Khun Chang Khun Phaen, sanannen almara na adabin Thai

Kusan kowane ɗan Thai ya san labarin ban tausayi na al'adar soyayya tsakanin Khun Chang, Khun Phaen da kyakkyawa Wanthong.

Mutane da yawa suna iya karanta sassansa. An yi shi cikin wasan kwaikwayo, fina-finai da yawa, jerin talabijin, da daidaitawa zuwa littattafai da zane-zane. Wakoki da karin magana sun kasance game da shi kuma a cikin Suphanburi da Phichit tituna da yawa suna da sunan haruffa daga wannan labarin. Sunan Phaen yana tunawa Tailandia daidai da mu Romeo ko Casanova, babban masoyi ko mai son mata, idan kuna so.

Bayani

Wataƙila labarin ya samo asali ne daga wani lamari na gaskiya a wani lokaci a ƙarni na 17. Sa'an nan kuma an ba da shi ta baki kuma a ci gaba da fadada shi tare da sababbin labaran labarai da cikakkun bayanai. Kamfanonin wasan kwaikwayo masu yawon bude ido sun gudanar da sassan labarin; a ko'ina cikin Tailandia za su iya dogara ga masu sauraro masu kishi. Sai a tsakiyar karni na 19 ne aka rubuta labarin a kotu, dan mishan Samuel Smith ya buga shi a shekara ta 1872, yayin da aka fi sanin bugu na Prince Damrong Rajanubhab.

Shahararrun ma'aurata Chris Baker da Pasuk Pongpaichit sun fassara littafin da kyau zuwa Turanci tare da taken 'Tale of Khun Chang Khun Phaen, babban almara na soyayya, yaƙi da bala'i na Siam', kuma Littattafan Silkworm ne suka buga (2010). ) . Buga na daure farashin 1500 baht amma bugu na takarda ya bayyana kwanan nan wanda ban gani ba tukuna. Littafin ya ƙunshi bayanai masu haske da yawa da kuma zane-zane masu kyau waɗanda tare suka ba da cikakken hoto na dukkan nau'ikan al'ummar Thai a lokacin.

Takaitaccen labarin

Chang, Phaen da Wanthong sun girma tare a Suphanburi. Chang mutum ne mummuna, gajere, mai sanko, mai bakin ciki, amma mai arziki. Phaen, a gefe guda, matalauci ne amma kyakkyawa, jajirtacce, ƙwararren fasahar yaƙi da sihiri. Wanthong ita ce mafi kyawun yarinya a Suphanburi. Ta sadu da Phaen, novice a lokacin, a lokacin Songkran kuma sun fara wani al'amari mai ban sha'awa. Chang yayi kokarin cin nasara akan Wanthong da kudinsa amma soyayya tayi nasara. Phaen ya bar haikalin kuma ya auri Wanthong.

Bayan ƴan kwanaki, sarki ya kira Phaen ya jagoranci yaƙin yaƙi da Chiang Mai. Chang ya kwace damarsa. Ya yada jita-jita cewa Phaen ya fadi kuma, tare da mahaifiyar Wanthong da dukiyarsa a matsayin abokansa, sun yi nasara wajen kama Wanthong mai rashin so. Wanthong tana jin daɗin rayuwarta mai daɗi tare da sabon mijinta, mai kulawa da aminci.

Sa'an nan Phaen ya dawo daga nasararsa a fagen fama tare da wata kyakkyawar mace, Laothong, a matsayin ganima. Ya je Suphanburi ya yi ikirarin matarsa ​​ta farko, Wanthong. Bayan jayayyar kishi tsakanin Laothong da Wanthong, Phaen ya fita, ya bar Wanthong tare da Chang. Don laifi, sarki ya mallaki Laothong.

Phaen ya koma Suphanburi kuma ya yi garkuwa da Wanthong. Suna zaune kadai a cikin daji tsawon shekaru da yawa. Lokacin da Wanthong ya sami ciki, sai suka yanke shawarar komawa Ayutthaya inda Phaen ya fusata sarki ta hanyar neman dawowar Laothong. An tsare Phaen a kurkuku inda Wanthong ke kula da shi sosai.

Amma kuma Chang ya yi garkuwa da Wanthong ya kai ta gidansa inda ta haifi dan Phaen. Ana ba shi suna Phlai Ngam kuma ya girma a matsayin siffar mahaifinsa. A cikin wani yanayi na kishi, Chang ya yi ƙoƙarin kashe shi ta hanyar barin shi cikin daji, abin da ya faskara, kuma Phlai Ngam ya koma wani haikali.

Shekaru sun shuɗe wanda Phlai Ngam ya bi sawun mahaifinsa. Ya yi nasara a fagen yaki da soyayya. Chang bai daina yakin Wanthong ba. Ya roki sarki da ya gane Wanthong a matsayin matarsa. Sarki ya kirawo masa Wanthong ya umarce ta da ta zabi tsakanin masoyanta biyu. Wanthong ya yi jinkiri, yana mai bayyana Phaen a matsayin babban ƙaunarta da Chang a matsayin amintaccen mai kiyaye ta kuma mai kula da ita, inda sarki ya fusata ya yanke hukuncin fille mata kai.

Ana kai Wanthong zuwa wurin aiwatar da kisa. Ɗanta Phlai Ngam ya yi ƙoƙari sosai don tausasa zuciyar sarki, sarkin ya yafe kuma ya mai da hukuncin ɗaurin kurkuku. Mahaya dawakai masu gaggawar tafiya karkashin jagorancin Phlai Ngam, nan da nan suka tashi daga fadar. Abin baƙin ciki ya yi latti, tun daga nesa suka ga mai kisan ya ɗaga takobi kuma a daidai lokacin da Phlai Ngam ya zo, ya faɗi kan Wanthong.

Halin labarin

Labarin yana da ban sha'awa kuma ya bambanta kuma ba ya samun ban sha'awa. An haɗa shi da ban dariya na ban dariya, al'amuran batsa, lokutan motsin rai da rashin tausayi, kwatancen jam'iyyun, fadace-fadace da abubuwan yau da kullun. Labari na duniya game da soyayya da ƙiyayya, aminci da rashin imani, hassada da aminci, farin ciki da baƙin ciki. An zana haruffan daga rayuwa da jinkiri. Kowane shafi yana ba da sabon abu kuma mai ban sha'awa. Wadanda ba su damu da shafuka dubu ba (amma idan kun san layin labarin, kuna iya karanta sassansa sosai) suna da kwarewa sosai.

'Yan sassa daga littafin

'... Fatar ta ta yi laushi. Nononta sun nuna kamar magarya da fulawa har ta fashe. Ta kasance mai kamshi, zaƙi da son soyayya. Guguwa ta taso, gajimare kuma suka taru. Kura ta karkata a cikin iskar damina. Tsawa ta fado a fadin duniya. Bayan juriya, ruwa ya mamaye dukkan duniyoyi uku. Guguwar ta lafa, duhun ya watse, wata kuwa ya haskaka da kyar. Dukansu an yi musu wanka da ni'ima..."

'…An yi wasanni iri-iri da yawa a lokaci guda, kuma ɗimbin jama'a sun zagaya don kallo. Talakawa, talakawa da talakawa duk sun dunkule kafada da kafada. 'Yan matan kasar masu karfin fuska sanye da fararen kaya na sama masu rauni da kananan tufafi a cikin zane-zanen magarya. Suka ci gaba da cin karo da mutane suna ta dariya. Fuskokinsu kamar tsoro da kunyar rashin kularsu. Shaye-shaye marasa da'a sun yi ta yawo, suna ɗaga hannu don ƙalubalantar masu wucewa da yaƙi. Suna zagin duk wanda ya shiga hanya har sai da aka tafa a hannun jari, jajayen ido….'

- Saƙon da aka sake bugawa -