ძვირფასო მკითხველებო,

ჩვენ შეგვიძლია განვიხილოთ ნარჩენების პოლიტიკა ტაილანდში; თუ არის ერთი! ტაილანდელებს შეუძლიათ გაყიდონ ქაღალდი, მინა და PET ბოთლები, მათ შეუძლიათ ამით გამოიმუშაონ პენი. ბრავო ვიტყოდი, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში აქ კიდევ უფრო დიდი არეულობა იქნებოდა.

მაგრამ ეს PET ბოთლები: რატომ არ აკეთებენ მათ პატარას? ისინი სრულად უნდა იყოს წარმოდგენილი?

რა არის ამის მიზეზი?

დიდხანს ჯონი

9 პასუხი „მკითხველის კითხვაზე: რატომ არ შეიძლება PET ბოთლების დამზადება პატარა“

  1. ბობ ამბობს

    Ეგ სად არის? არსად არ წამიკითხავს. და არა მხოლოდ PET, არამედ მთელი პლასტმასი გროვდება.

  2. ron ამბობს

    მერე ასუფთავებენ და მერე ისევ იყენებენ მგონი. ლოგიკურად მეჩვენება. ისევე როგორც ბოთლებში.

  3. რიენ ვან დე ვორლე ამბობს

    ძვირფასო ჯონი. მე უნდა ვუპასუხო ამაზე, რადგან როდესაც მე მქონდა საკუთარი სავაჭრო ოფისი ტაილანდში, მე ასევე ვიყავი გადამუშავებაში. მე შევთავაზე გადამუშავებული ქაღალდი და პლასტმასი ავსტრალიიდან, ამერიკიდან და ევროპიდან და ამიტომ ვეწვიე რეზინის, პლასტმასის, ქაღალდისა და მუყაოს პროდუქციის ბევრ მწარმოებელს. მე ასევე ვცხოვრობდი ტაილანდში და ასევე ვაგროვებდი ჩემი საყოფაცხოვრებო ნარჩენებს და ვცალკევებდი ვაჭრებს, რომლებიც სტუმრობდნენ სახლებს თავიანთი ტრიციკლით შესაძენად. ასევე ვიცნობ იმ კომპანიებს, რომლებიც წნეხის, ფქვავენ და ამზადებენ ბალიშებს. მე ვიცი სახლში გადახდილი კილო და ქარხნის ჭიშკრის ფასი. ადამიანები, რომლებიც ნაგავს ყიდულობენ, არ არიან ყველაზე ჭკვიანები და ტაილანდში ბევრი რამ კეთდება ძალიან არაპრაქტიკულად ჩვენს თვალში და ეს ყოველთვის ასე იქნება. ტაილანდურ განათლებაში ადამიანი სწავლობს ფაქტებს, მაგრამ არა ლოგიკურ და კრეატიულს და საკუთარ თავზე ფიქრს. ისინი ძალიან კარგად ასრულებენ ბრძანებებს, მაგრამ არ არიან კარგი ინიციატივების აღებაში და იმპროვიზაციაში. შეგროვებული მთლიანი პლასტმასის ბოთლები საბოლოოდ იშლება ძალიან წვრილ ნაწილაკებად დნობამდე, მაგრამ ისინი შერჩეულია ფერისა და გამჭვირვალობის მიხედვით, რაც, ჩემი აზრით, უფრო ადვილია, თუ ისინი ჯერ კიდევ მთლიანია, ვიდრე დეფორმირებული ან მოჭრილი, შესაძლოა ასე იყოს. რატომ? შემოთავაზებულ გამჭვირვალე, უფერო პლასტმასს შორის ბევრი განსხვავებაა ფასში, ვიდრე ფერადს. ასევე არსებობს მრავალი განსხვავებული გრადაცია ქაღალდზე. ტაილანდი იცავს საკუთარ გადამუშავების ბაზარს. სანამ არის საკმარისი ადგილობრივი მარაგი, იმპორტი დაუშვებელია! ეს კარგი ბიზნესია.

    • Pieter ამბობს

      ადამიანები, რომლებიც ნაგავს ყიდულობენ, არ არიან ყველაზე ჭკვიანები, თქვენ ამბობთ, ძვირფასო რიენ, რაც არც თუ ისე კომპლიმენტია მათთვის, ვინც ცდილობს საარსებო მინიმუმით გამოიმუშაოს. ნიდერლანდებში ეს მალე სოციალურ სამსახურში გაშლილი ხელის ფორმას მიიღებს.
      პატარა ინტელექტუალური: მაგრამ თქვენ აცხადებთ, რომ იგივე სახის ნარჩენებთან იყო საქმე ტაილანდში!
      განა ასე არ იქნება ისიც, რომ ტაილანდური განათლების სისტემის საშუალო ხარისხის მიუხედავად, ტაილანდელი ხალხი კრეატიულია ცუდი საცხოვრებელი პირობების გათვალისწინებით და კარგად ფიქრობს, როგორ იმოქმედოს საკუთარი მცირე შესაძლებლობებიდან?

  4. ცეესი ამბობს

    იხ http://www.thaiplasticrecycle.com/en/aboutთუ აქ წავიკითხე არ აქვს მნიშვნელობა როგორ სთავაზობენ PET ბოთლებს.

  5. PEER ამბობს

    ეს ფენომენი დაკავშირებულია წონის მოტყუებასთან.
    ახლა ამ PET ბოთლების „შემყიდველმა“ იცის კუბური მეტრის (მ30) 3%-ის წონა, რადგან დაახლოებით ეს არის იმ საკოლექციო ჩანთების შემცველობა, რომლებსაც ღარიბები ატარებენ.
    En met platgetrapte flessen, waarin vaak nog water bijgevoegd wordt, is het gissen. En ’n Thaise plasticinkoper wil niet teveel betalen.
    მაგრამ ეს დაზოგავს დიდ ადგილს. იქნებ ვინმეს ჰქონდეს საბოლოო გადაწყვეტა ამ გადამუშავებისთვის.

    • პიტი ამბობს

      აბსოლუტურად სწორია, მაგალითად, ალუს სოდიანი ქილა; თავისუფლად ჩადეთ მათში ქვები და დაამტვრიეთ, მაშინ არაფერი გესმით.
      ცნობილია, რომელი პროვაიდერი აკეთებს ამას და ხშირად ჰქონია ნიმუში და ამიტომ აღარ გააკეთებს, რადგან მერე არაფერს გადაუხდიან!

      Eertijds in ons eigen kikkerland niks beter; oud papier lekker natspuiten en dan meer kilo’s werkte echt niet lang !
      თუ ყველა სწორად მოიქცეოდა, ამ მოცულობის დაზოგვა იქნებოდა დიახ, მაგრამ სამწუხაროდ 🙁

  6. დიდხანს ჯონი ამბობს

    Გმადლობთ!,

    ახლა ეს საიდუმლო ამოხსნილია ჩემთვის!

    დიდხანს ჯონი

  7. რიენ ვან დე ვორლე ამბობს

    Ik lees alle reacties en ik wil geen competitie aangaan om gelijk te krijgen maar ik heb echt in de midden van de hele recycling-business van Thailand en het verre Oosten gezeten en als Trader zat je in de midden tussen Verzamelaars die verkoper waren en Importeurs die Eindproducenten waren en het recycling product gebruikten voor productie van b.v. nieuw papier of plastic producten. 15 jaar geleden importeerde Thailand gemiddeld per maand 40.000 Metric Ton recycling papier van Supermix tot hoogwaardig gecelecteerd karton , kranten papier, Magazines of Tissue. Een ” trail order” om nieuwe leverancier te worden, was 500 MT oftewel 20 volle 40 Foot containers. Een standaard order ging om 1000 – 2000 MT per order. In de contracten staat een maximaal ” moister content” van 15% aangegeven. Is het percentage hoger, dan volgt er een claim dus natspuiten is geen optie. Als mijn eerste containers arriveerden, dan werd ik er bij geroepen als ze steekproefs gewijs een ” baal” uit ’n willekeurige container op een betonnen plaats uit elkaar trokken en alle materialen gingen controleren. De ” Outthrow” waren andere papieren dan gekocht, tape, nieten en rotzooi. De toelaatbare “outhrow content” was meestal 1 tot 2%. Ik heb in Europa en Amerika de ” collectors” bezocht en hun kwaliteiten gecontroleerd, dat wou soms niet zeggen dat er daadwerkelijk verscheept werd wat je had gekocht en dan had je bij aankomst een groot probleem. Het is een grootschalige en heel serieuze business wat niet te vergelijken valt met het systeem wat je in Thaise “Soi’s” ziet als de van de zon donker gekleurde mensen op hun driewielertje en een weegschaal achter op de drager, rondrijden om geselecteerd afval op te halen. Ik denk dat het ophalen en selecteren van recyclebaar afval in Thailand niet veel slechter of misschien wel beter is dan hier in Europa. Wat de Pet betreft, veel families kopen drinkwater in grote 20 liter tanks die je niet in een koelkast kunt plaatsen dus gebruikt men daarvoor uitgespoelde frisdrank flessen die je met drinkwater vult en in de koelkast zet. Als men het recycle plastic bij de eindgebruiker ziet staan, dan zijn het grote balen (1 M3) gevuld met mooie plastic korrels allemaal van kleur gescheiden per baal. De allerlaagste kwaliteit van producten die van recycling plastic zijn gemaakt, zie je meestal in het zwart zoals Specie kuipen en Bouw emmers. Ik denk dat ik bij alle fases betreft recycling materialen aanwezig ben geweest van verzamelen, selecteren, persen, verschepen, ontvangen, controles en opslaan. Het ziet er in Thailand amateuristisch uit maar het is maar goed ook want zodoende zijn er veel arme Thai die op een simpele manier zonder investeringen toch ’n bakkie rijst (i.p.v. ’n boterham) kunnen verdienen.


დატოვე კომენტარი

Thailandblog.nl იყენებს ქუქი-ფაილებს

ჩვენი ვებსაიტი საუკეთესოდ მუშაობს ქუქიების წყალობით. ამ გზით ჩვენ შეგვიძლია დავიმახსოვროთ თქვენი პარამეტრები, მოგაწოდოთ პერსონალური შეთავაზება და დაგვეხმაროთ ვებსაიტის ხარისხის გაუმჯობესებაში. დაწვრილებით

დიახ, მე მინდა კარგი საიტი