Kulap Saipradit (រូបថត៖ Wikipedia)
ព័ត៌មានបន្ថែម ព័ត៌មានបន្ថែម
"ខ្ញុំស្លាប់ដោយគ្មានអ្នកណាស្រលាញ់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំពេញចិត្តដែលមានមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់"
ពាក្យចុងក្រោយ Kirati សរសេរទៅកាន់ Nopporn នៅលើគ្រែរបស់នាង។
នៅពីក្រោយគំនូរ
'នៅពីក្រោយគំនូរ' ត្រូវបានសរសេរដោយ Siburapha (ឈ្មោះប៊ិច Kulaap Saipradit, 1905-1974) នៅប៉ុន្មានឆ្នាំមុនសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ។ ដើមឡើយត្រូវបានបោះពុម្ពជាបណ្តុំនៅក្នុងកាសែតប្រចាំថ្ងៃ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក វាត្រូវបានបោះពុម្ពឡើងវិញជាសៀវភៅចំនួន 1985 ដង ហើយជាប្រលោមលោកដ៏ល្បី និងស្រស់ស្អាតបំផុតនៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍ថៃ។ ក្នុងឆ្នាំ 2001 និង 2008 រឿងនេះត្រូវបានថត ហើយនៅឆ្នាំ XNUMX បានសម្របខ្លួនទៅជាតន្ត្រីដែលសម្តែងដោយ Bie the Star ។
សាច់រឿងចាប់ផ្តើមដោយការក្រឡេកមើលផ្ទាំងគំនូរដ៏សាមញ្ញមួយ ដែលពណ៌នាអំពីទេសភាពភ្នំមួយក្នុងទីក្រុង Mitake ប្រទេសជប៉ុន ជាមួយនឹងរូបតូចៗពីរបុរស និងស្រ្តីម្នាក់អង្គុយនៅលើថ្ម។ បន្ទាប់មក ណុបផុន ប្រាប់ពីរឿងនៅពីក្រោយការគូរគំនូរនេះតាមសំដីរបស់គាត់ផ្ទាល់។
ណុប ផន ធ្លាក់ក្រោមអក្ខរាវិរុទ្ធរបស់ គីរ៉ាទី
ណុបផន គឺជានិស្សិតថៃអាយុ ២២ ឆ្នាំនៅទីក្រុងតូក្យូ នៅពេលដែលគាត់ត្រូវបានស្នើសុំឱ្យទៅជាមួយគូស្នេហ៍ក្នុងដំណើរក្រេបទឹកឃ្មុំរយៈពេល 22 ខែឆ្លងកាត់ប្រទេសជប៉ុន។ Momrachawong [ឋានៈជាចៅទួតរបស់ស្តេច] Kirati នៅអាយុ 35 ឆ្នាំបានរៀបការជាមួយ Chao Khun Athikaanbodi ដែលមានឋានៈស្មើដប់ប្រាំឆ្នាំរបស់គាត់។
តាំងពីជួបគ្នាលើកដំបូង ណុប ផន ធ្លាក់ក្រោមអក្ខរាវិរុទ្ធរបស់គីរ៉ាទីដ៏ស្រស់ស្អាត មានមន្តស្នេហ៍ និងឆ្លាតវៃ ហើយស្នេហានោះកាន់តែស៊ីជម្រៅ និងរីកដុះដាលនៅក្នុងការជួបគ្នា និងការសន្ទនាជាច្រើនលើកក្រោយ។ ក្នុងអំឡុងពេលដំណើរកម្សាន្តនៅឧទ្យានធម្មជាតិ Mitake គាត់បានប្រកាសពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះនាង ហើយថើបនាងយ៉ាងងប់ងល់។ ថ្វីត្បិតតែនាងចូលរួមចំណែកក្នុងក្តីស្រលាញ់ក៏ដោយ ក៏នាងការពារវាដោយអំពាវនាវដល់កាតព្វកិច្ចរបស់នាងចំពោះស្វាមីដែលប្រកបដោយចិត្តល្អ និងប្រកបដោយការគិតគូរ ដែលនាងមិនស្រឡាញ់ពិតប្រាកដ។
ប៉ុន្មានសប្តាហ៍ក្រោយមក គូស្នេហ៍ Kirati និង Chao Khun បានត្រឡប់មកប្រទេសថៃវិញហើយ។ ណុប ផន សរសេរសំបុត្រដ៏រំភើបរបស់នាងដែលនាងឆ្លើយតបដោយភាពកក់ក្ដៅ ដោយបង្ហាញពីក្ដីស្រឡាញ់របស់នាងដោយនាងមិនដែលនិយាយវាឡើយ។ ស្នេហារបស់ ណុប ផន រសាត់ទៅ ការឆ្លើយឆ្លងក៏រសាត់ទៅ។ ចៅ ឃុន ស្លាប់ ហើយ ណុប ផន សរសេរ គីរ៉ាទី កំណត់ចំណាំ អាណិត។
Kirati ស្លាប់ហើយ ណុប ផន រកចំណាំជាមួយការប្រកាសស្នេហា
បន្ទាប់ពីនៅប្រទេសជប៉ុនបានប្រាំពីរឆ្នាំ ណុប ផន ត្រឡប់ទៅប្រទេសថៃវិញ ដោយគាត់បានរៀបការជាមួយប៉ារី ដែលជាគូដណ្តឹងរបស់គាត់អស់រយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំ ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយឪពុករបស់គាត់។ គាត់ធ្វើទស្សនកិច្ចដ៏ឆ្គងមួយចំនួនទៅកាន់គីរ៉ាទី។ មួយសន្ទុះក្រោយមក ណុប ផន ត្រូវបានគេហៅទៅកាន់គ្រែមរណៈរបស់ គីរ៉ាទី ដែលមានជំងឺរបេងដំណាក់កាលចុងក្រោយ បន្តនិយាយឈ្មោះ ណុប ផន ក្នុងពេលក្តៅខ្លួន។ នៅពេលដែលគីរ៉ាទីស្លាប់ ណុប ផន រកចំណាំដែលមានអត្ថបទពីសម្រង់ខាងលើ។
ជីវប្រវត្តិសង្ខេបរបស់ ស៊ីបូរ៉ាផា (Siburapha, ព្យញ្ជនៈ 'រុងរឿងបូព៌ា')
កើតនៅឆ្នាំ 1905 ក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ គាត់បានចូលរៀននៅសាលាដ៏ល្បីល្បាញសម្រាប់អ្នកមាន។ ទេព សិរិន្ទ គាត់បានសរសេរសៀវភៅជាច្រើនក្បាលពីឆ្នាំ 1928 ហើយក៏បានចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យសារព័ត៌មានផងដែរ។ សម្រាប់ការងារនោះ គាត់បានធ្វើដំណើរទៅប្រទេសជប៉ុន និងអូស្ត្រាលី។
បន្ទាប់ពីសង្គ្រាម លោកបានបង្កើត 'ចលនាសន្តិភាព' ដែលប្រឆាំងនឹងសង្គ្រាមកូរ៉េ និងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ ហើយថែមទាំងទាមទារឱ្យលុបចោលការត្រួតពិនិត្យសារព័ត៌មានផងដែរ។ គាត់គឺជាអ្នកសង្គមនិយម ហើយដំបូងគេបានប្រឆាំងពួករាជានិយម ហើយក្រោយមកមេដឹកនាំផ្តាច់ការយោធាដូចជា Phibun និង Sarit ។
នៅឆ្នាំ 1951 គាត់បានទៅលេងស្រុកឥសានជាមួយមិត្តភក្តិមួយចំនួនមកពី 'ចលនាសន្តិភាព' ដើម្បីចែកអាហារ និងភួយនៅសុរិន្ទពេលមានទឹកជំនន់។ ពេលត្រឡប់មកបាងកកវិញ គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួនរួមជាមួយមេបក្សកុម្មុយនិស្តមួយរយនាក់ផ្សេងទៀត ហើយដាក់គុក៥ឆ្នាំ។
នៅឆ្នាំ 1958 លោក Kulaap បានដឹកនាំគណៈប្រតិភូទៅទីក្រុងប៉េកាំង។ នៅពេលសមាជិកគណៈប្រតិភូផ្សេងទៀតត្រឡប់ទៅប្រទេសថៃវិញ ពួកគេត្រូវបានចាប់ខ្លួនដាក់ពន្ធនាគារ។ Kulaap បានសម្រេចចិត្តស្នាក់នៅក្នុងប្រទេសចិនជាកន្លែងដែលគាត់បានស្លាប់នៅឆ្នាំ 1974 ។ កូនប្រុសរបស់គាត់ Surapan បានរៀបការជាមួយ Wanee ដែលជាកូនស្រីរបស់ Pridi Phanomyong ។
វគ្គខ្លះពីសៀវភៅ
ការសន្ទនារវាង ណុប ផន និង គីរ៉ាទី នៅក្នុងសួនច្បារនៃសណ្ឋាគាររបស់ពួកគេអំពី ចៅ ឃុន ប្តីរបស់គីរ៉ាទី។
(ណុប ផន)….'ខ្ញុំបានស្គាល់គាត់យូរហើយ។ គាត់ជាបុរសល្អណាស់។ ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកត្រូវស្រឡាញ់គាត់ខ្លាំងណាស់»។
ឥឡូវនេះ វាដល់វេនរបស់ Kirati ដើម្បីនៅស្ងៀមមួយភ្លែត។ "ខ្ញុំចូលចិត្តគាត់តាមរបៀបដែលក្មេងៗចូលចិត្តបុរសចំណាស់" ។
"អ្នកមិនបាននិយាយអ្វីអំពីស្នេហាទេ។ ខ្ញុំមានន័យថាសេចក្ដីស្រឡាញ់រវាងប្ដីនិងប្រពន្ធ បុរសនិងស្ត្រី›។
“អ្នកបានឃើញថាខ្ញុំជាអ្វី និងអ្វីដែលចៅឃុនជា។ មានភាពខុសប្លែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងអាយុរបស់យើង។ វាប្រៀបដូចជាភ្នំដែលរារាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់រវាងយើង និងរារាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងមិនឲ្យកើតឡើង»។
«ប៉ុន្តែស្នេហារវាងបុរសចំណាស់និងនារីវ័យក្មេងគឺអាចទៅរួចមែនទេ?
ខ្ញុំមិនជឿលើស្នេហារវាងមនុស្សពីរនាក់នេះទេ។ ខ្ញុំមិនជឿថាវាពិតជាអាចទៅរួចទេ លុះត្រាតែយើងស្រមៃថាវាអាចហើយនោះអាចជាការយល់ខុស»។
“ប៉ុន្តែ អ្នកសប្បាយចិត្តក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នក។ ប៉ុន្តែអ្នកនិយាយថាមិនបានជួបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។
………'នៅពេលដែលមនុស្សស្រីស្កប់ស្កល់ដោយហេតុផល នាងមិនរស់នៅក្នុងបញ្ហាស្នេហានោះទេ។ តើនាងចង់បានអ្វីទៀតដរាបណានាងមានសុភមង្គល មានឬគ្មានក្តីស្រឡាញ់…..ស្នេហាអាចនាំមកនូវភាពជូរចត់ និងការឈឺចាប់ក្នុងជីវិតរបស់យើង……..ចង់ដឹងទេថាហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំរៀបការជាមួយគាត់? នោះជារឿងវែងឆ្ងាយពេកសម្រាប់យប់នេះ។'
ក្រោយមកនាងប្រាប់ពីមូលហេតុដែលនាងរៀបការជាមួយចៅឃុន។ នាងចង់គេចពីបរិយាកាសអភិជនសង្កត់សង្កិន ដែលនាងត្រូវបានបង្ខាំងទុក។ អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់នាងបានផ្តល់ឱ្យនាងនូវចំនួនជាក់លាក់នៃសេរីភាព។
ណុប ផន និង គីរ៉ាទី កំពុងដើរលេងនៅឧទ្យានធម្មជាតិ Mitake ។ ក្រោយពីការពិសាអាហារ Kirati និយាយថា៖
.... 'ខ្ញុំស្ទើរតែមិនអាចដើរថយក្រោយបាន។'
"ខ្ញុំនឹងដឹកអ្នក" ខ្ញុំបាននិយាយថា។ ខ្ញុំក្រោកឡើងយកដៃទ្រខ្លួននាង។ នាងបានបដិសេធជំនួយរបស់ខ្ញុំដោយសំឡេងស្រទន់ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនស្តាប់ទេ។ ពេលនាងក្រោកឡើង ខ្ញុំកាន់ដៃនាង ខ្ញុំនៅជិតនាង។ "សុខសប្បាយទេ?" ខ្ញុំសួរ។
“ពេលខ្ញុំមើលទឹកហូរចុះមកនោះ ខ្ញុំគិតថាយើងបានឡើងផ្លូវឆ្ងាយ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើខ្ញុំមានថាមពលដើម្បីត្រឡប់ទៅវិញឬអត់?
ខ្ញុំចូលទៅជិតនាងរហូតដល់រាងកាយយើងស្ទើរតែប៉ះ។ Kirati ផ្អៀងទៅនឹងដើមតាត្រៅ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបេះដូងរបស់យើងលោតញាប់។
នាងបាននិយាយថា៖ «នៅពេលយើងមកដល់ផ្ទះ ខ្ញុំនឹងគូររូបពីរនៅទីនេះ»។
"ខ្ញុំមានសំណាងណាស់ដែលបាននៅជិតអ្នក" ។
«ចុះថ្ងៃណាឯងទៅចោលខ្ញុំដើម្បីឲ្យពួកយើងរៀបឥវ៉ាន់?»
"ខ្ញុំមិនចង់អោយអ្នកទៅទេ" ខ្ញុំបានសង្កត់រាងកាយរបស់នាងប្រឆាំងនឹងខ្ញុំ។
"ណុប ផន កុំមើលមកខ្ញុំបែបនេះ" សំឡេងរបស់នាងចាប់ផ្តើមញ័រ។ 'អោយខ្ញុំទៅ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍រឹងមាំដើម្បីឈរជើងពីររបស់ខ្ញុំផ្ទាល់បាន»។
ខ្ញុំសង្កត់មុខរបស់ខ្ញុំទល់នឹងថ្ពាល់ពណ៌ផ្កាឈូកទន់របស់នាង។ ខ្ញុំមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានទៀតទេ។ ខ្ញុំទាញនាងមកទល់នឹងខ្ញុំ ហើយថើបនាងយ៉ាងអន្ទះសារ។ មួយសន្ទុះ ខ្ញុំបានធ្លាក់ក្នុងអន្លង់អន្លោច។
Kirati បានដោះលែងពីការចាប់របស់ខ្ញុំ ហើយរុញខ្ញុំឱ្យឆ្ងាយពីនាង។ …. នាងផ្អៀងទៅនឹងដើមឈើ ហើយហត់ដូចជាដើរផ្លូវឆ្ងាយ ហើយហត់។ ថ្ពាល់ពណ៌ផ្កាឈូករបស់នាងមានពណ៌ខ្មៅដូចជាត្រូវពន្លឺថ្ងៃ។
"ណុប ផន ឯងមិនដឹងថាឯងធ្វើអីដាក់ខ្ញុំទេ" នាងនិយាយទាំងសម្លេងញ័រ។
"ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក" ។
«តើវាសមទេដែលអ្នកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះខ្ញុំបែបនេះ?»
"ខ្ញុំមិនដឹងថាអ្វីដែលសមរម្យទេ ប៉ុន្តែស្នេហាបានគ្របសង្កត់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំស្ទើរតែវង្វេងស្មារតី"។
Kirati មើលមកខ្ញុំដោយទឹកមុខក្រៀមក្រំ។ 'តើអ្នកតែងតែបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកនៅពេលដែលអ្នកអស់ពីចិត្តឬ? តើអ្នកមិនដឹងថាគ្មានអ្វីដែលអ្នកស្ដាយក្រោយជាងការដែលអ្នកធ្វើពេលអ្នកអស់ពីចិត្តទេ?
ពីរបីថ្ងៃក្រោយមក។
Kirati បាននិយាយដោយទឹកមុខថា "យើងមិនគួរជួបខ្ញុំទេ" ។ "កាលពីដើមវាស្អាតណាស់ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះវាបានប្រែទៅជាទារុណកម្ម" ។
សំបុត្រទីមួយរបស់ ណុប ផន។
“ខ្ញុំស្ទើរតែឆ្កួតនៅពេលដែលកប៉ាល់បានរសាត់បន្តិចម្តងៗចូលទៅក្នុងចម្ងាយ ហើយខ្ញុំមិនអាចឃើញភាពស្រស់ស្អាតនៃមុខរបស់អ្នកទៀតទេ។ ខ្ញុំស្ទើរតែដើរចេញពីចត នៅពេលដែលខ្ញុំមើលមិនឃើញដៃគ្រវីរបស់អ្នកទៀត ………… ពេលនេះខ្ញុំទើបតែដឹងការពិតដ៏អាក្រក់ថា ទោះបីជាខ្ញុំបានសួរអ្នកច្រើនដងក៏ដោយ អ្នកមិនដែលនិយាយថាអ្នកស្រលាញ់ខ្ញុំឬអត់នោះទេ។ ខ្ញុំដឹងថាភាពស្ងៀមស្ងាត់របស់អ្នកមិនមានន័យថាអ្នកបដិសេធសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកនិយាយឱ្យច្បាស់។ បើអ្នកគ្រាន់តែប្រាប់ខ្ញុំថាអ្នកស្រលាញ់ខ្ញុំ វានឹងក្លាយជាសុភមង្គលបំផុតនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ តើអ្នកអាចផ្តល់សេចក្តីប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំបានទេ ខ្ញុំសូមអង្វរអ្នក?'
Kirati ឆ្លើយតបតាមសំបុត្រ។
"ប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់ត្រជាក់ទេ ខ្ញុំត្រូវតែណែនាំអ្នកឱ្យសរសេរសំបុត្ររបស់អ្នកនៅក្នុងទូរទឹកកក ឬនៅខាងក្រៅនៅពេលដែលព្រិលធ្លាក់"។
ដំណើរទស្សនកិច្ចជាលើកទីពីររបស់លោក ណុប ផន ទៅកាន់ Kirati ក្នុងទីក្រុងបាងកក។
“គីរ៉ាទី ខ្ញុំមានរឿងចង់ប្រាប់”
“ខ្ញុំសង្ឃឹមថាវាជាដំណឹងល្អ។ វាត្រូវតែមានអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយការរីកចម្រើនក្នុងការងាររបស់អ្នក។' នាងបានរង់ចាំដោយចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះចម្លើយរបស់ខ្ញុំ។
'ទេ វាជាដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែវាមិនពាក់ព័ន្ធនឹងការងាររបស់ខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំប្រាកដថាអ្នកនឹងរីករាយដែលបានឮថាខ្ញុំនឹងរៀបការក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។' នាងមើលទៅស្រឡាំងកាំងបន្តិច ហាក់ដូចជាមិននឹកស្មានដល់ដំណឹងនេះ។
'រៀបការហើយឬនៅ?' នាងនិយាយម្តងទៀតដោយមិនច្បាស់។ «គឺជានារីដែលអ្នកកំពុងរង់ចាំនៅបាងកកមែនទេ?»
"អូ ដឹងហើយឬនៅ?"
'ទេ ខ្ញុំគ្មានគំនិតទេ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែទាយ។ ស្គាល់គ្នាយូរហើយឬនៅ?'
"នាងជាគូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំ"
'ចាប់តាំងពីពេលដែល?' ទឹកមុខរបស់ Kirati បង្ហាញការសង្ស័យជាជាងភ្លឺដោយសុភមង្គល។
ប្រាំពីរឬប្រាំបីឆ្នាំ។ មុនពេលដែលខ្ញុំចាកចេញទៅប្រទេសជប៉ុន។'
"ប៉ុន្តែគ្រប់ពេលដែលខ្ញុំនៅជាមួយអ្នកនៅទីក្រុងតូក្យូ អ្នកមិនដែលនិយាយជាមួយខ្ញុំអំពីគូដណ្តឹងទេ"។
នៅលើគ្រែមរណៈរបស់នាង Kirati ផ្តល់រូបគំនូរ Mitake ដល់ Nopporn ។
"នៅចាំរឿងដែលបានកើតឡើងនៅទីនោះទេ ណុប ផន?"
ខ្ញុំបានឆ្លើយថា "ខ្ញុំបានលង់ស្នេហ៍នៅទីនោះ" ។
«យើងលង់ស្នេហ៍នៅទីនោះហើយ ណុប ផន» នាងនិយាយទាំងបិទភ្នែក។ 'អ្នកបានធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍នៅទីនោះ ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកបានស្លាប់នៅទីនោះ. ប៉ុន្តែ ជាមួយអ្នកផ្សេងទៀតដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នៅតែរស់នៅក្នុងរាងកាយដែលស្លេកស្លាំង។ ទឹកភ្នែកស្រក់ពីក្រោយត្របកភ្នែកបិទជិតរបស់នាង។ Kirati នៅតែអស់កម្លាំង។ ខ្ញុំក្រឡេកមើលរូបកាយនោះដោយក្តីស្រលាញ់ និងទុក្ខ......
Kirati បានស្លាប់មួយសប្តាហ៍ក្រោយមក។ ខ្ញុំនៅជាមួយនាងក្នុងម៉ោងងងឹតនោះ រួមជាមួយនឹងមិត្តភ័ក្តិ និងសាច់ញាតិជិតស្និទ្ធរបស់នាង។ មុនចប់ នាងសុំប៊ិច និងក្រដាស។ នាងចង់និយាយអ្វីមួយ ប៉ុន្តែសំឡេងរបស់នាងបានបដិសេធ ដូច្នេះហើយនាងបានសរសេរថា៖ ព័ត៌មានបន្ថែម "ខ្ញុំស្លាប់ដោយគ្មានអ្នកណាស្រលាញ់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំពេញចិត្តដែលមានមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់"
ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ព.ស
ស៊ីបូរ៉ាផា, នៅពីក្រោយគំនូរ, សៀវភៅសូត្រ, ឆ្នាំ ២០០០
- សារឡើងវិញ -
រឿងដ៏ស្រស់ស្អាត ឈឺចាប់ដែលមនុស្សពីរនាក់ស្រលាញ់គ្នាត្រូវសង្គមបង្ខំមិនអោយយកតម្រាប់តាម។ ខណៈពេលដែលស្នេហាគឺជាវត្ថុដ៏ស្រស់ស្អាតបំផុតនៅលើផែនដីនេះ។
មានតែកថាខណ្ឌដែលនិយាយអំពីអ្នកនិពន្ធ Siburapha/Kulaap ដែលខ្ញុំត្រូវអានជាលើកទីពីរ។ វាបានរំខានរឿងនេះ ហើយវាមានការយល់ច្រឡំ។
រឿងដ៏ស្រស់ស្អាតដែលនឹងស្ថិតក្នុងការចងចាំរបស់ខ្ញុំជាយូរមកហើយ។
ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីរឿងនេះដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំគិតអំពីវា ...
អ្នកដែលវីដេអូ Google សម្រាប់ “ข้างหลังภาพ (2001)” អាចរកឃើញឈុតខ្លីៗ ឬសូម្បីតែភាពយន្តទាំងមូលតាមអ៊ីនធឺណិត។ ជាអកុសលដោយគ្មានចំណងជើងរងជាភាសាអង់គ្លេស។ នៅលើ YouTube ខ្ញុំក៏បានឃើញសៀវភៅអេឡិចត្រូនិចជាភាសាថៃផងដែរ។
ចំពោះកំណត់ត្រាផ្លូវអារម្មណ៍នៅចុងបញ្ចប់ វាមានសំឡេងតិចជាងភាសាហូឡង់។ ជាឧទាហរណ៍ ដោយសារជនជាតិហូឡង់មិនមានពាក្យផ្លូវការធៀបនឹងក្រៅផ្លូវការ ឬច្រើនធៀបនឹងពាក្យដែលមិនសូវជិតស្និទ្ធសម្រាប់ "ខ្ញុំ"។ ឧទាហរណ៍ ខ្ញុំ (chán/chǎn) គឺជាពាក្យមិនផ្លូវការ និងជាស្រី/ស្និទ្ធស្នាលសម្រាប់ “ខ្ញុំ”។ ហើយ អ៊ឹម ចិត្ត មានន័យត្រង់ថា "ពេញបេះដូង ពេញបេះដូង" បាត់បង់អ្វីមួយ នៅពេលបំប្លែងទៅជាភាសាហូឡង់ (មាតិកា ពេញចិត្ត ពេញចិត្ត)។
ថៃ៖ ស្លាប់ដោយรักฉัน แต่ฉันก็อิ่ม ព័ត៌មានបន្ថែម
សូរសព្ទ៖ ឆានតាយ៉យ ប្រេត-សា-លាក ខុនធី-រ៉ាក់. Tàe chán kô ìm-tjai wâa chán mie: khon thîe: chán rák.
ព្យញ្ជនៈ ខ្ញុំ (ស្រីក្រៅផ្លូវការ / ស្និទ្ធស្នាល), ស្លាប់ / ស្លាប់, ឆ្លងកាត់ / ឆ្លងកាត់, ដោយគ្មាន (/ ត្រូវបានបដិសេធ), មនុស្ស, គូស្នេហ៍, ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំមានបេះដូងពេញលេញ (រីករាយ ពេញចិត្ត) ថាខ្ញុំមានមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំស្រលាញ់។
Khmer: ខ្ញុំស្លាប់ដោយគ្មានអ្នកណាស្រលាញ់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលមានមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់។
វាជារឿងមួយនៃបេះដូងពីរដែលមិនដែលបានក្លាយជាគូស្នេហ៍ដោយសារតែកាលៈទេសៈក៏ដូចជាការខុសគ្នានៃអាយុនិងឋានៈ / វណ្ណៈ។
នេះជាតំណភ្ជាប់ទៅកាន់ភាពយន្ត 'Behind the painting'៖ ខ្ញុំគិតថាវាជាភាពយន្តល្អមើល។
ផ្នែក 1 https://www.dailymotion.com/video/x7oowsk
ផ្នែក 2 https://www.dailymotion.com/video/x7ooxs1