Tælensk hjónabandsflóttamenn í Belgíu

Ritstjórn: Ég rakst á þessa grein um blönduð hjónabönd í Belgíu og fannst hún þess virði. Það var þegar birt einu sinni í Mondiaal Magazine árið 2008. Allmargar taílenskar konur sem eru giftar Belgum búa í Belgíu og Taílendingar mynda samhent samfélag.

Tálbeita vestursins og heimþráin til austurs

Athugalaus vegfarandi getur kennt ysinu á Kouterstraat í Mechelen um flæmska messu. Einhæfur söngurinn aftast í götunni bendir til annars. Undir vökulu auga risastórrar Búddastyttu og samþykkis augnaráði taílensku drottningarmóðurarinnar, fagnar samfélagið í Flæmska og Taíland útgáfu sinni af mæðradeginum.

Það þarf ekki skarpt auga til að sjá að konurnar í búddamusterinu eru af taílenskum ættum á meðan karlar þeirra eru undantekningarlaust Belgar, þar sem föl húð þeirra er í mikilli andstæðu við framandi fegurð tælenskra eiginmanna sinna. Konurnar eru meðvitaðar um staðalmyndirnar sem eru í báðum Thailand eins og í Belgíu eru þeirra hlutur. Í eigin landi er oft litið á þær sem vændiskonur á meðan Belgar horfa með vorkunn á taílenska fegurð við hlið aldraðs hvíts manns. Enginn í musterinu er lengur hissa á þessum blönduðu hjónaböndum.

Þjóðsögur með frönskum

Á virkum dögum er musterið fullt af uppteknum Taílendingum. Þeir elda fyrir munkinn og gera önnur heimilisstörf. Inn á milli er bæn og hugleiðsla. „Við komum í musterið til að gera gott,“ segir Noi. „Búddismi byggir á verðleikum. Ef þú gerir eitthvað gott er karma þitt sem sagt hreinsað upp,“ heldur Waldimar Van der Elst, ritari musterisins og sérfræðingur í austurlenskri menningu, áfram.

„Taíland er karlasamfélag og konur fá ekki þjálfun í kenningum búddista. Samt eru þeir mjög trúaðir. Þekking þeirra er þó takmörkuð og trú þeirra er stundum hjátrú. Þeir fylgja hefðbundnum venjum, sem margir hverjir eiga ekki einu sinni heima í búddisma eða voru fluttir inn frá Indlandi. Það er búddismi fyrir hvert stig. Æðri stigin kasta öllum þjóðsögum fyrir borð, en þessar konur leggja mikla áherslu á það.'

Wat Dhammapateep – Temple of the Light of Teaching – kynnir sig sem fundarstað Tælendinga og Belga með hjarta fyrir taílenskri menningu. Auk búddískrar hugleiðslustunda eru einnig kenndir taílenskur dans og tungumál. Þannig er tilgangur musterisins víðtækari en andlegur. Á laugardagseftirmiðdegi er mjög annasamt. Konurnar æfa hefðbundna dansa. Börnin fá tælenskukennslu og að því loknu borða þau franskar með karrýpylsum. Þetta getur talist brú milli taílenskrar og belgískrar menningar. Og belgísku mennirnir, þeir sátu þarna og horfðu á það. Þau skiptast á reynslu og hér og þar fer maður hraustlega á taílenskunámskeið.

Joeri, taílenskur nemandi, segir: „Ég hitti konuna mína í innanlandsflugi í Tælandi. Neistinn kviknaði strax, en sambandið var erfitt ef við héldum áfram að búa svo langt á milli. Eftir mikið ferðalag fram og til baka giftumst við okkur í Tælandi og konan mín kom til Belgíu.'

Konan hans Laksamee lýkur sögunni: „Fyrstu árin voru mjög erfið. Ég talaði ekki hollensku og var ein heima á meðan maðurinn minn fór út að vinna. Nú þegar ég get aftur talað tælensku hér í musterinu og dansað aftur, líður mér betur með sjálfan mig.“ Fyrir marga bætir musterið upp missi fjölskyldu og heimalands.

„Tælendingar mynda mjög náið samfélag,“ segir Petra Heyse, rannsakandi við UA. „Annars vegar geta konurnar komið saman í landi þar sem þeim líður enn ekki alveg heima. Á hinn bóginn leggur það líka byrðar á herðar þeirra. Þeir eru tiltækir fyrir hvert annað 24 tíma á dag. Þetta kemur í veg fyrir að þeir slíti sig frá samfélaginu til að byggja upp sitt eigið líf. Þannig hindra hin sterku samfélagsbönd líka aðlögunarferlinu.'

Munkurinn og prófessorinn

Sérhverjum þriðju ríkisborgurum er skylt að fylgja aðlögunarferli, en fyrir taílenskar konur eru líkurnar á árangri einnig að miklu leyti háðar fyrirætlunum eiginmanns þeirra. Er hann bara að leita að húsþræli eða vill hann hjónaband með góðum grunni? Tungumálavandamálið er enn stærsta hindrunin fyrir samþættingu þeirra. Margir Tælendingar komast af með nokkur orð í ensku. Hins vegar var heppni Laksamee fólgin í því að hún talaði ekki ensku.

Joeri: „Margir karlmenn skipta yfir í ensku ef konur þeirra skilja ekki hollensku. En þannig læra konur ekki hollensku.“ Jafnvel eftir mörg ár í Belgíu eru mjög fáir Tælendingar sem ná tökum á hollensku. Laksamee talar það nú reiprennandi. Börnin hennar skilja smá tælensku - gagnlegt þegar þau heimsækja ömmu og afa - og ef tungumálakennslan skilar sér, mun Joeri fljótlega líka geta talað smá tælensku.

Á fyrstu árum musterisins kom munkurinn til Mechelen með ferðamannaáritun til þriggja mánaða í senn. Van der Elst, sem er kallaður „prófessorinn“ af Tælendingum vegna þekkingar sinnar, en eflaust líka vegna skipulagshæfileika sinna, lagði axlirnar við stýrið og fékk langtíma vegabréfsáritun fyrir munkinn.

„Þannig gæti musterið virkilega byrjað síðasta sumar. Þegar öllu er á botninn hvolft eru skipulagshæfileikar og andlegt vald munksins ómissandi fyrir rétta starfsemi musterisins. Áhrif hans á Taílendinga, hvernig hann leiðir þá saman og kemur þeim í verk, eru ólíkleg fyrir Vesturlandabúa,“ segir Van der Elst. „Vegna fastrar nærveru munksins hefur fjöldi meðlima tvöfaldast á undanförnum mánuðum í 550.“

Tælendingar vildu gefa Van der Elst styttu vegna þess að hann gerði hið nánast ómögulega mögulegt með því að koma með munkinn til Belgíu í langan tíma. Ég þarf ekki neitt, segir Van der Elst hógvær. Hann vonast til að með komu munksins geti musterið lagt meira af mörkum til frelsunar kvenna. Og í millitíðinni hreinsaði hann bara upp karma sitt.

Heimild: MO