Wani dogon kogi mai jujjuyawa ya sami hanyarsa ta cikin wani kyakkyawan daji mai bishiyu. Ko'ina tsibiran da ciyayi masu ciyayi. Wasu kada guda biyu ne suka zauna a wurin, uwa da danta. "Ina jin yunwa, gaskia ina jin yunwa," in ji Uwar Crocodile. "Ku yi sha'awar zuciya, don zuciyar biri." 'Eh, zuciyar biri. Ni ma ina son hakan sosai.' 'A nice dinner tare da sabo zuciyoyin biri. Hakan zai yi kyau! Amma ban sake ganin wani biri ba Mahaifiyar kada ta ce.
Boink! Wani kwakwa ya fado daga bishiyar da ke kusa. Wani biri ya hau wannan bishiyar! 'Mama' ta rada wa yaron, 'Na ga biri a cikin wannan bishiyar. "Biri mai kyau a cikin wannan bishiyar a can tare da kyakkyawar zuciya." "Amma ta yaya za mu kama shi?" "Ina da ra'ayi."
'Malam biri! Malam biri!' kuka dan kada daga kogi. 'Sannu, Malam kada. Me kuke yi a nan?' Ya tambayi biri wanda ya hau bishiyar. 'Ina iyo kawai. Mu crocodiles muna son yin iyo. Jiya na zo wannan tsibiri a tsakiyar rafi, ka sani, akwai ayaba mafi girma, mafi girma da zaƙi a ƙasar. Nice babban rawaya ayaba. Mu kada bama cin ayaba. Ku birai kuna son ayaba?'
'Oh, ina son ayaba. Na fi son wancan. Amma ta yaya zan isa wannan tsibirin? Ba zan iya yin iyo ba.' 'Wannan ba matsala. Zo ki zauna a bayana zan kai ku can. Ba ni da abin yi a yau, kawai ina iyo a kusa. Mu je tsibirin banana.'
'Kuna da kirki sosai. Ina son zuwa can.' Biri ya sauko ya zabura a bayan kada. Dan kada ya ce, "Ka daure." A hankali ya yi iyo ya nufi tsibirin. "Ina son wannan," in ji biri.
Kada yana samun sha'awa mai kyau…
Amma kwatsam sai kada ya nutse karkashin ruwa. Biri ya rike da kyau amma ya kasa numfashi kuma ya kasa yin iyo. Daga nan sai kada ya sake fitowa da tari yana haki a bayansa.
'Malam kada, me ya sa ka boye? Ba zan iya yin iyo ba, zan iya?' 'Saboda Mista biri, zan ci zuciyarka mai dadi. Zuciyar biri shine abincin da muka fi so. Suna da daɗi!' 'Kina son cin zuciyata? Da ma na fada. Har yanzu zuciyata tana cikin bishiyar kwakwa.'
"Baka da zuciyarka a tare da kai kenan?" 'A'a, saboda bana son ya jika. Zuciyata tana nan lafiya. Idan kana so zuciyata ta mayar da ni gaci zan samo maka.' Don haka kada ya yi iyo ya koma gaci. Biri ya zabura ya hau bishiyar. “Aha, eh, zuciyata tana nan. Daidai inda na barshi. Ka taso, Malam kada, zuciyata mai dadi na biri tana nan a gare ka. Hau sama.'
"Malam biri ka san kada ka iya hawa ko?" 'Oh eh, manta! Amma zan magance wannan matsalar. Zan ɗaure igiya a ƙafafunka na gaba, mu ɗaga ku tare.' 'Lafiya! Eh, yayi kyau.'
Biri ya zabura ya daura igiya a kafafun gaban kada. "Shin ka shirya Malam kada?" 'Iya. Mu tafi. Ina jin yunwar zuciyar biri.' Tare da duk abokansa na biri suka ja suka ja igiyar har sai da kada ya ratsa rabin bishiyar. ' Ci gaba, birai, har ma da gaba. Ba zan iya kaiwa zuciya haka ba. Kawo ni sama!'
Amma birai ba su yi komai ba suka zauna a reshe suna yi wa kada dariya. 'A'a, Malam kada, ba za mu ƙara jawo ka ba. Kawai ka tsaya a wurin.' Dan kada ya duba ya ga saman bishiyar. Kuma da ya leka sai ya ga kasa da birai suna masa dariya.
'Ina so in sauka! Ka bar ni yanzu!' "Zamu kyale ku ne kawai idan kun yi alƙawarin ba za ku ƙara cin zuciyarmu ba." "Amma ina son cin zuciyar biri!" 'KO. Ba matsala. Kawai ku tsaya anan kuna yawo akan waccan igiyar. Makonni, watanni, ba mu damu ba.'
'A'a, a'a, jira minti daya, don Allah. To, na yi alkawari ba zan sake cin zuciyar biri ba.' "Sauka da shi!" Kuma birai ba zato ba tsammani su saki igiyar. Dan kada ya fado kasa tare da bugawa. Ya kurba cikin ruwa ya yi iyo da sauri kamar yadda zai iya zuwa ga mahaifiyarsa. "Ina zukata?" Ta tambaya. “Uwa, ba na son zuciyar biri. Kawai yi wutsiyar linzamin kwamfuta ko kafafun kwadi….'
Tushen: Lao Folktales (1995). Fassara da gyara Erik Kuijpers.
Ina son labarai irin wannan, Erik. Sun yi kama da tatsuniyoyi na Turai tare da saƙon ɗabi'a kuma.
Abin da Tina ta ce. Na kuma yi tunanin labarun Thai da na karanta. Misali "zaki da linzamin kwamfuta" ko "mai yankan itace da aljana na daji". Tafsiri:
-
Aljana na daji da mai yankan itace
(a zahiri: เทพารักษ์, Thee-phaa-rák, ruhin mai kulawa)
Akwai wani mai yankan itace da ya shiga daji ya sare itace yana sayarwa. Yayin da ya lankwasa ya yanke wata bishiya a gefen wani ruwa mai zurfi, gatari ya zame daga hannunsa ya fada cikin ruwa. Sai ya nutse a cikin ruwa ya nemi gatari ya daɗe. Amma ya gwada yana bincike, bai sami gatarinsa ba. Can ya zauna a karkashin wata bishiya cikin bacin rai, "Ban san me zan yi ba."
Aljanar daji mai mulkin dajin ta bayyana, ta tambayi tsoho, "Mene ne dalilin da ya sa ka zauna a gefen ruwa da baƙin ciki?". Dattijon ya ce, “Na jefar da gatarina guda ɗaya a cikin ruwa. Duk yadda na kalle, ban same shi ba. Kuma ba tare da gatari ba ba zan iya sara itace in sayar da haka in tallafa wa kaina ba”. Aljanar daji ta ce masa, "Kada ka damu, zan nemo maka wannan gatari". Sai ta nutse cikin ruwan ta fito da gatari na zinari, "Wannan gatari naki ne?" Ta tambaya.
Mai yankan itace ya ga ba gatari ba ne ya ce “a’a”. Sai aljana ta sake nutsewa cikin ruwa ta dauko gatari na azurfa, "Wannan shi ne, ko ba haka ba?" Mai yankan itace yace a'a. Sai aljana ta kurmi ta fito da gatari na karfe. Mai yankan itace ya gane gatarinsa, ya ce, "Gatarina kenan!" Aljanar daji ta ga cewa mutumin yana faɗin gaskiya don haka ya ce, "Kai mai gaskiya ne kuma mai aminci, shi ya sa na ba ka gatari na zinariya da na azurfa". Kuma da waɗancan kalmomi aljazan daji ta bace ta koma cikin dajin.
-
Source: Thai da Turanci rubutu op http://www.sealang.net/lab/justread –> Aljana da mai yankan itace