បទពិសោធន៍គ្រប់យ៉ាងនៅប្រទេសថៃ (47)
នៅក្នុងស៊េរីនេះ យើងអាចអានរឿងដ៏អស្ចារ្យអំពីអ្វីដែលប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសថៃបានជួបប្រទះ។ អ្នកអានប្លក់ក៏ពេញចិត្តចំពោះរឿងនេះដែរ ពីព្រោះចំនួនមតិយោបល់ និងការលើកមេដៃច្រើននិយាយដោយខ្លួនឯង។
តែប្រយ័ត្ន! បទពិសោធន៍ដ៏ស្រស់ស្អាត គួរឱ្យរំភើប គួរឱ្យអស់សំណើច និងគួរឱ្យកត់សម្គាល់បានបង្ហាញខ្លួននៅលើ Thailandblog សូម្បីតែមុនពេលស៊េរីចាប់ផ្តើមក៏ដោយ។ ពីបណ្ណសារដ៏ទូលំទូលាយនៃប្លក់ប្រទេសថៃដែលមានរយៈពេលជាង 10 ឆ្នាំ ម្តងម្កាល យើងជ្រើសរើសរឿងដែលសមនឹងទទួលបានកន្លែងនៅក្នុង "អ្នកជួបប្រទះអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងប្រទេសថៃ" នេះ។
ជាបឋម ឃុន ពេត្រុស ផ្ទាល់របស់យើងនិយាយជាមួយរឿងខ្លីៗមួយចំនួនពីជីវិតជនជាតិថៃ។ សូមយល់ថា៖ វាមិនមែនមានន័យចំអកឲ្យប្រជាជនថៃទេ ទាំងនេះជាហេតុការណ៍គួរឲ្យអស់សំណើចដែលគាត់បានជួបផ្ទាល់។
អានរឿង ញញឹម ហើយបន្ទាប់មកសរសេររឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកបានជួបប្រទះ ដែលគួរប្រាប់។
តក្កវិជ្ជាថៃ
អំណោយ
“តើអ្នកចង់យកអំណោយពីប្រទេសហូឡង់មកឲ្យប៉ាខ្ញុំទេ?” មិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំសួរ។ “មិនអីទេ” ខ្ញុំនិយាយ។ "តើអ្នកកំពុងគិតអ្វី?" ស្នេហារបស់ខ្ញុំនិយាយថា "គាត់ចង់បាននាឡិកា" ។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក ខ្ញុំសួរថាតើគាត់ចូលចិត្តនាឡិការបស់គាត់ឬអត់? នាងនិយាយថា "ខ្ញុំមិនដឹងទេ ព្រោះគាត់មិនពាក់វា"។ "អូ" ខ្ញុំនិយាយថា "ហេតុអ្វីមិន?" ចម្លើយរបស់នាង៖ “គាត់មិនអាចប្រាប់ពេលវេលាបានទេ…”។
លក់ចេញ
យើងកុម្ម៉ង់ Tom Yam Kung ជាមួយគ្រឿងសមុទ្រ (ស៊ុប) នៅភោជនីយដ្ឋានត្រីមួយនៅ Tao Takiab ។ អ្នកបម្រើសួរមិត្តថៃរបស់ខ្ញុំថា "តើអ្នកចង់បានចំណែកធំឬតូច?" នាងឆ្លើយថា៖ «គ្រាន់តែមានចំណែកតូច»។ យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងទទួលបាន Tom Yam Kung មួយចានធំ។ បន្ទាប់មក វិក្កយបត្រនេះបង្ហាញផ្នែកធំមួយដែលថ្លៃជាងមួយរយបាតផងដែរ។ មិត្តរបស់ខ្ញុំសុំឱ្យអ្នកបម្រើការបំភ្លឺ។ “អូ៎” អ្នកបម្រើនិយាយដោយមិនត្របកភ្នែក “ចំណែកតូចត្រូវបានលក់អស់…”
ម៉ាស៊ីនកាត់
អ្នកនឹងមិនងាយរកកាំបិតដូចកាំបិតក្នុងភោជនីយដ្ឋានក្នុងប្រទេសថៃទេ។ ម្ហូបថៃជាមួយសម និងស្លាបព្រា។ នៅក្នុងភោជនីយដ្ឋានសមរម្យមួយនៅចោមទៀង ខ្ញុំបានកុម្ម៉ង់បង្អែម៖ ការ៉េមជាមួយផ្លែឈើតាមរដូវ។ ផ្លែឈើតាមរដូវបានប្រែទៅជាផ្លែឪឡឹក និងម្នាស់ ដែលអាចរកបានពេញមួយឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសថៃ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលបំផុតនោះគឺកាំបិត និងសម… តែងតែមានប្រយោជន៍ជាមួយការ៉េម។
បងស្រីមានមិត្តប្រុស
កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន មិត្តរបស់ខ្ញុំបានប្រាប់ខ្ញុំថា បងស្រីរបស់នាងមានមិត្តប្រុស។ ការសន្ទនាបានប្រព្រឹត្តទៅដូចនេះ៖
នាង៖ "បងស្រីខ្ញុំទៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ថ្ងៃនេះ"។ ពេត្រុស៖ "អូ ហេតុអ្វី?" នាង៖ "នាងមានសង្សារហើយ"។ ពេត្រុស៖ “អូ ល្អណាស់។ បុរសហ្វាឡាំង? នាង៖ “អត់ទេ បុរសថៃ”។
ពេត្រុស៖ «បុរសថៃល្អឬ?» នាង៖ «បាទ អ្នកល្អ»។ ពេត្រុស៖ “មិនអីទេ អស្ចារ្យ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជានាងទៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍?” នាង៖ "គាត់ផ្ញើលុយឱ្យបងស្រីខ្ញុំ" ។ ពេត្រុស៖ «បាទ ខ្ញុំយល់ហើយ»។
ពេត្រុស៖ "តើគាត់ផ្ញើប៉ុន្មាន?" នាង៖ “500 បាត”។ ពេត្រុស៖ "អូ វាមិនច្រើនទេ"។ នាង៖ “ទេ វាមិនដំណើរការទេ។ ប៉ុន្តែគាត់លេងឆ្នោត»។ ពេត្រុស៖ “អូ ប្រាកដហើយ!”
អូ ម៉េចក៏ទៅធ្វើការ បើអាចលេងឆ្នោតបាន? តាមតក្កវិជ្ជាបែបថៃនេះ ខ្ញុំដើរជុំវិញដោយញញឹមពេញមុខ។ ប្រទេសអស្ចារ្យយ៉ាងណា!
ផ្នែក "លក់ចេញ" ធ្វើឱ្យខ្ញុំញញឹមបន្តិច។ ជ
អ្នកមិនចាំបាច់នៅប្រទេសថៃសម្រាប់រឿងនោះទេ។ ខ្ញុំបានបើកភោជនីយដ្ឋានមួយនៅ Blankenberge អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។
ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានលឺអ្នករត់តុរបស់ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ស្រ្តីម្នាក់ដែលកំពុងកុម្ម៉ង់ជាមួយកូនស្រីរបស់គាត់ថា "សុំទោសលោកស្រី ប៉ុន្តែមាន់ 1/4 លក់អស់ហើយ យើងនៅសល់មាន់ 1/2 ទៀត"
ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែគិតថាវាជាឡូជីខល។ ក្នុងនាមជាប្រតិបត្តិករ ខ្ញុំមិនសប្បាយចិត្តក្នុងការកាត់សាច់មាន់ពាក់កណ្តាលជាពីរភាគបួននៃមាន់។
មួយឈុតល្អមើលណាស់ ហើយតក្កវិជ្ជាថៃទទួលស្គាល់ណាស់។ សូម្បីតែជាមួយរដ្ឋាភិបាលថៃ អ្នកមិនគួររំពឹងការសម្រេចចិត្ត និងវិធានការសមហេតុផលទេ..
អក្ខរាវិរុទ្ធដ៏អស្ចារ្យ ដែលអាចស្គាល់បាន។
ឱព្រះអើយ ធ្វើម៉េចខ្ញុំនឹកប្រទេសដ៏ស្រស់ស្អាតនេះ និងប្រជាជន។
សង្ឃឹមថាយើងអាចត្រឡប់ទៅវិញនៅឆ្នាំនេះ។
Als je kipbouten/poten gaat kopen moet je maar eens vragen of dit de voor- of achterpoten zijn.
Zie hun reacties dan 😉
Nee hoor Ronny, hun antwoord is simpel: “Up to you …”
En daar stond de farang met zijn mond vol tanden. 🙂
Dat kan ook natuurlijk 😉