តើខ្ញុំត្រូវរៀនការបញ្ចេញសំឡេងនៃភាសាថៃដោយរបៀបណា? ការចាប់ផ្តើមមួយ។
Nelson Mandela បាននិយាយថា: “នៅពេលអ្នកនិយាយជាមួយនរណាម្នាក់ជាភាសាបរទេស ពាក្យរបស់អ្នកនឹងចូលទៅក្នុងគំនិតរបស់គាត់។ នៅពេលអ្នកនិយាយជាមួយនរណាម្នាក់ជាភាសារបស់ពួកគេ ពាក្យរបស់អ្នកទៅបេះដូងរបស់ពួកគេ។
អ្នកមិនត្រូវការទេពកោសល្យសម្រាប់ភាសាដើម្បីរៀនភាសាទេ ហើយអាយុរបស់អ្នកក៏ពិបាកដែរ។ អ្វីដែលអ្នកត្រូវការគឺការព្យាយាម ការចង់ដឹងនិងការខ្វះខាតជាក់លាក់នៃការភ័យខ្លាចនៃការបរាជ័យ។ ប្រសិនបើមជ្ឈដ្ឋានរបស់អ្នកសម្គាល់ឃើញថាអ្នកធ្ងន់ធ្ងរ ពួកគេនឹងជួយអ្នក កុំបោះបង់ចោលដោយងាយពេក។
á សំឡេងខ្ពស់; សំឡេងទាប; â សំឡេងធ្លាក់ចុះ; ǎ សម្លេងកើនឡើង; សំឡេងកណ្តាល។ ពោះវៀនធំបន្ទាប់ពីស្រៈមានន័យថាស្រៈវែង។
បន្តសួរ - អ្នករៀនបានច្រើនបំផុតដោយការសួរពេលញ៉ាំអាហារពេលល្ងាច ដើរទិញឥវ៉ាន់ ឬជិះឡាន៖ នោះ។ អ្វី 'ណាន (níe:) អារ៉ាយ?' "នោះជាអ្វី (នេះ)?" ឬ នោះ។ ហៅ នោះ។ អ្វី 'ណាន រៃអ៊ីក វ៉ាអារ៉ាយ?' "គេហៅថាអ្វី?" ឬ និយាយ ( សួរ ) នេះ គំរូ ន 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi ' 'តើអ្នកនិយាយយ៉ាងម៉េច (សួរ) នេះ? តែងតែឆ្លើយចំលើយឱ្យខ្លាំងៗជាច្រើនដង ដើម្បីឱ្យអ្នកអាចពិនិត្យជាមួយភាសាថៃថាតើអ្នកបញ្ចេញសំឡេងត្រឹមត្រូវឬអត់។
ទទួលបានគ្រូ 2-4 ម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍សម្រាប់ខណៈពេលមួយ។
ខ្ញុំពេញចិត្តជាដំបូងក្នុងការសន្ទនាខ្លីដោយសមហេតុផលជាមួយនឹងប្រយោគនៃការនិយាយ 4-6 ពាក្យ ហើយមានតែបន្ទាប់មក (បន្ទាប់ពីពីរបីខែ) ពិតជាចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការសរសេរ ដែលបន្ទាប់មកលើកកម្ពស់ការរៀនភាសា។ ដំបូងឡើយ បើយកគ្រូពី ២ ទៅ ៤ ម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ថ្លៃជាង ២៥០ បាតក្នុងមួយម៉ោង ប៉ុន្តែវាមិនចាំបាច់ទេ បើអ្នករស់នៅក្នុងបរិយាកាសថៃ។ លើសពីនេះ អ្នកត្រូវចំណាយពេលខ្លះជាមួយភាសាខ្លួនឯងជារៀងរាល់ថ្ងៃ បើមិនដូច្នេះទេ អ្នកអាចបំភ្លេចវាបាន។
ខ្ញុំសូមណែនាំសៀវភៅ 'David Smyth, Thai, An Essential Grammar, Routlege, 2010' ជាមួយនឹងការពន្យល់ដ៏ល្អនៃការបញ្ចេញសំឡេង និងវេយ្យាករណ៍ ដែលបង្ហាញដោយប្រយោគជាក់ស្តែងខ្លីៗ។ សៀវភៅនេះកាន់តែប្រសើរ៖ 'ភាសាថៃ។ វេយ្យាករណ៍ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងការបញ្ចេញសំឡេង David Smyth ការបកប្រែ និងកែសម្រួលដោយ Ronald Schütte រួចហើយនៅក្នុងការបោះពុម្ពលើកទីបីរបស់ខ្លួន។ ជាពិសេសល្អសម្រាប់សូរសព្ទ និងការបញ្ចេញសំឡេងត្រឹមត្រូវ និងអាចយល់បាន។ ទិញកូនសៀវភៅមួយចំនួនដែលពួកគេប្រើនៅទីនេះក្នុងមត្តេយ្យសម្រាប់ការអនុវត្ត។
គេហទំព័រល្អគឺ៖ www.thai-language.com ជាមួយនឹងឧទាហរណ៍និយាយ។ វចនានុក្រមទាំងពីររបស់ van Moergestel ត្រូវបានណែនាំយ៉ាងខ្លាំង។ អង់គ្លេស-ថៃ និងថៃ-អង់គ្លេស ក៏អាចធ្វើទៅបានដែរ។ ប៉ុន្តែ 80 ភាគរយនៃអ្វីដែលអ្នកបានរៀន អ្នកត្រូវតែធ្វើដោយខ្លួនឯងនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។
បង្ហាញ, បង្ហាញនិងបង្ហាញម្តងទៀត ....
ថៃជាភាសាសំនៀង ឥឡូវយើងដឹងហើយ។ ព្យាង្គនីមួយៗមានសូរសំឡេងរៀងៗខ្លួន វាត្រូវបានភ្ជាប់យ៉ាងអនាធិបតេយ្យជាមួយវា ហើយទីបំផុតកំណត់អត្ថន័យនៃពាក្យ។ សំនៀងត្រឹមត្រូវគឺចាំបាច់សម្រាប់ការយល់ដឹងដ៏ល្អនៃពាក្យថៃ។ ប្រសិនបើអ្នករៀនពាក្យមួយ អ្នកត្រូវតែរៀនភ្លាមៗនូវសម្លេងដែលត្រូវគ្នា នៅពេលក្រោយ អ្នកនឹងមិនអាចចូលទៅជិតវាបានទេ។ ខ្ញុំស្គាល់មនុស្សជាច្រើនដែលនិយាយ៖ 'សំឡេងពិបាកពេក ខ្ញុំនឹងរៀនវាពេលក្រោយ'។ បន្ទាប់មកវាមិនដែលកើតឡើងទេ។
ខ្ញុំបានទៅផឹកកាហ្វេមួយពែងជាមួយកូនប្រុសនៅហាងកាហ្វេក្បែរច្រកថាាផា ក្នុងខេត្តឈៀងម៉ៃ។ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ 'Aow kèek nèung chin dôeay ná khráp' 'ខ្ញុំក៏ចង់បាននំខេកមួយដែរ'។ អ្នកបម្រើមិនយល់ពីខ្ញុំទេ ហើយខ្ញុំក៏មិនអាចយល់ដែរថាហេតុអ្វីបានជានាងមិនយល់។ 'មើល' គឺ 'មើល' មែនទេ? ពេលនោះកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបានស្រែកថា "មើល" ដោយសម្លេងខ្ពស់ ហើយនាងយល់ភ្លាមៗ។ ខ្ញុំបាននិយាយថា "មើល" ក្នុងសម្លេងទាប។
សំឡេងប្រាំ -មាន 5 សម្លេង៖ កណ្តាល a ខ្ពស់ á ទាប à ធ្លាក់ â ឡើង ǎ ។ វាងាយស្រួលជាងវាហាក់ដូចជា។ ភាសាហូឡង់ក៏មានសម្លេងដែរ ប៉ុន្តែយើងប្រើវាដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍ (ភ្ញាក់ផ្អើល ខឹង រំខាន ការសង្កត់ធ្ងន់) ហើយនៅក្នុងភាសាថៃ សម្លេងកំណត់អត្ថន័យនៃពាក្យ។ នៅពេលដែលខ្ញុំរំជួលចិត្ត សម្លេងថៃទាំងអស់របស់ខ្ញុំហោះចេញពីបង្អួច។ ហេតុនេះហើយបានជាជនជាតិថៃជាកង្កែបត្រជាក់បែបនេះ បើមិនដូច្នេះទេគ្មាននរណាយល់ពីវាឡើយ។
សម្លេងកណ្តាលខ្ពស់-ទាបរាបស្មើចាប់ផ្តើមហាត់នៅហូឡង់។ និយាយឱ្យចំឃ្លាថា "ភាសាថៃជាភាសាងាយស្រួល និងរីករាយ" នៅទីលានមធ្យមរបស់អ្នកដោយមិនឡើងលើ ឬចុះក្រោម។ ស្តាប់ទៅដូចជាឯកោ និងគួរឱ្យធុញមែនទេ? បន្ទាប់មកវានឹងមិនអីទេ។ ធ្វើដូចគ្នា ប៉ុន្តែឥឡូវខ្ពស់ជាងបន្តិច រាបស្មើម្តងទៀត បំផ្លើស វានឹងល្អនៅពេលក្រោយ។ ស្តាប់ទៅដូច katheuy? ល្អ ឥឡូវនេះ សម្លេងទាបជាងសម្លេងកណ្តាលនោះ រាបស្មើណាស់ ដូចមនុស្សនិយាយពិត។
ការធ្លាក់ចុះនិងសម្លេងកើនឡើងយកពាក្យ 'ទេ' សម្រាប់សម្លេងធ្លាក់ចុះ និងកើនឡើង។ 'ខ្ញុំមិននិយាយថាបាទ! តែអត់ទេ!!' សំឡេងចុះក្រោម ឬក៏សង្កត់សំឡេង។ ហើយសំឡេងឡើងគឺច្បាស់ជាសំឡេងសួរថា៖ «អូអត់?
អង្ករស ព័ត៍មាន-ពេលអ្នកចេះវាហើយ ចូរហាត់ជាមួយពាក្យថៃ 'khaaw' ។ សំឡេងធ្លាក់៖ អង្ករ ខាត់ណា 'អង្ករ'; សម្លេងកើនឡើង៖ ស khǎaw 'ស' និងសំឡេងទាប ព័ត៌មាន ខាវ '(the) news'. ដាក់អ្វីមួយពណ៌សលើតុ បាយខ្លះនៅជាប់ទូរទស្សន៍។ និយាយពាក្យមួយក្នុងចំនោមពាក្យទាំងបី ហើយមានអក្សរថៃបង្ហាញពីអត្ថន័យរបស់អ្នក នៅពេលអ្នកបញ្ចេញសំឡេង 'khaaw' នៅលើសម្លេងមួយក្នុងចំណោមសម្លេងទាំងបី។ នេះផ្តល់ឱ្យខ្ញុំពីរបីថ្ងៃល្អ។
សម្លៀកបំពាក់ខ្លា កម្រាលពូកធ្វើដូចគ្នាជាមួយ ស 'sûua' : descending tone : 'ខោអាវ, អាវ'; សម្លេងកើនឡើង៖ ស 'ខ្លា' និងសំឡេងទាប៖ បួន'កម្រាល' (ដែលអ្នកអង្គុយញ៉ាំ)។ ធ្វើដូចនេះជាមួយ មេឃ 'faa', សម្លេងខ្ពស់, បន្ទាប់មកនរណាម្នាក់ត្រូវចង្អុលទៅអាកាសនិង តា 'taa' មានន័យថា សម្លេង បន្ទាប់មកមាននរណាម្នាក់ចង្អុលទៅភ្នែករបស់គាត់ ឬទៅកាន់ជីតា ប្រសិនបើគាត់នៅក្បែរនោះ។
និយាយប្រយោគខាងក្រោម ព្យាង្គទាំងអស់មានសំឡេងមានន័យដូចតទៅ៖ ជនជាតិ ណា ទៅ ណា ធ្វើ ការងារ ក្នុង ណា 'chaawnaa pai naa tham ngaan nai naa' ឬ 'អ្នកស្រែទៅធ្វើស្រែ' ។ វាគួរតែស្តាប់ទៅជាសំប៉ែតនិងឯកតា។ សំឡេងខ្ពស់ និងទាបក៏ត្រូវបានបញ្ចេញសំឡេងស្ទើរតែដូចជាសំប៉ែតដែរ ទោះបីនៅទីលានខុសគ្នាក៏ដោយ។
រួចអនុវត្តដោយពាក្យដូចខាងក្រោម៖
សំឡេងកណ្តាល: មក 'ម៉ា' មក; ណា 'ណា' (ស្រូវ) វាល; តា តាតា (ខាងម្តាយ) ភ្នែក; កា ក្អែក 'kaa'; យ "យាយ" យាយ (ភាគីម្តាយ)
សំឡេងខ្ពស់។: សេះ សេះ 'máa'; យឺត 'chaa' យឺត; មេឃ 'ហ្វា' ខ្យល់, មេឃ; ពាណិជ្ជកម្ម ការទិញលក់ 'ខា'
សំឡេងទាប: ព្រៃ 'ប៉ា' ព្រៃ; ប្រាប់បិទដៀល 'dàa'; ប 'បា' ស្មា; កាត់ 'ផៅ' (ទៅ) កាត់ចំហរ, កាត់
សំឡេងធ្លាក់ចុះ: ប្រាំ 'haa' ប្រាំ (555 កំពុងសើច); ឡា 'lâa' ដើម្បីបរបាញ់; ប៉ា 'ប៉ា' មីងចាស់; ប 'បា' ឆ្កួត; ក្រណាត់ សម្លៀកបំពាក់ 'ផា'
សម្លេងកើនឡើង: ឆ្កែឆ្កែ 'mǎa'; ក្រាស់ 'nǎa' ក្រាស់ (នៃវត្ថុ); រកមើល 'hǎa' (ទៅ) រកមើលនរណាម្នាក់; ប គម្រប 'fǎa', សន្ទះបិទបើក
បង្កើតប្រយោគខ្លី បំផ្លើសសម្លេង និងវែង -aa- អនុវត្តខណៈពេលដែលជនជាតិថៃស្តាប់និងកែតម្រូវ៖
សេះ មក យឺត 'máa maa cháa សេះមកយឺតៗ
តា ឡា ឆ្កែ 'taa laa mǎa ជីតាបរបាញ់ឆ្កែ
ឆ្កែ រកមើល សេះ 'mǎa hǎa máa ឆ្កែកំពុងស្វែងរកសេះ។
តា ប មក យឺត 'taa bâa maa chaa ជីតាឆ្កួតកំពុងមកយឺត ៗ
យ រកមើល ប៉ា 'jaai hǎa paa យាយកំពុងស្វែងរកមីង
ល។
ជនបរទេសម្នាក់ចូលទៅភ្នាក់ងារទេសចរណ៍ ហើយសួរប្រធានតុ៖ អ្នក លក់ មួយ។ សូត្រ ត្រូវហើយ 'ខន ឃន ណៃ ទៀ ម៉ាយ ក្រប ?' គាត់ចង់និយាយថា "តើអ្នកលក់សំបុត្រទេ?" គាត់ត្រូវវាយក្បាលចំពោះការខិតខំរបស់គាត់។ គាត់បាននិយាយពាក្យ មួយ។ 'toea' 'សំបុត្រ' នៅក្នុងសំដីសំនៀងកណ្តាល នោះគឺជា 'រាងកាយ, រាងកាយ' និងមិននៅក្នុងសម្លេងកើនឡើង, នោះគឺ ធី "tǒea 'កាត' ។ ដូច្នេះគាត់និយាយថា "តើអ្នកលក់សាច់របស់អ្នកឬ?"
ស្រៈក៏សំខាន់ផងដែរ។
បន្ទាប់ពីសំនៀង ស្រៈគឺមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ផ្ទុយពីភាសាហូឡង់ ដែលព្យញ្ជនៈសំខាន់ជាង។ ('Ek go nir Omstardem' ស្រៈទាំងអស់បានផ្លាស់ប្តូរ ហើយអ្នកយល់បាន វាមិនអាចទៅរួចទេជាភាសាថៃ)។
ភាពខុសគ្នារវាងស្រៈខ្លី និងស្រៈវែង គឺសំខាន់បំផុត។ ប្រៀបធៀប 'ie' នៅក្នុង 'cane' និង 'beer' ហើយ 'ie' ចុងក្រោយគឺវែងជាងក្នុងភាសាថៃ។ 'សៀវភៅ' និង burp', 'ខាំ' និង 'ខ្លាឃ្មុំ', 'paw' និង 'លឺ' ។ ជនជាតិថៃមានប្រាជ្ញាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការប្រើតួអក្សរពីរផ្សេងគ្នាសម្រាប់ 'oe' 'ie' វែងនិងខ្លី។ ខ្លី និងវែង 'អូ' ។ (អក្សរ 'អ' ជាសញ្ញាជំនួយ មើលអ្វីដែលជាប់នៅខាងក្រោម នោះជា 'អូ'។ ដោយមាន ឧ៖ និង អឺៈ ពោះវៀនធំ ចង្អុលទៅស្រៈវែង)។ ឧទាហរណ៍មួយចំនួន៖
ទឹក ទឹក "ឈ្មោះ"; នាំ នាំមុខ, នាំមុខ; តុ តារាង 'ទៅ'; តូ 'ធំណាស់; ធី ចង' (ខ្លី) រិះគន់, តិះដៀល; ទី 'ចង:' (វែង) បុក ពុទ្ធ "ភូត' (ខ្លី) ព្រះពុទ្ធ; និយាយ "phôe:t' (យូរ) និយាយ
ខ្ញុំមានបញ្ហាបំផុតជាមួយសំឡេង 'អ៊ូ' ដូចនៅក្នុង 'មូ' 'ដៃ' ។ វាស្តាប់ទៅដូចជា 'អ៊ូ' ប៉ុន្តែមិនមែនមាត់ចង្អុលទេ ប៉ុន្តែដោយស្នាមញញឹមធំទូលាយ។ អ្នកគួរតែអនុវត្តស្រៈជាមួយភាសាថៃ។
ព្យញ្ជនៈគឺស្រដៀងនឹងភាសាអង់គ្លេសណាស់ - ដោយមានករណីលើកលែង
ទាំងនោះគឺជាការងាយស្រួលបំផុត, ពួកវាគឺស្រដៀងគ្នាទៅនឹងព្យញ្ជនៈនៅក្នុងប្រទេសហូឡង់, ដោយមានការលើកលែងខាងក្រោម។ ចៃដន្យ ជនជាតិថៃមិនចូលចិត្តព្យញ្ជនៈពីរជាប់គ្នាទេ (កើតឡើងតែនៅដើមពាក្យមួយ)។ នៅក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ 'plaa' 'fish' ជាធម្មតា 'paa'; 'pràtoe:' 'ទ្វារ' ក្លាយជា 'patoe' និង 'khrai' 'who' ក្លាយជា 'khai' ។ ព្យាយាមធ្វើឱ្យថៃនិយាយថា "ខ្លាំងបំផុត" ។
សំឡេងចុងក្រោយ -tpk- គឺស្រទន់ខ្លាំងណាស់ ស្ទើរតែស្តាប់មិនបាន។ ការបញ្ចប់ 'k' ស្តាប់ទៅដូចជា 'b' នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស 'ធំ' ការបញ្ចប់ 't' ស្តាប់ទៅដូចជា 'd' (និយាយថា 'don't!' the 't' in 'not' ត្រូវបានបញ្ចេញសំឡេងដូចជា 'd' ធ្វើតាម) ។ ហើយការបញ្ចប់ "p" ស្តាប់ទៅដូចជា "b" ។
សំឡេងដំបូង -tpk- និង th-ph-kh ។ នៅក្នុងភាសាថៃមានភាពខុសគ្នាដ៏សំខាន់មួយរវាង aspirated -tpk- (ជាធម្មតាត្រូវបានសរសេរជា -th-ph-kh-resp ។ ) និង unspirated -tpk- ដែលជាភាពខុសគ្នាដែលមិនសូវមាននៅក្នុងភាសាហូឡង់ និងភាសាអង់គ្លេស។ ដាក់ដៃឬភ្លើងដាក់លើមាត់របស់អ្នក ហើយនិយាយថា t, p, និង k ។ អ្នកស្ទើរតែមានអារម្មណ៍ថាមានខ្យល់ចេញចូល ហើយអណ្តាតភ្លើងគួរតែនៅតែឆេះ។ និយាយ th, ph និង kh នោះអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាមានខ្យល់បក់ ហើយអណ្តាតភ្លើងនឹងរលត់ទៅវិញ។ នៅទីនេះផងដែរ ទោះបីតិចជាងសម្លេងក៏ដោយ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចបង្កើតភាពខុសគ្នានេះទេ អ្នកពិបាកយល់។ នៅពេលអ្នកចាប់ផ្តើមអនុវត្តវាជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក ភាពសប្បាយរីករាយមិនអាចពិពណ៌នាបាន ខ្ញុំធានា។ ជាអក្សរថៃ (ខ្ញុំលុបតួអក្សរកម្រមួយចំនួន (ខ្លាំងណាស់))៖
មិននឹកស្មានដល់៖ -t-: ต ; -p-: ป ; -k-: ก
ប្រាថ្នា៖ -th-: ท ธ ถ -ph-: พ ผ ภ -kh-: ค ฆ ข
ពាក្យឧទាហរណ៍៖
តា 'តា' ភ្នែក; ធ 'ធា (ន.) កំពង់ផែ, ចំណត ទី 'ចង:' វាយ'; នៅ'thîe : place, space, at, in
ព្រៃ'ប៉ា' ព្រៃ; ក្រណាត់ ផា កាត់ដេរ ពូ'poe:' ក្តាម ឬ យីងឡាក់; មនុស្ស 'phoe:' មនុស្ស
เก้า 'kaaw ប្រាំបួន; អង្ករ បាយឆា កា ក្អែក ('កា, កា'); សម្លាប់ 'ខា' សម្លាប់, សម្លាប់
អ្នកត្រូវអនុវត្តកិច្ចការទាំងនេះជាញឹកញាប់រាប់សប្តាហ៍រហូតដល់វាដំណើរការដោយគ្មានកំហុស។ បន្ទាប់មកបន្តទៅមុខទៀត។ នេះគឺជាមូលដ្ឋាននៃការបញ្ចេញសំឡេងដ៏ល្អ។ នៅពេលអ្នករួចរាល់ ប្រយោគនេះមិនគួរមានបញ្ហាទៀតទេ៖
ឈើ ថ្មី ទេ ឆេះ ( ไ en ใ គឺ 'ai' ឬ 'ai' ; ม គឺជាសំឡេង 'm') ឬ 'Máai mài mâi mâi', resp ។ ឈើថ្មីមិនឆេះ) 'ឈើថ្មីមិនឆេះ'។
បើអ្នកចង់ដុតចង្ក្រានជាមួយនឹងឈើថ្មី ដែលពិតជាបរាជ័យ ហើយអ្នកអង្រួនក្បាល ហើយនិយាយប្រយោគនេះទៅមិត្តស្រី ហើយនាងងក់ក្បាលសើច នោះអ្នកបានឆ្លងផុតហើយ។
សូមអរគុណ Tino សម្រាប់អត្ថបទខាងលើ។ ជាការពិតណាស់ សៀវភៅដែលអ្នកបានរៀបរាប់នៅក្នុងការបកប្រែរបស់ Ronald Schütte គឺជាមូលដ្ឋានដ៏ល្អសម្រាប់ការរៀនភាសា។ ពេលនេះខ្ញុំមានចំណេះដឹងមូលដ្ឋានខ្លះ ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថាត្រូវការគ្រូដើម្បីធ្វើការជាមួយនឹងភាសា។ ដំបូងខ្ញុំគិតថាខ្ញុំអាចមិនអើពើនឹងការអាន/សរសេរ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានដឹងថានៅចំណុចខ្លះ វានឹងចាំបាច់ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ចំណេះដឹង ដូចដែលអ្នកសរសេរផងដែរ។
ក្រៅពីសំឡេងទាំងនោះ ខ្ញុំគិតថាកម្រិតនៃការលំបាកនៃភាសាពិតជាមិនអាក្រក់ពេកទេ។ តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ រចនាសម្ព័ន្ធ/វេយ្យាករណ៍គឺសាមញ្ញជាងភាសាហូឡង់ អង់គ្លេស ឬបារាំង និងអាល្លឺម៉ង់។ ខ្ញុំសង្ស័យថា ជនជាតិថៃរៀនភាសាអង់គ្លេសពិបាកជាងជនជាតិហូឡង់រៀនភាសាថៃ។
សុំទោស ប៉ុន្តែភាសាថៃជាភាសាពិបាកណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ ពេលគេនិយាយ ខ្ញុំមិនឮសូម្បីតែសំឡេងខុសគ្នា អនុញ្ញាតឱ្យគេនិយាយតែឯង។ ខ្ញុំបានរស់នៅទីនេះអស់រយៈពេល 12 ឆ្នាំមកហើយ ហើយខ្ញុំបានយល់ច្រើនអំពីអ្វីដែលពួកគេនិយាយ ហើយប្រជាជនថៃដែលស្គាល់ខ្ញុំក៏យល់ពីការនិយាយកុហករបស់ខ្ញុំផងដែរ។ សំណាងល្អ នៅភូមិក្មេកខ្ញុំគេនិយាយខ្មែរ។ វាកាន់តែងាយស្រួលរៀន ហើយវិធីនៃការនិយាយរបស់ពួកគេគឺស្រដៀងទៅនឹងគ្រាមភាសា Flemish របស់ខ្ញុំ។ ហើយបើនិយាយពីមុខវិជ្ជាណាមួយ ហើយប្រើភាសាថៃខុស គេនឹងយល់ពីអ្នក។ ប្រសិនបើពួកគេចង់បាន។ យ៉ាងហោចណាស់នោះជាបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ។
Carl អ្នកមិននៅម្នាក់ឯងទេ។ ខ្ញុំចំណាយពេលច្រើននៅ Uttaradit ប្រទេសថៃ ៨ ខែ។ ក្នុងនោះ៥ខែឧត្តរមាន២ខែចោមទៀន១ខែធ្វើដំណើរ។ ខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងការហាមប្រាម ឬការងារតិចតួច (ពី belanda) ហើយមានការបញ្ចេញសំឡេងដូចជនជាតិឡាវ។ ពាក្យនៅទីនេះក៏ច្រើនតែមានន័យខុសគ្នាទាំងស្រុងពីទីក្រុងបាងកក។
ដូចអាល្លឺម៉ង់ធៀបនឹងហូឡង់
បន្តិចអំពីអាយុនោះ។ ចាស់ពេកក្នុងការរៀនភាសាបរទេសផ្សេងទៀត។ អត្ថបទខាងក្រោម (និងមានច្រើនទៀត) ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបញ្ហានេះ។ ពួកគេនិយាយដូចនេះ៖
អ្នកអាចក្លាយជាអ្នកនិយាយភាសាបរទេសយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញនៅគ្រប់វ័យ ហើយភាពមិនល្អឥតខ្ចោះតូចៗនៃវេយ្យាករណ៍ ឬការបញ្ចេញសំឡេងច្រើនតែបន្ថែមភាពទាក់ទាញ។
https://theconversation.com/youre-never-too-old-to-become-fluent-in-a-foreign-language-96293
អរុណសួស្តីអ្នកស្គាល់ប្រទេសថៃជាទីគោរព។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាថ្ងៃណាមួយអាចសរសេរអត្ថបទអំពីភាសាថៃដែលខ្ញុំមិនមានកំហុស។ ខ្ញុំដឹង ប៉ុន្តែខ្ញុំបានធ្វើខុសក្នុងការសរសេរវា។ ដូច្នេះនៅទីនេះ៖
ព្រៃប៉ាអា' បូស។ នៅទីនេះវាត្រូវបានសរសេរដោយសំឡេងខ្ពស់ ប៉ុន្តែវាគួរតែជាសំឡេងទាប ដូច្នេះ ប៉ា។ វាយអក្សរ🙂
ខ្ញុំទៅជួបគ្រូថៃ២ម៉ោងជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ជិត៤ឆ្នាំហើយ។ នៅឆ្នាំចុងក្រោយនេះ យើងបានចាប់ផ្តើមសរសេរ ដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែរីករាយក្នុងការស្វែងយល់ថាតើភាសានេះគួរឱ្យអាណិតប៉ុណ្ណា។ ការអាននៅតាមដងផ្លូវ ហាងអាហារក៏ចាប់ផ្តើមបណ្តើរៗ... តែងតែមានការភ្ញាក់ផ្អើល។ អ្វីដែលចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះគឺពេលខ្ញុំនិយាយភាសាថៃ ជនជាតិថៃខ្លួនឯងភ្ញាក់ផ្អើលដែលជនបរទេសនិយាយភាសាថៃបានល្អឥតខ្ចោះ។ ខ្ញុំព្យាយាមប្រើសូរសព្ទឱ្យបានច្បាស់ហើយតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
ប៉ុន្តែពេលខ្លះអ្វីៗខុស… ខ្ញុំក៏និយាយ 'រួចរាល់'។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍ R ច្បាស់លាស់មិនមែនជារឿងធម្មតាសម្រាប់មនុស្សជាច្រើនទេ ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវពត់ទៅសេចក្តីថ្លែងការណ៍ L ផងដែរ។
ដំបូងឡើយ ប្រពន្ធខ្ញុំប្រឆាំងខ្ញុំទាំងស្រុងក្នុងការរៀនភាសាថៃ ហេតុផលមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យខ្ញុំងាយស្រួលទំនាក់ទំនងជាមួយនារីផ្សេងទៀត (ដែលខ្ញុំធ្វើ) ប៉ុន្តែជនបរទេសត្រូវបានគ្រួសារចាត់ទុកថាជាមនុស្សអាក្រក់… khon mai ឌី។ ដោយសារតែពេលនោះខ្ញុំចាប់ផ្តើមយល់ និងរៀនពីទំនៀមទម្លាប់ និងរបៀបរស់នៅរបស់ថៃ….មេអំបៅ kiks ។ មា៉យ ជាដើម។
ខ្ញុំដឹងច្រើនពេកហើយ។ Farang roo ធ្វើ។
ប៉ុន្តែការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាត្រូវតែអនុវត្ត ហើយវាដំណើរការបានល្អបំផុតជាមួយ pint និងនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនល្អ!
ក្រៅពីសម្លេង អ្នកចាត់ថ្នាក់ និងឋានានុក្រមប្រហែលជាពិបាកបំផុតសម្រាប់ជនជាតិហូឡង់។
Rob, ការបញ្ចេញសំឡេង R ច្បាស់គឺពិតជាអាចស្តាប់បានច្រើននៅទីក្រុងបាងកក (ប្រទេសថៃកណ្តាល) ប៉ុន្តែប្រជាជនអ៊ីសានមានបញ្ហាច្រើនជាមួយវា ព្រោះគ្រាមភាសាក្នុងតំបន់ ហើយខ្ញុំគិតថា ឡាវក៏មិនមានសំឡេង R ដែរ។
គ្រួសារថៃរបស់ខ្ញុំពិតជាដឹងគុណដែលខ្ញុំចេះភាសាថៃបានល្អ។ ខ្ញុំមិនយល់ថាអ្នកជា/ក្លាយជាជនបរទេសទេ តែដឹងថាជនជាតិថៃចូលចិត្តនិយាយដើមគេ ហើយខ្មាស់គេ បើអ្នកស្រាប់តែបង្ហាញថាអ្នកយល់គ្រប់យ៉ាង។
ស្នេហ៍ខ្ញុំមកពីខុនកែនហើយអាចធ្វើជាវិលជុំ RRRR យ៉ាងស្រស់ស្អាត។ ខ្ញុំតែងតែមានបញ្ហាជាមួយ R ដ៏ស្រស់ស្អាត។ ពួកគេតែងតែចំអកខ្ញុំដោយនិយាយថា "RRRRROb" ។ ហើយនាងសប្បាយចិត្តជាងដែលខ្ញុំបាននិយាយភាសាថៃយ៉ាងតិចពីរបីពាក្យ (ហើយនៅទីបំផុតនឹងរៀនភាសាជាមួយនាងនៅពេលដែលនាងបានបញ្ចប់កម្រិត Dutch NT2, B1)។ យ៉ាងហោចណាស់នាងអាចនិយាយអំពីអារម្មណ៍របស់នាង ឬអ្វីដែលនាងបានឃើញជាភាសារបស់នាងផ្ទាល់។ រាល់ពេលនាងនិយាយភាសាថៃមកខ្ញុំដោយមិនបានគិត សំណាងដែលខ្ញុំអាចដកពាក្យគន្លឹះមួយចំនួនបាន ទើបខ្ញុំយល់ថានាងនិយាយ ឧទាហរណ៍ថានាងឆ្កួតនឹងខ្ញុំ <3
ខ្ញុំតែងតែអង្គុយជាមួយនារីមួយក្រុម។ ពួកគេបាននិយាយគ្នាទៅវិញទៅមកដូចជា ណុច និង ណូយ។ ដូច្នេះខ្ញុំក៏ធ្វើអ៊ីចឹងដែរ។ មានភាពស្ងៀមស្ងាត់ គ្រប់គ្នាមើលមកខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានសួរថា 'តើវាជាអ្វី?' “ឯងថា ណុក វាមិនស្អាតទេ អាធីណូ!” ខ្ញុំបានតវ៉ាថា៖ «ប៉ុន្តែអ្នកក៏ធ្វើវាដែរ»។ “យើងអាចធ្វើដូច្នេះបាន ប៉ុន្តែជនបរទេសមិនអាចធ្វើបាន!” ជាចម្លើយ។
ពេលអ្នកឆ្លងកាត់សាលាមួយនៅភាគខាងជើង អ្នកនឹងឮគ្រូនិយាយ rrroongrrriean ហើយសិស្សនិយាយម្តងទៀត ឡុងលៀន។ អសីលធម៌ណាស់។
Chaawna pai naa thum ngaan nai naa Tino?
ប្រយោគចម្លែក
ខ្ញុំនិយាយថា ចាវណាប៉ៃធូម ង៉ាន ទីទុងណា ។
តើខ្ញុំគួរនិយាយពាក្យថា ធុំ ង៉ាន នៅទីនេះ ថាម ង៉ាន ទេ?
ការសរសេរតាមសូរសព្ទនេះ ហាក់ដូចជាខ្ញុំលាយឡំរវាងការបញ្ចេញសំឡេងភាសាអង់គ្លេស និងការបញ្ចេញសំឡេងហូឡង់…
អាចនិយាយត្រូវ ដានីយ៉ែល សូរសព្ទថៃមិនល្អ 555
ពាក្យចម្លែក, ពិត។ ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវតែមករកអ្វីមួយដែលមានតែសំឡេងកណ្តាល។ តើអ្នកអាចគិតពីប្រយោគដែលនិយាយពី ៨-១០ ព្យាង្គដែលមានតែសំឡេងធ្លាក់ទេ? ហើយប្រហែលជាដូចគ្នាសម្រាប់កំណត់ចំណាំផ្សេងទៀត?
ជាអកុសល ខ្ញុំមិនអាចជួយអ្នកក្នុងរឿងនេះបានទេ។ ខ្ញុំរៀនភាសាថៃជាជនជាតិថៃ ហើយខ្ញុំមិនខ្វល់ពីការបង្ហាញអ្វីទាំងអស់។
5555
បន្ទាប់មកអ្នកគឺជាជនជាតិថៃពិតប្រាកដ។ នៅដំណាក់កាលដំបូងនៃដំណើរការសិក្សារបស់ខ្ញុំ នៅពេលដែលខ្ញុំសួរថៃមួយ 'តើពាក្យនោះមានសម្លេងអ្វី?' ពួកគេឈរនិយាយមិនចេញ ឬមើលមកខ្ញុំ ហាក់ដូចជាខ្ញុំវង្វេងស្មារតី។ មិនមែនគ្រូទេ គាត់អាចប្រាប់បាន។
សម្រាប់អ្នកចូលចិត្ត ខាងក្រោមនេះជាឈ្មោះថៃសម្រាប់សំឡេង៖
កណ្តាល sǐejang sǎaman
ទាប sǐejang èek
ចុះ sǐejang thoo
ខ្ពស់ sǐejang ព្យាយាម៖
ក្រោកឡើង sǐejang tjàttàwaa
ពាក្យទាំងបួនចុងក្រោយនោះគឺលេខ 1, 2, 3, 4 ជាភាសាសំស្ក្រឹត។ អាចស្គាល់បានគឺ 'thoo', 'twee' ឬភាសាអង់គ្លេស 'two' ហើយព្យាយាម៖ 'three' របស់យើងផ្ទាល់។ Sǎaman មានន័យថា "ស្មើគ្នា ធម្មតា រាបស្មើ" ។ ឥឡូវនេះមានគណបក្សនយោបាយ 'sǎaman' ដែលជាគណបក្សសម្រាប់ 'បុរស/ស្ត្រីសាមញ្ញ' ។
សៀវភៅដែលបានលើកឡើងគឺជាវេយ្យាករណ៍ដែលត្រូវបានបកប្រែយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដោយអ្នកមិនមែនជាភាសាវិទូ Schütte ដែលជាប្រភេទនៃការងារយោង ប៉ុន្តែពិតជាមិនមែនជាសៀវភៅសិក្សាទេ។
និយាយអញ្ចឹង សម្រាប់អ្នកនិយាយហូឡង់ មានភាសាងាយស្រួលណាស់ (ដូចជាឥណ្ឌូនេស៊ី) និងភាសាពិបាកៗ (ដូចជាថៃ និងចិន)។ ខ្ញុំនិយាយពីបទពិសោធន៍ជាដប់ភាសា។
វាជាការបំភាន់ក្នុងការបញ្ជាក់បើមិនដូច្នេះទេ ទោះបីជាវាត្រូវបានធ្វើដោយចេតនាដ៏ល្អបំផុតក៏ដោយ។
ខ្ញុំបានបង្រៀនភាសាថៃអស់រយៈពេល ២០ ឆ្នាំមកហើយសម្រាប់មនុស្សចាស់ (ជាង ៥៥ ឆ្នាំ)។ បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំគឺថា ពួកគេស្រូបយកសម្ភារៈហាត់ប្រាណយ៉ាងលំបាក។ ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមអាន និងសរសេរភ្លាម។ សិស្សជាមធ្យមអាចអានបានបន្ទាប់ពី 20 ខែ។ សូមគោរព, f ។ តេជស…
អ្នកផ្តល់ភាសាថៃនៅប្រទេសហូឡង់ បើដូច្នេះ កន្លែងណានៅប្រទេសហូឡង់ - ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍។
បន្ទាប់ពីរយៈពេលប្រាំឆ្នាំដែលពឹងផ្អែកខ្លាំង ស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃរៀនភាសាថៃ ខ្ញុំមិនអាចនិយាយបានថាការរៀនភាសាថៃត្រឹមត្រូវគឺជានំមួយ។ ផ្ទុយទៅវិញ!
ទោះបីជាភាសាមិនមានករណីក៏ដោយក៏មាន 5 សម្លេងដែលធ្វើឱ្យវាពិបាកណាស់។
ពាក្យដែលមានការបញ្ចេញសំឡេងដូចគ្នាអាចមានអត្ថន័យខុសៗគ្នាជាច្រើន។ យកឧទាហរណ៍ផាន (កណ្តាល) ។ នៅពេលអ្នកបង់ប្រាក់នៅបញ្ជីសាច់ប្រាក់មានន័យថាមួយពាន់។ ប្រសិនបើអ្នកនៅផ្សារ ហើយអ្នកសួរអំពីផ្លែទទឹម មានន័យថា "ប្រភេទ" នៃផ្លែទទឹម។ ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់របស់មន្ទីរពេទ្យ វាគឺអំពី "បង់រុំ"។ ប៉ុន្តែនោះមិនមានអ្វីប្រៀបធៀបទៅនឹងពាក្យដូចជា naa (ធ្លាក់) ដែលមានអត្ថន័យពាក់ព័ន្ធយ៉ាងហោចណាស់ 6 ។ ហើយខ្ញុំអាចដាក់ឈ្មោះឧទាហរណ៍រាប់សិប។
ហើយទីបំផុតមានស្គ្រីបដែលពាក្យទាំងអស់ត្រូវបានសរសេរជាមួយគ្នា។
គំនិតរបស់ខ្ញុំ៖ ភាសាថៃពិបាកជាងភាសាបារាំង អាឡឺម៉ង់ និងអង់គ្លេស ហើយស្ថិតក្នុងកម្រិតនៃ "ល្បែងផ្គុំរូប" នៃភាសាឡាតាំង ក្រិក និងហេប្រ៊ូ អារ៉ាប់។
ខ្ញុំធ្លាប់ជឿថា មនុស្សគ្រប់រូបដែលរស់នៅ (ពាក់កណ្តាល) ជាអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងប្រទេសថៃ មានកាតព្វកិច្ចរៀនភាសាជាតិឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ខ្ញុំកំពុងចាកចេញពីគំនិតនោះ៖ ភាសាគឺពិបាកពេកក្នុងការសួរអ្នកគ្រប់គ្នា។
ខ្ញុំគ្រាន់តែបន្តព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តវា។ ប៉ុន្តែខ្យល់?
អរគុណច្រើន!
ខប់ ខប់ ខប់ ខប់ ខន ទីណូ.
ការចាប់ផ្តើមទាំងអស់គឺពិបាក ហើយសំនៀងផ្សេងគ្នាទាំងនោះគឺគួរឱ្យខ្លាចបន្តិចនៅដើមដំបូង តើអ្នកគួររៀនទទួលស្គាល់អ្វីទាំងអស់ដោយរបៀបណា? ប៉ុន្តែដោយការអនុវត្តជាមួយពាក្យខ្លីៗពី 2-3 សំឡេង ដើម្បីរៀនស្គាល់សម្លេងផ្សេងគ្នា ហើយបន្ទាប់មករៀនវាក្យសព្ទជាមូលដ្ឋានក្នុងប្រយោគខ្លីៗ បន្ទាប់មកអក្ខរក្រម វាគួរតែអាចធ្វើបាន។ ជាក់ស្តែង មនុស្សគ្រប់រូបគួរតែអាចរៀនភាសាមួយ ទោះបីជាវាអាចជួយបាន ប្រសិនបើអ្នកឮភាសាជុំវិញអ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃក៏ដោយ។ កុមារក៏រៀនវាក្យសព្ទជាមូលដ្ឋាននៃពាក្យរលុង និងប្រយោគផងដែរ។
នេះជាមេរៀនភាសាថៃ ដែលអ្នកដឹងយ៉ាងខ្លាំងបង្រៀនដោយស្ងប់ស្ងាត់ សង្កត់សំឡេង និងដោយកាយវិការដោយគ្មានការបកប្រែ ឬការពន្យល់ជាភាសាផ្សេង៖
https://www.youtube.com/watch?v=oIqIrEG6_y0
នៅក្នុងការរួមបញ្ចូលគ្នាជាមួយនឹងការបង្កើតវាក្យសព្ទ សៀវភៅរបស់ Ronald Schütte គឺល្អសម្រាប់ការរៀនវេយ្យាករណ៍។ រួមគ្នាជាមួយវចនានុក្រម Moergestel និងភាសាថៃ។
ហើយប្រសិនបើគ្រួសារ ឬដៃគូរបស់អ្នករកឃើញថាវាចម្លែក ឬមិនគួរឱ្យចង់បានដែលអ្នកចង់រៀនភាសាពាក់កណ្តាលផ្សេងទៀតរបស់អ្នក... នោះកណ្តឹងរោទិ៍នឹងរលត់សម្រាប់ខ្ញុំ។ ឬក៏មានជនជាតិហូឡង់នៅទីនេះដែលរស់នៅក្នុងប្រទេសហូឡង់យូរជាងនេះដែរ។ រយៈពេលជាមួយដៃគូជនជាតិថៃ ហើយតើអ្នកគិតថាវាមិនចាំបាច់ ឬមិនគួរគប្បីដែលគាត់ ឬនាងយ៉ាងហោចណាស់គួរតែចេះមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃភាសាហូឡង់? វាមានគ្រោះថ្នាក់ប្រសិនបើអ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកអាចដំណើរការ (ពាក់កណ្តាល) ដោយឯករាជ្យនៅក្នុងប្រទេសលំនៅដ្ឋានថ្មី។ ៥៥៥
ទីបំផុតខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមរៀនភាសាថៃកាលពី 2 ខែមុន ដែលការណែនាំល្អមានសារៈសំខាន់ណាស់។ ផែនការគឺតែងតែថាស្នេហាចុងរបស់ខ្ញុំបានស្ទាត់ជំនាញជនជាតិហូឡង់ជាមុនសិន ហើយភ្លាមៗនៅពេលដែលអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវបានបញ្ចប់ យើងនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើការលើភាសាថៃរបស់ខ្ញុំ និងបន្ទាប់មកអ៊ីសាន។ នាងបានយល់ស្របដោយអស់ពីចិត្តថា វាជារឿងសំខាន់សម្រាប់យើងទាំងពីរក្នុងការនិយាយភាសាគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តភក្តិ ក្រុមគ្រួសារ និងអ្នកដទៃ។
សូមគោរព ទីណូ សូមព្យាយាមយកជនបរទេសទាំងអស់ (ហូឡង់) មកសិក្សាដើម្បីរៀនភាសាថៃ។ ខ្ញុំមិនល្ងង់ទាល់តែសោះ នៅពេលដែលខ្ញុំទទួលបានសញ្ញាប័ត្រ HBS-A របស់ខ្ញុំជាមួយនឹងសញ្ញាប័ត្រ 10 សម្រាប់ភាសាបារាំង 9 សម្រាប់ភាសាអង់គ្លេស និង 8 សម្រាប់អាល្លឺម៉ង់។ នោះគឺនៅឆ្នាំ 1967 ។
ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់បានចំណាយពេលរៀនភាសាថៃជាងពីរឆ្នាំ។ ខ្ញុំបានទិញអ្វីដែលខ្ញុំគិតថាជាវគ្គសិក្សាដោយខ្លួនឯងដ៏ល្អតាមរយៈ NHA ។ វគ្គសិក្សាដ៏រឹងមាំមួយ ដោយមានជំនួយជាច្រើនជាមួយការបញ្ចេញសំឡេង (កម្មវិធីចាក់មេឌៀត្រូវបានរួមបញ្ចូល ជាមួយនឹងពាក្យ និងមេរៀនទាំងអស់នៅក្នុងការបញ្ចេញសំឡេងថៃ)។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃខ្ញុំចំណាយពេលលើសពី 4 ម៉ោងលើមេរៀន។ ខ្ញុំមិនបានជោគជ័យទេ។ ខ្ញុំអាចសរសេរ និងអានជាភាសាថៃ ទោះយឺតយ៉ាងណាក៏ដោយ។
ខ្ញុំឈប់ឥឡូវនេះព្រោះខ្ញុំរកមិនឃើញការរីកចម្រើនពិតប្រាកដ ខ្ញុំក៏មិនអាចតាមដានព័ត៌មានថៃដែរ។ ជនពិការបន្ថែម៖ ខ្ញុំរស់នៅ Udon ហើយមិនមានបាងកកថៃនិយាយទេ (ពួកគេយល់) ប៉ុន្តែថៃភាគច្រើននិយាយភាសាឡាវ។
ហើយខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចំណាយជីវិតដែលនៅសល់របស់ខ្ញុំទៅលើអ្វីផ្សេងទៀតក្រៅពីភាសាថៃ។
ទំនងជាពិបាកពេកសម្រាប់ខ្ញុំ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមកោតសរសើរចំពោះការព្យាយាមរបស់អ្នកដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលជនបរទេសថាវាមិនមែនជាការលំបាកទាំងអស់នោះទេ។
សូមគោរព
លោក Leo
បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំជាមួយនឹងការរៀនភាសាថៃគឺថាវាជាភាសាពិបាករៀន។ បើភាសាថៃសរសេរជាភាសា ABC នោះ ជនបរទេសជាច្រើនទៀតនឹងអាចរៀនភាសាបានកាន់តែងាយស្រួល។ តក្កវិជ្ជាក្នុងអក្ខរាវិរុទ្ធក៏ពិបាកធ្វើជាម្ចាស់ដែរ។ ក្រោយមក ថៃប្រើអក្សរពីរគឺ បុរាណ ដើម និងទំនើប ដែលទាមទារការសិក្សាដាច់ដោយឡែកម្តងទៀត។
សម្លេងគឺពិបាកសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ហើយពេលខ្លះមិននិយាយល្អជាង ជាញឹកញាប់ពិបាកធ្វើជាម្ចាស់។
ប៉ុន្តែដើម្បីអាចនិយាយភាសាបានបន្តិច វាក្យសព្ទត្រូវបានទាមទារ។ ការសន្ទនាជាមូលដ្ឋានបន្តិចបន្តួចក្នុងពេលឆាប់ៗនេះទាមទារឱ្យមានការស្ទាត់ជំនាញយ៉ាងហោចណាស់ 1000 ពាក្យ និងវេយ្យាករណ៍ជាមូលដ្ឋានដើម្បីនាំវាចូលទៅក្នុងចំណុចសំខាន់។ នោះជាឧបសគ្គដ៏ធំមួយសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ព្រោះពាក្យថៃគឺជាភាសាបរទេសសម្រាប់យើងទាំងស្រុង។ អ្នកត្រូវតែប្រយុទ្ធជាមួយពួកគេ ដូច្នេះដើម្បីនិយាយ ដើម្បីបញ្ចូលវាទៅក្នុងវាក្យសព្ទថៃរបស់អ្នក។ ដូច្នេះបង្កើតប្រយោគ Tino ជាមួយនឹង 4 ឬ 6 ពាក្យដែលអ្នកពិតជាត្រូវការពេលវេលាខ្លះសម្រាប់រឿងនោះ។
ឥឡូវនេះសម្រាប់អាយុដែលអ្នកអាចរៀនភាសាបាន ខ្ញុំមានអាយុហុកសិបហើយនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមរៀនភាសាថៃ។
មានអត្ថប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅពេលក្រោយក្នុងជីវិត ហើយដូច្នេះត្រូវបានគេប្រើដើម្បីសិក្សា។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ភាគច្រើននៃប្រជាជនហូឡង់ដែលខ្ញុំបានជួបនៅទីនេះក្នុងប្រទេសថៃបានធ្វើការក្នុងវិជ្ជាជីវៈប្រតិបត្តិក្នុងអំឡុងពេលជីវិតការងាររបស់ពួកគេ។ អាជីវកម្មខ្នាតតូចដោយខ្លួនឯង ការជួបប្រជុំ ការលក់។ល។
កិរិយាសព្ទ កិរិយាស័ព្ទ នាម ន. adjective ជាដើម គឺនៅឆ្ងាយពីពួកគេ។
លើសពីនេះទៀត ការណែនាំតាមរយៈអ៊ីនធឺណិតជាចម្បងជាភាសាអង់គ្លេស។ ដូច្នេះ គ្រាប់តទ្វេដងសម្រាប់ភាគច្រើន។ ខ្ញុំយល់ច្បាស់ថា ជនបរទេសជាមធ្យម ប្រាក់សោធននិវត្តន៍ លែងខ្វល់នឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ហើយស្វែងរកវិធីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ដើម្បីសង្គ្រោះខ្លួនគាត់តាមភាសានៅទីនេះក្នុងប្រទេសថៃ។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន៖ ភាសាថៃហាក់ដូចជារឹងមាំដែលពិបាកនឹងយកឈ្នះមនុស្សជាច្រើន។ ពាក្យពិបាក ឬងាយគឺផ្ទាល់ខ្លួនខ្លាំង អាស្រ័យយ៉ាងខ្លាំងលើប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។
ខ្ញុំមានសៀវភៅ + ស៊ីឌី របស់ Paiboon ។ ដំបូងខ្ញុំចម្លងស៊ីឌី ហើយជំនួសការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេសដោយការបកប្រែហូឡង់ដែលខ្ញុំបានថត។ ជាញឹកញាប់បានមើលឡើងវិញនៅលើម៉ាស៊ីនចាក់ mp3 របស់ខ្ញុំតាមផ្លូវ។ នោះហើយជារបៀបដែលខ្ញុំបានរៀនវាក្យសព្ទ។
សាលក្រម… នោះជារឿងមួយទៀត។ ខ្ញុំអាចនិយាយពាក្យដោយសំនៀងត្រឹមត្រូវ… ប៉ុន្តែវាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ជាពិសេស សម្លេងខ្ពស់ ខ្ញុំបញ្ចេញសំឡេងខុស តាមប្រពន្ធថៃ…
ខ្ញុំបានប្រើអក្សរតាមសូរសព្ទ ប៉ុន្តែឥឡូវខ្ញុំពិតជាកំពុងរៀនអានភាសាថៃ។ ដើម្បីជួយខ្ញុំប្រើវិធីដូចគ្នានឹងសិស្សភាសាថៃពិតប្រាកដ៖ ពាក្យបំបែកជាព្យាង្គ។ វាដំណើរការល្អឥឡូវនេះ។ ថ្មីៗនេះ យើងបានទិញសៀវភៅអាន/សៀវភៅសិក្សាភាសាថៃសម្រាប់សិស្សថ្នាក់ទី 4 នៅទីក្រុង Antwerp ។ ដូច្នេះពិតជាបានផ្តល់អនុសាសន៍។ ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំនឹងទិញសៀវភៅទាំងនោះបន្ថែមទៀតនៅប្រទេសថៃ…
ខ្ញុំនឹងមិននិយាយពីការសរសេរមួយរយៈពេលនេះខ្ញុំមិនទាន់បានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចនៅឡើយទេ ...
សូមសំណាងល្អទាំងអស់គ្នាដែលចង់ខិតខំប្រឹងប្រែង 😉
ខ្ញុំហ៊ានពណ៌នាខ្លួនឯងថាជាអំណោយសម្រាប់ភាសា។ និយាយភាសាអេស្ប៉ាញ បារាំង អាល្លឺម៉ង់ អង់គ្លេស និងព័រទុយហ្គាល់យ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។
ខ្ញុំបានបោះបង់ចោលជនជាតិថៃ។ វាជាភាសាសំនៀង ហើយអ្នកស្ទើរតែត្រូវកើតមកជាមួយវា។ មនុស្សដែលមានទំនោរតន្ត្រីខ្លាំងនឹងមានភាពងាយស្រួលជាង។
ខ្ញុំមានអាយុ 60 ឆ្នាំនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមវា ហើយខ្ញុំគិតថាវាយឺតពេលហើយ។ ខ្ញុំបានខាំធ្មេញរបស់ខ្ញុំនៅលើវាតាមន័យត្រង់ និងក្នុងន័យធៀប។ ក្នុងករណីណាក៏ដោយ ទំនាក់ទំនងនៅទីក្រុងបាងកកត្រូវបានប្តូរទៅជាភាសាអង់គ្លេសយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំបានរៀនភាសាហូឡង់ ហើយនាងចាប់ផ្តើមរៀនភាសាអង់គ្លេសកាន់តែល្អ ហើយអ្វីៗទាំងអស់បានប្រែក្លាយជាការងារកាន់តែប្រសើរនៅពេលខ្ញុំនិយាយភាសាថៃ។
ជាមួយនឹងពេលវេលាទំនេរ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើឱ្យភាសាអង់គ្លេសរបស់ខ្ញុំកាន់តែល្អឥតខ្ចោះ។
ក្នុងករណីណាក៏ដោយ អាយុដើម្បីរៀនភាសាដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សម្នាក់អាចបង្វិលវា ឬបង្វែរវាបាន។ ក្មេងរៀនលេខនៅអាយុ 2 ឆ្នាំ។
ប្រហែលជាអាចរៀនបានសម្រាប់មនុស្សមួយចំនួន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំណែនាំអ្នកណាដែលមានវ័យចំណាស់បន្តិចឱ្យភ្លេចកំណត់ចំណាំទាំងនោះ។ ពីព្រោះសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន វាមិនអាចទៅរួចទេ។ ខ្ញុំនិយាយភាសាថៃបានយ៉ាងល្អបន្ទាប់ពី 19 ឆ្នាំ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចទទួលបានសម្លេងទាំងនោះទេ។ ត្រចៀករបស់ខ្ញុំគ្រាន់តែមិនល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រឿងនោះ។ ហើយខ្ញុំមានមនុស្សជាច្រើនរួចទៅហើយ
ខកចិត្តពេលឃើញធ្លាក់ចេញដោយសារតែសំឡេង។ យកពាក្យកាវ។ អាចជាអង្ករស ជង្គង់ប្រាំបួន ចូលមកចាស់ ព័ត៍មាន កោសជប់។ល។ ពេលចូលរៀនខ្ញុំគិតថាខ្ញុំដឹង។ ប៉ុន្តែកន្លះម៉ោងក្រោយពីរៀន ខ្ញុំបានបាត់វាម្ដងទៀត។ ដូច្នេះហើយខ្ញុំបានឃើញមនុស្សជាច្រើនបោះបង់ចោល។
ហើយសូមនិយាយឱ្យត្រង់ទៅថាតើជនបរទេសប៉ុន្មាននាក់ដែលចេះភាសានេះបានល្អ។ ដូច្នេះក៏ចេះសំឡេងផង។
ខ្ញុំស្គាល់ 2. ហើយខ្ញុំស្គាល់ជនបរទេសជាច្រើននៅឈៀងម៉ៃ
ខ្ញុំថែមទាំងមានការសោកស្ដាយដែលជនជាតិថៃពិបាកធ្វើការយល់ដឹងសូម្បីតែក្នុងចំណោមពួកគេក៏ដោយ។ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំថាជនជាតិថៃច្រើនតែយល់ខុសគ្នា។ ខ្ញុំគិតថាវាមានអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយសម្លេងទាំងនោះ។
អត្ថបទ៖
"ក្មេងរៀនលេខនៅអាយុ 2 ឆ្នាំ" ។
ពិតមែនបង។ នៅអាយុនោះ ក្មេងចេះតិចជាង 500 ពាក្យ នៅតែមានការបញ្ចេញសំឡេងមិនសូវល្អ និងធ្វើឱ្យមានកំហុសវេយ្យាករណ៍ជាច្រើន។ មានតែនៅអាយុ 8 ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះដែលប្រើភាសាស្ទើរតែគ្មានកំហុស។ បុរសជនជាតិហូឡង់អាយុ 70 ឆ្នាំម្នាក់ដែលសិក្សាជាមធ្យម 1 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយថែមទាំងនិយាយច្រើនជាមួយបរិយាកាសថៃភ្លាមៗបន្ទាប់ពី 8 ឆ្នាំនឹងមានកម្រិតស្ទើរតែដូចគ្នាទៅនឹងកុមារអាយុ 8 ឆ្នាំនៅប្រទេសហូឡង់។ . ប្រហែលជាមួយការបញ្ចេញសំឡេងកាន់តែអាក្រក់។
តាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ ការលំបាកក្នុងការរៀនភាសាថៃគឺនៅដើមដំបូង។ ការពិតដែលថាភាសាថៃគឺជាភាសាខុសគ្នាទាំងស្រុងពីភាសាបស្ចិមប្រទេសស្ទើរតែទាំងអស់ធ្វើឱ្យមានការជំពប់ដួលដ៏ធំមួយ។ នៅពេលអ្នកយកសៀវភៅសិក្សាភាសាអាឡឺម៉ង់ បារាំង អេស្បាញ ឬអង់គ្លេសសម្រាប់កុមារ អ្នកអាចយកពាក្យ 'ស្វា គ្រាប់ មី' យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ នៅក្នុងភាសាថៃ ការនេះគឺជាការជំពប់ដួល។
ខ្ញុំក៏បានកត់សម្គាល់ផងដែរថាវិធីសាស្ត្រសិក្សាដ៏ល្អបំផុតមានភាពខុសគ្នាខ្លាំងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់។ ម្នាក់ចូលចិត្តរៀនពីសៀវភៅ ហើយបន្ទាប់មកសាកល្បងវាភ្លាមៗក្នុងការអនុវត្ត (ប្រសិនបើមានឱកាសនៅទីនោះ) ម្នាក់ទៀតរៀនបានល្អបំផុត 1 ទល់នឹង 1 ជាមួយគ្រូពិតប្រាកដ ហើយម្នាក់ទៀតអាចរៀនបានយ៉ាងល្អពីសៀវភៅអូឌីយ៉ូ។ ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃក្រុមពីរចុងក្រោយ។
ខ្ញុំនឹងមិននិយាយថាខ្ញុំខ្មាស់អៀនទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានការលំបាកក្នុងការនិយាយភាសាបរទេសជាសាធារណៈ ប្រសិនបើយ៉ាងហោចណាស់ខ្ញុំមិនមានទំនុកចិត្តលើអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយ។ ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសថៃ ដែលអ្នកមិនត្រឹមតែអាចខ្មាស់ខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងធ្វើឱ្យអ្នកដទៃទៀតផង។ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងវគ្គសិក្សាអូឌីយ៉ូពី Pimsleur ។ រាល់មេរៀនដែលខ្ញុំបានស្តាប់ច្រើនដង ហើយនិយាយឡើងវិញនូវប្រយោគ/ពាក្យទាំងអស់ ហើយកត់ត្រាវាដោយប្រើឧបករណ៍ថតសំឡេង ឬកុំព្យូទ័រយួរដៃ។ ខ្ញុំប្រៀបធៀបការបញ្ចេញសំឡេងរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងការបញ្ចេញសំឡេងនៃមេរៀនអូឌីយ៉ូ ហើយបន្តតែនៅពេលដែលខ្ញុំពេញចិត្តនឹងការបញ្ចេញសំឡេងរបស់ខ្ញុំ ហើយយល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយ។ វាត្រូវតែនិយាយថាការស្តាប់ខ្លួនឯងនិយាយភាសាថៃជាមួយនឹងឧទាហរណ៍ត្រឹមត្រូវ (សំឡេង) អាចពិតជាគួរឱ្យអស់សំណើចណាស់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយវាដំណើរការល្អណាស់។
ទាំងអស់នេះដំណើរការបានល្អ និងរលូន ប៉ុន្តែគុណវិបត្តិចម្បងនៃសៀវភៅអូឌីយ៉ូគឺការពិតដែលថាខណៈពេលដែលវាផ្តល់នូវមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏រឹងមាំ និងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវវាក្យសព្ទសមហេតុផល វាមិនមានអន្តរកម្មនោះទេ។ វាអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងការរៀនគណិតវិទ្យា។ អ្នកអាចទន្ទេញចាំបញ្ហាបានទាំងស្រុង ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនយល់ពីរបៀបដែលវាដំណើរការ ហើយលេខស្រាប់តែផ្លាស់ប្តូរ ខណៈពេលដែលផលបូកនៅតែដដែល នោះអ្នកនឹងមិនអាចទទួលបានចម្លើយត្រឹមត្រូវនោះទេ។
ពេលខ្ញុំរត់ចូលជញ្ជាំងនេះ ខ្ញុំចាប់ដៃគ្រូ។ ការបញ្ចេញសំឡេងរបស់ខ្ញុំគឺសមហេតុផល ហើយវាក្យសព្ទរបស់ខ្ញុំល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការសន្ទនា 'ថ្ងៃសម្រាក' សាមញ្ញដូចជាការទិញទំនិញ ការបញ្ជាអាហារនៅបារ និងការនិយាយតូចៗសាមញ្ញ (នេះគឺជាគោលដៅដំបូងរបស់ខ្ញុំ)។ វាមិនទាន់ដល់ពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើការលើភាសាជាមួយគ្រូទេ ទើបខ្ញុំពិតជាចាប់ផ្តើមយល់ពីរបៀបដែលវាដំណើរការ។ វាគ្រាន់តែ ~ 3 ម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ប៉ុន្តែវាពិតជាសប្បាយណាស់។ ខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តដែរដែលខ្ញុំបានចាក់គ្រឹះរួចហើយ។
ខ្ញុំនៅតែនិយាយឆ្ងាយពីភាសាថៃដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយប្រហែលជាមិនដែលនិយាយទេ។ នៅមានស្ថានភាពជាច្រើនដែលខ្ញុំងាកមកប្រើ 'Tinglish' (ភាសាអង់គ្លេស ប៉ុន្តែមានរចនាសម្ព័ន្ធវេយ្យាករណ៍/ប្រយោគភាសាថៃ)។ ប៉ុន្តែវានៅតែសប្បាយក្នុងការធ្វើ។ ហើយមុខមិត្តភ័ក្តិថៃរបស់ខ្ញុំ និងមនុស្សដែលខ្ញុំជួបពេលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមនិយាយភាសាថៃភ្លាមនោះ ធ្វើឱ្យការខិតខំប្រឹងប្រែងលើសពីតម្លៃទៅទៀត។ 🙂
ខ្ញុំក៏ប្រហែលជាមិនអាចរៀនដែរ។ ប៉ុន្តែពាក្យថ្មីជាទៀងទាត់នឹងនាំអ្នកទៅឆ្ងាយ។ ទោះបីជាវាគ្រាន់តែដើម្បីសួរអ្វីមួយនៅក្នុងហាង... វាជាការកោតសរសើរ។
អរគុណច្រើនសម្រាប់មេរៀនភាសានេះ Tino ។
ខ្ញុំព្យាយាមរៀនភាសាខ្លះជាមួយការសិក្សាដោយខ្លួនឯង។ តាំងពីដើមមក ខ្ញុំបានធ្វើការក្នុងពេលដំណាលគ្នាលើវាក្យសព្ទ ការបញ្ចេញសំឡេង ការអាន និងការសរសេរតិចតួច។ ពេលឮពាក្យមួយឃ្លា ខ្ញុំក៏ចង់ដឹងថាត្រូវសរសេរយ៉ាងណាដែរ ព្រោះមនុស្សជាច្រើននិយាយមិនសូវល្អ។
ការរៀនទីលានត្រឹមត្រូវក៏ជាឧបសគ្គសម្រាប់ខ្ញុំដែរ។
កាលពីដើមខ្ញុំរៀនថា ០ = o = មធ្យម, ๐่ = ò = ទាប, ๐້ = ô = ធ្លាក់, ๐๋ = ó = ខ្ពស់, ๐๋ = ǒ = ឡើង។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ…. មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំបានរកឃើញថា សញ្ញាសម្គាល់សំឡេងមិនត្រូវបានអនុវត្តជាប់លាប់នោះទេ។ ផងដែរនៅក្នុងមេរៀនរបស់អ្នកខាងលើ ខ្ញុំបានជួបប្រទះករណីជាច្រើនដែលសញ្ញាសំឡេងមួយអាចមានសំឡេងខុសៗគ្នា។ ខ្ញុំមិនអាចរកឃើញប្រព័ន្ធណាមួយនៅក្នុងវាទេរហូតមកដល់ពេលនេះ (ប្រសិនបើមានមួយទាំងអស់)។
ប្រហែលជាអ្នកអាចពន្យល់ខ្ញុំពីមូលហេតុដែលសញ្ញាសំឡេងជាក់លាក់មួយមិនមានការបញ្ចេញសំឡេងដែលមិនច្បាស់លាស់ និងថាតើមានច្បាប់ភាសាសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរសំឡេងនៃសញ្ញាសំឡេងជាក់លាក់មួយឬអត់។
ដើម្បីបង្ហាញពីបញ្ហា ខ្ញុំបានយកសេរីភាពនៃការគូរពីអត្ថបទនៃមេរៀនភាសារបស់អ្នក ដោយសន្មតថាអ្នកបានសរសេរវាយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ខ្ញុំបានដាក់សញ្ញាឧទាននៅចំពោះមុខសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដែលឃ្លាតពីសញ្ញាសំឡេង៖
! នោះ (នេះ) អ្វី 'Nán (níe:) arai' 'តើនេះជាអ្វី?' [តើអ្វីជាភាពខុសគ្នារវាង 'นั่น' និង 'នោះ'?]: នេះគឺជាសញ្ញាសំឡេង resp ។ ចុះ ( ๐ ) ( ចុះ ( ๐ ) ) និង កណ្តាល ( ០ ) ប៉ុន្តែជាការបញ្ចេញសំឡេង resp ។ ខ្ពស់ (០) (ខ្ពស់ (០)) និងកណ្តាល (០) ។
! នោះហៅថាអ្វី 'Nán rîeak wâa arai' 'គេហៅថាអ្វី?': ខាងក្រោមនេះជាសញ្ញាសំឡេង resp ។ ទាប ( ០ ), កណ្តាល ( ០ ), ទាប ( ០ ) និង កណ្តាល ( ០) ប៉ុន្តែជាការបញ្ចេញសំឡេង resp ។ ខ្ពស់ ( ០ ), ធ្លាក់ ( ០ ), ធ្លាក់ ( ០ ), និងកណ្តាល ( ០ ) ។
! និយាយ (សួរ) នេះបែបហ្នឹង 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi' 'តើអ្នកនិយាយយ៉ាងម៉េច (សួរ) នេះ?' កណ្តាល (០), (កណ្តាល (០)), ធ្លាក់ (០ ), កណ្តាល (០) និងកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែជាការបញ្ចេញសំឡេង resp ។ ធ្លាក់ ( ๐ ), ( កើនឡើង ( ๋ ) ), ខ្ពស់ ( ០ ), កណ្តាល ( ០ ), និង កើនឡើង ( ๐๋ ) ។
បាយ 'ខាវ' 'ស្រូវ' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ។
! ขาว 'khǎaw' 'ស' : សញ្ញាសូរសំឡេងនៅកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងឡើង (๐๋) ។
ដំណឹង 'khàaw' '(the) news': សញ្ញាសូរសំឡេងទាប (๐่) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ទាប (๐่) ។
เสี้อ 'sûua' 'សម្លៀកបំពាក់, អាវ' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ។
! เสีอ 'sǔua' 'ខ្លា' : សញ្ញាសំឡេងគឺកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងឡើង (๐๋) ។
เสี่อ 'sùua' 'matje' (on which to eat): សញ្ញាសំនៀងទាប ( ๐ ) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ទាប ( ๐ ) ។
! មេឃ 'fáa' 'ខ្យល់' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ ( ๐ ) ។
តា 'តា', 'ភ្នែក, យាយ (ខាងម្តាយ)': សញ្ញាសំឡេងនៅកណ្តាល (០) ហើយសំឡេងក៏កណ្តាល (០) ។
! ม้า 'máa' 'horse' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ ( ๐ ) ។
! យឺត 'cháa' 'យឺត' : សញ្ញាសូរសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺខ្ពស់ ( ๐ ) ។
! មេឃ 'fáa' 'ខ្យល់' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ ( ๐ ) ។
! ค้า 'kháa' 'ទិញលក់' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ប៉ុន្តែបញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ ( ๐ ) ។
ห้า 'ហា' 'ប្រាំ (555 គឺជាការសើច)': សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( XNUMX ) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ។
! លា ' ឡា ' ' បរ ' : សញ្ញាសូរសំឡេងទាប ( ๐ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ។
ป้า ' ប៉ា' ' មីងចាស់ ' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ។
ប ' បា ' ' ឆ្កួត ' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ហើយការបញ្ចេញសំឡេងក៏ធ្លាក់ចុះ ( ๐ ) ។
ក្រណាត់ 'ផា' 'សម្លៀក' : សញ្ញាសូរធ្លាក់ ( ๐ ) ហើយសំឡេងក៏ធ្លាក់ ( ๐ ) ។
! หมา'mǎa' 'ឆ្កែ' : សញ្ញាសូរសំឡេងនៅកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងឡើង (០๋) ។
! หนา 'nǎa' 'thick (of objects)' : សញ្ញាសូរសំឡេងនៅកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងឡើង (๐๋) ។
! ស្វែងរក 'hǎa' 'រកមើលនរណាម្នាក់': សញ្ញាសំឡេងគឺកណ្តាល (XNUMX) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺឡើង (XNUMX๋) ។
! ฝา 'fǎa' 'lid, flap' : សញ្ញាសំឡេងនៅកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងឡើង (๐๋) ។
! ม้ามาช้า 'máa maa cháa' 'សេះមកយឺត។': The tone marks is resp. ធ្លាក់ ( ๐ ) កណ្តាល ( ๐ ) និង ធ្លាក់ ( ๐ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ ខ្ពស់ (០) កណ្តាល (០) និងខ្ពស់ (០ ) ។
! តា ឡា หมา 'taa lâa mǎa' 'ជីតា បរបាញ់ឆ្កែ': សញ្ញាសំឡេងគឺ resp ។ កណ្តាល (០), ទាប (០) និងកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ កណ្តាល (០), ធ្លាក់ (๐้) និងកើនឡើង (๐๋) ។
! หมาหาม้า 'mǎa hǎa máa' 'ឆ្កែកំពុងស្វែងរកសេះ': សញ្ញាសំឡេងគឺ resp ។ កណ្តាល (០) កណ្តាល (០) និងធ្លាក់ (០ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ កើនឡើង (០
! ตาบ้ามาช้า 'taa bâa maa cháa' 'លោកតាឆ្កួតកំពុងមកយឺត': The tone marks is resp. កណ្តាល (០), ធ្លាក់ (๐้), កណ្តាល (០) និងធ្លាក់ (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ កណ្តាល (០) ចុះក្រោម (០ ) កណ្តាល (០) និងខ្ពស់ (០ ) ។
! ยายหาป้า 'jaai hǎa pâa' 'យាយរកយាយ។': The tone marks is resp. កណ្តាល (០) កណ្តាល (០) និងធ្លាក់ (០ ) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ កណ្តាល (០), កើនឡើង (๐๋) និងធ្លាក់ចុះ (๐้) ។
! คุณขายตั๋วไหมคะ 'Khoen khǎai tǒea mái khráp' 'តើអ្នកលក់សំបុត្រទេ?': The tone marks are resp. កណ្តាល (០), កណ្តាល (០), កើនឡើង (๐๋), កណ្តាល (០) និងកណ្តាល (០) ប៉ុន្តែការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ កណ្តាល (០), កើនឡើង (០๋), កើនឡើង (០๋), ខ្ពស់ (០) និងខ្ពស់ (០) ។
! น้ำ 'náam' 'water' : សញ្ញាសំឡេងចុះមក ( ๐ ), បញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ ( ๐ ).
នាំ 'យក' 'នាំមុខ, នាំមុខ' : សញ្ញាសំឡេងកណ្តាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្តាល (០).
តុ ' តូ ' 'តុ' : សញ្ញាសំឡេងខ្ពស់ ( ០ ), ការបញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ ( ០ ).
តូ 'ពេក' 'ធំ' : សំនៀងកណ្តាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្តាល (០).
ទី' ចង' (ខ្លី) 'រិះគន់, តិះដៀល' : សំឡេងសញ្ញាកណ្ដាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្ដាល (០).
ตี 'ចង :' (វែង) 'ធ្វើកូដកម្ម' : សំនៀងកណ្តាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្តាល (០).
! ពុទ្ធ 'ភូត' (ខ្លី) 'ព្រះពុទ្ធ' : សញ្ញាសំឡេងកណ្តាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងខ្ពស់ (០) ។
! និយាយ 'phôe:t' (lang) 'talk': សំឡេងសញ្ញាកណ្តាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងចុះមក (๐) ។
តា 'តា' 'ភ្នែក' : សំនៀងកណ្តាល (០) ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្តាល (០) ។
! ท่า ' ថា ( ឃ ) ' ច្រក , ចត ' : សញ្ញាសូរសំឡេងទាប ( ๐่ ) ការបញ្ចេញសំឡេងចុះមក ( ๐ ) ។
ตี ' ចង : ' ' បុក ' : សំនៀងកណ្តាល ( ០), ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្តាល ( ០).
! ที่ ' thîe : ' ' place , space , te , in ' : Tone sign low ( ๐ ), pronunciation descending ( ๐ ).
ป่า ' ប៉ា' 'ព្រៃ' : Tone sign low (๐่), pronunciation low (๐่).
ក្រណាត់ ' ផា ' ' សម្លៀកបំពាក់' : សញ្ញាសូរធ្លាក់ ( ๐ ), ការបញ្ចេញសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ).
ព. ព. ព. ព.
ผู้ ' phôe :' ' person ' : សញ្ញាសូរធ្លាក់ ( ๐ ), ការបញ្ចេញសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ).
เก้า 'kâaw' 'nine' : សញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ), ការបញ្ចេញសំឡេងធ្លាក់ ( ๐้ ).
បាយ 'ខៅ' 'ស្រូវ' : សញ្ញាសូរធ្លាក់ ( ๐ ), ការបញ្ចេញសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ).
កា 'កា' 'ក្អែក' ('កា, កា'): សញ្ញាសំឡេងកណ្តាល (០), ការបញ្ចេញសំឡេងកណ្តាល (០) ។
! សម្លាប់ 'ខា' 'សម្លាប់, សម្លាប់' : សំនៀង សញ្ញាទាប ( ๐ ), ការបញ្ចេញសំឡេងធ្លាក់ ( ๐ ).
! ឈើថ្មីមិនឆេះ 'Máai mài mâi mâi' (resp. wood new not burning) 'ឈើថ្មីមិនឆេះ': Tone marks are resp. ធ្លាក់ ( ๐ ), ទាប ( ๐ ), ទាប ( ๐ ) និង ធ្លាក់ ( ๐ ), ការបញ្ចេញសំឡេងគឺ resp ។ ខ្ពស់ ( ๐ ), ទាប ( ๐ ), ធ្លាក់ ( ๐ ) និង ធ្លាក់ ( ๐ ).
ភាពខុសគ្នានៃសំឡេងនោះទាក់ទងនឹងថ្នាក់នៃអក្សរ។ ថ្នាក់មួយទៀត ឥទ្ធិពលមួយទៀតនៃសញ្ញាសំឡេងនៅលើសម្លេង។ ហាក់ដូចជាមានភាពខុសគ្នាក្នុងអតីតកាលដ៏ឆ្ងាយ បន្ទាប់មកសញ្ញាសំឡេងតែងតែបង្ហាញពីសំឡេងដដែល។
សម្រាប់ថ្នាក់អក្សរ សូមមើលទំព័រឧទាហរណ៍របស់ Ronald នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃគេហទំព័រនេះ៖ http://www.slapsystems.nl/Boek-De-Thaise-Taal/voorbeeld-pagina-s/
អត្ថបទ៖
"កាលពីដើមខ្ញុំរៀនថា ០ = o = មធ្យម, ๐่ = ò = ទាប, ๐້ = ô = ធ្លាក់, ๐๋ = ó = ខ្ពស់, ๐๋ = ǒ = ឡើង។
សូមគោរព Theo
ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យអ្នកទទួលបានជោគជ័យជាមួយការសិក្សារបស់អ្នក។
អ្នកលើកបញ្ហាពិបាក និងពិបាកបំផុតមួយក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងអក្ខរាវិរុទ្ធ និងការបញ្ចេញសំឡេង។ នេះមិនមែនជារឿងប្លែកសម្រាប់ជនជាតិថៃទេ។ ហូឡង់ក៏មានវាដែរ ប៉ុន្តែយើងមិនដឹងវាទៀតទេ។ សំឡេងស្ងាត់ -e- អាចត្រូវបានសរសេរជា 5 វិធីជាភាសាហូឡង់: -e- (de); -ee- (a (ផ្ទះ)); -ij- (ឆ្ងាញ់); -i- (ល្អ) និង -u- (Tinus) ។ ប៉ុន្តែពេលនោះ ថៃ។
ប៉ុន្មានសតវត្សមុន សញ្ញាសូរសំឡេងតែងតែបង្ហាញពីសម្លេងដូចគ្នា ដូចដែលអ្នកសន្មត់ខាងលើ។ មិនមានទៀតទេ ហើយនោះពន្យល់ពីបញ្ហាដែលអ្នកបានរៀបរាប់ខាងលើ។ សញ្ញាសំឡេងមួយណាតំណាងឲ្យសំឡេងមួយណា អាស្រ័យលើប្រភេទព្យញ្ជនៈ ដែលសញ្ញាសំឡេងនៅខាងលើ។ ដូច្នេះសញ្ញាសំឡេងដូចគ្នាអាចបង្ហាញសម្លេងផ្សេងគ្នា។
ព្យញ្ជនៈភាសាថៃមានបីថ្នាក់គឺ វណ្ណៈខ្ពស់ (ឧ. ខ.ស.) វណ្ណៈកណ្តាល (ឧ. កត) និងវណ្ណៈទាប ភាគច្រើន (ឧ. ងលត) ។ សម្រាប់បញ្ជីពេញលេញអ្នកនឹងត្រូវវាយសៀវភៅ។ ភាគច្រើនរៀនលេខតូចៗនៃព្យញ្ជនៈថ្នាក់ខ្ពស់ និងមធ្យម នៅសល់គឺជាព្យញ្ជនៈថ្នាក់ទាបជាច្រើន។
សញ្ញាសំឡេងពីរលេចឡើងចំពោះខ្ញុំជាព្យញ្ជនៈថ្នាក់កណ្តាលតែប៉ុណ្ណោះ៖ អូ ដឺ ម៉ាយ ព្យាយាម ហើយវាបង្ហាញពីសម្លេងខ្ពស់ ឧទាហរណ៍ កុក kóhk water tap ។ អក្សរអុំម៉ាអៃ tjàttàwaa ផ្តល់សម្លេងកើនឡើងដល់ឧទាហរណ៍ កាត Tǒea ។
ពេលនោះ អឿម៉ាយ អ៊ីក។ នេះផ្តល់នូវសម្លេងធ្លាក់ចុះសម្រាប់ព្យញ្ជនៈថ្នាក់ទាប ឧទាហរណ៍ យ៉ា ចា អូម៉ា (ភាគីឪពុក) ប៉ុន្តែសម្រាប់ព្យញ្ជនៈថ្នាក់ខ្ពស់ និងថ្នាក់កណ្តាលមានសម្លេងទាប ឧទាហរណ៍ ស៊ុត ខៃ អ៊ី អ៊ី។
ទីបំផុត អេម ម៉ៃធូ។ នេះផ្តល់សំឡេងខ្ពស់ដល់ព្យញ្ជនៈថ្នាក់ទាប ឧទាហរណ៍ សេះ សេះ ហើយចំពោះព្យញ្ជនៈថ្នាក់ខ្ពស់ និងកណ្តាលមានសំឡេងធ្លាក់ឧទាហរណ៍ អង្ករខាវ។
ដូច្នេះសញ្ញាសំឡេងពីរចុងក្រោយនេះបង្ហាញពីសំឡេងខុសគ្នាក្នុងព្យញ្ជនៈបីប្រភេទផ្សេងគ្នា។
ដូចគ្រូខ្ញុំនិយាយលេងសើច ជនជាតិថៃយើងសរសេរពិបាកណាស់ ដែលអ្នកគ្រូចំណាស់មិនអាចធ្វើជាម្ចាស់វាបានទេ។ វាជាការងាររបស់អ្នកដើម្បីបញ្ជាក់ភាពផ្ទុយគ្នា។
ល្បិចសាមញ្ញសម្រាប់កំណត់សម្លេង៖
ចងចាំព្យញ្ជនៈចំនួន 3 (A) និងលេខនៃសញ្ញាសំឡេង (B) ។
A: ព្យញ្ជនៈ 3, 1 ពីក្រុមសម្លេងនីមួយៗ:
hŏoh hìip (ក្រុមសំឡេងខ្ពស់ឡើង-ទាប/ព្យញ្ជនៈ)
dooh dèk (ស្មើ ឬ កណ្តាល ទាប / ក្រុមព្យញ្ជនៈពាក់កណ្តាលសម្លេង)
hooh nók hûuk (ក្រុមសំឡេងទាប ស្មើ ឬ កណ្តាល-ចុះឡើង/ព្យញ្ជនៈ)
អក្សរ (hŏoh, dooh, hooh) ត្រូវនឹងព្យាង្គរស់ (មិនបញ្ចប់ដោយស្រៈខ្លី ឬសំឡេង k,p,t; ពាក្យភ្ជាប់ទៅនឹងព្យញ្ជនៈនោះ (hìip, dèk, nók hûuk)) ត្រូវគ្នានឹងព្យាង្គរស់។ ជាមួយនឹងព្យញ្ជនៈសំឡេងទាប ភាពខុសគ្នាមួយត្រូវបានធ្វើឡើងរវាងព្យាង្គខ្លី និងព្យាង្គវែង។
ខ៖ លេខនៃសញ្ញាសំឡេងទាំង ៤៖
1 = ទាប
2 = ចុះ
3 = ខ្ពស់។
4 = កើនឡើង
3 និង 4 កើតឡើងតែក្នុងការរួមបញ្ចូលគ្នាជាមួយព្យញ្ជនៈនៃក្រុមសំឡេងកណ្តាល ហើយដូច្នេះកំណត់ការបញ្ចេញសំឡេងនៃព្យាង្គ។
ប្រសិនបើមិនមានសញ្ញាសំឡេងទេ នោះច្បាប់ A ត្រូវបានអនុវត្ត បើមិនដូច្នេះទេ ច្បាប់ B ត្រូវអនុវត្ត។
ច្បាប់ B: ប្រសិនបើព្យញ្ជនៈជារបស់ក្រុមសម្លេងខ្ពស់ ឬក្រុមសម្លេងកណ្តាល នោះសម្លេងត្រូវគ្នានឹងសញ្ញាសម្លេង។ ប្រសិនបើព្យញ្ជនៈជារបស់ក្រុមសម្លេងទាប នោះអ្នកត្រូវបន្ថែមលេខ 1 ដូច្នេះសញ្ញាសំឡេងទាបក្លាយជាសម្លេងធ្លាក់ ហើយសញ្ញាសំឡេងធ្លាក់ក្លាយជាសម្លេងខ្ពស់។
លើសពីនេះ អ្នកត្រូវចាំតែព្យញ្ជនៈនៃក្រុមសម្លេងខ្ពស់ និងក្រុមសម្លេងកណ្តាលប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកផ្សេងទៀតបន្ទាប់មកជារបស់ក្រុមសម្លេងទាប។
វាអាចសាមញ្ញណាស់។ សំណាងល្អ!
ការកែតម្រូវ:
ពាក្យភ្ជាប់ជាមួយព្យញ្ជនៈនោះ (ហ៊ីប, ឌុក, ណុកហ៊ូក) ត្រូវនឹងព្យាង្គ DEAD ។
សូមអរគុណចំពោះការពន្យល់ Rob V., Tino Kuis និង Daniël M..
ខ្ញុំបានលឺមិនច្បាស់អំពីថ្នាក់អក្សរ ប៉ុន្តែមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីជាមួយពួកគេ។
បន្ទាប់ពីការពន្យល់របស់អ្នក និងការសិក្សាមួយចំនួន ខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ឧទាហរណ៍នៅក្នុងថ្នាក់ម្តងទៀត។ ជាមួយនឹងចំណេះដឹងដែលទើបតែទទួលបាន ខ្ញុំគិតថាសម្លេងនៅក្នុងឧទាហរណ៍ខាងក្រោមពីមេរៀនគួរតែត្រូវបានកែលម្អដូចខាងក្រោម។ (ខ្ញុំសង្ឃឹមថាតួអក្សរពិសេសត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។)៖
នោះហៅថាអ្វី 'Nán rîeak wâa arai' 'គេហៅថាម៉េច?': น้=low class+falling => high(ó), r=low class+middle => middle(o), ว่=low class+low= > descending(ô), A=middle class => middle(o). ដូច្នេះ 'Nán rieak wâa arai'
พูด (ถาม) នេះแบบใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi' 'តើអ្នកនិយាយ (សួរ) នេះដោយរបៀបណា?': พ=low class => Middle(o), (ถ=high class => ascending ( ǒ ) ), น้ = ថ្នាក់ទាប + ធ្លាក់ => ខ្ពស់ (ó), ប = ថ្នាក់កណ្តាល => មធ្យម (o), ហ = ថ្នាក់ខ្ពស់ => កើនឡើង (ǒ) ។ So 'Phoe:t (thǎam) níe baep nǎi'
คุณขายตั๋วไหมคะ 'Khoen khǎai tǒea mái khráp' 'តើលក់សំបុត្រទេ?': ค=low class => middle(o), ข=high class => rising(ǒ), ต๋=middle class+rising= > rising( ǒ), H = ថ្នាក់ខ្ពស់ => rising(ǒ), ค=ថ្នាក់ទាប => កណ្តាល(o). ដូច្នេះ 'Khoen khǎai tǒea mǎi khrap'
ពុទ្ធ 'ភូត' (ខ្លី) 'ព្រះពុទ្ធ': พ=ថ្នាក់ទាប => កណ្ដាល(o). ដូច្នេះ 'រូបថត' ។
និយាយ 'phôe:t'(lang) 'to talk': พ=low class => middle(o). ដូច្នេះ 'phoe: t' ។
តើខ្ញុំយល់បានត្រឹមត្រូវ ឬក៏មានភាសាច្រើនទៀតនៅទីនេះ?
សង្ឃឹមថាជម្រើសឆ្លើយតបនឹងនៅតែបើកបានយូរគ្រប់គ្រាន់។
PS @Tino៖ តើវាជាការនិយាយធម្មតាទេក្នុងការបញ្ចេញពាក្យថាល្អថាជា 'earthug' (ដូចជា 'mosquito')? ខ្ញុំនិយាយវា។ ចេញជា 'ស្អាត' (ជាមួយ -i-) 😉
ខ្ញុំក៏គិតថាខ្ញុំយល់ថា "អ្នក" នៅក្នុង Groningen មិនដឹងភាពខុសគ្នារវាង -ch- និង -g- ហើយបញ្ចេញសំឡេងទាំងពីរជា "រឹង" -g- ។