. Gelek heval û cîranên baş. Di kolana me de du mal û barek mezin hene. Di xaniyekê de cîranên min ên Taylandî, cotek ciwan a ku pargîdaniyek avahîsaziyê heye û ya din li ku em lê dijîn dijîn. Di navbera baregehên ku karkerên cîranên min lê dijîn.
Çend biyanî li nêzîkê dijîn: çend Alman, Îngilîz, Fînlandiyek, Amerîkî, Kanadayî, Swîsrî. Têkiliyên me bi hevdîtinek şansê li sûkek, Tesco an 7/11 ve sînorkirî ne.
Berê jî gelek vexwendnameyên min hebûn û min serdana kesekî jî kir, lê em pir dudil in.
Kesên ku ez bi wan re heval im, bêyî ku bi rastî hevalên hev bin, wextê wan pir hindik e ku her roj an êvar tiştek bikin, lê bi hev re rûnin. Ew di werzîşê de pir çalak in û her yek xwedan demjimêra xwe ye. Dema ku ez ji wan re hewce bikim, an ew hewceyê min, em ê hevdu bibînin. Carinan kesek li vir bi duçerxeya xwe winda dibe û dûv re saetekê dimîne…
Hevjîna min gelek Taylandiyan nas dike.. tenê divê carekê bi yekî re hevdîtin bike û ew wî kesî li her derê nas dike. Di wê de zehmetiya herî mezin a min heye. Ez çu carî kesek nas nakim heya ku ew taybetî nebin. Lê ew bi rastî bi tu kesî re jî nabe heval. Nas in, ne tiştekî din.
Ew ji berê de tê bîra min, dema ku ez hîna li Lufthansa dixebitim… nemaze li vir li Asyayê, ekîbên mayî careke din ez nedîtim heta ku me ji bo firîna din rakir. Carinan min bi hevalek xwe re di dema betlaneyê de tiştek kir, lê bi gelemperî min tercîh kir ku bi tenê rêwîtiyê bikim.
Ez ji hevaltiyê dûr naçim… dema ku ew mezin dibe hevdu ye û pêdivî bi hevaltiya yê din heye. Lê heta ku ev hewcedarî tune be, ez dikarim bêyî wê bikim. Ji yên xerab re ne "heval" çêtir e.. Ferang be an Thai be.
Ev 15 sal in ez li vir dijîm û pir hindik pêwendiya min bi koçberên vir re heye. Hemî hevalên min Taylandî ne, ku wek gelek farangên li vir nalîn nakin, gilî nakin û baştir dizanin!
Min qet fêhm nekir çima Hollandî ew qas bi klûba xwe ve girêdayî ne. Li her devera cîhanê komeleyek wan heye, li Taylandê jî.
Min her tim gotiye ger ez bixwazim holandiyan bibînim ez ê herim Hollandayê.
Jiyana me ya li vir bi tevahî ji têkiliyên bi Thai re pêk tê. Hevaltiyên baş ên zexm di navbera û yên rûpî de hene. Lêbelê, ew bi rastî tiştê xweş e. Hûn dikarin bi tevahî navnîşek cilşokê ya hevalên xwe hebin lê hûn nekarin wan biparêzin.
Vekirina têkiliyê ya herî girîng e. Dibe ku hinekî dem bigire lê ji bîr mekin ku di çandên din de ji hevaltiyê xweştir tiştek tune.
Ez jî ne di nav klîk û partiyên balyozxaneyan de me. Jixwe ez dibînim ku ez di nav komek pir kesan de bi heman rojeva (neteweyî, klûbek futbolê, hwd.) bibim tirsnak. Ez ji avakirina klîkê hez nakim. Di vê wateyê de ez di çîrokê de gelek tiştan nas dikim. Hevaltiya we ya bi Thai re jî xweş e.
Lêbelê, ez dixwazim aliyekî din jî nîşan bidim. Ez bi gelemperî bi mirovên Taylandî re mijûl dibim, ez bi Taylandî ya maqûl diaxivim, ez jî pir caran serdana cîhên ku tê de farangek nayê dîtin dikim, û ez difikirim ku hîn jî gelek qedexe hene. Berî her tiştî, tenê asta perwerdehiyê heye. Tayland bi gelek awayan, û bê guman di warê perwerdehiyê de, welatek pêşkeftî ye. Di encamê de şîroveyek bi tevahî cûda ye ku meriv çawa bi jiyan û pirsgirêkên wê re mijûl dibe. Di destpêkê de ew pir caran kêf, nû, nûjen e. Piştî demekê ehmeqî - ji ber ku pir caran wusa ye, her çend hûn nekarin wan sûcdar bikin jî - bi rastî aciz dibe. Mînak? Ez Taylandiyan nas dikim – ez ê ji wan re nebêjim heval – yên ku serxweş dikevin otomobîlê. 'Mai pen rai'. Yek ji wan hevalek jî kuştiye (piştî hefteyekê rahîb bû, ji ber vê yekê karmaya wî dîsa dibiriqe). Ez bi wê zihniyetê re tengav im.
Bi ser de, ez jî xwe diparêzim ku nebim 'ferangê nîşankirî', û ew pir caran bêyî ku hûn haya wan jê hebe diqewime, nemaze ger hûn ewqas dirêj li vir nejiyabin; Hûn dikarin li her derê wekî celebek nîşanek nîşan bidin, bi vî rengî statûyê bidin partiya ku hûn destnîşan dikin. Ji ber vê yekê dawetek Taylandî bêyî 'token farang' ne temam e.
Tiştê ku min hinekî westiyayî jî dike ev e ku her tişt - HER TIŞT - li dora statû û drav dizivire. Hin Taylandiyên ku hevûdu nas nakin vexwînin şahiyekê; 5 deqeyên ewil ji bo diyarkirina rêzê hinekî diaxivin û dû re xwe bi 'cure' bi sînor dikin. Avakirina klîk di çêtirîn xwe de. Di rewşa herî baş de, mirov dest bi îtirazkirina hevdu dikin, hûn vê yekê bi taybetî bi (bere?) barkerên bi hevkarên farang re dibînin.
Ger haya we ji qulikan hebe - an heke ya jorîn we aciz neke - hûn dikarin bi gelê Thai re têkiliyek xweş bikin û bi rengek maqûl tevbigerin. Dîsa jî, ez difikirim ku heke hûn tenê bi piranî Taylandiyan re (an tenê bi piranî koçberan re) re rûdinin, hûn li ser xwe sînorkirinên mezin danîne.
Divê ez îtîraf bikim ku ez di vê çîrokê de her tiştî nas nakim. Bêdilbûna avakirina klîkek heye, û bê guman ez ne endamê yek an klûbek futbolê me.
Ez bi Taylandî nizanim. Ew hilbijartinek hişmend e. Berî her tiştî ez pir bêaqil im ku ez zimanekî fêr bibim. Îngilîziya min a li dibistanê bêhêvî bû (û ji kerema xwe ez di hin mijarên din de pir kêmtir bêaqil bûm). Lêbelê, di cîhana îroyîn de - li nav û derveyî Taylandê - Englishngilîzî ew qas girîng e ku ez çêtir enerjî û wextê xwe razînim da ku bi Englishngilîzî çêtir biaxivim ji axaftina tiştek ku ji min re ji îngilîzî jî dijwartir xuya dike.
Di rêza duyemîn de: Taylandiyên ku bi îngilîzî diaxivin (û rast gihîştine vê encamê ku ev girîng e) di heman demê de ji xwe-heimersên ku bi zimannasî diaxivin bi gelemperî pêşkeftinek çêtir û berî her tiştî jî jêhatîbûnek çêtir in ku xwe pêşve bibin. Min dît ku kesek bi Englishngilîzî mezin dibe, ku tê de ew niha jî dikare pir baş e-nameyê bişîne (û em wiya bi xîret bi hev re dikin). Kesên wek min ên ku bi her zimanî ku ne zimanê wan ê dayikê ye bêaqil in û di heman demê de dikarin bi mantiqî bifikirin (û nîşan bidin) kêm in.
Ez dikarim pesnê îmkanên taybetî bidim ku di vir û niha de bêkêmasî serîlêdana min tune. Û berevajî: tiştê ku ez nikarim li vir û nuha bikim (ji bilî nepeyivîna taylandî, ez nikarim gelek tiştên din bikim) ku dê firsendên ku ez nuha tune ne bidim min.
Çima an çima ez ji Hollandayê çêtir derdikevim vir bi çawan û çi me, ne hêsan e ku were gotin, lê rastiyek e. Li Holandayê, bi awayê, min bi hemî şagirtên xwe yên ciwan re baş li hev kir, ne bi mezinên ku patron dilîstin (li ser wan û min). Ger bi tesadufî be ku hûn bi nerastiya xwe pir bextewar bûne, hûn bi tevahî hatine adaptekirin.
Min carek hunermendek bihîstiye ku gotiye: Ez nikarim baş stranan bibêjim, ez nikarim li gîtarê jî baş lêxim. Çawa dibe ku ez bi berhevoka xwe ya stran û lêxistina gîtarê xaniyan tijî xêz bikim? Ji ber ku ez hunermend im! Ax, ger her kes hunermendê jiyanê bûya!