រដូវរងានៅអ៊ីសាន៖ បុណ្យណូអែល

អ្វីក៏ដោយដែលនរណាម្នាក់អាចអះអាងបាន បុណ្យណូអែលពិតជាមិនមែនជាការប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅក្នុងប្រទេសថៃនោះទេ។ ពាណិជ្ជកម្មនៅជុំវិញវាគឺនៅទីនោះ ប៉ុន្តែនៅក្នុងផ្នែកខាងក្នុងដ៏ជ្រៅ នៅក្នុងភូមិ និងទីប្រជុំជនតូចៗ ស្ទើរតែគ្មានអ្វីដែលត្រូវកត់សម្គាល់នោះទេ។

ប្រជាជន​ថៃ​តែងតែ​ចូល​ចិត្ត​ញ៉ាំ​និង​ផឹក​ជា​ការ​ពិត ហើយ​រាល់​ឱកាស​គឺ​ទទួល​បាន​ភាព​រីករាយ។ ការតុបតែងជាមួយនឹងភ្លើងបំភ្លឺបរិយាកាសធ្វើឱ្យពួកគេសប្បាយរីករាយទាំងស្រុងពួកគេជារឿយៗទុកឱ្យពួកគេព្យួរពេញមួយឆ្នាំ។ បុណ្យណូអែលគឺជាថ្ងៃធ្វើការធម្មតានៅទីនេះ សាលារៀន ធនាគារ ... នៅតែបើក។ ទីបំផុត ពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ នៅតែសំខាន់ជាងសម្រាប់ពួកគេ។

ហើយនៅទីនេះ នៅក្នុងភូមិដាច់ស្រយាលតូចមួយនោះ ឆ្ងាយពីបុណ្យណូអែល មានជនបរទេសម្នាក់ដែលនាំមកនូវបញ្ហាទាំងអស់ដែលកាន់តែខិតជិត។ ជាច្រើនថ្ងៃមកនេះ កុមារដែលទើបចេះដើរតេះតះតែងតែមកផ្ទះរបស់គាត់ដើម្បីសរសើរពន្លឺពណ៌តូចៗដែលលោតចុះឡើង ឆ្លុះកញ្ចក់ខ្លួននៅក្នុងប៉េងប៉ោងបុណ្យណូអែល និងប៉ះតាក្លូស។ តើជនបរទេសនោះតែងតែលេងបទល្បីៗទាំងនោះ ហើយពួកគេក៏ចូលចិត្តដែរ ជាពិសេសដោយសារតែ De Inquisitor ពេលខ្លះក៏ចាប់ផ្តើមច្រៀងតាមគ្នាខ្លាំងៗ ប៉ុន្តែពិរោះណាស់។ កណ្តឹង​ដែល​រោទ៍​គឺ​អាច​ស្គាល់​បាន ហើយ​ពេល​នរណា​ម្នាក់​សប្បាយ​ចិត្ត នោះ​គេ​នឹង​មាន​អារម្មណ៍​ល្អ​ដោយ​ស្វ័យ​ប្រវត្តិ។

ប៉ុន្តែ De Inquisitor ពិតជាមិនមានគម្រោងរៀបចំពិធីជប់លៀងបុណ្យណូអែលពិតប្រាកដនោះទេ។ ដោយ​សារ​អាកាស​ធាតុ​មាន​ភាព​ស្រស់​ស្អាត គាត់​គ្រាន់​តែ​ចង់​ញ៉ាំ​សាច់​អាំង​ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​ប៉ុណ្ណោះ។ នោះ​ជា​ការ​ងាយ​ស្រួល មិន​ធ្វើ​ការ​ច្រើន​ពេក ហើយ​អ្នក​អាច​ញ៉ាំ​អាហារ​ដែល​នៅ​សល់​នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់។ ដូច្នេះគាត់បានទៅទិញទំនិញ។

បន្តិច "បុណ្យណូអែល - បរិបូរណ៍" ដោយសារតែនៅទីបញ្ចប់គាត់បានមកផ្ទះដោយមានអាហារជាច្រើនសម្រាប់មនុស្សបីនាក់។ សម្រាប់ De Inquisitor សាច់អាំងពិតជាមានន័យថា សាច់អាំង ដែលមានតម្លៃថ្លៃជាងបន្តិចនៅទីនេះ ហើយការធ្វើដំណើរចម្ងាយហាសិបបួនគីឡូម៉ែត្រដើម្បីទៅដល់ទីនោះ គាត់ចង់បានសាច់ទន់ជាង។ ជើងមាន់ក៏ជាផ្នែកមួយនៃវា ក៏ដូចជាហាំប៊ឺហ្គឺដែលគាត់នឹងធ្វើខ្លួនឯង។ ដំឡូងបារាំងដាក់ក្នុងស្បែកជាមួយខ្ទឹមស និងដើម្បីរក្សាស្មារតីបុណ្យណូអែល គាត់ក៏កិនដំឡូងបារាំងដែរ ព្រោះគាត់មិនអាចធ្វើនំក្រូខេតបាន។ បន្លែ​ប្រពៃណី​មួយ​ចំនួន​ទៀត និង​ជា​ការ​ដាក់​ទឹកកក​លើ​នំ​នោះ គាត់​បាន​ទិញ​ការ៉េម​មួយ​ប្រអប់​ធំ​ជាមួយ​បន្ទះ​សូកូឡា​សម្រាប់​បង្អែម។

ថ្វីបើរឿងកំប្លែងល្អរបស់ The Inquisitor ក៏ដោយ ក៏ផ្អែមល្ហែមមានការព្រួយបារម្ភបន្តិច។ តំបន់នេះមិនសូវមានសេដ្ឋកិច្ចល្អទេ ប្រជាជនមានការចំណាយតិចតួចណាស់។ វា​ជា​តំបន់​ក្រីក្រ​បំផុត​របស់​ប្រទេស​ថៃ​នៅ​ទីនេះ​រួច​ហើយ ហើយ​វា​មិន​ងាយ​ស្រួល​ជាង​នេះ​ទេ។ មិនថាអ្នកមាន ឬអ្នកក្រ។ ស្ទើរតែមានវណ្ណៈកណ្តាល។

ដូច្នេះហើយ ប្អូនប្រុសរបស់នាងក៏បានបញ្ចប់ក្នុងឯកសារដ៏លំបាកម្តងទៀត។ ការ​ប្រមូល​ផល​ស្រូវ​របស់​គាត់​មាន​កម្រិត​ទាប​ជាង​មធ្យម ដូច្នេះ​មាន​អតិរេក​តិចតួច​ក្នុង​ការ​លក់។ អាជីវកម្មធ្យូងរបស់គាត់ក៏ស្ទើរតែឈប់ឈរដែរ ដោយសារមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងៗដុតរបស់របរខ្លួនឯង ពួកគេលែងមានលទ្ធភាពទិញថង់ប្រហែលមួយរយម្ភៃបាត។ ហើយ​គ្មាន​អ្វី​ត្រូវ​បាន​គេ​សាង​សង់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នោះ​ទេ គាត់​មិន​អាច​រក​ប្រាក់​ចំណូល​បាន​ដូច​ជា​កម្មករ​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ។ ជា​លទ្ធផល គោ​មួយ​ក្បាល​ត្រូវ​បាន​គេ​លក់​រួច​ហើយ បង្ខំ​ឱ្យ​ប្រមូល​លុយ​កាក់​ខ្លះ ។

គ្រួសារ​របស់ Piak ញ៉ាំ​យ៉ាង​ម៉ឺងម៉ាត់ គាត់​និង​ប្រពន្ធ Taai ស្គម​ណាស់។

ដោយ​សារ​តែ​អាហារ​តិច និង​ម្ខាង ច្រើន​តែ​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​តាម​វាល​ស្រែ និង​ព្រៃ។ សត្វល្អិត និងសត្វល្មូនតូចៗ បន្លែដែលចម្លែកចំពោះ The Inquisitor ម្តងម្កាលស៊ុតជាការពង្រឹង និងកម្រសម្លាប់មាន់ណាស់។ ជាសំណាងល្អ កូនរបស់ពួកគេឈ្មោះ Phi Phi អាយុប្រាំមួយឆ្នាំ និង Phang Pound អាយុជិតពីរឆ្នាំ អាចបំពេញបន្ថែមដោយផ្អែម ឬតាមរយៈការបម្រើបន្ថែមនៃ spaghetti និងផ្សេងទៀតដែល De Inquisitor ធ្វើ។

Liefje-sweet មានការស្រើបស្រាលដោយបរិមាណដ៏ច្រើននៃអាហារដែល De Inquisitor បានត្រៀមរួចជាស្រេចនៅក្នុងភ្នែករបស់នាង ពីព្រោះគាត់បានសម្រេចចិត្តក្នុងស្មារតីបុណ្យណូអែលសុទ្ធសាធ ដើម្បីរៀបចំសាច់ជ្រូកអាំងដែលមានទឹកឃ្មុំ និង mustard ផងដែរ។ ហើយ​នាង​មិន​អាច​ជួយ​ខ្លួន​ឯង​បាន៖ "អីយ៉ា! តើ​វា​មិន​មែន​ជា​គំនិត​ដែល​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​បង​ប្រុស​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ​ចូល​រួម​ញ៉ាំ​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​ទេ?"

ប្រតិកម្ម​របស់ Inquisitor គឺ​ជា​ការ​អនុវត្ត​ជា​លើក​ដំបូង​ម្ដង​ទៀត៖ «បាទ ប៉ុន្តែ អាហារ​លោក​ខាង​លិច? Piak មិន​ញ៉ាំ​វា​ទេ»។

ផ្អែម​ដែល​បាន​រៀបចំ​យ៉ាង​ច្បាស់ មាន​ចម្លើយ​ត្រៀម​ខ្លួន​រួច​ជា​ស្រេច៖ “Poa Sid ចង់​កម្ចាត់​ទា​របស់​ខ្លួន។ ប៉ែតសិប​បាត​ក្នុង​មួយ​គីឡូក្រាម ហើយ​មាន​ខ្លាញ់​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ជាង​បី​គីឡូក្រាម ខ្ញុំ​ធ្វើ សម្រាប់ Piak ហើយអ្នកទទួលបានគូទសម្រាប់សាច់អាំង។ ហើយ​ឲ្យ​សាច់​អាំង​របស់​អ្នក​ខ្លះ​មក​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​នឹង​ហាន់​វា ហើយ​ឆា​ជាមួយ​ម្ទេស»។ រហ័ស៖ "ស្រួលៗ ម៉ី ស៊ុង ប្តីគាត់ធ្វើការជាអ្នកយាមចរាចរណ៍ គាត់នៅផ្ទះតែម្នាក់ឯង"។

ជាការពិតណាស់វាមិនអីទេ។ ហើយយើងអបអរបុណ្យណូអែល។ ជាមួយប្រាំបី។ នោះជាការសប្បាយជាង។