Ez Thai me!
Merasîma mezûniyetê li Zanîngeha Chulalongkorn li Bangkok (Jaem Prueangwet / Shutterstock.com)
Gotina Princess Máxima di Adara 2007 de ku de Nasnameya Hollandî tune, bû sedema nîqaşên mezin û bû destpêka nîqaşek tund. Du kom derketin holê: yên ku bi nasnameya Hollandî ya taybetî bawer dikirin û yên ku wê ramanê red dikirin.
Tayland bi zor vê nîqaşê nizane, hema hema her kes, di nav nifûsê de bi tevahî, di derdorên perwerdehiyê de û nemaze di nav elîtan de, texmîn dike ku tiştek wusa heye. thainess, nasnameya Thai, ku jê re ความเป็นไทย (khwaampenthai) bi nav kirin. Her Thai di jidayikbûnê de wiya distîne, bi vî rengî, û pê re mezin dibe. 'Komîsyona Nasnameya Neteweyî' vê yekê dişopîne.
Biyaniyek dê thainess ne mimkûn e ku têbigihîje
Aliyek girîng a thainess ew e ku ne mimkûn e ku biyaniyek wê fêm bike û ji ber vê yekê pir caran rexneya biyaniyek li Taylandê bi şîroveya 'hûn nikarin Taylandê fam bikin' tê red kirin. Li ser forumek ji Bangkok Post Di bin daxuyaniya 'Farang nikare bizane' de nîqaşeke tund derketiye Thainess'. Ez naxwazim şîroveyek ji Cha-am Jabal bigirim:
"Berevajî pêşgotina gotarê di derbarê nemimkûniya farangan de ji bo têgihîştina Taylandê ("Farang nikaribe bizanibe - her çend ew fêm bikin," Bangkok Post, 31 Tebax), Taylandî pir caran neçar in ku berê xwe bidin farangên ku li aliyê din ê dijîn. dinya li ser welatê xwe fêr bibin, wek ku me di gelek dozên gendeliyê yên payebilind de û hem jî di naskirina nexweşiyên civakî yên din de, bi taybetî di warên mafên mirovan û bazirganiya mirovan de dît.
Taylandî bi gelemperî nekarin li ser welatê xwe fêr bibin, ew pir kûr di nav taybetmendiyên Thai-nessê de ne ku rê li wan digerîne ku li rastiyê bigerin. Ew ji hêla xurafetî, girîngiya wêneyê li ser maddeyê û lihevhatina civakî li ser rastiyê, toleransek xwezayî ya nexweşiyên civakî, û dilxwaziya ku li şûna çareserkirina pirsgirêkên gemar bi serê xwe de tiştan bişoxilînin asteng dikin.
Farang ji gelek aliyan ve ji bo Taylandê sermayek in, di nav de nêrîna wan a objektîf a civaka Taylandî ku rastiyên eşkere yên ku bi gelemperî ji Taylandiyan re nayên dîtin eşkere dike.'
Ji bilî vê, ez ji mijara xwe dûr dibim.
Carekê min bi hevalekî Taylandî re li ser Bûdîzmê nîqaş kir. Carekê wê bi bêhêvîtî got: "Tu nikarî bûdîzmê fam bikî ji ber ku tu biyanî yî!" Min jê re got: "Lê Buda bi xwe jî biyanî bû." Wê: "Ew ne rast e, Buddha Taylandî bû!" Ji bo Thai tê wateya thainess hemû baş û ne-thainess hemû xerab.
Têgeha nasnameyê bi gelemperî tê bikar anîn da ku hûn li hember yê din bisekinin
Em dikarin nasnameya xwe (xwe-wêneya xwe û wêneyê armanc) binav bikin, ew subjektîf e. Tesbîtkirina nasnameya Holandî, objektîfbûnê ferz dike. Daxuyaniya hevpar a herî mezin, komek taybetmendiyên Hollandî, bi hejmara mirovên Hollandî ve, bi piçek çand, dîrok û hunerê ve hatî dabeş kirin. Ew wekî çalakiyek zanistî baş e, heya wê gavê ku em kesek holandî ya rasthatî, takekesî ji bo wê hesab bikin.
Wekî din, têgîna nasnameya Holandî an Taylandî bi gelemperî ji bo dijberiya yê din, ji bo balkişandina cûdahiyan, xêzkirina xêzên dabeşkirinê, pir caran bi rengek exlaqî, baş an xirab, tê bikar anîn. Tiştê ku ez di edebiyatê de pê re rû bi rû hatim ev e, bo nimûne: Holandî bi qasî Japonan li hember desthilatdariyê ne xizmetkar in, em hinekî anarşîktir in; ne bi qasî îtalîyan dilşewat in, em bêtir li erdê ne; ne bi qasî Brîtanîyayê hişktir, lê bi qasî Amerîkiyan xweştir û ne bi felcbûnê re rûbirû ne, lê pirtir.
Di nîqaşa li ser thainess van cudahiyan, hesta 'em' û 'wan' hîn bêhtir tê xêzkirin. Ev her du alî, bilindkirina nasnameyeke netewî bo pîvaneke zêrîn û meyla bikaranîna wê nasnameyê ji bo dijberiya “ya din” e, ku damezrandina nasnameyeke wiha nexwestî dike. Peyama nepenî her gav ev e: heke hûn pîvan û profîla diyarkirî ya 'nasnameya Hollandî' negirin wê hingê hûn ne kesek Hollandîyek rastîn in, û heman tişt ji bo nasnameya Thai jî derbas dibe.
(tristantan / Shutterstock.com)
Thainess ji bo balkişandina hêza bêkêmasî ya padîşah hate bikar anîn
Ew xislet an taybetmendiyên ku kesek Taylandî dikin çi ne? Hin dibêjin ku Taylandî aştîxwaz in, hinên din jî ku nasnameya Taylandî bi perizîna sê stûnên 'netew, ol û padîşah' ve girêdayî ye, digel ku ol hema hema her gav behsa Budîzmê dike. Lê ev têgihiştin çawa çêbû thainess hate damezrandin û gelo ew hîn jî li Taylandek pir cihêreng û nûjen tê bikar anîn?
Di bin monarşiya mutleq, ji padîşah Rama IV (Mongkut) heya Rama VII (Prajadhipok), Tayland bi Hêzên Rojavayî re rû bi rû ma ku ji wan hêmanên teknîkî û aborî qebûl kirin da ku serxwebûna Taylandê misoger bikin. Di heman demê de, aliyên thainess hate guherandin da ku ji tawanbarkirina barbariyê dûr nekevin.
Thainess bi nîşandana rîtuelên padîşah, ji bo pêşvebirina hêza mutleq a padîşah, û dabeşkirina pêwîst a nifûsê li çînan hate bikar anîn. tekez kirin. Refaha gel ji nêz ve bi hêza padîşah ve girêdayî bû. Bûdîzm piştgirî da vê nêrînê û di perestgehan de ji aliyê rahîban ve dihat gotin.
Prince Damrong Rajanubhap xwedan nêrînek hinekî cûda, û nûjentir bû thainess. Wî wekî sê stûnên exlaqî yên gelê Taylandê bi nav kir "hezkirina serxwebûna neteweyî, tolerans û lihevkirin an asîmîlasyon".
Piştî Şoreşa 1932; Netewe, Ol û Qral
Piştî şoreşa 1932, dema ku monarşiya destûrî hate afirandin, di ramanên ku thainess wateya. Rewşenbîran ev fikir parast ku, tevî guhertinên siyasî jî, padîşahtî û bûdîzm di bingehê xwe de mane. thainess aîdê wê bû û ku dîroka 'nijada taylandî' îspat kir ku ev rewş ji padîşahiya Sukhothai (sedsala 13-an) ve weha bû.
Di sala 1939-an de, serokwezîrê ultra-neteweperest Plaek Phibunsongkraam biryar da ku navê kevn, tevhev, welat, 'Siam', bi 'Tayland' biguherîne da ku destnîşan bike ku divê nirx û çanda Taylandên Navîn ji bo tevahî bicîh bibe. welat. Di sala 1945 de Pridi navê 'Siam' vedigere da ku nîşan bide ku ew bi welatek pirreng û cihêreng bawer dike ku tê de hemî etnîsîte dikarin cîhek bibînin.
Di sala 1949 de, piştî derxistina Pridi, Phibun bi teqez navê 'Tayland' destnîşan kir û di bin ala netewe, ol û padîşah de dest bi kampanyaya 'verthaization' ya welêt kir. Bi awayekî îronîkî, Phibun bi biryarnameyê cil û bergên kevneşopî yên Taylandî û karanîna betelê qedexe kir, û ji mêran re pantol û ji jinan re kincan destnîşan kir, di heman demê de ramûsana xatirxwestinê ji zilamê serê sibehê re ferz kir. Ji dor thainess axaftin!
MR Kukrit Pramoj di vê dîtinê de kesayetek pêşeng bû. Di pirtûk û rojnamegeriya xwe de, wî nêrîna ku padîşah û malbata padîşah hewce bû, û her dem, ji bo miletê Taylandî aştiyane, îstîqrar û bextewar be, pejirand. Û ji ber ku padîşah, wekî Budîst, nirxên Budîst diparêze, desthilatdariya wî her dem exlaqî û demokratîk bû bêyî kontrol û hevsengiyên.
MR Kukrit gelek behsa demokrasî, maf, azadî û wekheviyê kir, lê pê hesiya ku tiştekî wiha divê di nav çi de çêbibe. thainess destnîşan kirin. Wî dît ru thi stran thi tam, 'bilind û nizim zanibin' an 'cihê xwe zanibin' wekî fezîleteke girîng e thainess. Xwezî wî lê zêde kir ku 'hurmet' û 'nefsbiçûk' jî pir "Tayi" ne.
(Prapat Aowsakorn / Shutterstock.com)
Baweriyên kevn ên li ser thainess bi rastiya civakî re dest pê dike
Zarokên Mislimanên Taylandî bi destên zarokên Tay Budîst li ber deriyê bajêr bi sembolên qralî hatin girtin.
Ji salên XNUMX-an û vir ve, Tayland her ku diçe dest bi guheztina civakek pir cihêreng û tevlihevtir kiriye. The term thainess ji bo piştgirîkirina avahiyek hiyerarşîk a kevnar bi balkişandina taybetmendiyek 'dekor, ziman û etîka Taylandî' her ku diçe zêde tê bikar anîn.
Vê yekê çu cîhek ji çîna navîn a Taylandî re nehişt ku bêtir mafên siyasî û bêtir kontrol li ser dabeşkirina dewlemendiyê dixwest. Baweriyên kevn ên li ser thainess bi rastiya civakî re her ku diçe zêdetir li hev dikevin.
Di modela kevn de thainess, ku tê wateya hiyerarşiyek hişk organîze, çîna jorîn xwedî erka piştgirî û dilovaniyê bû ji yên li jêr wan re, yên ku di encamê de dilsozî û arîkarî pêşkêş dikirin. Guhertinên civakî ev modela bêkêr kirin, lê ew rêwerzek ma.
Têgihiştina kevneşopî thainess di heman demê de ji bo çareserkirina pirsgirêka eslê 'nijadî' jî pir bisînor bû. Gelek zext li gelek gelên cuda yên Taylandê dihat kirin ku bibin 'Tay' û thainess hembêzkirin, bi hemû tiştên ku ev tê. Ev her ku çû girîngtir bû ji ber ku burokrasiyê destê xwe dirêjî hemî quncikên Taylandê kir. Ev yek bû sedema pirsgirêkên mezin, bi taybetî li Başûrê Misilmanan.
Yên ku li gorî wêneyê îdeal najîn thainess gelek caran hatin îstismarkirin, ji mafan bêpar hatin hiştin û rastî tinaz û şîdetê jî hatin. Ew ber bi peravê ve hatin avêtin. Thainess bû astengek ku rê li ber Taylandî bigire ku xwe bi guhertinên bilez û kûr ên civata xwe re biguncînin.
Guhertinên di avahiya Taylandê de bi gelemperî wekî un-Thai têne binav kirin
Piraniya Taylandiyan bi vê yekê bawer in thainess xwedan nirxek bêhempa ye, ku bingehê wê bi sedsalan bêdestpêk bûye û ji bo têgihîştina Taylandîbûnê pêdivî ye. Zarok bi vî awayî fêr dibin: li dibistanê, li malê û di medyayê de. Guhertinên civakî, aborî û avahiya çandî ya Taylandê bi gelemperî wekî un-Thai, wekî tevgerek nenormal têne binav kirin.
Ciwanê ku guhê xwe nade kesekî mezin, kesê li ser piyana jêr nêrdewanê ku rêzê ji kesekî bilind re nagire, kesên ku zêdetir maf û azadiyan daxwaz dikin, ev hemû gelek caran bi bangewaziyê wek tevgerek xelet têne mehkûm kirin. thainess. Thainess weke nirxeke ku li gorî xûy, tevger û axaftinê dikare were qebûlkirin an redkirin tê dîtin.
Di serî de artêş û elît xwediyê vê fikrê ne thainess barrakirin. Ez carekê bi Taylandiyekî re axivîm û di germahiya nîqaşê de min got: "Tu dişibî komunîstekî!" "Qet nebe," wî got. 'Ez Taylandî me!' Tay û komunîst bi tevahî ji hev cuda ne.
(nattul / Shutterstock.com)
Li ser malperan gelek pesn û pesn didin thainess
Ez çûm çend malperên Thai ku ew wêne tê pejirandin. Pir pesn û pesindan thainess Bêyî ku ji bilî 'netew, ol, padîşah' zêde şirove jê re bê kirin. Li wateya lêgerînê bigerin thainess rêwîtiyek di nav sembolan de ye, indoktrînasyon, rasterastiya siyasî û pêşdarazî, bi dilxwazî û bê îrade. Ez çend mînakan bidim:
• Tayland baş e en Civaka Taylandî ji hêla hevaltiyê ve tête diyar kirin,
• Tenê celebek 'tayness' heye: çanda Taylandî ya çîna jorîn a ku standardek rast û rewa destnîşan dike.
• Divê hemî endamên her nijad an komek etnîkî li Taylandê 'bibin Thai' berî ku ew bibin beşek ji neteweyê.
Thainess ji bo xwerû tê girtin û ji ber vê yekê bi rastî nayê danûstandin. Min tenê malperek bi rexne dît; Mamosteyek ji Îsaan li wir têkoşîna xwe ya ji bo bibe 'Tayiyekî rastîn' ku heta îro bi ser neketiye, bi talanî nivîsand. "Ez pir tarî me û devokek sivik im." Di heman demê de ez rastî nirxandineke deh pirtûkên zarokan hatim, ku ji bo lihevhatina şerê li Başûr hatibûn amadekirin. lê ku bi awayekî nazik di gotin û wêneyê de serweriya thainess derxistin pêş.
Zilamekî misilman bi awayê Taylandî silav kir.
Zarokên Tay Budîst ji zarokên Taylandî yên Misilman dirêjtir, xweşiktir û bi cil û bergtir in. Ew her gav zarokên Bûdîst ên Taylandî ne ku pêşengiyê dikin. Perestgeh ji mizgeftan diyartir in. "Tayi" bi "Tayiyekî Misilman" silavê nade.selam' lê bi yek 'wai û sawadee'.
Her pênaseya 'nasnameyeke netewî' ya taybet kesên ku mafê wan jî jiyaneke birûmet heye, ji derve dihêle. Ev ji bo 'nasnameya Hollandî' re derbas dibe û ji bo nasnameya Taylandî hê bêtir derbas dibe: thainess.
Ger Tayland ramana tirsnak e thainess Ger hûn dev jê bernedin, di vê civata ku bi lez û bez diguhere û cihêreng de nakokîyên girantir ji holê ranabin. Niha dibe têgihîştin thainess tenê ji bo domandin û meşrûkirina têkiliyên desthilatdariyê yên heyî tê bikaranîn.
Avkanî
Saichol Sattayanurak, Avakirina Ramana Serdest a li ser 'Tayness' û 'Rastiyê'.
Ji hêla 'Thainess' ve hatî çêkirin, Zanîngeha Chiang Mai, 2002.
Paul M. Handley, Padîşah Qet Dikenî, 2006.
Malperên cihêreng.
Gotara balkêş. Min wê demê ew beşdariya Cha Am Jamal jî xwend û dûv re fikirîm (û hîn jî dikim): "neynûka serê xwe".
Xweşbextane, bi saya Înternetê û medyaya civakî, ew kompleksa serdestiya Thai ya xelet di nav nifşa nû de dest bi kêmbûnê dike. Wan jî pê hesiyane ku roj ji qûna her Taylandî dernakeve. Bê guman piştî salek xwendina li Ewrûpa an Dewletên Yekbûyî (berguhêz), ew têne malê ku di gelek rewşan de ji bo çareserkirina pirsgirêkan erebe tê danîn ber hespê.
Ez dikarim "Hûn ji Thainessê fêm nakin" tenê wekî pesnek bibînim û min carekê ji hevalek re got. Min lê zêde nekir: “Mebesta te pergala patronajê, nebûna dadmendiya ji bo hemûyan, biyanofobî, gendelî, çavbirçîtî û newekhevî, ew celeb Taylandî ye? Na, ez wiya fêm nakim”
@Tino,
Li vir nêrînek balkêş ji Voranai Vanijaka heye! Ji bo gotara tevahî binêre: http://www.chiangmaicitynews.com/news.php?id=1097
Pêşnîyarîya bedelê
Mirov li ser Thai û Farang diaxivin mîna ku ew du celebên cûda ne, û wusa dixuye ku qebûl dikin ku Rojhilat Rojhilat e, Rojava rojava ye. Çima wisa ye? Ma hûn difikirin ku ew dikare biguhere? Ma Thainess, laîkbûna wê ya eşkere, tê îstismar kirin da ku mirov xwe xwerû hîs bikin û xwediyê hin ramanan bin?
Em ji heman cureyê ne; ferq tenê ew e ku meriv diçe salonên masajê û meriv diçe baran, lê ji ber heman sedemê. Rojhilat dibe ku rojhilat be. Rojava dibe rojava. Lê mirov mirov in. Taylandî, mîna îngilîzî an Amerîkîbûn an çînîbûn, bê guman tê îstîsmarkirin da ku mirov xwe bi xwe vehesînin û hin ramanên xwe hebin - her tiştî, kîjan welat taktîka neteweperest a "em ew qas taybetî ne" bikar neynin da ku xwe bi xwe xweş hîs bikin. nefreta rasterast li dijî yên din û bi "ramankirina komê" nifûsê li ser lingan bihêlin? Pir caran pirsek tê pirsîn: Ma biyaniyan dikarin Thainessê fam bikin? Bersiv ev e ku meriv netewand, tewra Taylandî jî ji Thainessê fam nakin. Dîsa, meseleya xwenasînê ye.
Nekêşbar
Jan Greep,
Girêdana jorîn ji min re naxebite. Girêdana jêrîn dike: https://www.chiangmaicitylife.com/clg/our-city/interviews/interview-voranai-vanijaka/
Op https://thisrupt.co/ hûn dikarin gelek beşên ramanên wî bixwînin.
Bi ya min, têgîna 'Tayness' tenê hevwateyek xweştir a têgîna (neo-)feodalîzmê ye.
Heya niha îcadeke pir serketî ya esilzade, artêş û dewlemendên nû ku bi awayekî feodal rê li ber xwe bigirin.
Bi zêdebûna gihîştina înternetê û bi vî rengî agahdariya ji derveyî welat, û derketina medyaya civakî ya ku ne an jî bi zorê di bin kontrola hukûmetê de ne, dê ferzkirina 'Thainess' her ku diçe dijwartir bibe.
Gotara baş Tony. Min vê dawiyê bi mamosteyekî zanîngehê re sohbetek kir.
Wî di jimareke mezin a biyaniyên ku li Taylandê dijîn de li erozyona nirxên kevneşopî yên Thai û civaka bi lez diguhere geriya.
Sedema vê yekê jî ji bo me kesên demdirêj peydakirina destûra rûniştinê zehmet bûye.
Ez difikirim ku çîna jorîn pir baş fam dike ku hebûna biyaniyan jî Taylandiyan jîrtir dike.
Vegera hevjînên Taylandî yên ji derve jî di vê yekê de rolek sereke dilîze.
Vana tecrube kirine ku jiyan li welatên ku xizmetên civakî lê giran in çawa ye
wê bêtir piştrast bikin
ruudje
Vê gotarê bi eleqeyek mezin bixwînin. Bi rasthatinî, ramanên Thainess ne ew çend xerîb in. Ez di heman demê de bi têgînek ji salên 70-an li Hollandayê, têgeha 'civaka çêker' re dişibin hev dibînim. Bi taybetî jî li gorî îdeolojiya xwe ya sosyalîst divê civak bi destwerdana hikûmetê heta çi astê bê guhertin.
Niha elîta Taylandî guhertinê naxwaze, lê belê li gorî îdeolojiya xwe jî hewl dide ku kevneşopî û têkiliyên civakî yên 'kevn' biparêze. Hema hema li her welatî, elît ji guhertinê ditirsin ji ber ku ew ditirsin ku hêzê winda bikin. Ev di perwerdehiya li Taylandê de jî xuya dike. Guhertin pêk nehatin ji ber ku elît li ber diran û neynûka xwe heye û dê li ber xwe bide. Ne bi eşkereyî lê bi bandora wan heye.
Partîyek li welatekî guhertinan naxwaze û ya din (muxalefet) di herdu rewşan de jî bi dîtina min şerekî asayî ji bo desthilatê ye.
Bi tevahî rast e ku Taylandek navîn xwedî ramanek rastîn e ku Buddha bi eslê xwe ji ku hatî.
Sala borî ji çend Taylandî pirsîn ku Buddha ji ku derê hatiye / ji dayik bûye.
Wan li ser Kamboçya, Tayland û Myanmarê behîs kirin.
Ji bo me rojavayiyan nayê xeyalkirin.
Bawer bikin ku her Mesîhî / ne-xirîstî dizane ku Jesussa ji ku derê hat/jidayik bû.
Pojin; Çi eleqeyek sînordar e ku mirov ewqasî bi Buda bawer bike û nizane ew ji ku hatiye!
Paşê jî li ser nemane malbata qral jî pirsî, ew ji Bommiphol wêdetir naçin !!!
Ciao, Pedro û hwd.
Di derbarê navên padîşah/malbatê de, ez difikirim ku ew çend çîrokek xurt e. Ev 6 sal in ez bi heval û keça xwe re li Îsanê dijîm. Yên din ên malbatê jî ne dûr dijîn, ku em gelek wext li wir derbas dikin. Bi taybetî di Isaan de, malbat 1 e û dûv re tiştek nayê û paşê hûn tê. Dengek bêaqil e, lê wusa ye. Lê her roj ez mezin û zarokan dibînim ji herêmeke ku kêmxwendî û kêm zanîn tê dîtin. Ez garantî dikim ku tiriyê herî piçûk, hema hema 7 salî, dê tevahiya malbata padîşah ji A heta Z bêkêmasî bistirê.
Min di van demên dawî de li vir gelek çîrokên zêdekirî dixwînin ku dixuye ku ji bo derxistina tiştekî hatine nivîsandin. Ev tenê ne rast e
Gotara xweş.
Berî her tiştî min ji hevala xwe ya Taylandî pirsî gelo ew dikare ji min re bibêje Buddha li ku ji dayik bûye?
Wê tavilê fêm kir ku ez hewl didim ku wê biceribînim û pêşî Kamboçya û dûv re jî Viyetnam got. Eşkere ye ku Buddha di jiyana wan de girîng e lê ew bi rastî di derheqê wê de tiştek nizanin. Min gelek caran pirsên sade pirsîn wekî: Paytexta Manila kîjan welatî ye, û yek ji bersivdaran bersiva rast neda.
Ew li vir li dibistanê çi fêr dibin??
Ez Taylandiyan bêtir wekî lêborînek dibînim ku bêaqiliya xwe veşêrim.
Ez bi rêkûpêk peyva çavnebariyê dibînim ji ber ku farangê li ATM-ê ji ya Thai bêtir baht ji makîneyê distîne û ew farang dikare jinên bedewtir bistîne.
Lê ez bawer dikim ku sadebûn û kêmbûna perwerdehiya wan pirsgirêka herî mezin e.
Ma kes dikare ji min re bêje ka kîjan dahênana mezin ji Taylandê tê?
Heya nuha min tenê di cil, saet, têlefonên desta û hwd de xebata kopiya çêtir a markayên naskirî dîtiye.
Ew bi sadebûna xwe û bextewariya xwestinê re têdikoşin, lê fêm nakin ka meriv çawa wê bigihîje.
Ez fêm dikim ku ew dixwazin çand û edetên xwe biparêzin, lê dema ku ez analîz dikim ez nêzikî formek komunîzmê dibim.
Ez tenê ditirsim ku di nav çend salan de ev yek ji bo tûrîzm û siyasetê bibe sedema bûyerên ne xweş. Li benda teqîna bombeyê ne.
Di wê gavê de, hemî qaîdeyên Thainess têne avêtin û ew her kes ji bo xwe ye.
Ew li dibistanê fêr dibin, dibe ku ji bîr bikin? Nert hevala min ceriband. Wê pêşî Endonezya, paşê Fîlîpîn bersivand. Wê ji destpêkê de paytexta Hindistan, Kamboçya, Laos, Burmayê girtibû, wê ji mêj ve ya Malasia ji bîr kiribû, heta ku min got bi K-ya dest pê kir, nefikirî. Di cih de ceribandinek paşde bistînin, nekaribû demekê biçe paytexta Avusturalya ji bilî ku ew bi dengê "k" (Kanberra) dest pê kir. Pêdivî ye ku zelal be ku di perwerdehiya Thai de hin tişt xelet hene, û bê guman kapasîteyên têkildar ên wekî nebûna ramana serbixwe / rexneyî (avakirin û vegotina ramanan).
Û Thainess? Gotar baş rave dike. Bi giranî hincet e ku meriv her tiştî wekî xwe bihêle (parastin berjewendiyan û rewakirina tiştan wekî wan). Norm û nirxên gelemperî bi tenê tiştek gerdûnî ne, ji bo vê yekê hûn ne hewceyî Taylandî û Hollandî ne ...
Ku Taylandî difikire ku biyanî (Rojavayî) jinên bedewtir distîne? Ez guman dikim -demek berê li vir perçeyek bi sernavê "çi farang fêm nakin" hebû (wergera ji bloga Stickman)-. Têgihîştinek heye ku gelek farang bi jinên ji qada bar an sektorên têkildar re, jinên ji çîna jêrîn û/an Isaan (yên tarî ne û ji ber vê yekê "xemgîn" in) re hevûdu dikin - bi xwe ez jî çermê hinekî sivik tercîh dikim, lê li wir li ser tamê nakokî tune !!-). Ku mirov nexwaze biyaniyek her tiştî bikire (an jî parve neke) pir mimkun e, heke hemî biyaniyên li vir her tiştî bikirin an jî ji bo "pereyê belaş" bisekinin, mirov di heman demê de gilî dikin. Gotara dawî ya di derbarê girêdanên komê de jî hinekî rave dike ku ne ecêb e ku meriv ji girêdanên bilindtir ên di nav tora civakî de, wek karek an hin drav, alîkariyê hêvî bike. Bê bahane, bê guman, ger ev veguhere “dema ku ez li ser kekê xwe yê tembel rûnim û wîskiyê di bin dara gûzê de vexwim, em ATM-ya rêveçûnê bi tevahî tazî bikin”.
Di axaftina bi mamosteyek Taylandî re, wî îdîa kir ku Holland û Îngilîstan du navên heman welatî ne.
Gotar agahdar û zelal e, û ez pêşwaziya wê bêtir dikim. Pirtûkek pir tê xwendin, her çend dibe ku hinekî pispor be jî, 'Wêneyên Taylandî yên cîhana giştî' ya antropologê Hollandî Niels Mulder e. Rola domdar a perwerdehiya dewletê di avakirina xwe-wêneya Thai de tê analîz kirin. Bi awayê, ez bi vê gotinê re dipejirînim ku biyaniyan bi gelemperî Taylandê fam nakin, heke tenê ji ber ku ev bi gelemperî di nav Taylandan de cûda nabe. Lê nayê fêm kirin?? Tiştek bi vî rengî di nav kîjan cîhanbîniya sînorkirî de cîh digire?
Bi dîtina min, guherînên bilez ên ku civaka Taylandî tê re derbas dibe, ne encama gelek biyaniyên ku li vir dijîn, lê ji navgînek ku welatê me di salên şêstî de wekî din guherand, TV ne.
Min xwest ku ev gotar ji nû ve were weşandin ji ber ku xwenîşandan û xwenîşandanên vê dawiyê ji hêla xwendekar, xwendekar û yên din ve hewl didin ku vê wêneya ji jor- jor a Thainessek neguhêrbar bişkînin ku divê her kes pê re tevbigere. Û bi taybetî nirxên hiyerarşîk ên jorîn û jêrîn, ku dê bi başî û xirabiyê re bi hev re biçin.
Ma têgeha Thainessê ji ya ku hatî destnîşan kirin ne pir berfirehtir e?
Bi dîtina min, welat çala maran e û gelek berjewendî hene ku divê were parastin da ku di dawiyê de bi pêş ve biçin.
Hevaltî li ser texmînkirina şansê sûdwergirtina ji xwe û ne xerckirina wextê xwe li ser şansê ku dibe ku ew drav bide we bingeh e.
Jinên Taylandî yên li NL û BE-yê her gav ne dilxwaz in ku 100 hevalên xwe hebin ji ber ku 100 pirsgirêkên potansiyel hene û hin Thai dê ecêb xuya bike ku ez bi peyamnêran re têkiliyên hevaltiyê hene. Ew grûp jî ne civakek bêhiş e û wêneyek nûjen a wan heye ku ew hemî çawa dibînin û paşê ez di wê de ti rola qurbanî nabînim.
Pêdivî ye ku Tino pir caran bihîstibe ku ew di heman demê de mîna Taylandiyek xuya dike ji ber ku tiştên ku civaka rafîner a Thai li ber çavan radixe.
Hemî lîstikek e û wekî lîstikek dimîne û heya ku Tayland di ASEAN-ê de wekî lîstikvanek ji Endonezyayê mezintir pozîsyona xwe winda neke, dê her tişt were kontrol kirin û zarok dê bibin xwedî fonksiyona kulikê di protestoyê de.
Em ê lê binerin û bibînin ka li ku derê cîh heye, gelo dê fikir hebe…
Îradeya desthilatdariyê (Nietzsche) û hevaltiya li ser bingeha analîza lêçûn-fêdeyê, nebûna mexdûriyetê. Tiştek balkêş. Ez dixwazim bêtir analîzên bi vî rengî bibînim. Lê mebesta we ji 'qasid' çi ye?
Mebesta min ji qasidên kurên mopedê yên li quncika kolanê ye.
Silav Tino,
Jixwe, em li Taylandê ne û çima divê misilmanek bi awayê xwe were silav kirin û ne bi wai li Taylandê?
Tu difikirî ku ew bindest in, eger Xiristiyanek li welatekî Misilman li dijî dengê mizgeftê protesto bike, dê çi bibe. Çîniyan neçar bûn ku li Endonezyayê jî navekî misilman li xwe bikin. Bi xwe nasên min ên misilman hene, lê ez razî nabin ka ew çawa hewl didin ku baweriya xwe bi yekî din bixin. Ez bi xwe (Katolîk) bi Taylandiyekî re zewicî me, lê em bi hev re diçin Perestgehê wekî dêrê li Taylandê (Isan)
Li Holandayê mirov nizanibû ku Surîname li ku ye û ji Surînamê heta Curacao pirek heye.
Îro ji Sanitsuda Ekachai nivîsek ramanek pir zexm bi heman armancê:
https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/1982251/fanaticism-hate-speech-and-buddhism
Spas ji bo girêdanê, Rob. Pir hêjayî xwendinê ye!