ស្រុកក្តៅនៅឈៀងម៉ៃគឺ "ត្រជាក់"
ឧទ្យានជាតិ Ob Luang
'ស្រុកក្តៅ' អាចរកបាននៅក្នុងខេត្ត ឈៀងម៉ៃភាគខាងត្បូងនៃ Hang Dong ។ វាងាយស្រួលក្នុងការទៅដល់ពីទីក្រុងឈៀងម៉ៃ ហើយពិតជាមានតម្លៃសម្រាប់ការធ្វើដំណើរ (មួយថ្ងៃ)។
នៅលើផ្លូវរបស់អ្នកតាមរយៈផ្លូវហាយវេ 108 អ្នកអាចចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការទស្សនាភូមិ Ban Rai Phai Ngamដែលមានចំងាយ 4 គីឡូម៉ែត្រពីផ្លូវធំ។ ភូមិនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាសម្រាប់កប្បាសត្បាញដោយដៃដែលមានគុណភាពខ្ពស់។ អ្នកតម្បាញក្នុងស្រុកតែងតែប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅក្នុងផ្ទះរបស់ចុង សាំងដា បែនសិទ្ធ ដែលជាវិចិត្រករល្បីឈ្មោះជាតិ ដែលបានផ្តួចផ្តើមគំនិតក្នុងការទាញយកសារធាតុពណ៌ពីវត្ថុធាតុដើមធម្មជាតិ។ ផ្ទាំងក្រណាត់តែមួយគត់គឺពិតជាមានតម្លៃបញ្ឈប់។
បន្តនៅលើផ្លូវជាតិលេខ 108 ដល់ចុងបញ្ចប់ ហើយបត់ឆ្វេងចូលទៅផ្លូវជាតិ 1130។ វានឹងនាំអ្នកទៅកាន់សិប្បនិមិត្ត ឌីយៅ បឹង ដែលជាកន្លែងដែលអ្នកអាចធ្វើឱ្យជើងរបស់អ្នកត្រជាក់នៅក្នុងទឹក ឬសូម្បីតែមុជទឹក ការជួលទូក ឬជិះក្បូនក៏អាចធ្វើទៅបានដែរ។ បឹង Doi Tao គឺជាផ្នែកមួយនៃឧទ្យានជាតិ Ob Luang ហើយត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់ទំនប់ Bhumibol ក្នុងខេត្ត Tak ។
Doi Tao បន្ថែមទៀត
ជ្រលង Ob Luang
ឧទ្យានជាតិ Ob Luang មានភាពល្បីល្បាញសម្រាប់ជ្រលង Ob Luang ដែលហ៊ុំព័ទ្ធដោយព្រៃឈើ និងភ្នំ ដែលតាមរយៈនោះមានទឹកហូរតូចមួយហូរកាត់។ ក្នុង រដូវវស្សា ស្ទ្រីមតូចមួយនេះអាចប្រែទៅជាទឹកហូរខ្លាំង ហើយអន្លង់ខ្លួនវាល្អសម្រាប់អេកូអាថ៌កំបាំង។ ភ្ញៀវទេសចរអាចធ្វើដំណើរពីម្ខាងនៃជ្រលងភ្នំទៅម្ខាងទៀតតាមរយៈស្ពានតូចចង្អៀតតូចមួយ ប៉ុន្តែអ្នកដែលខ្លាចកម្ពស់នឹងពិបាក។ ទឹកក្តៅនៅក្បែរនោះផ្ដល់កន្លែងងូតទឹកជើងស្រស់ស្រាយសម្រាប់អ្នកឡើងភ្នំ។
ឧទ្យានជាតិ Mae Tho
ឧទ្យានដ៏ស្រស់ស្អាតមួយទៀតដែលត្រូវទៅទស្សនា ក៏អាចចូលបានពីផ្លូវហាយវេ 108 ផងដែរ។ ឧទ្យានជាតិ Mae Tho. ឧទ្យាននេះមានចំងាយប្រហែល 160 ម៉ាយពីឈៀងម៉ៃ កាត់ឧទ្យានជាតិ Ob Luang ទៅផ្លូវហាយវេ 1270 ហើយបន្ទាប់មកខាងជើង។ ផ្លូវទៅកាន់ឧទ្យាននេះមិនមានក្រាលកៅស៊ូ ហើយឆ្លងកាត់ជ្រោះជ្រៅ និងជម្រាលភ្នំ ឡានក្នុងស្ថានភាពល្អ និងបេះដូងរឹងមាំត្រូវបានណែនាំ។ ប៉ុន្តែលទ្ធផលអាចនៅទីនោះ។ ទេសភាពពិតជាស្រស់ស្អាត ទឹកធ្លាក់គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ និងទិដ្ឋភាពនៅ Doi Mae Tho មានភាពល្បីល្បាញសម្រាប់ទិដ្ឋភាពដ៏អស្ចារ្យនៅលើវាលស្រែខ្ពង់រាប Karen ។ ចំណុចខ្ពស់បំផុតនៅក្នុងជួរភ្នំនោះ (1699 ម៉ែត្រ) គឺ Doi Gew Rai Hmong នៅជិត Baan Paang Hin-Fon ។
ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេច Hot
ពេលមួយខ្ញុំនៅជាមួយមិត្តភក្តិម្នាក់ ហើយបានសួរអ្នកណាម្នាក់ពីផ្លូវទៅ Hot នៅពេលដែលគ្មានអ៊ីនធឺណិត។ ក្តៅៗ ក្តៅៗ គ្រប់ទីលានដែលខ្ញុំនឹកស្មានមិនដល់ តែគ្មានពន្លឺមក។ មិត្តភ័ក្តិក៏បានសាកល្បងគ្រប់សម្លេង ហើយទីបំផុតវាក៏បានសម្រេច។ Hot មានចម្ងាយ 10 គីឡូម៉ែត្រ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជានរណាម្នាក់មិនអាចយល់ពីចេតនានៃភាសាមួយ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកមានមនុស្សជាច្រើនលាននាក់ដែលបញ្ចេញសំឡេង R ជា L ។ ការមិនចង់ចេះ ឬចង់យល់គឺលាក់បាំងកង្វះ IQ ហើយខ្ញុំគិតថាមានការសិក្សាជាច្រើនក្នុងនោះ។
បើនិយាយពីការបញ្ចេញសំឡេងវិញ វាខុសតិចតួចទេ ឈ្មោះគឺ ហូដ (h-oh-d) ឬនិយាយសាមញ្ញថា "ក្តៅ" ជាសំឡេងកណ្តាល។ ប្រវែងស្រៈក៏ច្បាស់ដែរ 'អូ' ដូច្នេះមានកំហុសតិចតួច។ សោភ័ណសំណាង ព្រោះអក្ខរាវិរុទ្ធជាភាសាអង់គ្លេសច្រើនតែប្រែស្រៈវែងទៅជាអក្សរខ្លី ៖ โรงបន្ទាប់មកជា រ៉ុង ជំនួសឱ្យ 'រុង' កន្លែងដែលគេស្គាល់ថា นาน គឺ ណាន ជំនួសឱ្យ 'ណាន' ។ល។
ភាគច្រើនខ្ញុំអាចស្រមៃថាបរិបទមិនច្បាស់លាស់៖ ក្តៅស្អី? យ៉ាងម៉េច? អ្នកណាខ្លះក្តៅ? មនុស្ស ហាង សណ្ឋាគារ? อำเภอ អូរក្តៅ (ស្រុកក្តៅ) គួរតែច្បាស់។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក អ្នកក៏អាចនឹងសួរជាភាសាថៃភ្លាមថា “អំពែក្តៅយាយថាណៃ (ណាក្រប)”៖ ស្រុកណាក្តៅ? ទោះបីជាមានសូរសំឡេង និងប្រវែងស្រៈខុសបន្តិចបន្តួចដែលគួរយល់ក៏ខ្ញុំគិតដែរ។ ជាការពិតណាស់ដំបូងត្រូវធ្វើការទំនាក់ទំនងជាមិត្តភាព: "សុំទោសលោកអ្នកអាចជួយខ្ញុំបាន? ឬ "ជំរាបសួរនៅទីនោះ" ឬអ្វីមួយចេញពីពណ៌ខៀវ "ហេតើនៅឯណា ..?" ជាការពិត អ្នកមិនស្រែកដាក់មនុស្សចម្លែកទេ។ ទាល់តែអ្នកណាម្នាក់មានបញ្ហា IQ?
អ៊ិនធឺណិតពេលខ្លះក៏បរាជ័យដែរ សម្រាប់អ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសថៃ ការរៀនអានភាសាថៃមានប្រយោជន៍។ បន្ទាប់មកអ្នកគ្រាន់តែអានស្លាកឈ្មោះទីកន្លែងជាភាសាថៃ។ ឧទាហរណ៍ជាមួយកូនសៀវភៅអក្ខរាវិរុទ្ធ និងវេយ្យាករណ៍ហូឡង់-ថៃ របស់ Ronald Schütte របស់យើង។ 🙂
Rob, ដល់ Hot ចាប់ផ្តើមដោយព្យញ្ជនៈថ្នាក់ទាប -h- បន្ទាប់មកស្រៈវែង (ខ្លាំងណាស់) -oh- និងចុងក្រោយគឺទន់ -t-។ ពាក្យក្រោយនេះមានន័យថា វាជាព្យាង្គ 'ស្លាប់' ។ ដូច្នេះវាគឺជាមួយនឹងសំឡេងចុះក្រោម និងមិនមានសំឡេងកណ្តាល។ ប្រសិនបើអ្នកបញ្ចេញវាថាជាភាសាអង់គ្លេស 'ក្តៅ' គ្មានថៃណាយល់អត្ថន័យរបស់អ្នកទេ។
សូមអរគុណចំពោះការពន្យល់ Tino ។ យើងដឹងតែភាសាអង់គ្លេសថា "ក្តៅ" ។
អូ អរគុណ Tino ។ ឆោតល្ងង់របស់ខ្ញុំ បាទពិតជាស្លាប់ហើយមិនមែនជាព្យាង្គរស់ ដូច្នេះមិនមែនជាសំឡេងកណ្តាលទេ ប៉ុន្តែជាសំឡេងធ្លាក់ចុះ (ដូចនៅក្នុងពាក្យបញ្ជា៖ បាទ! ទេ!)។ នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស អូគឺខ្លីណាស់ វាមិនស្រដៀងនឹងសំឡេង 'អូ' ទេ។ ដូច្នេះ ពិតជាមិនត្រូវបញ្ចេញសំឡេងជាភាសាអង់គ្លេសទេ... ទោះបីជាអក្ខរាវិរុទ្ធជាភាសាអង់គ្លេស (ក្តៅ) បង្ហាញថា ដោយសារបាត់ទាំងប្រវែងស្រៈ និងសំឡេង។
សរសេរតាមសូរសព្ទបានល្អប្រសើរជា hôht (ដែលអក្សរ T នៅចុងបញ្ចប់បានពាក់កណ្តាលបាត់ទៅហើយ ដូច្នេះគ្មានសំឡេង T ឬ D សង្កត់សំឡេងនៅចុងបញ្ចប់ទេ)។
នៅពេលបញ្ចេញសំឡេងព្យាង្គ វាក៏ត្រូវយកមកពិចារណាផងដែរថា ព្យញ្ជនៈចុងក្រោយជារឿយៗមិនត្រូវបានបញ្ចប់ទេ។ ដូច្នេះនៅពេលក្តៅ អណ្តាតខាងមុខគួរតែនៅទល់នឹងក្រអូមមាត់មួយភ្លែត។ កុំបញ្ចប់វា t.
ដោយពាក្យមួយម៉ាត់ដូចជាគ្រលៀន អណ្តាតខ្នងព្យួរនឹងក្រអូមមាត់មួយភ្លែត។ កុំបញ្ចប់ k ។