តើជនជាតិថៃបង្កើតការកុហកទេ?
អ្នកដែលចូលជាទៀងទាត់ ប្រទេសថៃ មកឬរស់នៅទីនោះប្រាកដជាភ្ញាក់ផ្អើលដែលជនជាតិថៃកុហកយ៉ាងងាយ។ តើមានហេតុអ្វីបានជា ហើយមានហេតុផលសម្រាប់រឿងនោះ?
ការនិយាយកុហកគឺជាចរិតមិនល្អនៅក្នុងសង្គមរបស់យើង ដែលពិតជាមិនជួយដល់ប្រជាប្រិយភាពរបស់អ្នកទេ។ វាគឺសូម្បីតែយោងទៅតាមស្តង់ដារនិងតម្លៃគ្រីស្ទានរបស់យើងគឺមួយ។ អាម៉ាស់ ដែលស្មើនឹងការលួច។
អ្នកប្រហែលជាគិតថាជនជាតិថៃមានចម្ងល់ផ្លូវចិត្តព្រោះពួកគេកុហកយ៉ាងងាយ។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជាករណីនោះទេ។ ការប្រើភាសាថៃកុហកដើម្បីបញ្ចៀសជម្លោះដែលកើតចេញពីវប្បធម៌ថៃ
ទប់ស្កាត់ជម្លោះ
ជនជាតិថៃយល់ឃើញថាអាចទទួលយកបានក្នុងការកុហកដើម្បីជៀសវាងជម្លោះ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍ថាវាប្រសើរជាងការកុហក ប្រសើរជាងការធ្វើឱ្យឈឺចាប់ ឬប្រមាថនរណាម្នាក់។ ជនជាតិថៃមើលមិនឃើញការកុហកថាជាការប្រមាថទេ ប៉ុន្តែជាឧបករណ៍សម្រាប់ការពារបញ្ហា។
មានសូម្បីតែសុភាសិតថៃដែលបកប្រែយ៉ាងប្រឌិតថា «បើការកុហកអាចការពារអ្នកពីការធ្វើបាបអ្នកណាម្នាក់ នោះការកុហកគឺប្រសើរជាងការពិត»។
អ្នកប្រហែលជាឃើញថាចម្លែក ឬលាក់ពុត ប៉ុន្តែត្រូវចាំថា ប្រជាជនថៃក៏រកឃើញទិដ្ឋភាពជាច្រើននៃវប្បធម៌យើងពិបាកយល់ដែរ។
បាត់បង់មុខមាត់ និងកិត្តិយស
ជនជាតិថៃយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការទប់ស្កាត់ "ការបាត់បង់មុខ" ។ ការបាត់បង់មុខ ស្មើនឹងការបាត់បង់កិត្តិយស និងតម្លៃខ្លួនឯង ដែលជាទិដ្ឋភាពសំខាន់បំផុតមួយក្នុងជីវិតរបស់ជនជាតិថៃ។ តាមពិតទៅ ទិដ្ឋភាពនៃ "ការបាត់បង់មុខ" គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់នៅក្នុងវប្បធម៌ថៃ ដែលជនជាតិថៃមួយចំនួនចង់ស្លាប់ជាជាងបាត់បង់មុខ។
ប្រជាជនថៃគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយមិនយល់ថាត្រូវរិះគន់អ្នកដទៃឡើយ។ ទោះជាជនជាតិថៃក្រីក្រក៏ដោយ ពួកគេជាមនុស្សមានមោទនភាព និងមានជាតិនិយមខ្លាំងណាស់។ ជាពិសេស ព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រះរាជវង្សានុវង្ស និងក្រុមគ្រួសារ គឺជាស្ថាប័នដែលប្រជាជនថៃមានអារម្មណ៍ថាមានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។ ក្នុងនាមជាអ្នកក្រៅកុំធ្វើខុសក្នុងការរិះគន់នេះ។ ពួកគេមានសារៈសំខាន់ចំពោះជនជាតិថៃ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់ការគោរពចំពោះជនជាតិថៃភ្លាមៗ។
ឋានានុក្រម
ប្រជាជនថៃចូលចិត្តប្រកាន់ខ្ជាប់នូវវប្បធម៌ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ពីព្រោះពួកគេជឿជាក់ថា នេះធានាបាននូវភាពស្អិតរមួត និងសាមគ្គីភាពនៅក្នុងសង្គមថៃ។ ប្រទេសថៃគឺជាទឹកដីនៃសេរីភាព។ យល់តាមព្យញ្ជនៈ។ មានច្បាប់តិចតួចណាស់នៅក្នុងប្រទេសថៃ។ ដោយសាររចនាសម្ព័ន្ធសង្គមនៃសង្គមតាមឋានានុក្រម ច្បាប់នៃអន្តរកម្ម និងអាកប្បកិរិយាត្រូវបានជួសជុលជាមុន ហើយអ្វីៗដំណើរការដោយរលូន ទោះបីជាមិនមានច្បាប់ពិតប្រាកដក៏ដោយ។ វាបង្កើតសណ្តាប់ធ្នាប់ចេញពីភាពវឹកវរ។
ច្បាប់សំខាន់ៗមួយចំនួននៃក្រមសីលធម៌៖
- តែងតែមានភាពរួសរាយរាក់ទាក់ និងគួរសម មិនរិះគន់អ្នកដទៃជាសាធារណៈ។
- កុំបញ្ចេញសម្លេង ខឹង ឬស្រែកដាក់អ្នកដទៃ។
- មិនចង់ធ្វើឱ្យនរណាម្នាក់ខកចិត្ត, ព្យាយាមធ្វើឱ្យអ្នកដទៃមានអារម្មណ៍ល្អ;
- មិនបង្ហាញអារម្មណ៍ ឬក្តីស្រលាញ់ជាសាធារណៈ;
- ទទួលយក និងគោរពតាមឋានានុក្រមក្នុងសង្គមថៃ (ឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀន);
- អនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងតម្លៃរបស់គាត់;
- កុំធ្វើរឿងធំចេញពីអ្វីទាំងអស់ (វាមិនសំខាន់ទេ – Mai Pen Rai)។
ជៀសវាងការខកចិត្ត
ដោយសារការការពារមិនឲ្យបាត់មុខមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ជនជាតិថៃ ពួកគេក៏នឹងធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេមិនអាចធ្វើបាបអ្នកដទៃដែរ។ នេះចាប់ផ្តើមដោយជៀសវាងការខកចិត្ត។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានអនុញ្ញាតសម្រាប់រឿងនោះ រួមទាំងការនិយាយកុហកផងដែរ។ និយាយឱ្យសាមញ្ញ៖ ជនជាតិថៃកុហកដើម្បីកុំឱ្យអ្នកផ្សេងមានអារម្មណ៍មិនស្រួល។
រឿងដែលល្បីគឺរឿងសុំទិសពីថៃ។ ក្នុងនាមជាអ្នកទេសចរណ៍ ពេលអ្នកសុំទិសពីជនជាតិថៃនៅតាមផ្លូវ គាត់តែងតែតម្រង់អ្នកទៅកន្លែងណាមួយ ទោះជាខុសផ្លូវក៏ដោយ។ គាត់មិនចង់ឲ្យអ្នកខកចិត្តចំពោះគាត់ទេ ប្រសិនបើគាត់មិនស្គាល់ផ្លូវ។ លើសពីនេះ គាត់មិនចង់ធ្វើឱ្យអ្នកខកចិត្តដោយនិយាយថាគាត់មិនដឹង។ យើងអាចបកស្រាយការបញ្ជូនអ្នកទៅកន្លែងណាមួយថាជាការកុហក។ ជនជាតិថៃមើលឃើញថាជាទម្រង់នៃការគួរសម។ អ្នកសុំជំនួយគាត់ ហើយគាត់មិនចង់ធ្វើឱ្យអ្នកខកចិត្តទេ។ ថាអ្នកនឹងនៅតែនៅពេលអ្នកទៅទាំងស្រុងក្នុងទិសដៅខុស មិនមានបញ្ហាក្នុងករណីនេះទេ។
អាល់កុលនិងភ្នំភ្លើងផ្ទុះ
នៅពេលអ្នកពិចារណាលើចំណុចខាងលើ អ្នកអាចនិយាយបានថា ថៃត្រូវតែទប់គ្រប់ពេល។ កុំខឹង ហើយមិនបង្ហាញអារម្មណ៍ បន្តញញឹម។ ជាធម្មតា វាដំណើរការរហូតដល់ដែនកំណត់មួយត្រូវបានឆ្លងកាត់។ បន្ទាប់មកវាផ្ទុះឡើង ហើយជនជាតិថៃក៏បែរជាមានភាគីម្ខាងទៀតដែលមានអំពើហិង្សាយ៉ាងខ្លាំង។
ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃភាសាថៃនិង អាល់កុល ដូច្នេះក៏ជារឿងអកុសលណាស់ដែរ។ ជាតិអាល់កុលធានាថារាល់ការរារាំងទាំងអស់ត្រូវបានដកចេញ អារម្មណ៍ដែលរារាំងបន្ទាប់មកលេចឡើងដូចជាការផ្ទុះភ្នំភ្លើង។ អំពើហឹង្សាភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសថៃត្រូវបានប្រព្រឹត្តក្រោមឥទ្ធិពលនៃគ្រឿងស្រវឹង និង/ឬគ្រឿងញៀន។
អាឡានណែន
សម្រាប់ជនបរទេស យើងត្រូវដឹងពីច្បាប់ទាំងនេះខ្លះ ដើម្បីកុំឱ្យអាកប្បកិរិយារបស់យើង បង្កការអាម៉ាស់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ជនជាតិថៃ។ ការជេរប្រមាថ ការស្រែក ឬការខឹងសម្បារនៅទីសាធារណៈ គឺជារឿងដ៏អាក្រក់សម្រាប់ជនជាតិថៃ ហើយអាចនាំឲ្យមានផលវិបាកយ៉ាងទូលំទូលាយ។ គ្រាន់តែជាការព្រមានភ្ញៀវទេសចរអាល្លឺម៉ង់ដែលលើកម្រាមកណ្ដាលដល់ជនជាតិថៃក្នុងចរាចរណ៍ត្រូវបានជនជាតិថៃបាញ់ស្លាប់នៅនឹងកន្លែង។
ដូចដែលវាសាកសម
ជនជាតិថៃមានបញ្ហាតិចតួចក្នុងការនិយាយកុហក ហើយចាត់ទុកនេះជាមធ្យោបាយដែលអាចទទួលយកបាន ដែលមិនធ្វើឱ្យអ្នកខកចិត្ត ឬធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ល្អ។ ដូចខ្ញុំបានសរសេរពីមុនមក ច្បាប់នៅប្រទេសថៃមានតិចតួច ហើយប្រជាជនថៃក៏ចង់អនុវត្តច្បាប់នៃការប្រព្រឹត្តតាមដែលវាសមនឹងពួកគេ។ ទោះបីជាពួកគេមិនបានបង្កើតការកុហកក៏ដោយ ក៏ពួកគេយល់ថាវាងាយស្រួល។ អ្វីមួយដែលយើងពិបាកយល់ និងទទួលយកតាមទស្សនៈលោកខាងលិចរបស់យើង។
Nb អត្ថបទគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយទៀតអំពី "ការពិតនៅប្រទេសថៃ” នៅលើប្លុកនេះជាភាសាអង់គ្លេស។
អត្ថបទល្អ។ ពិតណាស់យើងបានដឹងរួចហើយ......ហើយខ្ញុំមិនដែលកុហក!!!
ភាគច្រើន 1 fahlang គិតថាមិនមានច្បាប់។
ជាពិសេសអ្នកទេសចរ។
ជារឿយៗខ្ញុំខ្មាស់នឹងរឿងនេះ។
ជំពាក់ បើគេអាចប្រើវាទល់នឹង 1 fahlang នោះស្រាប់តែមានរាប់ពាន់ខ្សែ។
កុំប្រគល់ប័ណ្ណបើកបររបស់អ្នក ហើយតែងតែទាក់ទងមេធាវីម្នាក់ភ្លាមៗ។
ប្រសិនបើមានអ្វីខុសជាមួយអ្នកជិតខាងរបស់អ្នក សូមផ្លាស់ទីទៅឱ្យឆ្ងាយតាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។
ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញរឿងបែបនេះពីរបីដងមកហើយ គេក៏អាចបាញ់បានល្អ ហើយមានអាវុធច្រើនជាងគេ។
តើខ្ញុំអាចបាញ់ជនជាតិថៃដែលយកម្រាមកណ្តាលមកខ្ញុំភ្លាមទេ? ព្រោះពេលនោះខ្ញុំរវល់។ ឬឯកសិទ្ធិនេះបម្រុងទុកសម្រាប់តែជនជាតិថៃដែលរួសរាយ ផ្អែមល្ហែម សុភាពរាបសារ។
ជិះកាណូតត្រូវសម្របខ្លួនបន្តិច 😉 អ្នកជាជនបរទេស ហើយអ្នកនឹងនៅតែជាជនបរទេស ហើយពួកគេចាប់អារម្មណ៍ ប្រសិនបើពួកគេនាំលុយច្រើន
ខ្ញុំមានបទពិសោធន៍ថាមិនត្រឹមតែលុយទេដែលសំខាន់ដែលក្នុងករណីរបស់ខ្ញុំសំខាន់សម្រាប់ក្មេករបស់ខ្ញុំថាអ្នកមានចរិតល្អឬអត់និយាយម្យ៉ាងទៀតថាអ្នកជាមនុស្សល្អនោះគឺជារឿងតែមួយហើយលុយគឺបន្ទាប់បន្សំ .
ខ្ញុំមិនបានដឹងថានេះទេប៉ុន្តែនេះគឺស្រស់ស្អាត
វាពិតជាអ្វីដែលវាជាឬភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌ដែលប្រជាជនលោកខាងលិចតិចតួចអាចចាប់បាន។ ដូច្នេះខ្ញុំគិតភ្លាមៗអំពីវីដេអូនេះ៖
http://www.youtube.com/watch?v=3wGBl2eoz_4
បុរសម្នាក់នាំប្រពន្ធជនជាតិថៃទៅស្រុកកំណើត ហើយនៅទីបំផុត បែរជាស្ត្រីនោះរួមគ្រែជាមួយបុរសផ្សេងទៀត ។ នាងនៅតែទទូចថានាងមិនបានធ្វើវាទេ ប៉ុន្តែអ្នកបោកបញ្ឆោតនិយាយថា បើមិនដូច្នេះទេ... និយាយអញ្ចឹង បុរសនោះក៏ជាស៊ុតឆ្អិនទន់ដែរ។
ដាកូ
ជាថ្មីម្តងទៀត នេះគឺជាការក្លែងបន្លំធ្ងន់ធ្ងរ។ នោះជារឿងផ្សេងក្រៅពីកុហកដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួនឯង។
ភាពផ្ទុយគ្នាជាមួយប្រទេសហូឡង់គឺប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន សូម្បីតែធំជាងភាពផ្ទុយគ្នាជាមួយលោកខាងលិចជាទូទៅ។ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរជាច្រើន និងរស់នៅក្នុងប្រទេសផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ប៉ុន្តែ 'ភាពផ្ទាល់' នៅក្នុងប្រទេសហូឡង់ យកឈ្នះអ្វីៗទាំងអស់។ វាហាក់បីដូចជាការឈឺចាប់ ភាពឈ្លើយ និងភាពឈ្លើយទាំងអស់ត្រូវបានសមហេតុផល ពីព្រោះ 'យ៉ាងហោចណាស់ខ្ញុំមានភាពស្មោះត្រង់'។ នៅក្នុងប្រទេសលោកខាងលិចផ្សេងទៀត ប្រជាជនប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកតិចជាងដោយផ្ទាល់ និងប្រកបដោយកលល្បិច ដោយប្រទេសដែលនៅជិតបំផុតគឺបែលហ្ស៊ិក និងអង់គ្លេសជាឧទាហរណ៍។ ខ្ញុំឃើញថាជនជាតិហូឡង់តែងតែមានបញ្ហាជាមួយរឿងនេះ ('ការចេញមុខនៅពីក្រោយកែងដៃ ពុតត្បុត និងអ្នកភូតភរ' ខ្ញុំលឺ) ហើយភាពខុសគ្នាជាមួយនឹងរបៀបដែលជនជាតិថៃប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក គឺជាសុបិន្តអាក្រក់សម្រាប់ប្រជាជនហូឡង់ភាគច្រើន។
មែនហើយ មិនមែនតែងតែជា "សុបិន្តអាក្រក់ពិតប្រាកដ" នោះទេ។ ខ្ញុំបន្តមើលរំលងអាកប្បកិរិយានៅលើប្លក់នេះ ដែលអ្នកគួរតែមើលឃើញថានេះជាភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌ ហើយថាអាកប្បកិរិយាមួយមិនអាក្រក់ជាងមួយទៀតទេ គឺខុសគ្នា។
ប៉ុន្តែខ្ញុំរក្សាភាពមិនស្មោះត្រង់ ភាពមិនស្មោះត្រង់ ការកុហកគឺខុស និងរំខានគ្រប់វប្បធម៌។ ទឹកដមវប្បធម៌អ្វីក៏ត្រូវបោះចោល ហើយទោះជាកំប្លែង និងស្អាត អ្នកពន្យល់វាខុស គឺខុស។
ដូចជាការសេពគ្រឿងស្រវឹង ការឈ្លានពាន ការមិនអត់ឱនចំពោះក្រុមប្រជាជនដទៃទៀត (បឹងកេងកងឆ្ពោះទៅអ៊ីសាន្ត) ភាពមិនស្មោះត្រង់។ អ្នកអាចពន្យល់បានគ្រប់យ៉ាងពីភាពក្រីក្រ សាសនា ភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌ ពួកគេគ្រាន់តែរំខានដល់ចរិតលក្ខណៈដែលគួរឱ្យរំខាន ដែលជាក់ស្តែងជាទូទៅនៅកន្លែងខ្លះជាងកន្លែងផ្សេងទៀត។
ស្នាមញញឹមដ៏អស់កល្បនោះ និងម៉ៃ ប៉ែនរ៉ៃ បានឈប់ធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ជាយូរមក ជាជាងធ្វើឱ្យមានការសង្ស័យ។ ការជឿទុកចិត្តត្រូវបានក្បត់ជាញឹកញាប់ពេក។
បទពិសោធន៍ពេលខ្លះផ្តល់សិទ្ធិក្នុងការនិយាយ និងមិនតែងតែមានន័យថាជាអាកប្បកិរិយាអវិជ្ជមាននោះទេ។ វាមិនតែងតែមានពន្លឺថ្ងៃនៅទីនេះទេ ផ្ទុយទៅវិញ។ សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ការស្នាក់នៅក្នុងប្រទេសថៃយូរជាងនេះ (មិនមែនជាថ្ងៃសម្រាកដ៏កម្រដែលមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងហោប៉ៅរបស់អ្នក និងជាមួយក្រុមរបស់អ្នក) មានន័យថាជាបទពិសោធន៍ដ៏សោកសៅ ការខកចិត្ត និងទុក្ខវេទនាជាច្រើន។ គ្មានរឿងនិទានថៃផ្អែមជួយប្រឆាំងនឹងរឿងនោះទេ។
ដីប្រទេសថៃពោរពេញដោយ sanouk និងលទ្ធភាព ប៉ុន្តែក៏ជាដីនៃរណ្តៅ និងការរំលោភបំពានយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ
ជាការពិត Robbert យើងពិតជាផ្ទុយពីនេះ។ Thai Ned ក៏មិនអាចដែរ។ វាត្រូវការមនុស្សពីរនាក់ដែលមានចិត្តស្មោះ និងអភិវឌ្ឍយ៉ាងល្អ នូវកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដ៏អាក្រក់មួយដើម្បីធ្វើឱ្យមានតុល្យភាព។
ខ្ញុំយល់ឃើញថាវារំខានខ្លាំងណាស់សម្រាប់ប្រជាជនហូឡង់ដែលពួកគេមិនយល់ផ្នែកខាងលើ ដូច្នេះតុក្កតាថៃរបស់ពួកគេតែងតែកុហកនៅដើមដំបូង (សុំទោសស្ត្រី) ប៉ុន្តែមិនកុហកជនជាតិហូឡង់របស់គាត់ទេ។ អ្នកត្រូវតែអត់ទោសឱ្យពួកគេ ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ពន្យល់ថាយើងត្រូវបានលើកឡើងខុសគ្នា។ បាទ ពួកគេពិតជាមិនចូលចិត្តភាពមិនច្បាស់លាស់របស់ជនជាតិហូឡង់របស់យើងទេ។ តាមពិតទៅ ខ្ញុំពិតជាមិនយល់ពីអ្វីដែលជនជាតិហូឡង់ចង់បានជាមួយថៃ ឬផ្ទុយមកវិញនោះទេ។ ខ្ញុំយករឿងផ្លូវភេទនិងលុយចេញពីរឿងនេះហើយឥឡូវនេះមិនពាក់ព័ន្ធទេ។
តើវាមិនមែនជាធម្មជាតិរបស់មនុស្សទេ ដែលតែងតែស្វែងរកភាពស្មុគស្មាញ ឬមិនអាចទៅរួច?
ប្រសិនបើនរណាម្នាក់និយាយថាអ្វីមួយមិនដំណើរការ ឬមិនអាចធ្វើបាន វាអាចជាបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់អ្នកដទៃក្នុងការព្យាយាម។ លើសពីនេះទៀត (ទោះបីជាវាមិនដំណើរការនៅទីបញ្ចប់) វាត្រូវតែគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការមានទំនាក់ទំនងជាមួយនរណាម្នាក់ដែលខុសពីអ្នកទាំងស្រុង។
ខ្ញុំមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងសម្រស់ថៃ។
យើងទាំងពីរមានអាយុប្រហែល 30 ឆ្នាំ ហើយនាងធ្វើការនៅ NL ហើយខ្ញុំបានជួបនាងនៅទីនេះផងដែរ។
ជាការពិតណាស់យើងខុសគ្នា ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថានេះជាបញ្ហាប្រឈមមួយ។ ហើយវាពិតជាធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ នាងឆ្កួតនឹងខ្ញុំ ហើយមិនយកលុយខ្ញុំទេ ព្រោះនាងរកបានច្រើនជាងខ្ញុំ ;)..
ខ្ញុំមិនដែលត្រូវមនុស្សស្រីមើលងាយទេ!
មានស្ត្រី និងបុរសខុសៗគ្នាជាច្រើននៅគ្រប់ប្រទេសក្នុងពិភពលោក។
យើងមិនអាចវាយអ្នករាល់គ្នាដោយប្រើជក់ដូចគ្នាបានទេ។ នារីថៃម្នាក់ៗខុសគ្នា!
ម៉េចក៏និយាយថានៅទីបំផុតមិនបានជាមួយនារីថៃ?
វាគឺអំពីមនុស្ស។ ជួបមនុស្សស្រីធម្មតាមានជីវិតធម្មតា!
ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំមិនយល់ទេថា បុរសចំណាស់ អ្នកមានបង្កើត "ប្រុសព្រាន" ក្មេងខ្ចីមកពីបាងកក ឬកន្លែងណាក៏ដោយ បើអ្នកជាប្រពន្ធ អ្នកអាចរំពឹងថាវាគ្រាន់តែជាលុយរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកនឹងនាំទុក្ខមកលើអ្នកតែប៉ុណ្ណោះ។
“តុក្កតាថៃ” បច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ ក៏ដូចជាអតីតមិត្តភ័ក្តិថៃរបស់ខ្ញុំ (ឥឡូវជាមិត្តល្អបំផុត) ពិតជាមិនដែលកុហកទេ។ ស្ទើរតែតែងតែជាភាសាហូឡង់ដោយផ្ទាល់ និងច្បាស់ណាស់នៅក្នុងអ្វីដែលពួកគេចង់បាន និងអ្វីដែលមិនមែន
ស្ត្រីជាច្រើន ច្បាស់ណាស់ដោយសារតែភាពចំហ ភាពបើកចំហ និងភាពស្មោះត្រង់នេះ ចូលចិត្តទំនាក់ទំនងជាមួយជនក្បត់ ជាងទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងដៃគូថៃ ដែលមិនគួរឱ្យទុកចិត្តជាញឹកញាប់។ ហើយមិនត្រឹមតែអំពីលុយប៉ុណ្ណោះទេ។
ការចាប់អារម្មណ៍ទៅវិញទៅមកចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកពិតជាអស្ចារ្យណាស់។ ស្ត្រីថៃតែងតែមានលទ្ធភាព និងឆន្ទៈ (រួមគ្នា) ថែរក្សាដៃគូរបស់ពួកគេផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ គ្រប់គ្រង និងថែរក្សាហិរញ្ញវត្ថុឱ្យបានញឹកញាប់។ ក្រមសីលធម៌ការងារកាន់តែប្រសើរ គួរឱ្យទុកចិត្ត និងស្មោះត្រង់ជាងសមភាគីថៃ និងមិនអាក្រក់ពេកក្នុងការរួមចំណែកសេដ្ឋកិច្ចក្នុងទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនាងហ្វាឡាំង។
ពេលខ្លះគ្មានអ្វីចាប់អារម្មណ៍គ្រួសារទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែគ្រួសាររបស់អ្នកជាមុនសិន។
ដៃគូរបស់ខ្ញុំមើលការខុសត្រូវលើការងារផ្ទះ កូន និងធ្វើការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់គាត់។ ការប្តេជ្ញាចិត្ត 200% និងការបញ្ចូល។ ពេលវេលា និងកម្លាំងនៅសល់សម្រាប់ sanouk ផ្ទះនៅពេលល្ងាច
“កុំបញ្ចេញសំឡេងខឹង ឬស្រែកដាក់អ្នកដទៃ”។
ពេលដែលថៃខ្សឹបអាចឮបានចម្ងាយ ៥០០ ម៉ែត្រ ពេលគេខឹង ១០០០ ម៉ែត្រ។ ជឿខ្ញុំ ពួកគេអាចនិយាយបានល្អណាស់។ ខ្ញុំបានជួបប្រទះវាដោយខ្លួនឯងម្តង។
នៅផ្សារទំនើប Mike; ក្រឡេកមើលជុំវិញ ហើយឈប់នៅបង្អួចហាងដែលមាននាឡិកា។ល។ ខ្ញុំមិនបាននិយាយអ្វី ឬសួរអ្វីសោះ ហើយដើរបន្តបន្ទាប់ពីពីរបីនាទី។ បុរសម្នាក់នេះ - Katoi យ៉ាងហោចណាស់បុរសម្នាក់នៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់របស់ស្ត្រី - មិនចូលចិត្តវាខ្លាំងណាស់ហើយបានជេរប្រមាថខ្ញុំ។ តាមមើលទៅនាងមិនបានលក់អ្វីទេនៅថ្ងៃនោះ។
តើក្នុងនាមព្រះពុទ្ធអាចធ្វើបានយ៉ាងណាដែលបុគ្គលនោះទទួលបានការងារបែបនេះ?
ខ្ញុំមិនមានន័យថាល្ងង់ទេ Sam ប៉ុន្តែនៅប៉ាតាយ៉ា និងមជ្ឈមណ្ឌលទេសចរណ៍មួយចំនួនទៀតគឺខុសគ្នាបន្តិច…។
ខ្ញុំមិនមានន័យថាឆ្កួតទេអ្នកនិពន្ធ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានទំនោរចង់យល់ព្រមជាមួយអ្នក។ ចំណាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំគឺផ្អែកលើបទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំមាននៅប៉ាតាយ៉ា ជាពិសេស។
ឥឡូវនេះ ខ្ញុំយល់ថា ប៉ាតាយ៉ា មិនមែនជាប្រទេសថៃទេ ប៉ុន្តែគួរតែត្រូវបានគេមើលឃើញថាជា "រង្វង់ដែលគ្រប់គ្រងដោយព្រះ និងបញ្ញត្តិ" នៅក្នុងប្រទេសថៃ។ អ្វីៗពិតជាខុសពីប្រទេសថៃ។
ខ្ញុំរស់នៅប្រទេសថៃជាង១៣ឆ្នាំហើយ មិនដែលជួបជនជាតិថៃដែលមិនកុហកទេ!!!
កុមារថៃត្រូវបានគេបង្រៀនកុហកពីដើម។ លោភលន់ ឈ្នានីស ឈ្លើយ គ្មានសីលធម៌លើតុ មិនគួរទុកចិត្ត រើសអើង ឆោតល្ងង់ និងជួនកាលមានគ្រោះថ្នាក់។
នៅតែខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តវានៅប្រទេសថៃ... ប្រទេសដ៏ស្រស់ស្អាត ម្ហូបអាហារល្អ សីតុណ្ហភាពដ៏ល្អ... នោះហើយជាវា! ខ្ញុំមិនទាន់រៀបការទេ ហើយមិនហ៊ានរៀបការជាមួយជនជាតិថៃ។
អ្នកចុះហត្ថលេខា… ឪពុកម្តាយនៅលីវជាមួយកូនប្រុសអាយុ 18 ឆ្នាំ។
លោភលន់., ឈ្លើយ., ឈ្លើយ., គ្មានសុជីវធម៌., មិនគួរឲ្យទុកចិត្ត., រើសអើង., ឆោតល្ងង់, ហើយពេលខ្លះគ្រោះថ្នាក់… នោះហើយជាវា!
មិនគួរឱ្យជឿសម្រាប់តែម្ហូបឆ្ងាញ់ សីតុណ្ហភាព និងសម្រាប់នារីស្អាតៗដែលអ្នកនៅប្រទេសថៃ សោកស្តាយគឺអាចនិយាយទៅកាន់តែបាន។ ខ្ញុំបានរៀបការជាមួយនារីជនជាតិថៃដែលខ្ញុំគោរព ហើយនាង និងគ្រួសាររបស់នាងគោរពខ្ញុំ ការកុហកក៏មិនមាននៅក្នុងវចនានុក្រមរបស់ពួកគេដែរ ព្រោះវាស្អប់ខ្ពើម ភាពបើកចំហ និងភាពស្មោះត្រង់គឺជារឿងសំខាន់។ ខ្ញុំមានមិត្តថៃនៅទីនេះ ហើយពួកគេសប្បាយចិត្តដែលខ្ញុំនិយាយអ្វីដែលខ្ញុំគិត ហើយមិននិយាយត្រង់ទៅមុខ។ ហេតុអ្វីតែងតែមានភាពអវិជ្ជមាន ខ្ញុំគិតថាអ្នកគ្រាន់តែចង់រស់នៅដោយខ្លួនឯង ហើយចង់ដាក់របៀបគិត និងទម្លាប់រស់នៅលើជនជាតិថៃ ហើយមិនចង់ចែករំលែកទេ អ្នកគ្រាន់តែរស់នៅក្នុងប្រទេសថៃ មិនមែននៅប្រទេសហូឡង់ ឬបែលហ្សិកទេ (ខ្ញុំ ខ្ញុំជាជនជាតិបែលហ្ស៊ិកខ្លួនឯង ប្រហែលជាយើងអត់ធ្មត់ និងសម្របខ្លួនបានស្រួលជាងជនជាតិហូឡង់)។ ខ្ញុំរស់នៅ និងរៀបការនៅប្រទេសថៃ ហើយមិនដែលមានជម្លោះទេ។ ភាពវិជ្ជមាន និងចិត្តល្អមិនចំណាយអ្វីទាំងអស់ ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាភាសារបស់ប្រទេសទាំងអស់។
វាល្អណាស់ដែលអ្នកធ្វើឱ្យវាមានលក្ខណៈប្លែកពីគេ Francky ។ ជាក់ស្តែង មនុស្សមួយចំនួនក៏មានបញ្ហាក្នុងការបែងចែកផងដែរ។
វាពិតណាស់មិនអាចទៅរួចទេដែលជនជាតិថៃទាំងអស់សមនឹងរូបរបស់ហាន់។ វាជាទម្លាប់ដូចគ្នាដែលប្រជាជនហូឡង់ទាំងអស់មានចរិតឆេវឆាវ ហើយបែលហ្ស៊ិកទាំងអស់សុទ្ធតែល្ងង់។
ពេលអ្នកគិតបែបនេះ អ្នកក៏គួរមើលខ្លួនឯងដែរ។
នេះពិតជាអវិជ្ជមានខ្លាំងណាស់ (នោះក៏ជាគំរូមួយសម្រាប់ជនជាតិហូឡង់ ដែលមិនពិតសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា)។
វាទាំងអស់ចុះមកលើការពិតដែលថាមនុស្សម្នាក់ៗគឺខុសគ្នា។ គ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពិភពលោក។
ខ្ញុំគិតថាអ្វីដែលជនជាតិលោកខាងលិចមួយចំនួនមានបញ្ហាគឺមិនត្រូវមើលងាយថៃទេ ព្រោះគាត់មកពីប្រទេស "ក្រីក្រ"។ មើលគ្នាទៅវិញទៅមកស្មើនិងគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ បន្ទាប់មកអ្នកនឹងឃើញនូវអ្វីដែលជាការគោរពដ៏ធំធេងដែលអ្នកទទួលបានមកវិញ។
យើងមានភាពខុសគ្នាខាងវប្បធម៌។ ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាក្នុងការសម្របខ្លួនទៅនឹងវប្បធម៌មួយផ្សេងទៀត តើវាសមនឹងធ្វើឱ្យអ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសមួយផ្សេងទៀតកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរដែរឬទេ?
((ខ្ញុំបានពន្យល់ខាងលើបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំជាមួយមិត្តស្រីថៃរួចហើយ។))
ខ្ញុំគិតថា វាមិនត្រឹមត្រូវទេដែលដាក់ស្លាកដដែលលើមនុស្ស ៦៥ លាននាក់។ តើប្រជាជនហូឡង់ទាំងអស់ល្អឬអាក្រក់? វាងាយស្រួលពេក។
ហាន់ ខ្ញុំមិនអាចសង្ខេបវាឱ្យល្អជាងខ្លួនឯងបានទេ។ NB ប៉ុន្តែនេះក៏អនុវត្តចំពោះប្រទេសហ្វីលីពីនផងដែរ។
Meazzi ឬ Roon តើមានអ្វីល្អសម្រាប់ជនជាតិថៃ? ពិតជាគ្មាននរណាម្នាក់មកពីថៃមែនទេ? សូម្បីតែកូនក្មេងនិងទារក?
តើអ្នកល្អឥតខ្ចោះខ្លួនឯងទេ?
សូមផ្តល់ចម្លើយសមរម្យមួយ ព្រោះខ្ញុំធុញទ្រាន់នឹងការត្អូញត្អែររបស់អ្នកនៅលើប្លក់នេះ។
ប្រសិនបើការរួមចំណែករបស់អ្នកមានតែការញុះញង់ និងអវិជ្ជមាន សូមចាប់ផ្តើមប្លុកដោយខ្លួនឯង។ បន្ទាប់មកអ្នកសរសេររឿងពេញមួយថ្ងៃអំពីរបៀបរលួយរបស់ថៃ។ នោះជាការធូរស្បើយ ខ្ញុំគិតថា។ អត្ថប្រយោជន៏មួយទៀតគឺយើងអាចកម្ចាត់ការញញើតរបស់អ្នក។
ខ្ញំុចង់តែមានន័យ សុភាពនារីៗ កូនៗនៅតែស្លូត។
សម្រាប់ហ្វីលីពីន៖
តើអ្នកមានន័យថាភូតភរ ឬការរាប់បញ្ចូលនៃការលោភលន់។ ឈ្លើយ។ ឈ្លើយ។ គ្មានអាកប្បកិរិយាលើតុ។ មិនគួរទុកចិត្ត។ ការរើសអើង។ ឆោតល្ងង់ ហើយជួនកាលក៏គ្រោះថ្នាក់ដែរ។
បាទ ហាន់ ខ្ញុំនឹងមិននិយាយអ្វីបន្ថែមអំពីរឿងនេះទេ ព្រោះអ្នកកែសម្រួលបានឈានជើងចូល។ លើសពីនេះ ភាពសមរម្យគឺជាគំនិតទូលំទូលាយ អ្នកអាចជជែកវែកញែកអំពីរឿងនោះ។
ភាពខុសគ្នាបន្តិចបន្តួចមិនអាចប៉ះពាល់ដល់ចម្លើយឡើយ។
ហើយកុំធ្វើទូទៅ។ ខ្ញុំគិតថានោះជាអ្វីដែលអ្នកនិពន្ធកំពុងសំដៅទៅ។ ប៉ុន្តែបើមិនដូច្នោះទេ សូមកែតម្រូវខ្ញុំ/បំពេញ។
មើលចុះក្រោមបញ្ជីរាយនាម ខ្ញុំក៏អាចដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ជនរួមជាតិមួយចំនួនផងដែរ។
ប៉ុន្តែសំណាងល្អមិនមែនគ្រប់ជនជាតិហូឡង់ទេ។
ខ្ញុំក៏យល់ឃើញថា ការអត្ថាធិប្បាយរបស់លោក Hans van Mourik មានលក្ខណៈទូទៅផងដែរ ប៉ុន្តែប្រជាជនថៃមួយចំនួនដែលមកពីបរិយាកាសជាក់លាក់មួយប្រាកដជានឹងធ្លាក់ចុះក្រោមវា។
មិនយល់ថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកកែសម្រួលបញ្ចេញមតិបែបនេះនៅលើគេហទំព័រ។ វាជារឿងដដែលៗរាល់ដង គ្រាន់តែពាក្យសម្តីអវិជ្ជមានពី falang ខកចិត្តដែលមិនអាចជួបនារីថៃដ៏ស្រស់ស្អាត។
ភាគច្រើនជាអ្នកទៅប៉ាតាយ៉ា។ មករស់នៅប្រទេសថៃយូរមកហើយ ប៉ុន្តែគ្មានជនជាតិថៃណាលើកម្រាមកណ្តាលទេ គឺមានតែជនបរទេសខ្លះធ្វើ។ ហើយជនជាតិថៃម្នាក់មិនកុហកទេ ប៉ុន្តែមិនតែងតែប្រាប់ការពិតទាំងអស់នោះទេ វាជារឿងផ្សេង។
វិចារណកថា; ព្យាយាមបង្ហោះរឿងវិជ្ជមានមួយចំនួនជាងការបង្ហោះប្រភេទនេះ។
អត្ថបទត្រូវបានអ្នកកែសម្រួលដោយសារការប្រើពាក្យស្បថ។
ម៉ាទីនជាទីគោរព ខ្ញុំអាចស្រមៃមើលការខកចិត្តរបស់អ្នក។ ខ្ញុំក៏ធុញទ្រាន់នឹងការញញើតអវិជ្ជមានរបស់ជនបរទេសដែលមានការខកចិត្ត។ ម្តាយដ៏ឈ្លាសវៃរបស់ខ្ញុំតែងតែនិយាយថា៖ អ្នកធ្វើអ្វីមួយអំពីវា ឬអ្នកទទួលយកវា ប៉ុន្តែកុំយំ។
ជាសំណាងល្អ ក៏មានមនុស្សជាច្រើនដែលយកបញ្ហាមករំលេចលើភាគីម្ខាងទៀត។
សំណើរទៅកាន់អ្នក សូមប្រើភាសាធម្មតាចាប់ពីពេលនេះតទៅ។ អ្នកកំពុងតែធ្វើដូចជនបរទេសដែលស្អប់អ្នកប្រព្រឹត្តមិនសមរម្យ។
អ្នកនិពន្ធជាទីគោរព ខ្ញុំនឹងព្យាយាមទប់ចិត្តខ្លួនឯងចាប់ពីពេលនេះតទៅ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសថៃយូរមកហើយដូចខ្ញុំ វាពិតជាគួរឱ្យរំខានណាស់ដែលតែងតែមានឥស្សរជនមួយចំនួនដែលបញ្ចេញភាពសមហេតុសមផលបែបប្រជានិយមបែបនេះ។ ហើយលើកនេះ វាពិតជាអាក្រក់ណាស់ នូវអ្វីដែលលោក Hans van Mourik ផ្តល់ជាការឆ្លើយតប និងតួលេខមួយចំនួនទៀតដែលធ្វើតាមនោះ។
សុំទោស នឹងប្រើពេលសម្រាកសិន មុននឹងឆ្លើយតប។
ជាការប្រសើរណាស់, ការសុំទោសទទួលយក។
ជនជាតិថៃម្នាក់មិនកុហកទេ គឺនិយាយបំផ្លើសបន្តិច ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងតាមបទពិសោធន៍ជាមួយមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំថា ពួកគេកុហកការពិតបន្តិច ដើម្បីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ហើយទោះបីជាអ្នកសួរពីអតីតកាលរបស់នាងក៏ដោយ វាតែងតែពិបាកក្នុងការស្វែងរកការពិត នាងមិនចង់ប្រាប់ខ្ញុំនូវអ្វីមួយដែលខ្ញុំមិនចូលចិត្ត ប៉ុន្តែនាងនិយាយការពិតជាមូលដ្ឋាន។ ប៉ុន្តែសូម្បីតែជនជាតិថៃម្នាក់ក៏មិនតែងតែប្រាប់ពីគ្រោងទូលំទូលាយដូចគ្នា និងបូកនិងដកបន្តិចបន្តួចក៏ដោយ ទីបំផុតអ្នកដឹងពីអ្វីដែលអ្នកចង់ដឹង។ ហើយជារឿយៗក៏គ្មានអ្វីត្រូវនិយាយដែរ ទោះបីជាអ្នកគ្រាន់តែអាចមើលឃើញ / សម្គាល់ថាមានអ្វីមួយ ... ទេគ្មានអ្វីទេទឹកឃ្មុំ ... ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក ការអត់ធ្មត់គឺជាគុណធម៌មួយ នៅពេលដែលមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំបានដោះស្រាយបញ្ហានោះ នាងនឹងនិយាយដោយស្វ័យប្រវត្តិ ហើយអ្នកនឹងលឺថាមានអ្វីនៅទីនោះ។ ពេលខ្លះពិបាកដោះស្រាយ ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថានាងមិនដែលនិយាយកុហក និងបោកប្រាស់ឡើយ។
ជនជាតិអាស៊ីមានវប្បធម៌អាម៉ាស់ គ្មានអ្វីអាក្រក់ជាងការបាត់បង់ "មុខ" របស់អ្នកទេ។ យ៉ាងណាមិញ ជនជាតិលោកខាងលិចត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយវប្បធម៌នៃការប្រព្រឹត្តកំហុស ដែលជាហេតុធ្វើឱ្យមនុស្សប្រើប្រាស់វាពេញលេញ។ ជាឧទាហរណ៍ បច្ចុប្បន្នមានគ្រឹះពិភពលោកទីបីដែលព្យាយាមផ្តល់ឱ្យយើងនូវភាពស្មុគស្មាញមួយនៅពេលដែលយើងចំណាយពេលយូរពេកក្នុងការងូតទឹក! ផងដែរនៅក្នុងប្លក់នេះ ពេលខ្លះអ្នកឃើញដាននៃការគិតខុសបែបនេះ។ វប្បធម៌ចម្រុះនេះ ជួនកាលអាចបង្កើតជាស្រាពុល ប្រសិនបើខ្វះចំណេះដឹងជាមូលដ្ឋាន។ លោក Graham Green អ្នកជំនាញអាស៊ីបាននិយាយថា "ខាងកើតគឺខាងកើត និងខាងលិចគឺខាងលិច ហើយមិនដែលជួបគ្នាទេ"។ ប៉ុន្តែនោះគឺនៅក្នុងពិភពលោកដែលគ្មានទេសចរណ៍ និងអ៊ីនធឺណិត។
អ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលជាទូទៅគឺកង្វះការយល់ដឹងអំពីអាស៊ី (រួមទាំងថៃ) ការគិតរបស់ហូឡង់ ខណៈពេលដែលយើងបានជួយរៀបចំផ្នែកនោះនៃពិភពលោកអស់រយៈពេលជាង 400 ឆ្នាំមកហើយ។ តើចំណេះដឹងនោះបាត់ទៅណា?
ការឆ្លើយតបដ៏ល្អពី Dirk ។ ខ្ញុំរកមិនឃើញចុងក្រោយទេ។ មានមនុស្សតិចណាស់ដែលយល់ភាសាថៃ។ អ្នកនឹងត្រូវនិយាយភាសាថៃយ៉ាងហោចណាស់ ហើយមានហ្វាឡាំងមិនច្រើនទេដែលអាចធ្វើបែបនោះ។
ខ្ញុំគិតថាការធ្វើឱ្យអ្នកណាម្នាក់មានកំហុសមានអ្វីច្រើនទាក់ទងនឹងវប្បធម៌ពិរុទ្ធភាព។
តាមគំនិតខ្ញុំ វប្បធម៌នៃការប្រព្រឹត្តកំហុសមានច្រើនទៀតទាក់ទងនឹងការបន្ទោសថា អ្នកមានទោសត្រង់ណា បើទោះជាអ្នកដទៃមិនទាន់ដឹងរឿងនោះក៏ដោយ។
វប្បធម៌អៀនខ្មាស់គឺផ្អែកលើគោលការណ៍ អ្វីមិនដឹងមិនឈឺចាប់ ទោះបីអ្នកធ្លាប់ប្លន់ធនាគារក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែប្រហែលជាប្រធានបទដ៏ល្អសម្រាប់ប្រធានបទមួយ។
សម្រង់
មានសូម្បីតែសុភាសិតថៃដែលបកប្រែយ៉ាងប្រឌិតថា «បើការកុហកអាចការពារអ្នកពីការធ្វើបាបអ្នកណាម្នាក់ នោះការកុហកគឺប្រសើរជាងការពិត»។
សម្រង់
ហើយនៅពេលដែលការកុហកក្លាយជាការពិត falang មានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ទ្វេដង។
ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើជនជាតិថៃមើលរឿងនេះយ៉ាងម៉េច?
ហាន់ស៊ី
នោះជាការពិតអ្វីដែលអ្នកសរសេរ។ នេះគឺដោយសារតែភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌។ អ្វីដែលថៃចាត់ទុកថាត្រឹមត្រូវគឺខុសទាំងស្រុងសម្រាប់ជនជាតិហូឡង់។ Bang វាគឺនៅពេលនោះ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកយល់ច្បាស់ពីរបៀបនិងមូលហេតុដែលថៃគិតនិងធ្វើនោះអ្នកយល់ច្បាស់ពីរបៀបដែលវាដំណើរការ។ ភ្លាមៗនោះ អ្នកឃើញថាការកុហកទាំងនោះមិនសូវអាក្រក់ទេ។ ពួកគេមកពីបេះដូងថៃដ៏ល្អ។
ខ្ញុំក៏ប្រាកដដែរថា មិត្តប្រុស ឬមិត្តស្រីថៃរបស់អ្នក មិនដែលចង់ធ្វើបាបអ្នកទេ។ ប្រសិនបើបុគ្គលនោះបានដឹងពីរបៀបដែលវាដំណើរការសម្រាប់ជនជាតិហូឡង់ នោះការកុហកនោះនឹងមិនដែលមានទេ។ វាគឺ ហើយនឹងនៅតែជាប្រទេសផ្សេង យើងប្រជាជនហូឡង់ត្រូវតែសម្របខ្លួន។ សូម្បីតែជាមួយរឿងបែបនេះ។
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ជនជាតិថៃម្នាក់មិនមើលទៅមុខទេ វាគឺអំពីពេលនេះហើយ។
នោះហើយជាករណីស្ទើរតែទាំងអស់ កុំសន្សំទិញអាហារច្រើនឥឡូវនេះ ប៉ុន្តែវាមិននៅល្អយូរទេ វាជាកង្វល់នៅពេលក្រោយ ឥឡូវនេះកំពុងបំភាន់ការពិត ប៉ុន្តែថាវាចេញមកនៅពេលក្រោយមិនត្រូវបានគេពិចារណាទេ។
ជាគោលការណ៍ ចេតនាល្អ វាគ្រាន់តែជាការពិបាកយល់... យើងច្រើនតែមិនយល់ពីជនជាតិបែលហ្ស៊ិក ហើយនោះគឺកាន់តែជិត។
យល់ស្រប ភាពខុសប្លែកគ្នានៅក្នុងប្រទេសថៃគឺធំធេងណាស់ ដែលវាពិបាកក្នុងការសន្និដ្ឋាន។ សូម្បីតែនៅស្រុកឥសាន្តក៏មានវប្បធម៌ខុសគ្នាតាមទីក្រុង និងតំបន់។ ប៉ុន្តែម្តងទៀត នៅប្រទេសហូឡង់ អ្នកមិនអាចប្រើជក់ Zeelanders, Frisians, Limburgers, Brabanders ទាំងអស់ដោយប្រើជក់ដូចគ្នាបានទេ។ វាដូចជាពួកគេទាំងអស់មានអាកប្បកិរិយាដូចគ្នា។ តើអ្នកអាចគិតខ្លីប៉ុណ្ណាទៅដែលអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តគំនិតដូចគ្នា។
បាទ ប៉ុន្តែសំណួរគឺថាតើពួកគេចង់ខិតខំប្រឹងប្រែងដែរឬទេ? ជារឿយៗវាគឺជាការបង្ហាញពីការខកចិត្ត។ ពួកគេមិនបានស្វែងរកភាពខុសគ្នានោះទេ។ លើសពីនេះទៀតពួកគេក៏ត្រូវមើលក្នុងកញ្ចក់ផងដែរ។ ជារឿយៗមួយបង្កឱ្យមួយទៀត។
ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នានៅលើប្លក់នេះគ្រាន់តែឆ្លើយតបក្នុងលក្ខណៈមិនច្បាស់លាស់ វាអាចនឹងក្លាយជាគួរឱ្យធុញបន្តិច? “ភាពផ្ទុយគ្នា” បង្កឱ្យមានប្រតិកម្ម ហើយជួនកាលធ្វើឱ្យមានការពិភាក្សា ដរាបណាយើងនៅមានសុជីវធម៌ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។
ប៉ុន្តែខ្ញុំជានរណា ដែលទើបតែកែសម្រួលដោយអ្នកកែសម្រួលសម្រាប់ "ការប្រើពាក្យមិនច្បាស់ពេក" ក្នុងការប៉ុនប៉ងគ្មានកំហុសដើម្បីឱ្យច្បាស់។ (គ្មានបញ្ហាទេ យល់ទាំងអស់គ្នា)។
ប្លុក (មិនដូចអ្នកដទៃ) នៅតែគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។
Ferdinand ខ្ញុំបានអានយោបល់របស់អ្នកដោយចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង។ ដូចមតិរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ វាជាមតិមួយ មិនមែនជាមតិទេ។ ល្អណាស់។ ខ្ញុំព្យាយាមគូសបន្ទាត់មួយកន្លែងព្រោះជម្រើសនៃពាក្យដើម្បីបង្ហាញអ្វីមួយអាចច្បាស់ពេក។ អ្នកមានទំនាក់ទំនងរឹងមាំគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់តាមវិធីផ្សេង។
ដូចដែលបាននិយាយថា: គ្មានបញ្ហាអ្វីទាំងអស់។ អ្នកនិយាយត្រូវ ទុកវាឱ្យស៊ីវិល។ និយាយអីញ្ចឹង ខ្ញុំមិនបានដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ណាមួយទេ ខ្ញុំមិនចាំថាវាជាអ្វីពិតប្រាកដទេ ប្រហែលជាការអត្ថាធិប្បាយផ្លូវភេទច្បាស់លាស់ពេក ដែលខ្ញុំគិតថាសមនឹងបរិបទ។
ជាថ្មីម្តងទៀត ប្លក់គឺជាការប្រមូលមតិ និងបទពិសោធន៍ដ៏រីករាយ និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ ខ្ញុំគិតថាអ្នកដាក់ពេលវេលានិងថាមពលច្រើនក្នុងការចូលចិត្តនេះ គោរពទាំងអស់គ្នា។ ខ្ញុំគិតថាមនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តវា។ ជាការពិតណាស់មានអ្នកប្រមាថអាជីព ប៉ុន្តែភាគច្រើននឹងមានន័យល្អ។
ក្នុងករណីណាក៏ដោយ ខ្ញុំនៅតែជាអ្នកអាន ហើយពេលខ្លះជាអ្នកបញ្ចេញមតិ (ដោយសង្ឃឹមថានឹងអាចគ្រប់គ្រងលើការប្រើប្រាស់ពាក្យរបស់ខ្ញុំ)។
សូមសំណាងល្អ ហើយប្រហែលជាក្នុងនាមមនុស្សជាច្រើន សូមអរគុណចំពោះការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អ្នក។ សូមអរគុណម្តងទៀតសម្រាប់ការពន្យល់អំពីសាវតារបស់ Khun Peter និង Hans Bos
អញ្ចឹងតោះសាកល្បងវា។ អ៊ីសាន្ត គ្មានប្រភេទរបារទេ ប៉ុន្តែជាគ្រួសារមកពីបរិយាកាសសមរម្យ។ និយាយនៅលើទីផ្សារដែលឈរនៅក្បែរអ្នកដែលវាអំពី (ហើយក៏ជាគ្រួសាររបស់អ្នកដែរ)។
នាងប្រាប់អ្នកផ្សេង; កូនដែលទើបនឹងកើត X សួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើល ម៉េចប្រាប់រឿងមិនសមហេតុសមផលបែបនេះ ស្គាល់គ្រួសារល្អជាង?
"នាង" ឆ្លើយកាន់តែភ្ញាក់ផ្អើល "ពិតណាស់ខ្ញុំដឹងថាវាមិនពិត ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាបញ្ហា នៅតែជារឿងល្អ"
រស់នៅស្រុកសៀមរាប់ឆ្នាំ មិនថាអ្នកក្រ ឬអ្នកមាន ប្រុសឬស្រី បរិយាកាស ឬមុខងារអ្វីក៏ដោយ ការកុហកបោកប្រាស់គ្នា (ដូច្នេះមិនមែនគ្រាន់តែជាហ្វាឡាំងទេ) ការស្រមើស្រមៃ និងការនិយាយដើម គឺជាធម្មជាតិទីពីរ។
កុំនិយាយបែបនេះទៀតដែលនិយាយជាទូទៅ វាជាបទពិសោធដែលខ្ញុំមានជាមួយនឹងអ្នកស្គាល់ច្រើន មិត្តភ័ក្តិ គ្រួសារ អ្នកជិតខាងក្នុងហាង ក្រុមហ៊ុន ក្រុមហ៊ុនក្រុង។ល។
ហើយវាមិនប្រាកដទេ ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងអត្ថបទខាងលើ តែងតែមានចេតនាល្អ និងមានបំណងការពារជម្លោះ (តំណាងឱ្យវប្បធម៌ថៃទូទៅ និងមនោសញ្ចេតនាដូចគ្នា) ប៉ុន្តែជារឿយៗតែងតែព្យាបាទ និងមានបំណងធ្វើបាបអ្នកដទៃ។
បាក់ចិត្ត? បាទពេលខ្លះ ! ព្រោះខ្ញុំស្រលាញ់ប្រទេសនេះ និងប្រជាជនភាគច្រើន។ ដូចដែលត្រូវបានគេនិយាយជាញឹកញាប់ ភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌មិនដោះសារអ្វីទាំងអស់។ ចរិតលក្ខណៈដែលរំខាន និងអាក្រក់នៅតែរំខានក្នុងប្រទេសហូឡង់ និងថៃ។
វាជាការអាណិតដែលនៅលើប្លក់នេះវាតែងតែនិយាយថាប្រសិនបើ falang អ្នកត្រូវតែសម្របខ្លួនវាជាធម្មតាខុសគ្នានៅទីនេះ។ ការភូតកុហក លួច បន្លំ និងភាពឆេវឆាវ គឺមានគ្រប់ទីកន្លែងខុសឆ្គង និងរំខានដល់វប្បធម៌ដែលអ្នកបោះវាចោល។
ដូចនៅប្រទេសហូឡង់ដែរ បើទោះជាអាកាសធាតុ មិនមែនអ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែមានពន្លឺថ្ងៃនៅក្នុងប្រទេសថៃ ហើយសង្គមថៃមានទិដ្ឋភាពមិនល្អមួយចំនួនដូចជាអំពើពុករលួយ ភាពមិនគួរឱ្យទុកចិត្ត និងអំពើហិង្សាជាដើម។ ទោះបីជាអ្នករីករាយនឹងប្រទេស និង "សេរីភាព" ដែលយើងមានតម្លៃណាស់ (ហើយជាអកុសលវាមិនអនុវត្តចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នាទេ ប្រាកដណាស់មិនមែនសម្រាប់ថ្នាក់ក្រោម) អ្នកមិនតែងតែបង្ហាញអំពីភាពត្រឹមត្រូវគ្រប់យ៉ាងនោះទេ។
ចំណាំបាននិយាយថាបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំពីជាច្រើនឆ្នាំនៅទីក្រុងបាងកកមានភាពវិជ្ជមានជាង។ ការអប់រំ ការងារ ជាដើម នឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះរឿងនេះ។
រឿងដែលជនជាតិថៃមានសន្តិភាព និងចង់បញ្ចៀសជម្លោះក៏ទាក់ទងគ្នាដែរ ។ ខ្ញុំស្គាល់ជនជាតិថៃជាច្រើននាក់ដែលមានហ្វុយស៊ីបខ្លី អាកប្បកិរិយាឆេវឆាវ គួរឲ្យខ្លាច បើគេមិនចូល ទោះជាមិនសមហេតុផលយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនចង់មានន័យថាមានទំនាក់ទំនងជាមួយហ្វាឡាំងទេ ប៉ុន្តែជាជនជាតិថៃជាមួយគ្នា។
ការរំលោភបំពានធ្ងន់ធ្ងរក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ការមិនចុះសម្រុងគ្នាក្នុងអាជីវកម្ម ឬជាង 100 ងូតទឹកគឺជារឿងធម្មតាណាស់។
វាមិនធម្មតាទេសម្រាប់ Isaner (ជាញឹកញាប់ស្រវឹង) ដោះស្រាយបញ្ហារបស់គាត់ក្នុង ឬក្រៅផ្ទះដោយប្រើកាំភ្លើង ឬកាំបិត។ ប៉ូលីសជារឿយៗឆ្លើយតបនឹងរឿងនេះដោយ "ល្អ ដរាបណាគ្មានអ្នកស្លាប់ យើងមិនចង់ជ្រៀតជ្រែក"
យុវជនអាយុ 14 ឆ្នាំនៅសាលាវិជ្ជាជីវៈ កាន់កាំភ្លើងក្នុងហោប៉ៅ ហើយតែងតែប្រើវា។ ប្រតិកម្មរបស់គ្រូតាមអ៊ីនធឺណិត អូ យើងដឹងបញ្ហា ប៉ុន្តែគេមិនបាញ់យើងទេ។
និងគោរពឪពុកម្តាយ? មានកំណត់ណាស់។ ឪពុកម្តាយនៅទីនេះមានការគ្រប់គ្រងតិចជាងកូនរបស់ពួកគេជាងនៅភាគខាងលិច។ ជាពិសេស ក្មេងប្រុសមានសេរីភាពគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយទៅតាមផ្លូវរបស់ពួកគេ ក្មេងអាយុ 13 និង 14 ឆ្នាំដើរតាមផ្លូវនៅពេលយប់ ប្រណាំងចម្ងាយ 100 គីឡូម៉ែត្រលើម៉ូតូរបស់ពួកគេឆ្លងកាត់ផ្លូវ ហើយពិតជាមិនអាចដោះស្រាយជាមួយនឹងការរិះគន់បានទេ។
នៅទីនេះផងដែរនៅក្នុងភូមិតូចមួយ។ កុមារប្រព្រឹត្តអំពើចោរកម្ម និងបៀតបៀនមនុស្សចាស់។
ក្រុមក្មេងទំនើង ពីភូមិមួយ បង្កការបំផ្លិចបំផ្លាញ មួយទៀត ចាស់ជរា និង មេភូមិ សើចចំអក។ ការសេពគ្រឿងស្រវឹងអាយុ 14 ឆ្នាំមិនមានករណីលើកលែងទេ ម៉ាក់និងប៉ាមិនអាច (ឬមិន) ធ្វើអ្វីទាំងអស់។
អានកាសែតបាងកកប៉ុស្តិ៍ អំពី (ក្រុម) រំលោភសេពសន្ថវៈក្នុងវិទ្យាល័យ។ ក្មេងប្រុសអាយុ 14 ឆ្នាំជាអកុសលមិនស្តាប់ឪពុកម្តាយ។
គោរព ?បាទ ក្មេងស្រីចំពោះឪពុកម្តាយ និងជីដូនជីតារបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែវាពាក់ព័ន្ធនឹងការគៀបសង្កត់ និងការរំលោភបំពាន (នៅគ្រប់វិស័យ) ជាជាងការគោរព។
ប្រតិកម្មអវិជ្ជមានមួយទៀតពី falang ខកចិត្ត? ទេ ជាអកុសលបទពិសោធន៍ និងការសង្កេតពីមនុស្សជិតស្និទ្ធ។ ហើយជាការពិតណាស់ វាមិនអនុវត្តចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប និងគ្រប់ទីកន្លែងនោះទេ។ នៅលើតុល្យភាព វានៅតែជាជីវិតដ៏ស្រស់បំព្រងនៅទីនេះ ទោះបីជាជារឿយៗអ្នកត្រូវបង្កើតពិភពលោកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក លេប និងទទួលយកច្រើន។
ប៉ុន្តែការពន្យល់ពីរឿងអវិជ្ជមានទាំងអស់ដោយឈរលើមូលដ្ឋាននៃភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌ និងការសម្លឹងមើលតាមវ៉ែនតាពណ៌ផ្កាកុលាប និងការបញ្ជាក់អំពីភាពត្រឹមត្រូវរបស់ពួកគេក៏មិនអាចជួយបានដែរ។ ខុសគឺខុស។
មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវមានភាគហ៊ុនសម្រាប់ខ្លួនគេនៅក្នុងបរិយាកាសរបស់ពួកគេ ហើយដរាបណាវាមានភាពវិជ្ជមាន យើងនឹងនៅទីនេះ ហើយរីករាយនឹងសេរីភាព (សាច់ញាតិ) ហើយជារឿយៗក៏មានមនុស្សល្អ និងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកផងដែរ។ នៅទីបញ្ចប់យើងជ្រើសរើសវាដោយខ្លួនឯង។
ហើយក៏មានជនជាតិថៃជាច្រើនផងដែរ ដែលអ្នកអាចដោះស្រាយដោយបើកចំហ និងស្មោះត្រង់ និងស្មោះត្រង់បំផុត។
ទោះបីជារឿងមួយចំនួន (នៅខាងក្រៅបរិយាកាសបន្ទាន់របស់អ្នក) នៅតែជាបម្រាម ដូចជាព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រះរាជវង្សានុវង្ស និងម្រាមជើងវែង។
ល្មមហើយ?? អ្នកកែសម្រួលត្រូវ ថៃ មិនចាំបាច់អាក្រក់ ឬល្អជាងនោះទេ គ្រាន់តែខុសគ្នា។ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែហៅអ្វីៗតាមឈ្មោះរបស់ពួកគេអាចជួយ (ពេលខ្លះ) យ៉ាងហោចណាស់ដើម្បីបន្ថយវា។
[ដកស្រង់]
នៅប្រទេសហូឡង់ យើងក៏ចង់ឱ្យជនបរទេសសម្របខ្លួនទៅនឹងទំនៀមទម្លាប់ និងវប្បធម៌របស់យើង ហើយមិនមែនតាមរបៀបផ្សេងទៀតនោះទេ។
[ដកស្រង់]
នេះគឺជាការរួមបញ្ចូលគ្នា មិនមែនការរួមបញ្ចូលគ្នាទេ ដែលយើងកំពុងតែនិយាយទាំងអស់គ្នា។
មើលតែអត្ថន័យក្នុងវចនានុក្រម។
យល់ព្រម ប៉ុន្តែយើងកំពុងនាំលុយទៅប្រទេសពិភពលោកទី 3 ហើយជារឿយៗជនបរទេសដែលមក NL គឺចេញដើម្បីយកលុយ ហើយដូចដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាដឹងហើយថាលុយមានសារៈសំខាន់ណាស់។
បាទត្រូវណាស់។ សម្របខ្លួនទៅនឹងបរិយាកាសដែលអ្នករស់នៅ។ ក៏ទទួលបានការយល់ដឹងកាន់តែច្រើនឡើងសម្រាប់បញ្ហារបស់ទួគី និងម៉ារ៉ុកនៅប្រទេសហូឡង់។
អ្វីដែលខ្ញុំគិតថាខ្ញុំបាននិយាយ វាជាការអាម៉ាស់មួយ ដែលអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកនិពន្ធមួយចំនួន តែងតែមើលតាមវ៉ែនតា មគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍ដែលមានពណ៌ស្រស់ឆើតឆាយ។
ដូចនៅក្នុង NL មានការរំលោភបំពានពិតប្រាកដនៅក្នុង TH ។ ពួកគេមិនតែងតែត្រូវមានភាពត្រឹមត្រូវក្រោមការបង្ហាញពីភាពខុសគ្នានៃវប្បធម៌នោះទេ។
រឿងខ្លះខុសគ្រប់វប្បធម៌។ អ្នកមិនចាំបាច់សម្របទៅនឹងវាទេ។ អ្នកអាចប្រឆាំងនឹងរឿងនោះបាន ជាពិសេសប្រសិនបើអ្នកខ្វល់ពីប្រទេស និងប្រជាជន។
មានប្លក់តិចតួចអំពីហៃទី។ គ្មាននរណាម្នាក់មានបញ្ហាទេ ប្រសិនបើអ្នកមិនចង់សម្របខ្លួនទៅនឹងវប្បធម៌នៃអំពើហិង្សា និងការឈ្លានពាននៅទីនោះ។ ការយល់ដឹងកាន់តែច្រើនត្រូវបានរំពឹងទុកសម្រាប់ការរំលោភបំពាននៅក្នុងប្រទេសថៃ។
អំពើពុករលួយ ការឈ្លានពាន ការរំលោភបំពាន ភាពមិនគួរឱ្យទុកចិត្ត ការបោកប្រាស់ និងការភូតកុហក (ទោះបីជាអ្នកមានការពន្យល់ល្អសម្រាប់វាក៏ដោយ) កង្វះក្រមសីលធម៌ការងារ (វាកាន់តែប្រផេះនៅទីនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចសរសេរសៀវភៅអំពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនព្រមទេ ព្រោះមាន ជាច្រើនរួចទៅហើយ) ការសេពគ្រឿងស្រវឹង អំពើហឹង្សា។ ហើយខ្ញុំពិតជាមិនចង់សម្របខ្លួនទៅនឹងវាទេ ភាគច្រើនរៀនដើម្បីដោះស្រាយ ហើយប្រសិនបើអាចធ្វើបាន សូមកុំធ្វើឱ្យរឿងទាំងនេះកាន់តែអាក្រក់ដោយអាកប្បកិរិយារបស់ខ្ញុំផ្ទាល់។
ហើយរឿងទាំងអស់នេះកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសថៃ ជាពិសេសនៅអ៊ីសាន (ដោយសារភាពក្រីក្រ ឬមូលហេតុអ្វីក៏ដោយ) ដែលមានចំនួនជាង 1% នៃចំនួនប្រជាជន។ ក្នុងនាមជាអ្នកជំនាញនៅប្រទេសថៃ អ្នកនិពន្ធប្រហែលជាយល់ស្របជាមួយខ្ញុំទេ?
ជាចៃដន្យ ខ្ញុំយល់យ៉ាងពេញលេញថា អ្នកកែសម្រួល ក្នុងនាមជាអ្នកចូលចិត្តប្រទេសថៃ បានកំណត់ខ្លួនឯងនូវគោលដៅនៃការទប់ទល់នឹងការបញ្ចេញមតិអវិជ្ជមានចម្បងៗរបស់ "អ្នកទៅប៉ាតាយ៉ា" ជាញឹកញាប់ជាមួយនឹងរូបភាពម្ខាងនៃប្រទេសថៃ។ បើមិនដូច្នេះទេនឹងមិនមានអ្វីនៅសល់ពីប្លុកនេះទេ។
ប៉ុន្តែនៅប្រទេសថៃ ព្រះអាទិត្យមិនចាំងជានិច្ចទេ ហើយនៅរដូវវស្សា ខ្ញុំដោះវ៉ែនតាពណ៌ផ្កាឈូកចេញ ហើយខ្ញុំក៏ឃើញរឿងដែលខ្ញុំជា Falang មិនចង់សម្របតាមដែរ។ អ្នកធ្វើល្អដូចខ្ញុំជាក់ស្តែងដូចជាជនជាតិហូឡង់ធម្មតា។
ជាចៃដន្យ ខ្ញុំមិនមានអារម្មណ៍ថាដូចជាជនជាតិហូឡង់ មិនមែនជាជនជាតិអឺរ៉ុប មិនមែនជាជនជាតិអាស៊ី គ្រាន់តែជាពលរដ្ឋនៃពិភពលោក ហើយខ្ញុំមិនចង់អនុញ្ញាតឱ្យការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំអំពីអំពើល្អ និងអាក្រក់ត្រូវបានកំណត់ដោយវប្បធម៌ក្នុងស្រុកតែមួយនោះទេ។ រឿងខ្លះមានលក្ខណៈជាសកល។
Ferdinand នៅទីនេះផងដែរ អ្នកបានយកពាក្យចេញពីមាត់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតថាអ្នកពិតជាមានគំនិតល្អណាស់អំពីរបៀបដែលសមនៅក្នុងដើម។ ការវិភាគស្រួចស្រាវ។ ប្រាកដនិយម ដោយមិនមានការវិនិច្ឆ័យដោយផ្ទាល់។
លើសពីនេះទៀតជារឿងធម្មតាមួយទៀត។ ធ្លាប់ឃើញការរិះគន់ថៃទេ? កន្លែងដែល "យើង" ជា "ប្រជាជនហូឡង់" ចូលចិត្តធ្វើទង់ជាតិដោយខ្លួនឯង ជនជាតិថៃមិនទទួលបានអ្វីលើសពីនេះទេ "បាទ អ្នកប្រហែលជាត្រូវ ប៉ុន្តែយើងបានធ្វើវាតាមរបៀបនោះអស់ជាច្រើនឆ្នាំហើយ"។ លោកញញឹមហើយបន្តឈរជើងដដែល ជាពិសេសបើការរិះគន់មកពីអ្នកក្រៅ។
ម៉ៃ ប៉ែនរ៉ៃ (Mai Pen Rai) ច្រើនតែមានន័យថា “ខ្ញុំមិនខ្វល់”
ប៉ុន្តែនោះជាការរើសអើងដែលធុញទ្រាន់។ ប៉ុន្តែរឿងមួយដែលខ្ញុំរំពឹងថានឹងសម្របតាមប្រចាំថ្ងៃ។ ដែលតាមវិធីនេះដំណើរការល្អណាស់។ មានរឿងជាច្រើនទៀតដែលខ្ញុំមិនយល់នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ហើយខ្ញុំនៅតែបន្ត និងរីករាយជាមួយវា។
កុំកែតម្រូវជានិច្ច។ ពេលខ្លះខ្ញុំដើរជុំវិញវា ហើយនោះជាអត្ថប្រយោជន៍ ដែលប្រហែលជាអាចធ្វើបានប្រសើរជាងនៅ NL ដែលអ្នកត្រូវតែសម្របខ្លួនទៅនឹងអ្វីៗទាំងអស់។ (ឥឡូវនេះខ្ញុំទទួលបាន NL Blog ពេញខ្ញុំម្តងទៀត?)
កុហក = ភាពខុសគ្នានៃការបកស្រាយ
អ្វីដែលខ្ញុំសង្កេតឃើញជាញឹកញាប់ពីទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួននិងបទពិសោធន៍ក្នុងតំបន់ជិតនោះគឺជនជាតិថៃមិន "សួរ" ទេ។ ប្រសិនបើមិត្តភ័ក្តិ ឬសមាជិកគ្រួសារបានហៅ ឬឈប់មក ខ្ញុំតែងតែទទួលបានពាក់កណ្តាលរឿង។
ប្រសិនបើអ្នកសួរថាតើអ្វីមួយដំណើរការដោយរបៀបណា ឬអ្វីដែលគាត់និយាយពិតប្រាកដ ឬរបៀបដែលការណាត់ជួបធ្វើការពិតប្រាកដ អ្នកតែងតែទទួលបានចម្លើយថា "ខ្ញុំមិនដឹង គាត់មិនបាននិយាយនោះទេ"។
ក្នុងនាមជាជនជាតិថៃ អ្នកមិនសួរសំណួរទេ ប្រសិនបើអ្នកផ្សេងមិននិយាយអ្វីដោយខ្លួនឯង។
ច្រឡំថាយើងធ្វើដូចហ្វាឡាំង ទទូចបន្ថែម ហើយបង្ខំចម្លើយ។ តើមានអ្វីកើតឡើង (ពេញចិត្ត ជៀសវាងការខកចិត្ត?) ដៃគូរបស់អ្នកផ្តល់ការបកស្រាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង។ អ្វីមួយត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីផ្តល់ចម្លើយ។ កុហក ?
អ្នកសរសេរថាអ្នកឮតែពាក់កណ្តាលរឿងជាញឹកញាប់។
ក្នុងករណីនោះ វាហាក់ដូចជាខ្ញុំ ព័ត៌មានត្រូវបានរក្សាទុក។
ឬអ្នកអាចស្តាប់រឿងទាំងមូល ប៉ុន្តែលម្អិតតិចតួច។ តាមមើលទៅ អ្នកស្តាប់មិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្វីដែលបាននិយាយនោះទេ។
អ្នកដែលសួរអំពីវាម្តងទៀត (នោះគឺអ្នកក្នុងករណីនេះ) នឹងទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ថាគាត់កំពុងស្តាប់តែពាក់កណ្តាលរឿងប៉ុណ្ណោះ។
ការសួរសំណួរគឺគ្មានន័យទេ។ នៅក្នុងវប្បធម៌របស់យើង ពេលសួរសំណួរ អ្នកនឹងបន្ថែមថាអ្នកស្តាប់តែពាក់កណ្តាលត្រចៀកប៉ុណ្ណោះ ព្រោះអ្នកមិនខ្វល់ច្រើននោះទេ។
ឬឃើញខុស?
ទេ គ្មានអ្វីត្រូវបានគេឃាត់ទុក «មនុស្ស» គ្រាន់តែគិតថាវាជាការឈ្លើយក្នុងការសួរ។ ប្រសិនបើអ្នកផ្សេងមិនប្រាប់អ្នកពីអ្វីមួយតាមចិត្តខ្លួនគាត់ គាត់ច្បាស់ជាមិនចង់បានទេ ហើយអ្នកមិនសួរបន្ថែមទៀតទេ។ នេះច្រើនតែនាំឱ្យមានការយល់ច្រលំ ពីព្រោះមនុស្សគ្រប់រូបនៅពេលនោះពឹងផ្អែកលើការបកស្រាយ ឬការសង្ស័យរៀងៗខ្លួន។
ជាឧទាហរណ៍ ការណាត់ជួបជាមួយជនជាតិថៃអាចមានភាពមិនច្បាស់លាស់ គ្មាននរណាម្នាក់បានសាកសួរច្បាស់ពីទីកន្លែង និងពេលណានោះទេ។ កិច្ចព្រមព្រៀងជាច្រើនគឺ "មិនច្បាស់លាស់" ។
ក្រៅពីការពិតដែលថាសំណួរ "W" (ហេតុអ្វី ពេលណា អ្នកណា កន្លែងណា) តែងតែជារឿងពិបាកនៅក្នុងប្រទេសថៃ។ ជារឿយៗគេមិនយល់សោះថា ហេតុអ្វីបានជាយើងមានភាពច្បាស់លាស់ និងគួរឱ្យខ្លាចដូច្នេះ។
អាចជាតួអង្គរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែមិត្តភ័ក្ដិរបស់ខ្ញុំគ្រប់រូបដឹងបញ្ហានេះ។
ខ្ញុំអាចយល់ព្រម 100% ។ បន្ទាប់ពីការសន្ទនាតាមទូរស័ព្ទរវាងមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំនិងឪពុកម្តាយនាងខ្ញុំពេលខ្លះសួរថាតើពួកគេមានអ្វីថ្មីឬអ្វីដែលវាគឺជាការ។ ចម្លើយគឺមិនប្រែប្រួល គ្មានអ្វីទេដែលគេតែងតែនិយាយរកលុយព្រោះគេខ្វល់ពីខ្ញុំ។
ហើយបន្ទាប់ពីការសន្ទនាជាង 1 ម៉ោង🙁
ខ្ញុំក៏ដឹងដែរថា វាច្រើនតែនិយាយវែងឆ្ងាយអំពីអ្វីទាំងអស់ ប៉ុន្តែវាជាការខកចិត្តដែលគ្មានអ្វីត្រូវបានគេនិយាយអំពីវានោះទេ។ ដល់ពេលនេះ ខ្ញុំអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន ហើយមិនសួរទៀតទេ។
ពាក្យដែលខ្ញុំដឹងរួចហើយដែលខ្ញុំចាប់បានក្នុងការសន្ទនារួចហើយផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវចំណាប់អារម្មណ៍នៃការសន្ទនាដែលសន្សំសំចៃច្រើន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាចង់ឲ្យភាសានោះជាប់គាំងក្នុងបញ្ហាពណ៌ប្រផេះរបស់ខ្ញុំឲ្យបានលឿនបន្តិច.... :(
ស្តាប់ទៅខ្ញុំច្បាស់ជាដូចគ្នាណាស់ដែរ ដោយមួយម៉ោងនៅលើទូរស័ព្ទជាមួយម្តាយ ឬមិត្តស្រី ហើយប្រសិនបើអ្នកសួរថាវាជាអ្វី នោះអ្នកនឹងឮវាជា 1 ឬ 2 ប្រយោគ។
ខ្ញុំធ្លាប់បារម្ភពីរឿងនោះ ប៉ុន្តែគ្មានចំណុចអ្វីទេ អ្នកនឹងមិនផ្លាស់ប្តូរច្រើនទេ។ វាមិនមែនថាខ្ញុំលែងចាប់អារម្មណ៍ទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកសួរ (ផងដែរ) ដោយផ្ទាល់ អ្នកស្ទើរតែមិនទទួលបានចម្លើយ ហើយនៅពេលក្រោយ នាងនឹងចាប់ផ្តើមនិយាយអំពីវាដោយស្វ័យប្រវត្តិ។
Ferdinand និយាយត្រូវ។ និយាយអញ្ចឹង កុំបារម្ភច្រើនពេកអំពីការសន្ទនាដ៏វែងនោះ។ បើនិយាយភាសាថៃតិចតួច អ្នកដឹងថាវាពិតជាមិនដែលនិយាយអំពីអ្វីនោះទេ។
វាជាការពិតដែលជារឿយៗវានិយាយអំពីអ្វីទាំងអស់... ហើយអ្វីដែលជាញឹកញាប់ត្រូវបានគេនិយាយអំពីវានៅពេលក្រោយ។
ទើបតែបានឮការពិតកាលពីម្សិលមិញអំពីអ្វីមួយដែលបានកើតឡើងកាលពីមួយខែមុន… គ្មានអ្វីធ្ងន់ធ្ងរ ឬអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែល្ងង់ខ្លៅបំផុត។ យើងទៅជាមួយម៉ាក់ និងប៉ាទៅផ្សារដែលមានគ្រូទាយ/អ្នកអាន ខ្ញុំបានទៅដើរលេងជាមួយប៉ា ហើយនាងក៏ទៅទីនោះជាមួយម៉ាក់។ បន្ទាប់មក នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា បុរសនោះបានប្រាប់នាងថា នាងគួរតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សស្បែកសដែលចាស់ជាងនាង ហើយថានាងគួរតែរស់នៅក្រៅប្រទេស និងក្លាយជាអ្នកមាន… និងរឿងតូចតាចមួយចំនួនទៀត។ ខ្ញុំដឹងភ្លាមថាវាជាការពិតពាក់កណ្តាល ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចយកអ្វីចេញពីវាបានទេ។ ឥឡូវនេះនាងបាននិយាយថា គាត់បានប្រាប់នាងថានាងនឹងទៅជួបនរណាម្នាក់ ហើយថាខ្ញុំនឹងជួបអ្នកដ៏ទៃផងដែរ នៅពេលដែលយើងនៅឆ្ងាយពីគ្នា ហើយនេះគឺជារឿងដែលគួរអោយស្អប់ខ្ពើមដែលខ្ញុំនឹងក្លាយជាអ្នកលេងសៀក ហើយនោះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំមានរឿងជាមួយអ្នកដ៏ទៃ។ . ប៉ុន្តែគេនៅតែជឿដដែល ពេលនោះម្តាយនាងមិនឲ្យនាងប្រាប់ទេ តែពេលនេះនាងខ្លួនឯងធ្លាក់ទឹកហើយ ព្រោះយើងមិននៅជាមួយគ្នា វាដំណើរការល្អ មួយផ្នែកដោយសារមានរឿងបែបនេះនៅលើទូរទស្សន៍ដូចគ្នា រឿងរ៉ាវបានកើតឡើងនៅពេលដែលនាងហៅពួកគេ។ នោះក៏ជារឿងដែលពួកគេប្រាប់ក្មេងស្រីថៃគ្រប់រូបផងដែរ។ (រៀបការជាមួយបរទេសអ្នកមាន ហើយរស់នៅទីនោះ) គ្មានអ្វីផ្ទាល់ខ្លួនទេ។
ប៉ុន្តែក្រោយពីភុំរ៉ាក់ ឃុនម៉ាប់មកវិញក៏មិនអីដែរ ព្រោះនាងស្គាល់ខ្ញុំច្បាស់ ស្គាល់ច្បាស់ជាង។ Phew fortune telling, របៀបដែលពួកគេអាចសង្កត់សង្កិនទំនាក់ទំនងមួយ.