បានដាក់ជូន៖ រឿងនិទានខ្មែរនៅទឹកដីសៀវភៅ
ឈ្មោះរបស់ខ្ញុំគឺ Guido De Ville ហើយអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំខ្ញុំបានរស់នៅ 7 ខែនៅ Damme (បែលហ្សិក) និង 5 ខែនៅប្រទេសថៃ។ ខ្ញុំចូលចិត្តអានប្លក់ថៃអស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ យ៉ាងណាមិញ ខ្ញុំជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅពីរបីក្បាលដោយខ្លួនឯង ហើយខ្ញុំដំណើរការផ្ទះបោះពុម្ភផ្សាយផ្ទាល់របស់ខ្ញុំ Zorro (សូមមើល www.zorrobooks.be) ។
នៅ Damme រួមជាមួយនឹងមិត្តរួមការងារ ខ្ញុំបើកហាងលក់សៀវភៅជជជុះតូចបំផុតនៅ Flanders (15 m2)។ Feniks ដែលមានទីតាំងនៅ facade នៃសាលាក្រុង។ ដំបូងខ្ញុំគិតថាវាជាប្រទេសតូចបំផុតនៃប្រទេសទាប ប៉ុន្តែវាបានប្រែទៅជាខុស ព្រោះជាក់ស្តែងនៅទីក្រុង Amsterdam មានអ្នកដែលមានហាងសៀវភៅតូចជាង (8 m2)។
កាលពីបីឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានបញ្ចប់ដោយចៃដន្យនៅក្នុងហាងលក់សៀវភៅជជជជុះតូចមួយនៅឈៀងម៉ៃ។ ខ្ញុំថែមទាំងបានរកឃើញសៀវភៅហូឡង់មួយចំនួននៅទីនោះ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមនិយាយជាមួយអ្នកគ្រប់គ្រង Jackie ។ យើងកំពុងនិយាយអំពីការធ្លាក់ចុះនៃការលក់សៀវភៅដែលជាក់ស្តែងបង្ហាញខ្លួនឯងទូទាំងពិភពលោក។ ដូចខ្ញុំដែរ គាត់ធ្លាប់បង្រៀន។ នាងជាភាសាអង់គ្លេស និងខ្ញុំនៅក្នុងបច្ចេកទេសសួរចម្លើយ និងការរកឃើញកុហក។ នាងមកពីស្រុកអ៊ីសាន្ត មកពីគ្រួសារមួយមានស្រី ៥នាក់។
ឪពុកព្យាយាមចិញ្ចឹមគ្រួសារដោយទៅអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតជាប្រចាំ ដើម្បីធ្វើការសាងសង់ផ្លូវ។ ពេលខ្លះគាត់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះបីឆ្នាំក្នុងពេលតែមួយ។ មិនធម្មតាទេសម្រាប់អ្នកស្រុកអ៊ីសាន្ត។ នៅពេលគាត់មានអាយុ 55 ឆ្នាំគាត់បានស្លាប់ដោយសារជំងឺសួតដែលគាត់បានឆ្លងនៅទីនោះ។ ប៉ុន្តែក្រោយមក កូនស្រីបីនាក់ក្នុងចំណោមកូនស្រីទាំង៥របស់គាត់បានចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យ។ ទាំងអស់ដូចគ្នាដែរ៖ ធ្វើការនៅទីក្រុងបាងកកពេលថ្ងៃ ចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យពេលយប់ និងសិក្សានៅពេលយប់នៅក្នុងបន្ទប់ដែលពួកគេចែករំលែកជាមួយមនុស្សមួយចំនួនទៀត។ Jackie បានក្លាយជាគ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកស្រុកអ៊ីសាន ជារឿយៗត្រូវបានបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ (ជាពិសេសជនជាតិថៃផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែក៏ដោយហ្វាឡាំង) ប៉ុន្តែខុស។
យ៉ាងណាមិញ កើតនៅស្រុកឥសាន្ត អ្នកត្រូវប្រឈមមុខនឹងគុណវិបត្តិច្បាស់លាស់មួយចំនួន៖ អ្នកក្រ អង្ករបន្តធ្លាក់ចុះ អ៊ីសាននៅឆ្ងាយពីអ្វីៗទាំងអស់ អ្នកមិនគោរព និងជាអ្នករងគ្រោះនៃអំពើពុករលួយទីក្រុង។ ឧទាហរណ៍ កន្លែងក្នុងការអប់រំមិនត្រូវបានផ្តល់រង្វាន់តាមជំនាញទេ ប៉ុន្តែយោងទៅតាមការរួមចំណែកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែពួកគេភាគច្រើនជាកម្មករដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាម ហើយបានរួចផុតពីភាពស្រពិចស្រពិលបន្តិចម្តងៗ។
ពេលខ្លះខ្ញុំប្រៀបធៀបជនជាតិ Isanese ជាមួយនឹងប្រជាជន West Flemish ដែលរស់នៅទីនេះកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន។ បន្សល់ទុកនៅឆ្ងាយពីរដ្ឋធានី ចិត្តគំនិតកសិករខាងសាសនា បានមើលការសួរដេញដោលដោយអ្នកក្រុងព្រុចសែលដែលក្រអឺតក្រទម និងក្រអឺតក្រទម (និងអ្នកស្រុក Antwerp ក្រោយមក) ប៉ុន្តែក៏មានឆន្ទៈ និងអត់ធ្មត់ផងដែរ។
នៅពេលនោះ Jackie បានត្រឡប់ទៅភូមិកំណើតរបស់នាង Ban Sarot ក្នុងខេត្ត Surin ជាកន្លែងដែលនាងបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស 35 ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍នៅក្នុងសាលាក្រីក្រក្នុងស្រុកដែលនាងធ្លាប់ចូលរៀនកាលពី XNUMX ឆ្នាំមុន។ ហើយដោយមានជំនួយរបស់ខ្ញុំ នាងបានបើកបន្ទប់ B&B ដែលមានបន្ទប់ពិតប្រាកដថោកទាបចំនួន XNUMX ជាមួយនឹងភាពងាយស្រួលទាំងអស់នៅក្នុង និងជុំវិញបឹងហ្គាឡូរបស់នាង៖ Mango Cozy Corner ។ វាពិតជាស្ថិតនៅចំកណ្តាលកន្លែងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាពិតជាអស្ចារ្យណាស់ដែលបាននៅក្នុងប្រទេសថៃពិតប្រាកដនៃប្រទេសអ៊ីសាន្ត។ នាងផ្តល់មេរៀនភាសាអង់គ្លេសឯកជនដល់មិត្តអ្នកស្រុក ប៉ុន្តែនាងក៏ជ្រមុជទឹក falang (ក្នុងន័យធៀបនៅក្នុងការងូតទឹកថៃរយៈពេលមួយសប្តាហ៍) បន្ទាប់ពីសប្តាហ៍នោះ អ្នកបានស្ទាត់ជំនាញភាសាថៃច្រើនជាងម្ចាស់ក្សត្រីមុនរបស់បែលហ្ស៊ិក ដែលបានស្គាល់ជនជាតិហូឡង់បន្ទាប់ពីនាងបានចូលរៀនម្តង វគ្គបណ្តុះបណ្តាលភាសាហូឡង់ ហើយបានរៀនតែ 'អរុណសួស្តី' និង 'ល្អណាស់'។
បងស្រីរបស់នាង (ក៏មានការអប់រំនៅសកលវិទ្យាល័យផងដែរ) នឹងបង្រៀនអ្នកនូវការម៉ាស្សាពិតប្រាកដក្នុងមួយសប្តាហ៍ ជាមួយនឹងវិញ្ញាបនបត្រទទួលស្គាល់។ អ្នកនឹងត្រូវបានបង្រៀនពីមុខម្ហូបបែបអ៊ីសាន្តពិតប្រាកដក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ហើយប្រសិនបើអ្នកចង់ឆ្លងកាត់ព្រំដែនទៅកាន់ខេត្តសៀមរាប និងប្រាសាទអង្គវត្ត ការធ្វើដំណើររបស់អ្នកនឹងត្រូវបានរៀបចំយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។
អ្នកអាចអានបន្ថែមអំពីរឿងនេះ និងទស្សនវិជ្ជានៃផ្ទះនៅ www.mangocosycorner.com ។ ខ្ញុំបានសរសេរកំណែហូឡង់។ អ្នកណាក៏អាចទាក់ទងមកខ្ញុំសម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម [អ៊ីមែលការពារ]. ឬទស្សនាខ្ញុំនៅក្នុងហាងសៀវភៅរបស់ខ្ញុំ FENIKS នៅ Damme ។
ហើយរឿងមួយទៀតដើម្បីបំពេញរង្វង់ នៅគ្រប់បន្ទប់ អ្នកក៏នឹងរកឃើញសៀវភៅហូឡង់មួយចំនួនដើម្បីអានផងដែរ។
ព្រោះកុំភ្លេច វាត្រូវបានបញ្ជាក់តាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រថា អ្នកដែលអានសៀវភៅ មានអាយុវែង។
លោក Guido Deville
បងស្រីរបស់នាង (ក៏មានការអប់រំនៅសកលវិទ្យាល័យផងដែរ) នឹងបង្រៀនអ្នកនូវការម៉ាស្សាពិតប្រាកដក្នុងមួយសប្តាហ៍ ជាមួយនឹងវិញ្ញាបនបត្រទទួលស្គាល់។ លោកអ្នកនឹងទទួលបានការបង្រៀនមុខម្ហូបបែប ឥសាន្តពិតប្រាកដ ក្នុងមួយសប្តាហ៍!!!!!
ហើយក្នុង១សប្តាហ៍ដែលហាក់បីដូចជាខ្លាំងសម្រាប់ខ្ញុំ ប្រពន្ធខ្ញុំបានទៅសាលានៅខនកែន ដើម្បីរៀនម៉ាស្សា និងធ្វើម្ហូបទាំងអស់ ទាំង៦ខែ ម៉ាស្សាថៃ៣ខែ និងរៀនធ្វើម្ហូប៣ខែ!!!
សូមគោរព Guido និងសៀវភៅទាំងនោះដោយ Ned ។ ខ្ញុំគិតថាដើមកំណើតត្រូវបានបន្សល់ទុកដោយអ្នកទេសចរ ឬក្នុងករណីជនបរទេសដែលបានស្លាប់។
សួស្តី Guido
ប្រសិនបើនៅក្នុងហាងលក់សៀវភៅជជជជជជុះតូចបំផុតនៅទីក្រុង Amsterdam អ្នកមានន័យថាបត់ស្តាំនៅ Ceintuurbaan 2 ខ្ញុំអាចប្រាប់អ្នកថាវានឹងផ្លាស់ទីទៅអគារមួយទៀតនៅពាក់កណ្តាលខែតុលា។
នោះអាចមានន័យថាអ្នកមានហាងលក់សៀវភៅជជុះតូចជាងគេ។
http://www.deterechtekronkel.nl/
សូមគោរព
លោក Ronald
អ្នកសរសេរថា "ឧទាហរណ៍ កន្លែងក្នុងការអប់រំមិនត្រូវបានផ្តល់រង្វាន់តាមជំនាញទេ ប៉ុន្តែយោងទៅតាមការរួមចំណែកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នក"
នេះជារឿងមិនសមហេតុផលអ្វីដែលអ្នកសរសេរព្រោះអ្នកបានណែនាំថាវានៅតែជាករណី...
ប្រហែលជារឿងនោះកាលពីអតីតកាលឆ្ងាយណាស់ ប៉ុន្តែឥឡូវត្រូវរៀន៥ឆ្នាំនៅសាកលវិទ្យាល័យ ដែលអ្នកមិនគ្រាន់តែគិតទេ ព្រោះវាមានច្បាប់ផងដែរ។
បន្ទាប់មកបន្ទាប់ពីការសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យរបស់អ្នក អ្នកត្រូវតែប្រឡងនៅកន្លែងដែលអ្នកជ្រើសរើសកន្លែងដែលអ្នកចង់ក្លាយជាគ្រូបង្រៀន... លើសពីនេះការប្រឡងឧទាហរណ៍ Udon Than និងទីក្រុងផ្សេងទៀតត្រូវបានចងក្រងដោយសាកលវិទ្យាល័យនៅទីក្រុងបាងកក និង នេះពិតជាលំបាកហើយមិនងាយធ្វើទេ!!!!
ក្នុងចំណោមនិស្សិតចំនួន ៨៧នាក់ ដែលចង់ទៅធ្វើការនៅខេត្តឧដុង្គ និងតំបន់ជុំវិញនោះ មានតែ៦នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលបានប្រឡងជាប់ ដូច្នេះហើយត្រូវបានផ្តល់ការងារភ្លាមៗនៅក្នុង និងជុំវិញខេត្ត Udon Thani…
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកផ្សេងទៀតដែលសម្រេចបានពិន្ទុគ្រប់គ្រាន់នឹងត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ការងារមួយទទួលបាននៅកន្លែងណាមួយ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី អ្នកក៏មានក្រុមធំដែលមិនប្រឡងជាប់ ហើយពួកគេត្រូវប្រឡងម្តងទៀតនៅឆ្នាំក្រោយ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ ព្យាយាមរកការងារធ្វើនៅកន្លែងណាមួយដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពរបស់ពួកគេ...
កូនស្រីខ្ញុំមកទី២ ទើបនាងទទួលការងារជាគ្រូបង្រៀនភ្លាម…
នាងត្រូវតស៊ូដើម្បីវាដូចសិស្សដទៃទៀតនៅទូទាំងប្រទេសថៃ…
គ្មានអ្វីត្រូវបានទទួលយកជាមួយ Tea Money ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ…
សារដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់ Guido! យើងអានវា ហើយគិតថានោះជាកន្លែងដែលយើងនឹងទៅ យើងចង់ឃើញហាងសៀវភៅតូចនោះ ហើយយើងចង់ជួបបុរសនោះ។ ប៉ុន្តែតើ Damme នៅឯណា? ខ្ញុំគិតថា អ្នកមានបណ្ណាគារនៅប្រទេសថៃ ប៉ុន្តែវាមិនដូច្នោះទេ។ ហើយអ្វីដែលជារឿងដ៏ល្អអំពីក្មេងស្រីទាំងនោះ ដែលបីនាក់បានចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យ។ ខ្ញុំចង់ជួបពួកគេក្នុងពេលបន្តិចទៀតនេះ។ តើហាងសៀវភៅមួយណានៅឈៀងម៉ៃ? អ្វីដែលចម្លែក៖ ខ្ញុំបានទិញសៀវភៅ “A Physician at the Court of Siam” ដោយ Malcolm Smith នៅ Chiangmai ក្នុងឆ្នាំ 1994 ។ វាមានតម្លៃ ២២៥ បាត។ កាលពីសប្តាហ៍មុន ខ្ញុំចង់ទិញសៀវភៅមួយក្បាលនេះពី Asiabook នៅ Chiangmai។ តម្លៃ? 225បាត!! តើវាអាចទៅរួចដោយរបៀបណា? (ដោយវិធីនេះ សៀវភៅគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយ មិនត្រឹមតែអំពីស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្រក្នុងប្រទេសថៃ ប្រហែលឆ្នាំ 995 ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងអំពីវប្បធម៌ និងវិធីនៃការគិតរបស់មនុស្សនៅពេលនោះផងដែរ..)
ដោយក្តីគោរព
មករា
សៀវភៅហូឡង់ពិតជាកំពុងដើរលេងនៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងប្រទេសថៃ ទោះបីជាមិនមានចំនួនច្រើនដែលត្រូវបានទុកចោលដោយអ្នកធ្វើដំណើរ (ទម្ងន់) ការលក់សៀវភៅកំពុងធ្លាក់ចុះគឺដោយសារការធ្វើឌីជីថល។ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សសូម្បីតែអានសៀវភៅបណ្ណាល័យតាមអ៊ីនធឺណិត សូម្បីតែនៅប្រទេសថៃ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ ព្រោះក្នុងនាមជាអ្នកអានសៀវភៅ ខ្ញុំតែងតែដឹកសៀវភៅរាប់គីឡូ។ ឥឡូវនេះស្មាតហ្វូនរបស់ខ្ញុំគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ ជាការប្រសើរណាស់, ការផ្តល់ជូននេះគឺមិន 100% ទេ។ ការងារជាច្រើនមិនត្រូវបានឌីជីថលទេ។ ប៉ុន្តែមានការផ្តល់ជូនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងការអផ្សុកក្នុងខែឥសាន។
អរគុណសម្រាប់ការឆ្លើយតប។
Robert48: អ្នកនិយាយត្រូវ។ ក្នុងរយៈពេល 1 សប្តាហ៍ អ្នកនឹងមិនក្លាយជាចុងភៅកំពូលទេ ហើយក៏មិនរៀនម៉ាស្សារហូតដល់លម្អិតចុងក្រោយដែរ ហើយភាសាថៃរបស់អ្នកនឹងមិន 100% ទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកកំពុងដើរផ្លូវអ្នកបានល្អហើយ។
Ronald: ខ្ញុំនៅតែរកមើលវាអំពីហាងលក់សៀវភៅតូចបំផុតនៅក្នុងប្រទេសហូឡង់។ ខ្ញុំនឹងរាយការណ៍ជូនអ្នក។
ផ្កាម្លិះ។ ខ្ញុំប្រាកដថាកូនស្រីរបស់អ្នកទទួលបានការងាររបស់គាត់ក្នុងការអប់រំដោយសារតែជំនាញរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវឧទាហរណ៍ជាច្រើនផ្ទុយពីនេះ។ ហើយការដែលគ្មានអ្វីត្រូវបានគេទទួលយកនៅប្រទេសថៃប៉ុន្មានថ្ងៃនេះជាមួយតែលុយគឺឆោតល្ងង់ណាស់។
មករា៖ Damme មានទីតាំងនៅ West Flanders ដែលជាកន្លែងគប់ដុំថ្មពីទីក្រុង Bruges និងប្រហែលដប់គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុង Sluis ព្រំដែនរបស់ប្រទេសហូឡង់។ អ្នកស្វាគមន៍ជានិច្ច។
Butchery van Jampen៖ ឌីជីថលភាវូបនីយកម្មគឺពិតជាហេតុផលមួយសម្រាប់ការធ្លាក់ចុះនៃការលក់សៀវភៅ។ ប៉ុន្តែការអានតាមអ៊ិនធរណេតមានត្រឹមតែពីរបីភាគរយនៃការលក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយវាមិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំទាល់តែសោះ ពីព្រោះខ្ញុំនៅតែយល់ថាវាចាំបាច់ដើម្បីមានអារម្មណ៍ថាមានសៀវភៅពិតប្រាកដរវាងម្រាមដៃរបស់ខ្ញុំ។ ទោះបីជាវាពិតជាអូសបន្លាយបន្តិច ហើយខ្ញុំប្រហែលជាចាស់ហើយ។ ហើយដោយវិធីនេះ សៀវភៅដែលអ្នកនឹងរកឃើញនៅជ្រុងដ៏កក់ក្ដៅរបស់ស្វាយ គឺជាសៀវភៅដែលខ្ញុំបាននាំយកមកជាមួយខ្ញុំ ហើយពួកគេមិនមែនជាសៀវភៅហូឡង់ទេ ប៉ុន្តែជាសៀវភៅភាសាហូឡង់។
ស្វាគមន៍
ហ្គីដូ។
សូមអរគុណចំពោះការចំណាយពេលឆ្លើយតប។ អ្នកសរសេរអត្ថបទនៅទីនេះកម្រធ្វើដូច្នេះណាស់។ ពិតជាចម្លងពីអ្នកនិពន្ធអាជីព។ ពិតជាសៀវភៅហូឡង់មែន! អ្នកត្រូវហើយ។ ការផ្លាស់ប្តូរគឺពិតជាធ្លាក់ចុះដោយសារតែការធ្វើឌីជីថល។ កាលពីមុន ពេលខ្ញុំអស់សម្ភារៈអាន ខ្ញុំនឹងរកសៀវភៅជជុះ (តើយើងនិយាយពីសៀវភៅជជុះទេ?) សៀវភៅនៅប្រទេសថៃ។ ខ្ញុំដើរចូលហាងសៀវភៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ពេលនេះមិនដែលទៀតទេ។ ខ្ញុំស្វែងរកតាមអ៊ីនធឺណិត។ នៅតែអាម៉ាស់! បរិយាកាសហាងសៀវភៅ ក្លិនសៀវភៅ! ជាពិសេសសៀវភៅចាស់! ប៉ុន្តែខ្ញុំកាន់តែចាស់។ ហើយខ្ជិល។ ខ្ញុំធ្វើឌីជីថល។ ហើយនោះគឺជាការខ្ជិល