ბაბუა იაენგი, ძია კამი და ყინულის ბლოკი (საწყისიდან: მასტიმულირებელი ისტორიები ჩრდილოეთ ტაილანდიდან; nr 3)

ბატონმა იაენგმა და მისტერ ხამმა, წვრილმა ფერმერებმა, იყიდეს გუთანები სოფელ ლინ ჰაში და გაყიდეს ისინი დამატებით ფულზე. ჩიანგ მაიში ავტობუსით გასვლამდე, მათ გადაწყვიტეს ჯართის ყიდვა ყველა იმ კომპანიისგან, რომელსაც შეხვდნენ.

ისინი მივიდნენ ნაყინის ქარხანაში. ბაბუა იაენგი წავიდა ჯართის სათხოვნელად და ამ დროს ბიძია ხამი იპარავდა ნაყინს. ქარხნის ჩინელმა მფლობელმა ყინული ტაძრის უკან ნახერხის ქვეშ შეინახა და ბლოკებად გაყიდა. სანამ იაენგი ჯართს ყიდულობდა, ხამმა ყინულის ნაწილი მოიპარა….

როდესაც მათ კვლავ დაინახეს ერთმანეთი, იაენგმა თქვა: „აიტანეთ ყინული ზურგზე ბამბის ნაჭერში“. „ნუ ინერვიულებ; კარგი იქნება, - თქვა ხამმა, ყინული ნაჭერში გაახვია და ხის ნაჭერზე მიაბა, რომელიც მხარზე გადაიტანა. მალევე იპოვეს ავტობუსი, ჩასხდნენ და სახლისკენ გაემართნენ.

ისინი გავიდნენ და იაენგმა ჰკითხა: "ხამ, სად არის ყინული?" "აი, ჯოხზე ნაგლეჯში." "მე ვუყურე, არაფერია." "დიახ არის." "კარგი, თავად ნახე." ხამ. თავის თავს შეხედა და თქვა "მართალი ხარ, აქ არ არის".

გემრიელი ბროწეული

"სად დადე ყინული, ხამ?" აქ ბროწეული მაქვს და ნაყინთან ერთად მინდა ვჭამო.“ „მაგრამ, ნაყინი არ მაქვს. მე ყველაფერი გავაკეთე ამ ნაწარმოებში.“ „ახალგაზრდავ, ნუ მომატყუებ! მისმინე, მომეცი ნაყინი და მე გაგინაწილებ ბროწეულებს, - თქვა იაენგმა.

„იაენგი! უბრალოდ კარგად დააკვირდით! ის ნაწიბური სველია და შენ გიჟივით აგრძელებ ლაპარაკს.“ რა სულელი შეიძლება იყო? იაენგს მაინც არ ესმოდა. სახლში წავიდნენ. იაენგმა განრისხებულმა დააგდო ჯართი და მივიდა ხამს ისევ ყინულის სათხოვნელად.

„იაენგ, უკვე გითხარი. ეს ნაჭერი სველია. მაშინ თავად ნახეთ. ყველაფერი სველია, - თქვა დაღლილმა ხამმა. იაენგი გაბრაზდა. 'ჯანდაბა გამაღიზიანებელი ხარ! თქვენ უბრალოდ თქვით ყველაფერი! სად დამალე ეგ ნაყინი? აქ მოიტანე“.

და ასე გაგრძელდა საათობით. არცერთმა არ დათმო. ხალხმა, ვინც მათ წააწყდა, თქვა: „დიახ, ყინული დნება, თქვენ იცით. შეინახეთ ნახერხის ქვეშ, რომ არ დნება, მაგრამ შემოახვიეთ ქსოვილის ნაჭერში და გადნება“.

ბოლოს ბაბუა იაენგი დაბრუნდა ჩინელებთან. ”მართალია, რომ ყინული დნება?” და აშკარა იყო: ”დიახ, რა თქმა უნდა, ის დნება”. მართლა წყალია, ხომ იცი. თბილ ჰაერთან შეხების შემთხვევაში ის დნება“.

სახლში დაბრუნებულმა იაენგმა უთხრა ხამს: „მართალია, ჯანდაბა! მართალი იყავი, ხამ. ყინული ნამდვილად დნება, ჯანდაბა!'

წყარო:

ტიტულის ზღაპრები ჩრდილოეთ ტაილანდიდან. თეთრი ლოტოსის წიგნები, ტაილანდი. თარგმნა ინგლისურიდან და რედაქტირებულია ერიკ კუიპერსის მიერ. 

ავტორია ვიგო ბრუნი (1943), რომელიც ოჯახთან ერთად ცხოვრობდა ლამფუნის რეგიონში 1970-იან წლებში. ის იყო კოპენჰაგენის უნივერსიტეტის ტაილანდური ენის ასოცირებული პროფესორი.

ეს ამბავი ასევე მოდის ჩრდილოეთ ტაილანდის ზეპირი ტრადიციიდან. დამატებითი ინფორმაციისთვის იხილეთ სხვაგან ამ ბლოგში.