Velkomin á Thailandblog.nl
Með 275.000 heimsóknir á mánuði er Thailandblog stærsta Tælandssamfélagið í Hollandi og Belgíu.
Skráðu þig á ókeypis fréttabréfið okkar í tölvupósti og vertu upplýst!
Fréttabréf
Tungumálastilling
Gefðu taílenskum baht
Styrkja
Nýjustu athugasemdir
- Berbod: Falleg saga Lífleg og auðþekkjanleg á margan hátt. Undanfarin ár hef ég drukkið kaffi frá Boloven-sléttunni á Suðurlandi
- Jos Verbrugge: Kæri KeesP, væri hægt að veita upplýsingar um vegabréfsáritunarskrifstofuna í Chiang Mai? Með fyrirfram þökk
- Rúdolf: Fjarlægðin frá Khon Kaen til Udon Thani er 113 km. Þú þarft ekki HSL eða flugvél til þess. Þú getur gert það með einum
- Chris: Það er spurning um langtímahugsun: - bensínverð mun án efa halda áfram að hækka á næstu 20 til
- Atlas van Puffelen: Isan er eins og falleg ung kona, Clouseau, Þarna fer hún, söng svipaða innsýn. Frábært að ganga við hliðina á því, m
- Chris: Rík elíta? Og ef þessi lestarmiði kostar það sama eða minna en flugmiði (vegna allra auka umhverfisgjalda).
- Eric Kuypers: Innflytjendur og tollar verða að fara inn einhvers staðar og komast út aftur seinna, svo ég býst við Nongkhai og Thanaleng á viðkomustöðum. Það er
- Freddy: Þá er því miður lokið afgreiðslufólkinu sem gerir lestarferð svo skemmtilega..
- Rob V.: Þess vegna vildi ég eiginlega bara hafa Khon Kaen á bjórmottunni minni, að því tilskildu að lestin fari að minnsta kosti 300 km til að ná fullri stoppi.
- Richard J: Fyrirgefðu, Erik. Þú getur ekki vísað frá gagnrýnu viðhorfi til þessara tegunda af stórverkefnum með grípum eins og að „setja upp...
- Rúdolf: Þeir fátækustu koma örugglega mjög hægt út úr dalnum – að minnsta kosti í þorpinu þar sem ég bý. Og peningarnir koma venjulega frá
- Sander: Í Taílandi munu sveitir að lokum koma til sögunnar sem segja „taktu lestina í stað flugvélarinnar“. Svo oo
- Rob V.: Mun Lieven, sem kaffisnobbur og kinka kolli að eftirnafninu sínu, freistast af kaffibolla með baunum sem hafa verið brenndar fyrst?
- Johnny B.G: Auðveldasta leiðin er auðvitað bara að skjóta, en þá færðu allt samfélagið yfir þig og á tímum félagsmála.
- Vertu kokkur: Halló Henk, það er í Jomtien Beach. Þú verður bara að biðja um Dvalee hótel. Þaðan til hægri er það um hundrað. Þú ættir
Styrkja
Bangkok aftur
matseðill
Komur Bangkok flugvöllur
Skrár
Efni
- bakgrunnur
- Starfsemi
- Auglýsing
- dagskrá
- Skattaspurning
- Belgíu spurning
- Áhugaverðir staðir
- Furðulegt
- Búddismi
- Bókadómar
- Column
- Corona kreppa
- menning
- Dagbók
- Stefnumót
- Vikan af
- met
- Að kafa
- Economy
- Dagur í lífi…..
- Eyjar
- Matur og drykkur
- Viðburðir og hátíðir
- Útlendingar og eftirlaunaþegar
- lífeyris ríkisins
- Bíla tryggingar
- Bankastarfsemi
- Skattur í Hollandi
- Taílandi skattur
- Belgíska sendiráðið
- skattayfirvöld í Belgíu
- Sönnun um líf
- DigiD
- Brottfluttur
- Til að leigja hús
- Kaupa hús
- í minningu
- Rekstrarreikningur
- konungs
- Framfærslukostnaður
- hollenska sendiráðið
- hollenska ríkisstjórnin
- Hollenska félagið
- Fréttir
- Að deyja
- Vegabréf
- Eftirlaun
- Ökuskírteini
- Dreifingar
- Kosningar
- Tryggingar almennt
- Sjá
- Vinna
- Sjúkrahús
- Sjúkratryggingar
- Gróður og dýralíf
- Mynd vikunnar
- Græja
- Peningar og fjármál
- Saga
- Heilsa
- Góðgerðarfélög
- Hótel
- Er að skoða hús
- Er á
- Khan Pétur
- Koh Mook
- Bhumibol konungur
- Býr í Tælandi
- Uppgjöf lesenda
- Lesendahringing
- Ábendingar fyrir lesendur
- Spurning lesenda
- Samfélag
- markaðstorg
- Læknisferðaþjónusta
- Milieu
- Næturlíf
- Fréttir frá Hollandi og Belgíu
- Fréttir frá Tælandi
- Atvinnurekendur og fyrirtæki
- Menntun
- Rannsóknir
- Uppgötvaðu Taíland
- umsagnir
- Merkilegt
- Að kalla til aðgerða
- Flóð 2011
- Flóð 2012
- Flóð 2013
- Flóð 2014
- Leggðu í dvala
- Stjórnmál
- Poll
- Ferðasögur
- Ferðalög
- Sambönd
- búð
- félagslega fjölmiðla
- Heilsulind og vellíðan
- Sport
- borgir
- Yfirlýsing vikunnar
- Ströndinni
- Tungumál
- Til sölu
- TEV aðferð
- Taíland almennt
- Tæland með börn
- tælensk ráð
- Taílenskt nudd
- Ferðaþjónusta
- Fara út
- Gjaldmiðill - Thai baht
- Frá ritstjórum
- Eign
- Umferð og samgöngur
- Visa stutt dvöl
- Vegabréfsáritun til lengri dvalar
- Spurning um vegabréfsáritanir
- Flugmiðar
- Spurning vikunnar
- Veður og loftslag
Styrkja
Fyrirvari þýðingar
Thailandblog notar vélþýðingar á mörgum tungumálum. Notkun þýddra upplýsinga er á eigin ábyrgð. Við berum ekki ábyrgð á villum í þýðingum.
Lestu allt okkar hér Fyrirvari.
Royalty
© Höfundarréttur Thailandblog 2024. Allur réttur áskilinn. Nema annað sé tekið fram, hvílir allur réttur á upplýsingum (texta, mynd, hljóði, myndbandi o.s.frv.) sem þú finnur á þessari síðu hjá Thailandblog.nl og höfundum þess (bloggurum).
Yfirtaka í heild eða að hluta, staðsetning á öðrum síðum, fjölföldun á annan hátt og/eða viðskiptaleg notkun þessara upplýsinga er óheimil, nema skriflegt leyfi hafi verið veitt af Thailandblog.
Heimilt er að tengja og vísa í síður á þessari vefsíðu.
Heim » Uppgjöf lesenda » Lesandi: Umönnun aldraðra í Tælandi
Lesandi: Umönnun aldraðra í Tælandi
(NikomMaelao Production / Shutterstock.com)
Í dag las ég í lítilli færslu á síðu 3 í Bangkok Post að Thai Health Promotion Foundation komst að því að meirihluti (96.9%) aldraðra undir 69 ára þyrftu ekki umönnun annarra og að 2% aldraðra af 80 ára ára og eldri eru háðir utanaðkomandi aðstoð.
Það eru viðvaranir um ört vaxandi öldrun íbúa í Taílandi, svo þú gætir búist við að það verði beðið um fleiri dvalarheimili og hjúkrunarheimili, sem nú þegar er alvarlegur skortur á. En nei, það er mér sjálfum að kenna, þegar öllu er á botninn hvolft er fullyrt að "95% eldri tælenskra borgara þjáist af ósmitlegum sjúkdómum af völdum lífsstílsvala á framleiðsluárum sínum" (ég læt lesandanum eftir þýðingunni).
Þar að auki, heldur sérfræðingurinn áfram, fór helmingur aldraðra ekki í árlega heilsufarsskoðun, sem hefði getað komið í veg fyrir að sá hópur fengi heilsufarsvandamál síðar.
Þessar yfirlýsingar voru gefnar á „þjóðhátíðardegi aldraðra“, sem ég hef ekki tekið eftir öðru en þessum litla boðskap.
Í stuttu máli má segja að aldraðir í Taílandi séu líka látnir sjá fyrir sér í framtíðinni.
Lagt fram af Niek Jansen
Öldrunaraðstoð kostar sitt og það er ekki mikið meira hægt að segja um hana hvað varðar innihald. Hins vegar tala sumir, og alls ekki fólk frá snauðari svæði í Hollandi, stundum um „Dor Hout“. Í viðskiptalífinu, þar sem ég starfaði í næstum 40 ár, heyrði ég nokkra "galla", sem beinlínis notuðu það stundum, sem þýðir eldri starfsmanninn sem var að standa í vegi fyrir persónulegum framförum þeirra.
Þetta er látlaust orðalag og kemur mér ekki á óvart. Maðurinn verður að þroskast og ekki vera háður stjórnvöldum og það þýðir að þú verður að sameina krafta þína sem fjölskylda en ekki sem frjáls einstaklingur.
Foreldrar, börn og barnabörn sem búa saman í húsi hljómar undarlega, en svo er ekki. Leggðu allar tekjur saman og þú getur keypt gott heimili, en hollenska vandamálið er að persónufrelsi er takmarkað. Hinir vel stæðu Tælendingar sjá þetta öðruvísi og það er miklu ódýrara en hollenska leiðin og svo er maður líka með tvo starfsmenn á venjulegum launum.
Einstaklingshyggja gerir lífið viðkvæmara og samt fara margir í það...
Á tímum aukinnar einstaklingsvæðingar vegna fjárhagslegs sjálfstæðis og slakari fjölskyldutengsla er allt í öfuga átt, fólk býr nefnilega meira eitt og er háð hinu opinbera um umönnun sem ætti að bjóða upp á umönnun í formi umönnunarmiðstöðva, heimila fyrir öldrunar- og búsetustuðningur fyrir fólk, heimili sem vill vera heima. Í Tælandi, eins og í öllum löndum sem eru að þróast enn frekar, eru fjölskylduböndin að verða lausari vegna þess að fólk býr oft á öðrum stað og er ekki lengur saman í þorpinu, það hefur nægt fjármagn til að borga fyrir eigin búsetu og er ekki þvingað. að búa með fjölskyldu.þarf að búa í, sem veldur oft spennu og vanlíðan ef þú býrð saman sem fullorðin og hefur ekki þinn eigin stað. Einstaklingshyggja gerir lífið ekki viðkvæmara vegna þess að mikill meirihluti getur komist af án hjálpar, og þú getur velt því fyrir þér hvort hjálpin frá fjölskyldu sem býr saman sé ákjósanleg vegna þess að vanræksla þrátt fyrir sambúð eða tilfinningu fyrir óæskilegum aldri sem öldruðum er líka algeng. , bara til að benda á eitthvað.
Það er vissulega sannleikur í því að það eru fá hjúkrunar- og hvíldarheimili í Tælandi og að ef það væri nóg þá eru þau líka óviðráðanleg fyrir flestar taílenskar fjölskyldur.
Aðeins að aldraðir í Taílandi séu látnir sjá um sig sjálfir getur í mesta lagi verið raunin af hálfu stjórnvalda.
Umönnun aldraðra í fjölskyldunni og samskipti ungs fólks við aldraða eru allt önnur en í hinum ríku vestrænu iðnríkjum.
Margir á (ríku) Vesturlöndum, sem bæði hafa framfærslu, kjósa frekar að borga fyrir barnapössun, dagmömmu o.s.frv. aftur.
Eldri kynslóðin, sem oft vill sinna þessari umönnun af kærleika, vill helst vera flutt á elliheimili eins fljótt og auðið er.
Enda vill fólk vera frjálst og að heimsækja aldraða einu sinni í mánuði er oft ekki valkostur lengur.
Í Taílandi búa margir aldraðir beint á heimilum sínum, eða að minnsta kosti á eignum þessa unga fólks, þannig að þeim er heilsað eða sinnt af mikilli virðingu á hverjum degi.
Um miðja síðustu öld sástu þetta í Hollandi/Evrópu, að vísu fjárhagslega þvingað, jafnvel enn frekar.
Síðar, þegar margir urðu sífellt sjálfstæðari fjárhagslega, vildu allir frelsi sitt, fólk lét aðra sjá um foreldra sína og börn og sver nú oft að þetta kerfi verði líka sífellt óviðráðanlegra.555
Þessi óþýdda setning í málflutningi þínum segir til um!!
Líka fyrir Hollendinga, sem þrátt fyrir óheilbrigða lífshætti/borða/drykkju finnst samt mjög eðlilegt að hann geti „krafið til“ heilsugæslu okkar!
Tælendingurinn sem lifði svona fer á 30 baða sjúkrahús!!
Þetta ætti líka að vera innleitt í Hollandi, á minna villimannlegan hátt.
Af því að við erum ó svo 'siðmenntuð'?
Fyrir óvátryggða og fólk án lífeyris, meirihluta taílenskra íbúa, er ríkislífeyrir í Tælandi um það bil 50 evrur, sem og örorkubætur; lengi lifi einkahlutafélagið.
Hjúkrunar- og elliheimili eru óviðráðanleg fyrir mikinn meirihluta tælensku íbúanna.
Það kemur ekkert annað til greina en að vona að þú eigir börn, nágranna eða vini sem þú átt gott samband við og hefur líka tíma og peninga og búi nálægt þér til að geta aðstoðað þig þegar þú þarft á hjálp að halda.
Engar rannsóknir eru hins vegar gerðar á högum allra þeirra eldra fólks sem þarfnast umönnunar og geta ekki fengið þá aðstoð.
Ég er viss um að við yrðum hneyksluð á afleiðingum hinnar hörðu og áhugalausu ríkisstjórnar og stjórnmála í Tælandi ef niðurstöður rannsókna yrðu þekktar og hversu margir aldraðir ættu í hlut.
50 evrur? 600 baht á mánuði, frá 60 ára, hækkar í 1000 baht fyrir fólk yfir 90..,,,
Er það svona lítið? Svo það er í rauninni ekkert. Hneyksli!
90% aldraðra búa á fjölskylduheimili, hugsanlega með börnum sínum.
Fólk borgar ekki leigu eða fastan kostnað
ríkið útvegar 25 kg af hrísgrjónum á mánuði og 5 lítra af sólblómaolíu og auka teppi á veturna.
Borða venjulega með börnunum.
Félagslega séð er eldra fólk í Tælandi mun betur sett en í Hollandi
Það er ekki rétt hugmynd að ætla að útvega þurfi alls kyns aðstöðu ríkisins fyrir aldraða vegna áframhaldandi öldrunar íbúa. Ríkisstjórnarverkefni sem þetta tilheyrir vestrænum ríkjum vegna meginreglu þeirra um að vilja vera velferðarríki. Skoðaðu muninn á ýmsum löndum eins og BE/NL/DE, að ekki sé minnst á FR/SP og IT. TH hefur enga innviði sem tryggir umönnun frá vöggu til grafar. Aldrei var, hafði aldrei, aldrei fjölgað. Aldraðir í TH verða í umönnun fjölskylduhópa og einkaframtaks. Dæmi um hið síðarnefnda hafa einnig birst á Thailandblog.
Þessi umhyggja frá vöggu til grafar er líka til í vissum skilningi í Tælandi, en fyrir ákveðna geira eins og fólk sem vinnur í hernum, í ríkinu, í fjármálastofnunum, í lögreglunni o.s.frv. ég
Það er ekki rétt. Vestræna velferðarstjórnin er/var byggð á samstöðu. Það sem þú átt við er á grundvelli fjárhagslegs tækifæra, sem er frátekið fyrir ákveðna hópa/stéttir.
Aðstaða taílenskra stjórnvalda sem er oft eða nánast engin fyrir aldraða þýðir að aldraðir í Tælandi þurfa oft að reiða sig á líkamlega og fjárhagslega umönnun frá eigin fjölskyldu.
Margir sem kvarta við okkur vegna AOW eða lífeyris myndu kvarta yfir hvers kyns félagslegri aðstoð sem er líka oft í boði fyrir elliheimili o.fl. ættu að kíkja á meðbræður sína í Tælandi.
Miklu hærri lífskjör okkar og óskir hafa tryggt að margir hafa ekki lengur tíma til að sinna eigin foreldrum, þannig að ókunnugt fólk þarf í raun að sjá um þá.
Jafnvel til að sjá um okkar eigin andagrös, hafa margir ekki lengur tíma vegna þess að við teljum okkur þurfa allt til að viðhalda lífskjörum okkar.
Eðlilega, eða kannski næstum þvinguð, tökum við fúslega við hverri fórn sem er nauðsynleg fyrir þetta líf og við missum í auknum mæli sjónar á lokafrumvarpinu.
Endanlegur reikningur felur oft í sér síhækkandi kostnað við umönnun okkar eigin foreldra og barna, og mannlegs sambandsmissi sem við höfum enn við þau.
Þar að auki, jafnvel meðal fólksins sem hefur tekið þetta umönnunarverkefni frá okkur, finnum við sífellt fleiri fólk sem vill ekki lengur sinna þessu verkefni, þannig að við neyðumst nú oft til að koma þeim frá þróunarlöndum.
Vissulega þyrfti eitthvað að breytast í Taílandi fjárhagslega og í kringum heimili aldraðra og fjölskyldu, en væri það ekki miklu betra til lengri tíma litið ef samkeppni okkar um meira og meira, sem nú verður sífellt óviðráðanlegra í verði. ?
Enn og aftur, með kerfi þar sem margir hafa ekki lengur tíma fyrir eigin foreldra og börn, erum við ekki alveg á rangri leið??
Þetta er kostur margra faranga, oft giftur yngri taílenskri konu. Ef við erum heppin munum við sjá um okkar eigin eiginkonu í hárri elli. Jafnvel þótt það sé bara fyrir peningana okkar. En það síðarnefnda truflar mig ekki 😉
Einstaklingsvæðing er alþjóðlegt fyrirbæri. Þú sérð þetta líka gerast í Tælandi. Þau börn sem búa og starfa annars staðar og eiga því síður kost eða löngun til að taka aldraða foreldra inn á heimili sitt. Hjúkrunarheimili geta að hluta veitt lausn á þessu. En rétt eins og í Hollandi mun aðeins mjög takmarkaður fjöldi aldraðra geta farið þangað: aðeins þeir sem raunverulega þurfa á hjálp að halda (í Hollandi býr aðeins lítill hluti á heimili, mikill meirihluti fólks býr heima ásamt stuðningsþjónustu.“ Að fela aldraða í burtu og heimsækja þá af og til er eiginlega bull). Með þessa þróun í huga væri gaman ef Taíland þróist líka í átt að mannsæmandi velferðarsamfélagi með betra félagslegu öryggisneti. Íbúar verða auðvitað að ákveða lýðræðislega hvernig og hvað nákvæmlega. En sérhver rétthugsandi maður óskar náunga sínum góðrar elli.