Telenovelas tailandesas: a vida real en Tailandia?
Para non perderse na televisión tailandesa: telenovelas. Todos os días, en horario de máxima audiencia, bótanse cargas de trens sobre os famentos espectadores. Aos tailandeses encántalle.
Converteuse nunha industria. Nela hai máis de 40 produtoras Tailandia que evocan os cubríns na pantalla da televisión. En realidade, non debería levar o nome de "xabón da vida real" porque non ten ningunha semellanza coa vida cotiá dos tailandeses. Crea unha imaxe estraña e distorsionada da realidade.
Superficialidade
Aínda que non se pode esperar moita profundidade nunha telenovela, os aspectos sociais e os temas tamén se discuten nos Países Baixos. A imaxe tailandesa caracterízase pola superficialidade. Os xabóns son previsibles e monótonos. Case sempre se trata de amor, pero o máis dramático posible. O personaxe principal do drama amoroso adoita ser a muller tailandesa perfecta: fermosa, modesta e traballadora. E ten a pel branca. De aí a preferencia por un 'luk groang', un mestizo thai con aspecto occidental. O mesmo aplícase ao protagonista masculino. Ademais, algúns clichés: é guapo e moi rico.
Violencia
Sen moita violencia o xabón é aburrido, polo que o sangue pode fluír libremente. A violación tampouco é un problema. Ten en conta que non ves nada, pero a suxestión non deixa espazo para a claridade.
Todo está aderezado con problemas familiares e de relación. Por suposto, hai algunhas persoas que intentan perturbar a felicidade da heroína, como homes ou mulleres celosos, irmás malas e nais malas. Un home afeminado (travesti) proporciona a nota alegre. Tamén é posible un kathoey. O estúpido ganso do xabón case sempre é interpretado por alguén cunha pel escura, que vén de Isaan.
Pantasmas
Ademais, aparecen pantasmas. Cantas máis ocorrencias sobrenaturais mellor. Unha aparición fantasma á esquerda ou á dereita garante unhas altas cifras de visualización.
As historias coas persoas pobres que teñen éxito e se fan ricos son a guinda do bolo de crema tailandés. Tamén se aplica a comparación coas longametraxes estadounidenses, o heroe ou a heroína sempre gaña e viven felices para sempre.
Non podo esperar por un novo episodio.
Kuhn Peter, esqueceches mencionar a violencia doméstica. Unha ou máis mulleres son regularmente golpeadas por homes celosos neses xabóns.
O xabón tailandés máis bonito foi patrocinado por Nok Airways, as damas eran todas azafatas e os homes, por suposto, pilotos.
Había moita pelexa entre as señoras, ás veces andaban rodando polo corredor.
Ás veces vía isto con total asombro, nunca vin tal anti-publicidade para unha empresa.
Dá gusto que agora se publique un blog sobre eses xabóns. Aos tailandeses ensínaselles un pouco como deben vivir e/ou comportarse na vida diaria. Pero o que ves neses xabóns está realmente alén das palabras. Sobre todo a mocidade, que de todos os xeitos non recibiu educación, ten un moi mal exemplo daqueles xabóns. Sempre están falando entre eles, enganan a todos e a violencia se comete polos motivos máis idiotas. Ves as casas tan caras e os coches tan caros que ata o farang máis rico ten orellas vermellas. As mulleres adoitan enganar e berrar sobre as cousas máis pequenas, especialmente cando as cousas non saen como son. Nunca vexo a ninguén traballando, excepto o meabaan que regularmente envelena a alguén por diñeiro.
Non, creo que poden reescribir eses guións e este lixo vaise ao lixo.
Non entendo unha palabra dos xabóns pero paréceme moi molestos. Só vexo malos exemplos e tailandeses brancos que non se comportan en absoluto.
Non hai nada normal na televisión tailandesa, así que imaxino que vilas enteiras do interior están vendo isto. Imaxino moi ben que os homes comezaban a beber e miraban fóra da casa.
Sempre se trata de Tailandia na televisión tailandesa, aínda non vin nada sobre o estranxeiro. Menos mal que temos un decodificador, senón tería igual de pronto sen ter un televisor.
Non, pero os que o ven comezan a dalo por feito, penso, referíndose á xeración máis nova de tailandeses. E o feito de que pareza moi americana non me sorprende para nada porque Tailandia é en moitas facetas o estado satélite dos EE. UU. no sueste asiático, mira, está moi ben redondeado.
Se afondas un pouco máis no estilo de vida tailandés, notarás que esas telenovelas están moi preto da vida real en Tailandia.
Claro que coas burlas necesarias e un pouco de esaxeración, pero na vida real, moitas veces é o mesmo!
Como veraneante non podes ver moito diso, claro.
Non sei en que círculos entras, pero non o estendemos demasiado.
En primeiro lugar, están moi mal actuados, polo que nunca se achegarán. Aínda que haxa loitas e violacións todos os días na maioría das familias de Tailandia, cousa que eu mesmo vou contradicir.
É unha merda na tele!
Eric, absolutamente correcto. Levo moitos, moitos anos vivindo entre tailandeses e é unha telenovela diaria. Simplemente dille a un home e especialmente a unha muller tailandesa que está equivocado, a ver que pasa. E que hai de apuñalar moitos coitelos sobre a máis mínima cousa?
Ben, se miras os telenovelas na televisión belga, non dá unha imaxe correcta da nosa sociedade. Comparo os xabóns tailandeses cunha mestura de campións da casa e do FC e despois achégase bastante.
A miña muller encántalle. Adoita ser de luns a xoves. Non aguantaba máis, non ten ningún sentido. Moita violencia e chorros, cada episodio. Comprei outro televisor para a miña muller
Querida, cando escoito isto, dubido moito se comprar unha antena de satélite para a nosa televisión. Ata agora saíamos sen tele (máis dun ano). Pero o meu querido amigo pediume que comprase un prato así algunhas veces.
Na nosa casa anterior tiñamos un prato, pero só seguiu unha serie. E iso non foi tan malo. E só pregunteille... dixo que non lle gusta nada... mira, pero non demasiado... podería ser? Eu creo que si.
Por certo, Tailandia non é tan única aquí. Cheguei a Brasil durante anos e cando alí se emitía o cubo principal, as rúas estaban tranquilas. As miñas fillas tamén seguiron algunhas series brasileiras a través de internet (youtube) nos Países Baixos. En principio, as cousas non eran moi diferentes alí que en Tailandia. As parellas ricas de ascendencia portuguesa (a muller a miúdo era loira), os maridos celosos, a empregada do noreste (as Nortestinas - persoas do nordeste pobre) son como a xente de Isaan aquí en Tailandia. Veñen dunha zona pobre e non se dan por feito.
Se protagonizaras unha telenovela do Brasil con actores tailandeses, non sería moi diferente. Quen sabe, quizais se envíen o guión e cada un o converta na súa propia telenovela.
Tampouco me sorprendería. Tamén vin películas tailandesas no cine no pasado que eran a versión tailandesa dun orixinal americano e tamén viceversa.
Na maioría das telenovelas tailandesas hai catro personaxes principais: o bo heroe, phra-eek, moralmente perfecto, forte e polo tanto, normalmente rico e ben educado, e a boa heroína, o naang-eek, fermoso, modesto, sumiso (ao home). ). . Despois os viláns, toea koong ou toea raai, e a súa sombra feminina, naang raai, ás veces irmán e irmá, ambos sorrindo constantemente, ocupados con plans malvados para enriquecerse e seducir aos bos. Moitas veces veñen dun país afastado. É unha batalla entre o Ben absoluto e o Mal absoluto, negro contra branco, non hai gris. Todo está permitido nesta loita a morte. Afortunadamente, normalmente prevalece a boa, a boa xente, o 'khon di'.
Ves este conto de fadas reflectido na situación política tailandesa. O ben (Tailandia) por un lado e o mal absoluto por outro, o compromiso non é posible, o mal debe ser erradicado e entón comezará un momento perfecto.
O 13 de febreiro, Suthep dixo isto durante o evento 'Quérote Tailandia': 'Amamos Tailandia. Somos os propietarios de Tailandia. Tailandia pertence a nós. Tailandia non é propiedade da familia canalla. Tailandia é de todos nós. Loitaremos por Tailandia. A nosa loita contra os viláns é pola salvación de Tailandia. .... Cortamos definitivamente os lazos cos viláns porque a súa existencia está a danar Tailandia. Os viláns deberían desaparecer...". Un conto político...
Os xabóns teñen unha función completamente diferente á de representar a realidade. Os xabóns conteñen moitos tabús nunha determinada sociedade só para seguir atraendo espectadores. Para Tailandia estas son a violencia (doméstica), os berros, o asasinato e o homicidio involuntario, o engano e o casamento por diñeiro. Nos culebróns holandeses (por diversión, mira un episodio de Goede Tijden, Slechte Tijden de hai 10 anos e agora) implican casar coa túa nai (mentres non sabes que é a túa nai) e ter un fillo con ela, un home. que quere un fillo pero non unha muller (un BOV-er), un bisexual, unha ladyboy......
Pois cada país ten os seus tabús e pódense ver todos os días a través da caixa rexistradora...
Sempre vou e fago outra cousa cando a miña muller tailandesa está mirando. Ás veces observo durante uns minutos, se a actriz está en problemas…………….
Dáme igual que os xabóns tailandeses sexan en realidade contos de fadas, con ingredientes que incluso implican política. A agricultura tola a través de falacias e pensamento máxico, iso é todo.
Dáme igual que se estean expoñendo tabús a través dos xabóns en TH. O que sexa.
Se un tivese unha mensaxe máis seria, habería máis calidade e contido. Agora é só un uso desvergonzado do que está (aínda) presente na sociedade TH.
O que máis me chama a atención é que polo menos nos xabóns TH coa maior facilidade:
1. é intimidado e menosprezado a gran escala,
2. a violencia utilízase como medio para acadar obxectivos,
3. A violencia doméstica tamén se considera práctica común,
4. Desprégase o uso de armas (pequenas),
5. As mulleres preséntanse como criaturas celosas,
6. As mulleres só reaccionan con indignación agraviada,
7. As mulleres só están ocupadas manipulando o seu medio ambiente,
8. Por iso, as mulleres son retratadas como a orixe e a causa dos problemas,
9. Os homes son retratados como cabaleiros e salvavidas,
10. os homes non fan outra cousa que ligarlles ás mulleres,
11. explotando apaixonadamente todos os estereotipos e prexuízos sociais,
12. amplíase unha imaxe masculina-feminina completamente incorrecta.
Pero o que máis me chama a atención é que non hai outra solución aos problemas que a irrazonable, que despois dun tempo se manifesta nunha descarga agresiva. En definitiva: a agresión como única variante de resolución de problemas. Ás veces activo, moitas veces pasivo, moitas veces oculto.
Ves isto na vida cotiá dos tailandeses. Non con todos os tailandeses, pero con moitos tailandeses. En ausencia de múltiples estratexias de afrontamento.
Agora a pregunta: que din eses xabóns? Pois se non o logras, ben... entón só tes coidado! Xirar, desovar, coller. Todo permitido. Aínda non funciona? Para resolver!
Querido Paul, o que dis é absolutamente correcto. Na vida diaria en TH, a evitación de conflitos e unha actitude non confrontativa son a norma. De todos os xeitos, falaba do que máis me chamou a atención nos e dos telenovelas, ademais de que estes xabóns, ao parecer, propoñen exactamente o contrario como solución ao problema: é dicir, que se o "ben" non funciona, entón pódese utilizar o "mal". Empregando todos os medios de violencia (doméstica e doutro tipo). Por iso tamén falo de: na ausencia de múltiples estratexias de afrontamento.
É unha sorte que na vida cotiá non predomine a descarga agresiva, pero que as 'xentes' en TH non se asusten pola violencia, como demostra suficientemente a sección Noticias de Tailandia de Dick vdL. Todo pode ter algo que ver co feito de que os asiáticos en xeral, e os tailandeses en particular porque vivimos en TH, tratan de forma diferente as emocións básicas universalmente referidas, pero certamente con culpa, vergoña e orgullo.
Iso simplemente non é certo. En moitas telenovelas (non o meu pasatempo favorito, por certo) os conflitos son expostos e discutidos sen sorrir nin disparar. Directamente de persoa a persoa. Debes saber o idioma. Vai a YouTube 'Thai soap English subtitles', mira algúns episodios e despois dá a túa opinión.
Tamén na vida diaria vexo moitas veces que se discuten conflitos de forma aberta, que moitas veces se resolven, que ás veces rematan con violencia. Pero claro, igual que nos Países Baixos, os conflitos adoitan taparse. "Xa discutiu iso co seu marido, señora?" —Non, doutor, non me atrevo. Tamén cómpre saber cantas veces isto ocorre nos Países Baixos.
Os tailandeses están tolos polas sensacións e as murmuracións, polo que no pasado tamén había cómics sobre asasinatos e homicidios que eran moi demandados e eran lidos por mozos e maiores.
Abre o xornal despois dun accidente ou suicidio e verás as fotos máis impactantes das vítimas, é o máis normal para os tailandeses.
O que aínda non se dixo é que os xabóns tailandeses non duran máis de tres ou catro semanas. Non hai telenovela de longa duración como GTST. Os tailandeses como un principio e un final. Algunhas telenovelas tamén se refan co mesmo guión pero con actores diferentes.
Un pouco fóra do tema, pero a palabra "xabón" vén de (de Wiki):
O nome "telenovela" deriva do americano "telenovela". Estas emisións emitíronse por primeira vez pola radio nos anos 30, e a partir dos 40 tamén pola televisión, onde foron patrocinadas por fabricantes de deterxentes que interrompían regularmente a escoita ou a visión dos seus anuncios.
O primeiro xabón foi creado en 1933. O fabricante estadounidense de xabóns Procter & Gamble compraba quince minutos de tempo de antena todos os días nunha emisora de radio. Doce deles foron utilizados para emitir unha serie radiofónica e os outros tres minutos como publicidade da marca de xabóns Oxydol. O exemplo foi logo seguido por fabricantes como Colgate-Palmolive e Unilever[1].
Recuperación, ás veces os xabóns duran non tres ou catro semanas senón tres ou catro meses.
Podes ler todo sobre iso aquí
http://en.wikipedia.org/wiki/Thai_television_soap_opera
A miña muller sempre comprobalo todos os días.
Isto é o peor que me pasou ata agora en Tailandia nos 9 anos que levo vivindo aquí.
O mesmo escenario cada vez, berrando e loitando con mozas da cociña.
E rapaces rápidos en coches extremadamente caros, que viven en casas e leiras.
O que ata moitos tailandeses con vantaxes financeiras só poden soñar.
Non é algo para min ver.
Moitas veces con pouco ou ningún contido.
E certamente non paga a pena ver, aínda que puidese entender o tailandés.
Case sempre é a mesma historia nun aspecto diferente.
Pero as cousas non son moito mellores en Holanda, malos, bos tempos.
Onde foron as auténticas series de televisión da miña mocidade???.
Demasiados para mencionalos.
Jan Beute Ivanhoe
O que me chamou a atención é sobre todo a interpretación afeccionada, tentei ver un episodio unha vez pero non puiden velo e, afortunadamente, non entendo nada.
Por certo, nunca vin un episodio de GTST nos Países Baixos porque se me decate de algo, a actuación aquí tamén foi tan mala, que xa debeu mellorar, pero os xabóns realmente non son o meu.
Ademais, o tailandés faría mellor en aprender máis sobre o que está a suceder no mundo porque o tailandés medio, incluída a miña moza, non ten coñecemento diso, por sorte podo ensinarlle bastante sobre iso.
Sempre teño que rirme desas belezas que gritan e despois dese parvo “guapo” que non sabe como tratar con iso.
A vida útil para min é de 3 minutos e despois continúa a BVN, WDR, BBC ou esa televisión
Moitas outras cousas significativas que facer.
Creo que a gran vantaxe destes xabóns é que non tes que falar o idioma.
Debido ás expresións faciais extremadamente esaxeradas, podes saber quen é o bo - o travieso - a vítima - o autor - o doce - etc. A mensaxe é relaxarse e deixar que a muller o goce.
No aniversario da miña muller merquei unha tableta para ver todo tipo de series tailandesas a través de YouTube ou a través dunha ligazón enviada pola súa filla desde Bangkok. Deste xeito podo ver sen molestar os programas que quero a través do satélite, tanto satisfeito como un gran agasallo. Por certo, vivimos nos Países Baixos.
Hai bastantes (non tantos) xabóns bastante bos. Vai a YouTube "Thai soap englisch subtitles".
Dous exemplos aquí:
https://www.youtube.com/watch?v=wmWih6BCG6g
Este seguinte chámase "kha khong khon" ou "O valor das persoas". Iso son cartos e status ou amor e compaixón? Unha pregunta seria representada de forma seria. Fermosa actriz chamada Kluay (Banana). Mirar:
https://www.youtube.com/watch?v=Cpxn-hEQ3iM
O xabón tailandés non é certamente o meu programa de televisión favorito, a excepción da serie na que Woranuch (alcume de Nun) ten o papel principal. "Mai ai sa uen" definitivamente merece a pena ver e o ano pasado houbo unha boa telenovela con ela no papel principal, na que interpretaba a unha fermosa filla dunha familia de vendedores pobres do mercado, pero tamén a unha nai alcohólica (nome desta serie acabo de botarme de menos.)
Petervz, Woranuch Wongsawan (Noen), absolutamente. Tamén protagonizou a miña telenovela favorita Kha khong khon ("O valor das persoas"). Esa telenovela na que interpreta a unha nai adicta ao alcol e aos xogos de azar (cun fillo simpático e doce que axuda á súa nai a pesar de que a regañan constantemente) tamén é unha das miñas favoritas. Tampouco está ambientado na alta sociedade como a maioría dos xabóns, senón nun barrio común con casas de madeira nunha canle en Bangkok. Tamén se me escapa o título: algo con 'nove' e 'ouro'. Ambos xabóns foron feitos despois dun libro coñecido, o segundo xabón despois dun libro de Botan.
(Acabo de buscar: ese xabón chámase Thong Neua Kao "Goud Vlees Nine" (significa?) )
https://www.sharerice.com/index.php/Tong_Neu_Gao
Hai bastantes bos xabóns.
E pensar que Tailandia é un país budista. Incluso levantar a voz considérase moi incivilizado.
Non vou ler nada disto. Que aprenden os tailandeses diso? Non se falan temas sensibles como historia, lingua, sexo, etc?????
Así que non hai valor educativo, por desgraza.
Creo que é típico que os psicólogos investiguen máis este fenómeno. Agora coñezo bastantes tailandeses e o xabón é principalmente popular entre as mulleres. Dado o limitado interese deste grupo de mulleres, esta é unha distracción que as mantén ocupadas. Mesmo Prayut xa anunciou que hai marxe de mellora na forma en que se mostran os xabóns. Di algo sobre o nivel dun gran grupo de tailandeses. De todos os xeitos, a cada un o seu mentres non sufra, copia comportamento porque entón estamos máis lonxe da sociedade aquí en Tailandia.
Que feliz estou de que a miña muller vexa telenovelas.
A nosa televisión só está acesa de 18:20 a XNUMX:XNUMX
e despois o sogro de 80 + adoita ver
a programas con música tailandesa,
especialmente de Isaán.
Non hai nada de malo co xabón tailandés, acabo de velo por 2 veces e xa entendo un pouco máis, paréceme divertidos.
Unhas veces azul de risa e outras de bágoas, ata podería ser un tailandés cunha pel holandesa jaja.
Tamén se murmura cando o ladrón escapa ou Kuhn Mae volve ser teimudo
Merquei varios e seguen sendo divertidos aínda sen coñecer a lingua tailandesa.
Moitas veces vexo a última parte para ver se todo sae ben e só así podo ver a serie enteira jaja.
Mae Hua lampong e Se Sim Sa Loe? son algúns dos favoritos
grsj
Sempre me sorprende moito cando vexo a mulleres tailandesas vendo unha telenovela. Están completamente na telenovela, diría eu. Completamente inalcanzable. Nos Países Baixos aínda escoito shht e vexo moitos xestos coas mans na miña dirección cando intento dicir algo, pero en Tailandia só son aire e non existo durante unha telenovela. Cando rematou, de súpeto son o compañeiro de conversación número 1. Como estándar, pregúntanme que me pareceu. Eh?? Moitos berros e alborotos é a miña resposta. E axiña engado que cando escoito a xente que fala tailandés, moitas veces penso que están a discutir ou que hai problemas. E entón vén a gran pregunta; Tes xabóns en Holanda ou Dinamarca? E que pasa alí? Contesto entón que temos un en Holanda onde pasa tanto que leva máis de 25 anos na televisión con moitas pausas comerciais. Só esquecín miralo.
Sempre me pregunto quen son os propietarios das casas onde gravan eses cubóns. Non hai cabanas sobre pilotes en Isaan, pero interiores e exteriores rechamantes e grandilocuentes, que mostran unha clara falta de sabor. Así é a vida dos ricos? O que tamén chama a atención ademais da total ausencia de gusto é a forma de vida occidental. A xente senta nun sofá, come na mesa, cun coitelo e un garfo. Con nós en Isaan todos collen a comida da mesma pota coa culler que usan, sentan no chan (se fas unha casa alí só tes que mercar 1 cadeira, iso fai a diferenza) e fochan no arroz pegajoso.
Hai unha casa tan impoñente preto de min, vexo regularmente equipos de televisión no xardín... e coches caros na calzada... Non teño a impresión de que realmente viva ninguén alí.
Estas casas (son moitas) son alugadas ao propietario polos produtores de xabóns para facer alí as súas películas. Cando vivín en Bangkok hai anos e anos, oín que estes actores e actrices só gañaban 12000 baht ao mes. Foi nos anos 70 e 80.
Son fan destes xabóns, véxoos todas as noites. Persoalmente, creo que é un reflexo da sociedade (aínda que esaxerado, pero é o caso de todas as películas/series, incluso fóra de TH). O máis rico que goza da vida e o máis pobre que está aí para facer a vida dos máis ricos aínda máis agradable. Servir e ser atendido é o que trata a sociedade TH. Amosar que es bo, etc.Cumes, envexa, etc.
Gústame e a miña muller tamén, creo que é mellor que todos eses programas de charlas e programas, que adoitan burlarse dos máis pobres, menos ricos mentalmente ou físicamente anormais.
Se nunca estiveches en Tailandia e en preparación ves este tipo de xabóns, definitivamente irás a outro país 😉
Están nadando en cartos, discuten constantemente en casas enormes e luxosas, están histéricos e chochan todo o tempo. Rapaces raros, eses tailandeses.
Saúdos Joy
para manter a xente estúpida, creo que esta é a primeira intención desas cousas do xabón... case todas teñen lugar na clase alta/caste... casas bonitas, moitos cartos, coches elegantes e sempre os argumentos necesarios. ..
Non creo que GTST sexa unha boa preparación para unha viaxe aos Países Baixos para turistas estranxeiros.
Moitas veces hai un trasfondo máis profundo nos xabóns de TH, a elite rica pode facer todo e as masas teñen que aceptalo. Moitas veces tamén dependen dos máis ricos.
A miña muller sempre miraba GTST cando chegou aos Países Baixos, hai máis de 25 anos.
Escoita e activa os subtítulos, unha boa forma de aprender holandés.
Agora que pasamos máis tempo en TH que en NL, eu sempre vexo os telenovelas, se escoitas a miúdo tamén podes aprender algo deles (idioma).
E por certo, non a todo o mundo lle gusta o fútbol ou os deportes, aínda que unha gran parte do orzamento de NL para a televisión e o tempo dedícase a estas partidas. Para min iso non é necesario, pero desexo a todos o seu goce
Os xabóns tailandeses pódense ver na televisión durante todo o día. Non teño ningún problema con iso. Ao parecer, a gran parte da poboación tailandesa gústanlle eses xabóns. Perfecto dereito. E onde está escrito que os xabóns deben reflectir a vida real? Cada país ten as súas telenovelas. Se as cifras de visualización son o suficientemente altas, sempre estarán aí, incluíndo, por suposto, as pausas comerciais.
A miña muller gústalle velo. Ás veces observo un pouco. Moitas veces paréceme divertidos.
Pero o que pensamos deses xabóns tailandeses é completamente irrelevante. Esa cousa do dedo apuntador, ese comportamento de mestre de escola, molestame moito máis que eses xabóns tailandeses.
Non é tan estraño falar co teu compañeiro sobre programas que están no aire? Xa se trate do contido dunha noticia, dun documental, dunha película, dunha serie ou dun telenovela. E sobre todo se o contido é moi diferente ao que alguén está afeito no seu propio país, isto pode levar a conversas agradables. A miña querida sorprenderon algúns dos sketchs e parodias. Unha Beatriz que maldice, un Willie que se pode ver como un estúpido tonto, ou se iso era posible e non chegou demasiado lonxe? Non a culparía por levantar un dedo. Realmente non me importa unha opinión de "creo/experimento isto". Como moito, non estou de acordo e paréceme absurda esa opinión ou observación. As cousas só cambian cando se fan demandas: "o teu *grupo* debe deixar de facelo porque isto é estúpido/malo/..". Ou se alguén esixe unha prohibición de visualización...
Pero debo recoñecer que o meu amor practicamente non vía telenovelas. Non era fanática de golpear e violar mulleres na televisión e de Isaaners estereotipadas. Así que case non puiden dar a miña opinión sobre os xabóns.
Mentres haxa un berro agradable, todo está ben
Na miña opinión, sería mellor que a televisión estatal emitise máis programas educativos, porque noto da miña muller que saben moi pouco do mundo, pero se o mantés estúpido, automaticamente manterás o poder.
As canles teñen a súa propia especialidade e grupo obxectivo, para os documentais hai PBS tailandés. Gústame velo pero moitos prefiren ver a canle 7.