ក្របី​ត្រូវ​ជូន​ដំណឹង​ដល់​ប្រជាជន​ពី​ព្រះ​ភ្លៀង​ផាយ៉ាតាន់។ ប៉ុន្តែក្របីភ្លេចភ្លាំងបន្តិច។ គាត់​ប្រាប់​មនុស្ស​ឲ្យ​ញ៉ាំ​អាហារ​បី​ពេល​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ ហើយ​ភ្លេច​ថា​សារ​នោះ​ជា​អាហារ​មួយ​រាល់​បី​ថ្ងៃ។ ផលៈ គាត់​ត្រូវ​ទៅ​ក្របី​នៅ​វាល​ស្រែ​ដើម្បី​ឲ្យ​ប្រជាជន​មាន​អាហារ​គ្រប់គ្រាន់។

នេះ​ជា​រឿង​និទាន​ដែល​បាន​ប្រាប់​ដោយ​សាស្ត្រាចារ្យ​ភាសា​អង់គ្លេស​ចូលនិវត្តន៍​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ Mahasarakham Wajuppa Tossa (62) ក្នុង​កិច្ចប្រជុំ​ផ្កាយរណប​ឆ្នាំ 2013 របស់​សហព័ន្ធ​អន្តរជាតិ​នៃ​សមាគម​បណ្ណាល័យ និង​ស្ថាប័ន​ក្នុង​ទីក្រុង​បាងកក។ មិន​មែន​ជា​គ្រាមភាសា​ឦសាន​ដូច​ធម្មតា​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស និង​អម​ដោយ​ភ្លេង​ឥសាន។

Wajuppa បានធ្វើឱ្យការអភិរក្សរឿងព្រេងនិទានក្នុងតំបន់ជាភារកិច្ចជីវិតរបស់ខ្លួន។ នាងបានចាប់ផ្តើមវានៅពេលដែលនាងនៅតែបង្រៀន។ ជាកិច្ចការចុងក្រោយនៃវគ្គបកប្រែរបស់នាង សិស្សត្រូវប្រមូលរឿងនៅក្នុងភូមិរបស់ពួកគេ ហើយបកប្រែវាជាភាសាអង់គ្លេស។ កាំបិតដូច្នេះកាត់ទាំងពីរវិធី៖ នាងបានបង្កើតបណ្តុំរឿងនិទានពីទូទាំងប្រទេសមនុស្សចាស់មិនត្រូវបានគេរាប់បញ្ចូលទេហើយសិស្សបានរៀនច្រើនពីមនុស្សចាស់។

ការប្រមូលឥឡូវនេះរួមបញ្ចូលរឿងនិទានប្រជាប្រិយជាងមួយរយពីទូទាំងប្រទេស ទាំងជាសំឡេង និងវីដេអូ ហើយជាច្រើនត្រូវបានបំប្លែងទៅជាឌីជីថល។ នៅក្នុងថ្នាក់ភាសាអង់គ្លេសរបស់នាង សិស្សបានស្រាវជ្រាវរឿងទាំងនោះ បកស្រាយឡើងវិញ ហើយសិស្សបានប្រាប់ពួកគេនៅក្នុងថ្នាក់។ នៅពេលដែល Wajuppa ប្រាប់ពួកគេនៅថ្ងៃនេះ ការនិទានរឿងត្រូវបានបញ្ចូលដោយតន្ត្រី។

គំនិតនៃការរស់ឡើងវិញនៃរឿងព្រេងនិទានបានកើតនៅឆ្នាំ 1991 នៅពេលដែល Wajuppa បានរកឃើញថាកុមារមត្តេយ្យសិក្សាជាច្រើនមិននិយាយគ្រាមភាសាអ៊ីសាន។ ជាលទ្ធផល ពួកគេមិនអាចទំនាក់ទំនងល្អជាមួយជីដូនជីតារបស់ពួកគេបានទេ។

“នៅពេលដែលក្មេងៗជំនាន់ក្រោយមិននិយាយភាសាផ្ទាល់ខ្លួន ហើយមិនស្តាប់រឿងនិទានបែបបុរាណនោះ វប្បធម៌ ប្រពៃណី និងរបៀបរស់នៅក្នុងស្រុកត្រូវបាត់បង់។ ដោយសារតែពួកគេត្រូវបានលាក់រវាងបន្ទាត់។ ជំនួសឱ្យការរៀនអំពីរឿងព្រេងនិទានរបស់ពួកគេ កុមារបានកម្សាន្តជាមួយ Cinderella និង Snow White ។ '

Wajuppa ខ្លួននាងផ្ទាល់ កាលពីនាងនៅក្មេង បានឮរឿងរ៉ាវជាច្រើនពីឪពុកម្តាយ និងជីដូនជីតារបស់នាង។ នៅ​ពេល​នោះ វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទេ​ដែល​កុមារ​និយាយ​គ្រាមភាសា​ឥសាន​នៅ​ផ្ទះ និង​រៀន​ភាសា​ថៃ​នៅ​សាលា។ នាង​និយាយ​ថា ប៉ុន្តែ​ក្នុង​មួយ​ទសវត្សរ៍​ចុង​ក្រោយ​នេះ គ្រាមភាសា​ភាគ​ឦសាន​បាន​បាត់​ទៅ​ហើយ។ ឪពុកម្តាយគិតថានេះធ្វើឱ្យកុមារមានគុណវិបត្តិ។ "ពួកគេមិនគិតថាវា "ឡូយ" នៅពេលដែលកូន ៗ របស់ពួកគេនិយាយជាគ្រាមភាសាសាធារណៈ។

(ប្រភព: កាសែតបាងកកប៉ុស្តិ៍, ថ្ងៃទី 17 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ 2013)

គេហទំព័ររូបថត៖ Wajuppa Tossa ក្នុងអំឡុងពេលទិវាកុមារជាតិក្នុងខែកុម្ភៈ។

1 គិតថា "ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សញ៉ាំបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ"

  1. លោក Sven និយាយឡើង

    គ្រាមភាសា​ដែល​និយាយ​នោះ​បាត់​នៅ​ប្រទេស​ថៃ ហើយ​នៅ​ស្រុក​ឥសាន​ជា​រឿង​អកុសល​ណាស់ ប៉ុន្តែ​មិន​ប្លែក​ទេ។ នៅប្រទេសបែលហ្សិកផងដែរ មនុស្សព្យាយាមហាមឃាត់គ្រាមភាសា ដែលជាមូលហេតុបង្កើតក្រុមនៅក្នុងទីក្រុងជាច្រើន ដើម្បីរក្សាគ្រាមភាសា ឧទាហរណ៍ "De Gentse Sosieteit" នៃទីក្រុងផ្សេងទៀត ខ្ញុំមិនស្គាល់ឈ្មោះក្រុមទេ។ ដោយផ្ទាល់ ខ្ញុំមិនយល់ឃើញថា នេះសមហេតុផលទេ ព្រោះដូចដែលបាននិយាយថា វាធ្វើឱ្យវប្បធម៌នៃប្រទេស ឬតំបន់ក្រីក្រ។


ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ

Thailandblog.nl ប្រើខូឃី

គេហទំព័ររបស់យើងដំណើរការល្អបំផុតដោយសារខូឃី។ វិធីនេះយើងអាចចងចាំការកំណត់របស់អ្នក ធ្វើឱ្យអ្នកមានការផ្តល់ជូនផ្ទាល់ខ្លួន ហើយអ្នកជួយយើងកែលម្អគុណភាពនៃគេហទំព័រ។ អានបន្ថែម

បាទ ខ្ញុំចង់បានគេហទំព័រល្អ។