គំនិតភូមិសាស្ត្រនៅប្រទេសថៃ
នៅពេលបំពេញទម្រង់ វាកើតឡើងដែលពាក្យភូមិសាស្ត្រមួយចំនួនត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដែលអត្ថន័យមិនច្បាស់ភ្លាមៗនោះទេ។ ជារឿយៗវាសំដៅទៅលើបរិយាកាសរស់នៅរបស់មនុស្សដែលត្រូវបំពេញបែបបទ។
- ប្រទេសថៃក៏ដូចជាប្រទេសជាច្រើនទៀតដែរ មានខេត្ត ផ្លាស់ប្តូរវ៉ាត់ មានឈ្មោះ។ ប្រទេសនេះមាន 76 ខេត្ត ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេប្រសិនបើចំនួននេះបានផ្លាស់ប្តូរម្តងទៀត។
- ខេត្តនីមួយៗត្រូវបានបែងចែកទៅជាស្រុក amphoe ។
- ស្រុកទាំងនេះត្រូវបានបែងចែកទៅជាក្រុង ដែលហៅថា តាប៊ុន.
- ប៉ុន្តែក្រុងបែបនេះមានភូមិមួយចំនួន ការងារម៉ូ ត្រូវបានដាក់ឈ្មោះ
ខេត្តនីមួយៗមានរាជធានីដែលមានឈ្មោះដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែដើម្បីកុំឲ្យមានការយល់ច្រឡំ ពាក្យក្រុងត្រូវដាក់នៅពីមុខឈ្មោះក្រុង។ រាជធានីគឺជាទីក្រុងធំជាងគេក្នុងខេត្ត លើកលែងតែខេត្ត Songkhla ដែលទីក្រុង Hat Yai ធំជាង។ ខេត្តត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយអភិបាលមួយរូប លើកលែងតែនៅទីក្រុងបាងកក ដែលជ្រើសរើស "អភិបាលក្រុងបាងកក"។ ទោះបីជាខេត្តបាងកកមានទំហំប្រជាជនច្រើនជាងគេ បើនិយាយពីដង់ស៊ីតេប្រជាជន នគររាជសីមា (Korat) គឺជាខេត្តធំជាងគេរបស់ប្រទេសថៃ។
ដូចនៅប្រទេសហូឡង់ អតីតខេត្តទាំងនោះគឺជាស្តេចស៊ុលតង់ឯករាជ្យ អាណាចក្រ ឬអាណាចក្រ។ ក្រោយមក នគរទាំងនេះត្រូវបានស្រូបចូលទៅក្នុងនគរថៃធំៗ ដូចជានគរអយុធ្យា។ ខេត្តត្រូវបានបង្កើតឡើងជុំវិញទីក្រុងកណ្តាល។ ខេត្តទាំងនេះច្រើនតែគ្រប់គ្រងដោយអភិបាល។ អ្នកទាំងនេះត្រូវធ្វើការរកប្រាក់ចំណូលផ្ទាល់ខ្លួនតាមរយៈពន្ធដារ ហើយផ្ញើសួយសារអាករប្រចាំឆ្នាំជូនស្ដេច។
វាមិនទាន់ដល់ឆ្នាំ 1892 ទេដែលកំណែទម្រង់រដ្ឋបាលបានកើតឡើងនៅក្រោមព្រះបាទ ជូឡាឡុងកន ហើយក្រសួងនានាត្រូវបានរៀបចំឡើងវិញតាមប្រព័ន្ធលោកខាងលិច។ ដូច្នេះហើយបានកើតឡើងដែលនៅឆ្នាំ ១៨៩៤ ព្រះអង្គម្ចាស់ ដាំរ៉ុង បានឡើងធ្វើជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ ដូច្នេះហើយបានទទួលខុសត្រូវលើការគ្រប់គ្រងខេត្តទាំងអស់។ ថាមនុស្សមិនយល់ស្របនៅកន្លែងមួយចំនួនដោយសារតែការបាត់បង់អំណាចត្រូវបានបង្ហាញដោយការបះបោរ "បុរសបរិសុទ្ធ" នៅអ៊ីសានក្នុងឆ្នាំ 1894 ។ ការបះបោរបានចាប់ផ្តើមដោយនិកាយដែលប្រកាសថាចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកបានមកដល់ហើយសូម្បីតែ កន្លែងខេមរាត្រូវបានបំផ្លាញទាំងស្រុងក្នុងដំណើរការ។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក ការបះបោរត្រូវបានកំទេច។
នៅពេលដែលព្រះអង្គម្ចាស់ដាក់រាជ្យនៅឆ្នាំ 1915 ប្រទេសទាំងមូលត្រូវបានរៀបចំជា 72 ខេត្ត។
ប្រភព៖ Wikipedia
តើអ្នកប្រាកដទេថា "មូបាអាន" សំដៅលើភូមិមួយ? ខ្ញុំឃើញឈ្មោះភូមិទាំងអស់ចាប់ផ្តើមដោយ 'ហាម' ។
Ban ត្រូវបានសរសេរជាភាសាថៃថា ផ្ទះ និងបញ្ចេញសំឡេងជា ជាមួយនឹងសំឡេង A ធ្លាក់ចុះយ៉ាងយូរ។ Moobaan (ភូមិ) គឺជាការបកប្រែពិតប្រាកដនៃភូមិ ហើយភូមិទាំងអស់មានលេខបន្ថែមលើឈ្មោះរបស់ពួកគេ ដែលមកក្រោយពាក្យ 'mo' ដូចជា หมู่ 1 หมู่ 2 ជាដើម។
หมู่ moe: (វែង -oe- និងសំឡេងទាប) មានន័យថាក្រុម (អ្នក) ។ វាក៏អាចជាក្រុមមនុស្ស កោះផ្កាយ និងក្រុមឈាមផងដែរ។ ផ្ទះបាអាន (វែង -aa- និងសម្លេងធ្លាក់ចុះ) ជាការពិត "ផ្ទះ" ។ រួមគ្នា 'ក្រុមផ្ទះ' ភូមិមួយ។ ប៉ុន្តែការងារក៏មានន័យច្រើនជាងផ្ទះដែរ៖ កន្លែង ផ្ទះ ដោយមានន័យស្និទ្ធស្នាលនៃ 'ខ្ញុំ, យើង, យើង' ។ Bâan meuang' is eg 'ប្រទេស, ប្រទេស', Bâan kèut is 'ទីកន្លែងកំណើត' ។
Moo Baan មានន័យថាក្រុមផ្ទះ។ ដូច្នេះ ភូមិតូចមួយត្រូវបានគេហៅថា មូបាន។ កន្លែងធំជាងនេះ (ឧទាហរណ៍ទីក្រុង) ច្រើនតែជាបណ្តុំនៃ Moo Baans ជាច្រើន តាមការពិតតំបន់លំនៅដ្ឋាន ដូចដែលអ្នកបានឃើញនៅក្នុងទីក្រុងបាងកក។
ពិតប្រាកដណាស់ ឈ្មោះភូមិជាច្រើនតែងតែចាប់ផ្តើមដោយពាក្យ បាណន់។ នោះច្រើនតែជាឈ្មោះអ្នកបង្កើតភូមិនោះ។ ឧ. Moobaanbaan Mai គឺជាភូមិមួយហៅថា baan mai ។ ភូមិនោះប្រហែលជាត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមនុស្សម្នាក់ឈ្មោះ Mai ។ ក៏មានភូមិមួយឈ្មោះថា Baan Song Pi Nong ដែលបង្កើតឡើងដោយបងប្អូនប្រុសស្រីពីរនាក់។
ផ្ទះ [ការងារ] = ផ្ទះ (ក៏អាចជាភូមិ)
ភូមិ [ការងារហត់នឿយ] = ភូមិ
ប៉ុន្តែអាស្រ័យលើកន្លែងដែលអក្សរមួយ ការបញ្ចេញសំឡេងពេលខ្លះក៏ផ្លាស់ប្តូរ នេះត្រូវបានគេស្គាល់ជាភាសាហូឡង់ ប៉ុន្តែក៏ជាភាសាថៃផងដែរ។ ប្រសិនបើផ្ទះនៅខាងមុខ ការបញ្ចេញសំឡេងនឹងផ្លាស់ប្តូរ។
ឧទាហរណ៍ងាយស្រួលជាងគឺ ទឹក (ទឹក/រាវ) ការបញ្ចេញសំឡេងគឺ [ឈ្មោះ]។ ប៉ុន្តែ ទឹកកក (ទឹក+រឹង ទឹកកក) គឺ [ណាំកេង]។ ទឹកឃ្មុំ (ទឹក+ឃ្មុំ ទឹកឃ្មុំ) គឺ [ណាំភួង] ។ ឬ ទឹកស្រលាញ់, [namrak], អ្វីដែលអ្នកអាចស្វែងរកដោយខ្លួនឯង. ៥៥៥
ហ្សី៖
http://thai-language.com/id/131182
http://thai-language.com/id/199540
http://thai-language.com/id/131639
Rob, ការងារមានន័យថាផ្ទះ, ប៉ុន្តែមិនដែលភូមិដោយគ្មានពាក្យ Moo ពីមុនវា។
មិនច្បាស់ថាអ្នកមានន័យដូចម្តេចដោយសេចក្តីថ្លែងការណ៍ផ្សេង និងឧទាហរណ៍របស់អ្នកអំពីវា។ นำ้ (មានន័យថាទឹកគ្មានការបន្ថែម) តែងតែបញ្ចេញសំឡេងដូចគ្នា។ ខ្ញុំគិតថាអ្នកមានន័យថាពាក្យតាមពីក្រោយនេះអាចប្តូរអត្ថន័យទៅជា ទឹកក្រូច ដូចជា ទឹកក្រូច (ព្យញ្ជនៈទឹកក្រូច) ប្រែថា ទឹកក្រូច។
សូមអរគុណចំពោះការបន្ថែមរបស់ពេត្រុស។ វាអាចមានន័យថាភូមិដែលខ្ញុំទទួលបានពី thai-language.com
ផ្ទះការងារ អេហ្វ
1) ផ្ទះ; ផ្ទះ; កន្លែង (ឬកន្លែងមួយ); ភូមិ
2) ចានផ្ទះ (កីឡាបេស្បល)
3) [គឺ] ក្នុងស្រុក; ក្នុងស្រុក
ក្នុងន័យល្អិតល្អន់ អ្នកនិង thai-language.com អាចនិយាយត្រូវថា Baan ក៏អាចមានន័យថាភូមិ។ ខ្ញុំមិនដែលឃើញអត្ថន័យនោះដោយខ្លួនឯងទេ។ ខ្ញុំគិតថាវាជាការខ្ជិលជាជាងការត្រឹមត្រូវនៅផ្នែកអ្នកនិយាយ។
តាមពិតភាសាថៃគឺសាមញ្ញណាស់។ វាមិនមានពហុវចនៈទេ។ ការងារគឺជាផ្ទះ ហើយការងារ Moo គឺជាក្រុមផ្ទះ។ ពហុវចនៈត្រូវបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ជាមួយនឹងពាក្យ Moo នៅពីមុខ ឬឧទាហរណ៍ "sip lang" បន្ទាប់ពីវា។
ខ្ញុំត្រូវតែយល់ស្របជាមួយ Rob, Peter ជាទីគោរព។ Náam, water, ត្រូវបានប្រកាសដោយអក្សរវែង -aa- និងកំណត់ចំណាំខ្ពស់ ប៉ុន្តែមានតែនៅក្នុងភាសាថៃស្តង់ដារស៊ីវិល័យប៉ុណ្ណោះ។ គ្រាមភាសាថៃទាំងអស់និយាយឈ្មោះដោយខ្លី -a- ហើយក៏មានសំឡេងខ្ពស់ផងដែរ។
ប៉ុន្តែនៅក្នុងការរួមផ្សំគ្នាដូចជា ការ៉េម น้ำแែង ណាម khǎeng, និង , น้ำมัน នឹម សាំង, ប្រេងឥន្ធនៈ មិនមែន naam ទេប៉ុន្តែ nam ។
សុំទោស ប៉ុន្តែការពន្យល់របស់ Wikipedia មិនត្រឹមត្រូវទាំងស្រុងទេ ព្រោះមនុស្សភ្លេច Tessaban ហើយនៅក្នុងខេត្តបាងកកមិនមាន Amphur ទេ ប៉ុន្តែ Khet0 ហើយនៅតែមានភាពមិនត្រឹមត្រូវមួយចំនួន។
ពិតជាបឹងកេងកងតែមួយគត់ដែលបែងចែកជា 50 ខេត = ផ្នែកក្រុង/ស្រុក។
ក៏មាន BMA ដែលជាតំបន់ទីក្រុងមួយប្រភេទ ដែលបន្ថែមពីលើ BKK រួមមាន Nonthburi និងផ្នែកខ្លះនៃ Patum Thanee និង Samut Prakarn ។ BMTA ផ្តល់ការដឹកជញ្ជូនតាមឡានក្រុងនៅទីនេះ។
ទីបំផុត ឈៀងវ៉ាត់មួយចំនួនត្រូវបានបែងចែកជាផ្លូវការទៅជាតំបន់សំខាន់ៗ៖ ខាងជើង/ឦសាន (= អ៊ីសាន) ខាងកើត ខាងត្បូង និងកណ្តាល។
ខេត្តត្រូវបានបែងចែកទៅជាស្រុកគឺ Ampurs ។ តាមពិត Amhur គឺជាក្រុង ហើយឃុំ (សង្កាត់) ជាផ្នែកមួយរបស់វា។
ខ្ញុំកំពុងស្វែងរកផែនទីជាមួយគ្រប់ស្រុក (អាចអានបាន ដូច្នេះមិនមែនជាភាសាថៃទេ) នៃខេត្ត Nonthaburi មានគន្លឹះអ្វីទេ?
បន្ទាប់ពីខេត្តថ្មីនៃបឹងកានត្រូវបានបំបែកចេញពីណងខៃ ឥឡូវនេះប្រទេសថៃមានខេត្តចំនួន ៧៧។