Aprende tailandés básico para sacarte (Envío de lector)
(Kotcha K / Shutterstock.com)
Aquí tes unha pregunta que en realidade é un indicador: cales dos libros que enumero a continuación seguen á venda e en que cidades e librarías?
Lembro vagamente que nos anos oitenta vin unha referencia a un libro holandés para aprender o idioma, pero quizais alguén me poida axudar nisto? Nunca volveu ver nin escoitar de novo despois diso.
O motivo polo que se recomendan, indímolo con cada libro:
1. Gosa Arya "Gramática tailandesa" e "A estrutura da lingua tailandesa" dun profesor visitante da Universidade de Estudos Estranxeiros de Osaka remóntanse a 1980. A segunda versión, máis extensa, en particular, analiza a sintaxe do tailandés de forma exhaustiva. Aínda podes atopar o folleto de gramática máis curto en Chattuchak, pero ambos os dous libros estaban á venda naquel momento na libraría da Universidade de Chulalongkorn (agora na praza de Siam, ao fondo do seu propio campus) para o proverbial bolo e un centavo.
2. "Os fundamentos da lingua tailandesa" de Stuart Campbell e Chuan Shaweevong, 1956 e numerosas reimpresións desde entón, aparece ocasionalmente en librarías de segunda man (proba Dasa: https://www.dasabookcafe.com/ en Sukhumvit entre Soi 26 e 28). É un libro inimitable porque introduce á vez palabras e frases esenciais e tamén ensina inmediatamente o guión. Ademais, hai numerosas referencias á estrutura da lingua e os costumes do tailandés falado e os costumes e costumes dos tailandeses. Este libro tamén ten outra característica que non se atopa en ningún lado excepto no seguinte libro: unha lista de 2600 palabras de uso habitual. Aínda me pregunto por que a AUA por forza quería que aprenda a preguntar se o búfalo é máis grande que a vaca, na súa escola no corazón de Bangkok.
3. George Bradley McFarland “Thai-English Dictionary” publicado en varias versións, incluso nos anos 1990, aínda á venda pola Stanford University Press, pero publicado por primeira vez en 1941. Como se dixo, este dicionario tamén ten unha lista dos máis utilizados. palabras, 1000 neste caso, baseadas en 30 fontes pero ten en conta que moitas desas palabras poden estar desactualizadas e a lista foi feita antes da revolución sexual.
Este dicionario é inimitable -tamén polos dicionarios explicativos posteriores de tailandés- en canto á natureza e ás súas criaturas (marabillosa palabra antiga!). Numerosas autoridades contribuíron a iso e tamén hai listas de nomes científicos de animais e plantas. Contén unha gran cantidade de información sobre todo tipo de elementos cotiáns, situacións e tamén referencias a dialectos locais. Por exemplo, podes aprender a palabra tailandesa para a víbora malaia: unha serpe extremadamente perigosa e mortal que axexaba tranquilamente no sotobosque detrás da miña casa en Naklua. Esta é unha noticia positiva: os tailandeses locais tamén o saben!
Unha vez atopeino nos anos 1980 nunha libraría da praza de Siam, pero desde entón case non o vin nas librerías usadas.
Agora as malas noticias: non presto ningún deses libros despois de que nunca me devolveron varias copias...
Enviado por Walter EJ Tips
Walter, quen pode aprender unha linguaxe tonal dun libro?
Aprendín tailandés nun curso de Linguaphone hai máis de 30 anos e iso foi con libros e disquetes, agora probablemente con libros e discos. Aprender tailandés non é só aprender palabras, senón tamén a pronuncia e a escritura. Entón necesitas un medio que che chegue a través dos teus ollos E dos teus oídos.
O meu consello: esquece eses libros en inglés nas primeiras etapas. Sobre todo, usa os teus oídos e compra libros para nenos que podes atopar en todas as librarías. Deletrear e copiar palabra por palabra, aprender o ton e as regras e signos que serven para iso. Despois percorrerás a cidade e tentarás pronunciar os nomes das provincias a partir das matrículas dos coches.
Só entón comeza unha conversa sinxela e os libros que enumera. Por certo, tamén hai libros en holandés; busca en internet ou neste blog e atoparas.
O tailandés, como calquera idioma, é difícil e construír habilidades de conversa leva anos. Pero gozas moito máis do país e da xente se falas, entendes e les a lingua!
Para rematar, a túa solicitude de libro na nosa lingua. 'A lingua tailandesa; gramática, ortografía e pronuncia”. Autor David Smyth, tradución Ronald Schutte. Imprenta Boekengilde, Enschede. ISBN 978 94 610 8723 2 (2014)
Totalmente de acordo. Moitas persoas que queren aprender tailandés e len na primeira páxina: "O tailandés é unha lingua tonal", deixa isto de lado para tratar máis tarde. Iso non é posible. Hai que saber cal é o ton dende a primeira palabra e practicalo a miúdo. Aprender palabras tailandesas sen o ton é inútil. Tamén fixen ese curso de Linguaphone e adoitaba posuír cintas da AUA con interminables exercicios de pronuncia/ton. Moi aburrido, pero moi útil. E, de feito, tardará moito tempo en entender e entender correctamente. Só despois dun pouco de fracaso e frustración poderás dominalo.
Só podo unirme a iso. Tampouco esquezas que en moitos libros a fonética é confusa ou mal mostrada. Nos libros en inglés, moitas veces non se fai ningunha diferenza entre a vogal curta longa e curta ("nam" VS "nome") e os tons ás veces están completamente ausentes. A afirmación non se pode aprender dun libro. Tamén se poden atopar varias listas de palabras en liña (entre 1 e 5 mil palabras principais), aínda que tamén difieren, unha lista está baseada nos xornais e a outra está baseada noutra cousa. Polo tanto, ás veces, as palabras están demasiado altas na clasificación ou faltan as palabras informales ou máis lisas moi cotiás.
Aprende a ler o guión o máis rápido posible e comeza cos tons desde o principio.
O libro de Ronald sobre ortografía e gramática é moi recomendable, e xa foi reeditado varias veces. Vexa tamén noutro lugar aquí en TB.
Ah, e por non recuperar os libros: escribo o meu nome e a data na fronte cando os presto. Tamén o fago cando tomo libros en préstamo. Se algún libro estivese a un lado por min ou por outra persoa, espero que cando o abra, me lembren que devolva o libro cando estea rematado. Cando se prestan libros entre si, especialmente se levan semanas ou meses tirados, ás veces é difícil recordar que libro pertenceu a quen...
O meu libro, entre outros Dispoñible a través de min WWW. Slapsystems.nl Tamén se envía a través de Tailandia
Son belga, domino perfectamente a miña lingua materna, domino perfectamente o francés e o inglés e falo e entendo a lingua alemá.
Levo uns 10 anos casado coa miña muller tailandesa e mudei a Tailandia permanentemente. Non pretendo aprender outro idioma na miña vellez.
Coñezo algunhas persoas do meu círculo de amigos Farang que comezaron a aprender a lingua tailandesa. Ningún durou. Temo que a brecha lingüística entre o holandés e o tailandés sexa difícil de salvar, precisamente porque son dúas linguas completamente diferentes. Isto fai que sexa tan difícil para nós aprender tailandés.
Sempre me pregunto por que sempre temos que adaptarnos. Levo moitos anos en América durante a miña carreira profesional. A xente de alí sempre se sorprendeu de que eu, como belga, fose 3 idiomas. Un cidadán estadounidense só fala o seu propio idioma, pero ten a sorte de que o inglés (americano) é unha lingua mundial e pódese usar en todas partes.
Non é urxente que a educación tailandesa leve o inglés a un nivel superior? Comunícome coa miña muller en inglés (pobre). Mesmo despois de 10 anos, as súas habilidades lingüísticas apenas melloraron.
O meu cuñado tailandés ten un título universitario e conversar en inglés entre nós é só un drama. Aínda queda moito camiño por percorrer para solucionar este problema. Pola contra, é demasiado sinxelo: "Aprende a lingua tailandesa, como estranxeiro es un convidado aquí e tes que adaptar...". Non estou de acordo con esta afirmación.
A nosa propia infancia está inmersa no inglés desde pequena. A mocidade tailandesa, por outra banda, mantéñense estúpido. E aí é onde o zapato pincha. Non o Farang que non quere aprender tailandés, senón o tailandés que non quere nin sabe dominar o inglés.
Geert,
Totalmente de acordo contigo.
Eu tamén fixen varios intentos de dominar a lingua tailandesa.
Ademais de ter aprendido holandés, francés, alemán, inglés e español, o tailandés é posible pero require moito esforzo
O dialecto isan é máis sinxelo.
Quizais o tailandés debería tomarse a molestia de aprender unha lingua internacional.
Comunícome coa miña muller nunha mala mestura de inglés, holandés, tailandés e isaán.
Inintelixible para os de fóra.
Despois de 35 anos nos Países Baixos, esperarías un maior dominio da lingua.
É máis sabay sabay para ela.
Querido Geert,
Sen dúbida sabes como me sinto ao aprender a lingua tailandesa. Para un tailandés, aprender a lingua inglesa é case tan difícil como aprender a lingua tailandesa para un estranxeiro. Suxires que aprender tailandés é demasiado difícil. E o inglés entre os mozos tailandeses? De feito, non están o suficientemente confrontados co inglés. Pero levas 10 anos vivindo en Tailandia e entón non debería ser tan difícil aprender o idioma, non? E de feito non ten nada que ver con 'ser convidado' senón máis ben coa educación, mostrar interese e divertirse. E como é que a túa muller fala un inglés tan pobre?
E tamén: o que te divirtes con el en canto podes chorro e todas as portas que che abren.
Ben Kees, teño curiosidade por que portas se abrirían se falase a lingua tailandesa?
A miña muller e máis eu estamos sempre xuntos, se hai que facer a tradución fóra da casa, ela é a miña axuda. Nunca tiven ningún problema con iso.
Como lle respondín a Tino a continuación, sei que non debes esperar conversas serias cun tailandés. Na miña familia só hai queixarse e recortar os cartos e cotilleos constantes sobre os demais. A miña muller sabe que dalgunha maneira estou satisfeito de que non entendo o tailandés, entón non debería escoitar todo isto. Así que o que non sei non me molesta.
Ola Geert, entendo ben que na túa situación, tal e como a explicas, funciona ben como che funciona. Pero descubrín que a comunicación co tailandés era inútil antes de falar tailandés e bastante boa cando o facía. Fíxose moito máis fácil arranxar as cousas, facer as cousas, comunicarse entre si dun xeito relaxado, comprender mellor as cousas e non deixarse enganar (taxi!). Poder ler tailandés tamén me beneficiou moito.
Tamén odio que me traten como un turista e iso xa non pasa unha vez que falas tailandés. E, non, non teño unha muller tailandesa que cumpra esa función de comunicación para ti. O feito de que experimentes fofocas e queixas de cartos na súa familia non ten nada que ver comigo. Afortunadamente, non teño ese tipo de contactos ou evítoos na medida do posible.
Así que ves que as nosas situacións son diferentes e, polo tanto, vivimos de forma diferente.
Dito isto, aprender tailandés custoume moito esforzo e teño a vantaxe de ter estudado e ensinado o idioma a un alto nivel. Iso fai moito máis fácil abordar o proceso de aprendizaxe. Foi realmente unha cadela.
A última frase debería ser: Aínda así, foi realmente un pouco de traballo, do que podo imaxinar que a maioría da xente se desanima rapidamente.
É innegable que falar e comprender a lingua é unha gran vantaxe. Se podo mercar o coñecemento de tailandés mañá, estaría encantado de aforrar algo de diñeiro por iso.
Non obstante, creo que é un pouco tarde para a maioría dos expatriados que veñen vivir a TH para facer un esforzo. A maioría de nós temos polo menos 60 anos e tivemos a súa vida activa detrás de nós. Á nosa idade aínda queres gozar dos praceres da vida e non ir a clase todos os días. Por suposto que está permitido para aqueles que senten que é unha forma divertida de pasar o seu tempo. E como xa dixen, coñezo a moitos que comezaron pero poucos se non quen perseveraron. En resumo, a maioría deles supera a idade de aprender outra lingua tonal. Sempre digo que xa non paga a pena no meu caso.
Ola Tino,
Acabo de mudarme a Tailandia. A miña muller sempre viviu e traballou en Bélxica. Nese momento, seguiu o proceso de integración, incluíndo o primeiro nivel de holandés.
Esperaba que, polo seu traballo en Bélxica, o seu holandés fose moito mellor. Desafortunadamente, ela non fixo absolutamente ningún esforzo. Sempre quixen axudala a seguir adiante, pero se a vontade non está. Agora falamos, igual que Khun moo arriba, unha mestura de holandés e inglés. Para min isto non é un problema, entendémonos.
Teño a impresión de que aprender unha lingua estranxeira para un tailandés non só sería demasiado difícil, senón que son (perdón...) demasiado preguiceiro para iso. A miña muller fora capaz de aproveitar todos os anos en Bélxica para dominar o holandés. Tratei moito de motivala pero sen resultado. Ela cambiaba invariablemente ao seu pobre inglés.
Quizais darías unha resposta oculta na túa resposta se me fixeras a pregunta: "por que non queres aprender a lingua tailandesa?" Ben, Tino, de feito, é tan difícil dominar o tailandés como o inglés para un tailandés. A miña idade é un obstáculo para aprender un novo idioma agora (xa non teño enerxía para iso). Como dixen, son 3 idiomas, así que fixen o posible.
E By The Way: Non tes que aprender a lingua tailandesa para querer ter unha conversa en profundidade con eles, xa o sei. Cando sexa necesario, a miña muller é a miña axuda perfecta durante a vida diaria e iso é suficiente para min. .
E sinceramente, ás veces boto de menos unha charla seria na miña propia lingua... porque entre os Farang tamén hai moito presumir sen profundidade 😉
Tino, explícame. Por que debería aprender a lingua dun país no que non me permite vivir permanentemente? Onde non me permiten ter terras. Non se permite traballar. Onde son discriminado cando vou a un parque nacional e teño que pagar o dobre só pola cor branca da miña pel. Onde ir se non teño cartos suficientes para renovar o meu visado. Onde non podo votar. Onde non podo entrar no seguro de saúde, aínda que pague impostos. Un país no que nunca podo ser residente. En resumo, estou en gran parte excluído da vida social?
Son frustracións xustificadas, querido Peter, e gustaríame que fose doutro xeito. Para volver ao teu último comentario: precisamente por aprender a lingua sempre tiven a sensación de que realmente formaba parte da sociedade. Traballo voluntario, conversas agradables, humor, e si, ás veces conversas en profundidade sobre todo tipo de condicións sociais, política, historia, budismo e moito máis. Non, nunca te converterás nun auténtico tailandés, iso tamén se aplica a moitos tailandeses. Coñecer o idioma fixo que a miña vida en Tailandia fose máis agradable de moitas maneiras. Pero cada un debe facer o que lle gusta. Eu manteño que aprender a lingua tailandesa non é demasiado difícil e moi útil, especialmente para os que viven alí durante moito tempo con familiares.
Os puntos que mencionas, Peter, sobre non ter que aprender a lingua tailandesa son correctos. Se alguén menciona eses puntos como un motivo para non vivir e traballar en Tailandia, podo entendelo. A pesar deses puntos, vivir e traballar en Tailandia, pero só utilizalos como motivo para non ter que aprender o idioma, creo que é un pouco hipócrita.
Ás veces pido un xeado a DQ. Entón digo: Auwkoon profundo, haa siep bat, cangrexo. Míranme cun sorriso e corrixenme: Siep haa baht, din. Continúa facéndoo igualmente.
Tamén podes vivir en Tailandia de forma permanente, entón tes que solicitar un permiso de residencia (en lugar deses visados eternos). Para un permiso de residencia (residencia permanente), é necesario un curso de integración en lingua e cultura tailandesas e unhas taxas elevadas. Tamén é posible a naturalización ao tailandés, cun requisito de integración e taxas aínda máis elevadas. Entón tamén podes votar e todos os demais dereitos/obrigas que a cidadanía implica.
Que as persoas que rodean a ese migrante con PR/Naturalización tamén o vean como un residente de pleno dereito é, por suposto, unha segunda cousa... entón falar o idioma certamente axudará a facer amigos tailandeses para non seguir sendo un estraño ao 100%. Queda abondo que está menos ou diferente disposto en comparación cos Países Baixos, pero manterei a miña mente antes de que chegue a brigada "os estranxeiros son convidados en todo momento e deben manter a boca pechada" detrás de min.
Peter dos editores, non debes facer nada!
Se vives en TH ou noutro lugar, se aprendes o idioma ou non é unha cuestión persoal. Tampouco depende dos teus comentarios: 'a vida permanente é posible', posúe terras a través de construcións legais, ás veces permítese traballar e máis queixas ou sentimentos.
Non, aprendín a lingua para comunicarme.
Creo que iso é importante. O meu (agora) ex estivo no hospital Khon Kaen para a extirpación da tireóide; durante unha boa semana fun a persoa que tiña que organizar todo: comestibles, correo, bancos, veciños e o demo e a súa vella noz... Coidando da avoa, falando cos médicos e dos veciños que nin sequera falan tailandés senón isan ou laotiano...
Entón fun feliz de poder falar, ler e escribir tailandés.
Case completamente de acordo contigo Geert.
Son un residente aquí na miña mente con opcións moi limitadas no que se refire á visa de longa estancia.[por ano]
A lingua non forma parte diso e iso faino o goberno, que tamén é moi consciente na miña opinión.
Se cae no camiño co resto dos requisitos, realmente pode asegurarse de que todo está en orde, se non, é ilegal e iso está prohibido en Tailandia e é un motivo para a deportación.
Que fales ou non tailandés é irrelevante.
Eu era un convidado cando vin aquí como un home de vacacións.
Aprender inglés adoita ser unha materia escolar aquí, pero falar realmente a un nivel razoable moitas veces non é un motivo na mente tailandesa.
Despois de todo, Tailandia é o centro do mundo civilizado e un primeiro ministro que afirma que hai que aprender tailandés tampouco axuda.
Tailandia marca moi mal con esa cifra, o inglés.
Por suposto que hai matices que hai que facer nunha cidade ou vila como estranxeiro ou se viviches ou non no estranxeiro como tailandés.
A mestura correcta pode ser a diferenza entre a noite e o día.
Para aprender realmente calquera cousa (e iso tamén vale para aprender outro idioma) a motivación é o que se necesita sobre todo. Esa motivación pódese basear en diferentes factores: en factores intrínsecos (só queres para ti), na necesidade extrema (se non a aprendo, non conseguirei un traballo mellor) ou na necesidade percibida (se non non aprender inglés, non conseguirei un estranxeiro).
Creo que non hai necesidade de que os estranxeiros aprendan tailandés. O teu visado non depende del e tampouco a túa felicidade. En Tino, a motivación é principalmente intrínseca, pero iso require perseveranza e ás veces frustración.
Para os estranxeiros, polo tanto, trátase principalmente da necesidade percibida, que varía de persoa a persoa e de situación a situación. Traballei nunha universidade tailandesa durante 15 anos onde todos os compañeiros e estudantes falaban inglés, e a miña muller tamén fala un inglés moi razoable. Así que nunca sentín a necesidade porque tamén podía ter conversas cos meus compañeiros e estudantes sobre política, eleccións, COVID e outros asuntos, tamén porque tiña consecuencias para o noso traballo. Sentín que formaba parte da sociedade tailandesa.
A miña muller ten o pracer de axudarme con varias axencias gobernamentais tailandesas, das que cada vez máis tailandeses falan e entenden un inglés razoable. (como con Inmigración, SSO). E ata o meu cuñado e o meu sogro entenden inglés básico, pero non o suficiente para unha conversa real.
Polo tanto, a necesidade percibida de motivarme para aprender tailandés non é moi grande. Agora paso parte do meu tempo de xubilación ensinando mellor inglés tailandés e pensamento crítico. Creo que (a medio prazo) axudo máis que dedicar moitas horas a aprender eu mesmo a lingua tailandesa ou isan.
A semana pasada estivemos na clínica veterinaria coa nosa gata para vacinala para unha 3a vacinación. A miña muller entrou a denunciarnos e eu estaba fóra porque na recepción notara un can enorme. Saíu unha moza. Ela dixo algo en tailandés. Informeille en inglés que non a entendía, e carallo: cambiou ao inglés sen esforzo. Así que aí o tedes.
Ah, si, esquecín mencionar: estou en Tailandia para consumir a miña pensión. Non me vou preocupar por aprender ou non a lingua tailandesa. Atópaos en Tailandia completamente ben e prefíreos.
Para os que aínda queiran tentar aprender a lingua tailandesa, tamén está o libro:
Thai Reference Grammer (ISBN 974-8304-96-5) Un libro para estudantes intermedios e máis avanzados. Cada punto está ilustrado con frases características tanto en escritura tailandesa como en tailandés romanizado con fonética e símbolos de ton fáciles de ler para mellorar a pronuncia.
Aquí tes outro pau no galiñeiro:
Cantas prometidas, esposas, demonios, etc. tailandeses gustarían que a súa outra metade aprendese tailandés?
Estaba bastante confuso cando tiven unha conversa cun australiano (isto é máis fácil para nós) que me preguntou como aprendín tailandés.
Conseguiu dicirme que os seus intentos e peticións de aprender palabras e pronuncia foron eliminados pola súa outra metade significativa: ¡Resolvereino todo por ti!