Gotarek ku were nivîsandin

Înternet navgîneke înteraktîf e. Îro em ê ceribandinê bikin ka gelo ev ji bo Thailandblog jî derbas dibe. Di vê posteyê de hûn ê tabloyek xweşik bibînin luk thung hunermendan. Çîrok hîn jî divê bê nivîsandin. Ji aliyê kê ve? Belê, bi destê te xwendevan.

In Bangkok Post Di 20ê Adarê de li ser etîketa CD R-Siam gotarek hebû. Nimûneya pê re hin ji 90 hunermend û komên solo di bin labelê de nîşan dide. Naha ez dikarim wê gotarê kurt bikim, lê vê carê ez difikirim ku ger xwendevanên Thailandblog çîrok binivîsin dê pir xweştir be. Ji ber vê yekê şîrove bikin û ji me re bibêjin hunermend an koma weya bijare kî ye û çima. An jî behsa konsereke ku hûn beşdarî wî/wê/komê bûne bibêjin. Bi vî awayî hemû bertekan bi hev re çîrokekê ava dikin.

Vebijarka min Jintara Poonlarp e, li jor çepê bi qûntarek sor û bişirîneke xerab. Ez hez dikim li wê guhdarî bikim. Jintara carekê li ser tsunamiyê stran gotin. Ji kerema xwe bala xwe bidin: ew tsunamí distire û ne tsunámi. Stranek herikbar, her çend ez nizanim ew bi rastî çi dibêje.

Ji ber ku ez difikirim ku ev ji bo çîroka me ya hevpar destpêkek belengaz e, min ji Hans Geleijnse xwest ku destpêkek baş bike.

Hans Geleijnse dinivîse:
Na, di nav wan hemî germahiyên piçûk ên ku ez ji rûyên wan ên TV-yê nas dikim, ez Jintara Poonlarb, guhertoya Taylandî ya Stranbêja Bê Nav û wergêrkerek balkêş a hêsirkerek li ser êşa mia noi kifş dikim. Jintara di ser çil de ye û bê pir şikestinên porê dîtbarî ye û ji Isaan tê. Pêdivî ye ku hûn jê hez bikin, lê muzîka wê bê guman ji pir materyalên klone yên rojavayî yên ji stabîla R.Siam bêtir Thai / Asyayî dixuye.

Çanda popa Taylandî hem di cil û berg û hem jî di muzîkê de rojavayî ye, û ji roja jidayikbûna Rock & Roll ve bandora wê çandê li ser geşedanên civakî tune ye. Wexta ku di derbarê çanda Taylandî de li ser blogek Taylandê şer-pevçûnek dikare di dawiyê de were veguheztin nav lênûskek nostaljîk a farkên kevn de, bê guman nêzîk dibe.

Dibe ku meyla ber bi Taylanda serekî ve sal berê bi Tata 'Ciwanê gemarê seksî' dest pê kir, xaça Madonna û Britney Spears. Îro, di her konsera ku li ser sehneyên herêmî tê dayîn de, hûn dibînin ku mîratgirên wê performans dikin, ji hêla bav, dê û zarokên wan ên dibistanê ve bi coş têne guhdarî kirin. Tiştê ku belkî pir taylandî dimîne tevliheviya deng e: hişk, bê navîn, gelek bilindiyên şor û nizm ên geş.

Ez ji orîjînalê hez dikim, lê di heman demê de tiştê ku ji mixera çandê derdikeve jî balkêş dibînim. Û dibe ku ji ber ku ez jî pîrek pîr im, bijareya min a Thai Sek Loso ye, zilamek ku mîna Cliff Richard, her roja ku derbas dibe ciwantir xuya dike. Muzîkjenek mezin û - ku têkiliyek çêdike - medya û temaşevanan bi jiyanek bê guman dramatîk a ku di derheqê seks, narkotîk û rock & roll de bi dawî dibe mijûl dike.

Rik dinivîse:
Belê, bi rastî tu bijareyên min tune. Ji bo nimûne guhdarîkirina pai pongsatorn, buaphan, bao wee (vîdyoya sêyemîn), Tai Oratai, Jintara lê di heman demê de Deep O Sea (vîdyoya çaremîn) jî guhdarî dike. Gava ku ez li malê bi vê muzîka li paşperdeyê re tevlihev dikim, ew tenê ecêb e! Me gelek ji vê muzîkê heye û bi taybetî di dema partiyan de bikêr e; hingê jin dikarin bi karaoke herin. haha.

Tino Kuis dinivîse:
Muzîka Thai kêm caran bala min dikişîne. Ez bi lez û bez wê bêzar û yekreng dibînim, di heman demê de ji ber ku ez ji peyvan fam nakim, pir caran jî Isan. Ez tenê du îstîsnayan dizanim: Carabao û Phumphuang Duangchan.

Carabao ('ew hippie kevn', Dick) pêşandêrek celebê 'Pheua Chiwit' e, 'strana jiyanê'. Muzîka hêsan, mijarên naskirî, civakî rexne lê ne hestyarî. Strana wî ya 'Made in Thailand' navdar bû. ('Tayland welatê herî xweş ê cîhanê ye, li vir her tişt baş e, lê dema ku em diçin firotgehê em tercîh dikin ku japonî bikirin'). Ez ji strana wî ya 'Mae Sai' ya li ser çarenûsa bargirkek ('çûkek piçûk di qefesê de') pir bandor bûm: vîdyo 5.

Phumphuang Duangchan jê re 'qralîçeya Luk Thung' tê gotin. Hê jî her kes wê nas dike, ciwan jî di nav de, tevî ku ew di sala 1992 de di sî saliya xwe de mir. Cejna wê ya li Suphanburi bi sed hezar kes û ji hêla Princess Siridhorn ve hat kirin.

'Luk Thung', Loe:k Thoeng, bi rastî 'zarokên zeviyên (birinc)' li ser jiyana gund e, lê ji salên 1970-an vir ve her ku diçe serpêhatiyên gelekên ku ji bo jiyanek çêtir koçî bajarê mezin dikin, zêde dibe. Stran li ser xatirxwestina ji gund, hêviyên mezin, gelek bêhêvîbûn, îstîsmar, têkoşîna hebûnê û bi taybetî jî li ser bêzariya gundê jidayikbûnê û hezkiriyê dûr ('Ew hîn jî ji min hez dike an ji ya din heye?'). Phumphuang bi xwe ew hemî ceriband û ew li ser serpêhatiyên xwe stranan dibêje, ku wê ew qas zordar dike. Nivîsek (ji strana 'Ez bextê xwe diceribînim'):

Feqîr wek lorîkê, ez bextewariya xwe dixe xeterê
Di otobusê de raza, zilamek hewl dide ku li min bixe
Soza karekî baş dide min, li her derê dest dide min
Ji başî û çi xerabî ez li pey stêrkên xwe diçim
Wê çi were, wê were. Ez bextewariya xwe dixe xeterê.

Stranek din:
Ez gelek bêriya zeviyên birinc dikim
Ma hûn jî meraq dikin ku hûn ê kengî vegerin malê?
Ez hatim bajêr ku bibim stêrk
Zehmet e lê ez ê bijîm

Ez her roj dua dikim ku ez bibim navdar
Paşê ez vedigerim malê
Û ji bo heyraniya wan bistirê.

Ez carekê li konserek wusa vekirî bûm ku stranên Phumphuang dihatin gotin. Li cihê ku temaşevan dikeniyan, diqîriyan, dipeyivîn û li çepikan didan, êdî bêdeng diman û bi baldarî û bi xem guhdarî dikirin. Jiyana wan jî ev bû. Vîdyoyê 6 bibînin.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=NidCHfmQCUY&feature=share&list=PLCEEE491261F8A9C1[/youtube]

[youtube]http://youtu.be/OhhnjcA2xEY[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=j7anlj8izk8[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=TARnc2MYLjs[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=GC_KxGDprbE[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=OBnZ7GpvweU[/youtube]