អ្នកអានជាទីគោរព!

ខ្ញុំបានអានថាកាលពីអតីតកាលអ្នកចូលនិវត្តន៍នៅប្រទេសត្រូពិចបានចាប់ផ្តើមផឹកស្រាដោយសារតែអផ្សុកនិងនឹកផ្ទះ។ តើ​វា​នៅ​តែ​ជា​ករណី​ទេ?

ស្វាគមន៍,

Jo

17 ចម្លើយចំពោះសំណួររបស់អ្នកអាន៖ ភាពអផ្សុក និងនឹកផ្ទះធ្វើឱ្យអ្នកផឹកស្រា?

  1. តេន និយាយឡើង

    ចូ ប្រាប់ខ្ញុំអំពីការផឹកស្រារបស់អ្នក។ ប្រជាជននៅតំបន់ត្រូពិចធុញមែនទេ? យ៉ាង​ម៉េច​ដែរ? ពេលនេះបន្តិច ដោយសារកូរ៉ូណា។
    ដោយវិធីនេះហេតុអ្វីបានជាអ្នកចង់ដឹងថាតើប្រាក់សោធននិវត្តន៍នៅក្នុងប្រទេសត្រូពិច
    1. ធុញទ្រាន់និង
    2. ចូលទៅក្នុងស្រា។

    ខ្ញុំ​គិត​ថា​អ្នក​មិន​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​ដោយ​ឯកឯង​ច្រើន​លើ​សំណួរ​របស់​អ្នក​ទេ។ ហើយនោះមិនគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ។

  2. របស់ Theo និយាយឡើង

    តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ វានៅតែជាករណីដដែល។ ប៉ុន្តែមានលទ្ធភាពដែលវាមិនអនុវត្តចំពោះអ្នកចូលនិវត្តន៍គ្រប់រូប…

  3. លោក Chris និយាយឡើង

    ទេ នោះគ្រាន់តែជាករណីកាលពីអតីតកាលប៉ុណ្ណោះ។
    សោធននិវត្តន៍ពិតជាមិនធុញទ្រាន់ទេ។ ក្រៅ​ពី​ដៃ​គូ​របស់​គាត់​គឺ​តែង​តែ​មាន Immigration។
    បើគិតពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅប្រទេសហូឡង់ គ្មាននរណាម្នាក់នឹកផ្ទះឡើយ។
    ហើយបន្ទាប់មកភេសជ្ជៈនេះមានតម្លៃថ្លៃដូចនៅប្រទេសហូឡង់ ប្រសិនបើវាអាចរកបានទាំងអស់។

  4. ស៊ឺ ចុងភៅ និយាយឡើង

    ខ្ញុំអង្គុយនៅមុខកញ្ចក់បង្អួច
    អផ្សុកគ្មានទីបញ្ចប់
    ខ្ញុំប្រាថ្នាថាខ្ញុំជាឆ្កែពីរ
    បន្ទាប់មកខ្ញុំអាចលេងជាមួយគ្នា។

    ខ្ញុំនឹងយកមួយទៀតនៅទីនោះ។

    • តុន អេបឺស និយាយឡើង

      https://jandirksnel.wordpress.com/2013/07/23/twee-hondjes-over-een-rijmpje-van-michel-van-der-plas/

    • ហ្គីងហ្គោ និយាយឡើង

      អ្នក​ភ្លេច​និយាយ​ថា​នេះ​ជា​ការ​ច្រៀង​ដោយ Michel van der Plas ពី​ឆ្នាំ 1954

    • រ៉េន ឈៀងម៉ៃ និយាយឡើង

      Ivo de Wijs បានបង្កើតកំណែផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់អំពីរឿងនេះ៖

      មិនបានបញ្ចប់ (បន្ទាប់ពី Michel van der Plas)

      ខ្ញុំកំពុងអង្គុយនៅមុខកញ្ចក់បង្អួច
      ដើរលេងក្នុងផ្ទះបាយ
      ខ្ញុំប្រាថ្នាថាខ្ញុំជាឆ្កែពីរ

  5. PaulW និយាយឡើង

    ខ្ញុំ​ជា​ម្ចាស់​បារ​នៅ​ប្រទេស​ចិន​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំរស់នៅក្នុងតំបន់ប៉ាតាយ៉ា ស្រាល្អត្រឹមតែ±2កែវក្នុងមួយខែ។ នៅសល់តែទឹក និងតែ កាហ្វេគ្មានជាតិស្ករ។ ហើយខ្ញុំមិនដែលធុញទ្រាន់ទេ។

    ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំដើរលេងបែបនេះ ខ្ញុំឃើញអ្នកចូលនិវត្តន៍ជាច្រើននាក់ ហាក់ដូចជាអផ្សុកខ្លាំងណាស់ ហើយបានផឹកស្រាបៀរតាំងពីម៉ោង ៩ ព្រឹក ជាមួយនឹងទិដ្ឋភាពគ្មានកំណត់។

  6. រំយោល។ និយាយឡើង

    គ្រាន់តែឈ្មោះកវីខាងក្រោម។

    វាស្អាតណាស់។

    • ផេក និយាយឡើង

      Michel van der Plas គឺជាកវីដែលឧទ្ទិសវាដល់ Godfried Bomans។
      ប៉ុន្តែ Ivo de Wijs បានផ្តល់ឱ្យវានូវភាពទាន់សម័យ/បែបថៃ ហាហាហា

  7. ចន ឈៀងរ៉ៃ និយាយឡើង

    អ្នកដែលអផ្សុក មិនថាពួកគេព្យាយាមដោះស្រាយបញ្ហានេះដោយ ឬគ្មានស្រានោះទេ ប្រាកដជាមិនឈរតម្រង់ជួរដើម្បីប្រាប់រឿងរបស់ពួកគេនៅទីនេះទេ។
    នៅទីនេះ អ្នកភាគច្រើនអានរឿងរបស់មនុស្សដែលពេញចិត្តនឹងបរិយាកាសថ្មីរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេមិនចង់ត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតដ៏អាក្រក់ ដែលយោងទៅតាមពួកគេគ្មានអ្វីត្រឹមត្រូវទៀតទេ។
    ភ្លាមៗនោះ អ្វីៗក៏ប្រសើរឡើងច្រើន រហូតធ្វើឱ្យអ្នកចាប់ផ្តើមឆ្ងល់ពីអ្វីដែលមនុស្សទាំងនេះឮ អាន ឃើញ ឬប្រហែលជាផឹកស្រា ទើបមកជាគំនិតមិនពិតបែបនេះ។
    ជា​មួយ​នឹង​ការ​លើក​ក្រោយ​នេះ ខ្ញុំ​និយាយ​ជា​ចម្បង​អំពី​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​កន្លែង​ណា​មួយ​ក្នុង​ប្រទេស​ក្នុង​ភូមិ​មួយ ដែល​ក្រៅ​ពី​ខ្លួន​គេ​មាន​បុរស​ម្នាក់​កន្លះ និង​ក្បាល​សេះ។
    ភូមិមួយ ដែលគ្រប់ជំនាន់ ឈុតដដែលៗកើតឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលពួកគេនៅតែព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលបរិយាកាសចាស់របស់ពួកគេនៅក្នុងស្រុកកំណើតថា នេះគឺជាជីវិតដែលពួកគេស្វែងរក។
    ពួកគេភាគច្រើនមិនបានស្វែងរកអ្វីដោយខ្លួនឯងទេ ព្រោះពួកគេបានធ្វើតាមប្រពន្ធរបស់ពួកគេដោយគោរពប្រតិបត្តិ ដែលកើតនៅទីនេះ និងមានដី ឬផ្ទះរួចហើយ។
    រសជាតិខុសគ្នា ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំ hibernate ស្ទើរតែរៀងរាល់ឆ្នាំក្នុងរយៈពេល 4 ខែនៅក្នុងភូមិកំណើតរបស់ប្រពន្ធខ្ញុំនោះខ្ញុំធ្វើបែបនេះសម្រាប់នាងនិងគ្រួសាររបស់នាងភាគច្រើន។
    ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ក៏ចូលចិត្តកន្លែងផ្សេងទៀតជាច្រើនក្នុងប្រទេសថៃ ដើម្បីរីករាយជាមួយជីវិតដ៏លំបាករបស់ខ្ញុំនៅទីនេះ ហើយមិនអាចធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ខ្លាំងដូចការរស់នៅជាអចិន្ត្រៃយ៍នៅក្នុងភូមិបែបនេះឡើយ។
    ខណៈពេលដែលខ្ញុំប្រាកដថាពួកវាមាន ខ្ញុំសង្ស័យថាយើងនឹងធ្លាប់បានឮរឿងរ៉ាវដ៏ស្មោះត្រង់ជាច្រើនពីមនុស្សដែលបានស្រមៃពីជីវិតអ្នកភូមិនៅក្នុងប្រទេសខុសគ្នា។
    ក្នុងរយៈពេលវែង វានឹងក្លាយជាការសាកល្បងមួយនៅក្នុងទីបញ្ចុះសពសម្រាប់ខ្ញុំ ដោយមានតែសារ៉ាយសម្រាប់ខ្យល់ចេញក្រៅ។
    ដោយសារតែខ្ញុំមិនដែលចង់ឱ្យវាមកដល់នោះ នៅក្រោមកាលៈទេសៈទាំងនេះ ភាគច្រើនការញ៉ាំជាប្រចាំអាចផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវការបាត់បង់ការពិត។555
    អាស្រ័យហេតុនេះ ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យអ្នកដែលចូលចិត្តវាពិតប្រាកដ ជួបតែសំណាងល្អក្នុងលោកនេះ ឱ្យទទួលបានភាពរីករាយបន្ថែមទៀត។

    • ហាន់ ប្រូក និយាយឡើង

      សូមគោរព John អ្នកដែលទៅប្រទេសថៃ "ត្រឹមតែ" បួនខែក្នុងមួយឆ្នាំ ប្រហែលជាប្រសើរជាងការទៅកន្លែងដែលជនបរទេសជាច្រើនមក ជាពិសេសប្រសិនបើអ្នកមានវ័យចំណាស់បន្តិច ហើយការសម្របខ្លួនបានលឿនកាន់តែពិបាក។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកជ្រើសរើសប្រទេសថៃជាអចិន្ត្រៃយ៍ ភូមិមួយមិនចាំបាច់ជាជម្រើសអាក្រក់នោះទេ។ បន្ទាប់មក អ្នក​ទទួលបាន​ឱកាស​បង្កើត​អ្វី​មួយ​តាម​ល្បឿន​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់អ្នក ហើយ​មានអារម្មណ៍ថា​នៅផ្ទះ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ។ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ទទួល​ស្គាល់​ភ្លាម​ថា មិន​មែន​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​អាច​ទៅ​តាំង​ទី​លំនៅ​ក្នុង​ទី​ជនបទ​នៃ​ប្រទេស​ថៃ​នោះ​ទេ។ ខ្ញុំក៏មិនធ្លាប់ណែនាំវាដល់នរណាម្នាក់ដែរ។

      • ចន ឈៀងរ៉ៃ និយាយឡើង

        សូមគោរព ហាន់ស៍ សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ វាមិនមានអ្វីពាក់ព័ន្ធនឹងការពិតដែលថាខ្ញុំមកប្រទេសថៃត្រឹមតែ 4 ខែក្នុងមួយឆ្នាំ។
        អស់ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ និងការសិក្សារបស់ប្រពន្ធខ្ញុំ ខ្ញុំក៏និយាយភាសាថៃបានគ្រប់គ្រាន់ ដែលខ្ញុំអាចសន្ទនាជាមួយប្រទេសជិតខាងថៃ និងអ្នកស្គាល់គ្នាផ្សេងទៀត ដូច្នេះខ្ញុំអាចគ្រប់គ្រងដោយគ្មាន Farang ក្នុងរយៈពេល 4 ខែនោះ។
        អ្នកគ្រាន់តែកត់សម្គាល់នៅក្នុងការសន្ទនាទាំងនេះថា ប្រជាជនថៃជាច្រើននៅក្នុងភូមិមានកម្រិតចំណាប់អារម្មណ៍ទាបបំផុត ដូច្នេះអ្នកឈានដល់ដែនកំណត់របស់ពួកគេភ្លាមៗទាក់ទងនឹងចំណាប់អារម្មណ៍ ឬចំណេះដឹងនៃមុខវិជ្ជាជាក់លាក់ណាមួយ។
        ដោយមិនមានអារម្មណ៍ល្អ ឬប្រសើរជាងនេះទេ ខ្ញុំសូមកោតសរសើរចំពោះសេចក្តីសប្បុរស និងបដិសណ្ឋារកិច្ចរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែស្វែងរកពេលវេលាម្តងហើយម្តងទៀត ដែលសម្រាប់មិត្តភ័ក្តិថៃរបស់ខ្ញុំជាច្រើននាក់ ការអប់រំនៅប្រទេសថៃ ទោះបីជាដោយសារតែរដ្ឋាភិបាល ប្រព័ន្ធអប់រំ និងលទ្ធភាពហិរញ្ញវត្ថុ ជារឿយៗមានកម្រិតខ្លាំង។
        ពិធីជប់លៀងតាមភូមិដែលកើតឡើងរាល់ពេលឥឡូវនេះគឺមានភាពកក់ក្ដៅបំផុត ដរាបណាការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងច្រើនហួសប្រមាណ ដែលជាធម្មតាត្រូវបានរៀបចំកម្មវិធីរួចហើយនោះ មិនអាចទទួលបានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។
        ជាញឹក​ញាប់​ដៃ​ខាង​លើ​មាន​ជាតិ​អាល់កុល​ត្រូវ​បាន​ឈាន​ទៅ​ដល់​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​ទើប​តែ​ផឹក​ហើយ​ស្រែក​ជេរ​។
        ស្ថានភាពនេះដែលសម្រាប់ Farang ធម្មតាជាច្រើនមិនមានជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយ "sanuk" ទេ ជាធម្មតាគឺជាពេលដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយលា ហើយត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញយ៉ាងលឿន។
        លើសពីនេះ យើងពឹងផ្អែកលើខែជាក់លាក់នៅពេល hibernation ដែលដោយសារតែគុណភាពខ្យល់មិនល្អ និងមិនល្អ ស្ទើរតែបង្ខំអ្នកឱ្យនៅផ្ទះ ឬភាគច្រើនត្រូវឆ្លងកាត់ជីវិតដោយប្រើរបាំងមាត់។
        អ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំអាចរីករាយនឹងកាន់តែប្រសើរ និងមានសុខភាពល្អនៅក្នុងផ្នែកផ្សេងទៀតនៃប្រទេសថៃ និងពិភពលោកនេះ ហើយវានឹងតែងតែរារាំងខ្ញុំពីការតាំងលំនៅជាអចិន្ត្រៃយ៍នៅក្នុងភូមិមួយដែលប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំកើតមក។

        • ហាន់ ប្រូក និយាយឡើង

          ជា​ទី​ស្រឡាញ់ John អ្នក​ពិត​ជា​មាន​ចំណុច​មួយ។ ភូមិ​ដែល​ប្រពន្ធ​ជន​បរទេស​រើស​អាច​មិន​ទាក់​ទាញ​ជន​បរទេស​នោះ ដូច​ជា​ការ​បំពុល​បរិយាកាស​ដែល​អ្នក​លើក​ឡើង។ ភូមិដែលប្រពន្ធខ្ញុំបានជ្រើសរើស មិនមែនជាភូមិកំណើតរបស់គាត់ទេ - មានការយល់ព្រមពីខ្ញុំ ហើយមិនមានចំណុចអវិជ្ជមានជាក់ស្តែងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយសារតែនៅជិតសាកលវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ មានជនជាតិថៃជាច្រើនដែលនិយាយភាសាអង់គ្លេស ហើយកូនស្រីកសិករមួយចំនួនធំ និងកូនប្រុសកសិករមួយចំនួនក៏បន្តការសិក្សាផងដែរ។ ភាពក្រីក្រក៏មិនធ្ងន់ធ្ងរដែរ។ ទាំងអស់នោះមានទិដ្ឋភាពដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញរបស់វា ហើយលើសពីនេះទៅទៀត មនុស្សនៅទីនេះនៅតែរួសរាយរាក់ទាក់។

  8. លោក Jacques និយាយឡើង

    អ្នកដែលញៀនស្រា ឬធ្វើដូច្នេះក្រៅអាជីព ឬទម្លាប់ផឹកគ្រប់ទីកន្លែង និងប្រទេសថៃ ឬអផ្សុកមិនមែនជាមូលដ្ឋាននៃរឿងនោះទេ។ នោះគឺជាសារធាតុនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់អ្នកដែលនិយាយថាវាឆ្ងាញ់ណាស់ ខណៈពេលដែលរាងកាយបង្ហាញថាវាមិនល្អ។ ការលេបថ្នាំអស់មួយជីវិត គឺជាលទ្ធផលសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ក្នុងចំណោមអ្នកដទៃទៀត។ ខ្ញុំបានឃើញមនុស្សជាច្រើននៅក្នុងបរិយាកាសបន្ទាន់របស់ខ្ញុំបានស្លាប់ដោយសារតែការកើនឡើង/ការទទួលទានភេសជ្ជៈមានជាតិអាល់កុលក្នុងអំឡុងពេលស្នាក់នៅរយៈពេលយូរនៅក្នុងប្រទេសថៃ។
    វាអាចទៅរួចដែលរឿងនេះក៏បានកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសហូឡង់ ហើយការចូលនិវត្តន៍មិនតែងតែជាការផ្លាស់ប្តូរវិជ្ជមានសម្រាប់អ្នកដែលពាក់ព័ន្ធនោះទេ។ ខ្ញុំ​មិន​បាន​សួរ​អ្នក​ទាំង​នេះ​ពី​ហេតុផល​របស់​ពួក​គេ​ទេ ព្រោះ​វា​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​សរសើរ។ ពួកគេសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងហើយបន្ទាប់មកនេះគឺជាលទ្ធផល។ ដូច្នេះត្រូវ។

  9. ថាឡៃ និយាយឡើង

    វានៅតែកើតឡើង។ នៅខាងក្រៅទីក្រុងប៉ាតាយ៉ា សូម្បីតែភ្នំមរណៈ ដែលជនបរទេសម្នាក់តែងតែលោតសម្លាប់ខ្លួន។ ខ្ញុំក៏បានស្គាល់ជនបរទេសមួយចំនួនដែលបានបញ្ចប់វា។
    តាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ វាមិនមែនជារឿងគួរឱ្យធុញច្រើនទេដែលជាអ្នកចាប់ដៃ។ ជារឿយៗវាគឺជាកង្វះហិរញ្ញវត្ថុ។ នេះអាចបណ្តាលមកពីការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុមិនល្អ (ហាងស្រា ភោជនីយដ្ឋាន និងក្មេងស្រី) ការប្រែប្រួលអត្រាប្តូរប្រាក់ ហើយជារឿយៗគេហៅថាស្នេហា។ មួយ​លោត​ល្អ​ហើយ​គេ​លក់​ទិញ​ផ្ទះ​ជាមួយ​ដី​ជា​ការ​ពិត​ណាស់​។ ហើយបន្ទាប់មកវាប្រែថានាងមិនស្អាតដូច្នេះបន្ទាប់ពីទាំងអស់។ ផលវិបាកនៃការលែងលះ បាត់បង់ផ្ទះ និងការសន្សំប្រាក់។ ពួកគេ​ត្រូវ​ជួល​ផ្ទះ​ហើយ​យក​អ្វី​ដែល​នៅ​សេសសល់ ហើយ​បន្ទាប់​មក​ក៏​ត្រូវ​ផឹក ldvd ទៅ​ឆ្ងាយ។ ពេលនោះមិត្តភ័ក្តិពិបាករកណាស់ ពួកគេគ្រាន់តែផឹកមិត្តភក្ដិដែលត្រូវការលុយខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានព្រមានអ្នកជាច្រើនដង។ កំហុសខ្លួនឯង។

  10. តាវ៉ាន និយាយឡើង

    ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​រស់​នៅ​ប្រទេស​ថៃ​បាន​ពីរ​ឆ្នាំ​ហើយ​បាន​កត់​សម្គាល់​ដូច​ខាង​ក្រោម៖
    អ្នកចូលនិវត្តន៍ (ជនជាតិហូឡង់) ភាគច្រើនដែលខ្ញុំជួបគឺជាអ្នកផឹកស្រាក្នុងសង្គម ហើយមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីលើកដៃរបស់ពួកគេពេញមួយថ្ងៃដោយមិនធុញទ្រាន់។

    រក្សាសួនច្បារដែលអ្វីៗលូតលាស់ សត្វនៅជុំវិញពួកគេ។ ឬចូលរួមក្នុងគម្រោងសប្បុរសធម៌។ ពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ពួកគេញ៉ាំ Mukata ហើយញ៉ាំស្រាបៀរជាមួយវា។

    ឥឡូវនេះខ្ញុំរស់នៅក្នុងកណ្តាលនៃទីក្រុង Leiden ហើយខ្ញុំឃើញមនុស្ស 70+ នាក់បានយកបាតដបស្រាក្រហមចូលទៅក្នុងកែវប៉ោងដែលធំពេក កន្លែងណាមួយនៅលើកៅអីនៅលើចិញ្ចើមផ្លូវនៃវិមានរបស់ពួកគេនៅលើប្រឡាយនៅម៉ោង 12 កន្លះ។ នៅពេល​រសៀល។ ឬបញ្ជាភេសជ្ជៈវ័យក្មេងជាមួយស្រាបៀរនៅម៉ោង 9 កន្លះ (ពាក់កណ្តាលទៀតកំពុងឈរតម្រង់ជួរនៅឱសថស្ថានឬមិនចេញពីផ្ទះដ៏ឯកោរបស់ពួកគេអស់រយៈពេល XNUMX ខែដោយសារតែត្រជាក់ប៉ុន្តែយើងមិននិយាយអំពីវាឥឡូវនេះទេ។ )

    ខ្ញុំ​គិត​ថា​ការ​ផឹកស្រា​មិន​មាន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​នឹក​ផ្ទះ ឬ​ប្រទេស​ត្រូពិច​ទេ។ ធុញទ្រាន់? ប្រហែល។ វាទំនងជាដោយសារតែ 50 ឆ្នាំបានធ្វើការហើយឥឡូវនេះមានអារម្មណ៍ថាដូចជាភេសជ្ជៈហើយមិនចាំបាច់ក្រោកពីគេងនៅម៉ោង 6 ព្រឹកថ្ងៃស្អែកដើម្បីទៅធ្វើការ។

    ដោយផ្ទាល់ ខ្ញុំស្រេកទឹកយ៉ាងលឿនក្នុងអាកាសធាតុថៃ ហើយខ្ញុំគិតថាស្រាបៀរមានរសជាតិឆ្ងាញ់ជាមួយនឹងអាហារហឹរ។ ខ្ញុំ​គិត​ថា​ខ្ញុំ​ញ៉ាំ​គ្រឿង​ស្រវឹង​នៅ​ប្រទេស​ថៃ​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ចូល​និវត្តន៍​របស់​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​មិន​បាន​ចូល​និវត្តន៍ ឬ​អផ្សុក​ទេ (ហើយ​ខ្ញុំ​នៅ​មាន​ពេល​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ 42 ឆ្នាំ​រហូត​ដល់​ចូល​និវត្តន៍!)


ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ

Thailandblog.nl ប្រើខូឃី

គេហទំព័ររបស់យើងដំណើរការល្អបំផុតដោយសារខូឃី។ វិធីនេះយើងអាចចងចាំការកំណត់របស់អ្នក ធ្វើឱ្យអ្នកមានការផ្តល់ជូនផ្ទាល់ខ្លួន ហើយអ្នកជួយយើងកែលម្អគុណភាពនៃគេហទំព័រ។ អានបន្ថែម

បាទ ខ្ញុំចង់បានគេហទំព័រល្អ។