BAJARÊ MELAŞETAN - Çîroka Kuştinê Di 30 Beşan de (Beş 1)

Li ser Thailandblog hûn dikarin pêş-weşana thriller 'City of Angels' bixwînin ku, wekî ku sernav diyar dike, bi tevahî li Bangkok pêk tê û ji hêla Lung Jan ve hatî nivîsandin. Îro beşa 1.

---

Biyaniyan ji paytexta Taylandê re dibêjin Bangkok.

Ji aliyekî din ve, Thai jê re dibêjin Krung Thep, Bajarê Melaîketan.

 

'Bangkok jî ewle ye. Ger hûn bibînin ku kesek li xwe dike

kamûflajê ku mêşek di destê xwe de digire, netirsin.

Gûzê difiroşin.'

Lîstikvanê Amerîkî Bobby Lee

 

'Bangkok, mîna Las Vegas, dengek mîna a

cihê ku hûn biryarên xerab lê didin…'

Derhêner Todd Phillips li ser Hangover II.

 

' Ew bi taybetî cîhê mêş, bêhn,

Peywanxaneyên çînî, kûçikên hov…' Ew çi ye

 Otago Witness, rojnameyek Zelanda Nû, nivîsand

di sala 1894 de li ser Bangkok. Niha 2019 e

û tiştek neguheriye…'

1.

J. li ber siya fireh a dara bilind a li ser Rêya Sukhumvit sekinî. Klîma li ser Skytrain-ê li ser germahiya Sîbîryayê çikiyabû, û niha ku ew derketibû derve, germa şil bi ser wî de şuşt mîna ku ew qeşa qeşayê be ku bi xeletî ketibe tasek şorba Tom Yam Kung a germ a hilmkirî. J. dibe ku hema hema sî sal li Taylandê jiyaye, lê fêrbûna germahiyê tu carî ne kirasê wî yê bihêz bû. Ne îro jî. Heyf e ku ew neçar mabû ku ji bo randevûya xwe bi dorhêlên xwêdanê yên zeliqandî xwe nîşan bide, lê jixwe di wê fikrê de bû ku ew ji bo hevpeyivînê nehatibû vexwendin ji ber xuyabûna wî ya birûsk.

Bi fermî ew karmendê şirketa xwe bû. Di nihêrîna pêşîn de hinekî siya, lê dikanek hunerî û kevnar a pir mijûl li Chiang Mai li bakurê Taylandê. Lê ew di heman demê de ji ber ku hema hema hema hema her karekî bikêrhatî ku jê re dihat, ji dûr ve dihat nasîn. Li wir hindik bû ku wî pozê xwe ber bi jor ve zivirand. Çi ew bi cîhkirina amuletek hêja bû an jî hinardekirina kevirên gewherî yên bi qaçaxî hatine derxistin, J. zilamê we bû. Destûra wî ev bû ku di van demên aborî yên bêserûber de divê hûn pir bijarte nebin. Lê îro ew çêtir bûya, her çend wî wê demê nikarîbû bizanibe jî...

Nêrînek bilez li Breitling Navitimera xwe, kontrol kir ka ew di wextê xwe de ye - li welatek ku xuya dike ku kes bala xwe nade rastnivîsê - û ew ket lobiya bi heybet, ku bi mermerê nerm, sifir bibiriqandî û camên neynikê yên nehewce xemilandî bû. avahiya karsaziyê ya ku wî bi qederê re randevûya xwe lê kiribû. Piştî verastkirineke kurt û wergirtina nîşana mecbûrî, ew ket asansorê û jixwe li qata çil û pêncan jinikek ne dost li benda wî bû. Wê ew bi lez û bez birin, pompeyên wê bi bêrehmî kunên xalîçeya bi reng-bilîsk a kûr qut kirin, ber bi nivîsgehek berfire ve birin ku komeke piçûk lê bijarte ji mirovan dema ku ew ket hundur ew bi rexneyî muayen kir. Zilamek kal û birûmet ku bi eşkere navenda vê klûbê bû, piştî ku guhezand xwe da naskirin. wai, silava kevneşopî, ji bo eger khun Anuwat. Rûyekî bi taybetiyên tûj, awireke biqehweyî ya ji qehweyîya tarî, çavên hema reş, lêvên teng ên ku bi biryarbûnê xiyanet dikirin û porê ku bi baldarî lê dixist, lê zû zirav dibû ku jixwe li perestgehan bi xweşikî gewr dibû. Bedeneke ku berevajî yên J., heta niha li hemberî xirapên demê li ber xwe da. Bi kurtasî, zilamek ku çêtir dihat hesibandin, lê J. ev yek pir baş fêm kir. Wî karê xwe yê malê kiribû -wekî her carê- û dizanibû an jî difikirî ku bi rastî dizanibû ka goştê wî çi ye.

Li pişt rûyê xapînok a karsazek ​​serketî û çandinî, mîna ku di gelek Padîşahiyan Nû de li Land of Smiles bû, çîrokek pir dijwar hebû. Ev karsazê karsazê ku bi rêkûpêk 'axaftina bajêr' bi xweşikî xêz kir ku çawa Dinyaya Binxetê li Bajarê Melaîketan gihîştibû Cîhana Jorîn. Ew şêst û heşt sal berê li Îsanê, li bakurê rojhilatê welatê feqîr ji dayik bû. Wî salên xwe yên ewil di holeke xirav, kavil û gemarî de li ser zozanan li gundiyekî ewqas bêqîmet derbas kiribû ku navê wî jî jê re nehatibû dayîn. Banekî ji hesinê gemarî yê xiravkirî Anuwat biçûk ji baranên giran ên mûsonan parastibû, û şikestinên fireh di dîwarên darê de bêhna rehetiyê didan dema ku tava bê rehm di demsala ziwa de erdê derdorê dişewitand. Mîna piraniya zarokên taxê, ew jî bi lênêrîna rahibên li dibistana li kêleka perestgeha herêmî fêrî xwendin û nivîsandinê bû, lê ji deh saliya xwe de bû, wek ku ji gelek nifşan re li vê dûr. quncikê welêt, bi dê û bavê xwe re li zeviyan bixebite. Di vê jiyana dijwar de her tişt li ser jiyana sade dizivire û diviyabû her kes li gorî îqtîdar û şiyana xwe erka xwe bikira. Ew dersek jiyanê bû ku ew zû fêr bû. Di demsala birincê de heta ku hest pê kir pişta wî şikestiye û destên wî bi êş felc bûne, birinc diçandin. Di mehên mayî de wî karên cihêreng girt ser xwe, ji şivaniya gamêşên bêhnxweş li deştên lehiyê yên çemê Mun heta gihandina kerpîç û hawanan ji bo cihên avahîsaziyê yên cihêreng, dixuyê bênavber. Ne tenê bi lez û bez li ser destên wî, di heman demê de li ser giyanê wî jî kalo çêdibin. Tenê di nav çend salan de, ew bi qasî hebûna malbata wî dijwar bû…

Mîna bi deh hezaran kesên din, di destpêka salên 1960-an de dema ku aboriya Taylandê hêdî hêdî lê bê guman dest bi lûtkeyê dibû, wî jî bi dê û bavê xwe re ji zeviyên birinc û çiyayan ji bo lêgerîna kar û xebatek çêtir koçî Bangkokê kiribû. dahatû. Digel ku piraniya hevalên wî yên êşkêş bi ser neketin, wî ew di jiyanê de bi dest xistibû, bi saya dozek baş a wêrekiyê û hê bêtir armanc. Ger ew di sedsala nozdehan de bijiya, dibe ku ew wekî mînakek pirtûka dersê ya Darwînîzma civakî bihata binavkirin. Survival of Fittest bîrdoziya wî bû û ji bo ku vê yekê tekez bike mir. Anuwat fersendek bû parzimanî, yê ku derfetên ku yên din hebûn dîtin û ji wan sûd wergirtin. Pêşî wek sûcdarekî biçûk ku bi giranî bi diziyên biçûk û xerckirinê re mijûl dibû, lê zû tiştên mezintir dît û êdî bi qirûşên ku li dora maseya mezin ketibûn têr nebû. Na, Anuwat dixwest ku ber bi jor ve biçe û her tişt û her kes neçar bû ku rê li ber ambargoya xwe ya bêsînor veke. Ew pir jîr bû ku ji gangsterek wêdetir tiştek nebû. Zehmet û bêrehm, wî li ser riya ku hilbijartibû berdewam kir û berî ku ew jê fam bike, ew ji yek ji wan kesên ku bêhna gawiran e tot yek ji wan ên ku bihuştê dijîn li Bajarê Melaîketan. Wî serweteke piçûk bi hinardekirina tîja bi qaçaxî ji Burmayê bo Çînê bi dest xistibû. Karsaziyek xeternak û xeternak lê di heman demê de pir xelatdar jî. Mîna ku ev ne bes be, gotegotên domdar ew di salên 1980-an û destpêka 1990-an de li ser sînorê Tayland-Kamboçyayê danîn. Di wê serdemê de ew ji bo her tiştê ku nedikarî ronahiya rojê bibîne portek belaş bû. Ji baregeha xwe ya li kargeheke terikandî ya li nêzîkî bazara xewa bajarê Chong Chom, wî û çend generalên Taylandî ne tenê destek dan serê Pol Pot û serokên din ên reviyan. Khmer Rouge lê di bin perdeya alîkariyên navneteweyî de çek û cebilxane ji vê koma komkujan re jî dabîn kir. Karsaziyek bikêr a ku zirarê nedaye wî û hevkarên wî. Xuya ye ku vê serdemê evîna wî ya ji huner û kevnariyên Asyaya Başûr-rojhilatê bi sedsalan jî şiyar kir. Bê guman ne tesaduf bû ku hin bersûcên wî yên bi comerdî lê ne ewqas însanî bi peyker û rolyefên ku Khmer Rouge ji perestgehên daristanên wêranbûyî dizî kiribû. Di wan salan de, huner û berhemên dîrokî ji bo kesên ku tiştên ku divê ronahiya rojê nebînin, amûrek pir gelemperî bû. Di Kanûna 1993-an de, danûstandinên nepenî yên Anuwat ji nişka ve bi dawî bû dema ku depoyek bi çekên çînî ji bo hevalên wî yên Kamboçyayî di dema serdegirtina polîsên Taylandî de hate dîtin. Di vê navberê de, wî gelek dem û derfet hebû ku împaratoriyek karsaziyek qanûnî ava bike.

Weke ku dihat payîn, cil û bergên tûj, zilamê paqijkirî û bi çarçova camên pir biha, ku li milê çepê Anuwat rûniştibû, axivî. We hîs kir ku tiştek bi wî ve nayê, mîna ku ew ji Teflon hatî çêkirin. Wî xwe nas nekiribû, lê J. gumanek xurt hebû ku ev parêzerê dilşewat parêzerek pir mûçe bû, pîşeyek ku ji ber sedemên cihê jê nefret dikir. Heya ku parêzeran têkildar in, J. bi tevahî bi nivîskarê Amerîkî Mario Puzo re razî bû ku carekê digot 'Parêzerek ji sed çekdaran zêdetir dikare bi çenteyê xwe diziyê bike...'

'Ez ê rasterast biçim ser xalê. khun Anuwat bi awayê ku we doza Jade Dragon li Hong Kongê tenê sê meh berê çareser kir, bandor e.  J. komek sextekarên çînî yên hêja yên ehmeq rawestandibû ku yek ji mişteriyên wî yên herî baş ji gelek pereyan bixapînin. Rastiya ku wî çend birîndar kişandin beşek ji wê bû les risques du métier lê bi tevayî wî dikaribû bi têrkerî li paş xwe binihêre. Ew ecêbmayî ma ku Anuwat ji kedên wî yên li Kendava Çemê Pearl haydar bû, lê ji hêla din ve, wî dikaribû vê yekê ji yekî ku ew qas bi hewes huner û kevnariyên Asyayî berhev kiriye hêvî bike.

'Kûn Anuwat wê teqdîr bike ger hûn destek bidin, bê guman ji bo berdêlek guncaw, di mijarek ku tedbîra herî zêde hewce dike. Ew du roj berê hat dizîn û, baştirîn rê ji bo danîna vê çi ye...? Dixwazin pisporiya xwe bikar bînin da ku milkê dizî vegerînin'

J. zehmetî di ber çavan re dikişand ji ber ku çavên wî bi rengekî bêserûber ber bi bustê tûncê yê xweşik ê patinkirî yê Bodhisattva Padmapani yê bi şêwaza Dvaravati ya li pişt ofîsê ve ronîkirî, bi qasî yek metre bilind, bi pisporî ronî bûn. Ji çavên xwe bawer nedikir. J. dizanibû ku kopiyek bi vî rengî dikare li jûreya şahesera Muzexaneya Neteweyî ya li Bangkokê were dîtin. Dîroknasên hunerê texmîn kirin ku ev peykerê nefes ew qas xweşik bû ku padîşahê Srivijaya perestgehek taybetî ji bo wê li Surat Thani, li başûr, di sala 775-an de çêkiribû. Wî bi zorê nikaribû çavên xwe ji vî wêneyê hêja bibirre. 'Erê, guman nekin J., ew perçeyek rastîn e', Anuwat baldar, şêwirmendê xwe yê dadrêsî qut kir. 'Bi qîmet, nebêjim bê qîmet. Lê tiştê ku mirovan ji min dizîne bi hêsanî ji vê berhema hunerî ya xweş derbas dibe...''

'Tu haya min bi tevahî heye', J. got, dest pê kir ku bi rastî ev axaftin bi çi rê ve diçe.

'Ez diwêrim wisa hêvî bikim' Anuwat hinekî bi şahidiyê bersiv da.

Xanima ciwan a bedew û bêhna xwe, ku tevahiya demê li ser kursiya li aliyê rastê karsaz J. rûniştibû, bi bêdengî li J. temaşe dikir - di çavên J. de ew pir dişibihe celebê ku ji nivînan çêtir dikaribû pereyan bi dest bixe - ji nişka ve peldanka pelê çermê sor a ku li ber wê li ser maseya mermerî ya nerm bû vekir û J., hîn jî bêyî ku tu gotinekê bibêje, komek wêneyên rengîn ên qeşeng ber bi wê ve hejand. Meraq kir, peldank hilda û dîmen ji nêz ve lêkolîn kir. Hema bi lez û bez, ew bi nermî di navbera diranên xwe de fît. 'A 14^e zêrê sedsalê Gautama Buddha, di pozîsyona klasîk a maravijaya mudra de rûniştiye, ku ji hêla marê Naga yê heft-serî ve ku çavên wî bi yaqûtê hatine xemilandin, hatiye parastin... Serhezarek bêkêmasî... Ez texmîn dikim ku ew ji zêrê hişk hatî çêkirin? '

Parêzger bi erê kir. 'Ev wêne çar sal berê bi tesadufek dilxweş hat keşif kirin dema ku peymankarek piçûk rêyek li Ayutthaya fireh dikir. Ew di tabûteke tiryakê de di navbera Wat Suwan Dararam û Phom Pet de, dîwarê bajarê kevin, li nêzî Çemê Chao Phraya, hate definkirin. Ya mayî dîrok e…''

' Bibore, lê te li Ayutthaya got..? Di pirsa J. de eger ne bêbawerî hebe hinek şik hebû.

Anuwat yekser zêde kir: 'Bi rastî, wekî ku hûn bê guman dizanin, hema hema ji çar sedsalên ku Ayutthaya paytexta Siam bû, qet tiştek hêja nehatine parastin. Tenê çend berhemên zêrîn di Muzexaneya Neteweyî ya Chao Sam Phraya an Muzexaneya Neteweyî ya Bangkok de bi dawî bûn. Çend perçeyên bi qîmet ên ku bi mucîzeyî ji Talankirina Mezin sax man, dema ku Burmayan di sala 1767-an de bajar bi erdê re hejand... Binêre, ez vê yekê teqez nizanim, lê ez guman dikim ku eşîrê Wat Suwan Dararam, paşê hilweşîna bajêr. nêzîk bû, ev peyker hate veşartin da ku ew ji nav lepên Burmayan dûr bimîne. Çend Ayutthayayên ku piştî girtina bajêr nehatin qetilkirin, wek koleyan birin rojava û dibe ku bîranîna vî Buddha winda bibe. Divê hûn ji bîr nekin ku hemî pirtûkxane û arşîv û ji ber vê yekê hema hema hemî nivîsên ku li paytextê têne parastin bi agir û şûr hatine hilweşandin. Dibe ku ev wêne ji bîra kolektîf hatibe rakirin. Di dîroka me ya nêz de ev vedîtin yek ji girîngtirîn e.'

J. bi temamî bi vê encamê razî bû. Hucreyên wî yên gewr bi hêrs dixebitîn. Çirayên acîl di nerûnên wî de diçirisîn. Ev ji bo hemî berhevkarên Hunera Kevin a Taylandî Graila Pîroz bû. Ew yek ne asayî û ne mimkûn bû Farang, xerîbekî wek xwe, ketibû vê dozê. Bi matmayîna xwe rasterast ji Anuwat re peyivî:Çima ez ? Çima baweriya xwe bi jêhatiya polîsên Taylandê naynin?'

Anuwat tenê keniya. Ew kenê kurt û ne xweş bû. 'Em tenê bêjin ku hin tevlihevî derketine,' Parêzerê bênav got, çavên wî li pişt camên stûr li wî mêze dikin. ' Berî her tiştî, ev karê hunerî bi rengekî… ne bi tevahî qanûnî kete destê muwekîlê min, ku dikare vê mijarê tevlihev bike. Û ya duyemîn jî sê xebatkarên wî ji aliyê diziyê ve hatin kuştin. Kardêrê min naha di qonaxa muzakere ya girîng a dosyayek destgirtinê ya tevlihev de ye û ji ber vê yekê dikare reklama xirab û bê guman gelek gotegot û gumanên mîna bela winda bike. Malbatên mexdûran niha tazmînateke dewlemend wergirtine û dê bêdeng bimînin. Lê hûn niha fêm dikin ku çima em tam ne dildar in ku banga alîkariya polîsan bikin.'

"Dibe ku hûn li wir xalek hebe," J. ku ji guhên xwe bawer nedikir got.

'Wekî din, û ev dibe ku egoya weya nebaş xweş neke,' çû Mr. Teflon bêserûber, 'Piştî vekolînek xeternak a berbiçav, me neçar ma ku em encam bidin ku ger em bang li karûbarên we bikin, em ê bi xetereya herî hindiktirîn şansê serfiraziyê ya herî mezin hebe ... '

Ger J. şok bû, wî ew nîşan neda. Anuwat bi zelalî li wî temaşe dikir û J. nexwest ku li qertên wî binêre, nexasim ku wekî qeşengek were dîtin.

'Ez ê bi we re qertên vekirî bilîzim…' dagirtî Mr. Teflon yekser. 'Lêkolîna piçûk a ku min di kesayeta we de kir wêneyek ku bi rastî ji min re ne balkêş derxist holê. khun Lêbelê, Anuwat bawer dike ku behremendiya weya bêserûber, behremend û awayê xebata weya ne ortodoks bi zanîna weya bêkêmasî ya qadê û baldariya weya xurt a li ser encaman tê telafî kirin. '

J. bi rastî nizanibû gelo divê ew ji vê şîroveyê qet dilşikestî bibe yan na. Wî di paşerojê de gelek karên neasayî girtibû ser xwe, lê ev daxwazek pir neasayî bû. Ji aliyekê ve ji bilî dîtina vî wêneyî bi çavên xwe tiştekî din nedixwest, lê ji aliyê din ve, eger mirinek hebûya, ev ne karê ku ew bi kelecan li benda wê bû bû. Ger yek tişt hebûya ku wî di salên xwe yên dirêj û carinan dehf li Taylandê de fêr bibûya, ew bû ku bi çi rengî be, di navbera xwe û xetereya potansiyel de bi qasî ku gengaz dibe dûr bigire. Sedemên wî yên vê yekê hebûn. Anuwat hinekî dudiliya wî dît. 'Ez fêhm dikim ku ev peywirek taybetî ye, lê ev yek bi berdêlek bi comerdî, ez diwêrim bêjim pir bi comerdî tê: 10.000 Serşok her roj plus lêçûnên dravdanî û 250.000 Serşokên din piştî radestkirina peykerê. Destek drav, bêyî agahiya acizker a rayedarên bacê yên Taylandî...' J. dîsa di navbera diranên xwe de fît. Ev ne kêmasiyek bû, lê ji bo karekî weha xelatek hêjatir bû. Ev jî destûr bû, ji ber xetereya ne kêm a li ser jiyan û lingan. Wî îdia kir ku bi zor difikire û ji wî re deqeyek tije girt ku tevbigere...

'Ez dijwariyê qebûl dikim,'ew rast, rast peyivî'lê ez dixwazim pêşkeftinek li ser lêçûnên xwe yên 50.000 Bath, mijarek piştrastkirina baweriya hevbeş. Ez texmîn dikim ku ev ne pirsgirêk e ...? '

Bê pirsgirêkê "Anuwat piştrast kir û dema ku bi kurtî destê modela li kêleka xwe hejand: "Biraziya min Anong li vir dê mîna têkilî di navbera min û te de tevbigerin. Ew mûçeyên we saz dike û hûn wê bi rojane digirin biroj. Ger pirsên we hebin, ji kerema xwe bi wê re têkilî daynin. Ma hewce ye ku were gotin ku ez hesabê weya bêkêmasî dikim?' Gava ku xwe amade kir ku rabe, wî bi lêpirsîn li J nihêrî.'Xwezî, wê hingê ya ku dimîne ev e ku ez ji we re di lêgerîna we de serketinê dixwazim. ' Anuwat ji nişka ve rabû û çû, bi rêzdar re. Teflon, yekser ofîsa.

Bêdengiyek nebaş hebû ku bi şikir ji pirsa Anong hat şikandin 'Tu dixwazî ​​tiştekî vexwî? ? '

'Heye, min digot qey kes wê nepirse,J keniya.Heger hebe hebe, tenê bîrayek qeşa-sar bide min. Û ji kerema xwe bêyî kulîlkên berfê… '' Yek ji adetên gelek Thais Farang, ku ew bi hemû dilê xwe nefret dikir. Anong di deriyekî re derbas bû ku J., ku ji nêz ve wê dişopand, texmîn kir ku bar e. Û ew bû. Difikirî, bi naletê spehî ye, û bê guman wî ne tenê qala vê jûreya xweş a bi sofeyên çermê golikê spî yên vexwendî û pencereyek dîwar bi dîwêr ku dîmenek balkêş a Bajarê Melaîketan pêşkêşî dike, nedikir. Panoramayek fireh û bi heybet a daristana tevlihev a asfalt û betonê ku di bin tîrêjên bêdawî yên Koperen Ploert de diqelişe û heya asoyê dirêj dibe. J. ber bi pencerê ve çû û li bajêr mêze kir.

'Bibandor, ha?Wê got, cama xwe da destê wî.

'Belê, ne bi rastî,' wî bersivand. 'Hûn dizanin, ew xapandin e. Ji dûr ve, ev bajar hinekî dişibe we: pir balkêş û tije soz. Bajarê Milyaketan xwedan asoyek e ku soza bihuştê dide. Paqij û paqij li hember ezmanê şîn ê zelal silhoeted. Lê gava ku hûn nêzîk bibin, divê hûn li vî bajarê ku ji hêla pere û hêzê ve hatî xerakirin, bi berdewamî li ser lingên xwe bin, da ku nekeve şêt.' Wî difikirî ku wî dîmenek kenê tinazkar dît ...

J. bala xwe dayê ku dîwarên ebonî yên bêkêmasî yên barkirî bi wêneyên ku Anuwat bi serbilindî bi Mezinên Împaratoriyê re poz danîbûn: siyasetmedar, rêvebir, lê di heman demê de leşker û efserên polîsên bi stêrk jî. Helbet di heman demê de wêneyên mecbûrî yên ku bi gelemperî wekî kesayetiyên TV-yê têne binav kirin jî hebûn, ku di wan de, bi nerîna J. ya mutewazî, diviyabû ku meriv li her kesayetiyek bi pîvazek mezin binihêre, nemaze di nav wan de, bi rengekî sivik û zehf. medya Thai vulgar. Ne bê sedem bû ku di malên wî de yek televîzyonek jî tunebû. Çend caran ku J. neçar ma ku li pêşangehek TV-ya Taylandî temaşe bike, wî difikirî ku ew halusînasyonê dike û bi hişkî pê bawer bû ku hindek xeraban tozek ku hişê xwe diguherîne di vexwarina wî de tevlihev kiriye... Armanca van dîwaran eşkere bû ku bandorê li mêvanan bike. ku wan bifirînin. Bi tenê yek peyam: khun Anu çi kesek bû, divê di vê yekê de şaşfêmkirin çênebe... Ji ber vê yekê J. hê bêtir matmayî ma ku di vê Galeriya Mezin û Hêj Mezin de yek wêneyek hunerî an firoşkarek antîk tune bû. 'Aşiqê cudaxwaz!'fikir J.'An jî dibe ku ew bijartî ye ...' dema ku ew li yek ji cîhên rûniştinê yên rehet rûdinişt, bi birra xwe ya bêkêmasî ya Leo di dest de.

Anong li tenişta wî rûnişt, peldanka di destê xweyî manîkurkirî de. Çokên wê ne dûrî yên wî bûn û serê wê hinekî xwar kir ku rasterast li çavên wî nerî. Porê wê yê reş ê satinî demekê milê wî firçe kiribû û bîhnek bêhneke bêhêz lê navdar ket pozê wî. Wê bi pirsiyarî li wî nihêrî. 'Belê lawo: Fikrên xwe rast û çavên xwe xwar bihêle. Li jinan nerewa nenêrin. Daxwaza bedenî mirovî tevlihev dike. J. bêyî dilxwazî ​​ev rastiya destpêkê ji Buddha anî bîra xwe berî ku ew bersiva awira wê ya dijwar bide.

'So girl,' wî bi kenê wî yê herî balkêş got. 'Tu dikarî min hinekî ronî bikî? Ka em dest pê bikin ka kî ji hebûna vî peykerî dizanibû...''

'Belê, ew hêsan e: mamê min, xaltîka min û ez. Li derve em tenê sê kes bûn khun Narkkarphunchiwan, parêzerê pargîdaniyê ku tenê li vir bû û bê guman peymankarê ku ew dît jî agahdar kir.. Mixabin, ew peymankar di qezayek trajîk de li cîhê avakirina xwe mir, kêmtir ji hefteyekê piştî ku wî peyker radestî mamê xwe kir. Karmend û nobedarên malê haya wan ji esl û qîmeta vê peykerê tunebû.'

'Tu eleqeya mamê te bi vî karî re tune bûdsqezaya wê peymankar? '

Ew bi rastî ji vê pirsê şok nebû. 'Hûn ê bi xwe ji wî bipirsin ...''

'Zarokekî wisa xweş wek te mamê te yê delal nexapîne, ez hêvî dikim?' J. fikirî ku wî ji bo bîskekê ferqek sivik dît, lê awira wê ya tund kir ku wî ji henekên din dûr bixe. 'Axaftina ewlehiyê, ew çawa hate saz kirin? '

'Du cerdevan di sîstema bîst û çar saetan de, heft rojên hefteyê. Nobedarên asayîşê heşt saetan dixebitîn û di nava 24 saetan de 3 noqteyên malê digeriyan. Yek ji cerdevanan çavê xwe li çavdêrên kameraya ewlehiyê digirt û yê din jî berpirsiyar bû ku mêhvan bikeve hundur û derkeve û kontrolên ewlehiyê. Wî deriyê ku têra xwe mezin e ku ji teqîna otombîleke bombebarkirî rizgar bibe û bi deriyekî ewlehiyê yê betona bihêzkirî ye ku hemû serdan jê re derbas dibin berî ku karibin di deriyê rastîn re derbas bibin.'

J. bi nermî di navbera diranên xwe de pif kir: 'Belê, ew bandorker e…'

Anong dersa xwe bi nerazî berdewam kir: 'Vîlla bi temamî bi dîwarekî 3 metre bilind hatiye dorpêçkirin û pê hatiye çêkirin têl razor, têlên birîz û stûr, di navbera wan de têlekî zindî tê pêçan. Du Float Mans yên dilxwaz li baxçe geriyan. Me ew wek kevirekî mirî, jehrî dîtin. Xanî û baxçe bi tevahî ji hêla pergalek sofîstîke ya bîst û pênc kamerayên ewlehiyê yên hevrêz ve têne vegirtin. Di hundir de donzdeh kamerayên din hene. Xuya ye ku ew ne bêguneh bûn ji ber ku di roja diziyê de ew hemî seqet bûn, bêyî yek îstisnayê, û tomar jî bi qasî nepenî winda bûn. Em guman dikin ku ev yek ji aliyê yek ji kesên ewlehiyê ve hatiye kirin, lê em nikarin vê yekê îspat bikin. Hemî pencere û derî bi sîstema alarmê hatin ewlekirin. Ji xwe peyker bi qutiyeke camê ya fîşekan a bi sansorên zextê yên hi-tech û parastina lazerê dihat parastin.'

'Li kolanan kamera hene? '

'Na, şêniyên vê taxê ji nepeniya xwe bi fikar in.'

'Ez dikarim biçim wir' J. got, 'lê ew e - pardon le mot - Xem dike ku hem pergalên derve û yên hundurîn di dema diziyê de têk çûn. Li ser rûyê erdê çawa dibe ku ev yek biqewime?'

"Lêpirsînek berfireh a ku yekser piştî dizînê ji hêla kesên pargîdaniya me ya ewlehiyê ve hate kirin, bi rengekî berbiçav nîşan da ku her tişt bi destan ji malê hate qut kirin."

'Ji ber vê yekê ew çarçoveyek dem dide me? Em dikarin dema ku dizî û cînayet pêk hatine diyar bikin."

"Ne bi rastî, na, min ji te re got kaset winda bûne."

'Erê, erê, min ew ji bîr kir, bibore.'

Ger alîkarekî navxweyî hebûya, dibe ku ew yek ji kesên ewlehiyê bûya, J. fikirî, lê çima wî destûr da ku bêyî şer were îdamkirin? J. rabûbû û dest pê kiribû li dora odeyê gerîya. 'Ma tiştekî din hat dizîn? Tiştek, tiştek, hema tenê tasek hêk?'

''Na,' Anong bi hişkî got. 

 'Bê guman?'. Bi lêgerî li wê nêrî.  

'Ji sedî sed...Min bixwe bi mamê xwe re envanterê kontrol kir. Me her tişt du caran kontrol kir. Bi rastî ji derveyî wêneyê tiştek kêm nabe.'

J. bila ev agahî ji bo bîskekê binav bibe. Ji tiştên ku wî bihîstibû, wî jixwe dikaribû bigihêje encamê ku ev karek pir profesyonel bû. Bê guman ne di destê amatoran de bû ku vê pergala ewlehiyê bişkînin. Lêbelê, wî di heman demê de dizanibû ku ne yek dizek li devera mezin a Bangkok, ne jî li Taylandê, dê têra xwe dîn nebe ku milkê wan yê herî bi qîmet jê bistîne. khun Anuwat bi dizî…. Bi ser de jî, tiştek li Jê aciz bû. Ew hestek nediyar, lê acizker bû, mîna kulîlkek ku ketibe çora te... Diz bi qestî tenê ev yek wêne kiribûn hedef. Ger tenê çar kesan li ser vê gerstêrkê haydar bibûna ku ew li vir e, dê pirs ev be ku wan ê çawa ji hebûna vê hunera awarte zanibe...

'Baş e, ev sê daxwazên dawî ji min re dihêle: Ma ez dikarim bîrayek din vexwim? Tu dikarî hejmara telefona xwe ya malê bidî min û îro min bibî cihê sûcê?''

Ez bêtir ji te hez dikim…..