"ნახატის მიღმა": რომანი სიყვარულზე, მოვალეობაზე, ერთგულებაზე და დროებითობაზე

Kulap Saipradit (ფოტო: Wikipedia)

დამატებითი ინფორმაცია მეტი ინფორმაცია
"მე ვკვდები ისე, რომ არავის ვუყვარვარ, მაგრამ კმაყოფილი ვარ იმით, რომ არსებობს ადამიანი, რომელიც მიყვარს"
ბოლო სიტყვებს კირატი წერს ნოფფორნს სიკვდილის საწოლზე.

ნახატის მიღმა

"ნახატის მიღმა" დაწერა სიბურაფამ (კულააპ საიპრადიტის კალამი, 1905-1974) მეორე მსოფლიო ომის წინა წლებში. თავდაპირველად გამოქვეყნდა ნაწილებად ყოველდღიურ გაზეთში, მას შემდეგ იგი ორმოცჯერ დაიბეჭდა წიგნად და არის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და ულამაზესი რომანი ტაილანდურ ლიტერატურაში. 1985 და 2001 წლებში სიუჟეტი გადაიღეს და 2008 წელს გადაიღეს მიუზიკლში Bie the Star-ის მონაწილეობით.

სიუჟეტი იწყება ძალიან ჩვეულებრივი ნახატის ნახვით, რომელიც ასახავს მთის პეიზაჟს იაპონიაში, მიტაკეში, კლდეზე მსხდომი ორი პატარა ფიგურით, კაცი და ქალი. შემდეგ ნოფონი თავისი სიტყვებით ყვება ნახატის მიღმა ამბავს.

ნოფფორნი ხვდება კირატის ჯადოქრობის ქვეშ

ნოფფორნი არის 22 წლის ტაილანდელი სტუდენტი ტოკიოში, როდესაც მას სთხოვენ წყვილს თან ახლდეს იაპონიაში სამთვიან თაფლობის თვეში მოგზაურობაში. მომრაჩავონგი [მეფის შვილიშვილის ტიტული] კირატი, 35 წლის ასაკში, ცოლად გაჰყვა თანაბრად არისტოკრატ ჩაო ხუნ ათიკაანბოდის, რომელიც მასზე თხუთმეტი წლით უფროსი იყო.

პირველი შეხვედრიდან ნოფფორნი ექცევა მშვენიერი, მომხიბვლელი და ინტელექტუალური კირატის ჯადოქრობის ქვეშ და ეს სიყვარული ღრმავდება და ყვავის მათ მრავალ შეტაკებასა და საუბრის შემდეგ. მიტაკეს ბუნების პარკში სალაშქრო მოგზაურობის დროს ის გამოუცხადებს მას სიყვარულს და ვნებიანად კოცნის. მიუხედავად იმისა, რომ იგი იზიარებს ვნებას, ის თავს არიდებს მას და მიმართავს თავის მოვალეობას თავის კეთილი და ყურადღებიანი ქმრის მიმართ, რომელიც, სხვათა შორის, მას ნამდვილად არ უყვარს.

რამდენიმე კვირის შემდეგ წყვილი კირატი და ჩაო ხუნი ბრუნდებიან ტაილანდში. ნოფფორნი წერს თავის ვნებიან წერილებს, რომლებზეც იგი დიდი სითბოთი პასუხობს და ავლენს თავის სიყვარულს ისე, რომ არ უთქვამს. ნოფფორნის სიყვარული ქრებოდა, მიმოწერა იკლებს. ჩაო ხუნი კვდება და ნოფფორნი კირატის თანაგრძნობას წერს.

კირატი კვდება და ნოფფორნი აღმოაჩენს შენიშვნას სიყვარულის გამოცხადებით

იაპონიაში შვიდი წლის შემდეგ, ნოფფორნი ბრუნდება ტაილანდში, სადაც ცოლად გაჰყვება პარის, მის საცოლეზე შვიდი წლის განმავლობაში, რომელიც მამამისმა აირჩია. ის რამდენიმე უხერხულ ვიზიტს აკეთებს კირატში. ცოტა ხნის შემდეგ, ნოფფორნი მიწვეულია კირატის სასიკვდილო კალაპოტში, რომელიც ტუბერკულოზით დაავადებული აგრძელებს ნოფფორნის სახელს თავის ცხელ მომენტებში. როდესაც კირატი კვდება, ნოფფორნი აღმოაჩენს ჩანაწერს ზემოთ მოცემული ციტატის ტექსტით.

ศรีบูรพา-ის მოკლე ბიოგრაფია (სიბურაფა, სიტყვასიტყვით "დიდებული აღმოსავლეთი")

დაიბადა 1905 წელს ღარიბ ოჯახში, სწავლობდა მდიდარი ადამიანების ცნობილ სკოლაში. თეფსირინი, მან დაწერა მრავალი წიგნი 1928 წლიდან და ასევე წავიდა ჟურნალისტიკაში. ამ სამუშაოსთვის მან იმოგზაურა იაპონიასა და ავსტრალიაში.

ომის შემდეგ მან დააარსა "მშვიდობის მოძრაობა", რომელიც ეწინააღმდეგებოდა კორეის ომს და ბირთვულ იარაღს და ასევე მოითხოვდა პრესის ცენზურის გაუქმებას. ის იყო სოციალისტი და ჯერ დაუპირისპირდა როიალისტებს, შემდეგ კი სამხედრო დიქტატორებს, როგორიცაა ფიბუნი და სარიტი.

1951 წელს ის ეწვია ისაანს "მშვიდობის მოძრაობის" რამდენიმე მეგობართან ერთად, რათა დაურიგდა საკვები და საბნები სურინში წყალდიდობის დროს. ბანგკოკში დაბრუნების შემდეგ ის დააპატიმრეს ას სხვა „კომუნისტ მეთაურთან“ ერთად და დააპატიმრეს 5 წლით.

1958 წელს კულაპი ხელმძღვანელობდა დელეგაციას პეკინში. როდესაც დელეგაციის სხვა წევრები ტაილანდში დაბრუნდნენ, ისინი დააპატიმრეს და დააპატიმრეს. კულაპმა გადაწყვიტა დარჩენა ჩინეთში, სადაც გარდაიცვალა 1974 წელს. მისი ვაჟი სურაპანი ცოლად გაჰყვა უანეს, პრიდი ფანომიონგის ქალიშვილს.

რამდენიმე ნაწყვეტი წიგნიდან

ნოფფორნისა და კირატის საუბარი მათი სასტუმროს ბაღში ჩაო ხუნზე, კირატის ქმრის შესახებ.

(ნოფფორნი) .... მე მას დიდი ხანია ვიცნობ. ძალიან კარგი კაცია. ამიტომაც უნდა გიყვარდეს ის ძალიან“.
ახლა კირატის ჯერი იყო, წამიერად გაჩუმებულიყო. "მე ის მომწონს, როგორც ბავშვებს მოსწონთ კეთილი უფროსი მამაკაცი."
„სიყვარულზე არაფერი გითქვამს. მე ვგულისხმობ სიყვარულს ცოლ-ქმარს, კაცსა და ქალს შორის'.
„თქვენ ნახეთ რა ვარ მე და რა არის ჩაო ხუნი. ჩვენს ასაკებში დიდი განსხვავებაა. ის მთას ჰგავს, რომელიც ხელს უშლის ჩვენს შორის სიყვარულს და ხელს უშლის ჩვენი სიყვარულის განხორციელებას.'
"მაგრამ სიყვარული მოხუცსა და ახალგაზრდა ქალს შორის შესაძლებელია, არა?"
მე არ მჯერა ორი ასეთი ადამიანის სიყვარულის. მე არ მჯერა, რომ ეს ნამდვილად შესაძლებელია, თუ ჩვენ არ წარმოვიდგენთ, რომ ეს შეიძლება იყოს და ეს შეიძლება იყოს მცდარი წარმოდგენა.'
”მაგრამ შენ ბედნიერი ხარ ქორწინებაში. და მაინც ამბობ, რომ სიყვარულში არ ხვდები.
………„როდესაც ქალი საკმარისად კმაყოფილია, ის სიყვარულის პრობლემაზე არ ფიქრობს. მეტი რა უნდა მანამ, სანამ ბედნიერია, სიყვარულით თუ უსიყვარულოდ…..სიყვარულს შეუძლია სიმწარე და ტკივილი მოიტანოს ჩვენს ცხოვრებაში…..გინდა იცოდე რატომ გავთხოვდი მას? ეს გრძელი ამბავია, ამაღამ ძალიან გრძელი.'
მოგვიანებით ის ყვება, რატომ დაქორწინდა ჩაო ხუნზე. მას სურდა გაქცეულიყო მჩაგვრელი არისტოკრატული გარემო, რომელშიც ის იყო ჩაკეტილი. მისმა ქორწინებამ მას გარკვეული თავისუფლება მისცა.

ნოფფორნი და კირატი ლაშქრობენ მიტაკეს ბუნების პარკში. პიკნიკის შემდეგ კირატი ამბობს:
….'ძლივს ვახერხებ უკან დაბრუნებას.'
- მე წაგიყვან, - ვუთხარი მე. ფეხზე წამოვდექი და მკლავი ტანზე შემოვხვიე მის დასახმარებლად. მან უარი თქვა ჩემს დახმარებაზე რბილი ხმით, მაგრამ მე არ ვუსმენდი. როცა ადგა, მკლავში მოვკიდე ხელი, ახლოს ვიყავი. "ბედნიერი ხარ?" ვკითხე მე.
„როდესაც ქვევით ნაკადულს ვუყურებ, მგონია, რომ შორს ავიარეთ. მაინტერესებს, მაქვს თუ არა ძალა უკან დასაბრუნებლად.
მე მივუახლოვდი მას ისე, რომ ჩვენი სხეულები კინაღამ შეეხო. კირატი კედარს მიეყრდნო. ვიგრძენი, როგორ ძლიერად უცემდა გული.
”როდესაც სახლში მივალთ, აქ ორი ფიგურის ნახატს გავაკეთებ”, - თქვა მან.
"ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ ასე ახლოს ვარ."
"და როდის აპირებ ჩემგან გაშვებას, რომ ჩავალაგოთ?"
"არ მინდა შენი გაშვება." მის სხეულს ჩემსკენ მივაჭირე.
– ნოფფორნ, ასე ნუ მიყურებ. მისმა ხმამ კანკალი დაიწყო. 'Გამიშვი. ახლა საკმარისად ძლიერად ვგრძნობ თავს, რომ ფეხზე დავდგე“.
სახე მის რბილ ვარდისფერ ლოყებს მივადე. თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი. ჩემსკენ მოვიზიდე და ვნებიანად ვაკოცე. ერთი წუთით დავიწყებაში ჩავვარდი.
კირატი ჩემი ხელიდან გათავისუფლდა და მისგან დამაშორა. …. ხეს მიეყრდნო და ისე სუნთქავდა, თითქოს გრძელი გზა გაიარა და დაღლილი იყო. მისი ვარდისფერი ლოყები უფრო მუქი იყო, თითქოს მზისგან დამწვარი იყო.
- ნოფფორნ, შენ არ იცი, რა დამემართა, - თქვა მან და ხმა ისევ კანკალებდა.
"ვიცი, რომ მიყვარხარ."
— მაშინ მიზანშეწონილია, რომ ასე გამოხატო ჩემი სიყვარული?
„არ ვიცი, რა არის მიზანშეწონილი, მაგრამ სიყვარულმა დამძრა და კინაღამ გონება დავკარგე“.
კირატიმ სევდიანი მზერით შემომხედა. „ყოველთვის გამოხატავ შენს სიყვარულს, როცა უაზრო ხარ? არ იცოდი, რომ მოგვიანებით არაფერს ნანობ, ვიდრე ის, რასაც აკეთებ, როცა ჭკუაზე ხარ?'

Რამდენიმე დღის შემდეგ.
„არასდროს არ უნდა შევხვედროდით“, – ბრაზით თქვა კირატიმ, უფრო თავისთვის, ვიდრე მე. „თავიდან ისეთი ლამაზი იყო, ახლა კი წამებად იქცა“.

ნოფფორნის პირველი წერილი.
„კინაღამ გავგიჟდი, როცა გემი ნელ-ნელა გაქრა შორს და ვეღარ დავინახე შენი სახის სილამაზე. ნავსაყუდელზე კინაღამ დავკარგე, როცა ვეღარ დავინახე შენი ქნევითი ხელი…………მხოლოდ ახლა ვხვდები იმ საშინელ სიმართლეს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ბევრჯერ გკითხე, შენ არასოდეს მითქვამს გიყვარვარ თუ არა. ვიცი, რომ შენი დუმილი არ ნიშნავს, რომ უარყავი ჩემი სიყვარული. ძალიან მინდოდა, გარკვევით მეთქვა. თუ უბრალოდ მეტყვი, რომ გიყვარვარ, ეს ჩემი ცხოვრების უდიდესი ბედნიერება იქნებოდა. შეგიძლია ჩემი სურვილი შეასრულო, გთხოვ?'

კირატის პირველი პასუხი წერილით.
"თუ ჯერ კიდევ არ გაგრილებულხართ, მაშინ უნდა გირჩიოთ, რომ წერილები დაწეროთ მაცივარში ან გარეთ, როცა თოვს."

ნოფფორნის მეორე ვიზიტი კირატში ბანგკოკში.
– კირატი, რაღაც მაქვს სათქმელი.
"იმედი მაქვს, რომ ეს კარგი ამბავია. ეს უნდა იყოს დაკავშირებული თქვენს საქმიანობაში პროგრესთან.' ის ინტერესით ელოდა ჩემს პასუხს.
'არა. კარგი ამბავია, მაგრამ ჩემს საქმიანობასთან არანაირი კავშირი არ აქვს. დარწმუნებული ვარ, სიამოვნებით გაიგებთ, რომ მალე გავთხოვდები“. რაღაცნაირად შოკირებული ჩანდა, თითქოს არ ელოდა ამ ამბავს.
'გათხოვდები?' გაიმეორა მან გაურკვევლად. – ეს ის ქალბატონია, რომელსაც ბანგკოკში ელოდით, არა?
– ოჰ, იცოდი უკვე?
'არა, წარმოდგენა არ მქონდა. უბრალოდ გამოვიცანი. დიდი ხანია იცნობთ ერთმანეთს?'
"ის ჩემი რძალია."
"როდიდან?" კირატის სახეზე ბედნიერებისგან გაბრწყინების ნაცვლად ეჭვი გამოთქვა.
„შვიდი თუ რვა წელი. იაპონიაში გამგზავრებამდე“.
"მაგრამ მთელი დროის განმავლობაში, როცა შენთან ერთად ვიყავი ტოკიოში, შენ არასოდეს გითქვამს სიტყვა მეუღლის შესახებ."

სიკვდილის ლოგინზე კირატი ნოფფორნს ანიჭებს ნახატს Mitake.
– გახსოვს იქ რა მოხდა, ნოფფორნ?
– იქ შემიყვარდა, – ვუპასუხე მე.
- იქ შეგვიყვარდა, ნოფფორნ, - თქვა მან და თვალები დახუჭა. იქ შეგიყვარდა და შენი სიყვარული იქ მოკვდა. მაგრამ სხვასთან ერთად ეს სიყვარული ჯერ კიდევ გაფითრებულ სხეულში ცხოვრობს. დახურული ქუთუთოების უკან ცრემლები სდიოდა. კირატი ისევ დაღლილი იჯდა. ამ სხეულს სიყვარულით და მწუხარებით ვუყურებდი.........
კირატი ერთი კვირის შემდეგ გარდაიცვალა. მე ვიყავი მასთან იმ ბნელ საათებში, მის მეგობრებთან და ახლო ნათესავებთან ერთად. დასრულებამდე მან კალამი და ქაღალდი სთხოვა. რაღაცის თქმა უნდოდა, მაგრამ ხმამ უარი თქვა და დაწერა: მეტი ინფორმაცია "მე ვკვდები ისე, რომ არავის ვუყვარვარ, მაგრამ კმაყოფილი ვარ იმით, რომ არსებობს ადამიანი, რომელიც მიყვარს"

ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ๒๕๓๗
სიბურაფა, ნახატის მიღმა, აბრეშუმის ჭიის წიგნები, 2000 წ

- ხელახლა გამოქვეყნებული შეტყობინება -